Ακρόασις της Φωνής Του

 1. Τι πρέπει ν’ αποδοθή στον Ιεχωβά, και γιατί;

ΣΤΟΝ Ψαλμό 29:3-9, ο Ιεχωβά δείχνει πώς βροντές και αστραπές θα έλθουν από τους ουρανούς και ακόμη και τα μεγάλα κέδρα του Λιβάνου θα θραυσθούν σαν ξυλάκια σπίρτων. Τα όρη στην έρημο θα σεισθούν. Με όμοιο τρόπο τα έθνη της γης θα σεισθούν από τον Κυρίαρχον Άρχοντα του σύμπαντος, διότι δεν θέλουν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά Θεό. Όλοι οι ψευδείς θεοί του κόσμου τούτου πρέπει να καταστραφούν. Δεν υπάρχει θέσις γι’ αυτούς. Όταν ο Ψαλμός 29:1 (AS) λέγη, «Απόδοτε εις τον Ιεχωβά,» εννοεί ότι πρέπει να δώσωμε, να απονείμωμε ό,τι δικαιωματικώς ανήκει στον Ιεχωβά Θεό. Δεν είναι ο Ιεχωβά εκείνος που μας έδωσε ζωή; Δεν ήταν αυτός ο Δημιουργός του ανθρώπου και όλων των κτισμάτων επάνω στη γη; Τι άλλο θα μπορούσε να δώσωμε στον Ιεχωβά εκτός από τον αίνο μας; Πρέπει να είμεθα ευγνώμονες. Πρέπει να δείξωμε την ευγνωμοσύνη μας. Λατρεύσατε, λοιπόν, αυτόν, και όχι τους ψευδείς θεούς.

 2. Τι ο Μωυσής, σε άσμα, απέδωσε στον Ιεχωβά, και πότε;

² Με ό,τι ακριβώς κάνομε ή λέμε, μπορούμε να δείξωμε στον Ιεχωβά Θεό ότι αναγνωρίζομε τη μεγάλη του εξουσία και υπεροχή, τη δύναμί του και τη δόξα του. Όταν ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον Μωυσή τη νίκη όταν διέβαινε την Ερυθρά θάλασσα και τον άφησε να δη την καταστροφή του Φαραώ και των στρατευμάτων του, ο Μωυσής έψαλε ένα άσμα στον Ιεχωβά. Έπειτα από σαράντα χρόνια ο Μωυσής έψαλε ένα άλλο άσμα με τα εξής εισαγωγικά λόγια: «Πρόσεχε, ουρανέ, και θέλω λαλήσει· και ας ακούη η γη τους λόγους του στόματός μου. Η διδασκαλία μου θέλει σταλάξει ως η βροχή, ο λόγος μου θέλει καταβή ως η δρόσος, ως η ψεκάς επί την χλόην, και ως ο όμβρος επί τον χόρτον· διότι θέλω εξυμνήσει το όνομα του Ιεχωβά· απόδοτε μεγαλωσύνην εις τον Θεόν ημών.»—Δευτερονόμιον 32:1-3, AS.

 3. Ποιοι σήμερα ακολουθούν την πορεία του Μωυσέως σ’ αυτό το άσμα, και ποιοι όχι;

³ Σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν το όνομα του Ιεχωβά, και αποδίδουν μεγαλωσύνη στον Θεό τους. Εκτιμούν τα πλούσια δώρα που πέφτουν από τον θρόνο του Θεού και τις ευλογίες που έρχονται από τον ουρανό. Είναι ευγνώμονες για την κατανόησι των διδασκαλιών του Ιεχωβά και για τις οδηγίες του όσον αφορά το πώς πρέπει να ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία του νέου κόσμου. Ω, υπάρχουν πολλοί που έλαβαν τις ευλογίες του Θεού και που δεν δίνουν δόξα στον Θεό για τις ευλογίες που έλαβαν. Αυτό ήταν αληθινό και με τους Ισραηλίτες που απεμακρύνθησαν από τον Θεόν αφού είχαν διέλθει την Ερυθρά θάλασσα και αφού είχαν ταξιδέψει μέσα από την έρημο. Εξεδήλωσαν δυσαρέσκεια. Το άσμα που ο Μωυσής τούς εδίδαξε, μαράθηκε στις διάνοιές των διότι απέτυχαν να συνεχίσουν τη λατρεία του Υψίστου. Δεν παρέμειναν κοντά σ’ εκείνους που ελάτρευαν τον Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει», αλλ’ απεμονώθησαν και εστράφησαν μακριά σε ειδωλολατρικούς θεούς.

 4. Ποια θαυματουργική θεραπεία του Ιησού μάς κάνει αυτό να θυμηθούμε;

⁴ Θυμάστε τους δέκα λεπρούς που εκαθαρίσθησαν. Ο Ιησούς περνούσε από την επάνω Παλαιστίνη τον καιρό εκείνο. Υπήρχαν δέκα λεπροί εκεί και ο Ιησούς τους εκαθάρισε όλους. Αφού το έκαμε αυτό είπε: «Υπάγετε και δείξατε εαυτούς εις τους ιερείς.» Ο λόγος που το έκαμε αυτό ήταν για να μπορέσουν ν’ αποδώσουν αίνο στον Ιεχωβά Θεό στον τόπο της λατρείας. Έπρεπε να προσφέρουν τις θυσίες του αίνου των στον Θεό μέσω των ιερέων, πράγμα που ήταν σύμφωνο με τη διάταξι του Ιεχωβά. Αλλά δεν ήταν παράδοξο ότι μόνο ένας απ’ αυτούς, όταν είδε ότι εθεραπεύθη και ήταν γεμάτος χαρά για όλη αυτή την υπόθεσι, επέστρεψε στον Ιησού Χριστό για να δοξάση μεγαλοφώνως τον Θεόν; Προσέπεσε στα πόδια του Ιησού, και ήταν Σαμαρείτης αυτός που έδωσε ευχαριστίες για τις ευλογίες που είχαν εκχυθή επάνω του. Ο Ιησούς είπε σ’ αυτόν: «Δεν εκαθαρίσθησαν οι δέκα; οι δε εννέα πού είναι; Δεν ευρέθησαν άλλοι να υποστρέψωσι δια να δοξάσωσι τον Θεόν, ειμή ο αλλογενής ούτος;»—Λουκάς 17:17, 18.

 5. Πώς είναι πολλοί σήμερα όμοιοι με τους εννέα εκείνους που εκαθαρίσθησαν και ακολούθησαν τον δρόμο τους, και πώς είναι μερικοί όμοιοι με τον Σαμαρείτην;

⁵ Υπάρχουν πολλοί σήμερα που ακούουν το άγγελμα του Ιεχωβά, υπάρχουν πολλοί που κατόπιν αφιερώθηκαν στον Θεό, αλλά για μια βραχεία μόνο χρονική περίοδο. Ναι, εθεραπεύθησαν, αλλά πού είναι η από μέρους των απόδοσις ‘δόξης στον Θεόν’; Ενώνονται για λίγες εβδομάδες, για λίγους μήνες ή ίσως για λίγα χρόνια με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά δεν δείχνουν διαρκή ευγνωμοσύνη στον Ιεχωβά Θεό επειδή εκαθαρίσθησαν. Δεν λατρεύουν τον Ιεχωβά. Δεν ψάλλουν αίνους. Δεν εξέρχονται στα σπίτια του λαού, από θύρα σε θύρα, για να κηρύξουν στους ανθρώπους τα καλά νέα που έμαθαν. Δεν διεξάγουν Γραφικές μελέτες. Δεν κάνουν επανεπισκέψεις σ’ εκείνους που θέλουν ν’ ακούσουν. Δεν μελετούν ακόμη και τον λόγον του Θεού εντελώς. Δεν θέλουν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει». Ενώνονται απλώς για ένα διάστημα και κατόπιν αποσύρονται. Σαν τους εννέα εκείνους λεπρούς που ήλθαν κοντά στον Ιησούν και εκαθαρίσθησαν και έγιναν μέτοχοι της ευλογίας του για ένα διάστημα, δεν αποδίδουν ποτέ δόξα στον Ιεχωβά για την ευλογία του. Σήμερα, παρ’ όλο το κήρυγμα των μαρτύρων του Ιεχωβά, δεν υπάρχουν πάρα πολλοί που να εκκλίνουν τελείως από αυτόν τον παλαιό κόσμο και ν’ αρχίζουν να λατρεύουν τον Ιεχωβά μαζί με τη μεγάλη του οργάνωσι. Η ευθύνη για την πορεία τους αυτή είναι δική τους, επειδή έχουν γνώσι και κατανόησι. Το να αισθάνεται κανείς ευγνωμοσύνη είναι ένα θαυμάσιο πράγμα, και εκείνοι που μελετούν τον λόγον του Θεού και λατρεύουν τον Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει» μαζί με ολόκληρη την οργάνωσί του, εκδηλώνουν με ευτυχία στον Θεόν των τον εν ουρανοίς την ευγνωμοσύνη που έχουν επειδή έλαβαν την αλήθεια και είναι ικανοί να δουν ότι η βασιλεία του Θεού έχει τώρα γεννηθή, ότι η Βασιλεία ιδρύθη και είναι παρούσα, ότι σύντομα ο Ιησούς Χριστός με την εξουσία της Βασιλείας θα καταδείξη τη δύναμί του εναντίον των εθνών της γης, και ότι θα τα συντρίψη μαζί με τον Σατανά ή Διάβολο και όλη τη δαιμονική του οργάνωσι,

 6. Τι χρειάζεται για ν’ αποσυρθή κανείς από αυτόν τον κόσμο, και πώς η ιδιότης αυτή εξασκείται τακτικά για να γίνη κανείς ώριμος;

⁶ Για ν’ αποσυρθή ένα άτομο από αυτόν τον επιδεικτικόν απατηλόν κόσμον, χρειάζεται πίστις από μέρους του. Η πίστις αυτή, όμως, έρχεται μόνο με μια επιμελή μελέτη του λόγου του Θεού. Γι’ αυτό ακριβώς είναι τόσο σπουδαίο γι’ αυτούς που υπηρετούν τον Θεό στη γη, που είναι δούλοι του, να πηγαίνουν εξακολουθητικά σε Γραφικές μελέτες και να συνέρχωνται με τους αδελφούς των. Πρέπει να έχουν πίστι όπως ο Αβραάμ είχε πίστι. Πρέπει να εκτιμήσουν ότι η δύναμις του Θεού μπορεί να ενεργή σ’ εμάς μέσω του αγίου Του λόγου και να μας κάνη καλυτέρους δούλους. Πρέπει κανείς να εκτιμήση ότι όταν έρχεται στην αλήθεια είναι απλώς ένας αρχάριος. Μπορεί ν’ αναπτυχθή. Δεν είναι σωστό να είναι βρέφος σε όλη του τη ζωή. Μπορεί ν’ αποκτήση περισσότερη γνώσι και κατανόησι του λόγου του Ιεχωβά. Μπορεί να διεξάγη Γραφικές μελέτες, αν έχη την πίστι στον Ιεχωβά Θεό ν’ αναλάβη μια Γραφική μελέτη. Μπορεί να κάνη σχόλια στη μελέτη Σκοπιάς, αν έχη πίστι στον Ιεχωβά Θεό ότι γνωρίζει κάτι γύρω από το λόγο του. Μπορεί να έρχεται στις συναθροίσεις του λαού του Θεού κι εκεί σταθερά ν’ αποκομίζη γνώσι. Μπορεί να ενωθή με τη σχολή θεοκρατικής διακονίας των μαρτύρων του Ιεχωβά και να λαμβάνη μέρος στο πρόγραμμα ομιλιών. Τελικά, μέσω πίστεως και μελέτης και καταβολής σοβαρής προσπαθείας, μπορεί κανείς να γίνη δημόσιος ομιλητής και ν’ αντιπροσωπεύη την οργάνωσι του Ιεχωβά. Αλλά χρειάζεται πίστις, και ξέρετε ότι η πίστις χωρίς κάποια προσπάθεια ή έργα είναι νεκρά. Κάμετε την πίστι σας να είναι ζωντανή. Δώστε δόξα στον Θεό όπως ο ευγνώμων εκείνος, όχι όπως οι εννέα αγνώμονες.

 7. Ποια πίστις εξαίρεται ως παράδειγμα, και σε τι θ’ απολήξη η αποτυχία ή η προσπάθεια να την εξασκήσωμε;

⁷ Πάρα πολλοί κάνουν τη σκέψι, «Δεν μπορώ να το κάμω αυτό. Αυτό το έργο δεν είναι για μένα.» Αλλά κάθε ένας που έρχεται κάτω από την οργάνωσι του Θεού, πρέπει τελικά να γίνη ένας καλός διάκονος, ένας καλός κήρυξ. Αυτό αποτελεί μέρος της εκπαιδεύσεώς του στο να εκτελή αληθινή λατρεία «εν αγία παρατάξει». Πράγματι, κυττάξτε την πίστι του Αβραάμ. Ήταν γέρων όταν ο Θεός του είπε ότι η Σάρρα θα γεννούσε το σπέρμα της επαγγελίας, έναν υιόν από την ελεύθερη γυναίκα. Ο Παύλος μάς λέγει ότι υπήρχε νέκρωσις στη μήτρα της Σάρρας, της συζύγου του Αβραάμ. Αλλά εκείνος «ουδέ εδίστασεν εις την επαγγελίαν του Θεού δια της απιστίας, αλλ’ ενεδυναμώθη εις την πίστιν, δοξάσας τον Θεόν, και πεποιθώς ότι εκείνο το οποίον υπεσχέθη, είναι δυνατός και να εκτελέση. Διά τούτο και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην.» (Ρωμαίους 4:20-22) Έχετε τέτοια πίστι ότι εκείνο που φαίνεται πως είναι αδύνατο, μπορείτε να το κάμετε με τη βοήθεια του Ιεχωβά; Ιδού η βοήθεια. Χρησιμοποιήστε την. Κάμετέ την να εργασθή για σας σε όλες τις συναθροίσεις που παρακολουθείτε. Πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να είσθε ένας διάκονος; Δεν θα μπορούσατε να διακηρύξετε τα καλά νέα του Ιεχωβά Θεού; Αν συμβαίνη αυτό, τότε έχετε έλλειψιν πίστεως και δεν θα είσθε ένας διάκονος. Ούτε καν θα προσπαθήσετε να είσθε. Αλλ’ αν έχετε πίστι και πιστεύετε στη δύναμι του Ιεχωβά και καταβάλλετε κάθε προσπάθεια να μελετήσετε, και πηγαίνετε στις συναθροίσεις μελέτης και αποκτάτε γνώσι και μαθαίνετε την αλήθεια από τον λόγον του Θεού έτσι ώστε να τον λατρεύετε μαζί με όλον τον λαό του, τότε θα λατρεύετε τον Ιεχωβά στη μεγάλη του οργάνωσι, «εν αγία παρατάξει». Μπορείτε να φέρετε δόξα στον Θεό.

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΗ ΠΡΟΣΟΧΗ

 8. Εναντίον ποίων θα εκδηλωθή η φωνή του Ιεχωβά, όπως εκτίθεται στον Ψαλμό 29:3, και ποια θα είναι η αντίδρασίς των;

⁸ Το όνομα του Ιεχωβά θα γίνη γνωστό, όχι μόνο στους δούλους του σήμερα, αλλά και σε όλα τα έθνη της γης με τη διακήρυξί του από τους μάρτυράς του. Αλλά μια μεγαλύτερη ακόμη μαρτυρία θα γίνη, διότι ο Ιεχωβά θ’ αποκαλύψη τον εαυτό του εκτελώντας θαυμαστές πράξεις. Ο ψαλμωδός στον Ψαλμό 29 περιγράφει μια θύελλα, μια τρομερή και ισχυρή θύελλα. Είναι η δύναμις της φύσεως σε όλη τη μανία της, αλλά πίσω από αυτή τη δύναμι στέκει ο Ιεχωβά Θεός, ελέγχοντάς την κατά τον Αρμαγεδδώνα προς τιμήν του. Το τρίτο εδάφιο λέγει: «Η φωνή του Ιεχωβά είναι επί των υδάτων· ο Θεός της δόξης βροντά· ο Ιεχωβά είναι επί υδάτων πολλών.» (AS) Η φωνή του Ιεχωβά ακούεται με βροντή, και στη μάχη του Αρμαγεδδώνος θα γνωρίσουν ποιος πατάσσει τα έθνη της γης, όπως ακριβώς ο Ιεχωβά επάταξε τον Φαραώ στην Αίγυπτο. Στην Έξοδο, κεφάλαιο ένατο, εδάφιο 23, αναφέρεται: «Και εξέτεινεν ο Μωυσής την ράβδον αυτού προς τον ουρανόν, και ο Ιεχωβά έπεμψε βροντάς και χάλαζαν, και διέτρεχε το πυρ επί την γην· και ο Ιεχωβά έβρεξε χάλαζαν επί την γην της Αιγύπτου.» (AS) Η φωνή του Ιεχωβά ακούσθηκε και έγινε αισθητή στην εκδήλωσι της οργής του επάνω σε ανθρώπους και κτήνη και αγρούς. Εν τούτοις, στη γη Γεσέν, όπου ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, δεν υπήρχε ούτε χάλαζα ούτε θύελλα. Η πληγή αυτή, μαζί με όλες τις άλλες πληγές που επήλθαν στον Φαραώ, εσκλήρυναν μόνο την καρδιά του. Δεν ήθελε ν’ αναγνωρίση το όνομα του Ιεχωβά, τη δόξα του, τη δύναμί του· δεν ήθελε ν’ ακροασθή τη φωνή του Ιεχωβά. Όταν θα ξεσπάση η μάχη του Αρμαγεδδώνος, τα έθνη της γης δεν θ’ ακροασθούν επίσης τη φωνή του Ιεχωβά. Τώρα μπορούν να την ακούσουν μέσω των πιστών του μαρτύρων, αλλά τότε θα είναι πολύ αργά. Δεν θα γίνη μια ομολογία της τελευταίας στιγμής από μέρους των ότι είχαν άδικο και κατόπιν να τρέξουν όλα στο πλευρό του Ιεχωβά. Όχι, θα σκληρύνουν τις καρδιές των όπως πάντοτε έκαμαν όταν άκουαν τη φωνή του Ιεχωβά.

 9. Γιατί είναι τώρα καιρός να δοθή προσοχή στη φωνή του Ιεχωβά, και πώς μπορεί κανείς να το πράξη αυτό;

⁹ Τώρα είναι καιρός να προσέξουν οι άνθρωποι τη φωνή του Ιεχωβά. Τώρα είναι καιρός να μελετήσουν τον λόγον του και να δώσουν προσοχή στους δούλους του Ιεχωβά, τους μάρτυράς του στη γη που διακηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας. Τώρα είναι καιρός να μελετήσουν και να ερευνήσουν. Στον καιρό του Αρμαγεδδώνος θα είναι πολύ αργά. Γιατί να εξακολουθήτε να σκληρύνετε την καρδιά σας σήμερα; Γιατί να εξακολουθήτε να απωθήτε τον Ιεχωβά πιο μακριά από σας; Γιατί να μην προσέξετε τη φωνή του και ν’ ακούσετε τι έχει να πη; Εκείνοι που δίνουν προσοχή στη φωνή του Ιεχωβά τώρα, θα τον λατρεύσουν «εν αγία παρατάξει». Ο ψαλμωδός ήταν υπό έμπνευσιν όταν έγραψε, «Η φωνή του Ιεχωβά είναι επί των υδάτων.» Το έγραφε αυτό σχετικά με τη θύελλα, με την οποίαν ο Ιεχωβά Θεός θα εξεδηλώνετο. Ασφαλώς ο Ιεχωβά θα καταδείξη τη δύναμί του από τους ουρανούς στη μάχη της μεγάλης ημέρας του. Γιατί να περιμένωμε έως τότε για να προσέξουμε τη φωνή του;—Ιερεμίας 10:12, 13· Ψαλμός 24:7.

10. Πώς οι άνθρωποι τώρα αστοχούν να δώσουν ακρόασι στη φωνή του Θεού, και με ποιες συνέπειες γι’ αυτούς;

¹⁰ Στον Ψαλμό 29:4 (AS) ο Δαβίδ λέγει: «Η φωνή του Ιεχωβά είναι δυνατή· η φωνή του Ιεχωβά είναι μεγαλοπρεπής.» Είναι αλήθεια ότι πολύ λίγοι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα πιστεύουν στη φωνή του Θεού. Δεν δίνουν ακρόασι στο λόγο του. Εν τούτοις, ο Ιεχωβά Θεός απέδειξε αληθινό το λόγο του με όσα έχει κάμει. Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο καταφρονούν τον λόγον του Θεού, και εκείνοι που τον καταφρονούν, θα υποστούν τις συνέπειες, όπως ακριβώς εκφράζεται αυτό εις Αριθμούς 15:31 (AS): «Επειδή κατεφρόνησε τον λόγον του Ιεχωβά, και παρέβη την προσταγήν αυτού, η ψυχή εκείνη εξάπαντος θέλει εξολοθρευθή· η αμαρτία αυτής θέλει είσθαι επ’ αυτήν.»

11. Μπορούμε να εκλέγωμε ποιο μέρος του λόγου του Θεού θέλομε να πιστεύωμε; Και τι απαιτεί ο Θεός από τους υιούς του σήμερα;

¹¹ Εκείνοι που έφθασαν να γνωρίζουν τον λόγον του Θεού πρέπει βέβαια να είναι ευπειθείς σ’ αυτόν, διότι ο λόγος του Θεού σημαίνει ζωή για κείνους που υπακούουν σ’ αυτόν. Ο Θεός δεν ζητεί να διαλέγωμε εκείνο μόνο το μέρος της Γραφής με το οποίο θέλομε να ζούμε και να λησμονούμε το υπόλοιπο. Πάρα πολλοί από τους σημερινούς θρησκευτικούς ηγέτας εκλέγουν εκείνο που θέλουν να πιστεύουν, και συχνά όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά συζητούν με κληρικούς και μέλη του ποιμνίου των και αναφέρουν περικοπές από την Αγία Γραφή, αυτοί λέγουν: «Δεν το πιστεύομε αυτό.» Ο Ιεχωβά Θεός δεν μας ερωτά ποιο μέρος της Γραφής θέλομε να πιστεύωμε και ποιο δεν θέλομε να πιστεύωμε. Μας δίνει τις εντολές του. Εκφράζει το ζήτημα καθαρά στο λόγο του: «Πάσας τας εντολάς, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλετε προσέχει να εκτελήτε, δια να ζήτε, και να πληθυνθήτε, και δια να εισέλθητε και κληρονομήσητε την γην, την οποίαν ώμοσεν ο Ιεχωβά προς τους πατέρας σας.» (Δευτερονόμιον 8:1, AS) Ο Ιησούς ως ο Υιός του Θεού ήταν πρόθυμος να δεχθή ολόκληρον τον λόγον του Θεού, εκείνον που εδόθη στον Νόμον, στους Προφήτας και στους Ψαλμούς. Εζούσε μ’ αυτόν, και έλαβε αιώνια ζωή. Πράγματι, μετά τρεις ημέρες αφότου εθανατώθηκε στο ξύλο του μαρτυρίου, ο Πατήρ του ο εν τοις ουρανοίς τον ήγειρε από τον θάνατο και του έδωσε τη δόξα που είχε προηγουμένως, μάλιστα μεγαλύτερη, διότι τον εκάθισε στα δεξιά του ώσπου να θέση τους εχθρούς του υποπόδιο των ποδών του. Ο Ιεχωβά Θεός απαιτεί από τους υιούς του σήμερα πιστότητα, όπως ακριβώς απαιτούσε από τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν. Ο Μωυσής το είχε αυτό καθαρά στο νου του όταν έλεγε: «Διότι ο Ιεχωβά ο Θεός σας είναι Θεός των θεών, και Κύριος των κυρίων, Θεός μέγας, ισχυρός, και φοβερός, ουκ αποβλέπων εις πρόσωπον, ουδέ λαμβάνων δώρον· ποιών κρίσιν εις τον ορφανόν και εις την χήραν, και αγαπών τον ξένον, δίδων εις αυτόν τροφήν και ενδύματα.»—Δευτερονόμιον 10:17, 18, AS.

12. Επί πόσον καιρό πρέπει να λατρεύωμε τον Θεό; και πώς οι άπιστοι Ισραηλίτες έδειξαν ότι είναι καταστρεπτικό το να παραβλέπωμε τη φωνή του Θεού;

¹² Ένα άτομο δεν μπορεί να είναι δούλος του Υψίστου Θεού και ν’ αποδίδη λατρεία μόνο επί ένα μικρό χρονικό διάστημα και κατόπιν να περιμένη ν’ ακολουθήση το δικό του δρόμο και όμως να περιμένη να λάβη αιώνια ζωή. Είναι, επομένως, απαραίτητο τούτο: «Αγάπα, λοιπόν, Ιεχωβά τον Θεόν σου, και φύλαττε τα φυλάγματα αυτού, και τα διατάγματα αυτού, και τας κρίσεις αυτού, και τας εντολάς αυτού, πάσας τας ημέρας.» (Δευτερονόμιον 11:1, AS) Εκείνο που λέγει ο Θεός, εκείνο είναι που υπολογίζεται. Η φωνή του Ιεχωβά είναι εκείνη στην οποία πρέπει να δώσωμε προσοχή. Δεν μας ανήκει το να προτρέχωμε από τον Ιεχωβά και ν’ αποφασίζωμε για ωρισμένα πράγματα μόνοι μας και να λέμε: «Θα τα εκτελέσωμε μ’ αυτόν ή μ’ εκείνο τον τρόπο· ο Θεός έχει άδικο.» Είναι καλύτερο για μας να δεχθούμε τη συμβουλή του Θεού και να προσέξωμε τη φωνή του. (Δευτερονόμιον 1:41-46) Οι άπιστοι Ισραηλίτες σε μια περίπτωσι είχαν ειδοποιηθή απ’ αυτόν να μη βγουν και πολεμήσουν τον εχθρό, αλλά εθεώρησαν ότι η δική τους γνώμη ήταν καλύτερη. Όχι, θα επήγαιναν στο όρος και θα πολεμούσαν εκείνους που εναντιώνονταν σ’ αυτούς. Και τι συνέβη; Ενικήθηκαν, εμαστιγώθηκαν, διασκορπίσθηκαν. Ο Ιεχωβά τούς είχε ειπεί να μην ανεβούν σ’ αυτό το όρος και πολεμήσουν αυτόν τον λαόν. Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Ειπέ προς αυτούς, Μη αναβήτε, μηδέ πολεμήσητε, διότι εγώ δεν είμαι εν μέσω υμών, δια να μη συντριφθήτε έμπροσθεν των εχθρών σας.» (Δευτερονόμιον 1:42) Ήσαν πολύ προπετείς, και επήγαν στην ορεινή χώρα αντίθετα στην εντολή του Θεού. Εστασίασαν εναντίον της φωνής του Ιεχωβά και συνεπώς επατάχθησαν.

13. Γιατί κανείς δεν πρέπει να είναι ανευλαβής και υπερήφανος απέναντι του λόγου του Θεού;

¹³ Πρέπει πάντοτε να ενθυμούμεθα ότι ο λόγος του Ιεχωβά είναι αυθεντικός. Ο λόγος του Ιεχωβά είναι δίκαιος, είναι ισχυρός. Πιστεύετέ τον. Κανείς δεν πρέπει να δείχνη ανευλάβεια για ό,τι έχει εκθέσει ο Θεός στον λόγον του. Είναι η φωνή του. Αυτός είναι ο πιο μεγαλειώδης σε όλο το σύμπαν. Είναι η πιο μεγάλη αυθεντία. Δεν μπορεί να βρεθή μεγαλύτερη γνώσις ή σοφία σε οποιονδήποτε άλλον. Αυτός είναι ο Παντοδύναμος, ο Ύψιστος· πρέπει να τον σεβώμεθα. Εκείνοι που είναι υπερήφανοι και αλαζόνες ασφαλώς θα ταπεινωθούν στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, όταν η φωνή του θ’ ακουσθή στη θύελλα από τους ουρανούς. Ο προφήτης Ησαΐας είπε σχετικά με την ταπείνωσι της υπερηφανείας του ανθρώπου: «Διότι ημέρα του Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει επέλθει επί πάντα αλαζόνα και υπερήφανον, και επί πάντα υψωμένον· και θέλει ταπεινωθή· και επί πάσας τας κέδρους του Λιβάνου τας υψηλάς και επηρμένας, και επί πάσας τας δρυς της Βασάν.»—Ησαΐας 2:12, 13, AS.

14. Τι δείχνει ο Ψαλμός 29:5,6 ότι θα συμβή στα συμβολικά κέδρα του Λιβάνου και στο ίδιο το όρος;

¹⁴ Όταν θα ξεσπάση εκείνη η μάχη του Αρμαγεδδώνος, οι άνθρωποι ασφαλώς θα φαίνονται μικροί και ασήμαντοι, και αν ακόμη μερικοί μπορεί να παρομοιάζωνται με τα μεγάλα κέδρα του Λιβάνου. Τα ισχυρά αυτά δένδρα υπήρχαν στα υψηλά όρη προς βορράν του Ισραήλ. Ακόμη και τα ισχυρά αυτά δένδρα, μεγάλα σε μέγεθος και που έχουν παραμείνει επί αιώνες, ο Ιεχωβά θα τα ταπεινώση. Ο Ψαλμός 29:5 (AS) λέγει: «Η φωνή του Ιεχωβά συντρίβει κέδρους· και συντρίβει ο Ιεχωβά τας κέδρους του Λιβάνου.» Όταν θα τις συντρίψη και θα τις ξερριζώση, θα σκιρτούν στις χιονοσκέπαστες πλαγιές του Όρους Λιβάνου σαν νέα μοσχάρια που χοροπηδούν. Το έκτο εδάφιο μας λέγει: «Και κάμνει αυτάς να σκιρτώσιν ως μόσχος· τον Λίβανον, και το Σιριών, ως νέος μονόκερως.» Ένα μικρό μοσχάρι που σκιρτά, μπορεί βέβαια να χοροπηδά και να είναι παιγνιδιάρικο. Συστρέφεται και στριφογυρίζει προς κάθε κατεύθυνσι. Τώρα, μπορείτε να φαντασθήτε ένα τεράστιο δένδρο κέδρου να σκιρτά και να χοροπηδά στην πλαγιά ενός βουνού; Όχι ένα, αλλά όλα τα κέδρα του Λιβάνου θα ταπεινωθούν εξαιτίας μιας ισχυρής πράξεως του Ιεχωβά Θεού. Όχι μόνο τα δένδρα θα σεισθούν, αλλά και η γη κατά γράμμα θα σαλευθή. Η φωνή του Ιεχωβά λέγει ότι αυτά τα πράγματα θα συμβούν. «Τα όρη εσκίρτησαν ως κριοί, οι λόφοι ως αρνία.» (Ψαλμός 114:4) «Τότε εσαλεύθη και έντρομος έγεινεν η γη, και τα θεμέλια των ορέων εταράχθησαν και εσαλεύθησαν, διότι ωργίσθη.» (Ψαλμός 18:7) Όταν ο Ιεχωβά θα δείξη την οργή του εναντίον των εθνών της γης, αυτά ασφαλώς θα το γνωρίσουν. Δεν πρόκειται να είναι ένα μικρό πράγμα.

15. Πώς ο Ψαλμός 29:7, 8 δείχνει σε ποια έκτασι ο Ιεχωβά θα επιφέρη την καταστροφή; Τι είναι, λοιπόν, τώρα καιρός να πράξωμε;

¹⁵ «Η φωνή του Ιεχωβά καταδιαιρεί τας φλόγας του πυρός. Η φωνή του Ιεχωβά σείει την έρημον· ο Ιεχωβά σείει την έρημον Κάδης.» (Ψαλμός 29:7, 8, AS) Αυτή είναι μια ποιητική έκφρασις και περιγράφει τις αστραπές που εξακοντίζονται από τα νέφη. Ασφαλώς, επίσης, θα γίνουν μεγάλοι σεισμοί στη διάρκεια της μάχης του Αρμαγεδδώνος, όπως ακριβώς γίνονται και σήμερα, μόνο πολύ χειρότεροι. Τώρα είναι ο καιρός να κάμωμε την αναγγελία αυτών των πραγμάτων. Τώρα είναι ο καιρός να δώσωμε την προειδοποίησι για την επικείμενη καταστροφή που θα επέλθη επάνω στον κόσμον του ανθρωπίνου γένους. Τώρα είναι ο καιρός να πούμε στους ανθρώπους για την επερχόμενη θύελλα, όχι όταν αυτή θα καταφθάση ή αφού θα τελειώση. Ο Ψαλμός 29 δείχνει ότι η θύελλα δεν συγκεντρώνεται μόνο γύρω στα όρη της βορείου Παλαιστίνης, αλλά σαρώνει ολόκληρη τη χώρα από το ένα μέρος ως το άλλο, ακόμη και ως την Κάδης στη νότια άκρη της ερήμου. Δείχνει ότι ο Ιεχωβά Θεός θα σαρώση παντού ολόκληρη τη γη και ούτε ένα έθνος δεν θα είναι ασφαλές.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΗΣ

16. Ανάμεσα στη θύελλα, πού υπάρχει προστασία, και τι λέγουν εκείνοι που βρίσκονται κάτω απ’ αυτήν;

¹⁶ Οι μόνοι που θα έχουν την προστασία του θα είναι εκείνοι που έχουν ακροασθή τη φωνή του Ιεχωβά. Λέγει λοιπόν στο ένατο εδάφιο (AS): «Η φωνή του Ιεχωβά κάμνει να κοιλοπονώσιν αι έλαφοι, και γυμνόνει τα δάση· εν δε τω ναώ αυτού το παν λέγει, Δόξα.» Ο καιρός αυτός θα είναι τόσο τρομερός ώστε ακόμη και τα ζώα στους αγρούς που θα έχουν έμβρυα στην κοιλιά τους, θα τα γεννήσουν με πρώιμο τοκετό. Η θύελλα αυτή θα είναι τόσο μανιώδης ώστε ακόμη και τα δένδρα θα γυμνωθούν από τους κλάδους και τα φύλλα των, ακόμη και από τους φλοιούς των. Και ενώ προχωρεί όλη αυτή η θύελλα, αυτή η επίδειξις της οργής του Ιεχωβά εναντίον των εθνών, αυτή η επίδειξις της δυνάμεώς του, αυτή η φωνή του Ιεχωβά που μιλεί στα έθνη κατά τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, αυτός λέγει: «Εν δε τω ναώ αυτού το παν λέγει, Δόξα.» Ναι, όλοι όσοι κατανοούν τον Θεό και έφθασαν να τον γνωρίσουν μέσω του Υιού του, θα λέγουν. «Δόξα,» διότι η δόξα ανήκει στον Ιεχωβά. Θα τον λατρεύουν «εν αγία παρατάξει». Όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη που έφθασαν να τον λατρεύουν, θα είναι χαρούμενα σ’ αυτή την ημέρα και θα ευφραίνωνται, διότι αυτή σημαίνει τη διεκδίκησι του ονόματος και του λόγου του Ιεχωβά. Σημαίνει την πλήρη καταστροφή κάθε πονηρίας και της οργανώσεως του Διαβόλου.

17. Πώς εκάθησε ο Ιεχωβά ως Βασιλεύς στον Κατακλυσμό;

¹⁷ Αυτή η ωραία περιγραφή μεγαλειώδους δυνάμεως στους ουρανούς και επάνω στη γη, τερματίζεται τώρα στο δέκατο και ενδέκατο εδάφιο του Ψαλμού 29, ως εξής: «Ο Ιεχωβά κάθηται επί τον κατακλυσμόν· και κάθηται ο Ιεχωβά Βασιλεύς εις τον αιώνα. Ο Ιεχωβά θέλει δώσει δύναμιν εις τον λαόν αυτού· ο Ιεχωβά θέλει ευλογήσει τον λαόν αυτού εν ειρήνη.» (AS) Δεν υπάρχει, βέβαια, καμμιά αμφιβολία στο νου των μαρτύρων του Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά ήταν Βασιλεύς στον Κατακλυσμό. Ο Νώε, η γυναίκα του, οι τρεις γυιοί του και οι γυναίκες των έδωσαν ακρόασι στη φωνή του Ιεχωβά, και μια θαυμαστή παράταξις ζώων πρέπει να εβάδισε στην κιβωτό υπό την οδηγία των οκτώ αυτών προσώπων. Και η θύρα της κιβωτού εκλείσθηκε, και τότε επήλθε ο κατακλυσμός. Ο Ιεχωβά εκάθησε ως Βασιλεύς στον κατακλυσμό. Είχε τα πάντα υπό τον απόλυτον έλεγχό του. Όταν άνοιξε τους ουρανούς και τα νερά ξεχύθηκαν επάνω στη γη, όταν ο κατακλυσμός επήλθε από όλες τις πλευρές, ο Ιεχωβά είχε τον απόλυτον έλεγχο, καταστρέφοντας τον εχθρόν, εκμηδενίζοντας όλους αυτούς τους ψευδείς θεούς και τους υιούς των, τους λάτρεις των θεών· και εκεί εποχούμενος επάνω στα νερά, ήταν ο Νώε, η οικογένεια του και όλοι όσους ο Θεός επιθυμούσε να διαφυλάξη μέσα από τον κατακλυσμό. Αυτός ήταν απόλυτος Άρχων· ήταν Βασιλεύς.

18. Πώς θα είναι όμοια στον Αρμαγεδδώνα, και πού θα υπάρχη καταφύγιο;

¹⁸ Έτσι θα είναι και στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Ο Θεός θα έχη τον πλήρη έλεγχο, κατευθύνοντας τον Υιόν του τι να πράξη για την καταστροφή του Διαβόλου και της οργανώσεώς του και τη διαφύλαξι του λαού του. Ασφαλώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να έχουν πλήρη εμπιστοσύνη στον Κυρίαρχον Άρχοντα Ιεχωβά. Ακόμη και ενώ η τρομερή αυτή κατάστασις θα υπάρχη στη γη, ακόμη και ενώ θα εμβάλλεται τρόμος στην καρδιά του εχθρού, οι δούλοι του θα έχουν καταφύγιο. Τα λόγια του ψαλμωδού θα έλθουν στο νου: «Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι. Διά τούτο δεν θέλομεν φοβηθή, και αν σαλευθή η γη, και μετατοπισθώσι τα όρη εις το μέσον των θαλασσών· και αν ηχώσι και ταράττωνται τα ύδατα αυτών· και σείωνται τα όρη δια το έπαρμα αυτών.»—Ψαλμός 46:1-3.

19. Επί πόσον καιρό είναι Βασιλεύς ο Ιεχωβά, και γιατί δεν φοβούμεθα την ερχόμενη θλίψι;

¹⁹ Δεν ήταν μόνο στη διάρκεια του Κατακλυσμού ο Ιεχωβά Βασιλεύς. Έχει καθήσει ως Βασιλεύς και Άρχων για πάντα, ακόμη από τον καιρό που ο Αδάμ απείθησε στον Θεό στον κήπο της Εδέμ. Επέτρεψε απλώς στον Σατανά και την οργάνωσί του να παραμείνουν αφού ο Σατανάς την επανίδρυσε λίγον καιρό μετά τον κατακλυσμό, για να μπορέση ο Θεός να επιδείξη τη δύναμί του. Έδειξε τη δύναμί του σε μεγάλο βαθμό κατά τον καιρό του κατακλυσμού. Πρόκειται να επιδείξη πάλι τη δύναμί του στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Έτσι ο Ιεχωβά θα καθήση ως Βασιλεύς τότε και για πάντα, μάλιστα σε όλη την αιωνιότητα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θα τρομοκρατηθούν για όσα μέλλουν να συμβούν, ούτε είναι φοβισμένοι για όσα συμβαίνουν τώρα με τον διωγμό που γίνεται εναντίον τους σε πολλές χώρες, διότι γνωρίζουν ότι «ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μεθ’ ημών· προπύργιον ημών είναι ο Θεός του Ιακώβ.» (Ψαλμός 46:11, AS) Έχουν πλήρη πεποίθησι ότι το τέλος όλης αυτής της θλίψεως θα φέρη ειρήνη, ευημερία και ευλογίες σ’ ένα νέο κόσμο.

20. Γιατί αποβλέπομε σ’ αυτή τη μεγάλη μάχη, και γιατί είμεθα πρόθυμοι να περιμένωμε ώσπου να ξεσπάση;

²⁰ Ο λαός του Θεού συναντά σήμερα στον κόσμο μεγάλη εναντίωσι. Χρειάζεται να εργασθούν σκληρά για να κηρύξουν αυτά τα αγαθά νέα της Βασιλείας και να καταστήσουν γνωστό το όνομα του Ιεχωβά ενώ καταθλίβονται και καταδιώκονται· αλλά το θεωρούν τούτο όλο χαρά. Αυτό το μίσος από μέρους των εθνών δεν πρόκειται να τους αποθαρρύνη. Αποβλέπουν στη μεγάλη μάχη, τον καιρόν αυτόν της θλίψεως, διότι σημαίνει ειρήνη κατόπιν γι’ αυτούς. Δεν αποβλέπουν σ’ αυτήν με υπερβολικά ανυπόμονο πνεύμα. Είναι υπομονητικοί. Είναι πρόθυμοι να περιμένουν ώσπου να ξεσπάση η θύελλα, διότι γνωρίζουν ότι ανάμεσα στον τωρινό καιρό και στον καιρό της τελικής αυτής μάχης πρέπει να εκτελεσθή ένα μεγάλο έργο. Είναι το μεγάλο έργο της διακηρύξεως των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία, και ενώ το εκτελούν αυτό, προχωρούν στη λατρεία του Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει».

21. Εις πείσμα τίνος εξακολουθούμε να κηρύττωμε, και πώς υπό περιστάσεις όμοιες μ’ εκείνες της εποχής του Ιωσαφάτ,·

²¹ Έχουν, λοιπόν, τώρα ένα σπουδαίο έργο στα χέρια τους, και γνωρίζουν ότι οι θρησκευόμενοι όλων των χωρών είναι εναντίον τους ενώ προσπαθούν να εκτελέσουν το έργο τους. Γνωρίζουν ότι οι άρχοντες όλων των εθνών είναι εναντίον του αγγέλματός των. Οι Κομμουνισταί αρνούνται ν’ αφήσουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά να κηρύξουν για τη βασιλεία του Ιεχωβά Θεού, διότι οι Κομμουνισταί πιστεύουν ότι υπάρχει μια μόνο μορφή κυβερνήσεως που πρέπει να υφίσταται σ’ αυτή τη γη, και αυτή είναι η κομμουνιστική μορφή. Γιατί, λοιπόν, να επιτρέψουν σε οποιονδήποτε να μιλή για τη βασιλεία του Θεού και την ειρηνική της διακυβέρνησι; Η κομμουνιστική εναντίωσις ή η εναντίωσις οποιουδήποτε άλλου δεν αποκαρδιώνει τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Εξακολουθούν να κηρύττουν παρ’ όλον τον διωγμό. Είναι όπως ακριβώς ο Ιωσαφάτ και οι υπήκοοί του στην εποχή του: «Και εξεγερθέντες το πρωί, εξήλθον προς την έρημον Θεκουέ· και ότε εξήλθον, εστάθη ο Ιωσαφάτ, και είπεν, Ακούσατέ μου, Ιούδα, και οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ· Πιστεύσατε εις Ιεχωβά τον Θεόν υμών, και θέλετε στερεωθή· πιστεύσατε τους προφήτας αυτού, και θέλετε ευοδωθή. Και συμβουλευθείς μετά του λαού, διέταξε ψαλτωδούς δια να ψάλλωσιν εις τον Ιεχωβά, και να υμνώσι την μεγαλοπρέπειαν της αγιότητος αυτού, εξελθόντες έμπροσθεν του στρατεύματος, και να λέγωσι, Δοξολογείτε τον Ιεχωβά, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.» (2 Χρονικών 20:20, 21, AS) Ο λαός του δεν εχαλάρωσε το χέρι τότε, ούτε θα το χαλαρώση τώρα, ψάλλοντας αίνους στον Ύψιστον. Έχουν το μεγάλο προνόμιο να κηρύττουν τα αγαθά νέα στους πτωχούς και να ελευθερώνουν εκείνους που είναι δέσμιοι του θεού του κόσμου τούτου. Το όνομά του είναι Σατανάς.

22. Πώς προσφερόμεθα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, και ποιο ετήσιο εδάφιο εκπληρώνομε;

²² Ο καιρός ήλθε για να κηρύξωμε και να παρηγορήσωμε τους λαούς του κόσμου και να τους πούμε για τον Θεόν του νέου κόσμου. Το όνομά του είναι Ιεχωβά. Οι δούλοι του Θεού προσφέρονται στην υπηρεσία του προθύμως. Είναι χαρούμενοι καθώς προχωρούν. Θυμούνται τον Ψαλμό 110:3 (AS): «Ο λαός σου προσφέρεται προθύμως κατά την ημέραν της δυνάμεώς σου, εν αγία παρατάξει.» Με πραγματική χαρά και ευφροσύνη οι μάρτυρες του Ιεχωβά προχωρούν στο έργο των σήμερα με ενότητα ο ένας προς τον άλλον και ως ένας άνθρωπος για να ψάλουν τους αίνους του Υψίστου. Πόσο μεγάλη είναι η χαρά τους επειδή προσέχουν στη φωνή του Ιεχωβά! Έτσι, με τα λόγια του εδαφίου που οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξέλεξαν για το ημερολόγιό τους του 1953, θα ‘λατρεύσουν τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει’.—Ψαλμός 29:2, AS.