Η Οδός της Επιτυχίας

Εξεφωνήθη από τον πρόεδρο της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στην τελετή απονομής πτυχίων της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ, στις 3 μ.μ. της Κυριακής, 10 Ιουλίου 1950, στο Στάδιο Γιάγκη της Νέας Υόρκης, ως εναρκτήριο μέρος του προγράμματος της 8ήμερης διεθνούς συνελεύσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

«Τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις έχει καλήν επιτυχίαν.»—Ιησούς του Ναυή 1:8, Α.Σ.Μ.

 1. Τι διευθύνει ο Ιεχωβά; Και πώς μετριέται η επιτυχία;

Ο ΙΕΧΩΒΑ διευθύνει μια Κυβερνητική σχολή επιτυχίας. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο επάνω στη γη όμοιο μ’ αυτή. Αφότου απεφοίτησε απ’ αυτή ένας Αριστοτέχνης Εκπαιδευτής, υπήρξε σε λειτουργία επί χίλια εννιακόσια χρόνια. Η θαυμαστή σειρά μαθημάτων που προσφέρει μέσω αυτού, είναι μια εκπαίδευσις και εκγύμνασις για ζωή σε όλη την μέλλουσα αιωνιότητα. Δεν θα λάβετε πτυχίο απ’ αυτή τη σχολή προτού αποδειχθήτε άξιος του δικαιώματος της αιωνίου ζωής. Η απόκτησις αυτού του δικαιώματος αποτελεί το μέτρον της πραγματικής επιτυχίας ενός ατόμου, και αποτελεί έπαινο στους Εκπαιδευτάς της σχολής και διαρκή χαρά και ευλογία στον επιτυχόντα απόφοιτον. Η επιτυχία πρόκειται πράγματι να μετρηθή με καταστάσεις ζωής, και όχι με τα προσωρινά και αμφιβόλου αξίας πράγματα του κόσμου τούτου. Εκείνος που εκέρδισε τον ύψιστο τύπο ζωής, δηλαδή αθανασία στους ουρανούς, είπε: «Τι ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;» (Ματθαίος 16:26) Σε ποια μεγαλύτερη επιτυχία θα μπορούσε να φθάση ένας άνδρας ή μια γυναίκα από το να κερδίση ατελεύτητη ζωή με ευτυχία, για να μπορή να υπηρετή μ’ αυτή τον Θεό που απονέμει το βραβείον; Αμέσως έπειτα απ’ αυτό, ποιο γλυκύτερο προνόμιο θα μπορούσαμε να έχωμε από το να βοηθήσωμε κάποιον άλλον να κερδίση τέτοια ζωή μαζί μας; Κανένα. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πώς θα έχωμε μια τέτοια επιτυχία, η δε θεοκρατική σχολή επιτυχίας, η σχολή του Ιεχωβά, παρέχει την απάντησι.

 2. Πώς μπαίνομε σ’ αυτή τη σχολή; Πώς απέτυχαν οι κοσμικές σχολές:

² Για να μπούμε σ’ αυτή τη σχολή πρέπει να στραφούμε πλήρως στον μεγάλο Διευθυντή της σχολής, τον Ιεχωβά Θεό. Πρέπει να υποταχθούμε πλήρως στην εκπαιδευτική του μέθοδο και να είμεθα πρόθυμοι να διδαχθούμε σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκλέξωμε να υπηρετούμε τον Θεό και να εισέλθωμε σε μια συμφωνία μαζί του να πράττωμε το θέλημά του, επιθυμώντας να γίνεται το θέλημά του σε όλα. Θέλομε να μας κάνη ό,τι αυτός θέλει, και όχι ό,τι αυτός ο κόσμος νομίζει ότι πρέπει να γίνωμε. Έπειτα από τέσσερες χιλιάδες και πλέον χρόνια υπάρξεως, ο παρών κόσμος αποδείχθηκε μια θλιβερή αποτυχία, δείχνοντας ότι δεν έχει να προσφέρη ζωή ελευθερίας, ηρεμίας και χαράς. Όλα τα σχολεία που ίδρυσε έως τώρα απέτυχαν να διδάξουν στους σπουδαστάς του πώς ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή. Και έτσι τα λαμπρά σχέδια που ο κόσμος αυτός θέλει να ετοιμάση για μας σύμφωνα με την ιδέα που έχει για την επιτυχία, είναι καταδικασμένα να απολήξουν σε πικρή αποτυχία για μας, σ’ αυτόν τον νεώτερο ηλεκτρονικόν αιώνα, το ίδιο όπως και σ’ όλους τους προηγουμένους αιώνας. Οι μέρες του κόσμου τούτου είναι μετρημένες, και όλοι όσοι μελετούν και αποβλέπουν σε επιτυχία σ’ αυτόν τον κόσμο θα παρέλθουν και θα καταστραφούν μαζί του.

 3. Ποια είναι η επιθυμία του Ιεχωβά για κείνους που μπαίνουν στη σχολή του;

³ Αλλ’ ο Ιεχωβά Θεός θέλει να βρουν οι σπουδασταί του μια μόνιμη θέσι στον ελεύθερο νέο κόσμο που αυτός δημιουργεί και που δεν θα παρέλθη ποτέ. Αυτή είναι η επιθυμία του για μας που μπαίνομε στη σχολή του. Ο αγαπητός του Υιός Ιησούς είπε: «Ούτω δεν είναι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός σας του εν ουρανοίς, να απολεσθή είς των μικρών τούτων.» (Ματθαίος 18:14) Θέλει να φθάσωμε σε αιώνια ζωή στον μέλλοντα κόσμο, και γνωρίζει ακριβώς το είδος της σπουδής, της εκγυμνάσεως και της δράσεως που είναι αναγκαίες για μας για να επιτύχωμε. Γι’ αυτό είναι ουσιώδες να υπακούσωμε στο θέλημά του ως Διδασκάλου.

 4. Πώς τονίσθηκε αυτός ο κανών της επιτυχίας στην περίπτωσι του Ιησού του Ναυή;

⁴ Τον κανόνα αυτόν της επιτυχίας τον ετόνισε προ πολλού. Ο προφήτης Μωυσής επρόκειτο σύντομα ν’ ανεβή στο όρος Νεβώ για να κυττάξη την Υποσχεμένη Γη, την «ρέουσαν γάλα και μέλι», και να πεθάνη, προτού δε αναχωρήση, ωδήγησε τους Ισραηλίτες σε μια διαθήκη πιστότητος στον Ιεχωβά Θεό και είπε: «Φυλάττετε λοιπόν τους λόγους της διαθήκης ταύτης, και εκτελείτε αυτούς, δια να ευημερήτε εις πάντα όσα πράττετε.» (Δευτερονόμιον 29:1-9) Μέσω του Μωυσέως ο Ιεχωβά Θεός έδωσε το Βιβλίον του Νόμου στους Ισραηλίτες. Ώρισε τον πιστό υπηρέτη του Μωυσέως Ιησού του Ναυή ως διάδοχόν του για να οδηγήση το έθνος Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη. Η επιτυχία του Ιησού του Ναυή ως εκείνου που ελάμβανε τη θέσι του Μωυσέως θα εμετράτο από το αν θα ωδηγούσε θριαμβευτικά τον λαόν της διαθήκης του Θεού δια μέσου του Ιορδάνου ποταμού και θα υπέτασσε και θα εξολόθρευε τους εχθρούς που κατείχαν τότε τη γη. Όταν ο Ιησούς του Ναυή θα επανέλθη στην ανάστασι των νεκρών και θα τον ρωτήσετε τι συνετέλεσε στην επιτυχία του, θα σας πη ότι αυτή οφείλεται στην υπακοή του στα εξής λόγια του Ιεχωβά προς αυτόν: «Μόνον ίσχυε και ανδρίζου σφόδρα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα τον νόμον, τον οποίον προσέταξεν εις σε Μωυσής ο θεράπων μου· μη εκκλίνης απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά, δια να φέρησαι μετά συνέσεως πανταχού όπου αν υπάγης. Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένά εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις έχει καλήν επιτυχίαν.»—Ιησούς του Ναυή 1:7, 8, Α.Σ.Μ.

 5. Σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια προς τον Ιησούν του Ναυή, σε τι έγκειται η οδός της επιτυχίας;

⁵ Αυτό τακτοποιεί το ζήτημα για μας: Η οδός της καλής επιτυχίας έγκειται στην πιστή υπακοή προς τον θείο μας Διδάσκαλο Ιεχωβά. Αλλά για να υπακούσωμε πρέπει να γνωρίσωμε το θέλημά του. Μας έχει δώσει τον γραπτό του λόγο, αλλά πρέπει να τον μελετούμε ημέρα και νύχτα για να εξακριβώσωμε ποιο είναι το θέλημά του για μας, ποιο έργο θέλει να κάνωμε. Αυτός ο λόγος δεν πρέπει να απομακρυνθή από το στόμα μας, αλλά πρέπει να τον κρατούμε στη γλώσσα μας και να τον συζητούμε μαζί με άλλους και πρέπει να τον διακηρύττουμε στους άλλους για να οδηγηθούν στην επιτυχία. Ο στοργικός μας Διδάσκαλος είναι πάντοτε πρόθυμος να μας βοηθήση να μάθωμε το θέλημά του και να γνωρίσωμε την αλήθεια. Επαγρυπνεί στην πορεία της ενεργείας μας ενώ προσπαθούμε να πράξωμε το θέλημά του και είναι πάντοτε εκεί για να μας οδηγή. Μας δίνει την εξής βεβαίωσι: «Εγώ θέλω σε συνετίσει, και θέλω σε διδάξει την οδόν εις την οποίαν πρέπει να περιπατής· θέλω σε συμβουλεύει· επί σε θέλει είσθαι ο οφθαλμός μου. Μη γίνεσθε ως ίππος, ως ημίονος, εις τα οποία δεν υπάρχει σύνεσις· των οποίων το στόμα πρέπει να κρατήται εν κημώ και χαλινώ, άλλως δεν ήθελον πλησιάζει εις σε.» (Ψαλμός 32:8, 9) Αν έχωμε περισσότερη σύνεσι από έναν ίππο ή έναν ημίονο θα προσέλθωμε πρόθυμα στον μεγάλο μας Διδάσκαλο Ιεχωβά Θεό και θ’ αποβλέψωμε σ’ αυτόν για καθοδηγία και διδασκαλία, και θα προσπαθούμε πάντοτε να συμμορφωνώμεθα μ’ αυτές, γνωρίζοντας ότι ο οφθαλμός του είναι επάνω μας για να παρατηρή πώς ενεργούμε και να μας διορθώνη όταν κάνωμε σφάλματα. Έτσι μας φυλάττει από το ν’ ακολουθήσωμε τον εσφαλμένο δρόμο, που καταλήγει στην αποτυχία. Δεν θα μπορούσαμε να έχωμε έναν διδάσκαλο πιο αφωσιωμένον απ’ αυτόν, έναν που να ενδιαφέρεται ειλικρινώς και με στοργή για τη διαρκή ευημερία των μαθητών του και να φροντίζη για την τελική επιτυχία τους.

 6. Η μίμησις του παραδείγματος ποιού μαθητού οδηγεί σε βέβαιη επιτυχία; Γιατί;

⁶ Ο αγαπητός Υιός του Ιεχωβά Ιησούς Χριστός ήταν ο μέγιστος μαθητής του, και αν μιμηθούμε το παράδειγμά του θα είμεθα βέβαιοι ότι θα επιτύχωμε όπως και αυτός επέτυχε. Ο Ιησούς υπέκυπτε τελείως στο να πράττη ό,τι ο Πατήρ και Διδάσκαλος του τού έδειχνε ότι ήταν το θέλημά του και να λαλή ό,τι Εκείνος τον εδίδασκε να πη σ’ αυτόν τον κόσμο. Για να πράξη το θέλημα του Πατρός του ως το τέλος, υψώθηκε με καρφωμένα τα χέρια και τα πόδια του σ’ ένα ξύλο μαρτυρίου. Αυτό, βέβαια, δεν ήταν επιτυχία στα μάτια του κόσμου. Αλλά απεδείκνυε τον Διάβολο ψεύτη στον ισχυρισμό του ότι κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να είναι τελείως πιστός στον Θεό σ’ αυτόν τον κόσμο, και έδειχνε την τελεία ακεραιότητα και υπακοή τού Ιησού προς τον Θεό ως Κυρίαρχον Κυβερνήτην υπεράνω όλων. Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους: «Όταν υψώσητε τον Υιόν του ανθρώπου, τότε θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι, και απ’ εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ.» (Ιωάννης 8:28) Ο Ιησούς παρεδέχετο να διδάσκεται από τον Θεό και Πατέρα του, για ν’ ακολουθήσωμε δε κι εμείς τα ίχνη του πρέπει να έχωμε τον ίδιο Διδάσκαλο που είχε κι αυτός. Άτομα του κόσμου τούτου καυχώνται επειδή εφοίτησαν σε κάποιο σχολείο ή κολλέγιο και είχαν κάποιους ονομαστούς δασκάλους. Αλλά δεν θα μπορούσαμε να έχωμε έναν μεγαλύτερο και ικανώτερο διδάσκαλο από τον Ιεχωβά Θεό, ούτε καμμιά υψηλότερη διδασκαλία από εκείνην που αυτός παρέχει, διότι αυτή οδηγεί σε βέβαιη επιτυχία.

 7. Μέσω ποίου πρέπει να μπούμε σ’ αυτή τη σχολή, και γιατί; Αφού διδαχθούμε, τι πρέπει να πράξωμε;

⁷ Λόγω της πιστότητος του Ιησού, ο Ιεχωβά τον απέστειλε σ’ αυτόν τον κόσμο να μας διδάξη. Συνεπώς, πρέπει να γίνωμε μαθηταί ή μαθητευόμενοι του Ιησού. Δεν μπορούμε ν’ αποκτήσωμε είσοδο στη σχολή επιτυχίας του Ιεχωβά παρά μόνο μέσω του Ιησού, διότι αυτός είπε: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.» (Ιωάννης 14:6) Και έτσι ολόκληρο το σχολικό σύστημα του Ιεχωβά ωργανώθηκε με τον Ιησού Χριστό ως τον κύριο Διδάσκαλο υπό τον Ιεχωβά Θεό τον ίδιο. Όπως δε ο Ιεχωβά εδίδαξε τον Ιησού για να μπορέση κι αυτός να διδάξη άλλους, έτσι κι εμείς επίσης, αφού διδαχθούμε οι ίδιοι, πρέπει να διδάξωμε άλλους. Ο Θεός μάς φέρνει στη σχολή του για έναν ανιδιοτελή σκοπό. Αυτή δεν είναι μια σχολή όπου διδάσκεται απλή θεωρία, αλλά είναι μια κατ’ εξοχήν πρακτική σχολή. Ο σκοπός για τον οποίον παρευρισκόμεθα εκεί είναι να μπορέσωμε να μάθωμε να πράττωμε ό,τι είναι σε αρμονία με τον Δημιουργό μας και να μπορέσωμε να διδάξωμε άλλους για ν’ αποκτήσουν κι αυτοί επίσης ζωή από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού.

ΕΜΜΕΙΝΑΤΕ Σ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

 8. Γιατί όλοι εμείς, περιλαμβανομένων και των αποφοίτων της Γαλαάδ, πρέπει να παραμείνωμε σ’ αυτή τη σχολή τώρα και να συνεχίσωμε τις σπουδές μας;

⁸ Ο κόσμος αυτός και ο αόρατος άρχων του ο Διάβολος εναντιώνονται στο θέλημα του Θεού. Ανάμεσα σ’ αυτόν τον κόσμο πρέπει να ζούμε ακριβώς τώρα, αλλά—ευχαριστούμε τον Θεό—απομένει πλέον ‘ολίγος καιρός’ μόνον, ώσπου να δεθούν και να τεθούν εκποδών ο Διάβολος και οι κοσμοκράτορες του σκότους τούτου. Στη διάρκεια αυτού του ‘ολίγου καιρού’ που αυτός ο κόσμος παραμένει ακόμη, πρέπει να ζούμε σ’ αυτόν, και γι’ αυτή την ειδική αιτία πρέπει να παρακολουθούμε τις σπουδές μας και να μανθάνωμε στο θείο σχολείο. Δεν μπορούμε να είμαστε χαλαροί, κι έτσι να πέσωμε έξω ή να απουσιάζωμε από το σχολείο. Δεν μπορούμε να δώσουμε αφορμή να αποπεμφθούμε απ’ αυτό για ακατάλληλη διαγωγή, στασιασμό εναντίον των Διδασκάλων μας και απιστία. Για να στεφανωθούμε με επιτυχία πρέπει να συνεχίσωμε τις σπουδές μας επί του λόγου του Θεού και τις προσπάθειες μας να διδάξωμε και άλλους επίσης. Μερικοί από μας μπορεί να έλαβαν το προνόμιο ως ολοχρόνιοι διάκονοι του Θεού να παρακολουθήσουν τα μαθήματα της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ» και ν’ αποφοιτήσουν απ’ αυτή και να λάβουν ένα δίπλωμα αξίας. Αυτό υπήρξε μια μεγάλη ευλογία σε όλους αυτούς τους αποφοίτους και τους προήγαγε πολύ στην κατανόησι του θελήματος του Θεού και στην ικανότητα να μελετούν το λόγο Του και να διδάσκουν άλλους. Αυτό, όμως, δεν είναι το τέλος της σπουδής και της διδασκαλίας, ακόμη και γι’ αυτούς τους αποφοίτους. Όχι· είναι η αρχή του να ζουν κάτω από μια μεγαλύτερη ευθύνη ενώπιον του Θεού. Οι απόφοιτοι της Γαλαάδ καθώς επίσης και όλοι εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να εξακολουθήσωμε να φοιτούμε στη μεγαλύτερη σχολή του Ιεχωβά Θεού δια Ιησού Χριστού, που είναι ανοιχτή σε όλους μας. Σ’ αυτό το θειο ίδρυμα πρέπει όλοι να συνεχίσωμε τις σπουδές μας εφ’ όσον βρισκόμαστε στον πονηρόν αυτόν εχθρικό κόσμο, για να μην καταστραφούμε μαζί του.

 9. Πότε θα μας αναγνωρισθή επιτυχία, όπως έδειξε ο Παύλος;

⁹ Επιτυχία, που οδηγεί σε αιώνια ζωή στο νέο κόσμο, ποτέ δεν θα μας αναγνωρισθή εκτός όταν θα έχωμε τελειώσει τη σταδιοδρομία μας σ’ αυτόν τον παλαιό κόσμο και θα έχωμε διατηρήσει τη θεία επιδοκιμασία επάνω μας ως το τέλος. Μόνο στο τέλος μπορούσε ο απόστολος Παύλος να πη για τον εαυτό του: «Ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα το καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής.»—2 Τιμόθεον 4:6-8.

10. Γιατί πρέπει και οι πτυχιούχοι επίσης απόφοιτοι της Γαλαάδ να προωθούν και έπειτα τις σπουδές τους; Εκτός από την προσωπική μελέτη, πώς πρέπει να μελετούμε;

¹⁰ Επομένως οι απόφοιτοι της Γαλαάδ πρέπει να προωθήσουν τις σπουδές τους, και έτσι να θέσουν σε πρακτική εφαρμογή την εκπαίδευσι που τόσο φιλάγαθα τους παρεσχέθη μέσω της οργανώσεως του Ιεχωβά. Πρέπει τώρα να προαγάγουν τις ατομικές τους μελέτες, όχι πια κάτω από την πίεσι του προγράμματος της Σχολής Γαλαάδ ή επειδή αντιμετωπίζουν εξετάσεις ή για να κερδίσουν βαθμούς ικανοποιητικούς· όχι, αλλά για ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του μεγάλου εκπαιδευτικού έργου που έχουν να διεξαγάγουν μετά την αναχώρησί τους από το σχολείο. Το να αποφοιτήσετε από μια τέτοια σχολή και να μπορήτε να επιδείξετε ένα πτυχίο δεν είναι ο τελικός σκοπός. Η επιτυχία σας στο να σώσετε τελικά την ψυχή σας και να υποβοηθήσετε τη σωτηρία των άλλων, είναι ο μεγάλος αντικειμενικός σκοπός όλης της διδασκαλίας που ο Ιεχωβά παρέχει μέσω του Ιησού Χριστού. Όλα αυτά παίζουν το μέρος τους στη διεκδίκησι του Ιεχωβά ως Πατρός ο οποίος δίδει ζωή σε ευπειθή τέκνα που είναι με αφοσίωσι προσκολλημένα σ’ αυτόν και που είναι έπαινος σ’ αυτόν. Στα τέκνα αυτά λέγει: «Υιέ μου, γίνου σοφός, και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνομαι προς τον ονειδίζοντά με.» (Παροιμίαι 27:11) Δεν προάγομε τη μελέτη μας επί του λόγου του ουρανίου Πατρός μόνο με την προσωπική μελέτη της Γραφής και των εκδόσεων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στις κατοικίες μας, αλλά και με το να μην ‘αφίνωμεν το να συνερχώμεθα ομού’ αλλά ‘να προτρέπωμεν αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπομεν πλησιάζουσαν την ημέραν’. (Εβραίους 10:25) Το να παρακολουθούμε τα μαθήματα μιας δημοσίας ή ιδιωτικής σχολής μαζί με άλλους μαθητάς έχει τα εκπαιδευτικά του οφέλη. Το να συνερχώμεθα, λοιπόν, μαζί με άλλους ομοίους Χριστιανούς για μελέτη, προσευχή και εκπαίδευσι στην υπηρεσία του αγρού έχει τα ανεκτίμητα οφέλη του. Αν έχωμε το πνεύμα των μεγάλων μας Διδασκάλων που πλατύνει την καρδιά, θα αγαπούμε ακριβώς να είμεθα μαζί με άτομα που μελετούν και εκπαιδεύονται μαζί μας στην ίδια θεία σχολή.

11. Τι είναι ανάγκη να πράττωμε έπειτα από τις ώρες της μελέτης μας;

¹¹ Αλλά όπως συμβαίνει και με τους αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ, δεν μπορούμε κι εμείς να εγκαταλείπωμε τις μελέτες μας μόλις αναχωρούμε από το σχολείο ή την αίθουσα της σπουδής. Όταν κλείνωμε τις Γραφές μας και τα βιβλία Γραφικής μελέτης έπειτα από μια ατομική σπουδή, ή όταν φεύγωμε από ένα μέρος συναθροίσεως και αποχωριζώμεθα από τους αδελφούς μας Χριστιανούς, δεν μπορούμε να λησμονούμε τα πράγματα που εμάθαμε. Αυτό θα ήταν σπατάλη χρόνου, χρήματος και διανοητικής προσπαθείας. Πρέπει να κάνωμε σκέψεις πάνω στα πράγματα αυτά και να τα εφαρμόζωμε καθώς αντιμετωπίζομε τα καθημερινά προβλήματα της ζωής, και να τα κάνωμε επίσης γνωστά και στους άλλους. Πρέπει να θέτωμε σε εφαρμογή τη γνώσι που αποκτήσαμε· καθώς είναι γραμμένο: «Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου, και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.» (Ιάκωβος 1:22) Έχετε πάντοτε υπ’ όψι τον ύψιστο σκοπό της εκπαιδεύσεώς σας υπό την κηδεμονία του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού. Ο σκοπός αυτός είναι το να μπορέσωμε, έπειτα από τις ώρες της μελέτης μας, να εκτελέσωμε το έργον του Θεού προς δόξαν του και για τη σωτηρία μας και τη σωτηρία των άλλων. Και αυτό είμεθα υποχρεωμένοι να το πράξωμε ανάμεσα σ’ έναν εχθρικό κόσμο. Θυμηθήτε ότι ένα μεγάλο μέρος της δικής μας εκπαιδεύσεως προέρχεται από το να προσπαθούμε να διδάξωμε άλλους.

ΜΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ

12, 13. Γιατί χρειάζεται να είμαστε θαρραλέοι, όπως ο Ιησούς του Ναυή; Τίνος η υποστήριξις μάς είναι υποσχεμένη, και υπό ποιες συνθήκες;

¹² Όταν ο Ιησούς του Ναυή, περνώντας τον Ιορδάνη ποταμό, προχωρούσε μέσα στο εχθρικό έδαφος, χρειάζονταν μεγάλο θάρρος και άκαμπτη αφοσίωσι στο σκοπό του Ιεχωβά. Το ίδιο συμβαίνει και με μας τώρα. Σήμερα προελαύνομε στο έργο για το οποίο μας εξεπαίδευσε ο μεγάλος μας Διδάσκαλος υπό τον Ιησού Χριστό, και το κάνομε αυτό μέσα σ’ έναν κόσμο γεμάτον από εχθρούς. Ξέρομε τι διδαχθήκαμε να πράξωμε, αλλά δεν μπορούμε να το πράξωμε επιτυχώς με τη δική μας δύναμι και σύμφωνα με τη φυσική μας κατανόησι των πραγμάτων. Έχομε ανάγκη της καθοδηγίας, της βοηθείας και της υποστηρίξεως Εκείνου που μας εξαποστέλλει από τη Θεοκρατική του σχολή. Αυτός δεν μας εξαποστέλλει και ύστερα μας λησμονεί. Ενδιαφέρεται έντονα για το πώς οι μαθηταί του χρησιμοποιούν την πολύτιμη γνώσι που τους έδωκε μέσω της Θεοκρατικής του οργανώσεως υπό τον Χριστό. Υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί τους, αλλά μόνο αν εκτελούν τις εντολές του και ενεργούν σύμφωνα με τον τρόπο που διδάχθηκαν. Φυσικά αυτός δεν θα είναι μαζί μ’ εκείνους που αποδεικνύονται απειθείς και δεν είναι εκτελεσταί του λόγου Του. Ο εχθρικός κόσμος προσπαθεί να μας εξαναγκάση να ενεργούμε και να ζούμε αντίθετα με τη θεία διδασκαλία, έτσι ώστε όλη μας η εκπαίδευσις να πάη χαμένη και να σπαταλήσωμε την αγαθότητα του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται προπάντων να είμαστε άφοβοι και να εμμένωμε αυστηρά σε ό,τι μας διέταξε και μας εδίδαξε ο Θεός. Αυτός δεν μας εγγυάται ευόδωσι και καλή επιτυχία στην υπηρεσία του αν ενεργούμε διαφορετικά.

¹³ Αλλά να είσθε βέβαιοι για το ένα αυτό πράγμα: Αυτός δεν μας απέστειλε σε μια μάταιη αποστολή, αλλά θα μας χορηγήση ευόδωσι και καλή επιτυχία αν εκτελούμε το λόγο Του· διότι ο λόγος του ποτέ δεν επιστρέφει κενός και ανεκπλήρωτος σ’ αυτόν.—Ησαΐας 55:11.

14. Μέσω τίνος ο Θεός μάς παρέχει διδασκαλία; Γιατί, όπως εκείνος, θα είναι κι αυτή μαζί μας καθώς προχωρούμε, και υπό ποιες περιστάσεις;

¹⁴ Για να έχωμε επιτυχία για ζωή αιώνια πρέπει να προσέχωμε στη διδασκαλία του Θεού μέσω της Θεοκρατικής του οργανώσεως και να παραμένωμε σ’ αυτή, ακόμη και υπό περιστάσεις μεγάλης πιέσεως. Μιλώντας στους μαθητάς του ως σε τέκνα, ο Θεός λέγει: «Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον [ή, διδασκαλίαν] της μητρός σου.» Ο ουράνιος Πατήρ παρομοιάζει εδώ την οργάνωσί του, με την οποία διδάσκει τα τέκνα του, προς μια γυναίκα, προς μια μητέρα που είναι πολύ αφωσιωμένη στο σύζυγό της και στα τέκνα της. (Παροιμίαι 1:8) Ο ουράνιος Πατήρ θέλει να έχωμε σεβασμό προς την εκπαιδευτική του οργάνωσι, και γι’ αυτό λέγει: «Υιέ μου, φύλαττε την εντολήν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου. Διότι λύχνος είναι η εντολή, και φώς ο νόμος, και οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής.» (Παροιμίαι 6:20, 23) Αν τηρούμε τη διδασκαλία και την εντολή του Πατρός μας, όχι μόνο αυτός θα είναι μαζί μας, αλλά και η «γυνή» του, η «μήτηρ» μας, θα είναι επίσης μαζί μας. Κάθε φυσιολογική γυναίκα είναι προσκολλημένη στα παιδιά της. Ο Ιεχωβά, που έκαμε τη γυναίκα, ερωτά: «Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήση το τέκνον της κοιλίας αυτής; αλλά και αν αύται λησμονήσωσιν, εγώ όμως δεν θέλω σε λησμονήσει.» (Ησαΐας 49:15) Η «γυνή» του Θεού, δηλαδή η Θεοκρατική οργάνωσις, είναι όμοια μ’ αυτόν. Ποτέ δεν λησμονεί τα τέκνα της, εκείνους που διδάσκει και παράγει ως μάρτυρας και αντιπροσώπους του ανδρός της, του Υψίστου Θεού. Πρέπει να δείχνωμε την αγάπη μας γι’ αυτήν με το να μην απορρίπτωμε τον νόμον της μητρός μας. Θα ήταν μωρία να εγκαταλείψωμε τον νόμον της και να τον μεταχειρισθούμε με περιφρόνησι. «Υιός σοφός ευφραίνει πατέρα· ο δε μωρός άνθρωπος καταφρονεί την μητέρα αυτού.»—Παροιμίαι 15:20.

15. Γιατί είναι ανόητος ένας που νομίζει ότι μπορεί να προχωρήση χωρίς την οργάνωσι; Ποιας ελλείψεως σεβασμού και παραβάσεως είναι ένοχος;

¹⁵ Ένα άτομο που νομίζει ότι μπορεί να προχωρήση χωρίς την οργάνωσι του Θεού και μπορεί να μελετά μόνο του τη Γραφή και μπορεί να εκτελή ανεξάρτητα το έργο του Θεού όπως νομίζει καλύτερα χωριστά από όλη την οργάνωσι, είναι πολύ ανόητο. Του λείπει κάθε κατανόησις για το πώς ο Θεός πολιτεύθηκε με τους δούλους του στους περασμένους χρόνους. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Θεός μάς διδάσκει μέσω της οργανώσεώς του, της γυναικός του, της μητρός μας. Σέβεται τη γυναίκα του και εκτιμά το έργο που κάνει αυτή προς όφελος των υιών Του και των θυγατέρων Του. Δεν τον ευαρεστεί, λοιπόν, όταν ένας που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός δεν σέβεται τη «μητέρα» οργάνωσι. Το να μην την σέβεται κανείς σημαίνει ότι δεν σέβεται τον Ιησού Χριστό, διότι ο Θεός κατέστησε αυτόν τον αγαπητό Υιό κεφαλή της Θεοκρατικής οργανώσεως. Εκείνος που αποστερεί την οργάνωσι από τον σεβασμό που οφείλεται σ’ αυτή τη συμβολική μητέρα, εργάζεται για να καταστρέψη την οργάνωσι, όχι για να την ανοικοδομήση. Είναι ένοχος παραβάσεως απέναντι του θείου της ανδρός, του Ιεχωβά, του ουρανίου Πατρός μας. Ό,τι πράττετε εναντίον της, το πράττετε εναντίον του. «Ο κλέπτων τον πατέρα αυτού ή την μητέρα αυτού, και λέγων, Τούτο δεν είναι αμαρτία, αυτός είναι σύντροφος του ληστού.» Και ο μέγας ληστής ή καταστροφεύς είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. (Παροιμίαι 28:24) Ας μην κλέπτωμε, λοιπόν, και καταστρέφωμε, αλλά ας δείχνωμε αγάπη και σεβασμό για τη μητέρα μας με το να μην απορρίπτωμε ποτέ το νόμο της και τη διδασκαλία της όπως έκαμε ο Διάβολος. Ας είμεθα πάντοτε ευπειθείς σ’ αυτήν, κάνοντας τούτο ωσάν στον Ιεχωβά, τον Άνδρα και Κεφαλή της.

16. Με ποιον τρόπο αυτή είναι μια γυναίκα άξια να είναι μητέρα μας;

¹⁶ Αυτή είναι μια άξια γυναίκα. Δεν μοιχεύει ούτε πορνεύεται με τον Διάβολο, και δεν είμεθα νόθα τέκνα όταν ομολογούμε τη μητρότητά της. Υπόκειται Θεοκρατικά στον Άνδρα της, τον Ύψιστο Θεό. Μπορούμε, συνεπώς, να εμπιστευώμεθα σ’ αυτήν ότι θα μας οδηγήση σε κατευθύνσεις αρεστές στον Ιεχωβά τον Δοτήρα της αιωνίου ζωής. Το στοργικό της ενδιαφέρον είναι για τα τέκνα Του, και φροντίζει καλά γι’ αυτά, χρησιμοποιώντας όλα τα οργανωτικά της μέσα και δυνάμεις για την ευημερία τους. Το τριακοστό πρώτο κεφάλαιο των Παροιμιών την παρομοιάζει προς μια ενάρετη γυναίκα. Η περιγραφή που δίδει μιας τέτοιας γυναικός, εμπνέει εμπιστοσύνη στην οργάνωσι και μας βοηθεί να την αγαπούμε και να την εκτιμούμε.

17. Σε ποιον είχε δοθή η περιγραφή της; Γενικώς τι δείχνει αυτό;

¹⁷ Η περιγραφή είχε δοθή στον Βασιλέα Λεμουήλ, που το όνομά του σημαίνει «ανήκων στον Θεό» ή «ιερός στον Θεό». Η ενάρετη γυναίκα περιγράφηκε σ’ αυτόν από τη μητέρα του. Ως μητέρα ενός βασιλέως, αυτή κατέχει τη σχέσι μιας βασιλίσσης προς τον μεγάλο της Άνδρα, Ιεχωβά τον Βασιλέα της αιωνιότητος, τον Πατέρα των «βασιλέων της γης». Μπορεί, λοιπόν, να αναθρέψη και να εκπαιδεύση βασιλείς ιερούς στον Θεό. Με την περιγραφή της δείχνει τι πρέπει να ζητούμε στη Θεοκρατική Του γυναίκα ή οργάνωσι. «Η φρόνιμος γυνή παρά του Ιεχωβά δίδεται,» και η Θεοκρατική γυναίκα ή οργάνωσις είναι δικό Του δημιούργημα και έγινε για να είναι μητέρα μας.—Παροιμίαι 19:14, Α.Σ.Μ.

18. Τι πάλι τους συμβουλεύει; Και πώς τους τρέφει;

¹⁸ Δείχνοντας πιστότητα στον Άνδρα της, αυτή νουθετεί τα τέκνα της να μην παραδίδωνται υπερβολικά στα μεθυστικά ποτά που αποχαυνώνουν και αποναρκώνουν τις δυνάμεις μας και τις αισθήσεις μας. Γιατί; Για να μην υπερνικηθούν τα τέκνα της και αποστερηθούν από τον ‘υγιαίνοντα νουν’ και λησμονήσουν τον νόμον του Θεού. (Λευιτικόν 10:8-11) Αυτή οικοδομεί το ανάστημα και τη δύναμι των υιών της και των θυγατέρων της παρέχοντάς τους τροφή. Αδιάφορο αν κατά καιρούς πρέπει να φέρη την τροφή από μακριά, σαν πλοία εμπόρων που έρχονται από μακρινούς λιμένες. Έτσι, για να θρέψη τα τέκνα της που βρίσκονται σε απόκεντρες περιοχές ή μακρινές χώρες, η Εταιρία Σκοπιά την μιμείται φέρνοντας εργάτας από μακρινά σημεία στη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ και στέλνοντας αυτούς τους ιεραποστόλους πίσω ή στέλνοντάς τους σε άλλα μακρινά σημεία, για να μπορέση να παράσχη μ’ αυτούς πνευματική τροφή σε όλα τα τέκνα της. Όλους εκείνους που την υπηρετούν, είτε είναι απευθείας τέκνα της είτε όχι, τους τρέφει και τους δυναμώνει για την υπηρεσία, διότι, όπως είναι γραμμένο, δίδει «μερίδα εις τας θεραπαίνας αυτής». (Παροιμίαι 31:15, Μετάφρ. Βασιλέως Ιακώβου) Σηκώνεται πρωί ενώ είναι ακόμη σκοτάδι για να έχη έτοιμη τροφή εγκαίρως για όλο τον οίκο της.

19. Πώς τους ντύνει;

¹⁹ Εκτός από την τροφή, φροντίζει επίσης για την ενδυμασία των τέκνων της. Εργάζεται υλικά για να τα ντύση μ’ αυτά, ώστε να μπορούν να είναι παρουσιάσιμα μ’ ένα ευσεβές, Χριστιανικό αναγνώρισμα με το οποίο δεν θα χρειασθή να ντραπούν ποτέ. Τους ντύνει με την ταυτότητα μαρτύρων του Ανδρός της, του Ιεχωβά. Έτσι «δεν φοβείται την χιόνα δια τον οίκον αυτής», διότι γνωρίζει ότι τα τέκνα του Θεού μέσω αυτής είναι καλά ντυμένα για να υποφέρουν την ψυχρή έχθρα του κόσμου τούτου. Κάνει πάντοτε προμήθεια για την ευεξία τους στο μέλλον, αποβλέποντας σε ό,τι θα χρειασθούν στον ερχόμενο καιρό, για να μπορή να «ευφραίνεται δια τον μέλλοντα καιρόν» διότι ανταπεκρίθη στις ανάγκες.

20. Πώς επαγρυπνεί στη διακυβέρνησι του οίκου της;

²⁰ «Επαγρυπνεί εις την κυβέρνησιν του οίκου αυτής». Επομένως ο οίκος της είναι ένας εύτακτος, καλά διευθυνόμενος, φιλόπονος και ευσεβής οίκος, που είναι ευλογία να είναι κανείς μέλος του. Χάριν τούτου μπορεί να υπάρξη ανάγκη μερικές φορές να χρησιμοποιήση τη ράβδο και να ελέγξη ένα ή όλα τα τέκνα της. Το να μας αφήση, όμως, να πάμε στη δική μας κατεύθυνσι, δεν θ’ απειργάζετο ποτέ την τελική μας επιτυχία ούτε θα έφερνε τιμή στις οργανωτικές της μεθόδους. Γνωρίζει ότι «η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν· παιδίον δε απολελυμένον καταισχύνει την μητέρα αυτού». (Παροιμίαι 29:15) Δεν θέλει να αισχυνθή για το πώς ανέθρεψε τα τέκνα του Θεού και δεν θέλει να γίνωμε εμείς λύπη και όνειδος σ’ αυτήν. Συγχρόνως «ανοίγει το στόμα αυτής εν σοφία· και επί της γλώσσης αυτής είναι νόμος ευμενείας». (Παροιμίαι 31:26) Έτσι με έλεγχο και φιλάγαθη συμβουλή, δίνει σοφή διδασκαλία και υποστηρίζει τον νόμον του Θεού.

21. Τι την κάνει σοφή και αξιέπαινη; Πώς διδάσκει αγάπη;

²¹ Σε οργανωτική λειτουργία και συγκρότησι ο κόσμος μπορεί να νομίζη ότι αυτή δεν έχει ωραία χαρακτηριστικά ή ότι δεν είναι χαρίεσσα, και να θεωρή αστεία την πρωτόγονη απλότητά της που εχαρακτήριζε τις αποστολικές ημέρες. Α, αυτή, όμως, φοβείται τον Ιεχωβά, και αυτό είναι που την κάνει σοφή και ενάρετη και που κερδίζει τον διαρκή Του έπαινο γι’ αυτήν. Αυτή έχει μεγάλη αγάπη και ανοίγει το χέρι της στους πτωχούς και εκτείνει τα χέρια της στους ενδεείς· και έτσι ενσταλάζει στα τέκνα της γενναιοφροσύνη και αγάπη προς τον πλησίον. Θέλει να μοιράζωνται με άλλους τις πνευματικές ευλογίες που προέρχονται από τον ουράνιο Πατέρα των, μεταδίδοντας στους πτωχούς και τους ενδεείς την τροφή της αληθείας της Βασιλείας του και ντύνοντάς τους με ενδύματα που τους ταυτίζουν με τον Βασιλέα του.—Παροιμίαι 31:30, 20.

ΟΡΑΤΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΟΜΟΙΟΙ Μ’ ΑΥΤΗΝ

22. Ποια είναι η πνευματική μας μητέρα, η Σχολή Γαλαάδ, η Εταιρία Σκοπιά; Γιατί; Και για ποια τέκνα ενδιαφέρεται;

²² Σ’ αυτό τον κόσμο είναι συνήθεια να μιλή κανείς για μια ανωτέρα σχολή, κολλέγιο ή πανεπιστήμιο από όπου αποφοιτά, χρησιμοποιώντας την ειδωλολατρική έκφρασι «alma mater» (θετή μητέρα). Αλλά η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» δεν είναι η μεγάλη μητέρα οργάνωσις των αποφοίτων της Γαλαάδ. Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά δεν είναι η μεγάλη μητέρα οργάνωσις των μαρτύρων του Ιεχωβά που έλαβαν την αλήθεια της Βασιλείας μέσω αυτής και που συνεργάζονται μαζί της σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας την ως τον νόμιμο υπηρέτη της υποθέσεώς τους και ως συμβουλευτικό κυβερνητικό σώμα. Όχι· ως μάρτυρες του Ιεχωβά αντιπροσωπεύομε κάτι μεγαλύτερο από τις ελάσσονες αυτές ορατές οργανώσεις. Η μεγάλη «μήτηρ» είναι η παγκόσμιος οργάνωσις του Ιεχωβά, την οποίαν αυτός εδημιούργησε και της οποίας είναι ο πιστός Ανήρ. (Ησαΐας 54:5· Γαλάτας 4:26) Μέσω αυτής γεννά τα αγαπητά του τέκνα για το σκοπό του. Μέσω αυτής μας δίδει νόμον και διδασκαλία, κάνει προμήθειες για μας, μας καθοδηγεί και φροντίζει για την ευημερία μας αποβλέποντας στην αιώνια ζωή μας. Σ’ αυτήν βλέπομε να εκπληρώνονται όλα τα χαρακτηριστικά μιας εναρέτου γυναικός που τόσο ωραία περιεγράφησαν στον Βασιλέα Λεμουήλ. Ακριβώς τώρα, που η βασιλεία του Θεού είναι το υπέρτατο ζήτημα, η «γυνή» του ενδιαφέρεται κυρίως να φέρη επιτυχώς στη συμβασιλεία με τον Ιησού Χριστό στον ουρανό, το υπόλοιπο του βασιλικού του «μικρού ποιμνίου». Ωστόσο ενδιαφέρεται επίσης για τα πολλά, πάρα πολλά «άλλα πρόβατα» που τελικά θα γίνουν επίγεια τέκνα της κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού. Η καρδιά της είναι αρκετά μεγάλη για να διατηρή τώρα αγάπη για όλους αυτούς και για να συνάξη όλα αυτά τα «άλλα πρόβατα» στον θερμό, στοργικό κόλπο της.—Λουκάς 12:32· Ιωάννης 10:16.

23. Ωστόσο, ποιές οργανώσεις στη γη εκδηλώνουν τα χαρακτηριστικά της; Γιατί;

²³ Εν τούτοις, ό,τι παραδειγματικό βλέπομε στη γυναίκα του Θεού, την ουράνια παγκόσμια οργάνωσί του, πρέπει να κυττάξωμε να το δούμε και στην ορατή του οργάνωσί. Γιατί; Διότι η υψηλότερη, μεγαλύτερη παγκόσμια οργάνωσίς του την χρησιμοποιεί ως το επίγειο όργανό της. Γι’ αυτό ακριβώς βλέπομε τα μητρικά εκείνα χαρακτηριστικά, τα χαρακτηριστικά και τις πράξεις μιας εναρέτου γυναικός, και στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» και στη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, διότι αυτές ομολογούν ότι αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν τη γυναίκα του Θεού. Ευχαριστούμε τον Θεό διότι τις επρομήθευσε και τις χρησιμοποιεί. Σηκωνόμεθα, λοιπόν, με σεβασμό και μακαρίζομε την πιστή του οργάνωσί, τη βασιλική του «γυναίκα» στον ουρανό που κάνει όλες αυτές τις στοργικές προμήθειες για μας ως τέκνα του Θεού.—Παροιμίαι 31:28.

24. Συνεπώς, ποια είναι η οδός της επιτυχίας; Με τι, λοιπόν, πρέπει να διατηρήσωμε επαφή;

²⁴ Αν έχωμε εκτίμησι όλων αυτών των αληθειών, ποια θα πούμε πώς είναι η οδός της επιτυχίας; Όλα τα παραδείγματα και οι διδασκαλίες του λόγου του Θεού συμφωνούν ότι είναι η οδός που χαρακτηρίζεται από πιστή, στοργική υπακοή στον Θεό και τις εντολές που αυτός απευθύνει μέσω της Θεοκρατικής του οργανώσεως. Διατηρήστε, συνεπώς, επαφή με την κεντρική οργάνωσι, τη Θεοκρατική «γυναίκα» του Θεού. Μείνατε συντονισμένοι μαζί της με το να δέχεσθε τους κανόνας και τις οδηγίες της Θεοκρατικής οργανώσεως, που ο Θεός μάς απευθύνει μέσω αυτής. Ποτέ μην τα απορρίπτετε αυτά, αλλά να είσθε ευδίδακτοι, σαν έμπιστα τέκνα. Προσκολληθήτε στερεά στην Αγία Γραφή.

25. Πού πρέπει να υπηρετούμε τον Θεό; Επί πόσον καιρό, και πώς;

²⁵ Υπηρετείτε τον Θεό εκεί που σας τοποθετεί. Μη λησμονείτε ότι ο μέγας Διευθυντής της οργανώσεως γνωρίζει τα δικά του μέσα ή όργανα. Γνωρίζει τι να χρησιμοποιήση και πού και πώς να το χρησιμοποιήση. Παραχωρήστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στη χρήσι του όταν σας εκλέγη. Το ότι σας εξέλεξε δεν είναι ποτέ τυχαίο ή απρομελέτητο. Πηγαίνετε στον τομέα ή τη θέσι στην οποία σας προσδιορίζει. Δείξτε την καταλληλότητα σας για τη θέσι στην οποίαν είσθε έτσι προσδιωρισμένος. Εργάζεσθε με ενότητα προς την οργάνωσι ως σύνολο. Αποκομίστε όλο το καλό που μπορεί να προκύψη από οποιουσδήποτε ελέγχους που σας γίνονται για τη συμπεριφορά σας. Εκτελείτε τις οδηγίες με κάθε σεβασμό προς τη μεγάλη «μητέρα» οργάνωσι. Και ποτέ μην εγκαταλείπετε από δική σας θέλησι το έργο που σας έχει ανατεθή. Αυξήστε την ικανότητα σας και την αρμοδιότητά σας για το έργον εμμένοντας σ’ αυτό και εξοικειούμενοι μαζί του ολοένα περισσότερο. Εγκολπωθήτε ολόψυχα την οργανωτική οδηγία του αποστόλου προς τον νεαρόν επόπτη Τιμόθεο: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.»—1 Τιμόθεον 4:15, 16.

26. Τι θα αποδειχθήτε έτσι, και σε τι θα έχετε μέρος;

²⁶ Με τον τρόπον αυτόν θα αποδειχθήτε άξιο τέκνο του Θεού μέσω της «γυναικός» του. Θα δείξετε τι μπορεί να σας καταστήση ο Θεός με την οδηγία του μέσω της «γυναικός» του. Έτσι θα έχετε μέρος, μαζί με τον Ιησού Χριστό, στη διεκδίκησι της δικαιωματικής κυριαρχίας του Ιεχωβά επάνω σε όλα τα νοήμονα πλάσματα που ζουν στο σύμπαν. Αυτό ακριβώς σημαίνει για σας την υψίστη επιτυχία για όλη την μέλλουσα ζωή.

[Εικόνα στη σελίδα 72]

Το Κύριο Κτίριο Της Σχολής Γαλαάδ

[Εικόνα στη σελίδα 73]

Η Βιβλιοθήκη Γαλαάδ