Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Γιατί τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν κάνουν σχολική εργασία σχετικά με γιορτές, αφού οι άλλοι μαθητές φέρνουν σε πέρας τέτοιους διορισμούς άσχετα με τη θρησκεία τους;
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να είναι επιμελείς και συνεργατικοί σπουδαστές στο σχολείο. Αλλά πιστεύουν ότι είναι ασυμβίβαστο με τις βαθιά εδραιωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις της οικογένειας να αναμιχθούν τα παιδιά τους σε σχολική εργασία που βασίζεται σε γιορτές που δε γιορτάζουν.
Τα δημόσια σχολεία είναι ανοιχτά για όλα τα παιδιά, άσχετα με το αν οι οικογένειές τους προσφέρουν τη λατρεία τους σε μια εκκλησία, συναγωγή ή ναό, ή δεν έχουν καμιά θρησκεία. Μερικές φορές οι εργασίες που ανατίθενται στην τάξη συνδέονται με μια θρησκευτική ή εθνική γιορτή που οι περισσότεροι άνθρωποι στην κοινότητα γιορτάζουν. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες η σχολική εργασία στη διάρκεια του Δεκεμβρίου σχετίζεται με Χριστουγεννιάτικη μουσική και τέχνη. Οι μαθητές Ιουδαϊκών, Ινδουιστικών ή άλλων μη Χριστιανικών οικογενειών μπορεί να μη γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σπίτι τους. Ωστόσο, μερικοί από αυτούς πιστεύουν ότι μπορούν να τραγουδούν γιορταστικά τραγούδια ή να ζωγραφίζουν εικόνες του Άι-Βασίλη, Χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα παρόμοια. Μπορεί να σκέφτονται ότι το κάνουν αυτό χωρίς να το πιστεύουν, ενώ δε γιορτάζουν τα Χριστούγεννα.
Άλλοι μαθητές ζητούν να εξαιρεθούν από μια τέτοια εργασία για γιορτές. Οι Εβραίοι μαθητές μπορεί να το κάνουν αυτό εξαιτίας αυτού που ο Ιεχωβά Θεός είχε διατάξει στον αρχαίο Ισραήλ. «Αφού εισέλθης εις την γην, την οποίαν Κύριος ο Θεός σου δίδει εις σε, δεν θέλεις μάθει να πράττης κατά τα βδελύγματα των εθνών εκείνων». «Μήποτε εξετάσης περί των θεών αυτών, λέγων, Πώς ελάτρευον τα έθνη ταύτα του θεούς αυτών; ούτω θέλω κάμει και εγώ. Δεν θέλεις κάμει ούτως εις Κύριον τον Θεόν σου».a
Σαν συγκεκριμένο παράδειγμα (το οποίο εφαρμόζεται κακώς στον στολισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου αλλά στην πραγματικότητα αναφέρεται στην κατασκευή ενός ειδώλου), ο Ιεχωβά είπε: «Κόπτουσι ξύλον εκ του δάσους, έργον χειρών τέκτονος με τον πέλεκυν. Καλλωπίζουσιν αυτό με άργυρον και χρυσόν· στερεόνουσιν αυτό με καρφία και με σφύρας». Αυτό δεν έπρεπε να θεωρείται σαν μια απλή καλλιτεχνική προσπάθεια. Ο Ιεχωβά εντυπωσιακά διέταξε: «Μη μανθάνετε την οδόν των εθνών».b
Τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά πηγαίνουν στο σχολείο επειδή θέλουν να αποκτήσουν μια λογική μόρφωση. Ένας δάσκαλος, σαν άσκηση ζωγραφικής μπορεί να ζητήσει από όλους τους μαθητές το χειμώνα να ζωγραφίσουν κάποια σκηνή ή να εργαστούν πάνω σε κάποιο άλλο σχέδιο που περιλαμβάνει ελάφια, χιόνι και έλατα. Αν αυτό είναι απλώς μια άσκηση ζωγραφικής και δεν συνδέεται με τα Χριστούγεννα, λίγοι θα ήταν, ίσως, οι γονείς Μάρτυρες του Ιεχωβά που θα είχαν αντίρρηση σ’ αυτό. Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αισθάνονται συνειδητά υποχρεωμένοι να απέχουν από σχολικές δραστηριότητες που συγκρούονται με την κατανόηση που έχουν για το θέλημα του Θεού, και η οποία βασίζεται στη Βίβλο. Επιζητούν να εφαρμόζουν στη ζωή τους αυτό που είπε ο Ιησούς: «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι». (Ιωάννης 4:24) Έτσι, αν ανατίθεται στους μαθητές μια εργασία που είναι συμμετοχή σε μη Βιβλικές γιορταστικές δραστηριότητες, οι Μάρτυρες απέχουν έστω κι αν αυτό προβληματίζει άλλους που έχουν διαφορετική άποψη. Αλλά, σύμφωνα με την ελευθερία θρησκείας και την επιθυμία τους να είναι καλοί μαθητές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορεί να ζητήσουν να κάνουν κάποια άλλη άσκηση η οποία δε θα είχε θρησκευτική χροιά.—Παράβαλε 1 Πέτρου 4:3, 4.
Πολλοί δάσκαλοι οι οποίοι σέβονται τους άλλους έχουν εκτιμήσει τη σαφή εξήγηση που τους δίνεται σε τέτοια ζητήματα όπως αναφέρεται στο βιβλιάριο Το Σχολείο και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά (στην Αγγλική). Εν μέρει, αυτή η Γραφική έκδοση λέει: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για λόγους συνείδησης δεν παίρνουν κανένα μέρος στις γιορτές αυτές—σε τραγούδια, σε παίξιμο μουσικής, σε παίξιμο σε θεατρικά έργα, σε παρελάσεις, σε σχεδίασμα εικόνων, σε παρακολούθηση γιορταστικών εκδηλώσεων, σε φαγητό και σε ποτό, κλπ. Όμως, ταυτόχρονα, δεν έχουμε καμιά αντίρρηση να γιορτάζουν οι άλλοι τις γιορτές αυτές, ούτε προσπαθούμε να τους εμποδίσουμε. Το εκτιμούμε πάρα πολύ όταν οι δάσκαλοι εξαιρούν με καλοσύνη τα παιδιά μας από τη συμμετοχή σ’ όλες τις δραστηριότητες που με οποιοδήποτε τρόπο τηρούν την επέτειο των γιορτών αυτών».—Σελίδα 21.
[Υποσημειώσεις]