Κάμετε το Καλό Σας Όνομα Τώρα!

«Πάντα όσα εύρη η χείρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμίν σου· διότι δεν είναι πράξις, ούτε λογισμός, ούτε γνώσις, ούτε σοφία, εν τω άδη όπου υπάγεις.»—Εκκλ. 9:10.

 1. Στη διάρκεια ποιου καιρού πρέπει να κάνωμε ένα καλό όνομα με τον Θεό;

ΤΙ θα πούμε για κείνους που λένε, ‘Κι αν το τέλος δεν έρθη στη διάρκεια της δικής μου ζωής; Στο πέρασμα των αιώνων πολλοί άνθρωποι νόμιζαν ότι θα ερχόταν στη διάρκεια της δικής τους ζωής αλλά δεν ήρθε’; Παρά το γεγονός ότι οι προσδοκίες τους διαψεύσθηκαν, εντούτοις για πολλούς απ’ αυτούς η διάρκεια της ζωής τους ήταν ο καιρός για να κάνουν ένα καλό όνομα με τον Θεό, ν’ ασκήσουν πίστι στον Υιό του Θεού, για να είναι δυνατόν να τύχουν αναστάσεως, σε αιώνια ζωή «εν τη εσχάτη ημέρα.» (Ιωάν. 6:40· 11:24) Πολύ πριν από τις σημερινές «έσχατες ημέρες» ο απόστολος Παύλος μπορούσε να λέει: «Του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος.» Σ’ οποιονδήποτε καιρό κι αν ζη ένα άτομο, αυτός είναι ο δικός του καιρός για να κάνη ένα καλό όνομα, είτε το τέλος του κόσμου είναι κοντά είτε μακριά.—2 Τιμ. 4:8· Εβρ. 11:4-38.

 2. (α) Υπάρχει κάτι από υλική ή άλλη άποψι που να μπορούμε να πάρωμε μαζί μας όταν πεθάνωμε; (β) Επομένως ποια νουθεσία είναι κατάλληλη;

² «Καθώς εξήλθεν εκ της κοιλίας της μητρός αυτού, γυμνός θέλει επιστρέψει, υπάγων καθώς ήλθε· και δεν θέλει βαστάζει ουδέν εκ του κόπου αυτού, δια να έχη εν τη χειρί αυτού.» (Εκκλ. 5:15) Από την άποψι των υλικών πραγμάτων, δεν υπάρχει τίποτα που ο νεκρός θα μπορούσε «να έχη εν τη χειρί αυτού.» Μπορεί όμως να πάρη μαζί του το μόνο πράγμα διαρκούς αξίας που έχει να προσφέρη αυτή η ζωή—ένα καλό όνομα με τον Θεό. Όσον καιρό ζη ο καθένας μας, αυτός είναι ο καιρός μας για να κάνωμε ένα καλό όνομα με τον Θεό. Χρησιμοποιήστε αυτό τον καιρό! Εξαγοράστε τον! «Πάντα όσα εύρη η χειρ σου να κάμη κάμε κατά την δύναμίν σου· διότι δεν είναι πράξις, ούτε λογισμός, ούτε γνώσις, ούτε σοφία, εν τω άδη όπου υπάγεις.» Ειδικά τώρα, στο τέλος αυτού του συστήματος, που πολλοί από τους ζώντες μπορεί ποτέ να μη δουν θάνατο, είναι καιρός να κάνωμε μ’ όλη μας τη δύναμι αυτά που μπορούμε να κάνωμε σε Χριστιανική δράσι.»—Εκκλ. 9:10.

 3. Ποια ακριβής γνώσις είναι ζωτική, και τι μπορεί να πετύχη;

³ Αν πρόκειται να κάνωμε ένα καλό όνομα με τον Θεό θα πρέπει να ενδιαφερθούμε για δυο πράγματα: για το τι είναι κακό και τι είναι ορθό. Πρέπει να παύσωμε να κάνωμε το κακό και ν’ αρχίσωμε να κάνωμε το ορθό. Πώς θα το πετύχωμε αυτό; Εδώ περιλαμβάνεται και η διάνοια. «Μη συμμορφώνεσθε με τον αιώνα τούτον,» είπε ο Παύλος, «αλλά μεταμορφώνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας.» (Ρωμ. 12:2) Επαναλαμβάνει το ίδιο νόημα στο Εφεσίους 4:23: «Να ανανεώνησθε εις το πνεύμα του νοός σας.» Και το πνεύμα αυτό προσδιορίζεται στο Κολοσσαείς 3:9, 10: «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν.» Η δύναμις που κινεί τη διάνοιά σας, που ανακαινίζει το νου σας και σας οδηγεί στην εύνοια του Θεού είναι η ακριβής γνώσις του Λόγου του, της Γραφής.

 4. Γιατί δεν αρκεί να σταματήσωμε την αδικοπραγία, και τι άλλο πρέπει να γίνη;

4 Το να σφίξετε τα δόντια σας και να αγωνισθήτε σκληρά για να σταματήσετε τα απαγορευμένα πράγματα δεν πετυχαίνει πάντοτε. Τι αξία έχει κι αν τα σταματήσετε για ένα διάστημα; Πάλι δεν είσθε ασφαλείς. Ο Ιησούς το έδειξε αυτό με μια παραβολή. Ένα ακάθαρτο πνεύμα εγκατέλειψε ένα άτομο, τον «οίκον» του, και αργότερα ξαναγύρισε. Επειδή βρήκε τον «οίκον» άδειο, εγκαταστάθηκε μέσα σ’ αυτόν με άλλα επτά πνεύματα, «και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χειρότερα των πρώτων.» (Ματθ. 12:43-45) Δεν αρκούσε να αδειάση ο «οίκος» από το πονηρό πνεύμα· έπρεπε να γεμίση με καλό πνεύμα για να μη μπορούν να ξαναμπούν τα πονηρά πνεύματα. Δεν αρκεί να σταματήσωμε να πράττωμε το κακό και ν’ αφήσωμε ένα κενό—πρέπει ν’ αρχίσωμε να κάνωμε το ορθό. Διώξτε την αδικοπραγία ασχολούμενοι στην εκτέλεσι καλών πραγμάτων. «Αντιστάθητε εις τον διάβολον,» είπε ο Ιάκωβος, «και θέλει φύγει από σας. Πλησιάσατε εις τον Θεόν, και θέλει πλησιάσει εις εσάς.» (Ιακ. 4:7, 8) Η αδράνεια είναι σαν να προσκαλήτε τον Σατανά· η πλήρωσις της διάνοιας με αλήθειες είναι προστασία.—Φιλιπ. 4:8, 9.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΑΘΟΔΗΓΙΑ

 5. Γιατί πολλοί δυσκολεύονται να διαβάσουν τη Γραφή, και πώς έλυσε το πρόβλημα ένας άνθρωπος πριν από δεκαεννιά αιώνες;

⁵ Σήμερα στους κόσμους της θρησκείας και της φιλοσοφίας υπάρχει ένας κυκεώνας συγκρουομένων απόψεων για το τι είναι ορθό και τι εσφαλμένο. Μερικοί, καθώς ερευνούν, προσπαθούν να διαβάσουν την Αγία Γραφή αλλά την βρίσκουν δυσνόητη. Δεν είναι όμως οι πρώτοι που το διαπιστώνουν αυτό. Πριν από δεκαεννιά αιώνες ένας Αιθίοπας ταξίδευε με την άμαξά του, και διάβαζε από το βιβλίο του Ησαΐα. «Ο Φίλιππος έδραμε πλησίον, και ήκουσεν αυτόν αναγινώσκοντα τον προφήτην Ησαΐαν, και είπεν, Άρα γε, γινώσκεις α αναγινώσκεις; Ο δε είπε, Και πώς ήθελον δυνηθή, εάν δεν με οδηγήση τις;» Ο Φίλιππος ανέβηκε στην άμαξα και ταξίδεψε μαζί του και τον καθωδήγησε.—Πράξεις 8:26-35· 21:8.

 6. Πού θα περιμέναμε να βρούμε σύγχρονους ‘Φιλίππους’, και πού όχι;

⁶ Πού βρίσκονται οι σημερινοί ‘Φίλιπποι’ που είναι καταρτισμένοι να οδηγήσουν κι άλλους για να καθορίσουν από τη Γραφή την οδό που δημιουργεί ένα καλό όνομα με τον Θεό; Δεν βρίσκονται στις κατεστημένες, σεβαστές, παραδεγμένες θρησκείες του Χριστιανισμού, όπως θα μπορούσε να περιμένη κανείς. Ο Φίλιππος δεν ήταν ένας διακεκριμένος γραμματεύς ή Φαρισαίος, αλλά ένας από τους περιφρονημένους, συκοφαντημένους, καταδιωγμένους Χριστιανούς. Τα μαθήματα της ιστορίας μας διδάσκουν ότι τα καθιερωμένα, παραδεγμένα θρησκευτικά συστήματα πέφτουν συχνά λεία στις ανθρώπινες φιλοσοφίες και είναι ένοχα νοθεύσεως των λόγων του Θεού.

 7. (α) Με ποιο τρόπο νόθευε ο αρχαίος Ισραήλ το Λόγο του Θεού; (6) Σε ποιο βαθμό μερικές σύγχρονες εκκλησίες και εκκλησιαστικά μέλη του Χριστιανισμού μιμούνται τον Ισραήλ, και ποια Γραφικά εδάφια παραβιάζουν;

⁷ Το έθνος Ισραήλ είχε το νόμο του Ιεχωβά, αλλά είχαν νοθεύσει τη λατρεία τους με την προσθήκη της ακόλαστης ειδωλολατρείας της Βααλικής σεξολατρείας, που την ασκούσαν στα άλση και στους υψηλούς τόπους. Το 2 Χρονικών 33:17 αναφέρεται σ’ αυτή την ανάμιξι και λέει: «Ο λαός όμως εθυσίαζεν έτι επί τους υψηλούς τόπους, πλην μόνον εις Κύριον τον Θεόν αυτών.» Αυτή η ανάμιξις του αληθινού και του ψεύτικου ήταν εκείνο για το οποίον ο Ηλίας επέπληξε τον Ισραήλ: «Έως πότε χωλαίνετε μεταξύ δύο φρονημάτων, εάν ο Κύριος ήναι Θεός, ακολουθείτε αυτόν· αλλ’ εάν ο Βάαλ, ακολουθείτε αυτόν.» (1 Βασ. 18:21) Πολλές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου και μέλη των εκκλησιών του ανέχονται την πορνογραφία, τις παράνομες ταινίες σεξ, το προγαμιαίο σεξ, τη μοιχεία και την ομοφυλοφιλία—ακόμη κι ως το σημείο να συναινούν και να πράττουν αυτά τα απαγορευμένα από τον Θεό πράγματα.—Ρωμ. 1:26, 27, 32· 1 Κορ. 6:9, 10· Αποκ. 21:8.

 8. Με ποιο νέο τρόπο νόθευσε και ακύρωσε τον Λόγο του Θεού το έθνος Ισραήλ όταν γύρισε από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία;

⁸ Γι’ αυτές τις αισχρότητες ο λαός του Ιούδα πήγε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Όταν γύρισαν νόθευσαν και πάλι τον Λόγο του Θεού—αυτή όμως τη φορά όχι με ειδωλολατρική σεξολατρεία, αλλά με την προσθήκη ανθρωπίνων παραδόσεων και φιλοσοφιών. Ο Ιησούς καταδίκασε γι’ αυτό το θρησκευτικό τους κατεστημένο, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, και διακήρυξε: «Δια τι και σεις παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας; Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, «Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα, ανθρώπων.»—Ματθ. 15:3, 7-9.

 9. Με ποιο δυνατό τρόπο συγκρίνει ο Παύλος τους δόλιους οινοπώλες με τους άπιστους θρησκευόμενους;

⁹ Ο Παύλος κατάγγειλε τη μόλυνσι του Λόγου του Θεού με ανθρώπινες φιλοσοφίες όταν έλεγε: «Απηρνήθημεν τα κρυπτά της αισχύνης, μη περιπατούντες εν πανουργία μηδέ δολόνοντες τον λόγον του Θεού.» Δόλιοι οινοπώλες στις μέρες εκείνες, πρόσθεταν φτηνά ποτά ή ακόμη και νερό στο κρασί τους για να το κάνουν περισσότερο και να κερδίσουν έτσι περισσότερα χρήματα. Παρόμοια, μερικοί θρησκευόμενοι πρόσθεσαν ανθρώπινες παραδόσεις και φιλοσοφίες στον Λόγο του Θεού για να τον κάνουν πιο ευχάριστο στους κοσμικούς ανθρώπους. Ο Παύλος όμως δεν το έκανε αυτό! «Διότι ημείς καθώς οι πολλοί δεν καπηλεύομεν τον λόγον του Θεού,» διακήρυξε ο Παύλος, «αλλ’ ως από ειλικρινείας, αλλ’ ως από Θεού κατενώπιον του Θεού λαλούμεν εν Χριστώ.»—2 Κορ. 4:2· 2:17.

10. Τι προειδοποίησι έδωσε ο απόστολος Παύλος, και πώς αποδείχθηκε ότι δεν ήταν απατηλό σήμα κινδύνου;

¹⁰ Ο Παύλος προειδοποίησε ότι η Χριστιανοσύνη θα αποστατούσε, και τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. νοθεύτηκε κατάφωρα μέσω του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. (Πράξ. 20:29, 30) Το αποτέλεσμα ήταν ότι έγινε ανάμιξις της Χριστιανοσύνης με δαιμονιστικές διδασκαλίες που ξεκίνησαν από την Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα—Τριάδα, αθανασία της ψυχής, πύρινος άδης, καθαρτήριο, προσευχές για τους νεκρούς, χρήσις κομπολογιών και άλλα. Αυτές οι διδασκαλίες δεν βρίσκονται στη Γραφή, αλλά ενσωματώθηκαν στα δόγματα των δήθεν Χριστιανικών εκκλησιών, και παραμένουν μέχρι σήμερα. Επιπλέον οι σημερινές εκκλησίες του Χριστιανισμού νοθεύουν τον Λόγο του Θεού ακόμη περισσότερο: έχουν προσθέσει την ανώτερη κριτική που προσπαθεί να υπονομεύση την αυθεντικότητα της Γραφής και πρόσθεσαν επίσης την αντεπιστημονική θεωρία της εξελίξεως που αρνείται ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης και της ζωής!

11. Ποιες διάφορες ιδιότητες και πεποιθήσεις χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους ‘Φιλίππους’ σαν ασφαλείς οδηγούς;

¹¹ Τότε ποιοι είναι οι σύγχρονοι ‘Φίλιπποι’ που είναι ασφαλείς οδηγοί; Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού· που τον χρησιμοποιούν σαν λύχνο στα πόδια τους και σαν φως στο δρόμο τους· που ούτε προσθέτουν ούτε αφαιρούν απ’ αυτόν· που δέχονται τον Θεό αληθινό έστω κι αν ‘κάθε άνθρωπος αποδειχθή ψεύστης’· και που δαπανώνται στο να κηρύττουν δημοσίως ‘τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας σ’ όλη τη γη σαν μαρτυρία.’ (2 Τιμ. 3:16· Ψαλμ. 119:105· Δευτ. 4:2· Ρωμ. 3:4· Ματθ. 24:14) Χρησιμοποιούν σαν αυθεντία τους τη Γραφή, και παροτρύνουν τους ακροατές τους να ελέγξουν τα λεγόμενά τους και να βασισθούν όχι στα δικά τους λόγια αλλά μόνο στον Λόγο του Θεού. (Πράξ. 17:11) Για να κάνετε και σεις ένα όνομα με τον Θεό, πρέπει να έχετε στόχο σας να είσθε ένα τέτοιος πιστός οδηγός και να είσθε «πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.» Ή όπως είπε ο Παύλος : «Να εξεύρητε πώς πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον.»—1 Πέτρου 3:15· Κολ. 4:6.

ΤΙ ΑΤΟΜΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ

12. Εκτός από τη μελέτη του Λόγου του Θεού και το κήρυγμά του σ’ άλλους, ποιο άλλο πράγμα έχει μεγαλύτερη σημασία για σας;

¹² Για να κάμωμε ένα καλό όνομα με τον Θεό δεν αρκεί να μελετάμε και να μαθαίνωμε απαντήσεις. Πρέπει και να εφαρμόζωμε αυτή τη γνώσι πρώτα στους εαυτούς μας. Για να ωφεληθούμε προσωπικά πρέπει να τη δεχώμαστε σαν να είναι για μας προσωπικά. Σαν τον άνθρωπο στον αρχαίο Ισραήλ στον ‘οίκο πένθους’, πρέπει ‘να την βάλωμε στην καρδιά.’ (Εκκλ. 7:2) «Ο διδάσκων λοιπόν άλλον σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι κλέπτεις ο λέγων να μη μοιχεύωσι μοιχεύεις;» Ακόμη και ο απόστολος Παύλος διακήρυξε: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.» (Ρωμ. 2:21, 22· 1 Κορ. 9:27) Υπάρχει κάτι ακόμη πιο βασικό από το τι κάνομε. Αυτό είναι, Τι άνθρωποι είμαστε; Ποιος είναι «ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας»; «Οποίοι πρέπει να είσθε σεις;»—1 Πέτρου 3:4· 2 Πέτρου 3:11.

13. Πώς ο Ιεχωβά διώρθωσε την άποψι του Σαμουήλ για το πώς να κρίνη τους ανθρώπους;

¹³ Αυτό που είμαστε δεν καθορίζεται απ’ αυτό που φαίνεται ότι είμαστε. Ο προφήτης Σαμουήλ στάλθηκε στον Ιεσσαί για να χρίση έναν από τους γιους του να είναι βασιλιάς του Ισραήλ. Ο Σαμουήλ εντυπωσιάσθηκε από την κορμοστασιά του πρωτότοκου γιου, αλλά ο Ιεχωβά είπε στον Σαμουήλ: «Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν· διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν.»—1 Σαμ. 16:7.

14. Ποιες άλλες αποδείξεις μας δίνονται που δείχνουν ότι η εμφάνισις μπορεί να είναι απατηλή, και ποιο είναι το ζωτικό πράγμα;

¹⁴ Η εμφάνισις είναι απατηλή. Ο Ιησούς είπε ότι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι εξωτερικά εφαίνοντο δίκαιοι, αλλά μέσα τους ήσαν διεφθαρμένοι. (Ματθ. 23:3, 27, 28) Οι Ιουδαίοι στις μέρες του Παύλου νόμιζαν ότι το εξωτερικό σημάδι της περιτομής θα τους έσωζε, αλλά ο Παύλος είπε: «Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ η γινομένη εν σαρκί, αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας.» (Ρωμ. 2:28, 29) Και ο Παύλος, ανάφερε μια σειρά από μεγάλα πράγματα που θα μπορούσε να πετύχη, αλλά κατόπιν πρόσθεσε, «[Εάν] αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.» Οτιδήποτε κι αν πράττουμε για να κάνουμε ένα καλό όνομα με τον Θεό, θα πρέπει να υποκινήται από εγκάρδια αγάπη. «Εγώ ο Κύριος εξετάζω την καρδίαν.»—1 Κορ. 13:1-3· Ιερ. 17:10.

15. Τι είδους άτομα οφείλομε να είμαστε;

¹⁵ Τι είδους άτομα λοιπόν, οφείλομε να είμαστε; Ο απόστολος Παύλος δίνει τον παρακάτω θαυμαστό κατάλογο για πράγματα που έχομε εντολή να κάνουμε και για πράγματα που απαγορεύονται:

«Η αγάπη ας ήναι ανυπόκριτος. Αποστρέφεσθε το πονηρόν, προσκολλάσθε εις το αγαθόν, γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι δια της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους, εις την σπουδήν άοκνοι, κατά το πνεύμα ζέοντες, τον Κύριον δουλεύοντες, εις την ελπίδα χαίροντες, εις την θλίψιν υπομένοντες, εις την προσευχήν προσκαρτερούντες, εις τας χρείας των αγίων μεταδίδοντες, την φιλοξενίαν ακολουθούντες. Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε. Χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά κλαιόντων. Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα. Μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς. Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους. Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού· προνοείτε τα καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων· ει δυνατόν όσον το αφ’ υμών ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων. Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν. Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν.»—Ρωμ. 12:9–19, 21.

16. Τι θα πρέπει ν’ αποφεύγωμε, και τι να επιδιώκωμε;

¹⁶ Τέτοιου είδους άτομα οφείλομε να είμαστε! Θα ήταν τρομακτικό αν το έλεος του Θεού δεν ήταν διαθέσιμο εκεί που λόγω των αδυναμιών μας αποτυγχάνομε. Να μια μεγάλη πηγή βοήθειας: συναναστρέφεσθε με άτομα που έχουν τους ίδιους στόχους. «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός· ο δε σύντροφος των αφρόνων θέλει απολεσθή.» «Μη πλανάσθε· Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» Αποφεύγετε τη μοιχευτική παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας που νοθεύει τον Λόγο του Θεού. «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής.» Η συνείδησίς της είναι τόσο πωρωμένη ώστε είναι αδύνατον να αισθανθή ενοχή, παρόλον ότι οι αμαρτίες της φθάνουν ως τον ουρανό. Όπως κάνει μια κατά γράμμα πόρνη, το ίδιο κάνει κι αυτή: «Τοιαύτη είναι η οδός της μοιχαλίδος γυναικός· τρώγει και σπογγίζει το στόμα αυτής, και λέγει, Δεν έπραξα ανομίαν.» Γι’ αυτό είναι ζωτικό να δυναμώνωμε συναναστρεφόμενοι με κείνους που επιδιώκουν να κάνουν καλό όνομα με τον Θεό, «μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας.»—Παρ. 13:20· 1 Κορ. 15:33· Αποκ. 18:4· Παρ. 30:20· Εβρ. 10:25.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΑΣ!

17, 18. Σε τι θα πρέπει να συγκεντρώσωμε τώρα την προσοχή μας, και γιατί δεν πρέπει αυτό να το αναβάλωμε;

¹⁷ Καθώς το τέλος του πονηρού συστήματος του Σατανά πλησιάζει, ας προσέξωμε ‘τι είδους άτομα πρέπει να είμαστε,’ φροντίζοντας να ανανεώνωμε τη διάνοιά μας, να απεκδυώμεθα την παλιά προσωπικότητα, να φορούμε τη νέα, και να κάνωμε ένα καλό όνομα με τον Θεό ‘ώστε η ημέρα του θανάτου μας να είναι καλύτερη από την ημέρα της γεννήσεώς μας.’ (Εκκλ. 7:1) Ή, για κείνους που ελπίζουν να κληρονομήσουν έναν επίγειο παράδεισο, εκείνη η μέρα του θανάτου να μην έρθη ποτέ!

¹⁸ Αλλά ίσως να νομίζετε ότι το τέλος θα έπρεπε ήδη να έχη έρθει. Μήπως νομίζετε πως ο Κύριος καθυστέρησε την έλευσί του; Μήπως αρχίζετε να χαλαρώνετε τα χέρια σας από το ζωτικό έργο της διακηρύξεως της βασιλείας του Θεού, ή ακόμη και να παρασύρεσθε σιγά—σιγά σε κακή διαγωγή; Άσχετα με το πότε θα έρθη το τέλος, αυτός είναι ο καιρός για να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε ώστε να δημιουργήσετε ένα καλό όνομα. Οποιοσδήποτε από μας μπορεί αύριο να έχη σβήσει. Είμαστε σαν το άνθος που μαραίνεται, σαν τη δροσιά που εξατμίζεται, σαν τη σκιά που φεύγει. (Ιώβ 14:1, 2· Ιακ. 4:14) Το Εκκλησιαστής 9:12 προειδοποιεί: «Ουδέ ο άνθρωπος γνωρίζει τον καιρό αυτού· καθώς οι ιχθύες οίτινες πιάνονται εν κακώ δικτύω, και καθώς τα πτηνά τα οποία πιάνονται εν παγίδι, ούτω παγιδεύονται οι υιοί των ανθρώπων εν καιρώ κακώ, όταν εξαίφνης επέλθη επ’ αυτούς.»

19, 20. (α) Τι άλλο απαιτείται εκτός του να ζούμε μια καθαρή από ηθική άποψι ζωή; (β) Γιατί είναι επείγον να ενεργήσωμε τώρα;

¹⁹ Πρέπει να κάνωμε περισσότερα απ’ όσα έκανε ο νεαρός που ήρθε στον Ιησού ρωτώντας πώς θα μπορούσε να κερδίση την αιώνια ζωή. Προφανώς ζούσε από ηθική άποψι μια καθαρή ζωή, αλλ’ αυτό δεν αρκούσε. Επιπρόσθετα, ο Ιησούς του είπε: «Ελθέ, ακολούθει μοι.» Ο Ιησούς ήταν το υπόδειγμα. (Ματθ. 19:16-22· 1 Πέτρ. 2:21) Όχι μόνο εφάρμοζε στη ζωή του τις εντολές του Θεού περί διαγωγής, αλλά και διακήρυττε «το ευαγγέλιον της βασιλείας» σ’ άλλους. «Μετανοείτε,» εκήρυττε, «διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» «Περιήρχετο ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών, και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας.» (Ματθ. 4:17· 9:35) Όταν τα πλήθη ήθελαν να μείνη μαζί τους περισσότερο και προσπάθησαν να τον κρατήσουν, είπε: «Και εις άλλας πόλεις πρέπει να ευαγγελίσω την βασιλείαν του Θεού· επειδή εις τούτο είμαι απεσταλμένος.» Όταν είδε τους όχλους να είναι «εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι,» τότε «εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, διότι ήσαν ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα· και ήρχισε να διδάσκη αυτούς πολλά.» (Λουκάς 4:43· Ματθ. 9:36· Μάρκ. 6:34) Απέστειλε τους αποστόλους του να κηρύττουν και τους συμβούλευσε: «Υπάγοντες κηρύττετε λέγοντες, Ότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.»—Ματθ. 10:7, 8.

²⁰ Ζούμε τώρα στις κρίσιμες έσχατες μέρες αυτού του σατανικού συστήματος. «Ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος.» Είναι για μας επείγον να διακηρύξωμε το «ευαγγέλιον.» (1 Κορ. 7:29· 9:16) Τώρα είναι ο προειπωμένος καιρός για να ‘κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας σ’ όλη την οικουμένη για μαρτυρία, πριν έρθη το τέλος.’ (Ματθ. 24:14) Όποιος κι αν είναι ο καιρός του Ιεχωβά για να φέρη το τέλος σ’ αυτό το πονηρό σύστημα, ποτέ μη ξεχνάτε τούτο: ΤΩΡΑ όσο ζήτε· ΤΩΡΑ πριν σας καταλάβη ο απρόβλεπτος θάνατος· ΤΩΡΑ είναι ο καιρός σας να συμμετέχετε στο κήρυγμα του «ευαγγελίου» και να κάνετε ένα καλό όνομα με τον Θεό!

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Ο καιρός που κάθε άτομο ζει, είναι ο καιρός για να δημιουργήση ένα καλό όνομα