Το άτομο που είναι νομοταγές δεν έχει να φοβηθή τίποτε από τον άρχοντα. Ο Σολομών σχολιάζει: «Ο φυλάττων την προσταγήν δεν θέλει δοκιμάσει πράγμα κακόν.» (Εκκλησ. 8:5) Ο υπάκουος υπήκοος δεν θα δοκιμάση «πράγμα κακόν» που έρχεται υπό μορφήν τιμωρίας για παραβίασι του νόμου του βασιλέως. Η συμβουλή του σοφού ανδρός ταιριάζει με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Ο εναντιούμενος εις την εξουσίαν εναντιούται εις την διαταγήν του Θεού· οι δε εναντιούμενοι θέλουσι λάβει εις εαυτούς καταδίκην. Διότι οι άρχοντες δεν είναι φόβος των αγαθών έργων, αλλά των κακών. Θέλεις δε να μη φοβήσαι την εξουσίαν; πράττε το καλόν, και θέλεις έχει έπαινον παρ’ αυτής.»—Ρωμ. 13:2, 3.

Αλλά τι θα γίνη αν ο άρχων είναι άδικος; Προφανώς αναφερόμενος σ’ αυτή την κατάσταση ο Σολομών είπε εν συνεχεία: «Η καρδία του σοφού γνωρίζει τον καιρόν και τον τρόπον (την κρίσιν, ΜΝΚ). Παντί πράγματι είναι καιρός και τρόπος (κρίσις, ΜΝΚ) όθεν η αθλιότης του ανθρώπου είναι πολλή επ’ αυτόν· διότι δεν γνωρίζει τι θέλει συμβή· επειδή τις δύναται να απαγγείλη προς αυτόν πώς θέλει ακολουθήσει;»—Εκκλησ. 8:5-7.

Το σοφό άτομο δεν εμπλέκεται σε στασιαστικές ενέργειες. Επειδή έχει μια καρδιά που υποκινείται από σοφία, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένας κατάλληλος καιρός για δράσι ένας ορθός τρόπος αντιμετωπίσεως ενός καταπιεστικού άρχοντος. Η κατάφωρη στασιαστική ενέργεια θα εσήμαινε πρόκλησι καταστροφής. Η καλή κρίσις, εξ άλλου, θα εμποδίση ένα άτομο να ενεργήση σε ακατάλληλο καιρό. (Ψαλμ. 37:1-7) Για ‘παν πράγμα’ υπάρχει ένας κατάλληλος καιρός και κρίσις ή τρόπος χειρισμού. Έτσι, ένα άτομο απλώς θα προκαλέση φασαρίες αν παραβλέπη αυτό το γεγονός και ενεργή βεβιασμένα. Οι ατελείς άνθρωποι ήδη έχουν αρκετά προβλήματα και δεν είναι ανάγκη να προσθέσουν σ’ αυτά με το να ενεργούν απερίσκεπτα, αγνοώντας ότι «παντί πράγματι είναι καιρός και κρίσις.» Εκτός αυτού, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι επιφυλάσσει το μέλλον. Ακόμη και οι άνθρωποι που βρίσκονται στην εξουσία πεθαίνουν. Αν δεν λησμονούμε αυτό το γεγονός, θα βοηθηθούμε να υπομείνωμε μια δύσκολη κατάστασι. Η διακυβέρνησις του τυράννου δεν μπορεί να συνεχίση επ’ άπειρον. Όλα σ’ αυτό το ατελές σύστημα τελειώνουν.

Λεπτομερής Εξέτασις της Καταπιεστικής Ανθρώπινης Διακυβερνήσεως

Τα συμπεράσματα στα οποία έφθασε ο Σολομών, σχετικά με την καταπιεστική διακυβέρνησι των ανθρώπων, εβασίζοντο σε προσεκτική παρατήρησι. Πρόσεξε πάρα πολύ, από όλες τις απόψεις, αυτή την ανθρώπινη διακυβέρνησι και τα αποτελέσματά της πάνω στους ανθρώπους. Γι’ αυτό τον λόγο είπε τα εξής: «Πάντα ταύτα είδον, και προσήλωσα τον νουν μου εις παν έργον, το οποίον γίνεται υπό τον ήλιον· είναι καιρός καθ’ ον ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού.»—Εκκλησ. 8:9.

Οι τυραννικοί άρχοντες όμως, δεν μπορούν να εξακολουθήσουν τη διακυβέρνησί τους επ’ άπειρον. Ο Σολομών συνέχισε: «Και ούτως [δηλαδή το ότι ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού] είδον τους ασεβείς ενταφιασθέντας, οίτινες ήλθον και απήλθον από της γης της αγίας και ελησμονήθησαν εν τη πόλει, όπου είχον πράξει ούτω· και τούτο ματαιότης.» (Εκκλησ. 8:10) Όταν ήσαν ζωντανοί, οι ασεβείς μπορούσαν να εισέρχωνται και να εξέρχωνται στην άγια γη, η οποία, στις ημέρες του Σολομώντος, ήταν η αγία πόλις της Ιερουσαλήμ με τον ναό του Ιεχωβά που υπήρχε σ’ αυτήν. (Ματθ. 24:15) Εκεί δεν έπρεπε να διαπράξουν αδικία. Στον καιρό της ταφής των απομακρύνονται απ’ αυτήν για τελευταία φορά. Παρά την εξυψωμένη θέσι των ασεβών, θα πέθαιναν, θα εθάπτοντο και σύντομα, στην πόλι της δραστηριότητός των, η μνήμη των θα έσβηνε μεταξύ των ζώντων. Έτσι, η ζωή τους, ως τυραννικών αρχόντων, θ’ απεδεικνύετο μάταιη, κενή.

Ο Προφήτης Δανιήλ Συμφωνεί με τον Σολομώντα

● Πάνω από 400 χρόνια μετά τον θάνατον του Σολομώντος, ο Δανιήλ υπό έμπνευσιν έγραψε για όλα τα βασίλεια του κόσμου τα εξής: «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δαν. 2:44.