Θάρρος Ανάμεσα σε Παγκόσμιο Φόβο

Γιατί αυξάνει ο φόβος του κόσμου; Πώς μπορούμε ν’ αντιμετωπίσωμε το μέλλον με θάρρος;

Ο ΚΟΣΜΟΣ ζη τώρα με τον φόβο. Τα μέσα επικοινωνίας, με το να τονίζουν τα εγκλήματα και τις καταστροφές που προξενούν εντύπωσι, δημιουργούν καθημερινώς το αίσθημα ενός κακού προμηνύματος. Επάνω από τις κεφαλές των ανθρώπων κρέμανται απειλές, πραγματικές και φανταστικές, είτε είναι ατομικού χαρακτήρος, είτε εθνικού, είτε διεθνούς. Προσθέστε σ’ αυτά τον φόβο ενός ατομικού πολέμου, την εξασθένησι της πίστεως και την κατάπτωσι των καλών ηθών, την αύξησι της υποψίας και της μισαλλοδοξίας, που χαρακτηρίζουν τώρα τις ανθρώπινες σχέσεις, και τότε θα δήτε έναν κόσμο ανθρωπίνων πλασμάτων, που ζουν και εργάζονται και παίζουν και κοιμούνται κάτω από ένα συνεχή εφιάλτη.

Ένεκα των επιστημονικών «διεισδύσεων» το ανθρώπινο γένος έφθασε να γνωρίζη κάτι περισσότερο για τα απέραντα βάθη του διαστήματος που περιβάλλει την παγγήινη κατοικία του. Αντί αυτό να φέρη μεγαλύτερη παρηγορία και ικανοποίησι της διανοίας, η επιπρόσθετη γνώσις χρησιμεύει κατά καιρούς στο να καταστήση τον άνθρωπο περισσότερο έμφοβο, περισσότερο ανήσυχο σχετικά με το μέλλον, κατεχόμενον από περισσότερη αγωνία για τις τρομακτικές του δυνατότητες. Αντί ο ήλιος να είναι απλώς ένας γλυκύς, ζωοπάροχος παράγων ευλογίας του ανθρώπου, κατά τη γνώμη πολλών έχει γίνει μια δυναμική απειλή για κάθε μορφή ζωής πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη καθώς αποκτούν γνώσι για ισχυρές εκρήξεις φλογεράς ενεργείας που εκπέμπει σε απόστασι εκατοντάδων χιλιάδων μιλίων στο πέριξ διάστημα και οι οποίες ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη συνεχή, μυστηριώδη βροχή κοσμικών μορίων, που προκαλούν διακοπή στις τηλεπικοινωνίες της γης, και για τις οποίες λέγεται ακόμη ότι επιφέρουν βλαβερά αποτελέσματα στην ανθρώπινη διάνοια. Μερικοί επιστήμονες προβλέπουν μια μελλοντική έντασι των ηλιακών εκρήξεων σε τέτοιο σημείο ώστε είναι πιθανόν να καλύψουν ολόκληρο το πλανητικό σύστημα του ηλίου μας και να πυρπολήσουν το παν ώστε να μεταβληθή σε τέφρα.

Επίσης, τώρα ο άνθρωπος επέτυχε ν’ αποστείλη τα διαστημικά του οχήματα πέριξ και επί της σελήνης, τα οποία μάλιστα λαμβάνουν αξιοσημείωτες εκ του πλησίον φωτογραφίες της σεληνιακής επιφανείας. Εν τούτοις, ο ενθουσιασμός από ένα τέτοιο επιστημονικό επίτευγμα είναι αναμεμιγμένος με αίσθημα ανησυχίας που έχει ευρέως εξαπλωθή, διότι είναι πασίγνωστο ότι και τα δύο μεγάλα συγκροτήματα εθνών, που αντιμετωπίζουν τώρα το ένα το άλλο σε μια παράταξι ψυχρού πολέμου, σχεδιάζουν το καθένα να είναι το πρώτο που θα εγκαταστήση μία στρατιωτική αποστολή στη σελήνη κι έτσι να τη χρησιμοποιήση για να παρατηρή λεπτομερώς τις εγκαταστάσεις και τις κινήσεις του εχθρού. Συνεπώς, η σελήνη δεν είναι πια ένα απαλό ακτινοβόλο φως για τον νυκτερινό ουρανό. Έχει γίνει μια αιτία αγωνίας που εντείνεται. Ό,τι δε ακόμη μπορεί ν’ αποκαλυφθή, καθώς ο άνθρωπος στρέφει την προσοχή του στους γειτονικούς πλανήτας, είναι παρομοίως βέβαιο ότι θα επαυξήση το τρομερό αίσθημα της αβεβαιότητος και ελλείψεως ασφαλείας.

Ακόμη και οι ισχυρές θάλασσες, που επρομήθευσε ο Θεός ως μια ακένωτη πηγή χάριν της λειτουργίας του μεγάλου κύκλου της ζωοπαρόχου αναψύξεως, που περιγράφεται στον Ησαΐα 55:10, έχουν φθάσει στο σημείο να θεωρούνται ως απρόβλεπτοι και βίαιοι εχθροί του ανθρώπου. Μήπως δεν ησθάνθη ο άνθρωπος τα συντριπτικά τους κτυπήματα, όταν μερικά ισχυρά κύματα ξέσπασαν πολύ πέραν των κανονικών παραλιακών γραμμών, που με μανία κτυπήθηκαν από σεισμούς και καταιγίδες; Η υπερβολική αύξησις του πληθυσμού της γης, επί πλέον δε η μεγάλη επιτάχυνσις στα μέσα συγκοινωνίας έφεραν αυτή την απειλή της θαλάσσης υπό άμεση εξέτασι. Οι επιστήμονες έδειξαν ότι το επίπεδο των ωκεανών δεν χρειάζεται παρά να σηκωθή ολίγους μόνο πόδας, και τότε πολλές μητροπολιτικές περιοχές γύρω στον κόσμο θα κατεκλύζοντο, με τρομακτικές ζημίες σε περιουσίες και απώλειες ζωής. Οι άνθρωποι γνωρίζουν, ότι αυτό θα μπορούσε να προέλθη από υψηλότερες παλίρροιες λόγω κάποιας ελαφράς μεταβολής των σχετικών θέσεων της σελήνης και της γης μας. Μια κατά γράμμα μετακίνησις αυτών των ουρανίων σωμάτων θα μπορούσε ταχέως να παραγάγη αποτελέσματα που ο άνθρωπος θα ήταν ανίκανος ν’ αντιμετωπίση ή να ελέγξη.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΟΕΛΕΧΘΗ

Πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια ο Ιησούς Χριστός προέβλεπε αυτή την από φόβο κατειλημμένη γενεά, και έδειξε την άμεση αιτία: «Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις· και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα· οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.» (Λουκ. 21:25, 26) Ήδη, αγωνία και αίσθημα απελπισίας που παραλύει έχουν καταλάβει το ανθρώπινο γένος καθώς αντικρύζει ένα ψυχρό και άσκοπο μέλλον. Το τι μπορεί να παρουσιάσουν τα ολίγα προσεχή χρόνια κατά την πορεία των τρομερών εξελίξεων είναι ένα ζήτημα, η μελέτη του οποίου θα μπορούσε κάλλιστα να ωθήση το ανθρώπινο γένος πλησιέστερα προς τον πανικό. «Η θάλασσα και τα κύματα» μπορεί ν’ αποκτήσουν ακόμη πιο ζωτική σημασία καθώς προχωρούμε περισσότερο μέσα σ’ αυτόν τον ατομικόν αιώνα και οι άνθρωποι προσπαθούν ματαίως να βρουν διέξοδο από μια εποχή γεμάτη φόβο. Τα σημεία των επάνωθεν ουρανών και οι εξελίξεις επί της επιφανείας της γης είναι τέτοια ώστε να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους που είναι χωρίς Θεό και χωρίς ελπίδα.

Δεν πρέπει να παραβλεφθή η πολύ βαθυτέρα αιτία των ανησυχιών και των φόβων που καταθλίβουν αυτή τη γενεά, αιτία που μόνον ο Λόγος του Θεού, η Γραφή, αποκαλύπτει. Οι άνθρωποι, είτε το παραδέχονται αυτό είτε όχι, υπόκεινται σε μια απαισία, αόρατη δύναμι, που εξασκεί μια άνευ προηγουμένου επιρροή επάνω στους ανθρώπους, ιδιαιτέρως λίγο χρονικό διάστημα μετά το έτος 1914 και έπειτα. Το έτος αυτό, σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία, εσημείωσε το τέλος τής χωρίς διακοπή διακυβερνήσεως του ανθρωπίνου γένους από άθεες εθνικές ή αυτοκρατορικές κυβερνήσεις, καθώς, επίσης, και τον καιρό για την έναρξι της λειτουργίας της Βασιλείας του Χριστού στους ουρανούς. Σύμφωνα με τη θεόπνευστη όρασι του αποστόλου Ιωάννου, το έτος αυτό είδε μια μεγάλη μάχη στον ουρανό μεταξύ των δικαίων αγγελικών δυνάμεων υπό τον Χριστόν και των πονηρών δαιμονικών δυνάμεων υπό τον Σατανά τον Διάβολο. Το αποτέλεσμα, καθώς περιγράφεται από τον Ιωάννη, ήταν: «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ, . . . Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:9, 10, 12.

Δεν είναι παράδοξο ότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταπραΰνη τους φόβους που κυριαρχούν σήμερα στη ζωή του! Πώς μπορεί να ελπίζη ότι θ’ αντιπαρατάξη επιτυχώς τη δική του ευφυΐα έναντι εκείνης ενός πανούργου, αοράτου εχθρού, που έχει την τάσι να στρέψη όλο το ανθρώπινο γένος εναντίον του Θεού κατόπιν πιέσεως δι’ απειλών και παθημάτων; (Ιώβ 1:9-11) Χωρίς τη βοήθεια του Θεού ο άνθρωπος βρίσκεται εξ ολοκλήρου εις το έλεος του «θεού του αιώνος τούτου.»

Εν τούτοις, ο Θεός δεν ελησμόνησε τον άνθρωπο, μολονότι οι άνθρωποι τον ηγνόησαν. Μέσα στο Λόγο του, τη Γραφή, επέστησε την προσοχή στη σπουδαιότητα αυτών των καιρών του φόβου. Επιπροσθέτως, εξαποστέλλει μάρτυρας σε όλη τη γη με ένα άγγελμα που εξηγεί αυτές τις τρομερές σημερινές συνθήκες, και δείχνει ότι ακριβώς αυτές οι συνθήκες είναι οι αποδείξεις ότι τώρα, σύντομα, το κράτος του φόβου και της πονηρίας θα τερματισθή, κάνοντας τόπο για μια διακυβέρνησι ειρήνης και δικαιοσύνης μέσω της βασιλείας του Χριστού. Άρχοντες και λαοί αυτού του ιδιοτελούς συστήματος πραγμάτων μπορούν να δουν αυτές τις αποδείξεις που δείχνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά δεν διακρίνουν, ούτε κατανοούν, διότι οι καρδιές των έχουν καταβαρυνθή με ιδιοτελείς σκέψεις κι ελπίδες. (Ματθ. 13:22) Συνεπώς, υπ’ αυτή την έννοια, πρέπει να κατανοήσωμε την πρόρρησι του Ιησού: «Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.» (Λουκ. 21:27) Τους ωμίλησαν περί τούτου, είδαν τις αποδείξεις με τους φυσικούς οφθαλμούς των, αλλ’ εν τούτοις δεν πιστεύουν. Εξακολουθούν να βαδίζουν με αγωνία και φόβο.

ΠΩΣ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΘΑΡΡΟΣ

Εν τούτοις, δεν είναι ανάγκη να συμβαδίζετε μ’ αυτούς στη θανατηφόρο πορεία του φόβου. Μπορείτε, πράγματι, ν’ απολαύσετε θάρρος ανάμεσα στον φόβο αυτού του κόσμου. Μπορείτε να το κατορθώσετε αυτό συμβαδίζοντας μ’ εκείνους προς τους οποίους ο Ιησούς απευθύνει τον εξής παρηγορητικό λόγο: « Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» (Λουκ. 21:28) Δεν παρατηρείτε ότι οι πιστοί λατρευταί του Ιεχωβά, οι μάρτυρές του, δεν καταθλίβονται από τους φόβους που συντρίβουν τους ανθρώπους εν γένει; Αντιθέτως, με χαρά κι ελπίδα περιέρχονται διεξάγοντας το έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου της Βασιλείας, που είναι η ελπίς για όλο το ανθρώπινο γένος. Αφού έφθασαν στο σημείο να γνωρίσουν τον Ιεχωβά ως Θεόν των και τον Ιησού Χριστό ως Αρχηγόν και Κυβερνήτη των, και αφού αφιέρωσαν τη ζωή τους στον φιλάγαθο Δημιουργό, εδέχθησαν προθύμως και εφήρμοσαν τη συμβουλή των Αγίων Γραφών: «Τον φόβον αυτών μη φοβηθήτε, μηδέ τρομάξητε. Τον Ιεχωβά των δυνάμεων, αυτόν αγιάσατε· και αυτός ας ήναι ο φόβος σας, και αυτός ας ήναι ο τρόμος σας.»—Ησ. 8:12, 13, ΜΝΚ.

Για τους δούλους του Θεού, λοιπόν, οι ταραχές, που συσσωρεύονται ταχέως, και οι αιτίες φόβου είναι αποδείξεις ότι τώρα, σύντομα, το έργον των της διακηρύξεως της Βασιλείας εν μέσω μιας γενεάς γεμάτης φόβο θα συμπληρωθή, και ότι ο καιρός της απελευθερώσεως από διωγμούς και ερεθιστικούς περιορισμούς εκ μέρους των αρχόντων του κόσμου τούτου θα φθάση. Πράγματι, δεν κρεμούν πλέον τις κεφαλές των ούτε προσπίπτουν σαν υπόδουλοι στον άρχοντα αυτού του συστήματος πραγμάτων, ο οποίος μπορεί να εξασφαλίση μόνον μόχθο, δάκρυα, τρόμο και τον τάφο. Γνωρίζουν ότι σύντομα αυτός ο πονηρός άρχων θα ριφθή επί χίλια χρόνια στην άβυσσο σε κατάστασι αδρανείας ομοίας με θάνατο. Η δυνατή ελπίδα των τους κινεί σε ολοένα μεγαλύτερη δράσι, καθώς διακηρύσσουν τολμηρά σε όλη τη γη τα αγαθά νέα της νικηφόρου βασιλείας υπό τον Χριστόν.

Αν θελήσετε να συμβαδίσετε μ’ αυτόν τον ευτυχισμένο λαό, θα μπορέσετε, επίσης, ν’ αποβάλετε το αποπνικτικό φορτίο του φόβου. Το ν’ αποκτήσετε γνώσι του Θεού και του Χριστού είναι το πρώτο βήμα, διότι ο Ιησούς διεκήρυξε με προσευχή: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Πρέπει, λοιπόν, να νικήσετε τούτον τον κόσμο αποχωρίζοντας τον εαυτό σας απ’ αυτόν και αφιερώνοντας ανεπιφύλακτα τη ζωή σας στον Θεό για να εκτελέσετε το θέλημά του. Έκτοτε πρέπει ν’ αγωνισθήτε για να εκπληρώσετε αυτή την αφιέρωσι ενόσω ζήτε και αναπνέετε. Για ενθάρρυνσί σας ο Κύριος Ιησούς έχει ειπεί: «Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε· εγώ ενίκησα τον κόσμον.» (Ιωάν. 16:33) Έχοντας ο ίδιος νικήσει τον κόσμον, παραμένει έτοιμος και πρόθυμος να έλθη προς βοήθειαν του καθενός που αγωνίζεται πιστά ν’ ακολουθήση στενά τα βήματα του. Μ’ εμπιστοσύνη, λοιπόν, εξέλθετε και συνταυτισθήτε με τον λαό του Ιεχωβά και, μαζί μ’ αυτούς, βρήτε θάρρος ανάμεσα σε παγκόσμιο φόβο.