της τέκνων μετά τις ερημώσεις που εδοκίμασε στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η γυνή του Θεού Σιών δεν είχε πια λόγο να μιλή όπως είχε προείπει η προφητεία του Ησαΐα: «Αλλ’ η Σιών είπεν, ο Ιεχωβά με εγκατέλιπε, και ο Κύριός μου με ελησμόνησε.» Σ’ αυτά δε ο Ιεχωβά απαντά: «Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήση το τέκνον της κοιλίας αυτής; Αλλά και αν αύται λησμονήσωσιν, εγώ όμως δεν θέλω σε λησμονήσει. Ιδού, επί των παλαμών μου σε εζωγράφισα· τα τείχη σου είναι πάντοτε ενώπιόν μου. Οι οικοδόμοι σουa θέλουσιν ελθεί μετά σπουδής· οι δε καταστρέφοντές σε και ερημόνοντές σε, θέλουσιν εξέλθει από σου. Ύψωσον κύκλω τους οφθαλμούς σου, και ιδέ· πάντες ούτοι συναθροίζονται ομού, έρχονται προς σε.» (Ησαΐας 49:14, Α.Σ.Μ.· 49:15-18, Μ.Α.Μ.· Μ.Μ.) Από το έτος 1919 και έπειτα, το υπόλοιπο των πνευματικών υιών της οργανώσεως του Θεού Σιών έλαβε θάρρος και έσπευσε ν’ ανοικοδομήση την ερημωμένη ορατή οργάνωσι και ν’ αναζωογονήση την ελεύθερη και άφοβη λατρεία του Ιεχωβά και ν’ ανανεώση τη διακήρυξι της βασιλείας του δια του Χριστού Ιησού. Επέστρεψαν λοιπόν στη Σιών με χαρά, ο δε Ιεχωβά απέδειξε στη Σιών ότι δεν την είχε λησμονήσει ώστε να την αφήση να παραμείνη έρημη και κατερειπωμένη. Τα χέρια τής δυνάμεώς του, επάνω στα οποία το αγαπητό της όνομα ήταν ζωγραφισμένο ή χαραγμένο, έγιναν δραστήρια για να την ανοικοδομήσουν και ν’ ανεγείρουν τα τείχη της προστασίας της. Ο μέγας Δούλος του Χριστός Ιησούς διέταξε τα πνευματικά της τέκνα που βρίσκονταν στο σύστημα φυλακής της Βαβυλώνος, «Εξέλθετε,» και έπειτα τα ωδήγησε πίσω στη Σιών. Το σκοτάδι της θείας αποδοκιμασίας έφυγε απ’ αυτούς, και τώρα χαίρουν στο φως της ευνοίας του και της επιδοκιμασίας του.

Προοδεύει η Απελευθέρωσις έως τα Πέρατα της Γης

 1. Ποιων τους στεναγμούς ακούει ο Ιεχωβά, και γιατί είναι τώρα καιρός για να ενεργήση προς όφελός των;

ΕΩΣ ΤΑ πέρατα της γης υπάρχει μια απέραντη φυλακή, της οποίας προΐσταται η παγκόσμια οργάνωσις του Σατανά Βαβυλών, κρατώντας τον λαό σε πολιτική, κοινωνική, οικονομική, στρατιωτική και θρησκευτική δουλεία. Ο Θεός της αγάπης ακούει καθαρώτερα από κάθε άλλον τους στεναγμούς των δεσμίων που αγαπούν την ελευθερία, και ήγειρε τον μέγαν Δούλον του Χριστόν Ιησούν και τον περιέβαλε με βασιλική εξουσία για τον σκοπό, ακριβώς, να φέρη την απελευθέρωσί τους. Τώρα είναι καιρός για να ενεργήση, διότι πλησιάζει περισσότερο η ώρα της καταστροφής της μεγάλης Βαβυλώνος στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, όλοι δε οι άνθρωποι που παραμένουν υποδουλωμένοι σ’ αυτήν και συμμετέχουν στις αμαρτίες της θα καταστραφούν μαζί της.

 2. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά στο 1919 ότι είχε ενδιαφέρον για τη Σιών, και για ποιον σκοπό;

² Στο 1914 ο Ιεχωβά Θεός ετίμησε τον Δούλον του Ιησούν Χριστόν εγκαθιστώντας τον ως Βασιλέα στη Σιών. Όπως και η μικρογραφική Σιών των αρχαίων χρόνων, η Σιών αυτή είναι η οργάνωσις του Ιεχωβά. Εν τούτοις, είναι ουρανία, μ’ ένα ορατό μέρος επάνω στη γη, που αποτελείται από το υπόλοιπο των πνευματικών του υιών, Ισραηλιτών εσωτερικώς. Αυτός φροντίζει για την ορατή αυτή οργάνωσι του πνευματικού Ισραήλ περισσότερο από όσο φροντίζει οποιαδήποτε επίγεια μητέρα για το παιδί της που θηλάζει στην αγκαλιά της. Όταν, λοιπόν, η ορατή οργάνωσις εφαίνετο ερημωμένη χωρίς τη δυνατότητα επανορθώσεως στο 1918, και η δύναμις της μεγάλης Βαβυλώνος επάνω της εφαίνετο άθραυστη, ο Ιεχωβά έστειλε τον Δούλον του προς διάσωσίν της. Αυτός έθραυσε τη δύναμι του εχθρού από πάνω τους το 1919 και άρχισε να ελευθερώνη το δεσμευμένο υπόλοιπο για να αναλάβη πάλι την προς αυτόν λατρεία του ελεύθερα και άφοβα. Χάριν του ονόματός του ο Ιεχωβά ενδιαφέρθηκε για την αναδιοργάνωσι του λαού του ελευθερωμένου από τη Βαβυλώνα. Ο σκοπός του ήταν να τους συγκεντρώση και να τους ενώση σε μια οργάνωσι που ο εχθρός δεν θα μπορούσε ποτέ πια να την διασπάση, για να συνεχισθή η αγνή λατρεία.

 3. Ποιο γεγονός εξεικονίζει ότι ο Ιεχωβά δεν θ’ αφήση τη λατρεία του να εξαλειφθή στη γη από τη Βαβυλώνα;

³ Ας είμεθα βέβαιοι για ένα πράγμα: Ο Ιεχωβά δεν αφήνει τη λατρεία του να εξαλειφθή από τη γη με την ενέργεια της παγκοσμίου οργανώσεως του Διαβόλου Βαβυλώνος. Η λατρεία του υπήρχε στη γη και πριν εμφανισθή ακόμη η Βαβυλών στην εποχή του Νεβρώδ, και η αγνή του λατρεία θα υπάρχη στη γη και μετά την πτώσι της συγχρόνου μεγάλης Βαβυλώνος. Αυτό είναι τόσο βέβαιο όσο και το ότι το υπόλοιπο του αρχαίου Ισραήλ επέζησε από την καταστροφή της αρχαίας Βαβυλώνος. Τόσο ακριβώς βέβαιο είναι ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα επιζήσουν και θα υπάρχουν στη γη και αφού η Ρώμη, την οποίαν ο επίσκοπος της Πόλεως του Βατικανού αποκαλεί «Αιωνίαν Πόλιν», πέση σε αιώνια καταστροφή, και μαζί της η Μόσχα και άλλες έδρες ολοκληρωτικής εξουσίας. Όλοι οι δικτάτορες και οι τυραννικοί άρχοντες της γης είναι απλώς άνθρωποι. Αναπόφευκτα θα καταλήξουν στο χώμα της γης, και μάλιστα συντόμως. Αλλά η λατρεία του Ιεχωβά