Ο Χρόνος Καλύτερος από το Χρήμα — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ο Χρόνος Καλύτερος από το Χρήμα

«Ο ΧΡΟΝΟΣ είναι χρήμα», λέγει η λαϊκή παροιμία. Αλλά ο χρόνος είναι καλύτερος από το χρήμα. Όταν χρησιμοποιήται για την απόκτησι σοφίας μάλλον παρά μισθού, η αξία του γίνεται ατίμητη. «Λάβετε την παιδείαν μου, και μη αργύριον· και γνώσιν, μάλλον παρά χρυσίον εκλεκτόν. Διότι η σοφία είναι καλητέρα λίθων πολυτίμων· και πάντα τα επιθυμητά πράγματα δεν είναι αντάξια αυτής.» Ο χρόνος που δαπανάται σε μελέτη για ν’ αποκτηθή τέτοια σοφία είναι καλύτερος από τον χρόνον που χρησιμοποιείται για ν’ αποκτήση κανείς χρήματα, διότι ενώ ο πλούτος μπορεί να παράσχη περιωρισμένη ασφάλεια τώρα, η ορθή γνώσις μπορεί να προφύλαξη την ίδια τη ζωή ενός ανθρώπου στον Αρμαγεδδώνα: «Διότι η σοφία είναι σκέπη, ως είναι σκέπη το αργύριον· πλην η υπεροχή της γνώσεως είναι, ότι η σοφία ζωοποιεί τους έχοντας αυτήν.»—Παροιμίαι 8:10, 11· Εκκλησιαστής 7:12.

Μια ζωή που δαπανάται για τη συσσώρευσι πλούτου είναι μια ζωή που σπαταλάται. Χρήμα που συσσωρεύεται και δεν χρησιμοποιείται για καλά έργα, είναι ένας μάρτυς εναντίον του απλήστου κατόχου του: «Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες δια τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας. Ο πλούτος σας εσάπη, και τα ιμάτιά σας έγειναν σκωληκόβρωτα. Ο χρυσός σας και ο άργυρος εσκωρίασε, και η σκωρία αυτών θέλει είσθαι εις μαρτυρίαν εναντίον σας, και θέλει φάγει τας σάρκας σας ως πυρ· εθησαυρίσατε δια τας εσχάτας ημέρας. Ιδού, ο μισθός των εργατών των θερισάντων τα χωράφια σας, τον οποίον εστερήθησαν από σας, κράζει· και αι κραυγαί των θερισάντων εισήλθον εις τα ώτα Ιεχωβά των δυνάμεων.»—Ιάκωβος 5:1-4, Μ.Ν.Κ.

Θα τους προασπίση το χρήμα τους από τη θεία οργή στον Αρμαγεδδώνα; Ποτέ, διότι «ουδέ το αργύριον αυτών, ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου· και πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού· διότι θέλει κάμει συντέλειαν, μάλιστα ταχείαν επί πάντας τους κατοικούντας την γην.» Πριν ακριβώς επέλθη στην Ιερουσαλήμ η καταστροφή που υποτυπούσε τον Αρμαγεδδώνα, ο προφήτης του Ιεχωβά είπε: «Το αργύριον αυτών θέλουσι ρίψει εις τας οδούς, και το χρυσίον αυτών θέλει είσθαι ως ακαθαρσία· το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών δεν θέλουσι δυνηθή να λυτρώσωσιν αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου.» (Σοφονίας 1:18· Ιεζεκιήλ 7:19) Για τους Χριστιανούς είναι αληθές ότι «Ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποίαν τινές ορεγόμενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.»—1 Τιμόθεον 6:10.

Πόσο διάφορα είναι τα αποτελέσματα όταν ο χρόνος χρησιμοποιήται για την απόκτησι σοφίας αντί χρημάτων! Σχετικά με την αξία της σοφίας είναι γραμμένο: «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.» (Παροιμίαι 3:13-18) Όταν λαμβάνωμε γνώσι του Θεού και του Χριστού και την μεταδίδωμε κηρύττοντας σε άλλους, αυτό σημαίνει αιώνια ζωή στο νέο κόσμο του Ιεχωβά.—Ιωάννης 17:3· Ρωμαίους 10:10.

Ο χρόνος είναι ειδικά πολύτιμος τώρα. Όχι διότι ο χρόνος του εργάτου αποφέρει υψηλότερα ημερομίσθια παρά έως τώρα, αλλά διότι ο χρόνος για να λάβη κανείς γνώσιν του Ιεχωβά και του Χριστού παρέρχεται γοργά. Όταν ο Χριστός ενεθρονίσθη, στο 1914, μεγάλη θλίψις άρχισε εναντίον του Σατανά και της πονηρής κοσμικής του οργανώσεως. Αν είχε τότε προχωρήσει σε πλήρη βαθμό, καμμία σάρκα δεν θα είχε σωθή. Αλλά χάριν της ανθρωπίνης σαρκός η θλίψις εκείνη εσυντομεύθη ή εκολοβώθη, για να παραχωρηθή στους ανθρώπους μια περίοδος χρόνου για να λάβουν και να μεταδώσουν γνώσιν της εγκαθιδρυμένης ουρανίας βασιλείας, προτού η θλίψις εκείνη φθάση στο αποκορύφωμα του Αρμαγεδδώνος. (Ματθαίος 24:21, 22) Αυτή η χρονική περίοδος, γνωστή ως οι έσχατες ημέρες του αδίκου παλαιού κόσμου του Σατανά, δεν θα εκταθή πέρα από αυτή την παρούσα γενεά. Ο πολύτιμος χρόνος γίνεται σύντομος.

Ο Ιεχωβά προμηθεύει αυτή τη χρονική περίοδο για το καλό του ανθρώπου, για να μελετήση ο άνθρωπος το λόγο Του, για να δη ο άνθρωπος το προειπωμένο ορατό σημείο της δευτέρας παρουσίας του Χριστού και να συμμορφωθή με τις απαιτήσεις της Βασιλείας. Αλλά ο Σατανάς εναντιώνεται σ’ αυτή τη σοφή χρήσι του χρόνου. Πλημμυρίζει την ανθρωπότητα από δεινά για να στρέψη προς άλλη κατεύθυνσι τις ανθρώπινες προσπάθειες και ωθεί τις απατημένες μάζες σε διαφόρους οδούς διαφυγής από την πραγματικότητα. Λόγω των ογκουμένων αποτυχιών στα παγκόσμια οικονομικά και πολιτικά πειράματα τα αποκαρδιωμένα άτομα πνίγουν τις στενοχώριες των σε παραπτώματα, στα οποία εμπίπτει κανείς εύκολα ή σε μια ατελείωτη ροή διασκεδάσεων.

Ως παράδειγμα πάρτε το ραδιόφωνο και την τηλεόρασι (εκεί που η χρήσις της έγινε κοινή). Είναι και τα δύο ένα θαύμα της ανθρωπίνης ιδιοφυίας να θέτη σε έργον αόρατες δυνάμεις του σύμπαντος, και αν εχρησιμοποιούντο για την αληθινή ωφέλεια του ανθρώπου, μπορούσε ν’ αποβούν ένα πραγματικό αγαθό για το ανθρώπινο γένος. Αλλά πολλά κακής ποιότητος προγράμματα, καθώς και άμετρη χρήσις, συνδυάζονται για να υπονομεύσουν την αξία των. Εν τούτοις, και τώρα ακόμη η μετρία χρήσις των στην παρακολούθησι των καλυτέρων προγραμμάτων, μπορεί να προσφέρη ένα μέτρον ανέτου ευχαριστήσεως. Χρησιμοποιούμενα με σοφό περιορισμό, μπορεί να δώσουν ένα ξεκούρασμα στους Χριστιανούς, ακριβώς μέσα στα σπίτια τους, χωρίς να είναι ανάγκη να ζητούν διασκέδασι μαζί με κοσμικά ακροατήρια που μπορεί σ’ αυτούς τους τεταμένους χρόνους να εγερθούν εναντίον των Χριστιανών που βρίσκονται ανάμεσά τους και που κρατούν ακεραιότητα.

Αλλά αντί για μια μετρία χρήσι του ραδιοφώνου ή της τηλεοράσεως από τον λαό γενικά, τι βρίσκομε συχνά; Όταν τελειώση το βραδινό φαγητό, η οικογένεια σπεύδει στα καθίσματά της εμπρός στο ραδιόφωνο ή στην οθόνη της τηλεοράσεως, για να καθήση εκεί ολόκληρες ώρες, ως την ώρα της κατακλίσεως. Δεν υπάρχει καιρός για οικογενειακή συνδιάλεξι. Δεν υπάρχει καιρός για μελέτη. Δεν υπάρχει καιρός για την υπηρεσία του Θεού. Μόνο καιρός για ραδιόφωνο ή τηλεόρασι. Απλώς καιρός για να καθήσουν εμπρός στη ραδιοφωνική συσκευή ή στην οθόνη και να εμποτισθούν από προπαγάνδα και διασκέδασι. Τόσο απορροφημένοι είναι, ώστε μπορεί ν’ αρνηθούν να εγκαταλείψουν την απασχόλησί τους αυτή για μια ώρα την εβδομάδα, για να συμμετάσχουν σε μια κατ’ οίκον Γραφική μελέτη.

Αλλά θα τους απελευθερώσουν αυτά στον Αρμαγεδδώνα; Μήπως ο μικρός θεός που λατρεύουν στο σπίτι τους θα τους σκεπάση από την οργή του Ιεχωβά; Ο χρόνος που καταναλίσκεται σ’ αυτό μπορούσε να χρησιμοποιηθή για μελέτη, για να μεταβληθή η διάνοιά των, να μεταμορφωθή, για ν’ αποκτήσουν θεία σοφία, η οποία δεν παραβάλλεται με ρουμπίνια, ασήμι, χρυσάφι, χρήματα, ραδιόφωνο η τηλεόρασι· αλλ’ αντί αυτού, θα ‘απολεσθούν δι’ έλλειψιν γνώσεως.’ (Ωσηέ 4:6) Οι θαυμαστές εφευρέσεις εχρησιμοποιήθησαν κακώς απ’ αυτούς ώσπου έγιναν μια σατανική παγίδα για να αιχμαλωτίσουν τη διάνοιά τους, για να κρατήσουν τα μάτια τους κολλημένα σε μια οθόνη τηλεοράσεως ή για να ακούουν συνεχώς το ραδιόφωνο, μη αφήνοντας σ’ αυτούς χρόνον να ιδούν το σημείο της δευτέρας παρουσίας του Χριστού ή να διακρίνουν νοερώς τη σημασία του σημείου αυτού και να μάθουν τι πρέπει να κάμουν για ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς την κρίσι.

Βέβαια ο χρόνος της ειδικής αυτής περιόδου που παραχωρείται από τον Ιεχωβά σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες είναι καλύτερος από το χρήμα, και το να σπαταλάται αυτός ο χρόνος είναι χειρότερο από το να σπαταλάται χρήμα. Είναι σπατάλη της ευκαιρίας για ατελεύτητη ζωή σ’ ένα νέο κόσμο όπου οι άνθρωποι θα ‘απολαμβάνουν επί μακρόν το έργον των χειρών των’. Και ασφαλώς σ’ εκείνον τον νέο κόσμο που θα είναι ευλογημένος από τον Ιεχωβά, το έργον των χειρών των ανθρώπων που θα απολαμβάνεται επί μακρόν, θα υπερβή πολύ τις τωρινές εφευρέσεις αυτού του θνήσκοντος παλαιού κόσμου υπό τον Σατανά.