Σημειώστε ότι η προσεκτική, ολοκάρδια έρευνα έκανε τον Σολομώντα ν’ αντιληφθή ότι η κακή γυναίκα, η πόρνη, είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα στα οποία μπορεί να εμπλακή ένας άνδρας. Συγκρίνει τα θέλγητρα της με «παγίδες» και «δίκτυα.» Ο άνδρας που παγιδεύεται από μια τέτοια γυναίκα, μπορεί να αντιμετωπίση μια εμπειρία πιο πικρή κι από τον θάνατο, ίσως επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μολυνθή από κάποιο φοβερό αφροδίσιο νόσημα ή να καταστρέψη την οικογένειά του αν την νυμφευθή. Και το πιο σπουδαίο, αν ενδώση κανείς σε μια πόρνην, μπορεί να θέση σε κίνδυνο τη σχέσι του με τον Ιεχωβά Θεό.

Το γεγονός ότι ο Σολομών κάνει μια τόσο ισχυρή παρατήρησι σχετικά με τα θέλγητρα μιας κακής γυναίκας, υπονοεί ότι ίσως επικρατούσε εκείνον τον καιρό μεταξύ των γυναικών ένα πολύ χαμηλό επίπεδο ηθικής. Αυτό ίσως συνέβαινε λόγω ξένης επιρροής και μιας τάσεως προς την Βααλολατρία, μια λατρεία γονιμότητος, στην οποία υπέπεσε αργότερα και ο ίδιος ο Σολομών σε μια προσπάθεια να ευχαριστήση τις ξένες συζύγους του. (1 Βασ. 11:3-8) Αυτό ακριβώς το γεγονός, μπορεί να ρίξη φως στα επόμενα λόγια του Σολομώντος: «Ιδέ, τούτο εύρηκα, . . . εξετάζων έν προς έν, δια να εύρω τον λόγον· τον οποίον έτι η ψυχή μου εκζητεί αλλά δεν ευρίσκω· άνδρα ένα μεταξύ χιλίων εύρηκα· γυναίκα όμως μίαν μεταξύ πασών τούτων δεν εύρηκα.»—Εκκλησ. 7:27, 28.

Ο Σολομών αντελήφθη ότι ήταν δύσκολο να βρη κανείς έναν ευθύν άνδρα. Ίσως υπήρχε ένας στους χίλιους. Ωστόσο, έχοντας ως βάσι τη δική του πείρα με τις πολυάριθμες συζύγους του και παλλακίδες του, καθώς επίσης και τις παρατηρήσεις του για άλλες γυναίκες, ο Σολομών συνεπέρανε ότι η ιδεώδης γυναίκα ήταν ακόμη πιο σπάνιο να βρεθή τότε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν καλές γυναίκες, αλλά ότι, σαν σύνολο, οι υποδειγματικές γυναίκες ήσαν λίγες. Ήταν ευλογημένος πράγματι ο άνδρας που εύρισκε μια καλή σύζυγο. Το βιβλίο των Παροιμιών λέγει κατάλληλα: «Γυναίκα ενάρετον τις θέλει ευρεί; Διότι η τοιαύτη είναι πολύ τιμιωτέρα υπέρ τους μαργαρίτας.» (Παροιμ. 31:10) «Όστις εύρηκε γυναίκα, εύρηκεν αγαθόν.»—Παροιμ. 18:22.

Δεν μπορούμε, όμως, να επιρρίψωμε στον Θεό την ευθύνη για το γεγονός ότι ήταν δύσκολο να βρη κανείς ευθείς άνδρες και γυναίκες. Ο Σολομών παραδέχθηκε: «Ο [αληθινός, ΜΝΚ] Θεός έκαμε τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς.» (Εκκλησ. 7:29) Αντί να μείνουν προσκολλημένοι στις ευθείες αρχές του Θεού, οι περισσότεροι άνδρες και γυναίκες εξέλεξαν εκούσια ν’ ακολουθήσουν τα δικά τους σχέδια, λογισμούς, επινοήσεις, ή μεθόδους, προς δική τους βλάβη.

Μια Ματιά Στις Ειδήσεις

Η Αξία της Πρώιμης, Κατ’ Οίκον Εκπαιδεύσεως

● Το «Σάιενς Νιούζ» αναφέρει ότι εκτεταμένες έρευνες επιβεβαίωσαν τη μεγάλη αξία της κατ’ οίκον εκπαιδεύσεως των παιδιών. Το επίπεδο νοημοσύνης και οι ικανότητες των νεαρών ανήλθαν σημαντικά όταν οι γονείς άρχισαν να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους πριν ακόμη πάνε σχολείο και ύστερα συνέχισαν αυτή την εκπαίδευσι. Ακόμη και σύντομα, κατ’ οίκον προγράμματα, είχαν αποτελέσματα.

Μόνο το ένα τοις εκατό των παιδιών, που οι γονείς τους τα είχαν βοηθήσει με κατ’ οίκον πρόγραμμα, χρειάσθηκαν ιδιαίτερη παρακολούθησι στην πέμπτη τάξι. Αλλά από τα παιδιά που δεν είχαν τέτοια κατ’ οίκον εκπαίδευσι, χρειάσθηκαν ιδιαίτερη παρακολούθησι σ’ αυτή την τάξι το 30 τοις εκατό.

Η Βίβλος δίνει ιδιαίτερη έμφασι στην εκπαίδευσι των παιδιών από τους γονείς. Στον αρχαίο λαό του Θεού, είχε δοθή η εντολή: «Σύναξον τον λαόν, τους άνδρας και τας γυναίκας και τα παιδία . . . δια να ακούσωσι και δια να μάθωσι.» (Δευτ. 31:12) Αυτό το είδος της «κοινοτικής» εκπαιδεύσεως υπεστηρίζετο και στο σπίτι, διότι είχε λεχθή στους γονείς σχετικά με τους νόμους και τις αρχές του Θεού: «Θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος.» (Δευτ. 6:7) Έτσι, «από βρέφους» ο Τιμόθεος εγνώριζε τις Άγιες Γραφές.—2 Τιμ. 3:15.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι Μάρτυρες του Ιεχωβά περιλαμβάνουν τα παιδιά τους κάθε ηλικίας στα εκπαιδευτικά τους προγράμματα που περιστρέφονται γύρω από τη Βίβλο. Αυτή η εκπαίδευσις περιλαμβάνει επίσης υποβοήθησι για να μάθουν να διαβάζουν, συχνά πριν ακόμη πάνε σχολείο.