Ο Φρουρός Είπε: «Έπεσεν!»
1. Γιατί πρέπει να χαλυβδωθούμε να εξετάσωμε την όρασι που έχει να μας πη ο Ησαΐας;
Η ΟΡΑΣΙΣ για το τι θα συμβή στο γοργά πλησιάζον μέλλον, είναι σκληρή. Μ’ αυτό τον τρόπο μάς διατυπώθηκε από τον προφήτη Ησαΐα ακόμη και στη διάρκεια των ημερών της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας που κυριαρχούσε τότε στον κόσμο. Είναι όμως η «όρασις» πολύ σκληρή να την εξετάσωμε σήμερα; Ωστόσο, ας προσπαθήσωμε κι εμείς να ακούσωμε αυτά που λέγει ο Ησαΐας: «Σκληρόν όραμα εφανερώθη εις εμέ· ο καταδυναστεύων καταδυναστεύει και ο πορθών πορθεί.»—Ησ. 21:2.
2. (α) Ποιος προσδιορίζεται ως «πορθών» και πώς; (β) Προς ποιους ο «καταδυναστεύων» ήταν ιδιαίτερα σκληρός, και γιατί;
2 Ο κατ’ εξοχήν «καταδυναστεύων,» μολονότι δεν κατονομάζεται, μπορεί να προσδιορισθή. Ήταν η αρχαία Βαβυλών, που έγινε η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις. Έγινε βδελυρά διαβόητη για τη λεηλάτησι της πόλεως Ιερουσαλήμ, αφού εσύλλησε και τα Άγια των Αγίων του ναού του Ιεχωβά εκεί. Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά εχρησιμοποίησε τον αυτοκράτορα της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσορ, ως ‘δούλο’ του για να τιμωρήση το βασίλειο του Ιούδα, αλλά η Βαβυλών ενήργησε προδοτικά απέναντι του υπό διαθήκην λαού του Ιεχωβά. Ποτέ δεν άφησε ελεύθερους τους Ιουδαίους εξόριστους να επιστρέψουν στη Θεόδοτη πατρίδα τους, μολονότι ο χρόνος της εξορίας πλησίαζε στα 70 χρόνια. (Ησ. 14:3-17) Χρειάσθηκε ο κατακτητής της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας για να διανοίξη την οδό προς την πατρική γη για εκείνους τους «δεσμίους» στο έτος 537 π.Χ. Ορθώς λοιπόν το «δράμα» που είχε λεχθή στο φρουρό Ησαΐα, ήταν ‘σκληρό’ για τη Βαβυλώνα, που είχε λεηλατήσει τα έθνη, και ιδιαίτερα τον λαό του Θεού του Ησαΐα.
3. Τι θα λεχθή για το σύγχρονο αντίστοιχο της Βαβυλώνος ως προς το ότι είναι σκληρός «καταδυναστεύων» και «πορθών»;
3 Τι θα λεχθή για το σύγχρονο αντίστοιχο της αρχαίας Βαβυλώνος; Στις σχέσεις της με τους Χριστιανούς εκείνους που είναι σε σχέσι διαθήκης με τον Ιεχωβά Θεό, αυτή η Βαβυλών δεν ήταν λιγότερο προδοτική ως προς τις διδασκαλίες της Χριστιανοσύνης. Λεηλάτησε σκληρά αυτούς τους Χριστιανούς επειδή τηρούν τις εντολές του Ιεχωβά Θεού και εκτελούν το έργο της επιδόσεως μαρτυρίας για τον ενθρονισμένο του Βασιλέα, Ιησού Χριστό. (Αποκ. 12:17) Ο Χριστιανικός κόσμος πρωταγωνίστησε σ’ αυτό το πρόγραμμα της προδοτικής στάσεως και λεηλατήσεως, και μάλιστα από τις ημέρες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτός ιδιαίτερα θα υποστή τη δύναμι του ‘σκληρού οράματος’ όταν αυτό εκπληρωθή στη σύγχρονη παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Και ποιους θα χρησιμοποιήση ο Ιεχωβά για να πραγματοποιήση σε λίγο αυτό το «σκληρόν δράμα»;
4. Στο εδάφιο Ησαΐας 21:2, ποιοι είναι αυτοί που καλούνται να επιτεθούν κατά της Βαβυλώνος, και γιατί δεν μνημονεύονται εκεί οι Πέρσες;
4 Ο Ησαΐας θέτει τη βάσι για την απάντησι καθώς συνεχίζει λέγοντας: «Ανάβηθι, Ελάμ· πολιόρκησον, Μηδία· έπαυσα πάσας τας καταδυναστείας αυτής.» (Ησ. 21:2) Ο Ελάμ κείται προς ανατολάς του Ποταμού Τίγρητος και έγινε μέρος του τόπου που ωνομάζετο Περσία, ενώ σήμερα το Ιράν κατέχει το έδαφος εκείνο.a Η Μηδία ήταν η μεγαλύτερη περιφέρεια προς ανατολάς της κοιλάδος της Μεσοποταμίας. Περίπου 200 χρόνια μετά την προφητεία του Ησαΐα, ο Κύρος (Β΄) ο Μέγας κατέκτησε τους Μήδους και προσέδωσε στο βασίλειο της Περσίας υπεροχή έναντι της Μηδίας. Εν τούτοις, η μητέρα του ήταν Μηδικής καταγωγής, και οι περισσότεροι από τους στρατιώτες του στρατού του αποδείχθηκε ότι ήσαν Μήδοι. Αυτός ο Κύρος είναι ο Κύρος, ή Κορές, που προελέχθη από τον Ησαΐα κάτω από θεία έμπνευση. (Ησ. 44:28 έως 45:7) Στον καιρό της προφητείας του Ησαΐα, η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία δεν είχε εμφανισθή ακόμη, και γι’ αυτό οι Πέρσες δεν ήσαν στο προσκήνιο. Γι’ αυτό, μόνο ο Ελάμ και η Μηδία ήσαν εκείνοι τους οποίους εκάλεσε ονομαστικά ο Ιεχωβά να επιτεθούν κατά της Βαβυλώνος.
5. Πώς ο Ιεχωβά έκαμε να παύση ‘κάθε στεναγμός’ εξ αιτίας της και θα ελευθερώνοντο οι δέσμιοι για να επιστρέψουν στην πατρική τους γη;
5 Μήπως εκείνοι, οι επιτιθέμενοι επρόκειτο να επιτύχουν και να αλλάξουν τα πράγματα στη νοτιοδυτική Ασία και στη Μέση Ανατολή; Ναι! Αυτό φάνηκε από τα επόμενα λόγια του Ησαΐα: «Έπαυσα πάσας τας καταδυναστείας αυτής» ή όπως το αποδίδει η Μετάφρασις Νέου Κόσμου: «Έκαμα να παύση κάθε στεναγμός εξ αιτίας της.» Αυτά είναι πραγματικά τα λόγια του «Ιεχωβά των δυνάμεων,» του Υπερτάτου Κυριάρχου του σύμπαντος. Με τη χρήσι του Ελάμ και της Μηδίας ως οργάνων του, έκανε να παύση ‘κάθε στεναγμός’ που ωφείλετο στην καταδυνάστευσι της Βαβυλώνος. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός, σε έκκλησι προς τον Ιεχωβά Θεό για απελευθέρωσι από τους κατακτητές που δεν τους ενδιέφερε αν οι Ισραηλίτες εφθείροντο στην κατάστασι της αιχμαλωσίας τους, είπε: «Ας έλθη ενώπιόν σου ο στεναγμός των δεσμίων· κατά την μεγαλωσύνην του βραχίονός σου σώσον τους καταδεδικασμένους εις θάνατον.» (Ψαλμ. 79:11-13· Ησ. 14:17) Αυτή η προσευχή απαντήθηκε στο 70ό έτος της εξορίας των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα, με βασιλικό διάταγμα του Κύρου του Μεγάλου.—Ησ. 35:8-10.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΙ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ
6, 7. Πώς περιγράφει ο Ησαΐας την επίδρασι της πτώσεως της Βαβυλώνος σ’ εκείνους που επηρεάζονται δυσμενώς;.
6 Η πτώσις της ισχυρής Τρίτης Παγκοσμίου Δυνάμεως το 539 π.Χ., με ιδιαίτερη ωφέλεια για τη μικρή γη του Ισραήλ, ήταν φυσικά κάτι που δύσκολα μπορούσε να φαντασθή κανείς. Περιελάμβανε μια τεράστια αλλαγή στην πορεία της παγκοσμίου ιστορίας. Άτομα που επηρεάσθηκαν δυσμενώς από την πτώσι της Αυτοκρατορίας που είχε την κεντρική της θέσι ‘στην έρημο της θαλάσσης,’ περιήλθαν σε κατάστασι αγωνίας. Η επίδρασις σ’ αυτούς περιγράφεται ως εξής στα λόγια του Ησαΐα που λέγουν για το «σκληρόν δράμα»:
7 «Δια τούτο η οσφύς μου είναι πλήρης οδύνης· πόνοι με εκυρίευσαν, ως οι πόνοι της τικτούσης· εκυρτώθην εις την ακρόασιν αυτού· συνεταράχθην εις την θέαν αυτού [αναστατώθηκα τόσο ώστε δεν ακούω· συνταράχτηκα τόσο, ώστε δεν βλέπω, ΜΝΚ]. Η καρδία μου κλονίζεται· τρόμος με εξέπληξεν· η νυξ [το λυκόφως, ΜΝΚ] της ευφροσύνης μου εις φρίκην μετεβλήθη εν εμοί.»—Ησ. 21:3, 4.
8. Τι φανερώνουν τα περιγραφικά λόγια του Ησαΐα ως προς τους θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού και ειδωλολατρικού κόσμου στην πτώσι της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας;
8 Τα περιγραφικά αυτά λόγια που σχετίζονται με την πτώσι της προδοτικής Τρίτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, δείχνουν το συγκλονιστικό κύμα που θα διαπεράση τη δομή της παγκοσμίου θρησκευτικής κοινωνίας, όταν πέση το σύγχρονο αντίστοιχο της Βαβυλώνος. Αυτό θα πληγώση τα θρησκευτικά αισθήματα των συγχρόνων αντιτυπικών Βαβυλωνίων πολύ περισσότερο απ’ όσο το σκληρό μήνυμα που επιδίδεται τώρα από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη διάρκεια αυτού του ‘εσχάτου καιρού’ από το 1914. (Δαν. 12:4) Οι ιερείς και οι άλλοι λειτουργοί των θρησκευτικών ομάδων του Χριστιανικού και ειδωλολατρικού κόσμου θα βρεθούν σε παραζάλη, θα αποσβολωθούν σαν να είναι ανίκανοι να δουν ή να ακούσουν αυτά που συμβαίνουν. Η καρδιά τους δεν θα έχη σταθερότητα, ούτε ηρεμία, ούτε την ικανότητα να βασίζεται ακλόνητα στους θεούς που άλλοτε λάτρευαν. Θα τους τρομάξη μια πολύ ειδεχθής κατάστασις που θα προξενή φρικίασι, ιδιαίτερα διότι θα εκτεθή η θρησκευτική τους υποκρισία. Το «λυκόφως» όπως έρχεται με την υπόσχεσι αναπαύσεως και χαλαρώσεως ύστερα από την εργασία της ημέρας θα είναι μια σκοτεινή ώρα τρόμου γι’ αυτούς. Η ημέρα της παραπλανήσεως και καταδυναστεύσεως των λαών μέσα στις θρησκευτικές οργανώσεις τους θα τελειώση με τρομακτικό τρόπο. Θα συσπασθούν σαν γυναίκες που κρατούν τα ισχία τους από τις ωδίνες του τοκετού.
9. Εξ αιτίας ποιας προσταγής του Ιεχωβά, αλλάξει ξαφνικά το σκηνικό που ξεδιπλώνεται στον Ησαΐα;
9 Ξαφνικά το σκηνικό που ξεδιπλώνεται στον προφήτη Ησαΐα, αλλάζει όπως γίνεται στην αλλαγή των πράξεων του θεάτρου. Ο προφήτης ακούει την προσταγή από τον Ιεχωβά: «Ας ετοιμασθή η τράπεζα, η διάταξις των καθισμάτων, το φαγητό, το ποτό! Σηκώθητε, άρχοντες, χρίσατε την ασπίδα. Διότι ο Ιεχωβά είπεν ούτω προς εμέ.»—Ησ. 21:5, 6, ΜΝΚ.
10. Τι περιέγραφε η θεία προσταγή, και πότε αυτό που περιέγραφε έφθασε στο αποκορύφωμα καταφρονήσεως για τον Ιεχωβά Θεό;
10 Αυτό συνοπτικά περιγράφει τη σκηνή του ανακτόρου της Βαβυλώνος την τελευταία νύχτα της παγκοσμίου κυριαρχίας της. Εκθέτει με γραφικό τρόπο το συμπόσιο του Βαλτάσαρ, γιου του απουσιάζοντος αυτοκράτορας Ναβονίδου. Τότε, πράγματι, έγινε μια διάταξις καθισμάτων για τους χίλιους μεγιστάνες της Βαβυλώνος. Έγινε ένα εύθυμο συμπόσιο με φαγητά και ποτά. Αλλά έγινε με πολλή καταφρόνησι για τον Ιεχωβά Θεό, όταν άρχισαν να τρώγουν και να πίνουν χρησιμοποιώντας τα επιτραπέζια σκεύη που ανήκαν στο ναό του μέχρι τότε που οι Βαβυλώνιοι εκυρίευσαν την Ιερουσαλήμ και κατέστρεψαν το ναό της.
11. Τι έκανε τότε θαυματουργικά ο Ιεχωβά σ’ εκείνο το ασεβές συμπόσιο του Βαλτάσαρ, και πώς ο Δανιήλ εχρησίμευσε ως ερμηνευτής σ’ εκείνη την περίπτωσι;
11 Το συμπόσιο του Βαλτάσαρ έγινε ασεβές, διότι ανέμιξε τον Ιεχωβά σ’ αυτή την περίστασι. Αυτός θαυματουργικά έστειλε ένα χέρι να γράψη στον τοίχο της αιθούσης του συμποσίου, όπου ο βασιλεύς μπορούσε να βλέπη, τα εξής λόγια: «Μενέ, Μενέ, Θεκέλ, Ουφαρσίν.» Για να αποκρυπτογραφηθούν τα συνθηματικά αυτά λόγια, χρειάσθηκε να κληθή ο εξόριστος Ιουδαίος προφήτης Δανιήλ. Η τελική λέξις του χειρογράφου, Ουφαρσίν, είναι ο πληθυντικός αριθμός της Χαλδαϊκής λέξεως φερές και σημαίνει «διαιρέσεις.» Ο Δανιήλ λοιπόν, στη θεόπνευστη ερμηνεία του, είπε τα εξής: «Φερές, διηρέθη η βασιλεία σου και εδόθη εις τους Μήδους και Πέρσας.»—Δαν. 5:28.
12. Ποια ήταν η ‘ασπίς’ που έπρεπε να χρισθή από τους άρχοντες, και τι έδειχνε η εντολή για το χρίσμα αυτής της ‘ασπίδος’;
12 Σε ανταμοιβή ο Δανιήλ ευνοήθηκε με μια βασιλική στολή και έγινε «ο τρίτος άρχων» της αυτοκρατορίας. Αλλά αυτό δεν αποτελούσε εκπλήρωσι της εντολής του Ιεχωβά που απευθύνετο στους ευγενείς της Βαβυλώνος: «Σηκώθητε, άρχοντες, χρίσατε την ασπίδα.» (Ησ. 21:5, ΜΝΚ) Ούτε ήταν εντολή για τους άρχοντες να λιπάνουν τις στρατιωτικές τους ασπίδες για να συνάψουν μάχη με τους πολιορκητές της Βαβυλώνος. Αντιθέτως, η έκφρασις «ασπίδα,» εφηρμόζετο στη βασιλική κεφαλή του έθνους. (Παράβαλε με Ψαλμό 89:18.) Τι εσήμαινε λοιπόν η εντολή να ‘χρίσουν την ασπίδα’; Το εξής: ότι ο Βασιλεύς Βαλτάσαρ επρόκειτο να φονευθή, και αυτό δημιουργούσε την ανάγκη να αναλάβη κάποιος άλλος τη θέσι του ‘δευτέρου άρχοντος’ στη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία. Αλλά αυτή η εισήγησις για μια νέα συμβολική «ασπίδα» με χρίσμα, ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Ο βίαιος θάνατος του Βαλτάσαρ δεν άφησε ωστόσο έδαφος για ένα διάδοχο από τη βασιλική οικογένεια.
13. Μήπως η εντολή που δόθηκε στον Ησαΐα 21:2 υπήρξε μάταιη, και μήπως η νέα θέσις που δόθηκε στον Δανιήλ μεταφέρθηκε στο νέο καθεστώς;
13 Τα εδάφια Δανιήλ 5:30, 31 λέγουν: «Την αυτήν νύκτα εφονεύθη ο Βαλτάσαρ ο βασιλεύς των Χαλδαίων. Και Δαρείος ο Μήδος έλαβε την βασιλείαν, ων περίπου ετών εξήκοντα δύο.» Τι αστραπιαία αλλαγή στην παγκόσμια πολιτική σκηνή ήταν αυτή! Ο Ιεχωβά δεν έδωσε ματαίως την εντολή του: «Ανάβηθι, Ελάμ πολιόρκησον, Μηδία.» (Ησ. 21:2) Όταν έπεσε η Βαβυλών στους Μήδους και στους Πέρσας, ο Δαρείος ο Μήδος έλαβε τη θέσι του ‘δευτέρου άρχοντος’ της Βαβυλώνος. Η νέα θέσις του Δανιήλ ως ‘τρίτου άρχοντος’ της Βαβυλώνος, δεν μεταβιβάσθηκε στο Μηδο-Περσικό καθεστώς. Ωστόσο, ο Δανιήλ δεν φονεύθηκε με τον Βαλτάσαρ.
14. Τι προοιώνιζε η πτώσις της αρχαίας Βαβυλώνος, και πώς θα επηρεαστούν εκείνοι που είναι αναμεμιγμένοι σ’ αυτή;
14 Η εκπληκτική πτώσις της αρχαίας Βαβυλώνος, προοιωνίζει την αιφνίδια πτώσι του σημερινού αντιστοίχου της, της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Αυτό θα συλλάβη τους κοσμικούς θρησκευόμενους εξαπίνης. Αν λοιπόν αυτοί που πιστεύουν στο ακατανίκητο της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, δεν αναμένουν σύντομα την πτώσι της, η πεποίθησίς τους θα συγκλονισθή με βίαιο τρόπο!
ΤΙ ΈΧΕΙ Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΗ
15. Τι δείχνει σχετικά με την αρχαία Βαβυλώνα και το αντίστοιχο της η εντολή που δόθηκε μετά την προφητική περιγραφή τον συμποσίου του Βαλτάσαρ;
15 Γιατί όμως, μας δίνει, ο Ησαΐας αυτή την εκ των προτέρων άποψι του συμποσίου του Βαλτάσαρ την οδυνηρή εκείνη νύχτα του 539 π.Χ.; Αυτό έγινε εξ αιτίας εκείνου που θα επακολουθούσε, δηλαδή, της αναγγελίας του εξέχοντος εκείνου γεγονότος του αιώνος στο λαό της διαθήκης του Ιεχωβά, που θα έχαιρε για την πτώσι εκείνου του ‘καταδυναστεύοντος.’ Τα εδάφια Ησαΐας 21:5, 6, ΜΝΚ, φανερώνουν εκείνο που θα επακολουθούσε αμέσως μετά την πτώσι της Βαβυλώνος, λέγοντας: «Σηκώθητε, άρχοντες, χρίσατε την ασπίδα. Διότι ο Ιεχωβά είπεν ούτω προς εμέ· Ύπαγε, στήσον σκοπευτήν, δια να αναγγέλη ό,τι βλέπει.» Άα, επρόκειτο να δοθή παγκόσμια δημοτικότης στο γεγονός! Έτσι και η πτώσις της Βαβυλώνος της Μεγάλης, πρέπει να αποτελέση επικεφαλίδες ειδήσεων!
16. Τι μπορεί να λεχθή για τον «σκοπευτήν» που τοποθετήθηκε στην περίπτωσι της αρχαίας Βαβυλώνος και εκείνου που τοποθετήθηκε στην περίπτωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης;
16 Στον Ησαΐα ελέχθη να τοποθετήση τον «σκοπευτήν» για να αναφέρη ό,τι θα έβλεπε. Ο Ησαΐας δεν επέζησε για να γίνη αυτόπτης μάρτυς εκείνων που προείπε και για τα οποία μας έδωσε γραπτή αφήγησι. Κάποιος άλλος λοιπόν από το λαό του Ησαΐα θα χρησίμευε ως ο τοποθετημένος σκοπευτής. Στις πολύ απέχουσες ακόμη ημέρες της επικείμενης πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης, τοποθετήθηκε ένας παρόμοιος σκοπευτής. Αυτός αποδεικνύεται ότι είναι η τάξις που είναι κεχρισμένη με το πνεύμα του Ιεχωβά, μια τάξις κατάλληλα συνδεδεμένη με το περιοδικό που φέρει ακόμη το όνομα Σκοπιά. Υπάρχει τώρα η απόδειξις για να δείξη ότι, μέσω του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά Θεός διώρισε αυτή την τάξι ‘του σκοπευτού.’ Αυτή η τάξις υπηρέτησε μ’ αυτή την ιδιότητα ως αυτή τη δυσοίωνη ώρα της «νυκτός» που ρίχνει το σκοτάδι της πάνω από όλο τον κόσμο. (Ματθ. 24:45-47) Τι μπορούμε τώρα να αναμένωμε να μας πη στον κατάλληλο καιρό αυτός ο «σκοπευτής»;
17. Τι είδε ο τοποθετημένος ‘σκοπευτής,’ και τι συμβόλιζε αυτό;
17 Η προφητεία του Ησαΐα σχετικά με τον ‘σκοπευτήν’ λέγει στη συνέχεια: «Και είδεν πολεμικόν άρμα ζεύγους ίππων πολεμικόν άρμα όνων, πολεμικόν άρμα καμήλων· και επρόσεξεν επιμελώς μετά πολλής προσοχής.» (Ησ. 21:7, ΜΝΚ) Αυτά τα άρματα προφανώς πλησιάζουν με την ταχύτητα των ταχυπόδων Περσικών πολεμικών ίππων και προέρχονται από ‘την [κατακτημένη] έρημο της θαλάσσης.’ Υπάρχουν πιθανώς φάλαγγες πολεμικών αρμάτων. Η φάλαγξ των αρμάτων που σύρεται από όνους συμβολίζει τις Μηδικές δυνάμεις κάτω από το Δαρείο το Μήδο. Η φάλαγξ των αρμάτων που σύρονται από τα μεγαλύτερα ζώα, τις καμήλες που είναι ικανές να ξεπεράσουν τους ίππους, συμβολίζει τις Περσικές δυνάμεις κάτω από τον Κύρο το Μέγα.b Αυτός ο Πέρσης ήταν πραγματικά επικεφαλής των συνδυασμένων δυνάμεων των Μήδων και των Περσών. Όχι ο Δαρείος ο Μήδος, αλλά ο Κύρος ο Πέρσης, ήταν ο κατακτητής για τον οποίο ο Ιεχωβά είπε μέσω του Ησαΐα ότι θα τον καλούσε με το προσωπικό του όνομα. Ενώπιον αυτού του Κύρου, ο Ιεχωβά θεός θα άνοιγε τις σιδερένιες πύλες και θύρες της Βαβυλώνος για να ανεβή από την κοίτη του Ευφράτου Ποταμού και να εισβάλη στη βαριά περιτειχισμένη πόλι της Βαβυλώνος.—Ησ. 44:27 έως 45:4· παράβαλε με Δανιήλ 8:1-4, 20.
18. Σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 21:8, 9, (ΜΝΚ) τι είδους φρουρός θα ήταν ο τοποθετημένος ‘σκοπευτής.’ και έγινε αυτό έτσι;
18 Πόσο πιστός και αξιόπιστος θα ήταν ο τοποθετημένος σκοπευτής ως φρουρός; Τα εδάφια Ησαΐας 21:8, 9, ΜΝΚ, το δείχνουν αυτό λέγοντας τα εξής: «Και εφώναξεν ως λέων, Ακαταπαύστως, Ιεχωβά, ίσταμαι εν τη σκοπιά την ημέραν και φυλάττω πάσας τας νύχτας· και ιδού, έρχεται πολεμικόν άρμα ανδρών, ζεύγους ίππων!» Συνεχώς άγρυπνος, καθηλώθηκε στο φυλάκιό του ώσπου τα διαπεραστικά του μάτια διέκριναν το σπουδαίο θέαμα για το οποίο αγρυπνούσε ακούραστα. Ομοίως η τάξις του ‘φρουρού’ σήμερα, εβροντοφώνησε άφοβα για να εκπληρώση τη Θεόδοτη αποστολή της μέσω των τευχών της Σκοπιάς και των άλλων θεοκρατικών εκδόσεων και των δημοσίων διαλέξεων. Με την αλάθητη δύναμι του Ιεχωβά θα εξακολουθήση να το πράττη αυτό ώσπου να κάμη την από μακρού χρόνου ποθούμενη αναγγελία.
19. Τι δείχνει αν ο φρουρός αντελήφθη σωστά το νόημα των αρμάτων μάχης που επλησίαζαν;
19 Ο φρουρός αντελήφθη το νόημα των πολεμικών αρμάτων που είδε να έρχωνται σε απόστασι βλέμματος από τη σκοπιά στην οποία έστεκε. Σύμφωνα με το χρόνο που ωρίσθηκε από τον Ιεχωβά—70 χρόνια ερημώσεως για τη γη του Ιούδα—και σύμφωνα με τις προφητείες που δόθηκαν από τον εξόριστο Δανιήλ ενώπιον του ασεβούς συμποσίου του Βαλτάσαρ το 539 π.Χ., ο φρουρός μπορούσε να ερμηνεύση σωστά τι εσήμαινε η απροσδόκητη επέλασις των μη Βαβυλωνιακών αρμάτων. «Και,» λέγει το εδάφιο Ησαΐας 21:9β, «απεκρίθη και είπεν, Έπεσεν, έπεσεν η Βαβυλών, και πάσαι αι γλυπταί εικόνες των θεών αυτής συνετρίφθησαν κατά γης.»
20. Γιατί δεν ήσαν οι εξόριστοι στη Βαβυλώνα Ιουδαίοι εκείνοι που εθρυμμάτισαν τις γλυπτές εικόνες των θεών της Βαβυλώνος, και ποιος ήταν ο εικονοθραύστης;
20 Ο εικονοθραύστης που μνημονεύεται εδώ είναι ο Ιεχωβά, ο ζων και αληθινός Θεός ο ζηλωτής Θεός ή «Θεός απαιτών αποκλειστική αφοσίωσιν.» (Έξοδ. 20:5, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά, αφήνοντας τους Μήδους και τους Πέρσας που δεν ελάτρευαν τους θεούς της Βαβυλώνος, να την κυριεύσουν, έδειξε την ψευδοσύνη των ειδωλολατρικών θεών της Τρίτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, την ανυπαρξία τους. Δεν ήσαν οι εξόριστοι Ιουδαίοι στη Βαβυλώνα εκείνοι που ξεσηκώθηκαν σε κάποια εξέγερσι και ανέτρεψαν την Τρίτη Παγκόσμια Δύναμι· ο Ιεχωβά, ο Θεός τους, δεν τους εξουσιοδότησε, δεν τους διέταξε, να το κάνουν αυτό. Αντιθέτως, εχρησιμοποίησε τον Δαρείο τον Μήδο και τον Κύρο τον Πέρση να επιφέρουν την πτώσι της ειδωλολατρικής Βαβυλώνος ως παγκοσμίου δυνάμεως. (Δαν. 2:32, 36-38) Δεν ήταν λοιπόν ο ‘φρουρός’ εκείνος που επροξένησε την πτώσι του καταδυναστεύοντος’ της Βαβυλώνος. Αυτός απλώς έφερε μαρτυρία για την πτώσι της, προς υπεράσπισι του ονόματος του Ιεχωβά ως του Θεού της προφητείας και ως Κυριάρχου.
21. Ποια αναγγελία όμοια με εκείνη που διασάλπισε ο ‘φρουρός’ της προφητείας του Ησαΐα πρόκειται να γίνη ακόμη;
21 Μια παγκοσμίως σοβαρή αναγγελία όπως αυτή του ‘φρουρού’ της προφητείας του Ησαΐα, προελέχθη ως επικείμενη στο δικό μας καιρό. Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης, που έζησε ως το τέλος του πρώτου αιώνος, είχε μια όρασι εκείνου ο οποίος έκανε την αναγγελία και έγραψε: «Είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχεν εξουσίαν μεγάλην, και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού, και έκραξε δυνατά μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη, και έγεινε κατοικητήριον δαιμόνων και φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου και φυλακή παντός ορνέου ακαθάρτου και μισητού.»—Αποκ. 18:1, 2.
22. Ποιος είναι εκείνος που μετατρέπει τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη σε ερημωμένα ερείπια, και τι μέσον θα χρησιμοποιήση προς τούτο;
22 Ο Μεγαλύτερος Κύρος, ο ενδοξασμένος Κύριος Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος που επιφέρει την επικείμενη κατά γράμμα πτώσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης, που θα γίνη έτσι ένας ερημωμένος αποκρουστικός τόπος. Σήμερα οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά θα μπορούσαν να κάνουν όλο το κήρυγμα που ήθελαν να κάνουν σε όλο τον κόσμο σχετικά με τη βασίλεια του Ιεχωβά και την ημέρα της εκδικήσεώς του, αλλά αυτό ποτέ δεν θα επέφερε τη συντριβή της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. Αυτοί αναμένουν ζωηρά τον καιρό οπότε θα μπορούν να αναλάβουν την αναγγελία ότι η Βαβυλών έπεσε. (Αποκ. 18:2) Εφόσον ο Μεγαλύτερος Κύρος δεν χρησιμοποιεί τους ειρηνικούς μαθητές του στη γη να ανατρέψουν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, το 17ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως δείχνει ότι θα χρησιμοποιήση ένα θηριοειδές όργανο· αυτό περιγράφεται ως κόκκινο θηρίο με 10 κέρατα. Οι επτά κεφαλές του συμβολίζουν τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις της Βιβλικής ιστορίας. Σ’ αυτό το συμβολικό θηρίο του 20ού αιώνος, η διεθνής αυτή πόρνη, η Βαβυλών η Μεγάλη, αναρριχήθηκε από τον καιρό του σχηματισμού της Κοινωνίας των Εθνών, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
23. Εναντίον τίνος θα στραφούν σύσσωμοι τότε οι άλλοτε υποστηρικτές του συμβολικού θηρίου, και τι θα κάνη ο Μεγαλύτερος Κύρος;
23 Μέχρι τώρα, η Βαβυλών η Μεγάλη ιππεύει πάνω στον διάδοχον της Κοινωνίας των Εθνών, τα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά σύντομα τώρα, οι πολιτικοί υποστηρικτές των Ηνωμένων Εθνών θα κουρασθούν να κυριαρχούνται από την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, θα την αποτινάξουν και θα την καταστρέψουν. Κατόπιν, αφού ο φρουρός διασαλπίση, «έπεσε Βαβυλών η μεγάλη,» αυτοί θα στραφούν σύσσωμοι, εναντίον των επιζώντων Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά. Τότε ο Μεγαλύτερος Κύρος, ο Ιησούς Χριστός, ο «βασιλεύς βασιλέων» θα παρέμβη και θα καταστρέψη τους άλλοτε υποστηρικτές των Η.Ε. στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος,» στον Αρμαγεδδώνα. Η κεχρισμένη τάξις του ‘φρουρού’ του Ιεχωβά και ο ‘πολύς όχλος’ που ανταποκρίθηκε στην πληροφορία που διέδωσε αυτός ο σύνθετος ‘φρουρός,’ θα επιζήση απ’ αυτόν τον τελικό πόλεμο κάτω από θεία προστασία, για τη διεκδίκησι του Ιεχωβά Θεού ως Κυριάρχου ολοκλήρου του ουρανού και της γης.
24. Πώς ο αρχαίος Ισραήλ ήταν ‘υιός’ του αλωνίου του Ιεχωβά, και σήμερα τίνος το αλώνισμα όμοιου είδους θα φθάση σύντομα στο τέλος του, και πώς;
24 Οι Ιουδαίοι που ήσαν εξόριστοι στην αρχαία Βαβυλώνα επί 70 χρόνια, υπέστησαν διαπαιδαγώγησι έτσι σαν από «αλώνισμα». Συμβολικά αυτοί αποτελούσαν τον ‘υιόν’ του αλωνίου του Ιεχωβά. Μετά την πτώσι της Βαβυλώνος αυτό το διαπαιδαγωγικό «αλώνισμα» επρόκειτο να τελειώση. Σχετικά μ’ αυτό, το εδάφιο Ησαΐας 21:10, ΜΝΚ, λέγει τα εξής λόγια συμπάθειας και παρηγοριάς: «Αλώνισμά μου και υιέ του αλωνίου μου, εφανέρωσα εις εσάς εκείνο, το οποίο ήκουσα παρά του Ιεχωβά των δυνάμεων, του Θεού του Ισραήλ.» Ομοίως, η Βαβυλών η Μεγάλη αφέθηκε να κάνη αλώνισμα στους πιστούς μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά μετά την πτώσι της σε καταστροφή, θα παύση όλο το «αλώνισμά» της. Οι άλλοτε πολιτικοί εραστές της θα προσπαθήσουν να παρατείνουν το αλώνισμα. Σε ανταπόδοσι θα θερισθούν και αυτοί οι ίδιοι σε καταστροφή μέσα στο συμβολικό αλώνι του Ιεχωβά.—Αποκ. 14:14, 15· Ιωήλ 3:13-16· Μιχ. 4:12, 13,
25. Εξ αιτίας της επικείμενης πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης, γιατί περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι καιρός για το ‘λαό’ τον Ιεχωβά να διασαλπίση την προσταγή του, και με ποιο σκοπό υπ’ όψιν;
25 Εν όψει της επικείμενης πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης, τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι καιρός για την τάξι του ‘φρουρού’ και του ‘πολλού όχλου,’ να διασαλπίσουν τη θεία προσταγή: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» (Αποκ. 18:4, ΜΝΚ) «Εξέλθετε εκ μέσου αυτής,» και μη συνενωθήτε με τους πολιτικούς εραστές της ή τις άπιστες αντιθεϊκές δυνάμεις αυτού του κόσμου, αλλά γίνετε μέρος ‘του λαού μου,’ του αφιερωμένου λαού του Ιεχωβά. (Ιερ. 51:45) Ενεργήστε τώρα σύμφωνα με την ‘κατά της ερήμου της θαλάσσης όρασιν.’—Ησ. 21:1-10.
26. Γιατί οφείλομε ευχαριστίες στον ‘Ιεχωβά των δυνάμεων,’ και ποια ευλογητή ελπίδα έχουν εκείνοι που προσέχουν την αναγγελία;
26 Κάθε ευχαριστία λοιπόν ανήκει στον ‘Ιεχωβά των δυνάμεων, τον Θεόν του Ισραήλ,’ που ήγειρε και ετοποθέτησε μια τάξι ‘φρουρού’ και της έδωσε να διασαλπίση διάπλατα μια τόσο θαυμαστή είδησι. Όλοι όσοι προσέχουν τη Θεόδοτη αναγγελία έχουν την ευλογητή ελπίδα να επιζήσουν από την τρομερή ‘νύχτα’ αυτού του κόσμου και να υποδεχθούν το ένδοξο «πρωί» του δικαίου νέου συστήματος πραγμάτων κάτω από τη βασιλεία του Μεγαλυτέρου Κύρου, Ιησού Χριστού του Ελευθερωτού. Αυτό θα είναι για την ευχαριστία και τον αίνο του ‘Ιεχωβά των δυνάμεων,’ τον Υπέρτατον Κύριόν μας.
[Υποσημειώσεις]
a Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (Γαλλική έκδοσις) λέγει στο εδάφιο Ησαΐας 21:2: «Ελάμ είναι το όνομα των αρχαίων κατοίκων του υψηλού οροπεδίου από το οποίο προήλθαν οι Πέρσες. Οι Μήδοι υπήρξαν υποτελείς τον Κύρου πριν από την κατάληψι της Βαβυλώνος.»
b Σχετικά με τι χρησιμοποίησι καμήλων στον πόλεμο από τον Κύρο τον Μέγα, βλέπε Ιστορία του Ηροδότου, Πρώτο Βιβλίο με τίτλο «Κλειώ» σελίς 39.
Η Γαλλική μετάφρασις της Αγίας Γραφής υπό Μ. Λ. Αμπέ έκδοσις 1884, σχολιάζει το εδάφιο Ησαΐας 21:7 ως εξής: «Οι δύο αυτοί ιππείς που φέρονται πάνω σε άρμα, είναι οι δύο βασιλείς, που πρόκειται να καταλάβουν τη Βαβυλώνα, ο Δαρείος ο Μήδος και ο Κύρος. Όπως εξηγεί πολύ καλά ο Μενόκιος [Ιταλός Ιησουίτης Βιβλικός σχολιαστής του 17ου αιώνος], η ίππευσίς τους συμβολίζει, τους Μήδους και τους Πέρσες.»
Βλέπε όμοια σχόλια για το εδάφιο Ησαΐας 21:7 στο Σχολιολόγιον της Παλαιάς Διαθήκης, Τόμος 4, σελίς 2724 υπό Δρος Αδάμ Κλάρκε.
Για την πολεμική στρατηγική του Κύρου στη χρήσι καμήλων, Βλέπε Κεφάλαιο 20 με τίτλο «Οι Έλληνες και οι Πέρσαι,» του βιβλίου «Σκιαγραφίαι της Ιστορίας» υπό Η. Γ. Γουέλλς, σελίς 257, παράγραφοι 2, 3, έκδοσις 1971 .
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Το ασεβές συμπόσιο του Βαλτάσαρ ωδήγησε στην κρίσι του Ιεχωβά για καταστροφή της Βαβυλώνος
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Σε ανταπόδοσι για το «αλώνισμά» τους στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, πρώτα η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας κι έπειτα οι πολιτικοί εραστές της, θα αλωνισθούν σε καταστροφή