Όταν η Βίβλος Θίγει Επιστημονικά Θέματα Είναι Επιστημονική
Όταν προτάθηκε η θεωρία της εξελίξεως την εποχή του Κάρολου Δαρβίνου, οι επιστήμονες δεν είχαν καμία ιδέα για τη φανταστική πολυπλοκότητα που θ’ ανακάλυπταν κάποτε στο κύτταρο. Τα περισσότερα από τα μέρη ενός απλού κυττάρου μπορεί να τα δει κανείς καθαρά μόνο με το ισχυρό ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Εδώ είναι μερικά από τα μέρη ενός τυπικού κυττάρου ζώου—όλα συσκευασμένα μέσα σε μια μεμβράνη, που έχει μέγεθος μονάχα 0,0025 εκατοστόμετρα (ένα χιλιοστό της ίντσας).
«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.»—Γέν. 1:1. Το βιβλίο «Ο Θεός και οι Αστρονόμοι», στη σελίδα 14 γράφει: «Τώρα βλέπουμε πώς τα αστρονομικά αποδεικτικά στοιχεία οδηγούν στη βιβλική άποψη για την προέλευση του κόσμου.»
«Κρεμά την γην επί το μηδέν.»—Ιώβ 26:7. Οι Αιγύπτιοι έλεγαν ότι στηριζόταν σε κολώνες· οι Έλληνες έλεγαν ότι τη στήριζε ο Άτλαντας· άλλοι έλεγαν ότι στηριζόταν σ’ έναν ελέφαντα που στεκόταν πάνω σε μια χελώνα που κολυμπούσε σε μια κοσμική θάλασσα. Αλλά το βιβλίο του Ιώβ, τον 15ο αιώνα π.Χ., ήταν επιστημονικά σωστό.
Τον όγδοο αιώνα π.Χ., ο Ησαΐας έγραψε για τον Ιεχωβά ότι είναι «ο καθήμενος επί τον γύρον [κύκλο, ΜΝΚ] της γης.» Η Εβραϊκή λέξη «χουγκ», που μεταφράσθηκε «κύκλος», μπορεί επίσης να σημαίνει «σφαίρα», όπως δείχνουν το «Ευρετήριο» του Ντέιβιντσον και «Οι Μελέτες των Λέξεων της Παλαιάς Διαθήκης» του Γουίλσον. Έτσι, η μετάφραση του Μόφφατ στο εδάφιο Ησαΐας 40:22 λέει: «Κάθεται πάνω στη στρογγυλή γη.»
Η Βίβλος δηλώνει: «Αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν.» Η επιστήμη τώρα γνωρίζει ότι υπάρχουν μπλε αστέρια, κίτρινα, λευκοί αστέρες—νάνοι και πολλές άλλες ποικιλίες.—1 Κορ. 15:41.
Αιώνες προτού οι φυσικοί μάθουν για την αποδημία, ο Ιερεμίας έγραψε (τον έβδομο αιώνα π.Χ.): «Ο πελαργός εν τω ουρανώ γνωρίζει τους διωρισμένους καιρούς αυτού [ για να αποδημήσει, «Η Νέα Αγγλική Βίβλος »] και η τρυγών και ο γερανός και η χελιδών φυλάττουσι τον καιρόν της ελεύσεως αυτών. »—Ιερ. 8:7.
Χίλια χρόνια πριν από τον Χριστό, ο Σολομών έγραψε σε συμβολική γλώσσα για την κυκλοφορία του αίματος. (Εκκλ. 12:6) Η ιατρική επιστήμη δεν το είχε κατανοήσει αυτό μέχρι τις μελέτες του Δρ Χάρβεϋ το 15ο αιώνα μετά Χριστόν.
Ο Μωσαϊκός νόμος (16ος αιώνας π.Χ.) δείχνει ότι ήταν ενήμεροι για τα μολυσματικά μικρόβια χιλιάδες χρόνια πριν από τον Παστέρ. Αυτός ο νόμος περιείχε διατάξεις για προστασία από τις μολύνσεις.—Λευιτ. κεφ. 13, 14.
Το 1907 η ιατρική επιστήμη ανακάλυψε ότι τα τρωκτικά προκαλούν την πανούκλα. Στη διάρκεια μιας πληγής, το 1 Σαμουήλ 6:5 μιλούσε για ‘ποντικούς που έφθειραν τη γη.’ Αυτό συνέβη τον 11ο αιώνα π.Χ.
Η αφήγηση της Γενέσεως για τη δημιουργία είναι ακριβής βιολογία—βεβαιωμένη από απολιθώματα και τη σύγχρονη γενετική—όταν λέει ότι κάθε είδος οικογένειας θα αναπαρήγε «κατά το είδος αυτού.»—Γέν. 1:12, 21, 25.
«Ύπαγε προς τον μύρμηγκα, ω οκνηρέ·. . . συνάγει τας τροφάς αυτού εν τω θερισμώ.» (Παρ. 6:6-8) Οι κριτικοί κορόιδευαν κι έλεγαν ότι τα μυρμήγκια δεν το έκαναν αυτό, αλλά το 1871 ένας Βρετανός φυσικός ανακάλυψε μυρμήγκια που διατηρούσαν σιταποθήκες. Αυτά λέγονται μυρμήγκια-θεριστές. Η Γραφή γνώριζε γι’ αυτά εκατοντάδες χρόνια πριν το Χριστό.
Το γενετικό σχέδιο στο γονιμοποιημένο ανθρώπινο ωάριο περιέχει προγράμματα για όλα τα μέρη του σώματος, προτού υπάρξει κάποιο σημάδι της παρουσίας τους. Παράβαλε με Ψαλμό 139:16: «Το αδιαμόρφωτον του σώματος μου είδον οι οφθαλμοί σου [Ιεχωβά]· και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα ήσαν γεγραμμένα, ως και αι ημέραι καθ’ ας εσχηματίζοντο, και ενώ ουδέν εκ τούτων υπήρχε.»