Προστατεύσατε τη Νέα Γενεά

«Μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.»​—Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ.

1, 2. Ποια διεστραμμένη τάσις έχει αναπτυχθή, και ποια περιστατικά τη διευκρινίζουν;

ΜΙΑ οικοδέσποινα στο Ηνγκλεγουντ του Κολοράντο επέστρεφε στο σπίτι της· αλλά προτού μπη στο σπίτι, την επλησίασε ένα νεαρό παιδί. Το ξανθό αυτό παιδί επρότεινε σ’ αυτήν ένα επινικελωμένο περίστροφο και διέταξε: «Άδειασε το πορτοφόλι σου ή αλλιώς θα σε πυροβολήσω!» Αυτή εγέλασε μαζί του. Τότε το νεαρό παιδί είπε: «Δεν αστειεύομαι. Μόλις επυροβόλησα κάποιον και τον έρριξα κάτω.» Η οικοδέσποινα θεωρώντας ακόμη ότι το παιδί ήταν ένας από τους φαιδρούς «Αποκρηάτικους» τύπους, το ερώτησε πού έλαβε χώραν ο πυροβολισμός. Αυτό ετίναξε τον αντίχειρα του πάνω από τον ώμο του. Κατόπιν, αφού της επανέλαβε τη διαταγή να αδειάση το πορτοφόλι, το παιδί επίεσε τη σκανδάλη. Το περίστροφο δεν εξεπυρσοκρότησε, αλλά το παιδί επίεσε τη σκανδάλη δεύτερη φορά και το πιστόλι εξεπυρσοκρότησε. Η οικοδέσποινα σύρθηκε κλονισμένη μέσα στο σπίτι της, σοβαρά πληγωμένη. Μια παραμάννα που εφρόντιζε για τα παιδιά της εκάλεσε την αστυνομία, η οποία άρχισε να ερευνά για έναν οπλοφόρο κακούργο που περιεγράφη ως ηλικίας επτά περίπου ετών.a

² Πόσο διεστραμμένα και περιπεπλεγμένα πράγματα υπάρχουν σήμερα! Ένας οπλοφόρος κακούργος λίγο μεγαλύτερος από ένα μειράκιον! Σήμερα η ενήλικη γενεά χρειάζεται προστασία από τη νέα γενεά. Οι συμμορίες των νέων στις μεγάλες πόλεις κάνουν τους δρόμους των πόλεων πιο επικίνδυνους από μονοπάτια της ζούγκλας. Μερικές φορές δεν υπάρχει ασφάλεια ούτε ακόμη στο σπίτι. Ένα αγόρι ηλικίας οκτώ ετών εφόνευσε τη μητέρα του επειδή το πήγε νωρίς στο κρεββάτι, και ένα άλλο αγόρι δεκατριών ετών επυροβόλησε την προμάμμη του επειδή του αρνήθηκε ένα ποτήρι νερό. Ένα αγόρι δεκαπέντε ετών επυροβόλησε και εφόνευσε τους γονείς του στο Ρέντινγκ της Καλιφόρνιας, ενώ εκοιμώντο. «Δεν μ’ άρεσε να σφυρίζη ο πατέρας μου στη διάρκεια των προβολών της τηλεοράσεως», είπε στην αστυνομία. «Και δεν αγαπούσα τη μητέρα μου πάρα πολύ, επίσης.» Στο 1960 ένα αγόρι ηλικίας τριών ετών στο Χαίιγουωρντ της Καλιφόρνιας επυροβόλησε και εφόνευσε τη μητέρα του. Πώς συμβαίνει ότι ενήλικοι, ακόμη και γονείς, χρειάζονται προστασία από τη νέα γενεά;

3, 4. (α) Πότε αρχίζουν οι εγκληματικές σταδιοδρομίες, όπως εβεβαιώθη από ειδησεογραφικές εκθέσεις, και επομένως τι πρέπει να κάμουν οι γονείς; (β) Τι λέγεται για τις παγκόσμιες συνθήκες και το αποτέλεσμά τους στα παιδιά;

³ Το γεγονός πρέπει να είναι εντελώς φανερό: Τα παιδιά θα πάνε προς το κακό σε μια πρώιμη ηλικία εκτός αν τους δοθή προστασία· δηλαδή, προστατευτική εκπαίδευσις και πειθαρχική διαπαιδαγώγησις. Οι εγκληματικές σταδιοδρομίες αρχίζουν σε μια πρώιμη ηλικία. «Τα εγκλήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες», λέγει ο Ι. Έντγκαρ Χούβερ, διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών, «έφθασαν σε πρωτοφανές ύψος.» Μέγα μέρος των εγκλημάτων αυτών, ανέφερε, διαπράττονται από νέους ανάμεσα στις ηλικίες των δέκα και δέκα επτά ετών. Μια είδησις από το Μάριον της Ινδιάνας ανέφερε: «Η αστυνομία άνευρε τρία φορτία αυτοκινήτων κλεμμένων εμπορευμάτων στο σπίτι ενός δωδεκαετούς αγοριού και είπε ότι αυτά ήσαν ένα ελάχιστο μόνον μέρος ενός ‘φανταστικού’ όγκου κλοπιμαίων. Οι αστυνομικοί εδήλωσαν ότι το παιδί τούς είπε ότι είχε αρχίσει την εγκληματική σταδιοδρομία του σε ηλικία 9 ετών.» (Τάιμς Νέας Υόρκης, 10 Δεκεμβρίου 1961) Εκτός από την κλοπή, είναι κοινό σήμερα για τους νεαρούς βανδάλους να σπάζουν παράθυρα αυτοκινήτων και τραίνων και να θρυμματίζουν, παραμορφώνουν και επιφέρουν ζημία στα υπάρχοντα άλλων ανθρώπων. Αν οι ενήλικοι πρόκειται να προστατευθούν από τη νέα γενεά, πρέπει ν’ αρχίσουν με το να προστατεύουν τη νέα γενεά.

⁴ Η ατμόσφαιρα του κόσμου πιστοποιεί την επείγουσα ανάγκη προστασίας της νεότητας. Σχετικά με τούτο ένα βιβλιάριο με τίτλο «Ένα Βλέμμα στη Νεανική Εγκληματικότητα»b λέγει στον πρόλογό του:

«Ό,τι είναι απείρως διαφορετικό σήμερα είναι ο κόσμος στον οποίον αναπτύσσονται τα παιδιά αυτά. Καθώς το αντιλαμβανόμεθα αυτό, μπορούμε να κατανοήσωμε καλύτερα μερικές από τις απόψεις της συγχρόνου νεανικής εγκληματικότητος. Ποτέ στην περασμένη ιστορία δεν υπήρξε τόσο γοργά το βήμα της αλλαγής στις αξίες μας και στο πώς ζούμε. Από όλους μας, περισσότερο το αισθάνονται αυτό οι νέοι. Ατομικές βόμβες και ατομική δύναμις, η ώθησις προς τον αυτοματισμό, τα μεταλλασσόμενα μορφωτικά πρότυπα, ο γοργά αυξανόμενος πληθυσμός, η οικογενειακή μετακίνησις, η ανυπολόγιστη επιρροή της τηλεοράσεως και άλλα μαζικά μέσα που διαμορφώνουν πραγματικότητα για τους νέους και περιορίζουν τις ανάγκες για μη πεπειραμένους εργάτες, περισσότερες εργαζόμενες μητέρες . . .​—αυτά είναι μερικά μόνο από τα συστατικά στον δρόμο της ζωής μας που χτυπούν τα παιδιά με τρομακτική σύγκρουσι.»

 5. Από τι χρειάζονται σήμερα προστασία τα παιδιά, και επί πόσο μακρά χρονική περίοδο;

⁵ Τα παιδιά χρειάζονται προστασία από εμπορική εκμετάλλευσι, από τη ροπή προς την ανηθικότητα, την τάσι συμμορφώσεως προς νεανικές φαντασιοπληξίες γεμάτες κινδύνους και όλους τους άλλους πειρασμούς σ’ αυτές τις πονηρές ημέρες. Η προστασία αυτή πρέπει, λοιπόν, να περιλαμβάνη όχι μόνο την περίοδο της νηπιότητος, αλλά και τη μακρά περίοδο κρισίμου σπουδαιότητος, τα παιδικά και εφηβικά χρόνια, όταν οι νέοι πιο εύκολα παρά ποτέ τείνουν να βυθισθούν στην παγίδα της συμμορφώσεως προς τις κοσμικές κατευθύνσεις.

 6. Ποια αποτυχία τονίζει την ανάγκη προστατευτικής εκπαιδεύσεως, και πώς μια έκθεσις εφημερίδος το εσχολίασε αυτό;

⁶ Εκείνο, που τονίζει την κρίσιμη ανάγκη για να δώσουν οι γονείς αυτή την προστατευτική εκπαίδευσι και πειθαρχική διαπαιδαγώγηση είναι η ανήκουστη αποτυχία των σχολείων και των εκκλησιών. Μια έκθεσις των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει ότι «σύμφωνα με υπάρχουσες στατιστικές μόνο ένας στους πέντε από τους μαθητάς των μεγαλυτέρων τάξεων των γυμνασίων είχε διατηρήσει την πίστι του ως την ημέρα της αποφοιτήσεως.» Οι γονείς δεν μπορούν να βασίζονται στις εκκλησίες του «Χριστιανικού κόσμου» για παροχή προστασίας. Ένα διαφωτιστικό σημείωμα σχετικά με τούτο εδημοσιεύθη στους Τάιμς της Κάρρολ Κάουντυ (Μαίρυλαντ) της 18ης Μαΐου 1961:

«Πώς μπορούν άνθρωποι, που έχουν στη σημερινή εποχή τη Χριστιανική ηγεσία, να εμπνεύσουν στα μέλη των εκκλησιών μια επιστήριξι στον λόγον του Θεού, την οποίαν αυτοί οι ίδιοι δεν εκδηλώνουν; Πώς μπορούν να περιμένουν ότι τα μέλη των εκκλησιών θα ζουν σύμφωνα με τους Γραφικούς κανόνες, η αξία των οποίων υπονομεύεται από τη δική τους δυσπιστία; Βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με τον βιομήχανο που δεν έχει εμπιστοσύνη στο προϊόν του. Ένα μεγάλο μέρος από τον Σύγχρονο Χριστιανικό κόσμο, μέσω των ηγετών του, αποκηρύττει πολλές Γραφικές αλήθειες και αρνείται πολλά που αποτελούν πραγματική Βιβλική ιστορία. Σπείρουν αμφιβολία στο δρόμο της ευεπηρέαστης νεότητος, από την οποία πολλοί ποτέ δεν θα ερωτούσαν τους πάστορας των και τους διδασκάλους των. Ο Σεβ. Γ. ΜακΓκρέγκορ Γκραντ, λειτουργός της Ενωμένης Εκκλησίας Ροζενταίηλ του Τορόντο, Καναδά, υποστηρίζοντας την ιδέα του ότι το Βιβλίο της Γενέσεως δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν ‘οδηγό ηθικής διαγωγής’, αναφέρεται ότι εδήλωσε: ‘Παρατηρήστε, παραδείγματος χάριν, την ιστορία της πτώσεως του ανθρώπου στο Βιβλίο της Γενέσεως. Αυτή δεν είναι ιστορία, αλλά ένας φαντασιώδης μύθος ειπωμένος από κάποιον Εβραίο που δεν είχε γνώσι επιστήμης’. . . . Η δήλωσις περί δυσπιστίας των εκκλησιαστικών ηγετών στις Γραφές, μπορεί να συνοψισθή σ’ ένα τρομακτικό σύνολο κάτω από Νεωτεριστική κηδεμονία. Δεν είναι παράδοξο ότι η ωργανωμένη Χριστιανοσύνη βρίσκεται σε υποχώρησι. Δεν είναι παράδοξο ότι η κοινωνία σήμερα έχει χάσει κάθε αίσθησι κατευθύνσεως, ηθικής και των ομοίων, όταν εκείνοι ακριβώς, που ώφειλαν να οδηγούν τον λαό στις τρίβους της δικαιοσύνης, βρίσκωνται τόσο έξω από την αλήθεια, ώστε αδυνατούν να δείξουν το δρόμο, στον οποίον άνδρες και γυναίκες πρέπει να περιπατήσουν. . . . Όταν, λοιπόν, τα παιδιά στρέφωνται εναντίον των γονέων των ή των συντρόφων των με όπλο ή μαχαίρι, το κοινόν ταράσσεται. Δεν θα έπρεπε να ταράσσεται. Τι άλλο μπορείτε να περιμένετε όταν το παιδί δεν έχη πυξίδα, δεν έχη κώδικα ηθικών κανόνων;»

 7. Παρά τη σύγχυσι που υπάρχει σήμερα, πού μπορούν οι γονείς ν’ αποκτήσουν αυθεντική συμβουλή για την προστασία των τέκνων, και με ποιο αποτέλεσμα για τους γονείς;

⁷ Οι γονείς, βλέποντας την ευθύνη των και το επείγον της καταστάσεως, πρέπει ν’ αποκτήσουν αυθεντική συμβουλή για την προστασία των τέκνων των. Αλλά πού; Ακόμη και οι καλύτερες από τις ανθρώπινες αυθεντίες διαφέρουν. «Το πρόβλημα της πειθαρχικής διαπαιδαγωγήσεως στην ανατροφή των τέκνων», λέγει μια τέτοια αυθεντία, «είναι ένα από τα πιο αμφισβητήσιμα, τα πιο συζητούμενα και τα πιο παρανοημένα προβλήματα.» Πόσο καλό είναι, λοιπόν, να γνωρίζωμε ότι υπάρχει μια μόνο Αυθεντία για την προστασία των τέκνων! Ο Ιεχωβά Θεός, ο Δημιουργός του ανθρώπου, είναι η Πηγή κάθε αυθεντικής συμβουλής για την ανατροφή και την προστασία των τέκνων. Πόσο πρέπει αυτό να ανακουφίση τους Χριστιανούς γονείς από την απογοήτευσι που έρχεται σ’ εκείνους που νομίζουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες αυθεντίες πάνω στο θέμα αυτό! Γνωρίζοντας ποια είναι η αληθινή Αυθεντία, οι Χριστιανοί γονείς μπορούν ν’ αναθρέψουν και να προστατεύσουν τέκνα με βεβαιότητα και να είναι απηλλαγμένοι από την απογοήτευσι που θλίβει εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να τα αναθρέψουν χωρίς την ‘παιδείαν και νουθεσίαν του Ιεχωβά’.​—Εφεσ. 6:4.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

 8. Πότε πρέπει ν’ αρχίση η προστατευτική διαπαιδαγώγηση; Γιατί;

⁸ Η προστασία για τη νέα γενεά πρέπει ν’ αρχίζη από τη νηπιακή ηλικία. Ότι η νηπιακή ηλικία είναι ο καιρός για την έναρξι, γίνεται σαφές από τον μεγάλον Προστάτην, Ιεχωβά Θεόν, του οποίου ο Λόγος λέγει: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.» Όσο νεώτερο είναι το παιδί, τόσο ευκολώτερη είναι η εγκαθίδρυσις καλών συνηθειών. Ένα παιδί διαπαιδαγωγείται ασυγκρίτως πιο εύκολα από τον πιο νοήμονα σκύλο. Ένα παιδί μπορεί να διδαχθή να τρέχη, να αναρριχάται, να κολυμπά, να στέκη και να βαδίζη, ακόμη δε και να μιλή διάφορες γλώσσες. Προστατευτικές ηθικές συνήθειες μπορούν ομοίως να διδαχθούν από τη νηπιακή ηλικία. Τα ίδια τα σκυλιά εκπαιδεύονται να μην κλέπτουν. Θα διδάξουν, λοιπόν, οι γονείς τα σκυλιά να μην κλέπτουν και θα παραλείψουν να το κάμουν αυτό όταν πρόκειται για τα παιδιά των; Δώστε την ορθή εκπαίδευσι από τη νηπιακή ηλικία.​—Παροιμ. 22:6.

9, 10. Γιατί η εκπαίδευσις από τη νηπιακή ηλικία είναι τόσο ζωτική, και πώς η περίπτωσις του Μωυσέως επεξηγεί τα ανεξάλειπτα οφέλη τέτοιας εκπαιδεύσεως του παιδιού;

⁹ Το να δίδεται η προστατευτική εκπαίδευσις από τη νηπιακή ηλικία είναι ζωτικό, επίσης, επειδή δίνει στη νέα γενεά μια βάσι για την πίστι της, μια βάσι για τη λήψι βαρυσήμαντων αποφάσεων που πρέπει να λάβη όταν θα φθάση στην ηλικία της ωριμότητος. Η εκπαίδευσις αυτή θα καταστήση τη νέα γενεά ικανή να λάβη αποφάσεις σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Η περίπτωσις του Μωυσέως είναι ένα έξοχο παράδειγμα της αξίας της προστατευτικής εκπαιδεύσεως. Ο Μωυσής εγεννήθη στην Αίγυπτο, σε καιρό που τα βρέφη των Ισραηλιτών έπρεπε να θανατώνωνται εξαιτίας Φαραωνικού διατάγματος. Η Βιβλική αφήγησις στην Έξοδο, κεφάλαιο δεύτερο, λέγει πώς το βρέφος ετέθη σ’ ένα κιβώτιο από τη μητέρα του Ιωχαβέδ και αφέθη ανάμεσα σε καλάμια κοντά στην όχθη του ποταμού Νείλου. Η θυγατέρα του Φαραώ τον εύρε. Η αδελφή του Μωυσέως Μαριάμ, που παραμόνευε εκεί κοντά, εβάδισε προς τα εμπρός κι ερώτησε με θαυμαστή λεπτότητα: «Θέλεις να καλέσω εις σε γυναίκα θηλάζουσαν εκ των Εβραίων, δια να σοι θηλάση το παιδίον;» Η θυγατέρα του Φαραώ ανταπεκρίθη σ’ αυτή την επίκαιρη ερώτησι και συνεφώνησε να φερθή σ’ αυτήν μια Εβραία γυναίκα· η γυναίκα ήταν η μητέρα του Μωυσέως. «Λάβε το παιδίον τούτο», είπε η θυγατέρα του Φαραώ, «και θήλασόν μοι αυτό.» Πέρασε καιρός. «Και αφού εμεγάλωσε το παιδίον [ο Μωυσής], έφερεν αυτό προς την θυγατέρα του Φαραώ, και έγεινεν υιός αυτής.» (Έξοδ. 2:1-10) Οι γονείς του Μωυσέως, ο Αμράμ και η Ιωχαβέδ, είχαν έτσι δώσει στον νεανία προστατευτική εκπαίδευσι από τη νηπιακή ηλικία, ενσταλάζοντας στη διάνοια του παιδιού τους νόμους του Θεού και την αγάπη για τον Θεό.

¹⁰ Η εκπαίδευσις, που έλαβε ο Μωυσής από τη νηπιακή ηλικία, μετέδωσε σ’ αυτόν μια βάσι για την πίστι του, μια βάσι για μια καταπληκτική απόφασι που επρόκειτο αργότερα να λάβη. Ναι, επάνω στη βάσι της εκπαιδεύσεως που του εδόθη στο σπίτι του στη Γεσέν, ο Μωυσής εξέλεξε μάλλον να είναι με τον λαόν του Θεού, απορρίπτοντας τη βασιλική αυλή και τις επικερδείς και τρυφηλές ευκαιρίες της, παρά το γεγονός ότι του είχε δοθή εκπαίδευσις σε όλη την κοσμική σοφία των Αιγυπτίων. «Εδιδάχθη ο Μωυσής πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων.» (Πράξ. 7:22) Η εκπαίδευσις που έλαβε ο Μωυσής στην Αίγυπτο είχε προγραμματισθή για να τον καταστήση κατάλληλο για ένα υψηλό αξίωμα στην κυβέρνησι, αν όχι ακόμη και για τον Αιγυπτιακό θρόνο. Αλλά μήπως ο Μωυσής είπε ‘Χμ, φαίνεται σαν να είμαι στο δρόμο για μια μεγάλη κυβερνητική θέσι, ίσως και για τον θρόνο τον ίδιο. Τώρα, θα ήθελα να βοηθήσω τον λαό μου, αλλά θα περιμένω μάλλον ώσπου να πεθάνη ο βασιλεύς, και τότε από τον θρόνο της Αιγύπτου θα είναι εύκολο να βοηθήσω τον λαό μου’; Όχι! ο Μωυσής απέρριψε τέτοιες σκέψεις. «Δια πίστεως ο Μωυσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού, παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας.» (Εβρ. 11:24, 25) Ο Μωυσής έλαβε την ορθή απόφασι, διότι μια και θα ήταν στην εξουσία θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται αντιμέτωπος συντριπτικών πειρασμών. Το παράδειγμα του Μωυσέως αποτελεί την υψίστη σύστασι για προστατευτική εκπαίδευσι από τη νηπιακή ηλικία. Τι ανεξάλειπτα οφέλη φέρνει η εκπαίδευσις αυτή!

11. Για να κάμωμε επιτυχή την προστατευτική εκπαίδευσι των τέκνων, τι άλλο απαιτείται, και πώς αυτό καταδεικνύεται;

¹¹ Η επιτυχία στην προστατευτική εκπαίδευσι των τέκνων σήμερα απαιτεί όχι μόνο το ν’ αρχίση από τη νηπιακή ηλικία, αλλά και το να υπάρχη ενότης ενεργείας και να δίδεται ορθό παράδειγμα από τους γονείς τους ίδιους. Οι γονείς που είναι αληθινοί Χριστιανοί δεν πρέπει να είναι διηρημένοι στο ζήτημα της διαπαιδαγωγήσεως των τέκνων των. Έχουν μία μόνο Αυθεντία, μια αυθεντική Πηγή, γιατί, λοιπόν, να μη βρίσκωνται σε ενότητα; Ενότης ενεργείας σημαίνει ότι η σύζυγος δεν θα υπονομεύη την πειθαρχική διαπαιδαγώγησι του συζύγου, ούτε ο σύζυγος την πειθαρχική διαπαιδαγώγησι της συζύγου. Ενότης ενεργείας σημαίνει ότι και οι δύο γονείς επιβάλλουν την «παιδείαν» του Ιεχωβά, όχι μόνο ο πατέρας. Η μητέρα δεν επιτρέπει στα τέκνα να πράττουν όπως επιθυμούν, και έπειτα, όταν ο πατέρας έρχεται στο σπίτι, πρέπει αιφνίδια να συμμορφωθούν προς τις κατευθύνσεις του Ιεχωβά. Το πρόγραμμα για προστασία της νέας γενεάς δεν είναι κατά διαλείμματα· πρέπει να είναι σε ενέργεια είκοσι τέσσερες ώρες την ημέρα.

ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

12. Ποια είναι η συμβουλή του Παύλου, και πώς ανατρέφονται τα τέκνα στην αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά;

¹² Τα τέκνα χρειάζονται τον νουν του Θεού στα διάφορα ζητήματα. Η μετάδοσις αυτής της γνώσεως, αρχίζοντας στη νηπιακή ηλικία, εξακολουθεί προοδευτικά κατ’ ευθείαν δια μέσου των κρισίμων εκείνων ετών της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Ο απόστολος Παύλος έγραψε την εξής συμβουλή: «Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.» (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Πώς ανατρέφονται τα τέκνα στην αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά; Η Ελληνική λέξις «νουθεσία», που χρησιμοποιεί ο Παύλος, κατά γράμμα υπαινίσσεται την ιδέα της θέσεως νου σε κάποιον. Λοιπόν, τίνος νουν χρειάζεται το παιδί ή ο νεανίας για προστασία; Τον νουν του Ιεχωβά, φυσικά! Για ν’ αναθρέψετε τα τέκνα στην αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά, θέστε τον νουν του Ιεχωβά στα τέκνα, όχι μόνο ενόσω είναι νήπια ή παιδιά, αλλά εξακολουθητικά, προοδευτικά.

13. Πώς μπορούν οι γονείς να δίνουν στα τέκνα τον νουν του Θεού στη νηπιακή ηλικία, και τίνος το παράδειγμα δείχνει ότι αυτό μπορεί να γίνη;

¹³ Για να δίνουν οι γονείς στα τέκνα τον νουν του Θεού είναι ανάγκη να τα διδάσκουν τις εντολές του Θεού, χρησιμοποιώντας γλώσσα και επεξηγήσεις κατάλληλες για την ηλικία των. Αναλύετε τα λόγια του Θεού σε εύπεπτη μορφή έτσι ώστε και πολύ νέα ακόμη παιδιά να μπορούν να τα εννοήσουν. Δεν έθεσε μήπως η Ευνίκη τον νουν του Θεού στον Τιμόθεο «από βρέφους»; Αυτό μπορεί να γίνη. Απαιτεί υπομονή, αρκετόν χρόνον και την ανάγκη να κάμωμε σαφείς τις θείες αρχές στην παιδική διάνοια. Αλλά, όπως στην περίπτωσι του Τιμοθέου, πόσο μεγάλα είναι τα οφέλη!​—2 Τιμ. 3:15.

14, 15. (α) Τι πρέπει να διασαφηνίσουν οι γονείς στα τέκνα των; (β) Εξηγήσπε πώς οι γονείς θα μπορούσαν να θέσουν στα τέκνα των τον νουν του Θεού σχετικά με τέτοια ζητήματα όπως η κλοπή και το ψεύδος.

¹⁴ Οι γονείς πραγματικά θέτουν τον νουν του Θεού στα τέκνα όταν καθιστούν διαυγές σαν κρύσταλλο το ότι πρέπει να υποστηρίξουν την υπεροχή του νόμου του Ιεχωβά και θα την υποστηρίξουν. Παραδείγματος χάριν, όταν διδάσκετε τα τέκνα να μην κλέπτουν, εξηγήστε γιατί,​—ότι περιλαμβάνονται στο ζήτημα πολύ περισσότερα παρά απλή ευχή ή επιθυμία των γονέων. Ας μάθουν τα τέκνα ότι δεν είναι απλώς ο νους σας σ’ ένα ζήτημα, αλλά είναι ο νους του Θεού και ότι είσθε υπεύθυνοι στο όμματα του Θεού να επιβάλετε τον θείο νόμο. Αφού, λοιπόν, εξηγήσετε τι είναι κλοπή, πάρτε τη Γραφή, ανοίξτε την σε κατάλληλα εδάφια και διαβάστε στο παιδί ποιος είναι ο νους του Θεού: «Μη κλέψης» είναι εκείνο που διατάσσει ο Θεός. Αλλά πηγαίνετε πέρα από το Έξοδος 20:15 και διαβάστε άλλα εδάφια, όπως το Εφεσίους 4:28: «Ο κλέπτων, ας μη κλέπτη πλέον.» Με το να κάμετε τούτο, το παιδί γνωρίζει ότι πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα, ότι το θέλημα του Θεού είναι πρωταρχικής σπουδαιότητος και ότι οι γονείς του πάντοτε θα υποστηρίζουν τις εντολές του Θεού,

¹⁵ Προοδευτικά προστατεύετε τη νέα γενεά με τον νουν του Θεού. Αφού διεσαφηνίσθη ένα σημείο, προχωρείτε σ’ ένα άλλο. Παραδείγματος χάριν, εξηγήστε στο παιδί τι είναι το ψεύδος, ποιος ήταν ο πρώτος ψεύστης, γιατί η ψευδοσύνη δυσαρεστεί τον Θεό και ποια θα είναι η τελική τύχη εκείνων που ψεύδονται. Καθήστε πάλι με το παιδί και ανοίξτε τη Βίβλο, δείχνοντας στο παιδί ποιος είναι ο νους του Θεού. Εκτός από το να διαβάσετε εδάφια που εκφράζουν την αποδοκιμασία του Θεού για το ψεύδος, δείξτε ότι ο Θεός ο ίδιος δίνει το παράδειγμα, διαβάζοντας, παραδείγματος χάριν, τα εδάφια: «Πάσαι οι οδοί του Ιεχωβά είναι έλεος και αλήθεια.» «Είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός.» (Ψαλμ. 25:10, ΜΝΚ· Εβρ. 6:18) Η χρησιμοποίησις εδαφίων, που εκφράζουν το θείο θέλημα για ζητήματα διαγωγής και εξαίρουν ότι ο Θεός ο ίδιος δίνει το παράδειγμα, μαζί με καλό παράδειγμα των γονέων σε όλα τα πράγματα, θα δώση σ’ ένα παιδί ισχυρή προστασία από κάθε κακό της ημέρας.

16. Σε μια κατάλληλη ηλικία, τι πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι, και επομένως τι πρέπει να πράξουν οι γονείς σχετικώς;

¹⁶ Καθώς μεγαλώνουν τα τέκνα, έρχεται καιρός που οι γονείς χρειάζεται να τους δώσουν τον νουν του Θεού για κατάλληλη ηθική διαγωγή μεταξύ των φύλων. Πάλι, απλές δηλώσεις των γονέων που απαγορεύουν ό,τι είναι κακό δεν είναι αρκετές. Δώστε τη «νουθεσία» του Ιεχωβά ανατρέχοντας στη Βίβλο και διαβάζοντας τα εδάφια για την αγνή διαγωγή που ο Θεός απαιτεί από τους Χριστιανούς. Γνώσις των κοσμικών παγίδων μπορεί επίσης να δοθή. Εφηβικής ηλικίας κορίτσια Χριστιανών γονέων, παραδείγματος χάριν, μπορούν να προειδοποιηθούν τι είναι πιθανόν να συμβή καθώς γίνονται ελκυστικώτερα: πώς κοσμικά αγόρια και άνδρες μπορεί να τα πλησιάσουν, θέτοντας πειρασμούς μπροστά τους. Προτού έλθουν αυτοί οι πειρασμοί, οι γονείς χρειάζεται να προστατεύσουν τη νέα γενεά δίνοντας της την προστατευτική αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά Θεού.

ΟΞΥΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ΤΩΝ

17. (α) Εκτός από την προοδευτικότητα στην εκπαίδευσι του παιδιού, τι άλλο είναι σπουδαίο, και γιατί; (β) Πώς τονίζεται από τον Μωυσή η σπουδαιότης της;

¹⁷ Εξίσου σπουδαία με την προοδευτικότητα, στην προστασία της νέας γενεάς, είναι η επανάληψις. Αν μια φορά εξεπαιδεύθη ένα παιδί με τον νουν του Θεού σε ωρισμένες αρχές διαγωγής, το ζήτημα δεν ετελείωσε. Είναι εύκολο μια εντολή να γίνη ομιχλώδης, σκονισμένη, ασαφής. Όταν αντιμετωπίζη κανείς έναν πειρασμό, χρειάζεται τον λόγον του Θεού με πολλή οξύτητα χαραγμένον στη διάνοιά του για να μπορέση ν’ αντισταθή στον πειρασμό τόσο γοργά και βέβαια, όσο ο Ιωσήφ αντεστάθη στον πειρασμό που ετέθη στο δρόμο του από τη γυναίκα του Πετεφρή. Δεν υπήρχε ούτε η ελαχίστη αμφιβολία στη διάνοια του Ιωσήφ ότι, αν υποχωρούσε στον πειρασμό, θα αμάρτανε ενώπιον του Θεού. (Γέν. 39:7-12) Επανάληψις για να οξύνωμε τις εντολές του Θεού στη διάνοιά μας είναι η ιδέα που βρίσκεται πίσω από τα λόγια του Μωυσέως στο Δευτερονόμιο 6:6, 7: «Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.»

18. (α) Γιατί ο Μωυσής διέταξε έτσι τους Ισραηλίτας, και γιατί οι λόγοι του είναι τόσο κατάλληλοι σήμερα; (β) Ποια είναι τα διπλά οφέλη που προκύπτουν από το να δοθή προσοχή σ’ αυτή τη θεία συμβουλή;

¹⁸ Αυτή η επαναληπτική αποτύπωσις του νου του Ιεχωβά για όλα τα ζητήματα είναι για την προστασία και των τέκνων και των γονέων. Σ’ αυτόν τον κόσμο με την πονηρία τόσο κοινή, με τους πειρασμούς που χειροτερεύουν σχεδόν παντού, είναι πιο ζωτικό παρά ποτέ να κρατούμε τον λόγον του Θεού, τις εντολές του Θεού, πάντοτε νωπές στη διάνοιά μας. Ο Μωυσής προειδοποίησε τους Ισραηλίτας για τις συνθήκες που θα ήρχοντο, όταν θα είχαν επαφή με ειδωλολατρικά έθνη. Εγνώριζε ότι θα υπήρχε τάσις ν’ αποστατήσουν από τους νόμους του Θεού· ο Μωυσής, λοιπόν, τους προέτρεψε για πιστότητα και τους διέταξε να προστατεύσουν τη νέα γενεά με το να εντυπώνουν τακτικά τους νόμους του Θεού στις νεανικές διάνοιες. Όμοια και με τους Χριστιανούς σήμερα, σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου είναι αδύνατον ν’ αποφύγη κανείς ολική επαφή μ’ εκείνους που δεν είναι αληθινοί λάτρεις του Θεού, προστασία αποκτάται με το να τηρούνται οι εντολές του Θεού σαφείς στη διάνοια. Και όταν οι γονείς εντυπώνουν αυτούς τους θείους νόμους στα τέκνα των ‘και μιλούν γι’ αυτούς καθήμενοι εν τη οικία των, και περιπατούντες εν τη οδώ, και πλαγιάζοντες, και εγειρόμενοι’, οι γονείς, επίσης, αποκτούν αντανακλαστικά οφέλη από όλο τούτο. Οι γονείς έχουν εντυπώσει στις δικές των διάνοιες τον νουν του Θεού. Η ιδέα, λοιπόν, είναι να θέσουν τον νουν του Θεού στα τέκνα και συνεχώς να οξύνουν την κατανόησι των θείων εντολών στη διάνοια των με επανάληψι, ώστε να μην υπάρχη λάθος ως προς το τι αυτές σημαίνουν.

19. Ποιο γεγονός όσον αφορά τον θείο νόμο πρέπει να γίνη πολύ σαφές στα τέκνα, και ποια επομένως πρέπει να είναι η διαγωγή και των ενηλίκων και των παιδιών κάτω από αυτές τις περιστάσεις;

¹⁹ Κάμετε, επίσης, σαφές, ότι ο θείος νόμος εφαρμόζεται εξίσου όταν τα τέκνα είναι μακριά από το σπίτι, όσο και όταν βρίσκωνται στο σπίτι. Οι νέοι κατά καιρούς μπορεί να πηγαίνουν σε διαφόρους τόπους ή πόλεις, όπου βρίσκονται προσωρινά μακριά από τα μάτια των γονέων των. Διδάξτε τα τέκνα ότι, αν και είναι δυνατόν να μη βρίσκωνται κάτω από την άμεση επίβλεψι ανθρωπίνων επιτηρητών, δεν βρίσκονται ποτέ μακριά από τα μάτια του Ιεχωβά Θεού! «Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι εν παντί τόπω, παρατηρούντες κακούς και αγαθούς.» (Παροιμ. 15:3, ΜΝΚ) Αυτό το εδάφιο δείχνει ότι τίποτε δεν διαφεύγει την προσοχή του Ιεχωβά Θεού. Έχει το μέσον να παρατηρή κάθε τι μικρό ή μεγάλο. Αλλά, ανόμοια με τους κατασκόπους και τη μυστική αστυνομία των κοσμικών εθνών, η επιτήρησις του Ιεχωβά είναι για το καλό μας. Τα τέκνα πρέπει να το γνωρίζουν αυτό και να διδαχθούν ότι, όταν είναι μακριά από το σπίτι, δεν είναι ελεύθερα να εντρυφούν σε κοσμικές συνήθειες, πράγμα που ποτέ δεν θα το έκαναν κάτω από τα μάτια των γονέων και υπηρετών στη Χριστιανική εκκλησία. Οι ενήλικοι πρέπει πάντοτε να δίνουν οι ίδιοι ένα καλό παράδειγμα για τη νέα γενεά, όταν επισκέπτωνται ξένες πόλεις και βρίσκωνται μακριά από την εκκλησία του τόπου των.

20. Εξηγήστε μερικά σημεία από την αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά που πρέπει να δοθή στα τέκνα. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

²⁰ Πολλές, λοιπόν, είναι οι αρχές διαγωγής, που πρέπει να διδαχθούν τα τέκνα από τη νηπιακή ηλικία και έπειτα. Τι ευρεία έκτασι καλύπτει η προστατευτική αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά! Διδάξτε στα παιδιά τη Βιβλική άποψι του χρήματος έτσι ώστε ούτε να το υπερτιμούν ούτε να το υποτιμούν. Διδάξτε τα μετριοπάθεια σε όλες τις συνήθειες. Διδάξτε τα τον νόμον του Θεού σχετικά με τη συναναστροφή και πώς η κακή συναναστροφή θα φθείρη ασφαλώς τα καλά των ήθη. Διδάξτε τα να διαβάζουν ό,τι είναι υγιεινό και εποικοδομητικό. Διδάξτε τα ν’ ανθίστανται στο κοσμικό πλήθος, ν’ αποφεύγουν τη μωρία και την κακία αδιάφορο πόση χλεύη επισωρεύεται επάνω τους από κοσμικούς νέους. Διδάξτε τα να παύσουν ‘να συμμορφώνωνται με τον αιώνα τούτον’. (Ρωμ. 12:2) Διδάξτε τα ευθύνη με το να τους αναθέτετε ευθύνη. Διδάξτε τα τον σεβασμό της περιουσίας των άλλων. Διδάξτε τα την αγιότητα της ανθρωπίνης ζωής. Πόσο συχνά οι εφημερίδες μιλούν για κάποιο παιδί που επυροβόλησε ένα άλλο άτομο, τυχαίως ή αλλιώς! Και εν πρώτοις, γιατί τα παιδιά θα πρέπει να προβάλλουν όπλα εναντίον ανθρώπων, ψεύτικα ή πραγματικά; Διδάξτε τα τέκνα να ενδυθούν τα «όπλα του φωτός» και να χειρίζωνται τον λόγον του Θεού, «την μάχαιραν του πνεύματος». Δώστε τους ένα προσωπικό αντίτυπο της Βίβλου σε πρώιμη ηλικία. Διδάξτε τα τον θείο νόμο όσον αφορά τον γάμο, ότι ο Χριστιανός είναι ‘ελεύθερος να υπανδρευθή μόνον εν Κυρίω’. Ας γνωρίζουν τα παιδιά τα λυπηρά αποτελέσματα του χλευασμού του νόμου του Ιεχωβά. Όλα αυτά αποτελούν μια τρομακτική ευθύνη, αυτή η φροντίδα να θέσετε τον νουν του Θεού στα τέκνα· αλλά το αποτέλεσμα είναι προστασία για τη νέα γενεά.​—Ρωμ. 13:12· Εφεσ. 6:17· 1 Κορ. 7:39.

21. Για ν’ αποφύγουν την κοσμική τάσι, τι θα κάμουν οι Χριστιανοί γονείς, με αποτέλεσμα ποια ευλογία για τα τέκνα;

²¹ Αν και η κοσμική τάσις για τους ενηλίκους είναι να χρειάζονται προστασία από τη νέα γενεά, οι Χριστιανοί γονείς δεν θα επιτρέψουν να αναπτυχθή η τάσις αυτή στα σπίτια των. Αρχίστε από τη νηπιακή ηλικία, όπως άρχισαν οι γονείς του Μωυσέως. Εξακολουθήστε να δίδετε στα τέκνα την αυθεντική νουθεσία του Ιεχωβά, εξασφαλίζοντας το να εμφυτευθουν οι εντολές του μεγάλου Προστάτου ανεκρίζωτα στις διάνοιές των με επανάληψι. Δώστε στα νεαρά άτομα τον νουν του Θεού δια μέσου των κρισίμων εκείνων ετών της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, οπότε αντιμετωπίζουν διαρκώς αυξανόμενες παγίδες. Προστατεύσατε τη νέα γενεά με ολόψυχο ενδιαφέρον και αγάπη. Έτσι η νέα γενεά θα χρησιμοποιηθή, και τώρα και στον νέο κόσμο, για να δοξάζη για πάντα εκείνον, του οποίου η αυθεντική νουθεσία καθιστά δυνατή την προστασία​—τον Ιεχωβά Θεό.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 715]

Η ανάθεσις της γαλουχήσεως του Μωυσέως στη μητέρα του παρέσχε την ευκαιρία για θεοσεβή εκπαίδευσί του