“Τίμα τον Ιεχωβά από τα Υπάρχοντά Σου”

«ΤΙΜΑ τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου· και θέλουσιν εμπλησθή αι αποθήκαι σου από αφθονίας και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίζει από νέου οίνου.» (Παροιμίαι 3:9, 10) Σ’ αυτά τα εμπνευσμένα λόγια σοφίας, που έγραψε ο Βασιλιάς Σολομών, βρίσκεται το κλειδί για να λάβει κανείς τις ευλογίες του Ιεχωβά με αφθονία. Ο Ιεχωβά ευχαριστιέται όταν ‘τον τιμούμε από τα υπάρχοντά μας’, γιατί ξέρει την ευχαρίστηση και τα οφέλη που φέρνει αυτά σ’ εμάς τους ανθρώπους.

Ποια είναι τα ‘υπάρχοντά [πολύτιμα πράγματα, ΜΝΚ]’ μας; Η ζωή μας, ο χρόνος μας τα φυσικά μας ταλέντα και οι ικανότητές μας, καθώς επίσης και όλα τα υλικά αποκτήματα που μπορεί να έχουμε. Τι σημαίνει από τις ‘απαρχές πάντων των γεννημάτων μας’; Σημαίνει ότι πρέπει να δίνουμε το καλύτερο απ’ ό,τι έχουμε στον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά τότε με χαρά δέχεται αυτές τις ‘απαρχές’ των πολύτιμων πραγμάτων μας σαν δώρο από τα χέρια μας.

Καλά Παραδείγματα για ν’ Ακολουθήσουμε

Καλά παραδείγματα τέτοιας εγκάρδιας προσφοράς βρίσκονται στο λόγο του Θεού, ιδιαίτερα σχετικά με τα διάφορα προγράμματα κατασκευής που γίνονταν για να προωθήσουν την αληθινή λατρεία ανάμεσα στον τυπικό λαό του Θεού, τον Ισραήλ.

Για παράδειγμα, όταν ήρθε ο καιρός να προμηθεύσει ο Ιεχωβά την κιβωτό της διαθήκης στην έρημο σαν τόπο λατρείας για τους Ισραηλίτες, οι υιοί Ισραήλ «ήλθον, πας άνθρωπος του οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν· και πας τις τον οποίον το πνεύμα αυτού έκαμε πρόθυμον, έφεραν την προσφοράν του Κυρίου δια το έργον της σκηνής του μαρτυρίου και δια πάσαν την υπηρεσίαν αυτής και δια τας αγίας στολάς. Και ήλθον, άνδρες τε και γυναίκες, όσοι ήσαν προθύμου καρδίας . . . Οι υιοί Ισραήλ έφεραν προαιρετικήν προσφοράν εις τον Κύριον, πας ανήρ και γυνή, των οποίων η καρδία έκαμεν αυτούς προθύμους εις το να φέρωσι δια πάσαν την εργασίαν, την οποίαν προσέταξεν ο Κύριος να γείνη δια χειρός του Μωυσέως.»—Έξοδος 35:21, 22, 29.

Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά είχε αναφέρει λεπτομερώς τα διάφορα είδη του υλικού που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της κιβωτού, αλλά κανένας δεν πίεσε τους Ισραηλίτες να συνεισφέρουν. Όχι, το έκαναν πρόθυμα, με τη θέλησή τους και πολύ γενναιόδωρα ανταποκρινόμενοι σ’ αυτό που είχε πει ο Ιεχωβά στον Μωυσή προηγουμένως : «Όστις προαιρείται εν τη καρδία αυτού, ας φέρη την προσφοράν του Κυρίου.»—Έξοδος 35:5· 36:4-7.

Όταν η κιβωτός της διαθήκης είχε εξυπηρετήσει το σκοπό της και ο ναός επρόκειτο να χτιστεί, ο Βασιλιάς Δαβίδ έκανε την προσωπική του συνεισφορά για το κτίριο του ναού. Μετά απ’ αυτό ρώτησε το λαό: «Τις λοιπόν προθυμείται να κάμη σήμερον προσφοράν εις τον Κύριον;» Ποια ήταν η ανταπόκριση; «Εχάρη δε ο λαός, διότι επροθυμήθησαν, επειδή με πλήρη καρδίαν προσέφεραν αυτοπροαιρέτως εις τον Κύριον· και ο βασιλεύς Δαβίδ έτι εχάρη χαράν μεγάλη.»—1 Χρονικών 29:5, 9.

Σ’ αυτή την περίπτωση ο Δαβίδ απηύθυνε μια θερμή ευχαριστήρια προσευχή στον Ιεχωβά για το πρόθυμο πνεύμα που έδειξε όλος ο λαός. Μεταξύ άλλων, είπε : «Αλλά τις είμαι εγώ, και τις ο λαός μου, ώστε να δυνηθώμεν να προσφέρωμεν προθύμως εις σε κατά ταύτα; Διότι τα πάντα έρχονται εκ σου και εκ των σων δίδομεν εις σε.» (Εδάφιο 14) Αυτό πάλι τονίζει το γεγονός ότι, όταν προσφέρουμε οποιοδήποτε δώρο στον Ιεχωβά, το μόνο που κάνουμε είναι ότι επιστρέφουμε αυτό που ο ίδιος, από την καλή του καρδιά, μας έχει ήδη δώσει. Εμείς είμαστε απλώς επιστάτες των δικών του πραγμάτων.

Μετά το θάνατο του Βασιλιά Δαβίδ, ο γιος του ο Σολομών χρησιμοποίησε αυτές τις πολλές ‘εθελοντικές προσφορές’ όπως είχε κατευθύνει ο Ιεχωβά για το χτίσιμο ενός ένδοξου ναού. Και όσο καιρό έμεινε πιστός στη λατρεία του στον Ιεχωβά, ο λαός αυτός κατοικούσε με ειρήνη και ασφάλεια. Όπως διαβάζουμε : «Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, . . . από Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος.» (1 Βασιλέων 4:25) Οι αποθήκες ήταν γεμάτες, τα πατητήρια ξεχείλιζαν—όσο καιρό ο Ισραήλ ‘τιμούσε τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων του.’

Κάνοντας το Ίδιο στην Εποχή Μας

Έχουν περάσει πολλοί αιώνες από τότε, αλλά εξακολουθεί να είναι πορεία σοφίας για τους αληθινούς λάτρεις το να τιμούν τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων τους. Όταν συνεισφέρουμε το χρόνο μας, τις προσπάθειες και τα υλικά μας πράγματα, ό,τι πραγματικά έχουμε, για να προωθήσουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας, το μόνο που κάνουμε είναι να επιστρέφουμε στον Ιεχωβά αυτό που δικαιωματικά του ανήκει. Όπως ρωτάει ο Παύλος: «Τι έχεις, το οποίον δεν έλαβες;»—1 Κορινθίους 4:7.

Ωστόσο, εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει πάντα να το θυμόμαστε: Το μέγεθος μιας συνεισφοράς για το έργο της Βασιλείας δεν δίνει κατ’ ανάγκη μια αληθινή εικόνα της γενναιοδωρίας αυτού που την προσφέρει. Θυμάστε τον Ιησού που έβλεπε κάποτε εκείνους που άφηναν χρήματα στο θησαυροφυλάκιο του ναού; Οι πλούσιοι έριχναν πολλά κέρματα. Αλλά ο Ιησούς εντυπωσιάστηκε τόσο από την ολοκάρδια και γενναιόδωρη πράξη μιας φτωχής γυναίκας που έριξε δύο μόνο κέρματα μικρής αξίας, ώστε είπε: «Αληθώς σας λέγω ότι η χήρα αυτή η πτωχή έβαλε περισσότερον πάντων, όσοι έβαλον εις το γαζοφυλάκιον· διότι πάντες εκ του περισσεύοντος εις αυτούς έβαλον· αύτη όμως εκ του υστερήματος αυτής έβαλε πάντα όσα είχεν.»—Μάρκος 12:43, 44.

Την ίδια σκέψη τόνισε και ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε στην εκκλησία της Κορίνθου σχετικά με τις συνεισφορές που έπρεπε να δίνουν για να βοηθούν τους φτωχούς συγχριστιανούς τους. Είπε: «Διότι εάν προϋπάρχη η προθυμία είναι τις ευπρόσδεκτος καθ’ όσα έχει, ουχί καθ’ όσα δεν έχει.»—2 Κορινθίους 8:12.

Παγκόσμια Επέκταση—Πώς Γίνεται Δυνατή

Σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συγκινούνται όταν βλέπουν την παγκόσμια πρόοδο που γίνεται στο κήρυγμα ‘τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας’. (Ματθαίος 24:14) Πολλές ενδιαφέρουσες ειδήσεις έχουν δημοσιευθεί τελευταία στα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! που περιέχουν οικοδομικά προγράμματα επεκτάσεως σε πολλές χώρες. Αυτή η επέκταση είναι αναγκαία γιατί χιλιάδες άνθρωποι έρχονται στην οργάνωση του Ιεχωβά. Σε μερικές περιπτώσεις έχουν αγοράσει επιπρόσθετη γη για να χτίσουν ιεραποστολικούς οίκους, γραφεία τμημάτων, οίκους Μπέθελ και τυπογραφεία. Σε άλλες περιπτώσεις, έχουν επεκτείνει τις υπάρχουσες ιδιοκτησίες του τμήματος. Από τα 95 τμήματα που υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο, γίνονται σχέδια κατασκευής για τα επόμενα: Αυστραλία, Βολιβία, Αγγλία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Γκάνα, Ινδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Κορέα, Λιβερία, Μαρτινίκα, Κένυα, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νιγηρία, Νορβηγία, Περού, Νότια Αφρική, Ισπανία, Ταϊτή, Ηνωμένες Πολιτείες, Ζαΐρ και Ζάμπια.

Όπως τον καιρό του αρχαίου Ισραήλ, έτσι και σήμερα αυτά, τα θεοκρατικά οικοδομικά προγράμματα γίνονται δυνατά με την εθελοντική συνεισφορά εκείνων που ‘τιμούν τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων τους.’ Μ’ αυτή την ευκαιρία θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε καθένα που ‘η καρδιά του τον διήγειρε’ μ’ αυτόν τον τρόπο.

Και είμαστε βέβαιοι ότι στο μέλλον το πνεύμα του Ιεχωβά θα συνεχίσει να διεγείρει τις καρδιές του λαού του να υποστηρίζουν τη συνεχώς επεκτεινόμενη ανάγκη του έργου της Βασιλείας. Αν υποκινείστε να δώσετε τέτοια υποστήριξη, στείλτε τη συνεισφορά σας στο τοπικό γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στη χώρα σας. Αν ζείτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακαλείστε να στείλετε τη συνεισφορά σας στη διεύθυνση: Office of the Secretary and Treasurer, 25 Columbia Heights, Brooklyn , New York 11201. Για κάθε προσφορά θα γνωστοποιείται η λήψη της.

Οι υποσχέσεις του Ιεχωβά Εκπληρώθηκαν

Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Και θέλουσιν εμπλησθή αι σιτοθήκαι σου από αφθονίας και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίζει από νέου οίνου.» Έχει εκπληρώσει ο στοργικός μας Θεός την υπόσχεσή του στην εποχή μας; Από μια πνευματική άποψη—Ναι, ασφαλώς την έχει εκπληρώσει την υπόσχεσή του! Οι ‘καταρράκτες του ουρανού’ έχουν ανοιχτεί, και ο Ιεχωβά έχει εκχύσει την ευλογία σ’ εμάς, ώστε να μην αρκεί τόπος δι’ αυτήν [να μην υπάρχει έλλειψη, ΜΝΚ].—Παροιμίαι 3:10· Μαλαχίας 3:10.

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τη συνεχή «τροφή εν καιρώ» που μας παρέχει μέσω του ‘πιστού δούλου’. (Ματθαίος 24:45-47· Λουκάς 12:42-44) Υπάρχει επίσης και η στοργική πνευματική εποπτεία μέσω των πρεσβυτέρων στις εκκλησίες, στις περιοχές και στις περιφέρειες. Επιπλέον, απολαμβάνουμε πάρα πολύ τις εποικοδομητικές συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας. Όλες αυτές οι ευλογίες μαρτυρούν ότι ‘δεν υπάρχει έλλειψη’. Έχουν την ίδια επίδραση, όπως ο ‘νέος οίνος’, στους λάτρεις του Ιεχωβά—‘κάνουν την καρδιά να χαίρεται’.—Ψαλμός 104:15, ΜΝΚ.

Κοιτάξτε επίσης την εκπλήρωση αυτής της υποσχεμένης ευλογίας από μια άλλη άποψη. Ο Ιεχωβά μάς έχει ασφαλώς προμηθεύσει όλα τα σύγχρονα εφόδια που χρειαζόμαστε για να επιταχύνουμε τη διάδοση του «ευαγγελίου» μέσω της έντυπης ύλης, και να την παρουσιάζουμε τώρα με τέτοιο τρόπο που να ελκύει και το μάτι και το αυτί.

Ωστόσο, η σοφία των λόγων του Σολομώντα ‘να τιμούμε τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων μας’ μπορεί να φανεί στην προσωπική ζωή των αφιερωμένων δούλων του Θεού. Πώς; Με το να προσφέρουν τον εαυτό τους στη «λατρεία» του. (Ρωμαίους 12:1) Αν ρωτήσετε κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά που έχει δαπανήσει πολλά χρόνια στη διακονία, ιδιαίτερα στην ολοχρόνια διακονία, τι νομίζετε ότι θα σας πει; Θα σας πει ότι έχει προσωπικά δοκιμάσει στην καθημερινή του ζωή την εκπλήρωση των συγκινητικών λόγων του ψαλμωδού: «Νέος ήμην και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.»—Ψαλμός 37:25.

Έχετε βρει τον τρόπο για να τιμήσετε τον Ιεχωβά; Αν ναι, τότε βλέπετε να εκπληρώνονται πάνω σας τα σοφά λόγια του Σολομώντα: «Η ευλογία του Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν.»—Παροιμίαι 10:22.