Πώς ο Ιεχωβά Διαφέρει από Όλους τους Άλλους Θεούς; — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Πώς ο Ιεχωβά Διαφέρει από Όλους τους Άλλους Θεούς;

ΜΕ ΤΙ μοιάζουν οι θεοί των εθνών; Παρατηρήστε τις εικόνες των διαφόρων θεών σ’ όλον τον κόσμο. Ακόμη κι αν δεχθήτε αυτές τις εικόνες μόνο αντιπροσωπευτικές των ιδιοτήτων ή διαθέσεων που αποδίδονται σ’ αυτούς τους θεούς από τους λάτρεις των, πώς περιγράφονται ότι είναι; Συνήθως περιγράφονται ως ψυχροί, αδιάφοροι, ωργισμένοι, κακοί, ιδιότροποι, φοβεροί να τους πλησιάση κανείς, δύσκολοι να κατευνασθούν, άσπλαχνοι.

Ο αληθινός Θεός είναι αόρατος στα ανθρώπινα μάτια. «Ο Θεός είναι πνεύμα,» είπε ο Υιός του όταν ήταν στη γη. Το εγνώριζε διότι είχε πράγματι δει τον Ιεχωβά. (Ιωάν. 4:24) Ο Ιεχωβά στοργικά αποφεύγει ν’ αποκαλύψη τη μορφή του στ’ ανθρώπινα μάτια. Η δύναμίς του, η μεγαλοπρέπεια και η λαμπρότης του είναι τόσο μεγάλα ώστε τα ανθρώπινα μάτια δεν θα μπορούσαν ν’ ανθέξουν στην παρουσία του. «Άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί, και ζήσει,» λέγει ο Ιεχωβά.—Έξοδ. 33:20.

Μπορούμε να εκτιμήσωμε γιατί ο Θεός διατηρεί την αόρατη ιδιότητά του αν αντιληφθούμε ότι είναι πιο σπουδαίο να γνωρίζωμε την προσωπικότητα και τις ιδιότητες ενός ατόμου παρά απλώς να δούμε την εμφάνισί του. Διότι ο Ιεχωβά θέλει να τον λατρεύουν οι λάτρεις του εν πνεύματι και αληθεία. (Ιωάν. 4:23) Γιατί θα έπρεπε να θέλωμε να περιληφθή ο μέγας και μεγαλοπρεπής Θεός, το Πνεύμα, μέσα στην ακτίνα των ματιών μας για να τον πιστέψωμε; Οι λάτρεις του Ιεχωβά δεν τον υπηρετούν μέσω μιας εικόνος ή χάριν αυτής ή με την εμφάνισι οποιουδήποτε σχήματος. Τον υπηρετούν επειδή αγαπούν τη δικαιοσύνη, και λόγω των ιδιοτήτων της δικαιοσύνης, αγάπης, σοφίας και ευθύτητος που έχει ο Ιεχωβά.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΜΕΣΩ ΕΙΚΟΝΩΝ

Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει τον εαυτό του, την προσωπικότητά του, μέσω του λόγου του της αληθείας και με αναπαραστάσεις μέσω εικόνων. Μερικές απ’ αυτές τις αποκαλύψεις, που παρουσιάσθηκαν με οράματα στους προφήτας του, φαίνονται στην αρχή ως παράδοξες και ακατανόητες, μολονότι είναι επιβλητικές. Εξετάζοντας όμως τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες είχαν δοθή, καθώς επίσης και με την εξέτασι άλλων δηλώσεων της Γραφής, η κατανόησις γίνεται σαφής. Αυτές οι προφητικές οράσεις σημαίνουν πολλά για την πίστι των λάτρεων του Ιεχωβά. Δίνουν μια εικόνα του αληθινού Θεού και των τρόπων ενεργείας του πολύ πιο αποτελεσματικά από οποιαδήποτε εικόνα της μορφής του.

Μια από τις πιο εξέχουσες αυτές οράσεις ήταν εκείνη που είδε ο προφήτης Ιεζεκιήλ. Την εποχή εκείνη ο Ιεζεκιήλ ήταν ένας από τους Ιουδαίους εξορίστους στη Βαβυλώνα. ήταν το πέμπτο έτος αφότου ο Βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ είχε λάβει ως αιχμαλώτους τον Βασιλέα του Ιούδα Ιωακείμ, μαζί με άρχοντας και ισχυρούς και γενναίους άνδρες και τεχνίτες. Ήταν στο τέλος της ανοίξεως του 613 π.Χ.—Ιεζ. 1:1-3.

Την εποχή εκείνη ο Ιεχωβά ήταν ωργισμένος εναντίον της Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν 500 περίπου μίλια δυτικώς της θέσεως όπου ήταν ο Ιεζεκιήλ. Ο Θεός είχε δείξει έλεος όταν άφησε να παραμείνη η πόλις όταν ο Ναβουχοδονόσορ εξεθρόνισε τον Ιωακείμ και έβαλε στο θρόνο τον θείο του Ιωακείμ Σεδεκία (Μαθανία), το 617 π.Χ. Παρ’ όλ’ αυτά η πόλις συνέχισε την ειδωλολατρική και στασιαστική πορεία της εναντίον του Θεού, και απέβλεπε στην Αίγυπτο μάλλον παρά στον Ιεχωβά για βοήθεια. (2 Βασ. 24:11, 14-20· Ιεζ. 17:15) Γι’ αυτό ο Ιεχωβά προειδοποίησε τους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα, μέσω του Ιεζεκιήλ, για την επερχομένη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Προείπε επίσης παρηγορητικά το έλεος που θα εξεδήλωνε απέναντι σε μερικούς κατοίκους της. Ταυτοχρόνως απεκάλυψε μια ακτίνα του επιβλητικού μεγαλείου του και των ανυπέρβλητα εξόχων ιδιοτήτων του.

Εξαιτίας του σκοπού που είχε ο Ιεχωβά για να παρουσιάση αυτή την όρασι, δηλαδή, να δείξη πώς αυτός ο ίδιος κατηύθυνε τις καταστρεπτικές δυνάμεις προς την πόλι της Ιερουσαλήμ, ποια καλύτερη εικόνα θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει από την εικόνα ενός μεγάλου πολεμικού άρματος; Ο Ιεζεκιήλ, ένας ιερεύς, μάς έδωσε μια περιγραφή των όσων είδε. Έγραψε τα εξής:

«Και είδον, και ιδού, ανεμοστρόβιλος ήρχετο από βορρά, νέφος μέγα, και πυρ συστρεφόμενον· πέριξ δε τούτου λάμψις, και εκ μέσου αυτού εφαίνετο, ως όψις ηλέκτρου [ένα μίγμα χρυσού και αργύρου που ακτινοβολεί με λαμπρότητα όταν θερμανθή], εκ μέσου του πυρός. Και εκ μέσου αυτού εφαίνετο τεσσάρων ζώων ομοίωμα. Και η θέα αυτών ήτο αύτη· είχον ομοίωμα ανθρώπου. Και έκαστον είχε τέσσαρα πρόσωπα, και έκαστον αυτών είχε τέσσαρας πτέρυγας. Και οι πόδες αυτών ήσαν πόδες ορθοί· και το ίχνος του ποδός αυτών όμοιον με ίχνος ποδός μόσχου· και εσπινθηροβόλουν ως όψις χαλκού στίλβοντος. Και είχον χείρας ανθρώπου υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών, εις τα τέσσαρα αυτών μέρη· και τα τέσσαρα είχον τα πρόσωπα αυτών και τας πτέρυγας αυτών. Αι πτέρυγες αυτών συνείχοντο η μία με της άλλης· δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον· κατέναντι του προσώπου αυτών επορεύοντο έκαστον.»—Ιεζ. 1:4-9.

Αργότερα ο Ιεζεκιήλ είχε μια δευτέρα όρασι του άρματος του Θεού στην οποία ονομάζει τα τέσσερα ομοιώματα ζώων «χερουβείμ.» (Ιεζ. 10:1-22· 11:22) Αυτά τα ισχυρά πνευματικά πρόσωπα, άγγελοι μεγάλης δυνάμεως, υπηρετούν ως ακόλουθοι γύρω από τον θρόνο του Θεού καθώς επίσης και στο «άρμα» του.—Έξοδ. 25:18-22· 37:7-9· Αποκάλ. 4:6-9.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΕΟΙ

Κάθε χερούβ είχε πρόσωπο ανθρώπου από εμπρός και χέρια ανθρώπου κάτω από τις πτέρυγές του. Τα χερουβείμ έχουν τη θεόδοτη ιδιότητα της αγάπης όπως την έχει και ο άνθρωπος, του οποίου ο προπάτωρ Αδάμ είχε δημιουργηθή κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού. (Γέν. 1:26-28) Το πρόσωπο λέοντος (συμβόλου θαρραλέας δικαιοσύνης) ήταν στη δεξιά πλευρά της κεφαλής κάθε χερούβ. (Ησ. 31:4· Αποκάλ. 5:5) Στην απέναντι πλευρά, την αριστερή, ήταν το πρόσωπο μόσχου (δύναμις, ισχύς [Ιώβ 39:9-11]). Έτσι η δικαιοσύνη παρουσιαζόταν ωραία ως να στηρίζεται επάνω ή να υποστηρίζεται από ακατανίκητη δύναμι. Το πρόσωπο αετού στο οπίσθιο μέρος της κεφαλής του χερούβ τονίζει την ουράνια σοφία, η οποία αντιστοιχεί με τους ουρανούς στους οποίους πετά ο οξυδερκής και υψιπέτης αετός (τα χερουβείμ είχαν τέσσερες πτέρυγες).—Ιώβ 39:27, 29.

Τα χερουβείμ, επειδή είχαν ένα πρόσωπο σε κάθε κατεύθυνσι, μπορούσαν ν’ ακολουθήσουν κάθε ένα από τα τέσσερα πρόσωπα. Οποιαδήποτε από τις τέσσερες ιδιότητες ήταν ανάγκη να εκδηλωθή σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη περίστασι, το χερούβ μπορούσε αμέσως ν’ ακολουθήση το πρόσωπο που εκπροσωπούσε εκείνη την ιδιότητα απέναντι στον αντικειμενικό σκοπό. Η ταχύτης των χερουβείμ ήταν σαν αστραπή. Αυτά τα είδε ο Ιεζεκιήλ στην όρασί του. Και αναφέρει:

«Και επορεύοντο έκαστον κατέναντι του προσώπου αυτού· όπου το πνεύμα εφέρετο, εκεί εβάδιζον· ενώ εβάδιζον, δεν εστρέφοντο. Περί δε του ομοιώματος των ζώων, η θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός, ως θέα λαμπάδων· τούτο συνεστρέφετο μεταξύ των ζώων· και ήτο το πυρ λαμπρόν· και αστραπή εξήρχετο από του πυρός. Και τα ζώα έτρεχον, και επέστρεφον, ως η θέα της αστραπής.»—Ιεζ. 1:12-14.

ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΑΡΜΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Όχι μόνο τα χερουβείμ, αλλά και το άρμα το οποίο συνώδευαν μπορούσε να κινήται μ’ ένα θαυμαστό τρόπο άγνωστο στα γήινα οχήματα. Ο Ιεζεκιήλ περιγράφει τους τροχούς του άρματος:

«Και ως είδον τα ζώα, ιδού τροχός εις, επί την γην, πλησίον των ζώων εις τα τέσσαρα αυτών πρόσωπα. Η θέα των τροχών, και η εργασία αυτών, ήσαν ως όψις βηρύλλου· και οι τέσσαρες είχον το αυτό ομοίωμα· και η θέα αυτών, και η εργασία αυτών, ήσαν ως εάν ήτο τροχός εν μέσω τροχού. Ότε εβάδιζον, εκινούντο κατά τα τέσσερα αυτών πλάγια· δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον. Οι δε κύκλοι αυτών ήσαν τόσον υψηλοί, ώστε έκαμνον φόβον· και οι κύκλοι αυτών πλήρεις οφθαλμών κύκλω των τεσσάρων τούτων. Και ότε τα ζώα επορεύοντο, επορεύοντο οι τροχοί πλησίον αυτών· και ότε τα ζώα υψόνοντο από της γης, υψόνοντο και οι τροχοί. Όπου ήτο να υπάγη το πνεύμα, εκεί επορεύοντο· εκεί το πνεύμα ήτο να υπάγη· και οι τροχοί υψόνοντο απέναντι τούτων· διότι το πνεύμα των ζώων ήτο εν τοις τροχοίς.»—Ιεζ. 1:15-20.

Όπως ακριβώς οι τροχοί ενός τετρατρόχου οχήματος βρίσκονται στις τέσσερες γωνίες του, το ίδιο συνέβαινε και μ’ αυτό το άρμα. Οι τροχοί ήσαν όμοιοι σε εμφάνισι και κατασκευή. Το ύψος των ήταν τόσο μεγάλο ώστε ο Ιεζεκιήλ πρέπει να αισθανόταν ασήμαντος σε σμικρότητα μπροστά τους, διότι λέγει: «ήσαν τόσο υψηλοί, ώστε έκαμνον φόβον.» Με μια τέτοια περιφέρεια οι τροχοί μπορούσαν να καλύψουν μεγάλη απόστασι με κάθε περιστροφή.

Για ν’ αποδειχθή ότι το άρμα δεν εκινείτο άσκοπα και τυφλά, αλλ’ είχε σκοπό και σταθερότητα, οι τροχοί είχαν μάτια ολόγυρα στις ακτίνες των, σαν να μπορούν έτσι να βλέπουν που πήγαιναν. Κάθε τροχός είχε έναν άλλο τροχό μέσα του, όχι μικρότερο τροχό μέσα στον μεγάλο τροχό και στο ίδιο επίπεδο μ’ αυτόν. Μάλλον ήταν ένας τροχός που είχε την ίδια διάμετρο και ήταν προσαρμοσμένος στον βασικό τροχό εγκαρσίως, με το να εγγίζουν η μια στεφάνη την άλλη σε ορθή γωνία. Έτσι οι τροχοί του άρματος μπορούσαν στιγμιαίως να κινηθούν προς οποιαδήποτε από τις τέσσερες κατευθύνσεις, σύμφωνα με την περιγραφή του Ιεζεκιήλ, το άρμα μπορούσε έτσι ν’ αλλάξη καυτεύθυνσι χωρίς να χάση καθόλου ταχύτητα. Ήταν πράγματι εκπληκτικό.

Αυτή η περιγραφή της κινήσεως του άρματος ταιριάζει με τη δήλωσι ότι οι τροχοί «εκινούντο κατά τα τέσσερα αυτών πλάγια.» Έτσι, μπορούσαν να κινούνται όπως ακριβώς και τα χερουβείμ, σαν αστραπή σε κάθε κατεύθυνσι, σύμφωνα με την επιτακτική δύναμι του πνεύματος του Παντοδυνάμου Θεού. Ένα άλλο αξιοσημείωτο πράγμα σχετικά μ’ αυτό το άρμα ήταν ότι μπορούσε να υψώνεται στο διάστημα καθώς επίσης και να τρέχη στο έδαφος, όπως ακριβώς μπορούσαν και τα χερουβείμ, με το πνεύμα του Θεού.

Όσο υψηλοί και αν ήσαν οι τροχοί, ωστόσο επάνω απ’ αυτούς, επάνω σε μια αόρατη βάσι, υπήρχε το όμοιο με εξέδρα δάπεδον του άρματος. Ο Ιεζεκιήλ το περιγράφει: «Και το ομοίωμα του στερεώματος του επάνωθεν της κεφαλής των ζώων ήτο ως όψις φοβερού κρυστάλλου, εξηπλωμένου υπέρ τας κεφαλάς αυτών.» (Ιεζ. 1:22) Αυτό το στερέωμα μολονότι ήταν στερεό, ωστόσο ήταν διαφανές σαν πάγος. Ήταν επιβλητικό, σε αρμονία με την αξιοπρέπεια εκείνου ο οποίος ήταν επάνω σ’ αυτή την εξέδρα, κατευθύνοντας τις κινήσεις του άρματος.

ΕΝΑΣ ΗΧΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΜΗΝΥΕΙ ΠΟΛΕΜΟ

Εφόσον τα τέσσερα ομοιώματα ζώων δεν ήσαν τόσο γιγαντιαία όσο ήσαν οι τέσσερες τροχοί, η εξέδρα ήταν πολύ επάνω από τις κεφαλές των. Ο Ιεζεκιήλ λέγει:

«Υποκάτω δε του στερεώματος ήσαν εκτεταμέναι αι πτέρυγες αυτών, η μία προς την άλλην· δύο είχεν έκαστον, με τας οποίας εκάλυπτον τα σώματα αυτών. Και ότε επορεύοντο, ήκουον τον ήχον των πτερύγων αυτών, ως ήχον υδάτων πολλών, ως φωνήν του Παντοδυνάμου, και την φωνήν της λαλιάς ως φωνήν στρατοπέδου· ότε ίσταντο, κατεβίβαζον τας πτέρυγας αυτών.»—Ιεζ. 1:23, 24.

Τα πτερά των χερουβείμ που ήσαν σε κίνησι έκαναν ένα φοβερό θόρυβο, όπως τα απέραντα νερά όταν ταράσσωνται. Αυτό ωφείλετο στο ότι το άρμα του Ιεχωβά δεν βρισκόταν σε ειρηνική αποστολή, αλλά σε αποστολή πολέμου. Ο ήχος ήταν ήχος στρατοπεδεύσεως ωπλησμένων στρατιωτών. Στους αρχαίους χρόνους ο ήχος ενός στρατεύματος που ετοιμαζόταν για μάχη, οι κραυγές των ανδρών που μιλούσαν κι εφώναζαν με έξαψι καθώς και η κλαγγή του πολεμικού υλικού, θα έπειθε ασφαλώς τον ακροατή ότι η μάχη επίκειται.

Εν τούτοις, η εμφάνισις στον Ιεζεκιήλ, μολονότι ενέπνεε στον προφήτη έναν γεμάτο σεβασμό και υγιεινό φόβο, ωστόσο δεν ήταν εμφάνισις εχθρότητος απέναντί του. Ο Θεός είχε κάμει κάθε χερούβ να βλέπη τον Ιεζεκιήλ με το πρόσωπο που αντιπροσώπευε αγάπη «το πρόσωπο ανθρώπου.» Για τον πιστό προφήτη Ιεζεκιήλ, επομένως, η όρασις ήταν ειρηνική και αποκαλυπτική όσον αφορά τις κύριες ιδιότητες του ασύγκριτου Θεού. Απεκάλυπτε ότι ο Ιεχωβά ήταν Θεός δικαιοσύνης ο οποίος έχει στη διάθεσί του παντοδυναμία, και ο οποίος ωστόσο την εκδηλώνει με θεία σοφία και ο οποίος αποκαλύπτεται με αγάπη στους αληθινούς λάτρεις του. Ασφαλώς ο Θεός μιας τέτοιας ωραίας προσωπικότητος δεν είναι καθόλου ωργισμένος Θεός ενός αιωνίου πυρίνου άδου βασανισμού, ούτε ένας χονδροειδής τρικέφαλος τριαδικός θεός, όπως θέλουν οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου να πιστεύουν τα μέλη των.

Μολονότι η δόξα του Ιεχωβά είναι πάρα πολύ μεγαλύτερη από τη δόξα όλων των άλλων θεών, και μολονότι η σοφία, η δύναμις και η δόξα του δεν μπορούν να καταμετρηθούν πλήρως από την ανθρώπινη διάνοια, ο Θεός υπερνικά τους περιορισμούς των δούλων του με το ν’ αποκαλύπτεται σ’ αυτούς με τις ιδιότητές του με ορισμούς που μπορούν αυτοί να κατανοήσουν.—Ρωμ. 11:33-36· 1 Κορ. 2:9-13, 16.

Συνεπώς, εκείνα που είδε ο Ιεζεκιήλ στην όρασί του δεν πρέπει να θεωρηθούν ότι υπάρχουν κατά γράμμα με τη μορφή που τα είδε ο Ιεζεκιήλ. Είναι συμβολικά. Οι επιστήμονες σήμερα χρησιμοποιούν διαγράμματα και εξεικονίσεις που γίνονται εύκολα αντιληπτά για να εξηγήσουν τις ιδιότητες και τις κινήσεις μικροσκοπικών πραγμάτων όπως τα άτομα. Ομοίως, ο Υπερεπιστήμων Ιεχωβά αποκαλύπτει τις αρχές του και τους τρόπους ενεργείας του μέσω σχετικώς απλών εικόνων. Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι εικόνες που κινούνται στην όρασι είναι συγκινητικές και γεμάτες ωραιότητα, σ’ ένα επίπεδο μεγαλείου που υπερβαίνει πολύ το επίπεδο των εξεικονίσεων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι.

Ναι, με το να χρησιμοποιούμε τον Λόγο της αληθείας του Ιεχωβά και να παρατηρούμε το πώς ενεργεί με τον λαό του, τη μακροθυμία του ακόμη και απέναντι στους εχθρούς του, καθώς και τον σκοπό του να δώση στο ευπειθές ανθρώπινο γένος αιώνια ζωή, μπορούμε να εκτιμήσωμε τις εξαιρετικές ιδιότητές του.

Αλλά ποια ήταν ακριβώς η αποστολή αυτού του άρματος, και τι μαθαίνομε από την περιγραφή του επιβαίνοντος στο άρμα που παρουσιάζει η όρασις; Θα περιμένωμε προσεχείς συζητήσεις για την προφητεία του Ιεζεκιήλ, η οποία πραγματεύεται περισσότερα για τις ανωτέρω ιδιότητες του Ιεχωβά, για να δούμε ακόμη μεγαλύτερες αποκαλύψεις της ανωτερότητός του επάνω απ’ όλους τους άλλους θεούς.