Μια Καλύτερη Μοναρχία
ΑΚΡΙΒΩΣ πριν από τον γάμο τους ο Βρετανός δημοσιογράφος Μάλκολμ Μάγκεριτζ έγραψε ότι «στους δύσκολους αυτούς και ευμετάβλητους καιρούς, μονάχα οι μάντεις, οι Μαρξιστές και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα διακινδύνευαν να προγνώσουν αν ο βασιλιάς Κάρολος και η Λαίδη Νταϊάνα θα ανέβουν πραγματικά κάποια μέρα στο θρόνο σαν βασιλιάδες της Αγγλίας.»
Ο κύριος Μάγκεριτζ ασφαλώς έκανε λάθος. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν κάνουν τέτοιου είδους προρρήσεις. Αυτό όμως που πράγματι λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ότι στην περίπτωση που ο Κάρολος θα ανέβαινε στον θρόνο της Αγγλίας, η βασιλεία του θα ήταν σύντομη.
Γιατί; Δεν θα οφειλόταν σε κανένα σφάλμα από μέρους του πρίγκιπα. Ούτε θα οφειλόταν σε οποιαδήποτε πιθανότητα να ξεσπάσει ρεπουμπλικανική επανάσταση στη Βρετανία. Όχι. Ο λόγος είναι πολύ πιο βαθύς.
Οι Βιβλικές προφητείες δείχνουν ότι η Βρετανική μοναρχία, μαζί με όλες τις άλλες μοναρχίες, σύντομα θα αντικατασταθούν από μια πολύ καλύτερη μοναρχία—εκείνη που θα μπορέσει να φέρει σε πέρας απειράριθμα προγράμματα που χρειάζονται απεγνωσμένα και που ο ίδιος ο πρίγκιπας Κάρολος εξάπαντος θα ενέκρινε. Πράγματι, οι δηλώσεις του πρίγκιπα δείχνουν μια αξιοσημείωτη αρμονία ανάμεσα στις δικές του επιθυμίες και στους στόχους της επερχόμενης παγκόσμιας μοναρχίας υπό την ηγεσία του Ιησού Χριστού. Εδώ υπάρχουν τρία παραδείγματα:
Ι. Δίκαιη Κρίση
«Τόσο πολλοί άνθρωποι κρίνονται από την εξωτερική τους εμφάνιση,» σχολίασε ο πρίγκιπας Κάρολος σε μια πρόσφατη περιήγηση που είχε κάνει σ’ ένα ψυχιατρείο. «Πρέπει να λέτε στον εαυτό σας ότι η εξωτερική εμφάνιση συχνά δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό που βρίσκεται από μέσα.» Η επιθυμία του πρίγκιπα να αποφύγει την επιφανειακή κρίση ασφαλώς είναι αξιέπαινη, αλλά έχει κανένας άνθρωπος την οξυδέρκεια για να το κάνει αυτό; Όπως σωστά υποδεικνύει ο Θεός στον προφήτη του Σαμουήλ: «Ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον. Ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν.» (1 Σαμ. 16:7) Ο Ιεχωβά έχει δώσει την ικανότητα αυτή στο Γιο του. Γι’ αυτό ο Ιησούς μπορούσε να πει: «Σεις κατά την σάρκα κρίνετε· εγώ δεν κρίνω ουδένα. Αλλά και αν εγώ κρίνω, η κρίσις η εμή είναι αληθής, διότι μόνος δεν είμαι, αλλ’ εγώ και ο Πατήρ ο πέμψας με.»—Ιωάν. 8:15, 16.
Ενώ ο Ιησούς δεν στάλθηκε στην γη σαν κριτής στον πρώτο αιώνα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι ο κριτής του Ιεχωβά στην επικείμενη βασιλεία του Θεού. Σχετικά με εκείνον τον χρόνο ο προφήτης Ησαΐας προφήτευσε ότι «δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους φτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης.» (Ησαΐας 11:3, 4) Τι συναρπαστική προσδοκία!
ΙΙ. Χρυσός Κανόνας
«Το μόνο ρητό πούχω στο νου μου,» σχολίασε ο πρίγκιπας όταν επισκέφθηκε ένα εργοστάσιο, «είναι ‘Να κάνεις στους άλλους αυτό που θέλεις να κάνουν εκείνοι σε σένα.’ Προσπαθώ να βάζω τον εαυτό μου στη θέση των άλλων. Με αυτό τον τρόπο ελπίζω ότι λογικά θα μπορέσω να κάνω το σωστό.»
Ασφαλώς ο πρίγκιπας Κάρολος έχει στο νου του ένα υπέροχο ρητό. Ίσως καταλάβατε ότι παρέθετε από την επί του Όρους Ομιλία, όπου ο Ιησούς είπε: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται.»—Ματθ. 7:12.
Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να εφαρμόσει καλύτερα αυτό το «ρητό» απ’ όσο ο ίδιος ο Ιησούς; Δεν ξόδεψε όλη του τη ζωή για να κάνει το καλό στους ανθρώπους; Καμιά απορία λοιπόν που η Βίβλος αναφέρεται σ’ αυτόν σαν τον «ποιμένα τον καλό» ο οποίος τελικά «την ψυχήν αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων.» (Ιωάννης 10:11) Πράγματι, ο Ιησούς απόδειξε κατ’ επανάληψη το ενδιαφέρον του να κάνει το καλό για το ανθρώπινο γένος.
III. Το Τέλος του Μίσους Επίκειται
«Υπάρχει τόσο μεγάλη αδιαλλαξία σήμερα, είναι συγκλονιστικό. Φόβος . . . αγνοία . . . Οποιοιδήποτε κι’ αν είναι οι λόγοι πίσω απ’ αυτά, είναι τραγικό. Γιατί, στο τέλος, πρέπει όλοι να τα πάμε καλά μεταξύ μας, ειδεμή ποιο θα είναι το μέλλον μας;» Ο πρίγκιπας μιλούσε εδώ για ένα σοβαρό πρόβλημα στην Βρετανική κοινωνία, αλλά οι παρατηρήσεις του είναι εξίσου αληθινές για τα περισσότερα μέρη του κόσμου σήμερα. Η απαρέσκεια του πρίγκιπα Κάρολου απέναντι στο φυλετικό μίσος και το προσωπικό του παράδειγμα καλής θελήσεως προς τους ανθρώπους όλων των φυλών είναι πολύ επαινετά πράγματα, αλλά τι μπορεί να κάνει ο πρίγκιπας Κάρολος, ή οποιοσδήποτε ανθρώπινος κυβερνήτης, για να αλλάξει τις βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις; Λίγα πράγματα, όπως καταλαβαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.
Με τη βασιλεία του Θεού, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Βίβλος μάς διαβεβαιώνει ότι θα εκπληρωθεί το αρχαίο όνειρο του ανθρώπου για παγκόσμια αδελφότητα. Σε αντίθεση με τις ανθρώπινες κυβερνήσεις, η βασιλεία του Θεού θα κάνει να λειτουργήσει η αρχή αυτή την οποία εκτίμησε ο απόστολος Πέτρος όταν είπε: «Έπ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.»—Πράξεις 10:34, 35.
Δεν πρέπει να απορούμε λοιπόν που σε ένα δράμα ο απόστολος Ιωάννης είδε «όχλον πολύν, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου . . . έλεγον· Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» (Αποκάλυψις 7:9, 10) Ναι, ο Ιωάννης έβλεπε τους ανθρώπους που ζούσαν κάτω από την βασιλεία του Θεού, και οι άνθρωποι εκείνοι δεν είχαν καμιά εθνική ή φυλετική διάκριση. Λάτρευαν με αρμονία όλοι μαζί τον Θεό, ακριβώς όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τον λατρεύουν και σήμερα σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Η Απόφασή Σας
Οι καλές ιδιότητες των γήινων εκπροσώπων της μοναρχίας, όπως εκείνες του πρίγκιπα Κάρολου τους κάνουν αγαπητούς σε πολλούς ανθρώπους. Ωστόσο οι καλές τους ιδιότητες ωχριούν μπροστά σ’ εκείνες του Ιησού Χριστού, «όστις είναι εικών του Θεού του αοράτου,» του Ιεχωβά. (Κολοσσαείς 1:15) Αληθινά, υπάρχει κανείς που θα ήταν καλύτερος κυβερνήτης γι’ αυτή τη γη απ’ όσο ο Χριστός; Όχι!
Αλλά πώς γνωρίζουμε ότι πράγματι η βασιλεία του Θεού θα κυβερνήσει πάνω σ’ αυτή τη γη και ότι δεν είναι απλά μια ακαθόριστη κατάσταση της διάνοιας όπως πιστεύουν πολλοί άνθρωποι; Και, το πιο σημαντικό, ποια απόδειξη υπάρχει ότι η διακυβέρνηση της βασιλείας αυτής θα αρχίσει πολύ σύντομα, εξάπαντος μέσα στη διάρκεια της ζωής των περισσότερων γήινων μοναρχών; Το επόμενο άρθρο μας θα απαντήσει στα σημαντικά αυτά ερωτήματα.