Πέρα από Εκεί που Μπορεί να Φτάσει η Επιστήμη

«ΥΠΑΡΧΕΙ κίνδυνος στη μεγάλη έμφαση που δίνεται σήμερα στην επιστήμη, . . . είναι παράλογο ν’ αρνηθούμε ότι υπάρχει κάποια εγκυρότητα πέρα από τα ευρήματα της επιστήμης.» Αυτά τα προειδοποιητικά λόγια που είπε ο Βάννεβαρ Μπους, που μερικές φορές καλείται πατέρας του σημερινού ηλεκτρονικού υπολογιστή, είναι επίκαιρα. Η επιστήμη δεν έχει όλες τις απαντήσεις. Υπάρχουν σπουδαίες αλήθειες πέρα από εκεί που μπορεί να φτάσει η επιστήμη. Ποιες είναι αυτές;

Επιστήμη και Θεός

Ένας βιοχημικός για πολύ καιρό στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ο Έργουιν Τσάργκαφ, είπε κάποτε ότι «η φυσική επιστήμη δεν είναι ένα όργανο για να ερευνήσουμε το ανεξιχνίαστο· [ούτε είναι] δουλειά της ν’ αποφασίσει για την ύπαρξη ή τη μη ύπαρξη του Θεού.» Είναι αυτό αλήθεια;

Ναι, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο πασίγνωστος θεωρητικός επιστήμονας του αιώνα μας, οδηγήθηκε να μιλήσει για «ένα πνεύμα [που] φαίνεται να υπάρχει στους νόμους του Σύμπαντος—ένα πνεύμα πάρα πολύ ανώτερο από το πνεύμα του ανθρώπου.» Και πιο πρόσφατα ο έξοχος Βρετανός αστρονόμος Φρεντ Χόυλ, μεταστράφηκε από την απιστία στην πίστη ότι υπάρχει μια δημιουργική δύναμη, όταν υπολόγισε ότι ήταν μαθηματικά αδύνατο να εμφανιστεί η ζωή στο σύμπαν κατά τύχη.

Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν σε κάποιο βαθμό την αλήθεια της Βιβλικής δηλώσεως: «Τα αόρατα αυτού [του Θεού] βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων.» (Ρωμαίους 1:20) Ωστόσο, ο Τσάργκαφ είχε δίκιο ως προς το ότι υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με το τι η επιστήμη μπορεί να μας διδάξει για τον Θεό. Ούτε ο Αϊνστάιν ούτε ο Χόυλ μπόρεσαν να διακρίνουν από την επιστήμη περισσότερα παρά μόνο το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει ένας οργανωμένος Θεός. Πρέπει να τρέξουμε στη Βίβλο για να μάθουμε ποιος είναι αυτός ο Θεός και ποιοι είναι οι σκοποί του. Όλη αυτή η γνώση είναι αλήθεια που ξεπερνάει τα όρια της επιστήμης.

Η Επιστήμη και το Μέλλον

Επίσης, η επιστήμη δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Δεν μπορεί μάλιστα να προβλέψει τ’ αποτελέσματα των δικών της ανακαλύψεων. Όταν ανακαλύφθηκε το DDT για παράδειγμα, έλπιζαν ότι αυτό το νέο όπλο θα έλυνε για πάντα το πρόβλημα των επιβλαβών εντόμων. Θα παρείχε προστασία στα φυτά και θα κρατούσε υπό έλεγχο τα έντομα που μεταδίδουν αρρώστιες όπως η ελονοσία. Όμως, η Γερμανική εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλλγκεμάινε Τσάιτουνγκ έλεγε ότι αυτή «η ευλογία για την ανθρωπότητα . . . ένα επίτευγμα για τη χημεία που δεν μπορούσε κανείς να ονειρευτεί» αργότερα έγινε «μια μάλλον αμφισβητήσιμη ευλογία. . . . Η νίκη του DDT στη Γερμανία σημείωσε τέλος.» Και όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες όπου απαγορεύτηκε η χρησιμοποίησή του. Η επιστήμη δεν προείδε τα αρνητικά αποτελέσματα που θα είχε σε άλλες μορφές ζωής, περιλαμβανομένου και του ανθρώπου.

Θυμηθείτε επίσης τον Άλφρεντ Νόμπελ από τον οποίο πήρε τ’ όνομά του το βραβείο ειρήνης Νόμπελ. Αυτός ήταν ένας άνθρωπος ειρήνης, κι όμως επινόησε τη δυναμίτιδα. Γιατί; Όπως έγραψε σ’ ένα φίλο: «Ήθελα να εφεύρω μια ουσία ή μηχανή με τέτοια τρομερή δύναμη μαζικής καταστροφής που ο πόλεμος να γίνει πια αδύνατος για πάντα.» Από το θάνατο του Νόμπελ δύο παγκόσμιοι πόλεμοι απέδειξαν ότι η εφεύρεσή του δεν έφερε το αποτέλεσμα που εκείνος έλπισε.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλπισε ότι η ανακάλυψη της ατομικής βόμβας, που βασίστηκε κυρίως στις δικές του θεωρίες, θα εξάλειφε για πάντα τον κίνδυνο του πολέμου. Όμως διεξάγονται ακόμη σκληροί πόλεμοι, και ο πολιτισμός βρίσκει τον εαυτό του να κάθεται πάνω σ’ ένα βαρέλι πυρίτιδας, με τον τρόμο ότι κάποιος θα βάλει φωτιά στο φυτίλι. Λίγο προτού πεθάνει, ο Αϊνστάιν αναφέρεται ότι είπε: «Αν ήξερα μόνο, θα γινόμουν κλειδαράς.»

Δυστυχώς είναι λυπηρό που η επιστήμη, η οποία βελτίωσε τη ζωή τόσο πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων, προμήθευσε επίσης και τα μέσα με τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει τον εαυτό του. Αν μπορούσαν μόνο οι επιστήμονες να προβλέψουν το μέλλον! Δεν μπορούν, φυσικά, η Γραφή όμως μπορεί.

Η Αγία Γραφή και το Μέλλον

Σκεφθείτε λίγα μόνο παραδείγματα από το παρελθόν που η Γραφή έχει προείπει με ακρίβεια για το τι πρόκειται να συμβεί. Στο βιβλίο του Δανιήλ, ένα μέρος της Γραφής που γράφτηκε στη διάρκεια της Βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας τον έκτο αιώνα π.Χ., γράφτηκε μια προφητεία προλέγοντας ότι η Περσία και μετά η Ελλάδα θ’ ακολουθούσαν τη Βαβυλώνα σαν παγκόσμιες δυνάμεις. Τότε προειπώθηκε ότι η μεγάλη Ελληνική αυτοκρατορία θα διαιρείτο σε τέσσερις μικρότερες δυνάμεις, και με πειστικό τρόπο περιέγραφε τη σαν σίδηρο αυτοκρατορία της Ρώμης που θ’ ακολουθούσε μετά. (Δανιήλ 7:1-8· 8:3-8, 20-22) Όλα συνέβηκαν όπως προφητεύτηκαν.

Μια ενδιαφέρουσα πρόβλεψη για το μέλλον είχε να κάνει με την πόλη της Τύρου, στα βόρεια του Ισραήλ. Ο Ιεζεκιήλ προφήτευσε ότι η Τύρος θα καταστρεφόταν από τον Ναβουχοδονόσορ και έδωσε τις εξής λεπτομέρειες για την τελική τύχη της: «Και θέλω ξύσει το χώμα αυτής απ’ αυτής και καταστήσει αυτήν ως λειόπετραν. . . . Και θέλουσι ρίψει εις το μέσον των υδάτων τους λίθους σου και τα ξύλα σου και το χώμα σου. . . . Και σε σκεπάσωσιν ύδατα πολλά.» (Ιεζεκιήλ 26:4, 12, 19) Συνέβη αυτό;

Ναι, συνέβη. Κάποτε, αφού ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ, ήρθε εναντίον της Τύρου και την κατέκτησε. Όμως, η πόλη δεν εξαφανίστηκε τελείως. Οι κάτοικοί της διέφυγαν σ’ ένα νησί στ’ ανοιχτά, όπου και οχυρώθηκαν. Έπειτα, μετά από τριακόσια σχεδόν χρόνια, ο Μέγας Αλέξανδρος πολιόρκησε αυτό που είχε γίνει τότε η πόλη—νησί της Τύρου. Έτσι, για να μπορέσει ο στρατός του να επιτεθεί στο νησί, πήρε τα ερείπια της αρχαίας ενδοχώρας και τα έριξε στη θάλασσα για να φτιάξει ένα υπερυψωμένο μονοπάτι που να οδηγεί στην πόλη—νησί. Η προφητεία λοιπόν εκπληρώθηκε με την παραμικρή λεπτομέρεια. Το χώμα της αρχαίας Τύρου ξύστηκε, και οι πέτρες, και τα ξύλα και το χώμα πετάχτηκαν στο νερό.

Ακόμη πιο αξιοσημείωτες είναι οι προφητείες σχετικά με τον Ιησού Χριστό. Η Γραφή προείπε όχι μόνο τον καιρό που θα εμφανιζόταν σαν Μεσσίας αλλά και τα πράγματα επίσης που θα έκανε, ακόμη και με τι θάνατο θα πέθαινε. Ολόκληρη η πορεία της ζωής του Ιησού ήταν σε εκπλήρωση προφητειών που γράφτηκαν εκατοντάδες χρόνια πριν.—Δανιήλ 9:24-27· Ησαΐας 53:3-9· 61:1, 2.

Ακόμη και σήμερα, οι σπουδαστές της Βίβλου βλέπουν αξιόλογες εκπληρώσεις προφητειών στις σημερινές πολιτικές εξελίξεις. (Βλέπε, για παράδειγμα, Ματθαίος 24:7-15 και Λουκάς 21:25-28.) Και όταν διαβάζουν τα λόγια του Παύλου στη 2η Τιμόθεον κεφάλαιο 3, εδάφια 1-5, βλέπουν μια πολύ ακριβή περιγραφή του διεφθαρμένου ηθικού κλίματος που επικρατεί σ’ αυτόν κόσμο. Επιπλέον, η Βίβλος προφητεύει πράγματα και για το μέλλον μας ακόμη.

Η Βίβλος προλέγει για μια αιφνίδια λύση στη σημερινή πολιτική κρίση του κόσμου. Μιλώντας για τους σημερινούς ανταγωνιστικούς ηγέτες του κόσμου, λέει: «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δανιήλ 2:44.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορούμε να πιστεύουμε σ’ αυτή την υπόσχεση, γιατί μέχρι τώρα όλες οι προφητείες της Βίβλου έχουν βγει αληθινές. Αλλά σκεφθείτε μόνο τι σημαίνει αυτό. Αυτό σημαίνει ότι η βασιλεία του Θεού θα φέρει σύντομα μια μόνο κυβέρνηση σ’ ολόκληρη τη γη, και θ’ αντικαταστήσει τις εθνικιστικές, πολεμικές κυβερνήσεις που υπάρχουν σήμερα. Τι διαφορά θα είναι αυτή!

Από τη μια πλευρά, οι επιστημονικές πρόοδοι δεν θα χρησιμοποιούνται πια από τους πολιτικούς για καταστρεπτικούς σκοπούς. Επίσης, αυτή η βασιλεία θα κάνει τα ίδια δυνατά έργα που έκανε και ο Ιησούς όταν ήταν στη γη. Η επιστήμη μπορεί να εξαλείψει τον καταρράχτη, αλλά δεν μπορεί ν’ αποκαταστήσει την όραση κάποιου που γεννήθηκε τυφλός. Ο Ιησούς το έκανε. (Ιωάννης 9:1-12) Η επιστήμη μπορεί να κάνει τεχνητά άκρα, αλλά δεν μπορεί να αποκαταστήσει ένα ξεραμένο χέρι ή πόδι. Ο Ιησούς το έκανε. (Ματθαίος 12:10-13) Η επιστήμη έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στη βελτίωση των ποικιλιών των σιτηρών και την αύξηση της σοδειάς. Αλλά ο Ιησούς έθρεψε περισσότερους από πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. (Ματθαίος 14:15-21) Η επιστήμη επίσης μπορεί ν’ αποκαταστήσει τη ζωή σ’ έναν πνιγμένο ή σε κάποιον που έπαθε καρδιακή προσβολή—αν τον προλάβει έγκαιρα. Αλλά ο Ιησούς επανέφερε στη ζωή κάποιον που ήταν νεκρός τέσσερις μέρες!—Ιωάννης 11:39, 43, 44.

Ίσως και το πιο αξιόλογο, όμως, ήταν η επίδραση που είχαν οι διδασκαλίες του Ιησού πάνω στους ανθρώπους. Ο βίαιος διώκτης Σαούλ έγινε ο πολυεύσπλαχνος απόστολος Παύλος. Ο αυθόρμητος ψαράς Πέτρος έγινε ένας ώριμος, υπεύθυνος απόστολος. Ανήθικοι άνθρωποι έγιναν ηθικοί. Οικογένειες ανέπτυξαν μεγαλύτερη αγάπη μεταξύ τους. Μεμονωμένα μέλη εχθρικών εθνών έγιναν αδελφοί στην πίστη. Αυτές οι αλλαγές ξεπερνάνε τη δυνατότητα της επιστήμης.

Επομένως, ενώ η επιστήμη μπορεί να κάνει τη ζωή πιο ευχάριστη σε πολλούς τομείς, πολύ περισσότερα μπορούν να γίνουν με τη δύναμη του Θεού. Και κάτω από τη βασιλεία του Θεού θα δοκιμάσουμε την πλήρη επίδραση αυτής της δυνάμεως. Η Βίβλος υπόσχεται: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκάλυψις 21:4.

Όχι, ο άνθρωπος δεν θα επιστρέψει σε μια προεπιστημονική εποχή. Μάλλον, ελευθερωμένος από τις βλαβερές τάσεις που η επιστήμη δεν μπόρεσε ν’ απομακρύνει—αλλά που ο Θεός θ’ απομακρύνει—ο άνθρωπος θα μπορεί να χρησιμοποιεί, για το διαρκές όφελός του, όλη την αξιόπιστη επιστημονική γνώση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Είμαστε ευγνώμονες για ό,τι αποκάλυψε η επιστήμη στο ανθρώπινο γένος. Αλλά είμαστε ακόμη πιο ευγνώμονες που υπάρχει αλήθεια πέρα από τα όρια της επιστήμης την οποία αλήθεια μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει φέρνοντας αιώνια οφέλη σ’ εκείνους που την εκζητούν.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Σχετικά με τη μερίδα του στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας ο Αϊνστάιν είπε χαρακτηριστικά: «Αν ήξερα μόνο, θα γινόμουν κλειδαράς»

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Εδώ υπάρχουν μερικές ερωτήσεις που ξεπερνούν τα όρια στα οποία μπορεί να φτάνει η επιστήμη:

● Ποιος είναι ο Θεός και με τι μοιάζει;

● Ποιοι είναι οι σκοποί του Θεού;

● Τι επιφυλάσσει το μέλλον;

● Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να συμπεριφερόμαστε στους γείτονές μας;

● Ποια χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουμε;

● Πώς μπορούμε να τ’ αναπτύξουμε;

Ευτυχώς, η Βίβλος απαντάει σ’ αυτά τα ερωτήματα, τα οποία σε τελευταία ανάλυση είναι πιο σπουδαία από τα ερωτήματα που απαντά η επιστήμη, όπως «από τι φτιάχτηκε η ύλη;» και «Πόσο απέχει ο ήλιος;»