Βιταμίνη Κ—Επιτυχία της Στιγμής

Αλλά δεν ανακαλύφθηκαν όλες οι βιταμίνες σαν «θεραπεία» κάποιας ασθένειας. Τα τελευταία χρόνια, η έρευνα των βιταμινών έχει πάρει νέα κατεύθυνσι. Η έρευνα συνεχίζεται σε συνάρτησι με τη διατροφή—πώς κάποια βιταμίνη που ανακαλύφθηκε προσφάτως θα μπορούσε να βοηθήση στην καταπολέμησι διαφόρων ασθενειών ή ανωμαλιών στην υγεία.

Η βιταμίνη Κ είναι ένα καλό παράδειγμα τούτου. Για πρώτη φορά υποψιάσθηκαν την ύπαρξί της το 1929, την «απομόνωσαν» σύντομα και χρησιμοποιείται ευρύτατα από το 1939. Όλ’ αυτά χρειάσθηκαν μόνο δέκα χρόνια. Έχοντας υπ’ όψιν την ιστορία των βιταμινών θα μπορούσαμε να ονομάσωμε τη βιταμίνη Κ επιτυχία της στιγμής.

Η βιταμίνη Κ ανακαλύφθηκε σε πειράματα με κοτόπουλα. Διαπιστώθηκε ότι με ωρισμένες δίαιτες, έχαναν την ικανότητα πήξεως του αίματος. Παρατηρήθηκε ότι το αίμα των πουλερικών έπηξε γρηγορώτερα με διατροφή που περιείχε φυτρωμένα φασόλια σόγιας. Τελικά, ήλθε σε φως ο ρόλος της βιταμίνης Κ ως σημαντικού στοιχείου για την κανονική πήξι του αίματος. Αυτή η βιταμίνη μεταξύ άλλων χρήσεων, έχει βοηθήσει πολλά νεογέννητα βρέφη που είχαν μικρή ικανότητα πήξεως του αίματος, να κάμουν ένα υγιές ξεκίνημα στη ζωή.

Θ’ Ανακαλυφθούν Περισσότερα;

Όταν ο χημικός Φουνκ επενόησε για πρώτη φορά τη λέξι «βιταμίνη,» στηρίχθηκε στην ιδέα ότι η ουσία που είχε βρη ήταν αμίνη (που περιέχει άζωτο) και βίτα (ζωτική, απαραίτητη στη ζωή). Μολονότι δεν περιέχουν όλες οι βιταμίνες άζωτο, ο χρόνος απέδειξε ότι είχε δίκιο από την πιο σημαντική άποψι. Μολονότι μια τυπική βιταμίνη, όπως η θειαμίνη, μπορεί ν’ αποτελή μόνο το 0,001 τοις εκατό μιας επαρκούς δίαιτας, είναι όμως ζωτική.

Εν τούτοις, η αναγνώρισις τούτου δεν σημαίνει ότι η διαμάχη γύρω από τις βιταμίνες ανήκει στο παρελθόν· οι συζητήσεις συνεχίζονται. Σήμερα οι διαφορές στρέφονται γύρω από τις δόσεις και την ποικιλία που συνιστάται. Επί παραδείγματι, μπορεί να διαβάσατε στην τοπική σας εφημερίδα αντιφατικές πληροφορίες σχετικά με τα οφέλη της θεραπείας με μεγαβιταμίνη (μεγάλες ποσότητες βιταμινών για ωρισμένες παθήσεις).

Είναι όμως γενικώς παραδεκτό ότι οι άνθρωποι που ανεκάλυψαν τις βιταμίνες σας, ανεκάλυψαν ένα «φίλο.» Και οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ο κατάλογος των είκοσι πέντε περίπου «γνωστών» βιταμινών πιθανόν θα μεγαλώση. Αλλά, προειδοποιούν, δεν υπάρχει καμμιά βάσις για να πιστεύωμε ότι οι βιταμίνες είναι η πανάκεια για όλα τα προβλήματα της υγείας. Στην πραγματικότητα, οι υπερβολικές δόσεις μερικών απ’ αυτές, μπορεί να βλάψουν.

Έτσι, διαπιστώνομε ότι μοιάζομε πολύ μ’ εκείνο τον εγκαταλελειμμένο Βρεταννό ναυτικό. Δεν ανακάλυψε την ‘πηγή της νεότητος’ στο έρημο νησί του. Ωστόσο, πόσο ευγνώμων πρέπει να ήταν για την ανανεωμένη δύναμι που του έδωσε το πλούσιο με βιταμίνες χορτάρι! Ομοίως, κι εμείς πρέπει να είμεθα ευγνώμονες για την περιωρισμένη γνώσι μας σχετικά μ’ αυτές τις μικροσκοπικές ενώσεις που είναι τόσο απαραίτητες για τη ζωή—τις βιταμίνες μας.

«Η Οδός των Δικαίων»

■ Αντιπαραβάλλοντας την ‘οδόν των δικαίων’ με την ‘οδόν των ασεβών,’ οι Παροιμίες 4:18, 19 λέγουν: «Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα. Η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος· δεν γνωρίζουσι πού προσκόπτουσιν.»

Το φως του ηλίου γίνεται ολοένα πιο λαμπρό από την αυγή «εωσού γείνη τελεία ημέρα.» Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικαίους ανθρώπους. Η πορεία που ακολουθούν είναι φωτεινή, αυτή καθ’ εαυτή, επειδή φωτίζεται από τη θεία σοφία. Επειδή αγωνίζονται να συμμορφωθούν μ’ αυτή τη σοφία, η οδός των γίνεται όλο και πιο φωτεινή. Πόσο διαφορετικό είναι αυτό από τους αδίκους! Επειδή περιφρονούν τη θεία σοφία, δεν έχουν φως. Σαν να παραπαίουν στο σκοτάδι, συνεχίζουν να φέρνουν δυσκολία στον εαυτόν τους.