Μια Παγκόσμιος Δίκη

 1. Ποιο μεγάλο ερώτημα βρίσκεται τώρα υπό συζήτησιν και ποιοι ενδιαφέρονται ή έχουν περιληφθή σ’ αυτή την υπόθεσι;

ΕΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ότι υπάρχει μια παγκόσμιος δίκη, που διεξάγεται τώρα; ότι μάρτυρες καλούνται και επιχειρήματα προβάλλονται; Σ’ αυτή την υπόθεσι σχεδόν ο καθένας ενδιαφέρεται, μολονότι είναι πιθανόν να μην κατανοή πλήρως το όλον ζήτημα· και ο καθένας έχει περιληφθή, είτε το γνωρίζει είτε όχι. Ο καθένας είναι μάρτυς σ’ αυτή την υπόθεσι, είτε υπέρ του ενός μέρους είτε υπέρ του άλλου. Η υπό συζήτησιν υπόθεσις είναι: Υπάρχει ένας αληθινός Θεός, ο οποίος έχει τη δύναμι και τη θέλησι να ελευθερώση το ανθρώπινο γένος από την παρούσα καταθλιπτική και φαινομενικώς αδιέξοδο κατάστασί του και να φέρη το ορθό είδος κυβερνήσεως;

 2. Ποιοι είναι οι διάφοροι θεοί, οι οποίοι έχουν μάρτυρας για το μέρος των στην υπόθεσι;

² Οι άνθρωποι δίνουν μαρτυρία για τους θεούς των και τους υποστηρίζουν ως το μέσον, με το οποίον θα σωθή ο κόσμος. Η Βαβυλών η Μεγάλη, η αυτοκρατορία της παγκοσμίου θρησκείας, ειδικά ενδιαφέρεται σ’ αυτή την αμφισβήτησι, ιδιαίτερα εκείνο το μέρος της Βαβυλώνος που είναι γνωστό ως «Χριστιανικός κόσμος», το οποίον αντιπροσωπεύει ένα τριαδικόν Θεό. Ως απελευθερωταί παρουσιάζονται, επίσης, ο κομμουνισμός, η επιστήμη και οι εθνικές κυβερνήσεις. Έπειτα υπάρχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, Χριστιανοί, οι οποίοι είναι πολύ δραστήριοι στο να φέρουν μαρτυρία, οι οποίοι λέγουν ότι Ιεχωβά είναι το όνομα του αληθινού Θεού και ότι αυτός θα φέρη απελευθέρωσι και ειρήνη στη γη. Τονίζουν ότι η Αγία Γραφή εξηγεί αυτόν τον Θεό και τους σκοπούς του και ότι δεν είναι ένας τριαδικός θεός, αλλά μόνος του είναι υπέρτατος και είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος.

 3. Ποιο είναι το δεδικασμένον, στο οποίον μπορούμε να στραφούμε γι’ αυτή την υπόθεσι, και ποια ωφέλεια θα προκύψη για μας με το να εξετάσωμε αυτό το δεδικασμένον;

³ Για να ληφθή απόφασις σε μια υπόθεσι, δικηγόροι και δικασταί ερευνούν πάντοτε για δεδικασμένον, ειδικώς αν υπάρχη δεδικασμένον ανωτέρων δικαστηρίων. Σ’ αυτήν, λοιπόν, την παγκόσμιο υπόθεσι, στην οποία ακόμη και οι ουρανοί ενδιαφέρονται, ερευνούμε για δεδικασμένον. Βρίσκομε ένα πολύ πειστικό, για το οποίο έχομε και τα πρακτικά των καταθέσεων των μαρτύρων, τα επιχειρήματα επί της υποθέσεως, την απόφασι και τη ρύθμισι του δικαστηρίου. Επί πλέον, παρατηρούμε ότι πρόκειται για μια κρίσι του ανωτάτου Δικαστηρίου, του Υπερτάτου Δικαστηρίου σ’ όλο το σύμπαν. Γι’ αυτό, αν θέλωμε να υποστηρίξωμε την ορθή πλευρά σ’ αυτή την υπόθεσι, μπορούμε να εξετάσωμε· δεν προσπαθούμε να μαντεύσωμε ή ν’ αφεθούμε σε αμφιβολίες· μπορούμε να εξετάσωμε πλήρως όλους τους διαδίκους, όλα τα σχετικά γεγονότα, όλες τις αποδείξεις και τα επιχειρήματα· και θα διαπιστώσωμε ότι ανταποκρίνονται ακριβώς προς τα υπάρχοντα στοιχεία και τα παρουσιαζόμενα επιχειρήματα στην αμφισβήτησι σήμερα, πράγμα που θα μας καταστήση ικανούς να ιδούμε την υπόθεσι και να γνωρίζωμε την ορθή θέσι που θα λάβωμε. Αυτό το δεδικασμένο το βρίσκομε σε ό,τι έλαβε χώρα μεταξύ του αρχαίου Ισραήλ και της Βαβυλώνος.

 4. (α) Ποιος χρησιμοποιήθηκε για την τήρησι πρακτικών σ’ αυτή τη δίκη, και πότε το έκαμε αυτό; (β) Τίνος μάρτυρες υπήρξαν οι Ισραηλίται, αλλά τι περαιτέρω θα εδοκίμαζαν;

⁴ Αυτός, που εχρησιμοποιήθη για την τήρησι των πρακτικών εκείνης της δίκης είναι ο προφήτης Ησαΐας, ο οποίος προεφήτευσε και έγραψε μεταξύ του 775 και 732 π.Χ., περίπου. Οι Ισραηλίται υπήρξαν μάρτυρες μιας μεγάλης απελευθερώσεως εκ μέρους του Ιεχωβά από την Αίγυπτο πριν από αιώνες, τώρα, όμως, επρόκειτο να είναι μάρτυρες ενός μεγαλυτέρου πράγματος. Εφόσον αυτοί οι ίδιοι είχαν καταστή τυφλοί στο να ιδούν ή ν’ αναγνωρίσουν τον Θεό και κωφοί στο ν’ ακούσουν τις εντολές του με υπακοή, θα υφίσταντο κατάκρισι και διασπορά, αλλά θα τους συνεκέντρωνε και πάλι προς δόξαν του. (Ησ. 43:1-7) Κατά τη συνεδρίασι του δικαστηρίου, που καλεί ο Ιεχωβά, αυτοί θα ήσαν οι μάρτυρες του. Από το αντίθετο μέρος θα υπήρχαν τα έθνη του κόσμου, που υποστηρίζουν θεούς ιδικής των κατασκευής. Σ’ αυτή τη διαδικασία το σημείο που πρόκειται ν’ αποδειχθή ενώπιον του καθενός ήταν, Ποιος είναι ο αληθινός Θεός;

 5. Περιγράψτε τα αντιμαχόμενα μέρη σ’ αυτό το μεγάλο ζήτημα.

⁵ Ας παρατηρήσωμε μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Από το ένα μέρος στέκει ο λαός του Ιεχωβά, ο Ισραήλ· από το άλλο μέρος, τα έθνη του κόσμου. Θ’ ακούσωμε τις καταθέσεις και τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται στη δίκη.

ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

 6. Ποια πρόκλησι κάνει ο Ιεχωβά, και εναντίον τίνος απευθύνεται αυτή;

⁶ Ο Ιεχωβά είναι ο πρώτος ομιλητής. Απευθύνεται προς τους αξιωματούχους της αιθούσης του δικαστηρίου που είναι υπερπλήρης: «Εξάγαγε τον λαόν τον τυφλόν και έχοντα οφθαλμούς, και τον κωφόν και έχοντα ώτα. Ας συναθροισθώσι πάντα τα έθνη, και ας συναχθώσιν οι λαοί· τις μεταξύ αυτών ανήγγειλε τούτο, και έδειξεν εις ημάς τα πρότερα; ας φέρωσι τους μάρτυρας αυτών και ας δικαιωθώσιν ή, ας ακούσωσι, και ας είπωσι, Τούτο είναι αληθινόν.» Ο Ιεχωβά κάνει εδώ μια πρόκλησι, η οποία απευθύνεται, όχι εναντίον των εθνών, αλλ’ εναντίον των θεών των.—Ησ. 43:8, 9.

 7. (α) Η πρόκλησις του Ιεχωβά τι καλεί τα έθνη του κόσμου ν’ απαντήσουν; (β) Ποια ευκαιρία έχουν ν’ αποδείξουν τους θεούς των αληθινούς;

⁷ Τα έθνη του κόσμου παρουσιάζονται στο βήμα των μαρτύρων. Συζητούν πυρετωδώς το ζήτημα μεταξύ των. Δεν πρόκειται για το τι αυτοί μπορούν να κάμουν, αλλά για το τι οι θεοί των μπορούν να κάμουν. Ερευνούν τα αρχεία. Μπορεί οποιοσδήποτε από τους θεούς των να αναγγείλη τα πρότερα, δηλαδή, τα πράγματα που βρίσκονται ακόμη στο μέλλον; Αν μπορέσουν να βρουν μια περίπτωσι όπου συνέβη αυτό, τότε μπορούν να βρουν ένα μάρτυρα μεταξύ των, ή και περισσοτέρους από ένα, που θα μπορούσαν ν’ αφηγηθούν πώς και πού προείπαν οι θεοί των το μέλλον με ακρίβεια, και μπορούν να πουν: ‘«Τούτο είναι αληθινόν.» Οι θεοί μας είπαν την αλήθεια και απέδειξαν ότι είναι αληθινοί θεοί!’

 8. (α) Μπορούν τα έθνη να παρουσιάσουν τις αποδείξεις για τις οποίες ερευνούν; (β) Ποια είναι η απόδειξις που προκύπτει;

⁸ Αλλά το δικαστήριο, παρ’ όλες τις κραυγές και τη σύγχυσι των λάτρεων των ανταγωνιζομένων θεών του κόσμου, τους οποίους ο Ιεχωβά προκαλεί, συναντά μόνο σιωπή από τα έθνη του κόσμου όσον αφορά την υπόθεσι. Κανένα δεν μπορεί να παρουσιάση κάποια απόδειξι ότι ο Θεός του είναι ένας ζων, αληθινός θεός, ικανός να κάμη προφητεία ή να επιτύχη μια αξιόπιστη, ακριβή δήλωσι σχετικά με το μέλλον. Από το άλλο μέρος, υπάρχει αφθονία αποδείξεων ότι οι θεοί των είναι ανίκανοι· παραδείγματος χάριν, η δίκη, την οποία διεξήγαγε ο προφήτης του Θεού Ηλίας παλαιότερα με τους ιερείς του Βάαλ.—1 Βασ. 18:21-40.

 9. Ποια ευθύνη θέτει ο Ιεχωβά επάνω στον λαό του, τον Ισραήλ;

⁹ Ο Ιεχωβά ομιλεί και πάλι, στρεφόμενος προς τον λαό του, τον Ιακώβ ή Ισραήλ, τον οποίον εδημιούργησε και διεμόρφωσε, και καθιστά σ’ αυτούς σαφή την ευθύνη των μέσα σ’ αυτή την παγκόσμιο αμφισβήτησι επί της ερωτήσεως, Ποιος είναι Θεός; λέγει: «Σεις είσθε μάρτυρες μου, λέγει Ιεχωβά, και ο δούλός μου, τον οποίον έκλεξα, δια να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ, και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός [Ελ] δεν υπήρξεν, ουδέ θέλει υπάρχει μετ’ εμέ. Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει. Εγώ ανήγγειλα, και έσωσα, και έδειξα· και δεν εστάθη εις εσάς ξένος θεός· σεις δε είσθε μάρτυρες μου, λέγει Ιεχωβά, και εγώ ο Θεός [Ελ].»—Ησ. 43:10-12, ΜΝΚ.

ΙΕΧΩΒΑ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΕΟΣ

10. Τι είναι αληθές όταν πρόκειται για την ηλικία τόσο των θεών των εθνών όσο και του Ιεχωβά;

¹⁰ Αλλά προτού απαντήση ο λαός του Ιεχωβά, τα έθνη φέρονται σε αμηχανία όσον αφορά την ηλικία των θεών των. Έχουν απορρίψει τον Ιεχωβά και κατεσκεύασαν δικούς των θεούς, αλλά κανένα από τα έθνη αυτά δεν μπορεί ν’ αποδείξη πού κατεσκεύασε ένα θεό, ο οποίος να προηγήται από τον Ιεχωβά. Η πιο ισχυρή μαρτυρία, που μπορούν να παρουσιάσουν αυτά τα έθνη, είναι ότι μπορούν ν’ αποδείξουν την ύπαρξί των μόνον από την εποχή του κατακλυσμού του Νώε. Ο Ιεχωβά έχει μάρτυρας πριν από τότε, μέχρι της εποχής του Άβελ, του δευτέρου γυιού του Αδάμ. Ο δε Ιεχωβά ο ίδιος δεν είχε ποτέ αρχή· υπήρξε πάντοτε.—Εβρ. 11:1-7· 12:1· Ψαλμ. 90:1, 2.

11. (α) Τι μπορούσε ν’ αποδείξη ο Ισραήλ στο ερώτημα για ύπαρξι κάποιου θεού ανωτέρου από τον Ιεχωβά; (β) Για ποιο γεγονός μπορούσαν να φέρουν οι Ισραηλίται μαρτυρία σχετικά με απελευθέρωσι;

¹¹ Ο λαός του Ιεχωβά, ο Ισραήλ, μπορεί να βεβαιώση ότι είχε ήδη είπει, μέσω του Ησαΐα: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον, ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.» (Ησ. 42:8, ΜΝΚ) Ώστε ασφαλώς δεν κατεσκεύασε κανένα Θεό [ελ] ανώτερον ή ίσον με τον εαυτό του. Οι Ισραηλίται είναι, επίσης, μάρτυρες του γεγονότος ότι σε απελευθερώσεις του παρελθόντος ο Ιεχωβά ήταν εκείνος, ο οποίος τους έσωσε, διότι ενεργούσε υπέρ αυτών μόνον όταν αυτοί είχαν αποβάλει όλους τους άλλους θεούς των ‘και δεν εστάθη εις αυτούς ξένος θεός.’ Εγνώριζαν, λοιπόν, ότι η Βαβυλών θα ελάμβανε πείραν της αληθείας της δηλώσεως του Θεού: «Και πριν γείνη η ημέρα, εγώ αυτός ήμην και δεν υπάρχει ο λυτρόνων εκ της χειρός μου· θέλω κάμει, και τις δύναται να εμποδίση αυτό [την χείρα μου];»—Ησ. 43:13.

ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

12. Τι είπε ο Ιεχωβά ότι θα έβλεπαν οι Ισραηλίται σχετικά με τη Βαβυλώνα, στην οποία επρόκειτο να γίνουν αιχμάλωτοι;

¹² Ο Ιεχωβά τώρα εξασφαλίζει για τον εαυτό του μια θέσι στην ιστορία, προλέγοντας κάτι, για το οποίο ο λαός του θα μπορούσε να φέρη μαρτυρία στο μέλλον, όταν λέγη: «Ούτω λέγει Ιεχωβά, ο Λυτρωτής σας, ο Άγιος του Ισραήλ· ‘Δια σας θέλω εξαποστείλει εις την Βαβυλώνα και κάμει να πέσουν αι κιγκλίδες των φυλακών, και τους Χαλδαίους εις τα πλοία με τας θρηνώδεις κραυγάς των. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Άγιός σας, ο Ποιητής του Ισραήλ, ο Βασιλεύς σας’.»—Ησ. 43:14, 15, ΜΝΚ.

13. Εξηγήστε τα εδάφια Ησαΐας 43:14, 15, όσον αφορά τα πλοία των Χαλδαίων.

¹³ Οι Βαβυλώνιοι ήσαν ένας εμπορικός και βιομηχανικός λαός και έκαναν πολλές εργασίες στην ξηρά και τη θάλασσα. Σύμφωνα με την Ιστορία του Εμπορίου υπό Χουέτ, κεφάλαιον 11ον, η Βαβυλών λέγεται ότι είχε ένα στόλο από τρεις χιλιάδες τριήρεις. Πλοία, ή φορτηγίδες, διετίθεντο για να τα χρησιμοποιούν οι Βαβυλωνιακοί θεοί στις θαλάσσιες οδούς της Βαβυλώνος. Αυτά τα πλοία θ’ ανετρέποντο, όταν ο Θεός θ’ απελευθέρωνε τον λαό του. Τότε θα επανέφερε τον λαό του πίσω στον τόπο τους στην Παλαιστίνη, και θα είχαν τότε νέα πράγματα, για τα οποία να δώσουν μαρτυρία, και απόδειξι ότι είχε εξαλείψει τις παραβάσεις των και δεν ενεθυμείτο πια τις αμαρτίες των.—Ησ. 43:16-28.

14. Τι θα δημιουργούσε σ’ εκείνους που είχαν εξαγορασθή και λυτρωθή η απελευθέρωσις από τη Βαβυλώνα;

¹⁴ Ο Ιεχωβά δείχνει στον λαό του ότι, όταν αυτή η απελευθέρωσις και επάνοδος θα ελάμβανε χώρα, με ευφροσύνη θα ήθελαν να γίνουν γνωστοί ως λαός του. Λέγει: «Αλλά τώρα άκουσον, δούλέ μου Ιακώβ, . . . ούτω λέγει Ιεχωβά, όστις σε έκαμε, και σε έπλασεν εκ κοιλίας, . . . Μη φόβου, δούλέ μου Ιακώβ, . . . θέλω εκχέει το πνεύμά μου επί το σπέρμα σου, και την ευλογίαν μου επί τους εκγόνους σου· και θέλουσι βλαστήσει ως μεταξύ χόρτου, . . . Ο μεν θέλει λέγει, Εγώ είμαι του Ιεχωβά· ο δε θέλει ονομάζεσθαι με το όνομα Ιακώβ· και άλλος θέλει υπογράφεσθαι με την χείρα αυτού εις τον Ιεχωβά, και επονομάζεσθαι με το όνομα Ισραήλ.»—Ησ. 44:1-5, ΜΝΚ.

15. Πώς ο Ιεχωβά κάνει την πρόκλησι προς τα έθνη ισχυρότερη;

¹⁵ Γιατί σ’ αυτή την υπόθεσι το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας γίνεται από τον Ιεχωβά; Διότι, όταν τα έθνη καλούνται, δεν μπορούν ν’ απαντήσουν. Ο Ιεχωβά κάνει την πρόκλησι ισχυρότερη για ν’ αποσπάση μια απάντησι από αυτούς: «Ούτω λέγει Ιεχωβά, ο Βασιλεύς του Ισραήλ, και ο λυτρωτής αυτού, ο Ιεχωβά των δυνάμεων· Εγώ είμαι ο πρώτος, και εγώ ο έσχατος· και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός [Ελοχίμ]. Και τις, ως εγώ, θέλει κράξει, και αναγγείλει, και διατάξει εις εμέ, αφού εσύστησα τον παλαιόν λαόν; και τα επερχόμενα, και τα μέλλοντα, ας αναγγείλωσι προς αυτούς.»

16. Ποια απάντησι δίνουν τα έθνη στην πρόκλησι του Ιεχωβά;

¹⁶ Αλλά καμμιά απάντησις δεν δίδεται από τα έθνη.

17. Πώς ο Ιεχωβά ενθαρρύνει τώρα τον λαό του;

¹⁷ Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να ενθαρρύνη τον λαό του Ιεχωβά για να γίνη πιο θαρραλέος στη μαρτυρία του γι’ αυτόν και την κυριαρχία του. Αυτός τους ενθαρρύνει: «Μη φοβείσθε, μηδέ τρομάζετε, Έκτοτε δεν σε έκαμα να ακούσης, και ανήγγειλα τούτο; Σεις είσθε μάλιστα μάρτυρες μου. Εκτός εμού υπάρχει Θεός [Ελόαχ]; Βεβαίως δεν υπάρχει Βράχος. Δεν γνωρίζω ουδένα.»—Ησ. 44:6-8, ΜΝΚ.

ΟΙ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΗΣΧΥΜΕΝΟΙ

18. Γιατί τα έθνη δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ή να κάμουν διεκδίκησι των θεών των;

¹⁸ Οι μάρτυρες υπέρ των θεών των εθνών του κόσμου απέρριψαν τον Ιεχωβά και τον Λόγο του, και συνεπώς έπρεπε να έχουν κάτι να πουν για να δικαιολογήσουν τους θεούς των. Το κακό, όμως, είναι ότι τους θεούς, που έχουν, τους έχουν κατασκευάσει για τον εαυτό τους, και οι λατρευταί είναι όμοιοι με τους θεούς που κατεσκεύασαν—είναι μηδέν, και δεν ακούουν τίποτε ως απόδειξι της θειότητος των ανθρωποποιήτων θεοτήτων τους, και επομένως καταισχύνονται. Γιατί βρίσκονται σ’ αυτή την κατάστασι αμηχανίας; Ο Ιεχωβά εξηγεί: «Όσοι κατασκευάζουσιν είδωλα, πάντες είναι ματαιότης· . . . και αυτοί είναι μάρτυρες αυτών ότι δεν βλέπουσιν, ουδέ νοούσι, δια να καταισχυνθώσι. Τις έπλασε θεόν, ή έχυσεν είδωλον, το οποίον ουδέν ωφελεί; Ιδού, πάντες οι σύντροφοι αυτού θέλουσιν αίσχυνθή· . . . ας συναχθώσι πάντες ομού· ας παρασταθώσι· θέλουσι φοβηθή, θέλουσιν εντραπή πάντες ομού.»—Ησ. 44:9-11.

19. Τελικά, σε ποια κατάστασι βρίσκονται οι μάρτυρες των θεών του κόσμου, και τι λέγει ο Ιεχωβά τώρα στον λαό του;

¹⁹ Οι μάρτυρες των εθνών του κόσμου στέκουν τελείως άναυδοι και σιωπηλοί ενώπιον του δικαστηρίου. Δεν υπάρχει ανάγκη να τους απευθύνη περαιτέρω προσκλήσεις γι’ αποδείξεις· γι’ αυτό ο Ιεχωβά παρακινεί τους μάρτυράς του να φωνάξουν και καλεί όλον τον ουρανό και όλη τη γη να χαρούν μ’ αυτά που έχει να πη σχετικά με την προσεχή απελευθέρωσι του λησμονημένου λαού του από την Βαβυλώνα. Λέγει σ’ αυτούς: «Ενθυμού ταύτα, Ιακώβ και Ισραήλ· διότι δούλός μου είσαι· εγώ σε έπλασα· δούλός μου είσαι· Ισραήλ, δεν θέλεις λησμονηθή υπ’ εμού. Εξήλειψα, ως πυκνήν ομίχλην, τας παραβάσεις σου, και ως νέφος, τας αμαρτίας σου· επίστρεψον προς εμέ· διότι εγώ σε ελύτρωσα.»

20. Ως ποιο σημείο υπόσχεται ο Ιεχωβά να συγχωρήση τον λαό του, και τι απαιτεί αυτό από τον ουρανό και τη γη;

²⁰ Συγχωρώντας τον λαό του, αποκρύπτει από τα βλέμματά του τις παραβάσεις των, ακριβώς όπως αν ένα σύννεφο να εκάλυπτε την όρασί του. Κι έπειτα λέγει: «Ψάλλετε, ουρανοί· διότι ο Ιεχωβά έκαμε τούτο! Αλαλάξατε, τα κάτω της γης! . . . Διότι ο Ιεχωβά ελύτρωσε τον Ιακώβ, και εδοξάσθη εν τω Ισραήλ.»—Ησ. 44:21-23, ΜΝΚ.

21. Με ποια πρόβλεψι οδηγεί ο Ιεχωβά τη δοκιμή σ’ ένα κατακόρυφο, και για ποιον σκοπό;

²¹ Και τώρα, με μια ισχυρή πρόβλεψι, η οποία φέρει την δοκιμή σ’ ένα κατακόρυφο για να δείξη ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά προφητεύει: «Ούτω λέγει ο Ιεχωβά, όστις σε ελύτρωσε, και σε έπλασεν εκ κοιλίας· Εγώ είμαι ο Ιεχωβά,, ο ποιήσας τα πάντα· ο μόνος εκτείνας τους ουρανούς, ο στερεώσας την γην απ’ εμαυτού· ο ματαιόνων τα σημεία των ψευδολόγων, και καθιστών παράφρονας τους μάντεις· ο ανατρέπων τους σοφούς, και μωραίνων την επιστήμην αυτών· ο στερεόνων τον λόγον του δούλου μου, και εκπληρών την βουλήν των μηνυτών μου· ο λέγων προς την Ιερουσαλήμ, Θέλεις κατοικισθή· και προς τας πόλεις του Ιούδα, Θέλετε ανακτισθή, και θέλω ανορθώσει τα ερείπια αυτού· ο λέγων προς την άβυσσον [βαθέα ύδατα, ΜΝΚ], Γενού ξηρά, και θέλω ξηράνει τους ποταμούς σου.»—Ησ. 44:24-27, ΜΝΚ.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ

22. (α) Ποια αποδεικνύεται ότι είναι η θέσις των μαρτύρων στην κάθε μία από τις παρατάξεις της δίκης; (β) Πώς θα μπορούσε να εκπληρωθούν οι λόγοι του Θεού στον Ησαΐα 44:26, 27, σχετικά με την Ιερουσαλήμ και τη Βαβυλώνα;

²² Οι οιωνοσκόποι, οι μάντεις, οι αστρολόγοι, οι πολιτικοί προγνώσται, οι οποίοι κάνουν δυσμενείς προβλέψεις για τον λαό τού Ιεχωβά (ιδιαιτέρως οι προγνώσται της Βαβυλώνος)—όλοι αυτοί ο Ιεχωβά απέδειξε ότι ήσαν μωροί ψευδολόγοι, καθυστερημένοι. Συγχρόνως απέδειξε ότι οι δικοί του δούλοι, οι αγγελιαφόροι του, οι μάρτυρες του όπως ο Ησαΐας και ο Ιερεμίας, ήσαν αληθινοί, διότι αυτός εξεπλήρωσε την θεόπνευστη συμβουλή που έδωσε μέσω αυτών των προφητών. Μολονότι ο Ιούδας και η Ιερουσαλήμ είχαν απολύτως ερημωθή δίχως ανθρώπινο κάτοικο επί εβδομήντα χρόνια, θα ανοικοδομούντο με εντολή του Ιεχωβά. Τι σημαίνει αν ο Ποταμός Ευφράτης, τα «βαθέα ύδατα», αποτελούσε την κυρία άμυνα της περιτειχισμένης πόλεως Βαβυλώνος; θα συνέβαινε ωσάν να εξητμίσθη. Οι παραπόταμοι του Ευφράτου θα έρρεαν εκεί ματαίως. Η Βαβυλών θα έπεφτε.

23. Τι δείχνουν τα γεγονότα των ημερών μας, και τι αποδεικνύει αυτό όσον αφορά την υπόθεσι;

²³ Τα γεγονότα επιβεβαιώνουν την προφητεία. Η αρχαία Βαβυλών, η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις, δεν υπάρχει πια. Ποια ήταν, λοιπόν, η απόφασις του Ανωτάτου Δικαστηρίου γι’ αυτή την αρχαία υπόθεσι; Ότι ο Ιεχωβά μόνος είναι ο ένας ζων και αληθινός Θεός, ο οποίος εκπληρώνει τον προφητικό του λόγο. Μπορούμε ν’ ανασκοπήσωμε ακόμη πληρέστερα το υπόμνημα, και θα διαπιστώσωμε ότι η ιστορία αποδεικνύει τον Ιεχωβά Θεό αληθινό.a

24. Ποια είναι η ερώτησις που πρέπει ν’ αντιμετωπίση κάθε άτομο, με ποια αποτελέσματα υπ’ όψιν;

²⁴ Το ερώτημα είναι, αφού ανασκοπήσωμε το υπόμνημα, ποια στάσι θα λάβωμε ως άτομα; Μπορούμε και οφείλομε να γίνωμε μάρτυρες του ενός μέρους ή του άλλου. Η εκλογή μας θα καθορίση το μέλλον μας, διότι όπως ο Θεός απεδείχθη αληθινός σχετικά με τη Βαβυλώνα και τον λαό του Ισραήλ, έτσι και τώρα η υπόθεσις ζη σε μια μεγαλύτερη κλίμακα και επείγει η λύσις της. Η Βαβυλών η Μεγάλη στέκει τώρα ως ο πιο εξέχων επίγειος αντίπαλος του Θεού σ’ αυτή τη δίκη. Θέλομε, λοιπόν, να είμεθα μάρτυρες των θεών της Βαβυλώνος της Μεγάλης, και ν’ αποδειχθούμε ψευδομάρτυρες, μωροί ψευδολόγοι; Στο νόμο του Θεού προς τον αρχαίο λαό του Ισραήλ, ένας μάρτυς, ο οποίος εψεύδετο για τον Θεό ή τον βλασφημούσε, εθανατώνετο. Αφού, λοιπόν, ανασκοπήσωμε τα γεγονότα, θα κάνωμε την κατάλληλη εκλογή και θα γίνωμε μάρτυρες του Ιεχωβά; Αν ναι, τότε ο Θεός θα γίνη ο Λυτρωτής μας. Είναι και ικανός και πρόθυμος να μας βοηθήση και να μας δώση ζωή. Το Ανώτατο Δικαστήριο συνεδριάζει. Ο Ιεχωβά ο Κριτής καλεί όλους να παρουσιάσουν τη μαρτυρία τους. Δεν υπάρχει μέση λύσις. Ή είμεθα ενεργώς υπέρ του Ιεχωβά Θεού ή είμεθα ενεργώς είτε σιωπηρώς υπέρ των θεών του κόσμου τούτου. Κάμετε την εκλογή σας, και έχετε υπ’ όψι σας ότι η απόφασίς σας σημαίνει ζωή ή θάνατο για σας.

[Υποσημειώσεις]