Καλλιέργεια Φιλίας με τον Θεό
«Οι τόποι ούτοι θέλουσιν ιδεί την δόξαν του Ιεχωβά, και την μεγαλωσύνην του Θεού ημών. . .. αυτός θέλει ελθεί, και θέλει σας σώσει.»—Ησ. 35:2, 4, ΜΝΚ.
1. Γιατί πρέπει να καλλιεργούμε φιλία με τον Θεό;
ΦΙΛΙΑ με τον Θεό, ή φιλία με τον κόσμο—ποια προτιμάτε; Αν αγαπάτε τη ζωή θα προτιμήσετε τη φιλία με τον Θεό, διότι αυτός είναι η Πηγή της ζωής, αλλά το ασεβές σύστημα αυτού του κόσμου είναι σε εχθρότητα με τον Θεό και πρόκειται σε λίγο να εκλείψη. (Ιακ. 4:4· 1 Ιωάν. 2:15-17) Η φιλία με τον Θεό είναι κάτι που πρέπει να καλλιεργήται με ζήλο, όπως και ο Αβραάμ την εκαλλιέργησε. «Η πίστις συνήργει εις τα έργα αυτού, και εκ των έργων η πίστις ετελειώθη. Και επληρώθη η γραφή η λέγουσα, Επίστευσε δε Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην· και φίλος Θεού ωνομάσθη.» (Ιακ. 2:22, 23) Και σεις επίσης μπορείτε να γίνετε φίλος του Ιεχωβά.
2. (α) Τι θα σημάνη η φιλία του Θεού για τον άνθρωπο στη γη; (β) Ποιο θα είναι το πιο λαμπρό χαρακτηριστικό του αποκαταστημένου παραδείσου;
2 Τι θα σημάνη η φιλία με τον Θεό σ’ εκείνους που την προτιμούν; Για τον άνθρωπο στη γη, αυτή η φιλία θα περιλαμβάνη την απόλαυσι ενός αποκαταστημένου παραδείσου που θα εκτείνεται σε όλη τη γη. Ακόμη και η έρημη πεδιάδα «θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον.» (Ησ. 35:1· Αποκάλ. 21:3, 4) Όλος ο πλούτος της παραδεισιακής εκείνης γης θα αποτελή δώρον του Θεού στον άνθρωπο για να το απολαμβάνη χωρίς φόβο διχασμών, μίσους, πολέμων και εμπορικής απληστίας που μαστίζουν σήμερα τη στενάζουσα ανθρωπότητα. (Ψαλμ. 115:16· Μιχ. 4:1-5) Μήπως αυτό λοιπόν σημαίνει μια υλιστική κοινωνία για την ανθρωπότητα; Όχι διόλου! Διότι το πιο λαμπρό χαρακτηριστικό του αποκαταστημένου παραδείσου είναι η πνευματικότης του. Οι μεγαλειώδεις προφητείες αποκαταστάσεως που είναι στη Γραφή, περιλαμβανομένων και εκείνων του Ησαΐα κεφάλαια 2, 9, 35, 65, και 66, έχουν την ωραιότερη εκπλήρωσί των με πνευματική έννοια. Πραγματικά, επειδή το υπόλοιπο του ‘μικρού ποιμνίου’ των αληθινών Χριστιανών που είναι σήμερα στη γη αποκαταστάθηκε στην πνευματική των «γη» της φιλίας με τον Θεό, ανοίχθηκε η οδός και για τα «άλλα πρόβατα» επίσης ώστε να φερθούν σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο, και αργότερα σ’ έναν παγγήινο παράδεισο.—Ησ. 66:8-14· Ιωάν. 10:16.
3. Με ποια έννοια είναι ο άνθρωπος ανώτερος από τα ζώα;
3 Ο άνθρωπος, αντίθετα με τα ζώα, από τα οποία μερικά έζησαν όλη τους τη ζωή στον αρχικό επίγειο παράδεισο, επλάσθη για να ζη επίσης σ’ ένα πνευματικό παράδεισο, να έχη στενή σχέσι με το μεγάλο Πνεύμα, τον Ιεχωβά Θεό. Γι’ αυτό ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο κατανόησι των ηθικών αξιών. Στη Γένεσι 1:27 αναφέρονται τα εξής: «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.» Αυτό δεν μπορούσε να είναι σαρκική υλική εικόνα, διότι ο Θεός είναι πνεύμα. Αλλ’ ο Θεός ενεφύτευσε στο αρχικό ανθρώπινο ζεύγος τις ίδιες αξιέπαινες ιδιότητες που εκδηλώνει και ο ίδιος σε θαυμαστή ισορροπία. (1 Ιωάν. 4:11, 12· Φιλιππ. 4:8) Ο τέλειος άνθρωπος, σαν ένα ηθικό πλάσμα με πνευματικά φρόνημα ήταν καταρτισμένος να καθυποτάξη τη γη και να την κάμη ένα παγγήινο παράδεισο που να αντανακλά με κάθε τρόπο τις δόξες του πνευματικού βασιλείου του Ιεχωβά.—Ησ. 11:6-9.
4, 5. (α) Τι προήλθε από τον στασιασμό του ανθρώπου; (β) Ποια στοργική πρόβλεψι έκαμε τότε ο Ιεχωβά και ποια θυσία;
4 Αλλά αλλοίμονο! επήλθε στασιασμός. Ο άνθρωπος απώλεσε τη φιλία με τον Θεό. Εξέλιπε ο πνευματικός του παράδεισος και, δίκαια ο Ιεχωβά τον έβγαλε από τον παράδεισο της Εδέμ. Αλλά η δόξα της σοφίας του Ιεχωβά εκδηλώθηκε τώρα μ’ ένα θαυμάσιο τρόπο. Μολονότι οι δίκαιοι οφθαλμοί του δεν μπορούσαν να βλέπουν με επιδοκιμασία τα ελαττώματα και τη διαστροφή της απειθούς ανθρωπότητος, εν τούτοις έλαβε πρόνοια ώστε εκείνοι που πιστεύουν σ’ αυτόν να μπορέσουν να επιστρέψουν στη στενή σχέσι της φιλίας Του. Πώς; Με τη φιλάγαθη προσφορά του Υιού του.—Γεν. 3:17-19, 23· Αββακ. 1:12, 13· Δευτ. 32:3, 4.
5 Ήταν μια ευγενής θυσία από μέρους του Πατρός ν’ αποστείλη τον αγαπητό του Υιό στη γη—για να υποστή ονειδισμό, εμπτυσμό, να βασανισθή και να θανατωθή με την κατηγορία της βλασφημίας εναντίον αυτού του Θεού στον οποίον αυτός υπήκουε τόσο πιστά. Από μέρους του Υιού, ήταν μια σκληρή θυσία να υποστή αυτές τις ταπεινώσεις, ν’ απορριφθή και ν’ αποβληθή από εκείνους ακριβώς για τους οποίους ήλθε να παράσχη σωτηρία, παραδίδοντας και τη ζωή του ακόμη σε θάνατο. Ασφαλώς, κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη απ’ αυτήν. (Ιωάν. 15:13) Αληθινά, η πιστή αγάπη του Πατρός και του Υιού παρέχει ένα μεγαλειώδες παράδειγμα για μας. Όσο περισσότερο εκτιμούμε την εξέχουσα ιδιότητα αυτής της αγάπης, τόσο περισσότερο θα θέλομε να συνδεθούμε με την αληθινή Χριστιανική εκκλησία, όπου η ιδιότης αυτής της αγάπης επικρατεί σαν ένας «τέλειος σύνδεσμος ενότητος.»—Κολ. 3:14, ΜΝΚ.
6. Τι ανέφερε ο απόστολος Ιωάννης σχετικά με την αγάπη;
6 Ο απόστολος Ιωάννης, ως ένας ώριμος Χριστιανός που ζούσε στον πνευματικό παράδεισο της εκκλησίας του πρώτου αιώνος, βαθειά εκτιμούσε αυτή την ιδιότητα της αγάπης. Γι’ αυτό και το ευαγγέλιό του και οι τρεις επιστολές του λάμπουν από εκτίμησι της αγάπης. Αυτός, σαν ένας πολύ στενός σύντροφος του Ιησού και φίλος του Θεού, αναφέρει πιστά υπό έμπνευσιν τις δηλώσεις του Ιησού περί αγάπης, περιλαμβανομένης και της συγκινητικής προσευχής που έκαμε την τελευταία νύχτα με τους μαθητάς του: «Πάτερ δίκαιε, και ο κόσμος δεν σε εγνώρισεν, εγώ δε σε εγνώρισα, και ούτοι εγνώρισαν ότι συ με απέστειλας. Και εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου, και θέλω φανερώσει, διά να ήναι η αγάπη με την οποίαν με ηγάπησας εν αυτοίς, και εγώ εν αυτοίς.»—Ιωάν. 17:25, 26.
7. Γιατί πρέπει να καλλιεργήται η αγάπη και πώς;
7 Τι μεγαλειώδης ένωσις! Αυτή η αγάπη και η φιλία με τον Θεό και τον Ιησού είναι αληθινά κάτι που πρέπει να καλλιεργήται. Πρέπει να καλλιεργήται διότι, ενόσω ζούμε στην ανθρώπινη ατέλεια, τα ζιζάνια είναι έτοιμα να ριζώσουν μέσα στην προσωπικότητά μας. Αυτά πρέπει να ξερριζώνωνται συνεχώς, για να μην υπάρχη εμπόδιο στη διατροφή του εδάφους της αγαθής καρδιάς με επίκαιρη τροφή από τον Λόγο του Θεού. Πώς αλλιώς μπορεί να γίνη αυτό εκτός από το να κάνωμε την ενεργό συνταύτισί μας με την εκκλησία του λαού του Θεού το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή μας; Έτσι, έχοντας τον Θεόν ως φίλον μας, μπορούμε αληθινά να λέμε, «Ημείς αγαπώμεν αυτόν, διότι αυτός πρώτος ηγάπησεν ημάς.»—1 Ιωάν. 4:19· 1 Πέτρ. 4:1-3· Ψαλμ. 84:10· 149:1.
ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΓΑΠΗΣ
8. Ποια βασιλεία κυβερνούσε πάντοτε τους αληθινούς Χριστιανούς;
8 Από τον καιρό της Πεντηκοστής, του έτους 33 μ.Χ., ο Ιησούς ασκεί μια βασιλική εξουσία στους αφιερωμένους και αναγεννημένους από το πνεύμα ακολούθους του στη γη. Όπως αναγράφεται στην επιστολή προς Κολοσσαείς 1:13, 14, ο Ιεχωβά «ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του σκότους, και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού εις τον οποίον έχομεν την απολύτρωσιν διά του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτιών.» Πρόκειται για μια πραγματική βασιλεία που κυβερνά τους αληθινούς Χριστιανούς. Γι’ αυτό έγραψε ο Παύλος, λίγο πριν από τα’ ανωτέρω λόγια, ότι προσηύχετο «να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως· διά να περιπατήσητε αξίως του Ιεχωβά ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν, και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού.» (Εδάφια 9, 10) Αυτή η βασιλεία, μακράν από το να είναι υλιστική, θέτει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα στις πνευματικές αξίες. «Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν πνεύματι αγίω.»—Ρωμ. 14:17.
9. Πότε και πώς επεκτείνεται η βασιλική εξουσία;
9 Εν τούτοις, η βασιλική κυριαρχία του Θεού θα περιλάβη πολύ περισσότερα από την Χριστιανική εκκλησία! Στο έτος 1914, σε έντονη εκπλήρωσι της Βιβλικής προφητείας, και μέσα στον πόλεμο των κοσμικών εθνών, «η βασιλεία του κόσμου» δικαιωματικά έγινε του Χριστού. Πλησιάζει ο καιρός που αυτός «θα διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην.» (Αποκάλ. 11:15-18) Αλλ’ ο Ιησούς πρώτα, ως ο ανάσσων βασιλεύς, συνάγει τους αληθείς ακολούθους του, τους κεχρισμένους Χριστιανούς, και αποκαθιστάνει μεταξύ των τον πνευματικό παράδεισο όπως εκείνος που υπήρχε μεταξύ των Χριστιανών του πρώτου αιώνος. Όλες οι ενδείξεις αφήνουν να νοηθή ότι αυτή η σύναξις διεξάγεται από το έτος 1919 και έπειτα. Επίσης, η φιλία του Ιεχωβά και του Υιού του επεκτάθηκε, ιδιαίτερα από το ετος 1935, για να περιλάβη έναν ‘πολύν όχλον τον οποίον κανείς δεν ημπορούσε ν’ αριθμήση, απ’ όλα τα έθνη, τις φυλές τους λαούς και τις γλώσσες,’ και αυτοί επίσης αποδίδουν τη σωτηρία στον Θεό και στο Αρνίον, τον Χριστόν Ιησούν. Και αυτοί απολαμβάνουν τα προνόμια του πνευματικού παραδείσου, με την προοπτική να περάσουν σύντομα από τη ‘μεγάλη θλίψι’ και να μετάσχουν στην αποκατάστασι του παγγηίνου παραδείσου.—Αποκάλ. 7:9, 10, 13-17· Ησ. 26:20, 21· 65:17-25.
10. Πώς, στα πρόσφατα χρόνια, πολλοί έκαμαν αλλαγές στη ζωή τους;
10 Ο προσεχής επίγειος παράδεισος θ’ αντανακλά πάντοτε τη δόξα του πνευματικού παραδείσου. Καθόσον βαθύνεται η κατανόησις των πνευματικών αυτών πραγμάτων, πολλοί διακρίνουν την ανάγκη να κάμουν αλλαγές στη ζωή τους. Αυτό σημαίνει μετάνοια από τον προηγούμενο άκαρπο τρόπο ζωής, μεταστροφή, αφιέρωσι στον Θεό μέσω του Χριστού και βάπτισμα. (Πράξ. 17:29-31) Με την ανακαίνισι της ζωής των τώρα, προετοιμάζονται για να ζήσουν στην παραδεισιακή γη. Μόνο στα περασμένα τρία χρόνια, 477.124 άτομα σε όλο τον κόσμο συνταυτίσθηκαν έτσι με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και βαπτίσθηκαν. Έρχονται και άλλοι ακόμη! Αληθινά ‘πολλοί λαοί’ ευαρεστούνται να έλθουν κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Χριστού λέγοντας, «Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αντού.—Ησ. 2:3, ΜΝΚ· Ζαχ. 8:23.
ΑΥΞΗΣΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
11, 12. Πώς μπορούν νεοβαπτισμένοι να εξακολουθούν ν’ αυξάνουν σε πίστι;
11 Τι χαρά είναι να βλέπωμε αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδων νεοβαπτισμένων Χριστιανών, μαζί με αναρίθμητους άλλους, να αυξάνουν σε πίστι! Όπως είπε ο Παύλος εν σχέσει με την πρόσφατα ωργανωμένη εκκλησία της Θεσσαλονίκης, έτσι λέμε κι εμείς σήμερα γι’ αυτούς τους πολλούς νέους πιστούς: «Οφείλομεν να ευχαριστώμεν πάντοτε τον Θεόν διά σας, αδελφοί, καθώς είναι άξιον, διότι υπεραυξάνει η πίστις σας, και πλεονάζει η αγάπη ενός εκάστου πάντων υμών εις αλλήλους.» (2 Θεσσ. 1:3) Ακόμη και στη νηπιότητά της η εκκλησία εκείνη μπορούσε ν’ αντιμετωπίση πολλές σκληρές δοκιμασίες. Γιατί; Ένεκα της μεγάλης αγάπης που είχαν όλοι μεταξύ των, και ένεκα της ‘μεγάλης αυξήσεώς των στην πίστι’ με τακτική μελέτη και συναναστροφή. Γι’ αυτό και ‘θεωρήθηκαν άξιοι της βασιλείας του Θεού.’—Εδάφια 4, 5.
12 Θέλετε σεις να θεωρηθήτε σήμερα άξιοι μιας θέσεως στη βασιλεία του Θεού; Τότε φροντίστε, όπως έκαμαν κι’ εκείνοι οι Θεσσαλονικείς, να «υπεραυξάνη η πίστις σας.» Μετά το βάπτισμα η επιθυμία σας ν’ ακολουθήσετε τις Γραφικές διδασκαλίες πρέπει να γίνη ακόμη πιο ισχυρή. Καθώς συνεχώς μελετάτε τον Λόγο του Θεού, αυτός θ’ αποτελή ολοένα περισσότερο ένα μέρος σας, για να ενεργήτε σύμφωνα με αυτόν. Ο Ιησούς είπε: «Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω.» (Ιωάν. 15:14) Αυτό σημαίνει να είμεθα και φίλοι του Ιεχωβά. Σημαίνει ν’ αποβάλωμε τους κοσμικούς τρόπους και τις συνήθειες που είναι σε εχθρότητα με τον Θεό, ν’ αγαπούμε δικαιοσύνη και να μισούμε την ανομία όπως έκανε και ο Ιησούς, και να καλλιεργούμε πάντοτε τη νέα Χριστιανική προσωπικότητα.—Ψαλμ. 45:7· Εφεσ. 4:23, 24.
13. Τι είναι ουσιώδες για την ανάπτυξι πνευματικής εκτιμήσεως;
13 Όπως ο Ιησούς, έτσι κι εμείς πρέπει να γίνωμε πολύ πιστοί στην υποστήριξι της κυριαρχίας του Ιεχωβά με λόγια και έργα, θησαυρίζοντας το ανεκτίμητο προνόμιό μας να είμεθα Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ιωάν. 17:4, 6, 11, 12, 26) Στη διακονία του αγρού προτρέπομε τους άλλους να διαβάζουν τη Σκοπιά. Τους λέμε ότι τους είναι χρήσιμη όπως και είναι! Αυτό κάνομε! Είναι ουσιώδες αυτό για να οικοδομήσωμε πνευματική εκτίμησι, βασισμένη στον Λόγο του Θεού, ώστε να έχωμε και να διατηρήσωμε φιλία με τον Θεό και τον Χριστό. (Ιωάν. 8:31, 32) Ο Παύλος ενουθέτησε τον Τιμόθεο: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.» (1 Τιμ. 4:15) Κι εμείς το ίδιο πρέπει να κάνωμε. Αυτό απαιτεί συναναστροφή με την εκκλησία με ζήλο. Η Χριστιανική εκκλησία με τους ‘πρεσβυτέρους’ της σήμερα ενδιαφέρεται ζωηρά για την πρόοδο και την υποβοήθησί σας στο να καλλιεργήτε ‘την εις την πίστιν προκοπήν σας και χαράν διά να περισσεύη το καύχημά σας εις τον Ιησούν Χριστόν.’ Η τακτική συναναστροφή και η μελέτη φέρνει αυτή την αμοιβή.—Φιλιππ. 1:25, 26· Ψαλμ. 1:1-3· Εβρ. 2:1· Ιωάν. 15:7-11.
14. Πώς πρέπει να μας επηρεάζη η μελέτη της Σκοπιάς;
14 Πρέπει να εκτιμούμε βαθειά όλη την ωραία πνευματική τροφή που παρέχει η τάξις του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ με τη Σκοπιά, επί 94 χρόνια τώρα. (Ματθ. 24:45-47) Καθώς λαμβάνομε αυτή την τροφή με τους άλλους στις Χριστιανικές συναθροίσεις, είμεθα πολύ ευγνώμονες για τη φιλία του Θεού σ’ εμάς. Είμεθα κατά το «πνεύμα ζέοντες» και πόσο θαυμάσια αντανακλάται αυτό στην υπηρεσία μας στον Θεό! Ο ενθουσιασμός μας για τις μεγαλειώδεις αλήθειες που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω του αγωγού που χρησιμοποιεί εντυπωσιάζει τις καρδιές των ειλικρινών ανθρώπων. Αυτοί αρχίζουν να θαυμάζουν τι είναι αυτό που έχομε εμείς και δεν έχουν αυτοί. Φυσικά το πνεύμα του Θεού είναι εκείνο που κάνει να εκτιμούμε τη Γραφική αλήθεια, και η πίστις μας συνοδεύεται με αγάπη. Τα «παχέα» και τα «γλυκάσματα» και η υγιεινή τροφή από τον Λόγο του Θεού που απολαμβάνομε μαζί με τους άλλους, αναπτύσσουν μέσα μας αυτή τη χαρά και τον ενθουσιασμό που έχουν τόσο μεγάλη πειστική δύναμι για να συνιστούμε την αλήθεια στους άλλους.—Ρωμ. 12:11· Νεεμ. 8:10· Πράξ. 4:13.
15. (α) Γιατί πρέπει να προσευχώμεθα κατάλληλα; (β) Πώς πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με αυτές τις προσευχές;
15 Αλλά ενώ χαίρομε μ’ αυτή την ένδοξη ελπίδα, πρέπει και να ‘προσκαρτερούμε στην προσευχή.’ (Ρωμ. 12:12· 1 Θεσσ. 5:17) Όπως ο Σολομών, έτσι κι εμείς πρέπει να προσευχώμεθα για ‘σοφία και σύνεσι,’ για να μπορέσωμε να εκτιμήσαμε πλήρως τον πνευματικό παράδεισο του Ιεχωβά. (2 Χρον. 1:7-12) Σύμφωνα με αυτές τις προσευχές, ας διαθέτωμε τακτικές ώρες για προσωπική και οικογενειακή μελέτη, περιλαμβανομένης και της προετοιμασίας για τις συναθροίσεις εκκλησίας. Με κατάλληλο προγραμματισμό, μπορούμε να κάνωμε το περιβάλλον μας κατάλληλο για μελέτη. Η στάσις μας πρέπει να είναι η στάσις προσευχής που αναγράφεται στον Ψαλμό 19:14: «Ας ήναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου, και η μελέτη της καρδίας μου, ενώπιον σου, Ιεχωβά, φρούριόν μου, και Λυτρωτά μου.» Συμμετέχοντας με ζήλο στις συναθροίσεις εκκλησίας, μπορούμε να δείξωμε ότι έχομε κάμει δικά μας τα λόγια του ψαλμωδού: «Μακάριοι . . . οι περιπατούντες εν τω νόμω του Ιεχωβά. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου! όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.»—Ψαλμ. 119:1, 97.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
16. Ποιες προφητικές εκπληρώσεις και θεοκρατικές διατάξεις αποτελούν ειδικά ένα λόγο χαράς;
16 Η πνευματική μας εκτίμησις της αγαθότητος του Ιεχωβά γίνεται πιο βαθειά όσο περισσότερο ταυτιζόμεθα με την οργάνωσί του. Με τον αγωγό του Ιεχωβά λαμβάνομε ολοένα σαφέστερη διαφώτισι για τη Βασιλεία και τη σχέσι της με τη Χριστιανική εκκλησία στη γη. Αληθινά, είναι συγκινητικό να βλέπομε τις Βιβλικές προφητείες να εκπληρώνωνται στα παγκόσμια γεγονότα ως το σημείο που τα «δέκα κέρατα» του «θηρίου» των Ηνωμένων Εθνών, που εξεικονίζονται στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 17, ετοιμάζονται ν’ ανατρέψουν τη Βαβυλωνιακή θρησκεία κάποια ώρα. Αλλ’ ακόμη πιο συγκινητικές σε εκπλήρωσι είναι οι σχετικές προφητείες που δείχνουν ότι ο Ιεχωβά έχει φέρει το «αγιαστήριον,» όπως παριστάνεται από τη Χριστιανική εκκλησία, ‘στην ορθή του κατάστασι’ παρασκευάζοντάς την για επιβίωσι σε «καιρό θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινε αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού.» (Δαν. 8:14· 12:1) Πόσο χαιρόμεθα για τη διάταξι του Ιεχωβά για «πρεσβυτέρους» για να ποιμαίνουν το ποίμνιο με αγάπη! Και πόσο πρόθυμοι πρέπει να είμεθα, επίσης, ώστε να εχωμε τις καρδιές μας σε ορθή κατάστασι για να επιζήσωμε με τη θεοκρατική οργάνωσι!—Πράξ. 20:28· Ησ. 60:17· 65:13, 14.
17, 18. (α) Ποιες σοφές συμβουλές παρέχει ο Ιεχωβά για τον λαό του; (β) Γιατί δεν υπάρχουν χάσματα γενεών στις αληθινές Χριστιανικές οικογένειες;
17 Ο Ιεχωβά, πιστός στην υπόσχεσί του, έρχεται ως Φίλος για να σας σώση. Η σωτήριος δύναμίς του διακρίνεται και τώρα ακόμη στη στοργική προστασία που παρέχει σε όλους εκείνους που ταυτίζονται με τη Χριστιανική εκκλησία. Λάβετε υπ’ όψιν, λόγου χάριν, όλες τις σοφές συμβουλές που παρέχει η Σκοπιά για τις οικογένειες. Σε μέγα μέρος των ετών 1970 και 1971, οι γονείς εφοδιάσθηκαν με άρθρα που προορίζοντο ειδικά να τα διαβάζουν με τα νεαρά τέκνα των. Πιο πρόσφατα ακόμη δόθηκαν συμβουλές για τους νεαρούς κάτω των είκοσι ετών, με την παρουσίασι βοηθητικών πραγμάτων που νεαρά άτομα επιθυμούν να γνωρίζουν. Σ’ ένα αιώνα στον οποίον ο κόσμος των νεαρών αναταράσσεται από σύγχυσι, δεν είναι θαυμάσιο το ότι οι νεαροί μας λαμβάνουν τέτοιες λογικές συμβουλές, με την αιώνια ζωή υπ’ όψιν;—1 Τιμ. 4:12· Παροιμ. 3:1-4.
18 Η παλαιότερη γενεά, επίσης, έως τους προπάππους, λαμβάνει λαμπρή ενθάρρυνσι και βοήθεια με τη Σκοπιά και τις σχετικές εκδόσεις. Ενώ ο κόσμος θρηνεί για τα χάσματα των γενεών του, δεν υπάρχουν τέτοια χάσματα σε οικογένειες που είναι στερεά βασισμένες στην αλήθεια της Αγίας Γραφής. (Παροιμ. 23:22-25) Οι νεαροί γνωρίζουν ότι μπορούν να βασίζωνται στο ενδιαφέρον και τη στοργική φροντίδα των αφιερωμένων γονέων. Οι ενήλικοι γνωρίζουν ότι η αγάπη και το ενδιαφέρον της οικογενείας των θα συνεχισθή σ’ αυτούς. Οι γονείς που διαπαιδαγωγούν τα τέκνα των στη δικαιοσύνη μπορούν να είναι βέβαιοι για τον σεβασμό των παιδιών τους, και συγχρόνως χαίρουν για τη συντροφιά των πρεσβυτέρων τους. Δεν υπάρχουν χάσματα στη θεοκρατική αυτή διάταξι του Ιεχωβά.—Κολ. 3:15-24· Δευτ. 31:12.
19. Που μπορεί να βρεθή σήμερα η πραγματική χαρά και η ικανοποίησις;
19 Στη συναναστροφή της Χριστιανικής εκκλησίας, καθώς και στον οικογενειακό κύκλο, μπορούμε όλοι να καλλιεργήσωμε πνευματική ζωή. Έτσι μπορούμε να έχωμε την ίδια ευτυχία που είχε και ο Δαβίδ ο οποίος είπε: «Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 122:1, ΜΝΚ) Υπάρχει πράγματι χαρά και ευχαρίστησις να ευρισκόμεθα σε συναναστροφή με την παγκόσμια οικογένεια του Ιεχωβά. Απ’ αυτή τη συναναστροφή, μαζί με προσευχή και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, προέρχεται ειρήνη διανοίας και καρδιάς σ’ ένα ταραγμένο κόσμο. (Ψαλμ. 84:4· Φιλιππ. 4:6, 7) Με το να προσέχωμε τώρα κάθε επαφή συναναστροφής, διατηρούμε τη θέσι μας στον σημερινό πνευματικό παράδεισο, με προοπτική αιωνίου φιλίας με τον Θεό στον εκτεταμένο παράδεισο που μέλλει να έλθη.
ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
20. Ποιο σπουδαίο έργο πρέπει να γίνη (α) μέσα στην εκκλησία; (β) έξω από την εκκλησία;
20 Η προφητεία του Ησαΐα (35:3, 4) δείχνει ότι οι δούλοι του Θεού έχουν ένα έργο να κάμουν: «Ενισχύσατε τας κεχαυνωμένας χείρας· και στερεώσατε τα παραλελυμένα γόνατα. Είπατε προς τους πεφοβημένους την καρδίαν, Ισχύσατε, μη φοβείσθε· ιδού, ο Θεός σας θέλει έλθει μετ’ εκδικήσεως, ο Θεός σας μετά ανταποδόσεως· αυτός θέλει έλθει, και θέλει σας σώσει.» Μέσα στην εκκλησία του Θεού, πιστοί επίσκοποι, «ικανοί και άλλους να διδάξουν,» κάνουν προσωπικές επισκέψεις σε οικογένειες και στους σωματικώς και πνευματικώς αναπήρους, καθώς και σε άλλους, και διδάσκουν με αγάπη και υπομονή στις συναθροίσεις της εκκλησίας. (2 Τιμ. 2:2) Επίσης, τα νέα ενδιαφερόμενα άτομα, που στενάζουν εξ αιτίας των βδελυγμάτων που βλέπουν στον Χριστιανικό κόσμο και σε όλη την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, πρέπει να οικοδομηθούν με τη γνώσι της επικείμενης εκδικήσεως του Θεού εναντίον των ασεβών και την ελπίδα της σωτηρίας. (Ιεζ. 9:4-6· 34:15, 16) Γι’ αυτό τον σκοπό, διεξάγεται ένα μεγάλο έργο διδασκαλίας σήμερα σε όλη τη γη, που έφθασε κατά μέσον όρον σε 1.269.277 κατοικίες κάθε εβδομάδα με Γραφικές μελέτες στη διάρκεια του έτους 1972.
21. Ποια Γραφική πρόσκλησις δίδεται σ’ εκείνους που διψούν για την αλήθεια;
21 Επωφελείσθε σεις προσωπικά απ’ αυτή τη μεγάλη Γραφική εκπαιδευτική προσπάθεια; Αν όχι, σας απευθύνεται μια θερμή πρόσκλησις να προσέρχεσθε στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά της περιοχής σας—«Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα· και οι μη έχοντες αργύριον έλθετε, αγοράσατε, και φάγετε· ναι, έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα, άνευ αργυρίου και άνευ τιμής. . . . Κλίνατε το ωτίον σας, και έλθετε προς εμέ· ακούσατε, και η ψυχή σας θέλει ζήσει.»—Ησ. 55:1-3· Αποκάλ. 22:17.
22. Τι θα μας διακρίνη ως φίλους του Θεού και του Ιησού;
22 Ο ίδιος ο Ιησούς έκανε ένα παραγωγικό έργο κηρύγματος ενόσω ήταν στη γη. Αλλά είπε ότι εκείνος που πιστεύει σ’ αυτόν θα μπορούσε να κάμη και μεγαλύτερα έργα. (Ιωάν. 14:12) Σήμερα το μεγάλο παγκόσμιο έργο μαρτυρίας όλων των καιρών συμπληρώνεται από εκείνους που έχουν πίστι σαν εκείνη του Αβραάμ, του φίλου του Θεού. Ο Ιησούς επίσης είπε σ’ αυτούς: «Εσάς δε είπον φίλους, διότι πάντα όσα ήκουσα παρά του Πατρός μου, εφανέρωσα εις εσάς. Σεις δεν εξελέξατε εμέ, αλλ’ εγώ εξέλεξα εσάς, και σας διέταξα, διά να υπάγητε σεις και να κάμητε καρπόν, και ο καρπός σας να μένη· ώστε, ό,τι αν ζητήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, να σας δώση αυτό. Ταύτα σας παραγγέλλω, να αγαπάτε αλλήλους.» (Ιωάν. 15:15-17) Με τη Χριστοειδή των αγάπη προς αλλήλους και με την πολλή καρποφορία των, διακρίνονται ως οι σύγχρονοι μαθηταί του Ιησού.—Ιωάν. 13:34, 35· 15:1-5.
23. Πώς ακτινοβολεί η λαμπρότης του Θεού μας;
23 Τι καρποφόρος εκδήλωσις εν σχέσει με τη βασιλεία του Θεού γίνεται στον πνευματικό παράδεισο που απολαμβάνει ο λαός του Θεού στη γη σήμερα! Αληθινά, η λαμπρότης του Ιεχωβά ακτινοβολεί μέσω του αφοσιωμένου λαού του, που τον εκζητεί μέσω του Χριστού, και που τον βρίσκει σαν ένα στοργικό του Φίλο.—Ματθ. 7:7, 11· Ψαλμ. 103:17, 18.