“Να Είστε Χαρούμενοι για Πάντα”
1. (α) Ποια είναι η «πόλις» της επιστολής στους Εβραίους 11:10; (β) Ως πότε πρέπει να περιμένει ο «πολύς όχλος» την ‘εκπλήρωση της υποσχέσεως’;
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, μπορούμε να είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που ο Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Χριστός Ιησούς, βασιλεύει τώρα στην ουράνια «Ιερουσαλήμ.» Αυτή είναι η πόλη η «επουράνιος [που ανήκει στον ουρανό, ΜΝΚ]» που αναφέρεται στην προς Εβραίους επιστολή κεφάλαιο 11, για την οποία ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ ‘αγωνίστηκαν.’ Αυτοί ‘ωμολόγησαν ότι ήταν ξένοι και πάροικοι στη γη’ της Χαναάν, γιατί ζητούσαν με ζήλο «την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός.» Όπως και ο «πολύς όχλος,» που σήμερα έχει ελπίδα ζωής πάνω στη γη, έτσι και η ‘εκπλήρωση τής υποσχέσεως’ σ’ εκείνους τους αρχαίους άντρες πρέπει να περιμένει μέχρις ότου οι χρισμένοι Χριστιανοί λάβουν την κληρονομιά τους στην ουράνια Βασιλεία.—Εβραίους 11:8-16, 39, 40· Αποκάλυψις 7:9.
Η «Ουράνια Ιερουσαλήμ»
2. (α) Πώς το Εβραίους 12:1, 2 οδηγεί στην ελπίδα της Μεσσιανικής Βασιλείας; (Ψαλμός 110:1, 2) (β) Πώς προσκιάστηκε στο όρος Σινά η έλευση της Βασιλείας;
2 Η προς Εβραίους επιστολή, κεφάλαιο 12 συνεχίζει και ενθαρρύνει τους χρισμένους Χριστιανούς να ωφεληθούν από το παράδειγμα εκείνων των πιστών μαρτύρων των αρχαίων χρόνων, κι επίσης ν’ αποβλέπουν «εις το Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως,» ο οποίος, αφού υπέμεινε, «εκάθησεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού» εωσότου τελειώσουν «οι καιροί των εθνών.» (Εβραίους 12:1, 2) Κατόπιν, ο Παύλος τονίζοντας την ελπίδα για τη Βασιλεία που έχουν αυτοί οι Χριστιανοί, περιγράφει τη φοβερή εκδήλωση τής δόξας του Ιεχωβά στο όρος Σινά τον καιρό της εγκαινιάσεως της διαθήκης του Νόμου με τον κατά σάρκα Ισραήλ. Τότε ήταν που ο Ιεχωβά είπε στον Ισραήλ: «Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, . . . θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα, και έθνος άγιον.»—Έξοδος 19:5, 6.
3. Πώς οι πνευματικοί Ισραηλίτες ‘προσήλθαν’ σε κάτι πιο φοβερό;
3 Αλλά οι πνευματικοί Ισραηλίτες—οι χρισμένοι Χριστιανοί σήμερα—είναι σε μια «νέα διαθήκη.» (Εβραίους 8:8-11) Και τώρα έχουν «προσέλθει» σε κάτι πολύ πιο φοβερό. Ποιο είναι αυτό; Ο Παύλος απαντάει στο Εβραίους 12:22: «Προσήλθετε εις όρος Σιών, και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ.» Αυτή η προσέλευση είχε αρχίσει με τους κληρονόμους της Βασιλείας των ημερών του Παύλου, καθώς αυτοί εποικοδομούνταν «οίκος πνευματικός» πάνω στο θεμέλιο, στον Χριστό Ιησού, που είχε τεθεί τώρα στη Σιών. (1 Πέτρου 2:4-9) Άλλοι χρισμένοι Χριστιανοί θα εξακολουθούσαν να προσέρχονται στην ουράνια Ιερουσαλήμ ωσότου συναχθούν στο «Αρνίο» όλοι οι 144.000, για να σταθούν μαζί του, πάνω στο ουράνιο εκείνο όρος Σιών.—Αποκάλυψις 14:1-5.
4. Σε σχέση με τη Μεσσιανική Βασιλεία, σε ποια άλλα χαρακτηριστικά έχουν ‘πλησιάσει’ οι χρισμένοι Χριστιανοί;
4 Εδώ στο Εβραίους 12:22-24, ο Παύλος περιγράφει επίσης άλλα χαρακτηριστικά στα οποία έχουν «προσέλθει,» οι Χριστιανοί και τα οποία έχουν σχέση με τη Μεσσιανική Βασιλεία και τους σκοπούς της. Μιλάει για την παρουσία «μυριάδων αγγέλων,» οι οποίοι όπως δείχνουν τα εδάφια Δανιήλ 7:9-14 και Ματθαίος 25:31 θα είναι παρόντες όταν εκείνος που είναι «ως υιός ανθρώπου» λαβαίνει τη Βασιλεία. Ο Παύλος αναφέρεται επίσης στην «εκκλησίαν πρωτοτόκων» οι οποίοι κληρονομούν τη Βασιλεία. Μεγαλύνει τον Θεό σαν «Κριτή όλων» ο οποίος ανακηρύσσει αυτούς τους ‘πρωτότοκους γιους’ δίκαιους, για να μπορούν να παρθούν στη νέα διαθήκη στην οποία ο Ιησούς είναι μεσίτης μέσω του δικού του πολύτιμου αίματος. (Εβραίους 9:13-15· Ρωμαίους 5:1, 9) Και ο Παύλος αναφέρει επίσης τα ‘πνεύματα δικαίων (πνευματικές ζωές δικαίων, ΜΝΚ),’ τους πνευματικούς κληρονόμους, οι οποίοι τώρα περπατούν εις «νέαν ζωήν.»—Ρωμαίους 6:4· 8:16.
5. (α) Πώς το Εβραίους 12:28, 29 δείχνει ότι η «επουράνιος Ιερουσαλήμ» είναι η Μεσσιανική Βασιλεία; (β) Πώς το Εβραίους 13:14, 15 δείχνει ότι αυτή η «πόλις» είναι ακόμη μελλοντική;
5 Το ότι η «επουράνιος Ιερουσαλήμ» του εδαφίου 12:22 αναφέρεται στη Μεσσιανική Βασιλεία στην οποία ‘έχουν προσέλθει’ οι χρισμένοι Χριστιανοί φαίνεται ακόμη κι από τα παρακάτω εδάφια, 28 και 29 που ο Παύλος τους ενθαρρύνει, λέγοντας: «Δια τούτο παραλαμβάνοντες βασιλείαν ασάλευτον, ας κρατώμεν την χάριν, δια της οποίας να λατρεύωμεν ευαρέστως τον Θεόν με σέβας και ευλάβειαν. Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον.» Αυτή η νουθεσία να ‘προσέρχονται’ με ζήλο στην επουράνια Ιερουσαλήμ, τη Μεσσιανική Βασιλεία, συνεχίζεται ως το τέλος της επιστολής του Παύλου, όπως διαβάζουμε στο τελευταίο κεφάλαιο, στο Εβραίους 13:14: «Διότι δεν έχομεν εδώ πόλιν διαμένουσαν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν.» Τώρα εκείνη η Βασιλεία έχει έρθει—στο μνημειώδες έτος 1914! Πόσο ζηλωτές θα πρέπει να είναι οι απομένοντες χρισμένοι πάνω στη γη στο να ‘ζητούν πρώτα τη Βασιλεία’ και στο να προσφέρουν πάντα στον Ιεχωβά Θεό «θυσίαν αινέσεως τουτέστιν καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού»!—Ματθαίος 6:33· Εβραίους 13:15.
Η «Νέα Ιερουσαλήμ»
6. (α) Ποια είναι η «Νέα Ιερουσαλήμ,» όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη; (β) Γιατί πρέπει ο «πολύς όχλος» να ενδιαφέρεται βαθιά γι’ αυτήν την «Ιερουσαλήμ»;
6 Και ποια είναι η «νέα Ιερουσαλήμ,» που αναφέρεται για πρώτη φορά στην Αποκάλυψη 3:12; Εδώ ο δοξασμένος Ιησούς λέει για ‘εκείνον ο οποίος νικά’: «Θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, . . . και θέλω γράψει έπ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της Νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου.» Αργότερα, στην Αποκάλυψη 21:1, 2 και 10, ο Ιωάννης λέει ότι η θέση αυτών των νικητών είναι σ’ έναν «νέον ουρανόν» και περιγράφει τον σύνθετο όμιλό τους σαν «την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην δια τον άνδρα αυτής,» τον Χριστό τον νυμφίο. Αυτή η νέα Ιερουσαλήμ είναι το μέσον του Θεού δια του οποίου κάνει να ρέει στους υπάκοους ανθρώπους το «ύδωρ της ζωής,» καθώς αυτοί γιατρεύονται και φέρονται σε τελειότητα ζωής εδώ πάνω στη γη. Έτσι ο Θεός, ο Δημιουργός αυτής της μεγαλειώδους διευθετήσεως, με ένα πολύ κατά γράμμα τρόπο θα «εξαλείψει . . . παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον. Ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.» Πόσο χαίρεται μ’ αυτή την προοπτική ο «πολύς όχλος», οι σύντροφοι του υπολοίπου της τάξεως της «νύμφης»!—Αποκάλυψις 22:1, 2· 21:4.
7. Πώς η «Νέα Ιερουσαλήμ» διαφέρει από την «επουράνιο Ιερουσαλήμ»;
7 Ωστόσο, υπάρχει μια ελαφρά διαφορά ανάμεσα στη «νέα Ιερουσαλήμ» που περιγράφεται στην Αποκάλυψη και στην «επουράνιον Ιερουσαλήμ» της επιστολής στους Εβραίους γιατί η «νέα Ιερουσαλήμ» αποτελείται από 144.000 που είναι αρραβωνιασμένοι με τον νυμφίο, ενώ την «επουράνιον Ιερουσαλήμ» την αποτελούν 144.000 και ένας, και αυτός ο «ένας» είναι ο νυμφίος Βασιλιάς. Έτσι τα βιβλία προς Εβραίους και Αποκάλυψη δείχνουν μια στενή ομοιότητα ανάμεσα στην «επουράνιον Ιερουσαλήμ» και τη «Νέα Ιερουσαλήμ.»
Η «Άνω Ιερουσαλήμ»
8, 9. (α) Ποια ή τι είναι η «άνω Ιερουσαλήμ»; (β) Πώς ο Παύλος παραθέτοντας από το Ησαΐας 54, περιγράφει την συζυγική της λειτουργία;
8 Στους Γαλάτες 4:26 διαβάζουμε για μια άλλη ακόμη «Ιερουσαλήμ.» Είναι η «άνω Ιερουσαλήμ.» Και ποια είναι αυτή; Ο απόστολος Παύλος λέει γι’ αυτή: «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών.»—Παράβαλε με Ησαΐα 54:13.
9 Αυτή η «άνω Ιερουσαλήμ» είναι η σαν γυναίκα οργάνωση του Ιεχωβά στους ουρανούς. Αποτελείται από τα πλήθη των όσιων αγγέλων, περιλαμβανομένου τώρα και του δοξασμένου αρχαγγέλου, Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψις 12:7) Αυτοί παρομοιάζονται στο ρόλο τους σαν «σύζυγος» του Κυριάρχου Θεού τους. Σχετικά μ’ αυτή τη «γυναίκα» ο Παύλος συνεχίζει και λέει: «Είναι γεγραμμένο (δηλαδή, στον Ησαΐα 54:1), Ευφράνθητι, στείρα η μη τίκτουσα, έκβαλε φωνήν και βόησον η μη ωδίνουσα· διότι τα τέκνα της ερήμου είναι πλειότερα παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα.’»—Γαλάτας 4:27.
10. Πώς η «άνω Ιερουσαλήμ» έφτασε να ‘αναφωνεί’ από χαρά;
10 Σ’ εκπλήρωση αυτής της προφητείας, η «σύζυγος» του Ιεχωβά, η μεγαλειώδης οργάνωση του των πνευματικών πλασμάτων, πρέπει να αναφωνούσε με χαρά βλέποντας τον Χριστό να γεννιέται σαν το κύριο «σπέρμα» στο βάφτισμά του το 29 μ. Χ. Αυτή η χαρά θα πρέπει να ξεχείλισε όταν ο Ιησούς που διακράτησε ακεραιότητα αναστήθηκε από τους νεκρούς το 33 μ. Χ. και εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού στους ουρανούς. Έπειτα, τι χαρά ήταν να βλέπουν το «σπέρμα» να πληθαίνει καθώς μαθητές του Ιησού συνάγονταν για να γίνουν τα πνευματικά παιδιά της! Όλα αυτά εκπλήρωναν την υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ ότι ο Ιεχωβά θα ‘επλήθυνε το σπέρμα του Αβραάμ’ για την ευλογία όλων των εθνών της γης.—Γένεσις 22:15-18· Γαλάτας 3:29.
11. Πώς έχει χαροποιηθεί στους σύγχρονους καιρούς η «άνω Ιερουσαλήμ»;
11 Το 1914 μ. Χ., οι ουρανοί και πάλι χάρηκαν όταν είδαν τη «γυναίκα» του Θεού να γεννάει «παιδίον άρρεν,» τη Βασιλεία του Χριστού. Και όταν ο Χριστός ο Βασιλιάς (που ονομάζεται επίσης Μιχαήλ, που σημαίνει «ποιος είναι όμοιος με τον Θεό;») απάντησε στην πρόκληση του Σατανά εκδιώκοντας τον Διάβολο και τους αγγέλους του έξω από το ουράνιο βασίλειο, χωρίς αμφιβολία τα αγγελικά πλήθη ανταποκρίθηκαν με μεγάλη χαρά στη ‘δυνατή φωνή’ που διαλαλούσε: «Δια τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί, και οι κατοικούντες εν αυτοίς.» Χάρηκαν, επίσης, από το 1919 όταν είδαν τους υπόλοιπους «υιούς» πάνω στη γη της «άνω Ιερουσαλήμ» να αποχωρίζονται τελείως από τη Βαβυλωνιακή θρησκεία. (Αποκάλυψις 12:1-12· 18:4, 5) Και τώρα, καθώς αυτοί οι λυτρωμένοι κάνουν την τελική τους προσέλευση στην «επουράνιον Ιερουσαλήμ,» τη Μεσσιανική Βασιλεία, τι χαρά πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στα πλήθη των οσίων αγγέλων της «άνω Ιερουσαλήμ»!—Ησαΐας 62:11· Αποκάλυψις 19:7.
«Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη»
12. (α) Για ποια «Ιερουσαλήμ» μιλάει το Ησαΐας 65:17, 18; (β) Πώς σχετίζεται η «Νέα Ιερουσαλήμ» με τους «νέους ουρανούς» και ποια υπηρεσία εκτελεί;
12 Η «άνω Ιερουσαλήμ» η σαν σύζυγος οργάνωση του Θεού, ευφραίνεται για όλα όσα κάνει ο κύριος της ο Ιεχωβά. Αλλά ας εξετάσουμε τώρα το Ησαΐας 65:17-19. ‘Εδώ η προφητεία λέει ότι ο Ιεχωβά δημιουργεί κάτι νέο. Γιαυτό, αυτή η «Ιερουσαλήμ» πρέπει να είναι η «νέα Ιερουσαλήμ» που γεννιέται τώρα σαν ‘η θυγατέρα της Σιών,’ αρραβωνιασμένη με τον Νυμφίο—Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό. (Ησαΐας 62:11) Ο Ιεχωβά λέει γι’ αυτή τη «νύμφη»: «Ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα, και τον λαόν αυτής ευφροσύνην.» Μεγάλη είναι η χαρά αυτής της ουράνιας «νύμφης» που συμπληρώνεται ο πλήρης αριθμός των μελών της των 144.000, και που βλέπει επίσης τον Θεό να δημιουργεί μια «νέαν γη»—μια ενωμένη θεοκρατική κοινωνία ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος.—Αποκάλυψις 21:1-5.
13, 14. (α) Γιατί εξαγγέλεται τώρα η πρόσκληση να ‘ευφρανθούν’; (β) Ποια ένδοξη εικόνα δίνεται στην Αποκάλυψη 21:9-27; (γ) Ποιους λόγους έχουμε να θεωρούμε την «Νέαν Ιερουσαλήμ» σαν «αγαλλίαμα»;
13 Σ’ όλο το λαό του Θεού γίνεται η πρόσκληση: «Ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίον κτίζω.» Υπάρχει κάθε λόγος για ευφροσύνη! Γιατί, σύντομα, ο Ιεχωβά θα διεκδικήσει το ένδοξο όνομά του καταστρέφοντας όλους τους εναντιούμενους. (Ψαλμός 83:17, 18) Τότε, οι «νέοι ουρανοί» θα ελέγχονται πλήρως! Και τι ένδοξη εικόνα δίνει η Αποκάλυψη 21:9-27 για την «αγίαν Ιερουσαλήμ (τη «νύμφη» του Αρνίου, Ιησού), καταβαίνουσαν εκ του ουρανού από του Θεού, έχουσαν την δόξαν του Θεού»! Αστράφτουσα, συμβολικά, με κάθε είδους πολύτιμα πετράδια και φωτισμένη από τη δόξα του ίδιου του Θεού, αυτή η νέα Ιερουσαλήμ εκπληρώνει θαυμαστά το ρόλο της να μοιράσει στα «έθνη» του ανθρώπινου γένους το «ύδωρ της ζωής» το οποίον ρέει «εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου.»—Αποκάλυψις 22:1, 2, 17.
14 Λογικά, επομένως, γι’ αυτή τη «νύμφη, τη γυναίκα του Αρνίου,» που φέρνεται μαζί με τον Ιησού Χριστό, το νυμφίο της, στους κυβερνητικούς «νέους ουρανούς» ο Ιεχωβά λέει: «Διότι, ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής ευφροσύνην.» (Ησαΐας 65:18) Αλλά πώς ενώνεται σ’ αυτή τη χαρά και η «νέα γη»;
Μια «Νέα Γη» Χαίρεται
15. Πώς τέθηκαν τα θεμέλια της «νέας γης»;
15 Αλλά η ‘αιτία για ευφροσύνη’ δεν είναι μόνο για τους ουρανούς αλλά επίσης και γι’ αυτή τη γη που ο Ιεχωβά έφερε σε ύπαρξη. Γιατί αυτός έχει θέσει τα θεμέλια μιας «νέας γης», μιας θεοσεβούς κοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους που θα επεκταθεί έως ότου στον κατάλληλο καιρό, γεμίσει ολόκληρη τη γη, για τη δόξα του Ιεχωβά. (Ησαΐας 11:9) Το έτος 1919 ο Ιεχωβά έκανε τη σαν σύζυγο του «άνω Ιερουσαλήμ» να γεννήσει μια «γη»—μια εξαιρετικά ευημερούσα κατάσταση—μέσα στην οποίαν έφερε τους υπόλοιπους από τον πνευματικό του Ισραήλ πάνω στη γη. (Ησαΐας 66:8, 10, 22) Αυτή η «γη» αποδείχτηκε ότι είναι ένας πνευματικός παράδεισος, και εδώ είναι που ο λαός του Ιεχωβά έχει συγκεντρωθεί σαν ο πυρήνας της «νέας γης.» Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς τον καιρό μετά τη μεγάλη θλίψη για να μπει σ’ αυτό τον πνευματικό παράδεισο. Αυτός ήδη υπάρχει τώρα!
16. Ποια ένδοξη εκπλήρωση έγινε του Ησαΐας 62:1, 6, 7;
16 Τώρα που ο λαός του Ιεχωβά έχει φερθεί μέσα σ’ αυτή την καρποφόρα «γη,» έχει εκπληρωθεί η μεγαλειώδης προφητεία του Ησαΐα στο κεφάλαιο 62, σχετικά με τη Σιών, την «άνω Ιερουσαλήμ.» ‘Η δικαιοσύνη της εξέρχεται ακριβώς σαν λάμψη,’ κι αντανακλάται σ’ όλα τα έθνη του ανθρώπινου γένους από το λαό της, τον οποίον ο Ησαΐας περιγράφει μ’ αυτά τα λόγια: «Επί των τειχών σου, Ιερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας, οίτινες ποτέ δεν θέλουσι σιωπά, ούτε ημέραν ούτε νύκτα· όσοι ανακαλείτε τον Κύριον, μη φυλάττετε σιωπήν . . . εωσού κάμη την Ιερουσαλήμ αίνεσιν επί της γης.» Αληθινά, η ουράνια οργάνωση του Ιεχωβά έχει γίνει ‘αίνεση πάνω στη γη’ καθώς οι Μάρτυρες του κηρύττουν σ’ ολόκληρη τη γήινη σφαίρα. Και το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αίνου γίνεται τώρα από τους συντρόφους των χρισμένων «φυλάκων»—από τον «πολύ όχλο . . . εκ παντός έθνους» οι οποίοι στέκονται μπροστά στο θρόνο του Θεού, «λατρεύοντας αυτόν ημέραν και νύκτα.»—Ησαΐας 62:1, 6, 7· Αποκάλυψις 7:9, 14, 15.
17. (α) Πώς η υπηρεσία «ημέραν και νύκτα» έχει γίνει ένα χαρακτηριστικό των Μαρτύρων του Ιεχωβά; (β) Ποια εξέχουσα αιτία για χαρά υπήρχε στη διάρκεια του 1982; (γ) Στη διάρκεια ποιου καιρού ξεχειλίζει αυτή η χαρά, και γιατί αυτό είναι κατάλληλο;
17 Αυτή η υπηρεσία «ημέραν και νύκτα» των «φυλάκων» και των συντρόφων τους του «πολλού όχλου» προχωρεί γρήγορα! Τέτοια ολόψυχη υπηρεσία είναι εκείνο που ενδιαφέρει τους πιστούς περιοδεύοντες επισκόπους και τις συζύγους τους, τους ιεραποστόλους, τους τακτικούς και ειδικούς σκαπανείς και τους εργάτες των Μπέθελ. Στα πρόσφατα χρόνια χιλιάδες ζηλωτών Μαρτύρων, νέων και ηλικιωμένων, έχουν κάνει θυσίες για να μπορέσουν να συμμετάσχουν στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέα για ένα μήνα ή περισσότερους, δαπανώντας κατά μέσο όρο τουλάχιστο δύο ώρες στο έργο από σπίτι σε σπίτι και σ’ άλλο έργο του αγρού κάθε μέρα. Στη διάρκεια του 1982 αυτή η παγκόσμια δράση έφτασε ένα ανώτατο όριο όλων των εποχών, μ’ ένα σύνολο 305.778 σκαπανέων που με χαρά ανέφεραν υπηρεσία και υποστηρίχθηκαν δυνατά από δύο εκατομμύρια και πλέον άλλους όσιους μάρτυρες της Βασιλείας. Αληθινά, ο Ιεχωβά ‘δημιούργησε την Ιερουσαλήμ αιτία αγαλλιάσεως και το λαό της αιτία ευφροσύνης’—μιας ευφροσύνης που επίσης ξεχειλίζει κάθε χρόνο στον καιρό του εορτασμού της Αναμνήσεως που διέταξε ο Κύριος Ιησούς.—1 Κορινθίους 11:23-26.
Όχι «Πλέον . . . Φωνή Κλαυθμού»
18. Παρά τις δυσκολίες, ποια υπόσχεση έχει εκπληρωθεί προς τον «πολύν όχλον» και πώς;
18 Μολονότι θα υπάρχουν δυσκολίες και διωγμοί όσο διάστημα επιτρέπεται στο Σατανά να φέρνει ουαί πάνω σ’ αυτή τη γη, ο «πολύς όχλος» των αφοσιωμένων λάτρεων δεν αισθάνεται πια κανένα «καύμα» δυσμένειας του Θεού. Επειδή έκαναν αίτηση, και τους δόθηκε «αγαθή συνείδησις,» αυτοί οι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι διαγγελείς των καλών νέων της Βασιλείας υπηρετούν χαρούμενα καθώς το Αρνί, ο Ιησούς Χριστός, τους οδηγεί σε «ζώσας πηγάς υδάτων.» Ήδη σ’ αυτούς που βρίσκονται τώρα στον πνευματικό παράδεισο εκπληρώνεται η υπόσχεση: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.»—1 Πέτρου 3:21· Αποκάλυψις 7:16, 17.
19. (α) Γιατί δεν ακούγεται «κραυγή» στην «Ιερουσαλήμ»; (β) Τι δείχνει το Ησαΐας 65:21-25 σύμφωνα με τη σημασία του ονόματος «Ιερουσαλήμ»;
19 Μ’ αυτήν την τελευταία εικόνα μοιάζει πολύ η δήλωση του Ιεχωβά στο Ησαΐας 65:19: «Θέλω αγάλλεσθαι εις την Ιερουσαλήμ, και ευφραίνεσθαι εις τον λαόν μου· και δεν θέλει ακουσθή πλέον εν αυτή φωνή κλαυθμού, και φωνή κραυγής.» Οι απομένοντες πάνω στη γη οι οποίοι πρόκειται ν’ αναστηθούν στην «νέαν Ιερουσαλήμ» έχουν δοκιμάσει αυτή τη χαρά, και τώρα ο Ιεχωβά στέλνει όμοιες ευλογίες πάνω στον «πολύ όχλο» των «άλλων προβάτων.» (Ιωάννης 10:16) Πόσο έξοχα περιγράφουν την παραδεισιακή κατάσταση του «λαού» του Θεού ο οποίος έχει συναχθεί σαν ο πυρήνας της «νέας γης» τα λόγια που ακολουθούν στο Ησαΐας 65:21-25! Ασφαλώς, εδώ βρίσκεται το «Θεμέλιο Διπλής Ειρήνης»—μιας ειρήνης που υπάρχει τώρα ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά και που θα επεκταθεί μέχρι τον κατά γράμμα Παράδεισο, όταν το θέλημα του Θεού θα γίνεται σ’ όλη τη γη.—Αποκάλυψις 21:3-5· Ματθαίος 6:10.
20. Ποια ερώτηση μπορούμε να κάνουμε κατάλληλα στον εαυτό μας;
20 Θέλετε να αινείτε τον Ιεχωβά για πάντα στην Παραδεισένια γη για τα θαυμαστά πράγματα που έχει κάνει μέσω της «άνω Ιερουσαλήμ» της αφοσιωμένης σαν συζύγου οργανώσεως του; Θέλετε να δείτε την «επουράνιο Ιερουσαλήμ» με τον Χριστό τον βασιλιά της, τον μεγαλύτερο Δαβίδ, να θριαμβεύει πάνω σ’ όλη την αδικία; Θέλετε να δείτε τη «νύμφη», τη «Νέα Ιερουσαλήμ», να επεκτείνει προς τα κάτω την επιρροή που έχει από τον Θεό και το Χριστό του στους ουρανούς, ώστε να εξαλείψει κάθε δάκρυ του ανθρώπινου γένους;
21. Πώς μπορούμε να δείξουμε την εκτίμηση μας για όλα όσα συμβολίζει η πιστή Ιερουσαλήμ;
21 Αν αυτή είναι η επιθυμία σας, τότε συνεχίστε με οσιότητα την ‘ιερή υπηρεσία’ σας υποστηρίζοντας όλα εκείνα που εξεικονίστηκαν από την πιστή Ιερουσαλήμ των αρχαίων χρόνων, την πόλη εκείνη του «μεγάλου Βασιλέως» του Κυρίαρχου Ιεχωβά. (Αποκάλυψις 7:15) Έτσι μπορείτε να ενωθείτε στην χαρούμενη μελωδία του ναού που αναφέρει ο Ψαλμός 87:3, καθώς υμνολογείτε με αγαλλίαση: «Ένδοξα ελαλήθησαν περί σου, πόλις του Θεού.»
Αφού Τελειώσατε τη Μελέτη Αυτού του Άρθρου τι Καταλάβατε ότι Είναι:
□ Η «Επουράνιος Ιερουσαλήμ»—Εβραίους 12:22
□ Η «Νέα Ιερουσαλήμ»—Αποκάλυψις 21:2
□ Η «Άνω Ιερουσαλήμ»—Γαλάτας 4:26
□ Οι «Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη»—Ησαΐας 65:17, 18
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Η Νέα Ιερουσαλήμ—«Αιτία Αγαλλιάσεως»