Η Κατάστασις Υγείας της Ανθρωπότητος Όπως θα Μπορούσε να Είναι
1. Γιατί υπάρχει ανάγκη για έναν παγκόσμιο γιατρό, και ποιος κανόνας που ανέφερε ο Χριστός ισχύει για το ιατρικό επάγγελμα και τις υγειονομικές οργανώσεις;
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ υγείας της ανθρωπότητας βρίσκεται σε άθλιο σημείο! Τώρα, όσο ποτέ προηγουμένως, υπάρχει ανάγκη για έναν παγκόσμιο γιατρό, διότι νέες ασθένειες ανακαλύπτονται και θερίζουν θύματα. Εκείνοι που ασκούν το ιατρικό επάγγελμα καθώς και οι υγειονομικές οργανώσεις, όλοι τους απέτυχαν να γίνουν ένας παγκόσμιος γιατρός για τη θεραπεία όλων των ασθενειών της γης. Μα δεν θα μπορούσαμε να περιμένωμε κάτι το διαφορετικό, διότι ισχύει ο κανόνας: «Ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν.» Ποιος το είπε αυτό; Ένας άνθρωπος που θεράπευσε κάθε είδους ασθένεια, ανασταίνοντας μάλιστα κι έναν άνθρωπο την τέταρτη ημέρα μετά το θάνατό του. Ο άνθρωπος μ’ αυτό το ιατρικό υπόμνημα ήταν ο Ιησούς Χριστός. (Λουκ. 4:23· Μάρκ. 6:4-6) Ο δικός του θάνατος το 33 μ.Χ. δεν προήλθε από φυσική αιτία. Πέθανε από τα χέρια φονέων. (Πράξ. 7:52) Ποια θα μπορούσε να ήταν η κατάστασις υγείας της ανθρωπότητας σήμερα αν τον είχε δεχθή τότε, εκείνη την εποχή;
2, 3. (α) Ποιο ερώτημα κάνομε σχετικά με τον Ιεχωβά ως θεραπευτή; (β) Τι έφερε πάνω στην αρχαία Αίγυπτο ο Ιεχωβά για να ελευθερώση το λαό του, και για ποιο πράγμα προειδοποίησε τους Ισραηλίτες αν δεν πρόσεχαν στη φωνή του;
2 Θίγοντας το ζήτημα ακόμη πιο πριν από την εποχή εκείνη, ρωτάμε, ποια θα ήταν η κατάστασις αν οι άνθρωποι είχαν δεχθή τις υπηρεσίες Εκείνου που είπε στον εκλεκτό του λαό στις ημέρες του προφήτη Μωυσή: «Εγώ είμαι ο Κύριος ο θεραπεύων σε»;—Έξοδ. 15:26.
3 Επειδή είχε σκοπό ν’ απελευθερώση τον εκλεκτό του λαό από τη δουλεία στην αρχαία Αίγυπτο, ο Ιεχωβά επάταξε τη χώρα εκείνη με θαυματουργικές πληγές. Αργότερα αφαίρεσε τις προκαταρκτικές εννέα πληγές. Έφερε τον ελευθερωμένο λαό του σε εθνική διαθήκη που επρόκειτο να απεργασθή τη σωματική, διανοητική και πνευματική ευημερία τους. Χρησιμοποίησε τον Μωυσή για να προειδοποιήση εκείνους τους Ισραηλίτες για το τι θα ακολουθούσε αν συνέχιζαν να παραβαίνουν το νόμο εκείνης της διαθήκης, λέγοντας: «Και πάσαν ασθένειαν και πάσαν πληγήν, ήτις δεν είναι γεγραμμένη εν τω βιβλίω του νόμου τούτου, ταύτας ο Κύριος θέλει φέρει επί σε, εωσού εξολοθρευθής. Και θέλετε εναπολειφθή ολιγοστοί τον αριθμόν, ενώ ήσθε ως τα άστρα του ουρανού κατά το πλήθος· διότι δεν υπήκουσας εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου.»—Δευτ. 28:61, 62.
4, 5. (α) Αφού οι επιζώντες Ιουδαίοι υποφέρουν τόσα σήμερα, ποιο ερώτημα μπορούμε να θέσωμε για το σύγχρονο αντίστοιχο του Ισραήλ; (β) Τι θα συνέβαινε σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 58:9-12, αν διόρθωναν τις οδούς τους;
4 Σήμερα όχι μόνο τα εκατομμύρια των επιζώντων Ιουδαίων υποφέρουν από σωματικές ασθένειες, για να μην πούμε επίσης για τις διανοητικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και οικονομικές διαταραχές, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα υποφέρει τα ίδια. Απ’ αυτή την άποψι ούτε και ο Χριστιανικός κόσμος ακόμη δεν υπερτερεί από τους φυσικούς Ιουδαίους. Πραγματικά, ο Χριστιανικός κόσμος φέρνει τη μεγαλύτερη ευθύνη ενώπιον του Θεού. Αν ο αρχαίος Ισραήλ έπαθε τόσα κακά γιατί δεν διόρθωσε τις οδούς του όπως του είχε πει ο Ιεχωβά να κάνη μέσω του Ησαΐα, τι μπορούμε να περιμένωμε ότι θα πάθη τελικά και μάλιστα σύντομα, ο Χριστιανικός κόσμος; Ποια θα μπορούσε να ήταν η κατάστασίς μάς το εκθέτει ο προφήτης Ησαΐας με τα εξής λόγια:
5 «Τότε θέλεις κράζει και ο Κύριος θέλει αποκρίνεσθαι· θέλεις φωνάζει και εκείνος θέλει λέγει, Ιδού, εγώ. Εάν εκβάλης εκ μέσου σου τον ζυγόν, την ανάτασιν του δακτύλου [σε ένδειξι περιφρονήσεως ή κατακρίσεως] και τους ματαίους λόγους· και ανοίγης την ψυχήν σου προς τον πεινώντα και ευχαριστής την τεθλιμμένην ψυχήν· τότε το φως σου θέλει ανατέλλει εν τω σκότει και το σκότος σου θέλει είσθαι ως μεσημβρία. Και ο Κύριος θέλει σε οδηγεί πάντοτε και χορταίνει την ψυχήν σου εν ανομβρίαις και παχύνει τα οστά σου· και θέλεις είσθαι ως κήπος ποτιζόμενος και ως πηγή ύδατος, της οποίας τα ύδατα δεν εκλείπουσι. Και οι από σου θέλουσιν οικοδομήσει τας παλαιάς ερημώσεις· θέλεις ανεγείρει τα θεμέλια πολλών γενεών· και θέλεις ονομασθή, Ο επιδιορθωτής των χαλασμάτων, Ο ανορθωτής των οδών δια τον κατοικισμόν.»—Ησ. 58:9-12.
6. Έχοντας υπ’ όψιν τις δυνατότητες που είχαν τεθή μπροστά στον Ισραήλ στις ημέρες του Ησαΐα, ποιο ερώτημα πρέπει να θέσωμε για τις δυνατότητες που έχει το σύγχρονο αντίστοιχο του Ισραήλ;
6 Ω, ποια θα μπορούσε να ήταν η εθνική κατάστασις του αρχαίου Ισραήλ αν είχε ακολουθήσει τη συμβουλή που έδωσε καθαρά ο Ιεχωβά! Λόγω της παντοδυναμίας του θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήση τις συνθήκες που όπως είπε θα έρχονταν αν ο Ισραήλ αφαιρούσε από μέσα του τα αποκρουστικά πράγματα που έβλαπταν τόσο τον ίδιο όσο και τη με διαθήκη σχέσι του με τον Θεό. Επειδή δεν το έκανε αυτό ο Ισραήλ, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Τρομερή ήταν η πείρα διαπαιδαγωγήσεως που πέρασε ο Ισραήλ τον επόμενο αιώνα μετά την προφητεία του Ησαΐα. Στο φως όλων αυτών των παραδειγμάτων, πρέπει να ρωτήσωμε, Τι θα πούμε για το σύγχρονο αντίστοιχο του Ισραήλ, δηλαδή το Χριστιανικό κόσμο; Ποια θα μπορούσε να ήταν η κατάστασις της υγείας του κοινωνικά, οικονομικά, ηθικά και θρησκευτικά αν είχε δεχθή το φάρμακο από τον Θείο Θεραπευτή, τον Ιεχωβά, και είχε δεχθή το άγγελμα της Βασιλείας που κηρύττουν οι Χριστιανοί μάρτυρές του για έναν και πλέον αιώνα τώρα;
7. Ποιο ζωντανό παράδειγμα έχομε σήμερα για το ποια θα μπορούσε να είναι η κατάστασις στον Χριστιανικό κόσμο;
7 Για το ποια θα μπορούσε να ήταν η κατάστασις του Χριστιανικού κόσμου, υπάρχει ένα παράδειγμα. Ποιο; Αυτό που βλέπομε σήμερα σ’ εκείνους που εξεικονίσθηκαν από τους γιους του Ησαΐα, από τα «παιδιά» που του έδωσε ο Ιεχωβά και που ο Ιεχωβά τα χρησιμοποίησε για να προσκιάσουν τους κεχρισμένους με το πνεύμα μαθητές του Ιησού Χριστού. (Ησ. 8:18· Εβρ. 2:13) Επί 65 και πλέον χρόνια αυτοί έχουν αναγγείλει στον κόσμο ότι η Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά στηρίζεται τώρα στους ώμους του ενθρονισμένου Υιού του Θεού, του Ιησού Χριστού, ως Άρχοντος Ειρήνης. (Ησ. 9:6, 7) Έτσι έχουν διώξει από εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένα άτομα το βαθύ σκοτάδι που σκεπάζει ολόκληρο τον κόσμο. Με τα νέα της Βασιλείας, όπως προείπε ο Ιησούς στον Ματθαίο 24:14, τρέφουν τους πνευματικά πεινασμένους ανθρώπους με κάτι, πολύ πιο ζωοπάροχο από την υλική τροφή. Αυτό τους έφερε πνευματική ανάρρωσι.
8. Σε ποια περαιτέρω λόγια του Ιεχωβά για το Σάββατο προσέχουν τώρα αυτοί που ανάρρωσαν πνευματικά, και με ποιες υποσχέσεις μπροστά τους;
8 Όλοι οι πνευματικά θεραπευμένοι προσέχουν τώρα τα περαιτέρω λόγια καθοδηγίας του Ιεχωβά που ο αρχαίος Ισραήλ δεν πρόσεξε: «Εάν αποστρέψης τον πόδα σου από του σαββάτου, από του να κάμνης τα θελήματά σου εν τη αγία μου ημέρα, και ονομάζης το σάββατον τρυφήν, αγίαν ημέραν του Κυρίου, έντιμον, και τιμάς αυτό, μη ακολουθών τας οδούς σου μηδέ ευρίσκων εν αυτώ το θέλημά σου μηδέ λαλών τους λόγους σου, τότε θέλεις εντρυφά εν Κυρίω· και εγώ θέλω σε ιππεύσει επί τους υψηλούς τόπους της γης, και σε θρέψει με την κληρονομίαν του πατρός σου Ιακώβ· διότι το στόμα του Κυρίου ελάλησε.»—Ησ. 58:13, 14.
9. Βρίσκονται τώρα οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι Χριστιανοί κάτω από τις διατάξεις ενός εβδομαδιαίου Σαββάτου, και ποια Σαββατιαία περίοδο πλησιάζουν γοργά;
9 Οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι Χριστιανοί, όπως είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, δεν έχουν καμμιά υποχρέωσι να τηρούν ένα εβδομαδιαίο Σάββατο που αρχίζει με τη δύσι του ηλίου την Παρασκευή και τελειώνει με τη δύσι του ηλίου το Σάββατο, διότι δεν είναι κάτω από τον κώδικα των νόμων που δόθηκε από τον Μεσίτη Μωυσή. (Έξοδ. 20:1-11) Ούτε και ο Ιησούς Χριστός, ο Μεσίτης της νέας διαθήκης, διέταξε τους μαθητές του να τηρούν την Κυριακή σαν μια Σαββατιαία μέρα. Γνωρίζουν ότι ζουν στην έβδομη μέρα της δημιουργικής εβδομάδας του Ιεχωβά Θεού, στη διάρκεια της οποίας ο Θεός αναπαύεται από άμεσα δημιουργικά έργα σχετικά με τη γη μας. (Γέν. 1:1 ως 2:4) Τα παγκόσμια γεγονότα καθώς και η Βιβλική χρονολογία δείχνουν ότι τώρα πλησιάζομε γοργά στον καιρό για ν’ αρχίση η χιλιετής βασιλεία του Ιησού Χριστού. Η χιλιετής βασιλεία του για την ευλογία όλου του ανθρωπίνου γένους θα πάρη τα τελευταία χίλια χρόνια της ημέρας αναπαύσεως ή Σαββατιαίας ημέρας του Ιεχωβά, διάρκειας επτά χιλιάδων ετών. Η βασιλεία του Χριστού θα είναι μια Σαββατιαία ημέρα έξοχης απολαύσεως για όλο το ανθρώπινο γένος.
10. Είναι Γραφικό το εβδομαδιαίο «σάββατο» του Χριστιανικού κόσμου, και για ποιο σκοπό χρησιμοποιείται κυρίως σήμερα;
10 Επί 1.500 και πλέον χρόνια ο Χριστιανικός κόσμος τηρεί τυπικά την Κυριακή σαν ένα είδος Χριστιανικού Σαββάτου. Αλλά η Κυριακή δεν είναι ούτε Χριστιανική ούτε Ιουδαϊκή. Όπως δείχνει το όνομά της [Ημέρα του Ηλίου στα αγγλικά] είναι στην πραγματικότητα ειδωλολατρική γιορτή για τον εορτασμό του θεού ήλιου. Σήμερα είναι βέβαιο ότι ο Χριστιανικός κόσμος δεν τηρεί τη δική του Κυριακή σαν ημέρα αναπαύσεως προς τιμήν του Ιεχωβά και για το καλό του ανθρώπινου σώματος. Κατά το πλείστον χρησιμοποιούν την ημέρα αυτή σαν ημέρα αθλητισμού, εκδρομών, παρακολουθήσεως θεάτρων και για άλλες μη θρησκευτικές δραστηριότητες και ιδιοτελείς απολαύσεις, για να μη μιλήσουμε για τα τυχερά παιγνίδια και τις τόσες άλλες ανήθικες δραστηριότητες.
11. Πώς οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά τηρούν σήμερα ένα αληθινό «σάββατο» κι έτσι συμμορφώνονται με το παράδειγμά του;
11 Αυτό που οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά τηρούν είναι ένα συνεχές «σάββατο» στον Ιεχωβά Θεό. Πώς; Με το να αναπαύωνται ή να απέχουν από τα έργα τους που θα έτειναν να τους αυτοδικαιώσουν ενώπιον του Ιεχωβά και να κερδίσουν έτσι μόνοι τους την αιώνια σωτηρία τους. Με πίστι αναπαύονται στην εξαγοραστική αξία της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού σαν τη βάσι για την αιώνια σωτηρία τους. Με τον τρόπο αυτό συμμορφώνονται με τη μεγάλη έβδομη «ημέρα» της Δημιουργικής Εβδομάδας του Ιεχωβά, στην οποία εξεικονιστική «ημέρα» αναπαύεται και ο ίδιος.
12. Ποια είναι η σημερινή ‘σαββατιαία ανάπαυσις’ που «μένει» για το λαό του Θεού, κι έτσι πώς χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το Ιουδαϊκό σάββατο και την Κυριακή του Χριστιανικού κόσμου;
12 Σχετικά με την ανάπαυσι του Χριστιανού με πίστι στο «σάββατο» των επτά χιλιετηρίδων του Ιεχωβά, διαβάζομε: «Διότι είπεν εν μέρει τινί περί της εβδόμης ούτω: Και κατέπαυσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού . . . Άρα μένει κατάπαυσις εις τον λαόν του Θεού. Διότι ο εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, καθώς ο Θεός από των εαυτού.» (Εβρ. 4:4-10) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επαναπαύονται με πίστι στη θυσία του Χριστού σαν την προμήθεια του Θεού για την ανθρώπινη σωτηρία. Έτσι, μπορούν να χρησιμοποιούν το Ιουδαϊκό σάββατο και την Κυριακή του Χριστιανικού κόσμου για να κηρύττουν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού από σπίτι σε σπίτι.
Το Χάσμα Ανάμεσα στον Χριστιανικό Κόσμο και στον Αναγκαίο Θεραπευτή
13. Σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 59:1-4, ποια διαγωγή του καθ’ ομολογία λαού του Θεού έχει δημιουργήσει ένα χάσμα μεταξύ αυτού και αυτών;
13 Το πώς κατάντησε σήμερα ο Χριστιανικός κόσμος, ενώ θα μπορούσε να ήταν διαφορετικός, δεν είναι κάτι που οφείλεται στην έλλειψι ικανότητας του Παντοδυνάμου Θεού. Γιατί, λοιπόν, δεν ήρθε σωτηρία στον αρχαίο Ισραήλ, και αντίστοιχα, γιατί δεν ήρθε σωτηρία στο Χριστιανικό κόσμο ή στον υπόλοιπο κόσμο; Ο λόγος μας δίνεται στα επόμενα λόγια: «Ιδού, η χειρ του Κυρίου δεν εσμικρύνθη, ώστε να μη δύναται να σώση, ουδέ το ωτίον αυτού εβάρυνεν, ώστε να μη δύναται να ακούση· αλλά αι ανομίαι σας έβαλον χωρίσματα μεταξύ υμών και του Θεού υμών, και αι αμαρτίαι σας έκρυψαν το πρόσωπον αυτού από σας, δια να μη ακούη. Διότι αι χείρες σας είναι μεμολυσμέναι από αίματος και οι δάκτυλοί σας από ανομίας· τα χείλη σας ελάλησαν ψεύδη· η γλώσσα σας εμελέτησε κακίαν. Ουδείς εκζητεί την δικαιοσύνην ουδέ κρίνει εν αληθεία· θαρρούσιν επί την ματαιότητα, και λαλούσι ψεύδη· συλλαμβάνουσι κακίαν και γεννώσιν ανομίαν [βλάβη, ΜΝΚ].»—Ησ. 59:1-4.
14. Γιατί, σαν τον Ισραήλ των ημερών του Ησαΐα, δεν θα μπορούσε ν’ αθωωθή ο Χριστιανικός κόσμος του 20ου αιώνα στο θείο δικαστήριο;
14 Αυτή η ματιά ως προς το τι ήταν ο Ισραήλ στις ημέρες του Ησαΐα αποκάλυψε πολλές λεπτομέρειες. Πώς θα μπορούσε ο Ιεχωβά να μένη κοντά στο λαό ενός έθνους σαν κι αυτό ή να τους ευλογή; Το έθνος ήταν εκείνο που δημιουργούσε το ρήγμα μεταξύ αυτού και του Θεού. Το ίδιο αληθεύει και για το ρήγμα ανάμεσα στον Θεό και τον καθ’ ομολογία λαό του, τον Χριστιανικό κόσμο. Το χέρια, τα δάχτυλα, τα χείλη, η γλώσσα, όλα συμμετέχουν στην κακία, προς βλάβη του ίδιου του Χριστιανικού κόσμου. Ύστερα από δύο παγκόσμιους πολέμους, όχι μόνο τα χέρια στάζουν ήδη ανθρώπινο αίμα, αλλά σχεδιάζει να χύση ανθρώπινο αίμα σε μια ακόμη πιο απέραντη κλίμακα, χρησιμοποιώντας ίσως αυτή τη φορά ατομικές και πυρηνικές βόμβες και άλλα διαβολικά μέσα που θα προκαλέσουν αγωνιώδη θάνατο σε αναρίθμητους ανθρώπους. Ασφαλώς, το ότι φέρνει τα προβλήματά του στα Ηνωμένα Έθνη ή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στην Ολλανδία, δεν είναι το ίδιο σαν να έφερνε τα ζητήματα στο θείο δικαστήριο «εν αληθεία» μπροστά σ’ όλο τον ουρανό και τη γη. Σ’ ένα τέτοιο θείο δικαστήριο δεν θα μπορούσε ποτέ ο Χριστιανικός κόσμος ν’ αθωωθή.
15, 16. Τι είναι φυσικό να γεννηθή απ’ αυτά που συλλαμβάνουν διεθνώς, και με τι μοιάζει να μιλούν και να μελετούν όλες αυτές οι διπλωματικές φλυαρίες;
15 Στα Ηνωμένα Έθνη, τα μη Χριστιανικά έθνη ξεπερνούν ήδη σε αριθμό τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου. Και όμως, οι κληρικοί και οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου αποβλέπουν σ’ αυτό το πρόχειρο κατασκεύασμα σαν αντικατάστατο της βασιλείας του Θεού και το θεωρούν σαν «τη μοναδική ελπίδα του κόσμου» και ενεργούν σαν να εκπροσωπούσε αυτό πραγματικά τη βασιλεία. Αν αυτό δεν δείχνη ότι «θαρρούσιν επί την ματαιότητα,» τότε ποιο πράγμα το δείχνει; Όλες οι δημόσιες και ιδιαίτερες συνομιλίες τους για εμπιστοσύνη στα Ηνωμένα Έθνη και σ’ άλλες ανθρωποποίητες οργανώσεις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια δεν είναι σαν να «λαλούσι ψεύδη,» ιδιαίτερα ο Χριστιανικός κόσμος; Αλλιώς πώς να χαρακτηρίσωμε όλες αυτές τις φλυαρίες;
16 Αφού μόνο ‘κακία’ συλλαμβάνουν διεθνώς και όχι ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό, το μόνο που μπορούμε να περιμένωμε να γεννηθή φυσιολογικά είναι «βλάβη.» Και τι «δύσκολο παιδί» θα είναι αυτό που θα γεννηθή! Από την άποψι του Ιεχωβά, όλες οι διπλωματικές συνομιλίες ανάμεσα στα έθνη, Χριστιανικά και μη, είναι απλώς ‘ομιλία ψεύδους’ και ‘μελέτη κακίας.’
17. Με τι μοιάζει να δηλητηριάζεται ο κατ’ όνομα λαός του Θεού, και γιατί ο δρόμος που πήραν δεν πρόσφερε ασφαλή οδό για τους ταξιδιώτες;
17 Σήμερα οι άνθρωποι, και μέσα και έξω από το Χριστιανικό κόσμο, δηλητηριάζονται, όχι μόνο χημικά, αλλά και πνευματικά. Σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 59:5-8 οι κατήγοροι θα μπορούσαν να πουν μπροστά στον Θεό, τον Κριτή όλων: «Βασιλίσκου ωά επωάζουσι, και ιστόν αράχνης υφαίνουσιν· όστις φάγη εκ των ωών αυτών, αποθνήσκει· και αν σπάση κανέν, εξέρχεται έχιδνα. Τα πανία αυτών δεν θέλουσι χρησιμεύσει εις ενδύματα, ουδέ θέλουσιν ενδυθή από των έργων αυτών· τα έργα αυτών είναι έργα ανομίας, και το έργον της βίας είναι εν ταις χερσίν αυτών. Οι πόδες αυτών τρέχουσι προς το κακόν, και σπεύδουσι να χύσωσιν αίμα αθώον· οι διαλογισμοί αυτών είναι διαλογισμοί ανομίας· ερήμωσις και καταστροφή είναι εν ταις οδοίς αυτών. Την οδόν της ειρήνης δεν γνωρίζουσι· και δεν είναι κρίσις εις τα βήματα αυτών· αυτοί εις εαυτούς διέστρεψαν τας οδούς αυτών· πας ο περιπατών εν αυταίς δεν γνωρίζει ειρήνην.»
18. Τι είδους παράδειγμα υπήρξε ο Χριστιανικός κόσμος σχετικά με τη διατήρησι ειρήνης;
18 Αν ο Χριστιανικός κόσμος δεν μπορεί να διατηρήση την ειρήνη ανάμεσά του, πώς μπορούμε να περιμένωμε ότι θα το κάνη αυτό ο υπόλοιπος κόσμος; Ο Χριστιανικός κόσμος υπήρξε κακό παράδειγμα και κακοπαρέστησε χονδροειδώς το τι είναι η πραγματική Χριστιανοσύνη. Υπήρξε πολύ κραυγαλέος κάνοντας εκκλήσεις για ειρήνη και ασφάλεια, αλλά ασφαλώς το ότι εξοπλίζεται βαριά για πόλεμο υποπτευόμενος τους κοσμικούς γείτονές του δεν είναι ο σωστός τρόπος για να ετοιμάση το δρόμο προς την ειρήνη.
19. Σε τι κατέληξε η υποκριτική κατάστασις στον αρχαίο Ισραήλ σχετικά με τη δικαιοσύνη και τη διάκρισι του σωστού δρόμου;
19 «Δια τούτο η κρίσις είναι μακράν αφ’ ημών,» συνεχίζει ο προφήτης του Ιεχωβά Ησαΐας, «και η δικαιοσύνη δεν μας φθάνει· προσμένομεν φως και ιδού σκότος· λάμψιν και περιπατούμεν εν ζόφω. Ψηλαφώμεν τον τοίχον ως οι τυφλοί, και ψηλαφώμεν ως οι μη έχοντες οφθαλμούς· είμεθα εν μέσω των αγαθών ως νεκροί.
20. (α) Ήταν εύκολο να δη κανείς τους στασιασμούς, τις παραβάσεις και τις αμαρτίες του Ισραήλ; (β) Έτσι κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, πώς τα πήγαιναν η κρίσις η δικαιοσύνη και η αλήθεια;
20 «Πάντες βρυχώμεθα ως άρκτοι και στενάζομεν ως τρυγόνες· κρίσιν προσμένομεν αλλά δεν υπάρχει· σωτηρία αλλ’ είναι μακράν αφ’ ημών. Διότι αι παραβάσεις ημών επληθύνθησαν ενώπιόν σου, και αι αμαρτίαι ημών είναι μάρτυρες καθ’ ημών· διότι μεθ’ ημών είναι αι παραβάσεις ημών· και τας ανομίας ημών ημείς γνωρίζομεν αυτάς· παρέβημεν και εψεύσθημεν προς τον Κύριον, και απεμακρύνθημεν από όπισθεν του Θεού ημών· ελαλήσαμεν άδικα και στασιαστικά· συνελάβομεν και επροφέραμεν εκ της καρδίας λόγους ψεύδους. Και η κρίσις εστράφη οπίσω και η δικαιοσύνη ίσταται μακράν· διότι η αλήθεια έπεσεν εν τη οδώ και η ευθύτης δεν δύναται να εισχωρήση. Ναι, εξέλιπεν η αλήθεια· και ο εκκλίνων από του κακού γίνεται θήραμα.»—Ησ. 59:9-15· Ρωμ. 3:15-18.
21. Σε ποιον ταιριάζει πολύ καλά σήμερα η περιγραφή του Ισραήλ στις ημέρες του Ησαΐα, και πώς θα μπορούσε η ανθρωπότητα να έχη μια καλύτερη προοπτική;
21 Πόσο καλά ταιριάζει αυτή η αρχαία περιγραφή στις συνθήκες που υπάρχουν στο Χριστιανικό κόσμο σήμερα! Από το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1918 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν γίνει πολύ εξέχοντες στην παγκόσμια σκηνή, παρά τον άγριο διωγμό. Τι θα γινόταν αν δέχοντο ευνοϊκά το άγγελμα της βασιλείας του Ιεχωβά στα χέρια του ενδοξασμένου Χριστού και ενεργούσαν σύμφωνα μ’ αυτό αντί να το πολεμούν άδικα και να καταδιώκουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια; Πόσο πολύ καλύτερη θα ήταν τώρα από κάθε άποψι η κατάστασις υγείας της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα του Χριστιανικού κόσμου! Τι λαμπρότερη προοπτική θα υπήρχε για την ανθρωπότητα!