Διαρκής Ανακούφισις από Πολέμους
ΑΠΟ πολύν καιρό έχομε ακούσει ότι θα γίνη ένας πόλεμος που θα τερματίση τελικά όλους τους πολέμους της γης. Από τις χιλιάδες των πολέμων που διεξήχθησαν από την εποχή του Νεβρώδ, του ισχυρού κυνηγού, πολλοί από τους μεγαλύτερους πολέμους εθεωρήθησαν ότι ήσαν οι τελευταίοι. Αυτό ειδικά συνέβη με τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο 1 Παγκόσμιος Πόλεμος όπως είχε δηλωθή, θα καθιστούσε τη δημοκρατία ασφαλή στον κόσμο. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος θα έκανε τον κόσμο ελεύθερο, αυτοδιάθετο, θα εξασφάλιζε τις τέσσερις ελευθερίες για την ανθρωπότητα.
Ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ο πιο μεγάλος, ή θα υπάρξη άλλος, ένας πιο ερημωτικός πόλεμος; Από την ιστορία των εθνών από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχουν πολλές ενδείξεις που δείχνουν ότι εκείνος δεν ήταν ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος. Μερικοί πολύ σκληροί πόλεμοι διεξήχθησαν από τότε, και αυτή η σκληρότης υπάρχει σε έντονη μορφή μεταξύ των εθνών τα οποία ενεπλάκησαν σ’ αυτούς. Υπάρχουν ακριβώς τώρα κέντρα ενδεχομένης εκρήξεως σε πολλά μέρη και τόπους.
Ο Ιησούς Χριστός, ο μεγαλύτερος προφήτης που έζησε ποτέ, ετόνισε ότι θα υπάρξη πράγματι ένας πόλεμος που θα φέρη διαρκή ειρήνη. Ωμίλησε για τη μεγάλη θλίψι «οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου ως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» (Ματθ. 24:21) Αυτή η μεγάλη θλίψις θα περιελάμβανε αυτόν τον πόλεμο, που περιγράφεται σε άλλα μέρη της Αγίας Γραφής.
Αξίζει να εξετάσωμε τι λέγει η Αγία Γραφή γι’ αυτόν τον πόλεμο, διότι αποκαλύπτει τους εμπολέμους, εκθέτει τους λόγους του πολέμου αυτού, και γιατί θα φέρη διαρκή ειρήνη. Προεξέχει η προφητική πρόγνωσις του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, στο οποίο θα συγκεντρώσωμε κυρίως την προσοχή μας σε όλη αυτή την εξέτασι. Ο Ιεζεκιήλ γράφει:
«Και έγεινε λόγος Ιεχωβά προς εμέ, λέγων, Υιέ ανθρώπου, στήριξον το πρόσωπόν σου επί Γωγ, την γην του Μαγώγ, του ηγεμόνος της Ρως, Μεσέχ, και Θουβάλ, και προφήτευσον κατ’ αυτού, και ειπέ, Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον σου, Γωγ, ηγεμών της Ρως, Μεσέχ, και Θουβάλ· και θέλω σε περιστρέψει, και βάλει άγκιστρα εις τας σιαγόνας σου, και θέλω εκβάλει σε, και πάσαν την δύναμίν σου, ίππους και ιππέας, πάντας τούτους εντελώς ωπλισμένους, μέγα άθροισμα μετά θυρεών και ασπίδων, πάντας τούτους μεταχειριζομένους μαχαίρας· Πέρσας, Αιθίοπας, και Λίβυας μετ’ αυτών· πάντας τούτους μετ’ ασπίδων και περικεφαλαίων· τον Γομέρ, και πάντα τα τάγματα αυτού· τον οίκον Θωγαρμά από των εσχάτων του βορρά, και πάντα τα τάγματα αυτού· και πολλούς λαούς μετά σου.»—Ιεζ. 38:1-6, ΜΝΚ.
Ο ΓΩΓ ΚΑΙ Η ΓΗ ΤΟΥ ΜΑΓΩΓ
Το ερώτημα είναι, Ποιος είναι αυτός ο Γωγ και ποια είναι «η γη του Μαγώγ»; Οι απόγονοι των λαών που περιγράφονται είναι μαζί μας σήμερα. Αλλά η προφητεία προφανώς δεν αναφερόταν απλώς σε ωρισμένες εθνικότητες. Αντιθέτως, χρησιμοποίησε, χάριν παραδείγματος, τις ισχυρές ένοπλες δυνάμεις εκείνης της εποχής, δυνάμεις που μπορούσαν να απειλήσουν τον Ισραήλ εκείνον τον καιρό. Ομοίως, οι ισχυρές, καλά εφωδιασμένες ένοπλες δυνάμεις αυτού του κόσμου σήμερα θα είναι στη διάθεσι του Γωγ στον τελικό πόλεμο. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Βαβυλών δεν περιλαμβάνεται, διότι η τοποθέτησις της προφητείας του Ιεζεκιήλ είναι σ’ έναν καιρό μετά την πτώσι της Βαβυλώνος στη Μηδοπερσία, η οποία έγινε μ’ αυτή τη νίκη η Τέταρτη Παγκόσμια Δύναμις της Βιβλικής ιστορίας.
Η προφητεία του βιβλίου της Αποκαλύψεως μας δίνει νύξεις που μας βοηθούν να εξακριβώσωμε την ταυτότητα του Γωγ, του αρχηγού της επιθέσεως, και να καταλάβωμε ποια μάχη είναι αυτή της οποίας αρχηγός είναι ο Γωγ. Η Αποκάλυψις στα κεφάλαια 17 και 18 περιγράφει την πλήρη καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. Κατόπιν, στο 19 κεφάλαιο, ομιλεί για την καταστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων της γης μαζί με τις πολιτικές των οργανώσεις ή κυβερνήσεις.—Αποκάλ. 19:17-21· παράβαλε Αποκάλυψις 19:19, 20 με Δανιήλ 8:20, 21 σχετικά με τη Βιβλική παρουσίασι των πολιτικών κυβερνήσεων του κόσμου μεταφορικώς ως θηρίων.
Αλλά ποιος είναι ο Γωγ; Και πάλι η Αποκάλυψις μας βοηθεί. Διότι αποκαλύπτει ότι τα έθνη οδηγούνται σε πόλεμο από δαιμονική επιρροή και ο αρχηγός αυτών είναι ο «δράκων» Σατανάς ή Διάβολος. (Αποκάλ. 12:9· 16:13, 14, 16) Ο Γωγ λοιπόν είναι ο Σατανάς ή Διάβολος αφότου κατερρίφθη στη γη. Ποια είναι η γη στην οποία διαμένει, ‘η γη του Μαγώγ’; Δεν υπάρχει τέτοια γη που να μνημονεύεται αλλιώς στη Βιβλική ιστορία. Αυτή η ‘γη’ περιγράφεται ως ‘τα έσχατα του βορρά.’ (Ιεζ. 38:6) Θα ήταν απομονωμένη και αραιοκατοικημένη.
Ως προς το τι σημαίνει μεταφορικά η ‘γη του Μαγώγ,’ η προφητεία της Αποκαλύψεως δείχνει ότι μετά την ενθρόνισι του Χριστού στον ουρανό, ο Σατανάς χάνει ένα πόλεμο στον ουρανό και ρίπτεται στη γη. Αυτό προμηνύει ουαί για τη γη, η οποία ουαί αποκορυφώνεται στον τελικό πόλεμο. Επειδή ο Διάβολος δεν έχει πλέον πρόσοδο στον ουρανό, αλλά είναι περιορισμένος στα γειτονικά μέρη της γης, η θέσις του είναι απομονωμένη, και μόνον οι δαίμονες τον συνοδεύουν. Ώστε η γη του Μαγώγ είναι η αόρατη θέσις ή περιοχή στην οποία ο Σατανάς είναι περιορισμένος στον καιρό που κάνει την επίθεσί του.—Αποκάλ. 12:5, 7-12.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΩΓ
Ο Ιεχωβά, γνωρίζοντας το μέγεθος της μάχης που πρόκειται ν’ αναλάβη ο Γωγ, του λέει: «Ετοιμάσθητι, και ετοίμασον σεαυτόν, συ, και παν το άθροισμά σου το συναθροισθέν εις σε, και έσο φύλαξ εις αυτούς.» (Ιεζ. 38:7) Ο Γωγ γίνεται ο «φύλαξ» ή αρχηγός, είναι ο ηγέτης όλων αυτών των δυνάμεων, δαιμονικών και κοσμικών. Ο Ιεχωβά απεκάλυψε ότι η επίθεσις δεν επρόκειτο να γίνη στους αρχαίους χρόνους, αλλά μάλλον σ’ ένα μακρό μετέπειτα χρόνο, όταν είπε στον Γωγ:
«Μετά πολλάς ημέρας θέλει γείνει επίσκεψις εις σε· εν τοις εσχάτοις χρόνοις θέλεις ελθεί εις την γην, ήτις ελευθερώθη εκ της μαχαίρας, και συνήχθη εκ πολλών λαών, εναντίον των ορέων του Ισραήλ, τα οποία κατεστάλησαν έρημα διαπαντός· αυτός όμως μετεφέρθη εκ μέσου των λαών, και θέλουσι κατοικήσει πάντες ασφαλώς. Και θέλεις αναβή και έλθει ως ανεμοζάλη· θέλεις είσθαι ως νέφος, δια να σκεπάσης την γην, συ, και πάντα τα τάγματά σου, και πολύς λαός μετά σου.»—Ιεζ. 38:8, 9.
Ποια είναι η «γη ήτις ελευθερώθη εκ της μαχαίρας» κατά της οποίας επιτίθεται ο Γωγ; Μήπως η γη που συνήχθη εκ πολλών λαών αναφέρεται στη γη του σημερινού πολιτικού έθνους του Ισραήλ; Όχι. Το Ισραήλ, με τις στρατιωτικές του δυνάμεις, αποτελεί μέρος του κόσμου τούτου του οποίου ο Σατανάς λέγεται ότι είναι ο «θεός.» (2 Κορ. 4:4) Είναι επίσης ένα από τα πολιτικά έθνη από τα οποία αποτελούνται τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Ισραήλ κατά του οποίου επιτίθεται ο Γωγ είναι ο Ισραήλ του Θεού, ο πνευματικός Ισραήλ. (Γαλ. 6:16) Πώς γίνεται αυτό; Διότι ο Θεός απέρριψε τον φυσικό Ισραήλ ως αποκλειστικό του έθνος, όταν αυτοί απέρριψαν τον Μεσσία, και στην Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ. ίδρυσε τη Χριστιανική εκκλησία. (Ματθ. 23:38· Πράξ. 2:1-43) Ο απόστολος Παύλος εξήγησε αργότερα ότι «Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ, η γινομένη εν σαρκί· αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας, κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα.»—Ρωμ. 2:28, 29.
Επίσης, με τη μάχη του Ιεχωβά εναντίον του Γωγ όλα τα έθνη της γης «θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά» και αυτό δεν θα μπορούσε να γίνη με τον φυσικό Ισραήλ ο οποίος αρνείται να χρησιμοποιήση το όνομα του Ιεχωβά, και δεν ισχυρίζεται ότι η πολιτική του κυβέρνησις είναι θεοκρατία, δηλαδή από τον Θεό κατευθυνόμενη κυβέρνησις, που ιδρύθηκε για να προαγάγη την αγνή λατρεία του Ιεχωβά.—Ιεζ. 38:23.ΜΝΚ.
Αυτή η κατανόησις του σκοπού της επιθέσεως του Γωγ είναι εν αρμονία με την εικόνα της Αποκαλύψεως όταν λέγη ότι ο Διάβολος, αφού θα κατερρίπτετο από τον ουρανό, θα έκανε όλους εκείνους στη γη, οι οποίοι εκπροσωπούν τον Ιεχωβά και δίνουν μαρτυρία για τον Ιησού, κύριον στόχο των επιθέσεών του από τότε.—Αποκάλ. 12:17.
Η προφητεία του Ιεζεκιήλ συγκεντρώνει την προσοχή μας στην κατάστασι του πνευματικού λαού του Ιεχωβά, των Χριστιανών μαρτύρων του, «εν τοις εσχάτοις χρόνοις.» Αυτοί ‘ελευθερώθηκαν εκ της μαχαίρας,’ διαφυλάχθηκαν από τους διωγμούς του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και απ’ ό,τι επακολούθησε. Αυτοί συνήχθησαν σε πλήρη ενότητα υπό τον Βασιλέα και Ποιμένα των, τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Μεγαλύτερο Δαβίδ. Όταν ο Γωγ θα κάμη την επίθεσί του, η ψευδής θρησκεία θα έχη καταστραφη, αλλ’ αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες, οι μόνοι που στάθηκαν υπέρ της αγνής λατρείας του Ιεχωβά, θα κατοικούν σε πνευματική ασφάλεια.—Ιεζ. 34:23, 24· 37:22-25.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΓΩΓ ΣΤΗ ΜΑΧΗ
Γιατί ο Ιεχωβά θέτει άγκιστρα στις σιαγόνες του Γωγ και τον φέρνει με όλες τις καλά εξηρτισμένες δυνάμεις εναντίον του συνηγμένου λαού του Θεού; (Ιεζ. 38:4) Διότι ήλθε ο καιρός του Ιεχωβά για τη μάχη, και με αυτόν τον τρόπο κάνει τον Διάβολο κι εκείνους που τάσσονται μαζί του να δείξουν σε όλους το μίσος των για τον Ιεχωβά. Επίσης με αυτή τη μάχη ο Ιεχωβά υπερασπίζει το όνομά του και την κυριαρχία του σε όλο το σύμπαν. Ο Ιεχωβά λέγει: «Και θέλω σε φέρει εναντίον της γης μου, δια να με γνωρίσωσι τα έθνη, όταν αγιασθώ εν σοι, Γωγ, ενώπιον αυτών.»—Ιεζ. 38:16,
Μπορούμε να παραβάλωμε αυτή την ενέργεια του Ιεχωβά με την περίπτωσι του Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου. Ο Φαραώ ήταν ένας σκληρός εχθρός του Θεού και του λαού του. Η επιθυμία του ήταν να υποδουλώση τον λαό του Ιεχωβά, τους Εβραίους, το έθνος που εχρησιμοποιείτο τότε ως μάρτυρές Του, και να τους συντρίψη, ή αν δεν μπορούσε να το κάμη αυτό, να τους καταστρέψη αμέσως. (Ησ. 43:12) Ο Ιεχωβά εξέλεξε τον χρόνο που θα κατέληγε στο μεγαλύτερο καλό για τον λαόν του και συγχρόνως θα εδόξαζε το όνομά του. Με την πολιτεία του προς τον Φαραώ και τις δυνάμεις του, ο Ιεχωβά αποδείχθηκε υπέρτατος και ο νικητής όλων των θεών της Αιγύπτου.—Έξοδ. 12:12· 14:4.
Ο Θεός παρασύροντας τον Σατανά στην επίθεσι απλώς παρουσιάζει αυτό που φαίνεται στον Σατανά ότι αποτελεί ευκαιρία για να ξεσπάση την λύσσα και το μίσος του εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Η προφητεία αποκαλύπτει το ελατήριο που έχει ο Σατανάς:
«Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν αναβή πράγματα επί την καρδίαν σου, και θέλεις βουλευθή βουλάς πονηράς· και θέλεις ειπεί, Θέλω αναβή εις γην πόλεων ατειχίστων· θέλω έλθει προς ησυχάζοντας, κατοικούντας εν ασφαλεία, πάντας τούτους κατοικούντας πόλεις ατειχίστους, και μη έχουσας μοχλούς και πύλας· δια να λεηλατήσης λεηλασίαν, και να λαφυραγωγήσης λάφυρον, δια να επαναστρέψης την χείρα σου επί ερημώσεις κατοικισθείσας, και επί λαόν συνηγμένον εκ των εθνών αποκτήσαντα κτήνη και αγαθά, κατοικούντα εν μέσω της γης.»—Ιεζ. 38:10-12.
Μήπως η ‘λαφυραγώγησις’ που ελπίζει ο Σατανάς να επιτύχη απ’ αυτούς τους φαινομενικά ανυπεράσπιστους ανθρώπους είναι κανένα υλικό όφελος; Όχι, διότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν σχετικώς λίγα από τα αγαθά του κόσμου τούτου. (Ιακ. 2:5· 1 Κορ. 1:27-29) Αυτοί είναι επίσης αβλαβείς, χωρίς στρατιωτική εξάρτησι. Εκείνο που ελπίζει ο Σατανάς να λαφυραγωγήση είναι τα συμφέροντα της Βασιλείας που έχουν αυτοί. Διότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχώς κηρύττουν αυτή τη Βασιλεία και τα αγαθά νέα της στους λαούς και φροντίζουν γι’ αυτά τα συμφέροντα της Βασιλείας σε όλο τον κόσμο. Σ’ αυτό επιτυγχάνουν, συνάγοντας πολλούς ανθρώπους από όλα τα έθνη προς το μέρος της βασιλείας.
Αυτό το μισεί ο Διάβολος κι εκείνοι που έχουν το πνεύμα του. Ενθυμούμεθα ότι ο Διάβολος διήγειρε τους Φαρισαίους, επειδή ο Ιησούς εφρόντιζε για τα συμφέροντα της Βασιλείας. Οι άνθρωποι άκουαν τον Ιησού. Αλλ’ αυτοί οι Ιουδαίοι άρχοντες είπαν μεταξύ τους: «Βλέπετε ότι δεν ωφελείτε ουδέν; Ιδού, ο κόσμος οπίσω αυτού υπήγεν.»—Ιωάν. 12:19.
Αυτά τα συμφέροντα της βασιλείας στα χέρια των κεχρισμένων μαρτύρων του Θεού στη γη είναι εκείνα που ενοχλούν τον Διάβολο. Αν μπορούσε τώρα να καταστρέψη αυτούς τους μάρτυρας του Ιεχωβά, κανένας δεν θα υπήρχε στη γη που να υποστηρίζη την κυριαρχία του Ιεχωβά. Στον καιρό που γίνεται η επίθεσις, το πρώτο μέρος της ‘μεγάλης θλίψεως’ έχει ήδη καταλήξει στην καταστροφή όλων των άλλων θρησκειών από τους πολιτικούς άρχοντας. Αυτά τα θρησκευτικά συστήματα δεν είχαν καμμιά προστασία, διότι ο ισχυρισμός των ότι είναι δούλοι του Θεού ήταν ψευδής. Αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραμένουν ακόμη. Αυτοί πάντοτε ήσαν ουδέτεροι σε όλες τις πολιτικές και στρατιωτικές διαμάχες ολόγυρά τους. Στην πνευματική τους κατάστασι μεταφορικώς κατοικούν «εν μέσω της γης.» Επειδή αυτοί στέκουν υπέρ της λατρείας του Ιεχωβά, αποτελούν το κεντρικό σημείο, τον κύριο στόχο της εχθρότητος του Γωγ.—Ιεζ. 38:12.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Ο Γωγ λοιπόν προχωρεί κατ’ ευθείαν προς την επίθεσι, και ο πόλεμος αρχίζει! Οι στρατιωτικές δυνάμεις του Γωγ ωπλισμένες με πυρηνικά όπλα, με μικροβιακά και χημικά πολεμικά μέσα και άλλον φονικό εξοπλισμό, μπορεί να ενέπνευσαν φόβο στις καρδιές των κοσμικών ανθρώπων. Αλλά πόσο περισσότερο τρόμο αποδεικνύεται ότι εμπνέει ο Ιεχωβά όταν προκαλήται από την επίθεσι του Γωγ εναντίον του λαού του, που είναι σαν οι επιτιθέμενοι να ‘εγγίζουν την κόρην του οφθαλμού του.’! (Ζαχ. 2:8) Ο Ιεχωβά λέγει:
«Αλλ’ εν εκείνη τη ημέρα, εν τη ημέρα καθ’ ην ο Γωγ έλθη εναντίον της γης Ισραήλ, η οργή μου θέλει αναβή επί το πρόσωπόν μου, λέγει Ιεχωβά ο Θεός. Διότι εν τω ζήλω μου, εν τω πυρί της οργής μου ελάλησα, Εξάπαντος εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι σεισμός μέγας εν γη Ισραήλ· και οι ιχθύες της θαλάσσης, και τα πετεινά του ουρανού, και τα θηρία του αγρού, και πάντα τα ερπετά τα έρποντα επί της γης, και πάντες οι άνθρωποι οι επί του προσώπου της γης, θέλουσι σεισθή από της παρουσίας μου· και τα όρη θέλουσιν ανατραπή, και οι πύργοι θέλουσι πέσει, και παν τείχος θέλει κατεδαφισθή.»—Ιεζ. 38:18-20, ΜΝΚ.
Αυτός ο σεισμός θα παραλύση τις δυνάμεις του Γωγ με φόβο και θα προξενήση μεγάλη σύγχυσι. Αυτά που επακολουθούν δείχνουν την πρωτοφανή οργή με την οποία ο Ιεχωβά θα πλήξη με τις φοβερές δυνάμεις που είναι στη διάθεσί του:
«Και θέλω καλέσει εναντίον αυτού μάχαιραν κατά πάντα τα όρη μου, λέγει Ιεχωβά ο Θεός· η μάχαιρα εκάστου ανθρώπου θέλει είσθαι κατά του αδελφού αυτού. Και θέλω έλθει εις κρίσιν εναντίον αυτού εν λοιμώ και εν αίματι· και θέλω βρέξει επ’ αυτόν, και επί τα τάγματα αυτού, και επί τον πολύν λαόν τον μετ’ αυτού, βροχήν κατακλυσμού, και λίθους χαλάζης, πυρ και θείον. Και θέλω μεγαλυνθή και αγιασθή και θέλω γνωρισθή ενώπιον πολλών εθνών, και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.»—Ιεζ. 38:21-23, ΜΝΚ.
Έτσι ο ‘πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ φέρνει διαρκή ειρήνη καταστρέφοντας τους επίγειους πολεμοποιούς. Η μάχη διεξάγεται στο συμβολικό πεδίον μάχης που λέγεται Αρμαγεδδών (η κατάστασις στην οποία φθάνουν τα έθνη και η οποία στήνει τη σκηνή για τη μάχη). Ο Ιεχωβά προστατεύει τον λαό του στη διάρκεια της μάχης εκείνης, υπερασπίζοντας τον εαυτό του ως Παγκόσμιο Κυρίαρχο και διαφυλάττοντας και απελευθερώνοντας τον λαό του. Λίγο πριν φθάσουν στην καταστροφή, τα έθνη που έχουν ταχθή με το μέρος του Γωγ θ’ αναγκασθούν να διακρίνουν και να κατανοήσουν όπως είχε προείπει, «ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.»—Αποκάλ. 16:14, 16.
Στο επόμενο τεύχος του παρόντος περιοδικού θα εξετάσωμε τι προβλέπει ο Λόγος του Θεού ως εξελίξεις που θα επακολουθήσουν αυτή την καταστροφή των εχθρών του Ιεχωβά.