και αυτοί την χείρα αυτών μετά του Δαβίδ.»—2 Χρον. 15:7· 1 Σαμ. 22:17.

Επειδή ένας φονεύς αφαιρεί τη ζωή ενός άλλου με τα χέρια του, λέγεται ότι ‘αι χείρες του είναι πλήρεις αιμάτων’. Ο Πιλάτος ματαίως προσεπάθησε ν’ απαλλαγή απ’ αυτή την ευθύνη νίπτοντας κατά γράμμα τα χέρια του.—Ησ. 1:15· Ματθ. 27:24.

Όλοι όσοι εκτιμούν τα χαρίσματα του Θεού, περιλαμβανομένων και των χεριών των, θα προσέξουν τη συμβουλή: «Πάντα όσα εύρη η χειρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμίν σου.» Ναι, οποιαδήποτε δραστηριότης, στην οποία ασχολούμεθα, πρέπει να γίνεται με την ίδια μας δύναμι, δηλαδή, ολοψύχως.—Εκκλησ. 9:10· Κολ. 3:23.

Ανταμοιβή Διακονικής Εγκαρτερήσεως

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ διάκονοι νουθετούνται να εγκαρτερούν: «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.» (Γαλ. 6:9) Οι επόμενες πείρες, που ελήφθησαν από το Βιβλίον του Έτους 1962 των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αποδεικνύουν ότι ο Θεός είναι αληθής σ’ αυτό το ζήτημα.

● Ένας Μάρτυς στην Αργεντινή ανέφερε: «Πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι εχτύπησα μια πόρτα όπου δεν ήταν κανείς μέσα. Το εσημείωσα αυτό και επανερχόμουν από καιρό σε καιρό χωρίς να βρίσκω κανένα. Μια μέρα προσεπάθησα και πάλι κι έφθασα ακριβώς τη στιγμή που οι ένοικοι ήσαν έτοιμοι να φύγουν. Έδωσα μια σύντομη ομιλία και παρετήρησα ότι επεδείχθη ενδιαφέρον με παρεκάλεσαν να επανέλθω την επαύριον. Το έπραξα, και διέθεσα σ’ αυτούς το βοήθημα Γραφικής μελέτης Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο, κάνοντας ταυτοχρόνως έναρξι και μιας Γραφικής μελέτης μαζί τους. Αυτό έγινε τον Σεπτέμβριο του 1960. Προώδευσαν γοργά, άρχισαν να λέγουν στους άλλους για τα όσα εμάνθαναν, και μετά επτά μήνες άρχισαν να με συνοδεύουν στη Χριστιανική διακονία του αγρού.»

● Στην πολύ θρησκευτική πόλι Α——της Γαλλίας, ένας ολοχρόνιος διάκονος του Ιεχωβά επήγε πέντε φορές σε διάφορες μέρες σε κάποια πόρτα πριν βρη τον οικοδεσπότη στα σπίτι. Η γυναίκα, που συνήντησε τότε, ενδιεφέρθη τόσο πολύ για την αλήθεια περί του Ιεχωβά και της βασιλείας του, ώστε, πριν περάσουν δύο μόνο μήνες, άρχισε αυτή η ίδια να λέγη σε άλλους την αλήθεια.

● Στο Λουξεμβούργο ένα ανδρόγυνο ενοικίασε την αίθουσά του στους μάρτυρας του Ιεχωβά για μια συνέλευσι. Τόσο μεγάλη εντύπωσι τους έκαμαν οι Μάρτυρες, ώστε όχι μόνον είπαν και σε άλλους για τους Μάρτυρας, αλλά και η σύζυγος άρχισε να διαθέτη αντίτυπα της Αγίας Γραφής μεταξύ εκείνων, στους οποίους ωμιλούσε. Εν τούτοις, επί αρκετά χρόνια αργότερα, οπότε οι Μάρτυρες προσπαθούσαν να διευθετήσουν μια τακτική Γραφική μελέτη, εδίδετο πάντοτε η δικαιολογία ότι ήσαν πολύ απασχολημένοι. Κατόπιν, μια μέρα οι Μάρτυρες έμαθαν ότι το ζεύγος επώλησε το εστιατόριό του, στο οποίον απησχολούντο, κι έτσι προσεπάθησαν και πάλι. Αυτή τη φορά άρχισε μια Γραφική μελέτη κι έγινε γοργή πρόοδος. Ο σύζυγος, η σύζυγος και η μεγαλύτερη θυγατέρα ανέλαβαν τη δράσι του κηρύγματος.

● Δύο περιοδικά με θέματα της Γραφής είχαν διατεθή από ένα Μάρτυρα στην Κένυα της Αφρικής κι έγιναν διευθετήσεις για επανεπίσκεψι. Στην πρώτη επανεπίσκεψι άρχισε μια Γραφική μελέτη, αλλά κατόπιν παρέστη ανάγκη να γίνουν δώδεκα επισκέψεις, ώσπου να βρεθούν πάλι στο σπίτι τα ενδιαφερόμενα άτομα για να επαναρχίση η Γραφική μελέτη. Σε λίγο αυτό το νεαρό ανδρόγυνο παρακολουθούσε συναθροίσεις εκκλησίας και μετείχε στη Χριστιανική διακονία. Δώδεκα μήνες ύστερ’ από την πρώτη τους Γραφική μελέτη εβαπτίσθησαν. Συνέχισαν με ζήλο από τότε, μολονότι μια αλλαγή επαγγέλματος του συζύγου έγινε αιτία να μεταβή αυτός σε μέρος, όπου δεν υπάρχει εκκλησία μαρτύρων του Ιεχωβά.

● Μια Φιλιππινή Μάρτυς διήνυσε μια μεγάλη απόστασι ως την πόλι Μποχόλ, όπου υπήρχε μεγάλη ανάγκη κηρύξεως των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Εν τούτοις, σε λίγον καιρό ενοστάλγησε το σπίτι της. Όταν το έμαθαν οι γονείς της, την επίεσαν να επιστρέψη—μια εσφαλμένου είδους αγάπη. Αλλ’ αυτή, αντί να ενδώση στις προτροπές των, απεφάσισε να εμμείνη στο διακονικό της διορισμό, με το αποτέλεσμα ότι σε έξη μήνες οι κόποι της κατέληξαν σε δεκαεπτά νέους Χριστιανούς μάρτυρας, περιλαμβανομένου και του τοπικού διευθυντού της αστυνομίας μαζί με τη σύζυγο και τη θυγατέρα του.

● Στη Βενεζουέλα μια Μάρτυς διεξήγε Γραφικές μελέτες με μια νεαρή μητέρα τριών τέκνων επί τέσσερα σχεδόν χρόνια και κατόπιν λόγω των περιστάσεων την εγκατέλειψε, ειδικά επειδή δεν παρουσιάζετο πρόοδος. Πέρασε σχεδόν ένα έτος και τότε η Μάρτυς την επεσκέφθη, διότι έληξε η συνδρομή της μητέρας στη Σκοπιά. Αυτή όχι μόνον ανενέωσε τη συνδρομή της, αλλά κι εζήτησε κι άλλα βιβλία, και παρεκάλεσε να συνεχισθή η Γραφική μελέτη της, ομολογώντας ότι είχε αφήσει τον άπιστο σύζυγο της να την επηρεάση αδικαιολόγητα. Τώρα κάνει καλές προόδους, παρακολουθώντας τις συναθροίσεις εκκλησίας και μετέχοντας στη Χριστιανική διακονία.