Ο Καιρός για ένα Φρουρό σαν τον Ιεζεκιήλ
1. (α) Από πότε έβαλε ο Θεός την τάξι του «φρουρού » του να διασαλπίση την προειδοποίησι, και για ποιο σκοπό; (β) Αντί να διασαλπίση την προειδοποίησι τι έχει κάνει ο Χριστιανικός κόσμος;
Περισσότερο από 30 χρόνια πριν εκραγούν οι ατομικές βόμβες στην Άπω Ανατολή, ο Ιεχωβά από συμπόνια είχε τοποθετήσει τον φρουρό του, για να διασαλπίση την προειδοποίησι γι’ αυτό που τώρα σαφώς πλησιάζει να συμβή, μέσα σ’ αυτή τη γενεά. Ακόμα και πριν από την έκρηξι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 ο Ιεχωβά είχε τοποθετήσει την τάξι του «φρουρού» του για να διακηρύξη την προειδοποίησι. Αυτό έγινε όχι μόνο για να ενημερώση εκείνους που ήθελαν να γνωρίσουν πώς θα επιζήσουν, αλλά και για να ειδοποιήση τους ισχυρογνώμονες εχθρούς του. Έτσι αυτοί οι εχθροί θα μάθουν από πού έρχεται η καταστροφή. Κανένας επικριτής δεν θα μπορή πια δικαιολογημένα να παραπονεθή ότι ο Θεός δεν είχε δώσει καμμιά προειδοποίησι. Ο Χριστιανικός κόσμος, που έχει την Αγία Γραφή σε περισσότερες από χίλιες γλώσσες, έπρεπε αυτός να είναι το μέσον που θα διασάλπιζε αυτή την προειδοποίησι σύμφωνα με ό,τι αυτός ισχυρίζεται ότι είναι. Όμως βλέπομε ότι αντί γι’ αυτό, πήρε μέρος στους δύο παγκόσμιους πολέμους, όπως και στους άλλους πολέμους αυτού του αιώνα. Ποιοι λοιπόν αποτελούν τη σύνθετη τάξι του «φρουρού»;
2, 3. (α) Ποιον διάλεξε ο Θεός να διασαλπίση την προειδοποίησι για τον επερχόμενο παγγήινο κατακλυσμό, και ποιον χρησιμοποίησε για να διασαλπίση μια παρόμοια προειδοποίησι σήμερα; (β) Γιατί δεν μπορεί να κατηγορηθή ο Θεός για οποιαδήποτε απώλεια ζωής;
2 Στις μέρες του, ο Νώε όχι μόνο εκήρυττε, αλλά και κατασκεύασε μία τεράστια κιβωτό για επιβεβαίωσι του προφορικού αγγέλματός του. Έτσι ο Νώε ήταν τότε ένας επιφανής μάρτυς και φρουρός. Η επταμελής οικογένειά του, εκτελούσε μαζί του τα καθήκοντα του φρουρού. Στην επιστολή του Παύλου προς Εβραίους 11:1-7 βλέπομε ότι δόθηκε στο Νώε μαρτυρία ότι είχε ευαρεστήσει του Θεό. Ήταν ένας επιδοκιμασμένος μάρτυς του Ιεχωβά Θεού. Ήταν ένας κήρυκας δικαιοσύνης. (2 Πέτρ. 2:5) Σήμερα είναι μπροστά μας μία «ενέργεια του Θεού» τόσο παγγήινη όσο ήταν και ο κατακλυσμός της ημέρας του Νώε. Ποιοι όπως δείχνουν τα ιστορικά γεγονότα, εχρησιμοποιήθηκαν για να δοθή η προειδοποίησις σε ολόκληρο τον κόσμο; Οι αφοσιωμένοι Χριστιανοί σε κάθε χώρα που είναι γνωστοί με την ονομασία «Μάρτυρες του Ιεχωβά.» Έτσι η πορεία ενεργείας του Ιεχωβά είναι καθαρή έως σήμερα. Δεν παράλειψε να διασαλπίση τη θεία προειδοποίησι μέσω των χιλιάδων μαρτύρων του!
3 Έτσι η ευθύνη, που τόσοι άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο θα χάσουν τη ζωή τους κατά το τέλος του σημερινού συστήματος πραγμάτων, δεν θα βαρύνη τον Ιεχωβά. Ακεραία την ευθύνη γι’ αυτό την φέρνουν όλοι όσοι παρέλειψαν να ενεργήσουν σύμφωνα με τη θεία προειδοποίησι. Ακόμη και ο Χριστιανικός κόσμος παρέλειψε να προσέξη την προειδοποίησι που διασάλπισαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά τι θα γινόταν αν ο Χριστιανικός κόσμος εκήρυττε μαζί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά τη θεία προειδοποίησι; Σε τι διαφορετική κατάστασι θα ήταν τότε τα ζητήματα της ανθρωπότητας!
ΦΡΟΥΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΙΣΡΑΗΛ
4. (α) Ποιον ήγειρε ο Ιεχωβά για να είναι προφήτης στον ίδιο του τον λαό Ισραήλ, και ποιον προεικόνιζε αυτός ο προφήτης; (β) Ποια αποστολή ανετέθη στον Ιεζεκιήλ;
4 Ο Ιεχωβά με τις θείες ικανότητες που έχει γνώριζε από πριν ότι κι αυτός ο Χριστιανικός κόσμος θα είχε ανάγκη να πάρη μια τελική προειδοποίησι. Ήξερε τι έδειχνε ή τι προεικόνιζε η ιστορία του εκλεκτού λαού του στα προ-Χριστιανικά χρόνια. Το έτος 613 π.Χ. ο Ιεχωβά ήγειρε έναν Ιουδαίο, τον Ιεζεκιήλ, για να είναι προφήτης στο λαό του. Αν και εξόριστος τότε στη χώρα της Βαβυλώνος, ο Ιεζεκιήλ ήταν φρουρός του Ιεχωβά για τον Ισραήλ. Τις προφητείες του τις μετέφεραν προς το νότο στην Ιερουσαλήμ στη χώρα του Ιούδα. Ό,τι ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ τότε, ενδιαφέρει και εμάς σήμερα, γιατί ο Ιεζεκιήλ προεικόνιζε τους κεχρισμένους μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα. Αυτή η κεχρισμένη τάξις έκανε ό,τι είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ να κάνη. Είπε: «Υιέ ανθρώπου, σε κατέστησα φύλακα επί τον οίκον Ισραήλ· άκουσον λοιπόν λόγον εκ του στόματός μου και νουθέτησον αυτούς παρ’ εμού. Όταν λέγω προς τον άνομον, Εξάπαντος θέλεις θανατωθή, και συ δεν νουθετήσης αυτόν και δεν λαλήσης δια να αποτρέψης τον άνομον από της οδού αυτού της ανόμου, ώστε να σώσης την ζωήν αυτού, εκείνος μεν ο άνομος θέλει αποθάνει εν τη ανομία αυτού· πλην εκ της χειρός σου θέλω ζητήσει το αίμα αυτού.—Ιεζ. 3:17, 18.
5, 6. (α) Σε ποιον καιρό ζούσε ο Ιεζεκιήλ; (β) Γιατί δεν μπορούσε να κατηγορηθή ο Θεός ότι επέβαλε δια της βίας μια δύσκολη αποστολή στον Ιεζεκιήλ;
5 Γιατί ο Ιεχωβά είπε αυτά τα τόσο σοβαρά λόγια του σ’ αυτόν τον Ιουδαίο, τον Ιεζεκιήλ; Γιατί εκείνο το έτος, το 613 π.Χ. ο Ιεζεκιήλ ζούσε στις τελευταίες ημέρες του καταδικασμένου βασιλείου του Ιούδα με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Ο λαός του εκεί, σ’ αυτό το βασίλειο είχε φερθή σε εθνική διαθήκη με τον Ιεχωβά. Μεσίτης στη διαθήκη αυτή ήταν ο προφήτης Μωυσής. Έτσι ο Ιεζεκιήλ σαν μέλος αυτού του λαού ήταν κάτω από ισόβια υποχρέωσι προς τον Ιεχωβά. Ήταν επίσης ένας ιερέας που έπρεπε να είχε υπηρετήσει τον Ιεχωβά στο ναό του στην Ιερουσαλήμ. Έτσι λοιπόν ώφειλε ακόμα κάτι στον Θεό. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να κατηγορηθή ο Θεός ότι εξανάγκαζε ακατάλληλα τον Ιεζεκιήλ να εκτελέση μία δύσκολη αποστολή, αφού ο Ιεζεκιήλ γεννήθηκε κάτω από την εθνική διαθήκη και είχε καθήκοντα σχετικά με το Ααρωνικό ιερατείο, που επικεφαλής του ήταν τότε ο αρχιερέας Σεραΐας.—2 Βασ. 25:18.
6 Τον λαό του Ιεζεκιήλ αποτελούσαν εκείνοι για τους οποίους είχε ειπεί παλαιότερα ο Ιεχωβά μέσω του προφήτη Ησαΐα: «Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και ο δούλος μου, τον οποίον εξέλεξα.» (Ησ. 43:10-12) Έτσι ο Ιεζεκιήλ εξεικόνιζε το ωργανωμένο σώμα των κεχρισμένων με το πνεύμα του Ιεχωβά στον παρόντα καιρό, τους πνευματικούς Ισραηλίτες. Αυτοί οι κεχρισμένοι μάρτυρες ζουν σ’ ένα καιρό πολύ πιο βαρυσήμαντο από τον καιρό της εποχής του Ιεζεκιήλ.
7. (α) Ποια κυβέρνησι κινδύνευε στις μέρες του Ιεζεκιήλ, και τι θα πούμε για την εποχή μας; (β) Πόσον καιρό διασάλπιζε ο Ιεζεκιήλ την προειδοποίησι πριν έλθη η προειπωμένη καταστροφή;
7 Τότε βρισκόταν σε κίνδυνο μόνο μια κυβέρνησις, το μικρό βασίλειο του Ιούδα. Σήμερα εκείνο που κινδυνεύει είναι αυτό που προεικονίσθηκε από το αρχαίο αυτό βασίλειο, δηλαδή ο Χριστιανικός κόσμος μαζί με όλους τους κοσμικούς συντρόφους του. Πραγματικά, κρίνεται ολόκληρο το σύστημα του κόσμου σε παγκόσμια έκτασι ακριβώς όπως στην ημέρα του Νώε, ολόκληρος ο κόσμος ήταν καταδικασμένος για καταστροφή. Για τον Ιεζεκιήλ υπήρχε πολύ πιο επείγουσα ανάγκη να δώση την προειδοποίησι, γιατί ο Ιεζεκιήλ άρχισε να διακηρύττη την προειδοποίησι του Θεού μόνο τέσσερα χρόνια πριν τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα εισβάλουν στην πατρίδα του ή έξη χρόνια πριν αυτά καταστρέψουν την πολιορκημένη πόλι της Ιερουσαλήμ και το ναό της. Πολλοί κάτοικοί της πέθαναν κατά την πολιορκία, από πείνα, επιδημίες ή σφαγή. Πολλοί απ’ αυτούς που επέζησαν φέρθηκαν αιχμάλωτοι και εξόριστοι στη μακρυνή Βαβυλώνα. Έτσι η γενεά του Ιεζεκιήλ κινδύνευε απ’ αυτή τη συμφορά.
8. (α) Ποια επικείμενη καταστροφή στον πρώτο αιώνα μας βοηθεί να καθορίσωμε τη χρονολόγησι της επερχόμενης από τον Θεό παγκόσμιας καταστροφής; (β) Ποιοι διασάλπισαν την προειδοποίησι τότε, και πόσο σπουδαίο ήταν το έργο τους προειδοποιήσεως;
8 Όσο σύντομος και αν είναι ο καιρός, τον οποίο εμείς έχομε ακόμη, μπορούμε να βγάλωμε χρήσιμα συμπεράσματα γι’ αυτά που συμβαίνουν στη γη σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία. Στην προφητεία του Ιησού, όπως διαβάζομε στα κεφάλαια 24 και 25 του Ματθαίου, ο Ιησούς προειδοποίησε εκείνους τους μαθητές του που θα αποτελούσαν το πρώτο μέρος της τάξεως του «πιστού και φρονίμου δούλου» για την καταστροφή που θα ερχόταν στην Ιερουσαλήμ, μέσα στη δική τους γενεά. Έτσι έκανε τους μαθητές του να έχουν συναίσθησι της ευθύνης τους για τους Ιουδαίους κατοίκους της επαρχίας της Ιουδαίας. Αυτοί ήσαν σε πολύ σοβαρό κίνδυνο λόγω της εθνικής συμφοράς που βρισκόταν μπροστά τους. Εάν στον κρίσιμο αυτό καιρό η τάξις του τότε Χριστιανικού «δούλου» δεν προειδοποιούσε τους Ιουδαίους οι οποίοι εκινδύνευαν και δεν τους εβίαζαν να βγουν από την επικίνδυνη ζώνη το γρηγορώτερο, τότε θα ήταν συνυπεύθυνοι για το χάσιμο της ζωής και της ελευθερίας των απροειδοποίητων Ιουδαίων.
9. Πώς ο Ιεζεκιήλ ήταν ένα έξοχο παράδειγμα για τον χρισμένο «δούλο» του Θεού σήμερα;
9 Τι θα γινόταν εάν στο μακρυνό εκείνο καιρό παρέλειπε ο Ιεζεκιήλ να εκτελέση την εντολή που έλαβε να προειδοποιήση, από τη μακρυνή γη που βρισκόταν, τους συμπατριώτες του που κινδύνευαν; Δεν θα επιζούσε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., γιατί ο Ιεχωβά θα τον κρατούσε υπόλογο για το αίμα τους. Ότι ο Ιεζεκιήλ εκτέλεσε πιστά τη θεία εντολή, όσο ήταν δυνατή η επικοινωνία με την καταδικασμένη Ιερουσαλήμ, είναι φανερό, γιατί ο Ιεχωβά ευαρεστήθηκε να αφήση να συνεχισθή η ζωή του και τον χρησιμοποίησε για να προφητεύση το 27ο έτος της εξορίας του στη Βαβυλώνα. Αυτό έγινε 16 χρόνια ύστερα από την τρομερή αιματοχυσία στην Ιερουσαλήμ κατά το 607 π.Χ. (Ιεζ. 29:17· 40:1) Έτσι ο Ιεζεκιήλ ήταν ένα θαυμάσιο παράδειγμα για την κεχρισμένη τάξι του «δούλου» στους επικίνδυνους καιρούς μας. Αληθινά, εάν μερικά άτομα από την τάξι του «δούλου» πάψουν να δίνουν περαιτέρω προειδοποίησι και να πληροφορούν σχετικά με τους πονηρούς, τα άτομα αυτά έχουν να δώσουν λόγο στον Ιεχωβά. Αλλά η τάξις του «δούλου» θα αποδειχθή ότι είναι σαν τον Ιεζεκιήλ. Καμμιά ενοχή αίματος δεν θα την βαρύνη.
10. (α) Πόσο σπουδαία είναι η θέσις του φρουρού; (β) Πώς δείχνει ο Θεός το ενδιαφέρον του τόσο για κείνους που χρειάζονται προειδοποίησι όσο και για τον φρουρό του;
10 Είναι φανερό ότι η θέσις του φρουρού είναι εξαιρετικά υπεύθυνη. Σε καιρό πολέμου αν ένας στρατιώτης αποκοιμηθή στο φυλάκιό του, θανατώνεται, γιατί έτσι διακινδύνεψε η ζωή άλλων και θα μπορούσε να γίνη αιτία να νικηθή το στράτευμα. (Κριτ. 7:19) Έτσι ο Θεός ενδιαφέρεται όχι μόνο για τη ζωή όσων έχουν ανάγκη να προειδοποιηθούν, αλλά επίσης για τη ζωή του φρουρού του. Αυτό φαίνεται και από ό,τι συνεχίζει ο Ιεχωβά να λέγη στον Ιεζεκιήλ: «Αλλ εάν συ μεν νουθετήσης τον άνομον, αυτός όμως δεν επιστρέφη από της ανομίας αυτού και από της οδού αυτού της ανόμου, εκείνος μεν θέλει αποθάνει εν τη ανομία αυτού, συ δε ηλευθέρωσας την ψυχήν σου. Πάλιν, εάν ο δίκαιος εκτραπή από της δικαιοσύνης αυτού και πράξη ανομίαν, και εγώ θέσω πρόσκομμα έμπροσθεν αυτού, εκείνος θέλει αποθάνει· επειδή δεν έδωκας εις αυτόν νουθεσίαν, θέλει αποθάνει εν τη αμαρτία αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού, την οποίαν έκαμε, δεν θέλει μνημονευθή· πλην εκ της χειρός σου θέλω ζητήσει το αίμα αυτού. Εάν όμως συ νουθετήσης τον δίκαιον δια να μη αμαρτήση και αυτός δεν αμαρτήση, ο δίκαιος θέλει βεβαίως ζήσει, διότι ενουθετήθη· και συ ηλευθέρωσας την ψυχήν σου.»—Ιεζ. 3:19-21· 33:2-9.
11. Πώς το έργο του «πιστού και φρονίμου δούλου» μοιάζει με το έργο του φρουρού;
11 Στον Ψαλμό 127:1 διαβάζομε : «Εάν ο Κύριος δεν φυλάξη πόλιν, εις μάτην αγρυπνεί ο φυλάττων.» Σε ένα φρουρό τοποθετημένο επάνω σε ένα τείχος πόλεως έχουν εμπιστευθή τη διαφύλαξι της ζωής των ανθρώπων που ζουν μέσα σ’ αυτή. Ο φρουρός έχει υποχρέωσι να προειδοποιήση τους πολίτες για κάθε κίνδυνο της ζωής και της ελευθερίας τους. Βέβαια δεν θα θέλη να του καταλογίσουν ευθύνη για το αίμα που θα χυνόταν. Γιατί με το να μένη άγρυπνος και να φρουρή θα του αναγνωρισθή ότι διαφύλαξε τη ζωή ανθρώπινων ψυχών. Αυτή είναι η θέσις της τάξεως του «πιστού και φρονίμου δούλου» σ’ αυτόν τον καιρό, που πρόκειται να τελειώση το παλαιό σύστημα πραγμάτων. Ο Ιεχωβά έχει διορίσει την τάξι του «δούλου» σαν «φρουρό» του για να φρουρήση τα αιώνια συμφέροντα όλων εκείνων που ομολογούν ότι είναι λαός του, όπως στην περίπτωσι του Ιεζεκιήλ.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΦΡΟΥΡΟ
12, 13. (α) Τι ανταπόκρισι επιθυμεί ο Θεός να δη στην προειδοποίησι που κατευθύνει να δοθή; (β) Τι καθιστά δυνατόν η διασάλπισις της προειδοποιήσεως, αλλά τι θα γίνη μ’ αυτούς που δεν την προσέχουν;
12 Όμως, μόνο εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν την απειλή καταστροφής στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων; Όχι, αλλά και όλοι οι άλλοι θρησκευόμενοι διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο. Επίσης και εκείνοι που δε θέλουν να ανήκουν σε καμμιά ωργανωμένη θρησκεία. Ο Δημιουργός της γης, ο Ιεχωβά Θεός, το ξέρει αυτό. Θα προτιμούσε να μη καταστρέψη του κόσμο της ανθρωπότητας. Η κύρια επιθυμία του είναι όσο το δυνατόν περισσότεροι να σωθούν από την αιώνια καταστροφή και ν’ αποδειχθούν άξιοι για ζωή στο δίκαιο νέο του σύστημα. Γι’ αυτό ακριβώς έκαμε να αντηχήση πλατιά η προειδοποίησίς του.
13 Με το έλεός του ειδοποίησε πρώτα την τάξι του «δούλου,» όπως αυτό εξεικονίσθηκε με τον Ιεζεκιήλ. Έτσι έκαμε αυτή την τάξι να είναι ο σύνθετος «φρουρός» του. Αυτή η τάξις του «φρουρού» είναι ειδικά επιφορτισμένη να διασαλπίση τη θεία προειδοποίησι. Με την έγκαιρη προειδοποίησί τους όλο και περισσότεροι μπορούν να την ακούσουν και να ενεργήσουν ανάλογα, με την ελπίδα να διαφυλαχθούν από το τέλος του παλαιού κόσμου. Για κείνους που αρνούνται ν’ ακούσουν την προειδοποίησι που δίνει ο Θεός, το αίμα τους να είναι «επί των κεφαλών των.»
14, 15. (α) Ποιοι προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να κατασιγάσουν αυτούς που διασαλπίζουν την προειδοποίησι, αλλά ποιοι πρόσεξαν και ανταποκρίθηκαν; (β) Όταν τελειώση η περίοδος «ευδοκίας του Θεού», τι θα σημάνη αυτό;
14 Η τάξις του «φρουρού» από τον Ιεχωβά έχει γίνει γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Οι εχθροί τους θα ήθελαν να κατασιγάσουν αυτή τη φωνή προειδοποιήσεως. Θεωρούν την προειδοποίησι αυτή ανατρεπτική γι’ αυτό το σύστημα. Αλλά μάταια! Η προειδοποίησις διαπερνά έντονα τα αυτιά τους ιδιαίτερα από το 1919, το έτος που ο κόσμος άρχισε να προσπαθή να αναρρώση από τις πληγές που του επέφερε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η περίοδος από τότε και έπειτα είναι μέρος αυτού που ο Ησαΐας 61:2 αποκαλεί «καιρόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά.» Αυτό σημαίνει ότι η οργή του δεν έχει ακόμα εκχυθή πάνω στο σύστημα πραγμάτων που προκλητικά περιφρονεί τον Θεό. Ποιος σκοπός έτσι εξυπηρετήθηκε; Επέτρεψε να εκπληρωθή έως τώρα η προφητεία του Ιησού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» (Ματθ. 24:14) Συνέπεια τούτου είναι ότι πολλοί που σήμερα αποτελούν μέρος του υπολοίπου των κληρονόμων της βασιλείας, ανταποκρίθηκαν στο άγγελμα της Βασιλείας. Έτσι επωφελήθηκαν από τον «ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά.» Έγιναν μέρος της τάξεως του «φρουρού.» Προσθέτουν τη φωνή τους στη διακήρυξι της θείας προειδοποιήσεως.
15 Ο συμβολικός αυτός «ενιαυτός» ή «έτος» που παραχωρήθηκε σαν καιρός ‘ευπρόσδεκτος από τον Ιεχωβά,’ είναι μια περιωρισμένη χρονική περίοδος. Αυτή σύμφωνα με όλες τις σημερινές ενδείξεις πλησιάζει να τελειώση. Το τέλος της δεν θα σημάνη ένα «Ευτυχές Νέον Έτος!» αλλά μια αλλαγή από τον ευπρόσδεκτο καιρό του Θεού στον καιρό της οργής του. Αυτό σημαίνει ότι θα φθάση η ημέρα «εκδικήσεως του Θεού ημών.» (Ησ. 61:1, 2) Αυτή θα είναι η σκοτεινότερη μέρα που έζησε ποτέ ως τώρα ο κόσμος της ανθρωπότητος.
16. Τι επιτυγχάνεται από τη διασάλπισι της προειδοποιήσεως που δίνει η τάξις του «φρουρού»;
16 Το γεγονός αυτό κάνει επείγουσα την ανάγκη για την τάξι του «φρουρού» να διακηρύξη ότι ο «ενιαυτός ευπρόσδεκτος του Ιεχωβά,» σε λίγο λήγει και η «ημέρα της εκδικήσεώς» του πρόκειται ν’ αρχίση. Η διακήρυξις, με υπακοή, της θείας προειδοποιήσεως δεν θα σώση αυτό το μπαλωμένο παλαιό σύστημα πραγμάτων και τους αφοσιωμένους υποστηρικτές του από την καταστροφή τους στη «μεγάλη θλίψι» που επέρχεται. Αλλ’ αυτό το γεγονός δεν αποκαρδιώνει την τάξι του «φρουρού.» Έχουν τη διαβεβαίωσι ότι εάν επιστρέψουν άνομα άτομα από την άνομη οδό τους, ώστε να στραφούν προς τη δικαιοσύνη, τα άτομα αυτά θα διασωθούν από το να εκμηδενισθούν μαζί μ’ αυτό τον παλαιό κόσμο. Έτσι η τάξις του «φρουρού» θα απαλλαγή από την ενοχή αίματος στην περίπτωσι εκείνων, οι οποίοι προειδοποιήθηκαν να αφήσουν τη θανατηφόρο ανομία τους. Η τάξις του «φρουρού» έχει επίσης τη διαβεβαίωσι ότι αν συνεχίση σταθερά την προειδοποίησί της θα αποτρέψη πολλά δίκαια άτομα από του να διαφθαρούν και να ενωθούν μ’ αυτό τον πονηρό κόσμο καταδικάζοντας έτσι οι ίδιοι τον εαυτό τους σε καταστροφή μαζί του στη «μεγάλη θλίψι.» Αυτό είναι πολύ ικανοποιητικό για την τάξι του «φρουρού.» Η υπηρεσία τους δεν θα είναι μάταιη!
17. (α) Ποια αμοιβή απήλαυσε η τάξι του φρουρού; (β) Ποιοι ενώθηκαν τώρα μαζί τους στη διασάλπισι της προειδοποιήσεως;
17 Δεν έχει ακόμη εξαντληθή η φωνή της τάξεως του «φρουρού» διακηρύσσοντας την προειδοποίησι για την «ημέρα εκδικήσεως από μέρους του Θεού μας.» Ούτε χαμήλωσε τη φωνή της. Και εκείνοι που την αποτελούν είναι αποφασισμένοι ποτέ να μην τη χαμηλώσουν. Η αμοιβή τους γι’ αυτό είναι το έξοχο θέαμα του Ιεχωβά που ξανοίγεται μπροστά στο βλέμμα τους! Ένα αμέτρητο «μεγάλο πλήθος» ακροατών της προειδοποιήσεως που ανταποκρίθηκαν σ’ αυτή, ξεπροβάλλει μπροστά στην τάξι του «φρουρού.» (Αποκ. 7:9) Τα μάτια αυτού του «μεγάλου πλήθους» ανοίχθηκαν για να ιδούν την «μάχαιρα» του εκτελεστικού αξιωματούχου του Ιεχωβά, η οποία είναι έτοιμη να πλήξη τους άνομους αντιπάλους της Μεσσιανικής βασιλείας του. Τέσσερα χρόνια πριν εκραγή ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος αυτός ο «πολύς όχλος» άρχισε να διαμορφώνεται οριστικά και να ενώνεται με την τάξι του «φρουρού.» Από ευσπλαγχνία ο Θεός δεν άφησε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να αποκορυφωθή στην ‘ημέραν εκδικήσεως εκ μέρους του Θεού ημών.’ Ούτε ο πόλεμος αυτός σταμάτησε ή ελάττωσε την αθρόα προσέλευσι των μελών του «πολλού όχλου» με το μέρος της τάξεως του «φρουρού,» παρά τον παγκόσμιο διωγμό. Έτσι ανέλαβαν και αυτοί την υποχρέωσι να ενωθούν με την τάξι του «φρουρού» να διασαλπίζουν άφοβα τη θεία προειδοποίησι. Δεν απέφυγαν να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Μ’ αυτό τον τρόπο επιθυμούν να εκφράσουν όχι μόνο την αφοσίωσι και υπακοή τους στον Ιεχωβά Θεό, αλλά και την αγάπη τους για τον πλησίον τους, τον συνάνθρωπό τους.
18, 19. (α) Ποια δράσις είναι τώρα μεγίστης ανάγκης, σύμφωνα με τα λόγια του Ησαΐα 52:8; (β) Τι θα πρέπει να μας υποκινή στο να συμμετέχωμε στη διασάλπισι της θείας προειδοποιήσεως;
18 Σ’ αυτό το προχωρημένο σημείο του «εσχάτου καιρού,» στις τελευταίες μέρες του Χριστιανικού κόσμου και όλων των υπολοίπων μερών του καταδικασμένου συστήματος πραγμάτων υπάρχει μεγίστη ανάγκη ενωμένης δράσεως. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ, τότε τον παλιό καιρό, και ο σύγχρονός του προφήτης Ιερεμίας, αν και ήσαν πολλές εκατοντάδες μίλια μακρυά ο ένας από τον άλλον, ένωσαν τις φωνές τους για να προειδοποιήσουν το αποστατημένο έθνος τους για την «ημέραν εκδικήσεως» που σύντομα θα ξεσπούσε επάνω του. Τώρα στον αιώνα μας, από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκπληρώθηκαν στον αφιερωμένο λαό του Ιεχωβά τα λόγια του Ησαΐα που διαβάζομε στο κεφ. 52:8: «Οι φύλακες σου θέλουσιν υψώσει φωνήν· εν φωναίς ομού θέλουσιν αλαλάζει· διότι θέλουσιν ιδεί οφθαλμός προς οφθαλμόν, όταν ο Κύριος ανορθώση την Σιών.» Όλοι αυτοί που ξανασυγκεντρώθηκαν κάτω από την «ουράνια Σιών» είδαν την ίδια όρασι με το φως της προφητείας της Γραφής που τότε εκπληρωνόταν. Όλοι μαζί είδαν το χέρι του Ιεχωβά να ενεργή γι’ αυτούς ευνοϊκά. Διασάλπισαν ένα ενωμένο άγγελμα σ’ όλο τον κόσμο. Σήμερα ύστερα από 60 και πάνω χρόνια πρέπει να συνεχίσουν την ενωμένη μαρτυρία τους, μόνο που αυτή τώρα περιλαμβάνει και την επείγουσα προειδοποίησι για την «ημέραν εκδικήσεως» του Ιεχωβά. Ο «πολύς όχλος» από πολλά έθνη και γλώσσες πρέπει να ενώση τη φωνή του με τις φωνές του «φρουρού.»
19 Εμπρός λοιπόν, όλοι μαζί ενωμένοι στην προειδοποίησι για την «ημέρα εκδικήσεως του Θεού ημών.» Ας μείνωμε αθώοι από την ενοχή αίματος. Κι αυτό γιατί θέλομε να διαφυλαχθούμε κατά την «ημέραν της εκδικήσεως.» Πολλοί από τους πλησίον μας θα ήθελαν να απολαύσουν την ίδια σωτηρία. Μακάρι η υπέρτατη αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Χριστό και η ανθρωπιστική στοργή μας για τον πλησίον μας, τον συνάνθρωπό μας, να μας υποκινήσουν ακατανίκητα να διασαλπίσωμε τη σωτήρια προειδοποίησι. Απερίγραπτη χαρά θα είναι το αποτέλεσμα για μας! Αλλά το καλύτερο από όλα θα είναι ότι θ’ αποδειχθή πώς ο Ιεχωβά εκδήλωσε πραγματικά το στοργικό του ενδιαφέρον!
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Όπως ο Ιεζεκιήλ είχε προειδοποιήσει, το Βαβυλωνιακό στράτευμα κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και απήγαγε πολλούς από τους επιζώντες σε εξορία
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Σαν τον Ιεζεκιήλ, η σύγχρονη τάξις του ‘φρουρού’ διασαλπίζει την προειδοποίησι—με τη βοήθεια τώρα του ‘πολλού όχλου’ των συνεργατών