Όσο η Πονηρία Εξακολουθεί, τι Μπορεί να μας Διδάξει;
ΣΠΕΙΡΕΤΕ ΚΑΙ ΘΕΡΙΖΕΤΕ
Σπείρετε σπόρον σταριού και θα πάρετε στάρι. Σπείρετε σίκαλη και θα φυτρώσει σίκαλη. Σπείρετε κριθάρι και θα θερίζετε κριθάρι. Λογικό αυτό. Κανείς δεν περιμένει κάτι διαφορετικό. Ωστόσο, όταν πρόκειται για διαγωγή, πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να σπείρουν κακό και να θερίσουν καλό. Αυτό δεν είναι αλήθεια, όπως δείχνει το εδάφιο προς Γαλάτας 6:7: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» Πολύς χρόνος μπορεί να περάσει μεταξύ της σποράς και του θερισμού, αλλά η ημέρα του θερισμού θα έλθει. Αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να μάθουμε.
Η ΠΕΙΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ
Ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Υιό του τον Ιησού να υποφέρει στα χέρια των ανόμων και να μάθει απ’ αυτό: «Καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε.» Τον προετοίμασε επίσης να γίνει αρχιερέας ικανός «να συμπαθήση εις τα ασθενείας ημών.» (Εβρ. 4:15· 5:8) Η υπομονή στην κακία ενισχύει την ακεραιότητα, την υπακοή στον Θεό, και μας βοηθεί να είμαστε συμπαθείς στους άλλους που υποφέρουν, όπως βοήθησε τον Ιησού. Συχνά οι γονείς σήμερα αφήνουν τα παιδιά τους να μάθουν από σκληρές πείρες, τα αφήνουν να υποφέρουν τις συνέπειες της μωρίας τους, γνωρίζοντας ότι θα μάθουν μερικά πράγματα που δεν θα μάθαιναν με άλλο τρόπο. Η ανοχή της ανομίας από τον Ιεχωβά μπορεί να μας διδάξει πολύτιμα μαθήματα.
Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ
Πολλές από τις ευλογίες μας θεωρούνται δεδομένες. Η ενεργητικότητα και η υγεία των νέων ξοδεύονται απερίσκεπτα, ως τότε που τα γεράματα μας τα αποστερούν αυτά. Η καλή όραση, η οξεία ακοή, η καλή τροφή, τα ζεστά ρούχα, οι άνετες κατοικίες—αυτές οι ευλογίες και άλλες θεωρούνται δεδομένες από κείνους που είναι συνηθισμένοι σ’ αυτές. Αλλά αν τυφλωθείτε ή κουφαθείτε, αν κρυώσετε ή πεινάσετε, αν σας κόψουν ένα πόδι ή αν πεθάνει κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο—τότε θα καταλάβετε όσο ποτέ άλλοτε τι είχατε και τι χάσατε. Δέστε τα μάτια σας για μια βδομάδα, ή για μια μόνο μέρα, και τότε θα καταλάβετε τι σημαίνουν τα μάτια για σας. Το να υπομείνουμε κάτω από πονηρία μπορεί να μας στερήσει μερικές από τις ευλογίες μας, αλλά μπορεί να μας μάθει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε.
Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
Εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν εκτιμούν τις καθοδηγητικές γραμμές που μας έδωσε ο Θεός. Ή τις εκτιμούν αφού πρώτα τις αγνοήσουν και υποστούν τις συνέπειες. Πόσο καλύτερο θα ήταν να τις πρόσεχαν απ’ αρχής και να απόφευγαν τα παθήματα! Δεν είναι αναγκαίο να μαθαίνουμε από την πικρή πείρα: «Η μαρτυρία του Κυρίου πιστή, σοφίζουσα τον απλούν.» (Ψαλμ. 19:7) Παρατηρώντας τις σκληρές πείρες των άλλων, οι άπειροι μπορούν να μάθουν: «Ο φρόνιμος προβλέπει το κακόν και κρύπτεται.» (Παρ. 21:11· 22:3) Όταν βλέπουμε τις συνέπειες της ανομίας, αυτές μπορούν να μας διδάξουν να την αποφεύγουμε.
Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ
Επειδή το έθνος του Ιεχωβά του αρχαίου Ισραήλ δεν ήθελε να δεχθεί τις καθοδηγητικές γραμμές του, έμαθε την αξία τους με το σκληρό τρόπο—με το να υποστεί τις συνέπειες: «Δια τούτο εταπείνωσε την καρδίαν αυτών εν κόπω· . . . Οι άφρονες βασανίζονται δια τας παραβάσεις αυτών και δια τας ανομίας αυτών.» (Ψαλμ. 107:11-17) «Η ασέβειά σου θέλει σε παιδεύσει,» τους είπε ο Ιεχωβά, «και αι παραβάσεις σου θέλουσι σε ελέγξει· γνώρισον λοιπόν και ιδέ, ότι είναι κακόν και πικρόν, το ότι εγκατέλιπες Κύριον τον Θεόν σου, και δεν είναι ο φόβος μου εν σοι.» (Ιερ. 2:19) Πολλοί αδιόρθωτοι όμως, αρνούνται να μάθουν από τη διόρθωση: «Και αν κοπανίσης δια κοπάνου τον άφρονα εν ιγδίω μεταξύ σίτου κοπανιζομένου, η αφροσύνη αυτού δεν θέλει χωρισθή απ’ αυτού.»—Παρ. 27:22.
ΠΟΣΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ;
Υπάρχουν τώρα πολλά παθήματα με αθώα θύματα. Πολλοί ενοχλούνται απ’ αυτό, αλλά αυτό θα πρέπει να μας διδάξει ότι τα πονηρά συστήματα κάνουν εκατομμύρια ανθρώπους να υποφέρουν. Εν τούτοις, εμείς δεν πρέπει να κάνουμε τα παθήματα χειρότερα από όσο πραγματικά είναι για ένα άτομο. Οι άνθρωποι μιλούν για τον φοβερό βαθμό της ανθρώπινης αθλιότητας, πρέπει όμως να ενθυμούνται ότι: χίλιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν πονοκέφαλο, αλλά κανένας άνθρωπος δεν υποφέρει τον πόνο χιλίων πονοκεφάλων. Κανείς δεν υποφέρει περισσότερους από έναν πονοκέφαλο· ο καθένας υποφέρει μόνο το ένα χιλιοστό του συνόλου. Επίσης, η ανομία επετράπει επί 6.000 χρόνια, αλλά κανείς δεν υπόφερε επί 6.000 χρόνια την ανομία. Ο καθένας την υπομένει μόνο στη διάρκεια μια ζωής. Κι αυτό είναι πάρα πάνω από αρκετό.
ΜΕΣΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Το ουσιώδες πράγμα είναι: μάθετε το μάθημα που διδάσκει η συνεχιζόμενη ανομία. Όταν εμείς σπείρουμε ανομία θα τη θερίσουμε. Όταν έθνη πράττουν ανομία, εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν. Σε 6.000 χρόνια οι άνθρωποι δοκίμασαν πολλές μορφές κυβερνήσεως· ούτε μια απ’ αυτές δεν έφερε ειρήνη κι ευτυχία. Κατ’ επανάληψη έχει αποδειχθεί ότι: «Του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.» (Ιερ. 10:23) Πολιτικοί, στρατιωτικοί, οικονομολόγοι, κληρικοί—όλοι απέτυχαν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Δεν μας διδάσκουν αυτές οι χιλιετηρίδες θερισμού ανομίας ότι πρέπει να σπείρουμε διαφορετικά, και δεν μας λένε ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο από τις ανθρώπινες προσπάθειες;