“Δεν Θέλουσι Υπερισχύσει Εναντίον Σου”

1, 2. Γιατί σ’ αυτόν τον έσχατο καιρό δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο από μέρους της τάξεως του Ιερεμία;

Το έτος 1919, έτος της Συνθήκης Ειρήνης των Βερσαλλιών μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εσήμανε ένα κρίσιμο σημείο για την κεχρισμένη τάξι του Ιερεμία. Με σαφείς Γραφικούς όρους, ανέλαβε το άγγελμα του Ιεχωβά για την καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων στη διάρκεια του επικειμένου πολέμου του Αρμαγεδδώνος.—Αποκάλ. 16:13-16.

² Τώρα, ασφαλώς, που πέρασαν 58 χρόνια από το έτος 1919, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Στην περίπτωσι του Ιερεμία, εκείνος είχε μόνο ένα περιωρισμένο χρονικό διάστημα—40 χρόνια—για να διακηρύξη την επικείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Το αντίστοιχο του Ιερεμία ομοίως έχει μόνο ένα περιωρισμένο χρονικό διάστημα. Υπάρχει κάθε λόγος να είμεθα άγρυπνοι. Τώρα ύστερα από τόσα πολλά χρόνια αφότου ο Ιεχωβά απέστειλε την τάξι του Ιερεμία, ο Ιεχωβά αγρυπνεί ακόμη για να εκτελέση τον σκοπό του ιδιαίτερα ως προς τον ‘έσχατο καιρό’ στον οποίο βρίσκονται τα έθνη. (Δαν. 12:4) Αγρυπνεί ως προς αυτά που έχει σκοπό να κάνη όταν τελειώση αυτός ο ‘έσχατος καιρός.’ Τα εδάφια Ιερεμίας 1:11, 12 το βεβαιώνουν αυτό:

3, 4. Πώς ο Ιεχωβά έδειξε στον Ιερεμία τη δική του επαγρύπνησι ως προς τον σκοπό του και τώρα ποιο ερώτημα θέτομε κατάλληλα στον εαυτό μας;

³ «Λόγος Ιεχωβά έγεινεν έτι προς εμέ λέγων, Τι βλέπεις συ, Ιερεμία; Και είπα, Βλέπω βακτηρίαν αμυγδαλίνην [Εβραϊστί, σακέντ]. Και είπεν ο Ιεχωβά προς εμέ, Καλώς είδες διότι εγώ θέλω ταχύνει (είμαι άγρυπνος ΜΝΚ), [Εβραϊστί σοκέντ] να εκπληρώσω τον λόγον μου.»

⁴ Ποιος, λοιπόν, από μας σήμερα, είτε στην κεχρισμένη τάξι του Ιερεμία ανήκει είτε σ’ εκείνους που υποστηρίζουν ενεργώς αυτή την τάξι, τολμά να διακόψη τη δική του επαγρύπνησι; Ενεργούμε με σύνεσι αν μιμούμεθα τον ίδιο τον Ιεχωβά. Αυτός, για να παραστήση τη δική του επαγρύπνησι, έκανε τον Ιερεμία να δη σε όραμα μια «βακτηρίαν αμυγδαλίνην.» Ο Ιερεμίας εγνώριζε ότι η λέξις «αμυγδαλέα» (σακέντ, Εβραϊστί) σημαίνει «εκείνος που αγρυπνεί.» Αυτό το δένδρο είναι το πρώτο δένδρο που αφυπνίζεται την άνοιξι με το ν’ ανθίζη. Ο Ιεχωβά ήταν σαν ‘βακτηρία αμυγδαλίνη’ με το ότι ήταν άγρυπνος ως προς την εποχή στην οποία εισέρχονται τα έθνη και οι βασιλείες. Ο προφητικός του Λόγος εφαρμόζεται σ’ έναν ωρισμένο καιρό και σ’ αυτόν τον καιρό θα εκτελέση τη βουλή του. Ο Λόγος του ποτέ δεν θ’ αποτύχη λόγω απροσεξίας από μέρους του. Το πιστεύομε εμείς αυτό σήμερα που βρισκόμεθα στους πρώτους μήνες του έτους 1978;

 5. Πώς ο Ιεχωβά κατέδειξε την επαγρύπνησί του ως προς την αύξησι του επείγοντος του αγγέλματός του και πώς πρέπει εμείς ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτό;

⁵ Επειδή ο Ιεχωβά παρέμεινε άγρυπνος στη διάρκεια όλων αυτών των δεκαετηρίδων του ‘εσχάτου καιρού,’ εξακολούθησε ν’ αποστέλλη την τάξι του Ιερεμία για να ειδοποιήση τα έθνη και τα βασίλεια. (Παράβαλε με 2 Χρονικών 36:15, 16) Καθόσον πλησιάζει ολοένα περισσότερο ο καιρός που ο Ιεχωβά θα εκτελέση κρίσι κατά των εθνών και των βασιλείων, η κατάστασις γίνεται πιο επείγουσα ώστε να φροντίση να επιδοθή προειδοποίησις σ’ όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα προς όφελος των ατόμων που πρέπει να λάβουν μια δική τους στάσι. Εκείνοι που ανήκουν στην τάξι του Ιερεμία, έχοντας υπ’ όψιν ότι ο Ιεχωβά είναι άγρυπνος όπως πάντα και θα είναι έτοιμος τον κατάλληλο καιρό, πρέπει να μείνουν άγρυπνοι ως προς το ολοένα αυξανόμενο επείγον του αγγέλματός των. Πρέπει να διατηρούνται άγρυπνοι με συνεχή δράσι διακηρύττοντας ευρέως το άγγελμα.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

6, 7. Από την όρασι που έδωσε κατόπιν ο Ιεχωβά στον Ιερεμία, τι γνωρίζομε για την επικείμενη καταστροφή του παρόντος συστήματος;

⁶ Από τον θεόπνευστο Λόγο του Ιεχωβά γνωρίζομε την Πηγή της καταστροφής που επίκειται στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Γνωρίζομε, επομένως, την κατεύθυνσι από την οποία προέρχεται η καταστροφή, καθώς και το μέσον που θα χρησιμοποιηθή. Λαμβάνομε άλλη μια σχετική νύξι από το παράδειγμα που έδωσε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία όταν τον απέστειλε να είναι ‘προφήτης εις τα έθνη’:

⁷ «Και ‘έγεινε λόγος Ιεχωβά προς εμέ εκ δευτέρου λέγων, Τι βλέπεις συ; Και είπα, Βλέπω λέβητα αναβράζοντα [εις τον οποίον εμφυσείται αέρας, ΜΝΚ]· και το πρόσωπον αυτού είναι προς βορράν [από προσώπου βορρά, Μετάφρασις των Ο΄]. Και είπεν Ιεχωβά προς εμέ, Από βορρά θέλει εκχυθή το κακόν επί πάντας τους κατοίκους της γης. Διότι ιδού, εγώ θέλω καλέσει πάσας τας οικογενείας των βασιλείων του βορρά, λέγει Ιεχωβά, και θέλουσιν ελθεί και θέλουσι θέσει έκαστος τον θρόνο αυτού εν τω εισόδω των πυλών της Ιερουσαλήμ και επί πάντα τα τείχη αυτής κύκλω και επί πάσας τας πόλεις του Ιούδα. Και θέλω προφέρει τας κρίσεις μου εναντίον αυτών περί πάσης της κακίας αυτών, διότι με εγκατέλιπον και εθυμίασαν εις θεούς αλλοτρίους και προσεκύνησαν τα έργα των χειρών αυτών.»—Ιερεμ. 1:13-16.

 8. Γιατί ο λέβης που είδε ο Ιερεμίας σε όρασι ανέβραζε και τι εσήμαινε το ότι ήταν ‘από προσώπου βορρά;’

⁸ Ενθυμούμεθα ότι ο Ιερεμίας ηγέρθη στο έτος 647 π.Χ. και απεστάλη να είναι ‘προφήτης εις τα έθνη.’ Εσχεδιάζετο ήδη καταστροφή για την Ιερουσαλήμ και τη χώρα της Ιουδαίας. Αυτό που ανέβραζε μέσα στον λέβητα που είδε σε όρασι ο Ιερεμίας δεν ήταν κάτι καλό για την αποστάτιδα Ιερουσαλήμ και για τις άλλες πόλεις του Ιούδα. Ο σκοπός για τον οποίο ενεφυσείτο αέρας στον λέβητα δεν ήταν για να δροσισθούν τα περιεχόμενα του λέβητος, αλλά για ν’ αναρριπισθούν οι φλόγες του πυρός κάτω απ’ αυτόν τον λέβητα. Το γεγονός ότι το ευρύ στόμιον του λέβητος ήταν προς βορράν, εσήμαινε ότι τα αναβράζονται θερμά περιεχόμενα επρόκειτο να εκχυθούν πάνω σ’ όσα ευρίσκοντο προς νότο. Αυτό εσήμαινε την Ιερουσαλήμ και τη γη του Ιούδα. Η συμφορά που θα επήρχετο σ’ αυτά τα μέρη δεν θα προήρχετο από την Αίγυπτο που έκειτο στα νότια. Θα επήρχετο προς νότον από μια βορεία οδό επάνω στις καταδικασμένες πόλεις.—Ιερεμ. 4:6, 7· 6:1, 22.

 9. Τι εκχύσεις του συμβολικού ‘λέβητος’ είδε ο Ιερεμίας να εκχέωνται στη γη του Ιούδα;

⁹ Τα περιεχόμενα του συμβολικού λέβητος που θα εξέχεε ο Ιεχωβά επάνω στη γη του Ιούδα θα ήσαν ‘πάσαι αι οικογένειαι των βασιλείων του βορρά.’ Η Βαβυλών θα ήταν, επομένως, η ηγετική φυσιογνωμία αυτής της εισβολής στη γη του Ιούδα, διότι η Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία εγείρετο τότε για να γίνη η Τρίτη Παγκόσμια Δύναμις της Βιβλικής προφητείας. Ο Ιερεμίας ως προφήτης έπρεπε ν’ αναμείνη 27 χρόνια ώσπου να δη εκείνο τον συμβολικό λέβητα να εκχύνη την πρώτη επιδρομή του στη γη του Ιούδα μέσω των στρατιωτικών δυνάμεων της Βαβυλώνος στο έτος 620 π.Χ. Ύστερα από τρία χρόνια επήλθε άλλη μια έκχυσις από τον συμβολικό λέβητα με μια δεύτερη επιδρομή από τους Βαβυλωνίους, και ο Ιερεμίας τελικά ήλθε κάτω από τη βασιλεία του Σεδεκία, που είχε γίνει υποτελής στον Αυτοκράτορα Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος. Επακολούθησε η εξέγερσις του Σεδεκία, και στο έτος 609 π.Χ., ο συμβολικός λέβης ανετράπη τελείως για τρίτη και τελευταία έκχυσι των Βαβυλωνιακών ορδών στις πόλεις του Ιούδα.a Στο θέρος του έτους 607 π.Χ. «το κακόν» έφθασε στο αποκορύφωμά του με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Στην αρχή του φθινοπώρου εκείνου του έτους όλη η γη του Ιούδα ερημώθηκε.

10. Σε ποιους επήλθε το αρχαίο εκείνο «κακόν» του οποίου την εξεικόνισι αναμένει να δη η τάξις του Ιερεμία;

¹⁰ Εκείνοι που ανήκουν στην τάξι του Ιερεμία σήμερα αναμένουν να παραστούν μάρτυρες του γεγονότος που προσκιάσθηκε απ’ εκείνο το αρχαίο «κακόν.» Αναμένουν να δουν το «κακόν» που θα επέλθη σε πολύ πιο μεγάλη κλίμακα στον Χριστιανικό κόσμο, που αποτελεί το σύγχρονο αντίστοιχο της αποστάτιδος Ιερουσαλήμ και της γης του Ιούδα.

11. Πώς ο Βιβλικός προβολεύς αποκαλύπτει ότι η κακία του Χριστιανικού κόσμου ομοιάζει μ’ εκείνη της αποστάτιδος Ιερουσαλήμ και του Ιούδα;

¹¹ Ο μακρόβιος Χριστιανικός κόσμος χαρακτηρίζεται από ‘πάσα την κακίαν’ που διέστρεψε την αρχαία Ιερουσαλήμ και τη γη του Ιούδα. Ο Βιβλικός προβολεύς, όταν στραφή προς τον Χριστιανικό κόσμο, αποκαλύπτει ότι, παρά τις Δέκα Εντολές του Ιεχωβά, θυσιάζει σε «θεούς αλλοτρίους.» Προσκυνεί λατρευτικά το έργο ανθρωπίνων χειρών. Ομολογεί ότι είναι Χριστιανικός, αλλά δεν μιμείται τον Ιησού Χριστό στο ν’ αποχωρισθή απ’ αυτόν τον ασεβή κόσμο. Είναι εμποτισμένος με τον διαιρετικό εθνικισμό των ημερών μας που προκαλεί τους πολέμους. Αν επέλθη κάποια εθνική κρίσις, θα φανή ότι είναι λάτρης του πολιτικού κράτους, του έργου ανθρωπίνων χειρών. Ο απέραντος πλούτος των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου τον στιγματίζει ως λάτρη του υλισμού. Η ενεργός φιλία μ’ αυτό τον κόσμο τον καθιστά εχθρόν του Ιεχωβά!

12. Για ποιο πράγμα προειδοποίησε ο Ιεχωβά τον Ιερεμία και τι υπόσχεσι του έδωσε ο Ιεχωβά, για δική μας ενθάρρυνσι επίσης;

¹² Ο αρχαίος Ιερεμίας έπρεπε να τονίση ότι ο Ιεχωβά ήταν δικαιολογημένος να ‘εκχύση’ την εθνική συμφορά στους Ισραηλίτας επειδή παρέβησαν την άγια διαθήκη που είχαν κάνει μαζί του. Ο Ιεχωβά εγνώριζε ότι εκείνο που διέταξε τον Ιερεμία να πη στους κατοίκους της γης του Ιούδα στο έτος 647 π.Χ. δεν θα ευαρεστούσε την πλειονότητα των ανθρώπων. Προειδοποίησε λοιπόν τον Ιερεμία λέγοντάς του ειλικρινά ότι οι βασιλείς της γης, οι άρχοντες, οι ιερείς και ο λαός του Ιούδα θα τον καταπολεμούσαν. Θα απειλείτο και αυτή η ζωή του. Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν ο Ιεχωβά δεν είχε υποσχεθή στον νεαρό προφήτη ότι όλοι αυτοί οι εχθροί δεν θα υπερίσχυαν εναντίον του; Θα είχε αυτός το θάρρος να συνεχίση με επιμονή να υπηρετή επί 40 χρόνια ως ‘προφήτης εις τα έθνη’ για τον Ιεχωβά και τελικά να δη τους κακεντρεχείς εχθρούς του να κατανικώνται; Είναι δύσκολο να το πιστεύωμε αυτό! Η υπόσχεσις του Ιεχωβά στον αρχαίο Ιερεμία εφαρμόζεται στη σημερινή τάξι του Ιερεμία και στους υποστηρικτάς της!

13. Ένεκα ποιας σωρείας κατηγοριών εναντίον του Χριστιανικού κόσμου αναβράζει ο συμβολικός ‘λέβης’ εναντίον του;

¹³ Ο συμβολικός ‘λέβης’ του Ιεχωβά γι’ αυτό τον ‘έσχατο καιρό’ αναβράζει σήμερα. Όπως στην περίπτωσι των ‘επτά χρυσών φιαλών’ που ήσαν «πλήρεις του θυμού του Θεού,» που αναγράφεται στην Αποκάλυψι 15:7, έτσι και ο ‘λέβης’ παριστάνει το δοχείον της πλήρους κλίμακος του ‘κακού’ που ο Ιεχωβά θα επιφέρη στον Χριστιανικό κόσμο. Ο Χριστιανικός κόσμος, βέβαια, βαρύνεται από σωρεία ανηθικοτήτων για τις οποίες ο Ιεχωβά πρέπει να τον καλέση σε απολογία, εφόσον ισχυρίζεται ότι είναι στη ‘νέα διαθήκη’ μ’ αυτόν μέσω του Χριστού. Ο Ιεχωβά τώρα βρίσκει τα χέρια του Χριστιανικού κόσμου εμποτισμένα με το αίμα δύο παγκοσμίων πολέμων, εκτός από το βίαιο διωγμό που εξαπολύει εναντίον των Χριστιανών μαρτύρων του. Κατάλληλα, η τάξις του Ιερεμία απευθύνει σήμερα εναντίον του Χριστιανικού κόσμου τα λόγια του Ιεχωβά, όπως αναγράφονται στο εδάφιο Ιερεμίας 2:34, δηλαδή: «Έτι εις τα κράσπεδά σου ευρέθησαν αίματα ψυχών πτωχών αθώων· δεν εύρηκα αυτά ανορύττων, [από μέρους των πτωχών αθώων, όπως οι διαρρήκτες], αλλ’ επί πάντα ταύτα [τα κράσπεδα].»—Βλέπε Σκοπιά 1 Νοεμβρίου 1923, σελίς 327, παράγραφος 3 (6), στην Αγγλική.

14. (α) Γιατί ο Χριστιανικός κόσμος αποτελεί το πιο αξιόμεμπτο μέρος της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας; (β) Τι θα εκχύση ο Ιεχωβά στον Χριστιανικό κόσμο από τον συμβολικό του «λέβητα»;

¹⁴ Ενώπιον όλων των ανθρώπων της γης, ο Χριστιανικός κόσμος παρέχει ακόμη επιδεικτικά αποδείξεις της θανατηφόρου πορείας ενεργείας του. Είναι το πιο αξιόμεμπτο μέρος της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, διότι ισχυρίζεται ότι ενεργεί εν ονόματι της Χριστιανοσύνης, δηλαδή εν ονόματι της θρησκείας που επιδοκιμάζεται τώρα από τον Θεό της Αγίας Γραφής. Εξ αιτίας του αισχρού παραδείγματός του, δεν είναι παράδοξο ότι ο μη Χριστιανικός κόσμος δεν σέβεται τίποτε που ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικό! Ο Χριστιανικός κόσμος κακοπαρέστησε τον Θεό της Αγίας Γραφής. Ο Θεός δεν αγνοεί την ενοχή του Χριστιανικού κόσμου. Θα τιμωρήση πλήρως και απροκάλυπτα την ενοχή του, όπως πρέπει. Αλλά πρώτα, ο Θεός ήγειρε την τάξι του Ιερεμία για να επιστήση την προσοχή όλων στην αποστατική, μοιχευτική πορεία της μεγαλυτέρας αυτής παγκόσμιας θρησκευτικής οργανώσεως. Προς αυτήν ο Ιεχωβά έστρεψε το ευρύ στόμιον αυτού του συμβολικού ‘λέβητος.’ Πλησιάζει η ώρα οπότε ο Ιεχωβά θ’ αντιστρέψη τελείως τον λέβητα και θα εκχύση τις ουράνιες εκτελεστικές δυνάμεις του επάνω σ’ αυτό το σύγχρονο αντίστοιχο της αποστάτιδος, μοιχαλίδος Ιερουσαλήμ και της γης του Ιούδα. Έτσι, θα επέλθη καταστροφή σ’ αυτόν τον μέγα δυσφημητή του αγίου Του ονόματος.—Ιερεμ. 1:14-16.

15. Γιατί η τάξις του Ιερεμία πρέπει να έχη περιζωσμένες τις οσφύες και να μένη δραστήρια και επί ποδός, και έως πότε;

¹⁵ Όλο το έργο της τάξεως του Ιερεμία δεν ετελείωσε ακόμη. Εκείνοι που ανήκουν σ’ αυτή την τάξι πρέπει να εξακολουθήσουν να έχουν τις οσφύες των περιεζωσμένες και να είναι δραστήριοι και επί ποδός έως ότου φέρουν εις πέρας το έργο που τους έχει ανατεθή. Όλος ο ‘πολύς όχλος’ των Χριστιανών που υποστηρίζουν ενεργώς την τάξι του Ιερεμία πρέπει να συνεχίσουν τη συνεργασία των μ’ αυτήν. Η τάξις του Ιερεμία έχει ανάγκη ακόμη να μένη ακίνητη σαν ‘στήλη σιδηρά’ και ‘πόλις οχυρά’ με «τείχη χάλκινα.» Αυτό έκανε και ο αρχαίος Ιερεμίας. Ο Ιησούς Χριστός δεν υστερούσε σε τίποτα από τον Ιερεμία στη διακήρυξι της επικειμένης καταστροφής της Ιερουσαλήμ των ημερών του, η οποία επήλθε 676 χρόνια μετά τον αφανισμό της Ιερουσαλήμ των ημερών του Ιερεμία. Εκείνοι που ανήκουν στη σημερινή τάξι του Ιερεμία, ως κεχρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να κάμουν το ίδιο πράγμα, ώσπου να παραστούν μάρτυρες της καταστροφής της αντιτυπικής απίστου Ιερουσαλήμ και του Ιούδα των ημερών μας.

16. Η τάξις του Ιερεμία, όπως ο Ιησούς, ποια δύο θέματα πρέπει να διακηρύξη;

¹⁶ Η τάξις του Ιερεμία όπως έκαμε και ο Ιησούς, πρέπει να διακηρύξη, όχι μόνο τον ‘καιρό ευμενείας,’ τον «ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά,» αλλά και την «ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών.»—Ησ. 61:1, 2· 49:6· 2 Κορ. 6:2· Ιερεμ. 11:20· 20:12· 46:10· Λουκ. 21:22.

17. Η έντασις του αγώνα τους εναντίον μας, τι δεν πρέπει να μας κάνη να πράξωμε ως προς τους βασιλείς, τους άρχοντας, τους ιερείς και τον λαό;

¹⁷ Αυτές οι ‘έσχατες ημέρες’ του παρόντος συστήματος πραγμάτων δεν είναι καιρός να χαλαρώσωμε, επειδή απλώς οι βασιλείς, οι άρχοντες, οι ιερείς και ο λαός του Χριστιανικού κόσμου θα επιτείνουν τον αγώνα εναντίον μας. Με 58 και πλέον χρόνια δημοσίας υπηρεσίας στο ενεργητικό της, η τάξις του Ιερεμία δεν είναι πια ένα «παιδίον.» Από το έτος 1919 υπέμεινε αγώνα εναντίον της από τα πολιτικά, θρησκευτικά και λαϊκά στοιχεία του παλαιού αυτού κόσμου.

18. Ποια καθησυχαστικά λόγια του Ιεχωβά αποδείχθηκαν ήδη αληθινά για την τάξι του Ιερεμία, και τι σημαίνει αυτό για το μέλλον;

¹⁸ Τώρα η εγκαρτερούσα τάξις του Ιερεμία πρέπει να έχη φθάσει σε ανδρική ηλικία, σε ενηλικίωσι. Επειδή τα πιστά μέλη της τάξεως του Ιερεμία πεθαίνουν, μπορεί να λιγοστεύουν σε αριθμό κάθε χρόνο, ωστόσο, η τάξις αυτή εμμένει στο έργο που της ανέθεσε ο Ύψιστος Εντολοδότης της, ο Ιεχωβά. Έως τώρα τα καθησυχαστικά του λόγια αποδείχθηκαν αληθινά, ότι οι εναντιούμενοι βασιλείς, άρχοντες, ιερείς και λαός δεν θα υπερίσχυαν εναντίον των. Τα λόγια του θ’ αποδειχθούν εξ ίσου αληθινά και στις πιο σκληρές μέρες που είναι εμπρός μας, καθόσον πλησιάζει ο καιρός να εκχύση την εκδίκησί του από τον συμβολικό του λέβητα. Οι πολεμόφρονες εχθροί μας δεν θα υπερισχύσουν εναντίον μας! Γιατί; Διότι ο Κυρίαρχος Κύριος, ο Ιεχωβά των δυνάμεων, είναι μαζί μας, για να μας ελευθερώνη στο μέλλον ακριβώς όπως μας ελευθέρωσε και στο παρελθόν. Θα δούμε λοιπόν τους εχθρούς μας να καταστρέφωνται!

«ΝΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΤΕΥΗΣ»

19. Ποιο θετικό έργο έλαβε εντολή να κάνη η τάξις του Ιερεμία και πώς το έκαμε;

¹⁹ Ο αρχαίος Ιερεμίας ήταν εντεταλμένος ως ‘προφήτης εις τα έθνη’ όχι μόνο να εκριζώνη, να κατασκάπτη, να κατεδαφίζη και να καταστρέφη αλλά και να ‘ανοικοδομή και να καταφυτεύη.’ (Ιερεμ. 1:10) Όχι ‘ν’ ανοικοδομή’ εκείνο που κατεδαφίσθηκε και κατεσκάφθη, όχι να ‘φυτεύη’ εκείνο που εκριζώθηκε και κατεστράφη, αλλά να προλέγη την ανοικοδόμησι εκείνου που προώρισε ο Ιεχωβά ν’ ανοικοδομηθή και την καταφύτευσι εκείνου που αυτός προώρισε να φυτευθή και ν’ αναπτυχθή σε πλήρη καρποφορία. Αυτό το μέρος της αποστολής του Ιερεμία σχετίζεται τώρα ασφαλώς με την αληθινή βασιλεία του Ιεχωβά Θεού τώρα που, από το έτος 1914 μ.Χ., «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.» (Αποκάλ. 11:15) Επομένως, πρέπει τώρα να εκπληρωθούν στο πλήρες τα λόγια του Χριστού: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» (Ματθ. 24:14) Η εκτέλεσις τούτου συνεπιφέρει τη φύτευσι της αληθινής Χριστιανοσύνης και την οικοδόμησί της σε πολλά εδάφη στα οποία τελευταίως εδόθη μαρτυρία από την τάξι του Ιερεμία και από τους δραστήριους υποστηρικτάς της. Έπρεπε να ανοικοδομηθή ο πνευματικός παράδεισος.

20. Πώς ο Ιερεμίας έκανε ένα έργο ανοικοδομήσεως και καταφυτεύσεως στην εποχή του και ποιοι εμφαίνονται στην εκπλήρωσι αυτού του έργου σήμερα;

²⁰ Πριν από πολλά χρόνια, στα έτη 647-607 π.Χ., ο ίδιος ο Ιερεμίας έκανε ένα έργο φυτεύσεως και οικοδομήσεως μιας τάξεως μη Ισραηλιτών ατόμων που επρόκειτο να επιζήσουν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ στο έτος 607 π.Χ. Αυτοί ήσαν οι Ρηχαβίται, απόγονοι του Ιωναδάβ και ο Αιθίοψ ευνούχος που ελέγετο Αβδέ-μέλεχ. (Ιερεμ. 35:1-9· 38:1-13· 39:15-18) Αυτοί οι θεοσεβείς φίλοι του Ιερεμία εξεικόνιζαν τον ‘πολύν όχλον’ που ευνοεί σήμερα την τάξι του Ιερεμία και βοηθεί ενεργώς αυτό το κεχρισμένο υπόλοιπο στο έργο του. Μαζί με την τάξι του Ιερεμία, αντιμετωπίζουν την πλησιάζουσα εναντίωσι βασιλέων, αρχόντων, ιερέων και λαού.—Βλέπε σελ. 62-67 του βιβλίου Μπορείτε να Επιζήσετε από τον Αρμαγεδδώνα στη Νέα Τάξι του Θεού, έκδοσις 1955 (στην Αγγλική).

21. Πώς θ’ ανταμειφθή πλουσίως η πιστότης του πολλού όχλου στην τάξι του Ιερεμία;

²¹ Η απαραβίαστη πιστότης του ‘πολλού όχλου’ στην τάξι του Ιερεμία θ’ ανταμειφθή πλουσίως. Δεν θα υπερισχύσουν εναντίον του εκείνοι που μάχονται σήμερα τον Θεό. Μαζί με την τάξι του Ιερεμία, θα επιζήσουν από τον πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. Αυτοί θ’ αποτελέσουν τη βάσι για τη ‘νέα γη’ κάτω από τους ‘νέους ουρανούς’ του Ιεχωβά. (Αποκάλ. 7:9-17· 21:1-4) Μεγάλη είναι η χαρά της τάξεως του Ιερεμία καθώς οικοδομεί στον ‘πολύν όχλον’ τη βάσιμη ελπίδα κληρονομίας του επικείμενου επιγείου παραδείσου σύμφωνα με τον στοργικό σκοπό του Υπερτάτου Κυριάρχου Ιεχωβά!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Ο ‘λέβης’ καταστροφής του Ιεχωβά θα εκχυθή στον Χριστιανικό κόσμο