19. Πώς πρέπει να μας ενθαρρύνη η στάσις του Ιερεμία ενώπιον του Σεδεκία;

¹⁹ Ο τελευταίος βασιλεύς του Ιούδα, ο Σεδεκίας (617-607 π.Χ.) παρακάλεσε τον Ιερεμία να προσευχηθή στον Ιεχωβά υπέρ του Ιούδα. Αλλά ο Ιερεμίας εξακολούθησε να διακηρύττη την επικείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Αργότερα, αφού κακοποιήθηκε σκληρά και φυλακίσθηκε πολλές μέρες, τον έφεραν ενώπιον του βασιλέως ο οποίος τον ερώτησε κατ’ ιδίαν: «Είναι λόγος παρά Ιεχωβά;» Και ήλθε η σαφής απάντησις του Ιερεμία: « Είναι· . . . Εις την χείραν του βασιλέως της Βαβυλώνος θέλεις παραδοθή.» (Ιερεμ. 37:3-17) Ομοίως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα τονίζουν με σαφήνεια τη θεία κρίσι. Δεν ενδιαφέρονται για τις προσπάθειες ενώσεως των θρησκειών ούτε στο να απαλύνουν το άγγελμα που διακηρύττουν εναντίον του Χριστιανικού κόσμου.

20. (α) Τι ωδήγησε τον Αβδέ-μέλεχ να διασώση τον Ιερεμία, και πώς ανταμείφθηκε αυτός ο Αιθίοψ; (β) Ποιοι στους συγχρόνους καιρούς ενήργησαν όπως ο Αβδέ-μέλεχ, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα γι’ αυτούς; (Ματθ. 25:34, 40)

²⁰ Επειδή ο Ιερεμίας επέμενε να διακηρύττη τις προρρήσεις του Ιεχωβά εναντίον της πόλεως, τον έρριξαν σ’ ένα λάκκο, όπου βυθίσθηκε μέσα σε βόρβορο. Εφαίνετο σαν να ήταν καταδικασμένος σ’ έναν θλιβερό θάνατο. Αλλά ένας Αιθίοψ ευνούχος, ο Αβδέ-μέλεχ, πήγε στον βασιλέα και έκαμε αίτημα υπέρ του Ιερεμία. Κατ’ εντολήν του βασιλέως, ο Αβδέ-μέλεχ πήρε 30 άνδρες, και με τη χρήσι εφθαρμένων κουρελιών και αποφορίων, ανέσυραν τον Ιερεμία απ’ αυτό τον λάκκο και τον έβαλαν σ’ ένα μέρος της Αυλής της Φρουράς. Εκεί παρέμεινε ώσπου καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ κι έτσι ελευθερώθηκε. Αλλά τι έγινε ο Αβδέ-μέλεχ; Ενώ ο Ιερεμίας ήταν ακόμη στην αυλή, ήλθε σ’ αυτόν ο λόγος του Ιεχωβά, που έλεγε:

«Ύπαγε και λάλησον προς Αβδέ-μέλεχ τον Αιθίοπα, λέγων, Ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ· Ιδού, εγώ θέλω φέρει τους λόγους μου επί την πόλιν ταύτην δια κακόν και ουχί δια καλόν· και θέλουσιν εκτελεσθή ενώπιόν σου την ημέραν εκείνην. Θέλω όμως σε σώσει εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Ιεχωβά, και δεν θέλεις παραδοθή εις την χείρα των ανθρώπων, των οποίων συ φοβείσαι το πρόσωπον, διότι εξάπαντος θέλω σε σώσει και δεν θέλεις πέσει δια μαχαίρας, αλλ’ η ζωή σου θέλει είσαι ως λάφυρον εις σε, επειδή πέποιθας επ’ εμέ, λέγει Ιεχωβά.»

Όταν, λοιπόν, οι στρατιές της Βαβυλώνος επήλθαν συντριπτικά από τον βορρά, ο Αβδέ-μέλεχ διέφυγε και διέσωσε τη ζωή του. Στους συγχρόνους καιρούς, επίσης, υπήρξαν πολλοί, και κρατικοί λειτουργοί και δεσμοφύλακες ακόμη, που έδειξαν καλωσύνη στους διωκομένους μάρτυρες του Ιεχωβά. Αργότερα, μερικοί απ’ αυτούς έγιναν Μάρτυρες και ελπίζουν να λάβουν σωτηρία όταν οι εκτελεστικές ουράνιες δυνάμεις του Ιησού Χριστού αναλάβουν δράσι στον Αρμαγεδδώνα.—Ιερεμ. 38:6-13· 39:15-18· Αποκάλ. 7:14-17· 16:16.

21. (α) Πώς οι σύγχρονοι δούλοι του Ιεχωβά αντιπαραβάλλονται μ’ εκείνους της εποχής του Ιερεμία; (β) Με ποιους τρόπους δείχνουν αυτοί εγκαρτέρησι; (Αποκάλ. 14:12)

²¹ Είναι χαρά να παρατηρούμε ότι υπάρχουν ακόμη στη γη σήμερα άτομα όμοια με τον Ιερεμία, τον Βαρούχ, τους Ρηχαβίτες και τον Αβδέ-μέλεχ. Η έκθεσις της παγκοσμίου δράσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά για το υπηρεσιακό έτος 1977 το αποδεικνύει αυτό. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να υπήρξαν μερικοί οι οποίοι απέκαμαν, όπως και ο Βαρούχ, και επεδίωξαν ιδιοτελή συμφέροντα επί ένα χρονικό διάστημα, αλλ’ αυτοί πρέπει να ενθυμούνται ότι ο Βαρούχ, μολονότι δοκιμάσθηκε, παρέμεινε εκεί μαζί με τον προφήτη του Θεού. Πράγματι, αξίζει να εγκαρτερούμε με την προοπτική της αιωνίου ζωής υπ’ όψιν μετά τη ‘μεγάλη θλίψι.’ Και είθε εκείνοι που αγαπούν τη δικαιοσύνη και έχουν τη διάθεσι των υιών του Ιωναδάβ και του Αβδέ-μέλεχ να εξακολουθούν να υπάρχουν. Μεγάλη θα είναι η αμοιβή όλων όσοι πρόθυμα πιστεύουν στις υποσχέσεις του Ιεχωβά και υπομένουν ως το τέλος!

Έλλειψις Νωπών Ψαριών στην Αγορά

● Έλλειψις νωπών ψαριών Α΄ κατηγορίας παρατηρείται τις τελευταίες μέρες στην αγορά, ενώ υπάρχει αφθονία στα ψάρια δεύτερης κατηγορίας. Οι ιχθυοπώλες αποδίδουν την έλλειψι στην προσωρινή διακοπή των εισαγωγών, που αποφασίσθηκε για να ενισχυθή η εγχώρια αλιεία. Όπως δήλωσε, όμως, αρμόδιος παράγων του υπουργείου Εμπορίου, τα νωπά ψάρια που εισάγονται μέσα σε ένα χρόνο φθάνουν τους 900 τόννους, ενώ η ετήσια συνολική κατανάλωσις φθάνει τους 120.000 τόννους.