τον Πέτρο, ‘τα αρνία βόσκονται.’ (Ιωάν. 21:15-17) Η οργάνωσις είναι ώριμη και γίνεται περισσότερο ώριμη κάθε μέρα. Έχομε γνώσι ασφαλούς διδασκαλίας, χωρίς ανάγκη να είμεθα αβέβαιοι για τη σχέσι μας προς τον Θεό ή ταλαντευόμενοι για το ποιο είναι το θέλημά του. Υπάρχει τροφή, πνευματική τροφή σε αφθονία. Έχομε τον άριστο εφοδιασμό για να εργασθούμε μ’ αυτόν, σε δημοσιεύματα, Γραφές, οδηγίες και ενθαρρυντική συμβουλή. Ασφαλώς στη θεοκρατική κοινωνία υπάρχει μια ανθηρή, γεμάτη ευημερία, ευτυχισμένη, σώα και ασφαλής θέσις για να ζη κανείς, ο δε Ησαΐας 32:18 την περιγράφει καλά: «Ο λαός μου θέλει κατοικεί ειρηνικήν κατοικίαν, και οικήματα ασφαλή, και ησύχους τόπους ευπορίας.» Αυτή η κατάστασις πρόκειται να συνεχισθή για πάντα. Ναι, όπως ο Αβραάμ, μπορούμε να είμεθα ικανοποιημένοι. Σ’ αυτή την κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά περιβαλλόμεθα από λαό νομιμόφρονα στον Θεό· αυτοί είναι φίλοι του και αυτός δεν αισχύνεται να ονομάζεται Θεός των. Προσκολληθήτε, λοιπόν, στον Ιεχωβά, ζήτε σύμφωνα με τον λόγον του, εργάζεσθε με τον λαό του, ναι, ζήτε με την οργάνωσι του Ιεχωβά για πάντα.

Αποδεικνυόμενοι Πιστοί στα Ελάχιστα

«Εύγε, αγαθέ δούλε· επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων.»​—Λουκ. 19:17.

 1. Τι αντιμετωπίζομε στην καθημερινή ζωή, και πώς ανταποκρίνονται οι άνθρωποι;

ΚΑΘΕ ημέρα της ζωής μας αντιμετωπίζομε μικρές υποθέσεις. Μπορεί να είναι μέρη ενός προβλήματος, ένας πόνος ή λύπη, λεπτομέρειες ενός έργου προς εκτέλεσιν, μέτρον των ευθυνών που έχομε, ίσως κάποιες από τις ευτυχείς ευκαιρίες που απολαμβάνομε, ή ίσως μια μικρή έκτακτη υπόθεσις που ανελάβαμε, για να βοηθήσωμε κάποιον άλλον. Λαμβάνομε φροντίδα πολλών από αυτά τα μικρά πράγματα, αλλά πολλά, επίσης, μένουν ατελείωτα. Μερικοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν την ικανότητα να λαμβάνουν φροντίδα πλήθους ευθυνών, ενώ άλλοι εύκολα διαταράσσονται από περιωρισμένες φροντίδες. Μερικά άτομα παίρνουν κάθε μέρα όπως έρχεται και φροντίζουν για την πιο επείγουσα υπόθεσι που είναι ενώπιον τους, αποβλέποντας, όμως, στον χειρισμό πολλών άλλων ευθυνών και ενεργώντας τόσο ήσυχα, ενώ άλλοι αποφεύγουν να προχωρήσουν αν έχουν περισσότερα από το άμεσο έργο να κάμουν. Προξενούν στον εαυτό τους πολλή στενοχώρια και μέριμνα για λεπτομέρειες που ανήκουν ακόμη στο μέλλον. Διαβαίνουν γέφυρες προτού κτισθούν, και πολλές που ποτέ δεν χρειάζεται να κτισθούν. Πρέπει να υπάρχη ισορροπία στη σκέψι μας. «Η ανήσυχος φροντίς εν τη καρδία του ανθρώπου ταπεινόνει αυτήν ο δε καλός λόγος ευφραίνει αυτήν.»​—Παροιμ. 12:25, ΜΝΚ.

 2. (α) Τι προσθέτει σ’ εμάς το να είμεθα μέλη της οργανώσεως του Θεού; (β) Ποια διαφορά δημιουργεί αυτό σ’ ένα άτομο;

² Με το να είμεθα μέλη της οργανώσεως του Θεού, αναλαμβάνομε περισσότερες μικρές υποθέσεις εκτός από εκείνες που ήδη αντιμετωπίζομε κάθε μέρα. Αυτές περιλαμβάνουν Γραφική μελέτη, παρακολούθησι συναθροίσεων για περισσότερη πνευματική τροφή, συμμετοχή στο κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού, παροχή του ορθού παραδείγματος στην οικογενειακή ζωή, και αγνές συνήθειες ζωής. Έπειτα, αν είμεθα πιστοί σ’ αυτά τα προνόμια, μπορεί να διορισθούμε ως επίσκοποι στην εκκλησία για να βοηθήσωμε στην ποίμανσι του