Ένα Γραφικό Θέμα που Πρέπει να Μάθωμε

 1. Ποιο είναι ένα από τα δεσπόζοντα θέματα της Γραφής, και ποια σπουδαιότητα έχει;

ΚΑΝΕΝΑΣ αναγνώστης της Γραφής δεν μπορεί ν’ αγνοήση το γεγονός ότι ένα από τα δεσπόζοντα θέματα της Γραφής είναι η πτώσις της Βαβυλώνος. Αναγκάζεται, επίσης, να προσέξη ότι υπάρχουν δύο Βαβυλώνες, η μία μεγαλύτερη από την άλλη· και διαβάζει, επίσης, για την πτώσι και των δύο αυτών πόλεων. Η μία είναι ένα πρωτότυπο της άλλης, η δε ύπαρξις και πτώσις και των δύο αυτών πόλεων έχει μεγάλη επίδρασι επάνω στους αληθινούς λάτρεις του Θεού, ναι, επάνω σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

 2. (α) Τι συνέβη στην αρχαία Βαβυλώνα, και ποια σημασία είχε η πτώσις της; (β) Για ποια Βαβυλώνα προεφήτευσε ο Ιησούς, και πώς η συνέπεια της πτώσεως της συγκρίνεται μ’ εκείνη της αρχαίας Βαβυλώνος;

² Είναι ένα ιστορικό γεγονός ότι η πρώτη Βαβυλών έπεσε και μετεβλήθη σε τέλεια ερείπια, χωρίς κανένα κάτοικο. Ακόμη και για τον Ιεχωβά Θεό, τον κυρίαρχο Άρχοντα του ουρανού και της γης, η πτώσις της Βαβυλώνος υπήρξε πολύ σημαντική, διότι κατηύθυνε τον προφήτη του Ησαΐα να περιγράψη την πτώσι και καταστροφή της 190 και πλέον χρόνια προτού πραγματικά συμβή το γεγονός αυτό. Πολύν καιρό, όμως, μετά την πτώσι της αρχαίας πόλεως Βαβυλώνος, ο Θεός προείπε και πάλι μέσω του μεγίστου Προφήτου του, του Ιησού Χριστού, την πτώσι μιας μεγαλυτέρας Βαβυλώνος. Το πρωτότυπο της, η Βαβυλών επί του Ευφράτου, ήταν μια εχθρά του Θεού και είχε αλωνίσει τον λαό του τον Ισραήλ, η δε καταστροφή της ήταν μια αιτία χαράς για τον Ισραήλ, αλλά η πτώσις και καταστροφή της Μεγαλυτέρας Βαβυλώνος έχει παγκόσμιο συνέπεια και είναι ευκαιρίες χαράς για τους ουρανούς και τους κατοικούντας στη γη που υπηρετούν τον Θεό με αληθινή λατρεία.—Αποκάλυψις, κεφάλαια 17, 18.

ΖΩΗ Ή ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

 3. (α) Τι είναι η Βαβυλών η Μεγάλη; (β) Τι μαθαίνομε από τη μελέτη του Γραφικού θέματος περί Βαβυλώνος;

³ Το Βιβλικό θέμα, η πτώσις της Βαβυλώνος, είναι ένα θέμα που πρέπει να μάθωμε. Όπως η αρχαία Βαβυλών, και η Βαβυλών η Μεγάλη, επίσης, είναι μια αυτοκρατορία. Η αρχαία Βαβυλών ήταν το κέντρον της ψευδούς θρησκείας, η οποία ανθίστατο στον Θεό. Η Βαβυλών η Μεγάλη υπερέβη το πρωτότυπό της σ’ εχθρότητα εναντίον του Θεού, διότι αποτελεί την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Έχει κακοπαραστήσει τον Θεό, εκράτησε τους ανθρώπους στα δεσμά του φόβου και της δεισιδαιμονίας, έχει επηρεάσει κυβερνήσεις και τις έφερε τη μία εναντίον της άλλης και έγινε αιτία της πιο μεγάλης αιματοχυσίας που έλαβε χώραν πάνω στη γη. (Αποκάλ. 18:24) Η Βαβυλών η Μεγάλη, όπως στην περίπτωσι της αρχαίας Βαβυλώνος, έχει προλεχθή ότι θα υποστή, πρώτον, μια πτώσι, η οποία θα θραύση τη δύναμί της να κρατήση τους αιχμαλώτους της, και, αργότερα, πλήρη καταστροφή και ερήμωσι. Το εξέχον χαρακτηριστικό αυτού του θέματος είναι ότι, αν είμεθα μέσα στη Βαβυλώνα, πρέπει να εξέλθωμε γρήγορα και, αφού ελευθερωθούμε, να είμεθα εξαιρετικά προσεκτικοί ώστε να μη την εγγίσωμε ή να μην έχωμε οποιαδήποτε σχέσι με την πονηρία και την πνευματική της πορνεία.—Αποκάλ. 18:4· Ησ. 52:11.

 4. Γιατί η Βαβυλών η Μεγάλη κρατεί τους ανθρώπους σήμερα στον μέγιστο δυνατό κίνδυνο;

⁴ Στους αρχαίους χρόνους η Βαβυλών είχε εμπνεύσει στους ανθρώπους φόβο για κίνδυνο της ζωής των, αλλά η σύγχρονος Βαβυλών η Μεγάλη θέτει τους ανθρώπους σε σοβαρώτερο κίνδυνο. Πώς; Ο Ιησούς είπε ότι πολλοί θ’ αναστηθούν: «Έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής· οι δε πράξαντες τα φαύλα, εις ανάστασιν κρίσεως.» (Ιωάν. 5:28, 29) Μας λέγει ότι ακόμη και άνθρωποι από τις ασεβείς εκείνες πόλεις, όπως ήσαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, η Τύρος και η Σιδών, η Νινευή και οι Ιουδαϊκές πόλεις, οι οποίες δεν εδέχθησαν το κήρυγμα του Ιησού, δηλαδή, η Χοραζίν, η Βηθσαϊδα και η Καπερναούμ, θα επανέλθουν για την μεγάλη Ημέρα Κρίσεως. (Ματθ. 10:15· 11:20-24· 12:41) Εκείνοι, όμως, οι οποίοι παραμένουν μέσα στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και αρνούνται να εξέλθουν πριν από την καταστροφή της, θα χάσουν ακόμη και την ευκαιρία μιας αναστάσεως, διότι αυτοί θα υποστούν αιώνια καταστροφή μαζί της.—Αποκάλ. 18:4, 21.

 5. Γιατί πρέπει να κατανοήσωμε αυτό το θέμα περί Βαβυλώνος;

⁵ Ώστε αυτό το Βιβλικό θέμα είναι υψίστης σπουδαιότητος για μας και οφείλομε να κατανοήσομε αυτό καθώς και τη σχέσι του με τον Θεό και τη βασιλεία του, η οποία τώρα κυβερνά, για να διαφυλάξωμε τη ζωή μας και να βοηθήσωμε τα προσφιλή μας πρόσωπα καθώς και άλλους να κερδίσουν αιώνια ζωή πάνω στη γη.

ΜΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ

 6. Εν σχέσει με το θέμα, με τι ευνοήθηκε ο Ησαΐας;

⁶ Αν κατανοήσωμε το θέμα της πτώσεως της Βαβυλώνος, μπορούμε να εξακριβώσωμε την ταυτότητα της Βαβυλώνος της Μεγάλης και επίσης να κατανοήσωμε τι σημαίνει να διαφύγωμε πριν από την πλήρη ερήμωσί της. Σε μια όρασι που του εδόθη, ο Ησαΐας όχι μόνο άκουσε για την πτώσι της Βαβυλώνος, αλλά του εδόθη πράγματι μια εκ των προτέρων όρασις της πτώσεως αυτής και των κατακτητών της. Κάτω από θεία έμπνευσι, είπε τα εξής: «Η κατά της ερήμου της θαλάσσης όρασις. Καθώς οι διαβαίνοντες ανεμοστρόβιλοι της μεσημβρίας, ούτως έρχεται από της ερήμου, από γης τρομερός. Σκληρόν όραμα εφανερώθη εις εμέ· ο καταδυναστεύων καταδυναστεύει, και ο πορθών πορθεί. Ανάβηθι, Ελάμ· πολιόρκησον, Μηδία· έπαυσα πάσας τας καταδυναστείας αυτής.»—Ησ. 21:1, 2.

 7. Γιατί λέγομε ότι η ‘έρημος της θαλάσσης’ αναφέρεται στην περιοχή της αρχαίας Βαβυλώνος;

⁷ Η ‘έρημος της θαλάσσης’ είναι μία έκφρασις που αναφέρεται στην περιοχή της αρχαίας Βαβυλώνος, διότι η Βαβυλών ευρίσκετο κατά μήκος του Ευφράτου Ποταμού, ενώ το ανατολικό ήμισυ της πόλεως ήταν μεταξύ των Ποταμών Ευφράτου και Τίγρητος. Όταν οι δύο ποταμοί επλημμύριζαν, η νότιος Μεσοποταμία εγίνετο μια έρημος θάλασσα. Για να εξουδετερώσουν αυτή την παλινδρομική κατάστασι, οι Βαβυλώνιοι κατεσκεύασαν μια μεγάλη σειρά από προστατευτικά ορύγματα, υδατοφράκτες, διώρυγες και φρεάτια. Στη Γραφή η λέξις «θάλασσα» σημαίνει μερικές φορές τη δύσι, κι εδώ πιθανόν να σημαίνη τη χώρα δυτικώς της γης του Ελάμ και της Περσίας—τη Βαβυλωνία, η οποία θα περιήρχετο σε κατάστασι ερήμου.

 8. (α) Πότε άρχισε να εξεγείρεται η θύελλα που ωραματίσθη ο Ησαΐας; (β) (Υποσημείωσις) Τι λέγει Η Βρεττανική Εγκυκλοπαιδεία για τους προγόνους του Κύρου Β΄; (γ) Ποια γεγονότα μας βοηθούν να εκτιμήσωμε τη σχέσι των Περσών με τους Ελαμίτας;

⁸ Ο Ησαΐας είδε τώρα μια τρομερή θύελλα να έρχεται εναντίον της Βαβυλώνος από μία γη, που ενέπνεε φόβο και η οποία ευρίσκετο ανατολικώς της Βαβυλώνος. Η θύελλα άρχισε να επέρχεται, όταν ο Κύρος 2 ο Πέρσηςa ανεκήρυξε τον εαυτό του, επίσης, και βασιλέα της Μηδίας. Στην προκήρυξί του προς τους Βαβυλωνίους ο Κύρος ονομάζει τους προγόνους του, Τεΐσπην, Κύρον 1 και Καμβύσην Α΄, με τον τίτλο του “Βασιλέως της Ανσάν.” Ο ίδιος τίτλος δίδεται στον Κύρο 2 τον ίδιο σε σφηνοειδείς επιγραφές και στα Χρονικά του Ναβονίδη της Βαβυλώνος προτού ο Κύρος νικήση και εκθρονίση τον Αστυάγη, βασιλέα της Μηδίας. Η Ανσάν ήταν μια περιφέρεια της Ελάμ ή Σουσιανής κι ευρίσκετο ανατολικώς του Τίγρητος Ποταμού. Ο Ιερεμίας, το 617 π.Χ., προείπε μια ήττα των Ελαμιτών. (Ιερεμ. 49:34-39) Είναι πιθανόν ότι ο Τεΐσπης κατέκτησε την περιφέρεια της Ανσάν (ή, Ανζάν) το 596 π.Χ., προς νότον δε της περιφερείας αυτής ήσαν προηγουμένως εγκατεστημένοι οι Πέρσαι. Ο Τεΐσπης είχε αναλάβει τον τίτλο του «Μεγάλου Βασιλέως, του Βασιλέως της Πόλεως Ανσάν.» Ώστε υπήρχε στενή σχέσις των Περσών με τους Ελαμίτας καθώς και με τους Μήδους.

 9. Ποια ποινή που του άξιζε θα ελάμβανε αυτός ο δόλιος καταδυνάστης;

⁹ Επομένως, αυτή η συμβολική θύελλα που είδε ο Ησαΐας ήρχετο από μια κακή πηγή για τη Βαβυλώνα, ωσάν από μια φοβερή έρημο του νότου. (Παράβαλε Ιώβ 1:19.) Σύμφωνα με την προφητεία του Ησαΐα, η Βαβυλών ήταν δόλιος καταδυνάστης και πορθητής, ειδικώς απέναντι του λαού του Θεού, του Ισραήλ. Η ανατροπή της, φυσικά, θα ετερμάτιζε τις θλίψεις εκείνων τους οποίους απεγύμνωσε και θα τους έφερε χαρά.

ΦΟΒΟΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΝ ΔΟΛΙΟ ΑΡΠΑΓΑ

10. Ποια επίδρασι θα είχε επάνω στους Βαβυλωνίους η εκπλήρωσις της οράσεως του Ησαΐα;

¹⁰ Ο Ησαΐας, περιγράφοντας την επίδρασι αυτής της θυέλλης πάνω στη Βαβυλώνα, λέγει: «Δια τούτο η οσφύς μου είναι πλήρης οδύνης· πόνοι με εκυρίευσαν, ως οι πόνοι της τικτούσης· εκυρτώθην εις την ακρόασιν αυτού· συνεταράχθην εις την θέσν αυτού. Η καρδία μου κλονείται· τρόμος με εξέπληξεν· η νυξ της ευφροσύνης μου εις φρίκην μετεβλήθη εν εμοί.»—Ησ. 21:3, 4.

11. (α) Πώς το λυκόφως έγινε γεμάτο ταραχή για τους Βαβυλωνίους; (β) Ποιο συμπόσιο προείπε ο Ησαΐας στο 21 κεφάλαιο, εδάφιο 5;

¹¹ Μολονότι ενεργούσαν δολίως και ενεργούσαν ως άρπαγες, οι Βαβυλώνιοι μπορούσαν ν’ αποβλέπουν στο λυκόφως για ένα καλό νυκτερινό ύπνο δίχως φόβο. Αλλ’ αυτή η θύελλα θα αφαιρούσε την άνεσί τους και θα ετάρασσε τον ύπνο τους. Ο Ησαΐας απευθύνεται τότε στους άρχοντας της Βαβυλώνος ωσάν να μπορούσε να προβλέψη το συμπόσιο που διευθέτησε αργότερα ο Βαλτάσαρ. Λέγει: «Ετοιμάζεται η τράπεζα· φυλάττουσι σκοπιάν, τρώγουσι, πίνουσι· σηκώθητε, στρατάρχαι, ετοιμάσατε ασπίδας. Διότι ο Ιεχωβά είπεν ούτω προς εμέ· Ύπαγε, στήσον σκοπευτήν, δια να αναγγέλλη ό,τι βλέπει.»—Ησ. 21:5, 6, ΜΝΚ.

12. Ποια γεγονότα θ’ ανάγκαζαν τους Βαβυλώνιους στρατάρχας να ‘ετοιμάσουν τις ασπίδες’ και τι εσήμαινε τούτο γι’ αυτούς;

¹² Τη νύχτα της 5ης προς 6ην Οκτωβρίου 539 π.Χ., παρετέθη ένα μεγάλο συμπόσιο στη Βαβυλώνα και υπήρχε μεγάλη χαρά για τη λεηλασία της Ιερουσαλήμ, με τη βλάσφημη βεβήλωσι των σκευών, τα οποία η Βαβυλών είχε αφαιρέσει από τον ναό του Ιεχωβά το 607 π.Χ. Αλλά την ίδια εκείνη νύχτα η πόλις εκυριεύθη από τους Μήδους και Πέρσας. Τότε οι στρατάρχαι της Βαβυλώνος ώφειλαν να ετοιμάσουν τις ασπίδες για να υπερασπίσουν την πόλι. Αλλ’ αυτό απεδείχθη μάταιο. Οι κατακτηταί εισήλθαν στο φρούριο κι εφόνευσαν τον Βασιλέα Βαλτάσαρ, καθιστώντας αναγκαίο για τους στρατάρχας να ετοιμάσουν μια νέα ασπίδα, να εγκαταστήσουν ένα νέο βασιλέα. Αυτή η νέα συμβολική ασπίδα δεν μπορούσε να είναι παρά ο κατακτητής των· άλλως δεν θα περνούσαν καλά οι άρχοντες της Βαβυλώνος.

13. Τι είδε ο φρουρός, τον οποίον ο Ησαΐας ωραματίσθη τοποθετημένον ;

¹³ Ο Ησαΐας λέγει τώρα τι αναφέρει ο φρουρός, ο οποίος είχε τοποθετηθή στα τείχη της Ιερουσαλήμ: «Και είδεν αναβάτας δύο ιππέας, αναβάτην όνου, και αναβάτην καμήλου· και επρόσεξεν επιμελώς μετά πολλής προσοχής. Και εφώναξεν ως λέων, Ακαταπαύστως, Ιεχωβά μου, ίσταμαι εν τη σκοπιά την ημέραν, και φυλάττω πάσας τας νύκτας· και ιδού, έρχονται εδώ αναβάται άνδρες δύο ιππείς.»—Ησ. 21:7-9, ΜΝΚ.

14. Ποια ωφέλεια προέκυψε από την έκθεσι του προφητικού φρουρού, και τι διέκρινε ο Δανιήλ ως αποτέλεσμα του ότι ήταν άγρυπνος;

¹⁴ Έτσι, προτού οι Χαλδαίοι φρουροί, οι οποίοι ήσαν τοποθετημένοι στα τείχη της Βαβυλώνος το 539 π.Χ., ιδούν τους Μήδους και Πέρσας να έρχωνται εναντίον της πόλεως, ο προφητικός φρουρός στα τείχη της Ιερουσαλήμ είχε μια θαυματουργική εκ των προτέρων όρασι πολλά χρόνια προηγουμένως. Αυτό επέφερε μεγάλη ανακούφισι στο λαό του Θεού, όταν αργότερα είχε οδηγηθή σε αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα, διότι ήσαν άγρυπνοι για την εκπλήρωσι αυτής της προφητείας καθώς και των προφητειών του Ιερεμία. Ο Δανιήλ, ένας εξόριστος επί εβδομήντα και πλέον χρόνια, φρουρούσε άγρυπνα. Λέγει ο ίδιος: «Εν τω πρώτω έτει του Δαρείου, του υιού του Ασσουήρου, εκ του σπέρματος των Μήδων, . . . εγώ ο Δανιήλ ενόησα εν τοις βιβλίοις τον αριθμόν των ετών, περί των οποίων ο λόγος του Ιεχωβά έγεινε προς Ιερεμίαν τον προφήτην, ότι ήθελον συμπληρωθή εβδομήκοντα έτη εις τας ερημώσεις της Ιερουσαλήμ. Και έστρεψα το πρόσωπον μου προς Ιεχωβά τον Θεόν.»—Δαν. 9:1-3, ΜΝΚ.

15. Τι ήσαν οι πολεμικές άμαξες και τα φορτηγά ζώα, που είδε ο φρουρός;

¹⁵ Ο Ηρόδοτος (Ι,80) αναφέρει ότι τα στρατεύματα του Κύρου μετέφεραν τις αποσκευές των επάνω σε καμήλες και ότι ιππείς επέβαιναν σε καμήλες και τις χρησιμοποιούσαν σε μάχη εναντίον των ίππων του Βασιλέως της Λυδίας Κροίσου. Χρησιμοποιούσε, επίσης, όνους και καμήλες ως υποζύγια, ίσως δε και για να μεταφέρη στρατεύματα στη μάχη. Η έκφρασις «πολεμικάς άμαξας», που χρησιμοποιείται σε μερικές μεταφράσεις (Ησ. 21:7), προφανώς περιγράφει μια φάλαγγα από άμαξες που είδε ο φρουρός, που τις έσυραν ταχέως θυμοειδείς ίπποι στη μάχη. Είναι, επίσης, πιθανόν ότι τα δύο είδη ζώων εξεικονίζουν τους δύο λαούς, οι οποίοι πολιορκούσαν την Βαβυλώνα· οι όνοι για εξεικόνισι των Ελαμιτών και οι καμήλες των Μήδων.

ΟΦΕΙΛΟΜΕ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΑΓΡΥΠΝΟΙ

16. Για ποιόν προμηθεύει ο φρουρός ένα έξοχο παράδειγμα;

¹⁶ Ο φρουρός, τον οποίον βλέπει ο Ησαΐας στην όρασι, ασφαλώς θέτει ένα έξοχο παράδειγμα σήμερα για την επαγρύπνησι και διαπίστωσι της πτώσεως και της τελικής καταστροφής της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Επίσης ο Δανιήλ, στην τότε αιχμαλωσία του στη Βαβυλωνία, μας δείχνει την κατάλληλη στάσι απέναντι στο σπουδαίο αυτό Βιβλικό θέμα με το ν’ αγρυπνούμε και να καταβάλλωμε εντατική προσοχή ημέρα και νύχτα.

17. (α) Ποια σπουδαία αγγελία κάνει ο φρουρός; (β) Ποιος συνέτριψε κατά γης τους θεούς της Βαβυλώνος, και γιατί η τιμή για την πτώσι της Βαβυλώνος οφείλεται στον Ιεχωβά μάλλον παρά στους Ελαμίτες ή τους Μήδους;

¹⁷ Τώρα ο φρουρός κράζει: «Έπεσεν, έπεσεν η Βαβυλών, και πάσαι αι γλυπταί εικόνες των θεών αυτής συνετρίφθησαν κατά γης.» (Ησ. 21:9) Το γεγονός αυτό εσήμαινε απελευθέρωσι και χαρά για τον λαό του Θεού την εποχή εκείνη και είναι το γεγονός στο οποίο αποβλέπουν και το οποίο φέρνει τη μεγαλύτερη χαρά σ’ εκείνους επί της γης προς τους οποίους ο Θεός εκφράζει την ευδοκία του σ’ αυτό τον καιρό της τελικής κρίσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Ποιος ήταν εκείνος, που κατέρριψε τις γλυπτές εικόνες των θεών της Βαβυλώνος και τις συνέτριψε κατά γης; Όχι οι Ελαμίτες και οι Μήδοι, διότι αυτοί δεν επεδόθησαν σ’ αυτό τα έργο, αλλά ήταν ο Ιεχωβά ο ίδιος, ο οποίος με το να ελευθερώση τον λαό του και να συντρίψη τη Βαβυλώνα, στην πραγματικότητα έρριξε κατά γης όλους τους θεούς και τις εικόνες της Βαβυλώνος, διότι απέδειξε ότι δεν ήσαν πραγματικά θεοί, αλλά ήσαν απλώς εικόνες χωρίς ζωή και χωρίς ικανότητα να βοηθήσουν. Ο Παντοδύναμος Θεός του ουρανού και της γης εχρησιμοποίησε απλώς τους Ελαμίτες και τους Μήδους ως όπλα του εναντίον της Βαβυλώνος. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι ο ίδιος ο νικητής Κύρος αποδίδει την τιμή για τη νίκη στον Ιεχωβά Θεό, όπως αναφέρεται εις 2 Χρονικών 36:22, 23 και Έσδραν 1:1-3.

18. (α) Με ποια ανάμικτα αισθήματα έγραψε ο Ησαΐας το 21 κεφάλαιο, εδάφιο 10; (β) Ποιοι ήσαν το «αλώνισμά μου», και ποιο ήταν το όργανο του αλωνισμού;

¹⁸ Τώρα, πολύν καιρό προτού συμβή αυτό, ο προφήτης Ησαΐας δείχνει ότι ο Ισραήλ θα είχε μια σκληρή μεταχείρισι στα χέρια της Βαβυλώνος: «Αλώνισμά μου, και σίτε του αλωνίου μου, εφανέρωσα εις εσάς εκείνο το οποίον ήκουσα παρά του Ιεχωβά των δυνάμεων, του Θεού του Ισραήλ.» (Ησ. 21:10, ΜΝΚ) Ο λαός του Ιεχωβά είχε καταντήσει στασιαστικός και άπιστος και επάνω στο δικό τους αλώνι θα επέτρεπε ο Ιεχωβά το όργανον Βαβυλώνα όπως χτυπήση τον λαό του. Αλλ’ αυτό θα ήταν μόνο για ένα χρονικό διάστημα και έπειτα ο Θεός θα επέφερε εκδίκησι εναντίον του αλωνιστού, ο οποίος ενήργησε με μίσος εναντίον του Θεού και του λαού του. Αυτό θα έδινε, επίσης, την αναψυκτική είδησι ότι ένα πιστό υπόλοιπο θα επιζούσε από την πτώσι της Βαβυλώνος και θα επέστρεφε στην Ιερουσαλήμ.

19. (α) Πόσο έχουν προχωρήσει τα πράγματα σήμερα στην εκπλήρωσι του θέματος όσον αφορά τη Βαβυλώνα; (β) Τι συνοδεύει αυτή την κατανόησι της οράσεως του Ησαΐα σχετικά με αυτό το θέμα;

¹⁹ Σήμερα είναι ένας καιρός, που ο Θεός έχει συνάξει μαζί τον λαό του και κατευθύνει ώστε το ευαγγέλιον της Βασιλείας να διακηρυχθή σ’ όλη τη γη ως μαρτυρία στα έθνη, σύμφωνα με την προφητεία στον Ματθαίο 24:14. Η Βασιλεία τώρα κυβερνά. Η δύναμις της Βαβυλώνος να κρατήση τους αιχμαλώτους της έχει θραυσθή και βρίσκεται τώρα εκτεθειμένη ως εχθρά του Θεού.b Η προφητική αυτή όρασις του Ησαΐα δείχνει ότι η Βαβυλών θα ποδοπατούσε τον λαό του Ιεχωβά, τον Ισραήλ, αλλ’ ότι ένα πιστό υπόλοιπο θα επιζούσε από αυτό το «αλώνισμα». Εκείνο που συνοδεύει την κατανόησι της οράσεως είναι η γνώσις ότι ο λαός του Ιεχωβά θα ιδή προς χαράν του την πτώσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης· εν τω μεταξύ βοηθούν πολλούς άλλους να ελευθερωθούν και να επιζήσουν με το να τους διδάσκουν τ’ αγαθά νέα τώρα. Και αυτοί θα χαρούν, επίσης, με τη διεκδίκησι του Θεού επάνω στην αρχαία εχθρά του και την εγκατάστασι αποκλειστικώς της αληθινής λατρείας επί της γης, δίχως αντίπαλο. Έτσι θα βρίσκονται ασφαλώς στην οδό για αιώνια ζωή. Όσοι θα είναι προσκολλημένοι στη Βαβυλώνα ως την ημέρα της καταστροφής της θα το κάμουν αυτό παρά το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας, και διότι θέλουν και αγαπούν τη Βαβυλώνα και τις ασεβείς οδούς της. Θα εκλείψουν για πάντα.

20. Ποιο είναι το πολύτιμο συμπέρασμα για το θέμα το σχετικό με τη Βαβυλώνα;

²⁰ Τότε πολλά από τα θύματα της Βαβυλώνος των περασμένων αιώνων θα επανέλθουν με ανάστασι, για να χαρούν από το γεγονός της εξαλείψεώς της και από το ότι ο Θεός κατά το μέγα έλεός του τους επανέφερε για να λάβουν ευκαιρία να μάθουν την αληθινή λατρεία και να προσφέρουν υπηρεσία στον μεγάλο Βασιλέα, με την προοπτική αιωνίου ζωής. Τι ωραίο συμπέρασμα για το θέμα, και πόσο ευνοημένοι αυτοί που το μαθαίνουν! Περαιτέρω συζήτησις επί των προφητειών του Ησαΐα και του Ιερεμία σ’ αυτό το περιοδικό θα μας βοηθήση να μάθομε το θέμα λεπτομερέστερα.

[Υποσημειώσεις]