Η Επίθεσις από τον Γωγ του Μαγώγ

 1. Τι αποκαλύπτει η Γραφή σχετικά με την αόρατη οργάνωσι του Σατανά, και πώς συμβολίζεται ο Σατανάς στην Αποκάλυψι για να εναρμονίζεται με τα γεγονότα αυτά;

Η ΑΓΙΑ Γραφή μάς αποκαλύπτει πολλά θαυμαστά πράγματα για το αόρατο βασίλειο πνευματικών προσώπων. Φανερώνει ότι ο Σατανάς ή Διάβολος έχει μια αόρατη οργάνωσι δαιμόνων και ότι υπάρχουν πνευματικοί άρχοντες σ’ αυτήν. Η προφητεία του Δανιήλ αποκαλύπτει ότι υπήρχε ένας τέτοιος πνευματικός άρχων με αόρατη εξουσία επάνω στην Περσική αυτοκρατορία, όταν αυτή κυριαρχούσε στον κόσμο, και επίσης ότι υπήρχε ένας πνευματικός άρχων με εξουσία επάνω στην εγειρόμενη δύναμι της Ελλάδος, η οποία επρόκειτο να ανατρέψη την Περσία και να την διαδεχθή ως η κυριαρχούσα παγκόσμια δύναμις. (Δανιήλ, κεφάλαιον 10) Το τελευταίο βιβλίο της Γραφής, η Αποκάλυψις, δείχνει ότι έως μια ωρισμένη χρονολογία θα υπήρχαν επτά τέτοιες παγκόσμιες δυνάμεις που θα είχαν να κάμουν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και οι οποίες, στη σειρά της εγέρσεώς των σε κυριαρχία, υπήρξαν (1) η Αίγυπτος, (2) η Ασσυρία, (3) η Βαβυλών, (4) η Μηδοπερσία, (5) η Ελλάς, (6) η Ρώμη, και (7) η σημερινή Άγγλο Αμερικανική παγκόσμια δύναμις. Σύμφωνα με ό,τι υπαινίσσεται η προφητεία του Δανιήλ, η καθεμιά από αυτές τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις είχε έναν αόρατον άρχοντα με μυστική εξουσία επάνω σ’ αυτήν. Στην Αποκάλυψι ο Σατανάς ή Διάβολος, ο άρχων των, εξεικονίζεται ως ένας μεγάλος κόκκινος δράκων, με επτά κεφαλές και δέκα κέρατα και με επτά διαδήματα επάνω στις κεφαλές του. Έτσι το γεγονός ότι ο Σατανάς ή Διάβολος έχει την αρχηγία επί των επτά αρχόντων των επτά παγκοσμίων δυνάμεων εξεικονίζεται με το ότι ο μέγας δράκων στον ουρανό έχει επτά εστεμμένες κεφαλές. Σύμφωνα με τα γεγονότα της ιστορίας, αρχηγία επί του Γωγ δεν εξεικονίζεται σε καμμιά από τις επτά κεφαλές του δράκοντος.

 2. Πότε ήλθε μια αλλαγή στη θέσι του Δράκοντος και των πνευματικών του αρχόντων, και πώς;

² Βέβαια, αυτά ήσαν έτσι ενόσω ο συμβολικός δράκων ήταν ακόμη στον ουρανό. Κατόπιν ήλθε το 1914 μ.Χ., ένα έτος πολέμου όχι μόνο για τη γη, αλλά και για τους αοράτους ουρανούς, επειδή σ’ εκείνο το έτος ο Ιεχωβά Θεός ενεθρόνισε τη νεογέννητη βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού και «έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ. Ο Δράκων και οι άγγελοι του επολέμησαν εναντίον της Βασιλείας, αλλά ‘δεν βρέθηκε σ’ αυτούς τόπος στον ουρανό’. «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού.» (Αποκάλ. 12:7-9) Έτσι κατερρίφθησαν οι επτά πνευματικοί άρχοντες, που η αρχηγία του Δράκοντος πάνω σ’ αυτούς υποδηλούται από τις επτά εστεμμένες κεφαλές του.

 3, 4. (α) Πώς συμβολίζεται η οργάνωσις του Σατανά, και πώς το τελευταίο επικρατούν μέλος της; (β) Πώς εξεικονίζεται η Κοινωνία των Εθνών, και απέκτησαν άρα γε εξαιτίας της ο Δράκων και το θηρίον από μια όγδοη κεφαλή;

³ Ο Δράκων έχει μια ορατή οργάνωσι, της οποίας οι επτά παγκόσμιες δυνάμεις υπήρξαν επικρατούντα μέλη. Ολόκληρη αυτή η ορατή οργάνωση εξεικονίζεται ως θηρίον, το οποίον έχει επίσης επτά κεφαλές, για ν’ αντιστοιχούν με τις επικρατούσες εκείνες παγκόσμιες δυνάμεις. Το θηρίον αυτό εβγήκε από τη θάλασσα. Αλλά εμφανίζεται στη σκηνή ένα άλλο θηρίο που ανεβαίνει από τη γη. Η μία κεφαλή του έχει δύο κέρατα όμοια με αρνίου. Αφού εκτελέση μεγάλα σημεία συνιστά την κατασκευή μιας εικόνος του θηρίου με τις επτά κεφαλές, για να τη λατρεύση το ανθρώπινο γένος.

⁴ Συνοπτικά, το δικέρατο θηρίο που βγήκε από τη γη εξεικονίζει τη διμελή παγκόσμια δύναμι μιας λαλιάς σήμερα, την Αγγλο-Αμερικανική παγκόσμια δύναμι. Η εικόνα που η Αγγλο-Αμερικανική αυτή παγκόσμια δύναμις ανέλαβε την ηγεσία να συστήση ήταν η Κοινωνία των Εθνών, σήμερα δε είναι τα Ηνωμένα Έθνη. Στην Αποκάλυψι, δέκατο έβδομο κεφάλαιο, η ίδια αυτή Κοινωνία των Εθνών ή τα Ηνωμένα Έθνη εξεικονίζεται ως ένα θηρίο κοκκινόχρωμο και με επτά κεφαλές, επάνω στο οποίο ιππεύει η πόρνη γυναίκα Βαβυλών η Μεγάλη. Αυτό το θηρίο με τις επτά κεφαλές προκύπτει πράγματι από τις προηγούμενες επτά παγκόσμιες δυνάμεις, αλλά ενεργεί σαν ένας όγδοος βασιλεύς ή παγκόσμια δύναμις. Έτσι χαρακτηρίζεται, με τα εξής λόγια: «Και το θηρίον το οποίον ήτο [πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο], και δεν είναι [στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου], είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά, και υπάγει εις απώλειαν.» (Αποκάλ. 17:8, 11) Εν όψει αυτής της ογδόης παγκοσμίου δυνάμεως, το ερώτημα τώρα είναι, Μήπως το από τη θάλασσα θηρίο με τις επτά κεφαλές απέκτησε άλλη μια κεφαλή και έτσι έγινε οκτακέφαλο; Μήπως τότε ο Σατανάς διώρισε έναν όγδοον πνευματικόν άρχοντα για να επιβλέπη την Κοινωνία των Εθνών (τώρα τα Ηνωμένα Έθνη) και έτσι ο μέγας Δράκων επρόσθεσε άλλη μια κεφαλή στις επτά που είχε; Το Θείο Υπόμνημα δεν λέγει έτσι. Όταν ο Δράκων ρίπτεται τελικά στην άβυσσο κατά τον Αρμαγεδδώνα και το θηρίο που εβγήκε από τη θάλασσα ρίπτεται στην καταστροφή στη λίμνη του πυρός, υπονοείται ακόμη ότι έχουν τον ίδιο αριθμό κεφαλών όπως και πριν, δηλαδή μόνο από επτά κεφαλές.—Αποκάλ. 19:19, 20.

 5. Στις σχέσεις μεταξύ της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως και του θηρίου της Κοινωνίας, ποιο γεγονός απομακρύνει την ανάγκη ενός ογδόου δαιμονικού, άρχοντος; Και επομένως ποιος κυριαρχεί ακόμη;

⁵ Ένα γεγονός πρέπει να ενθυμούμεθα: Το θηρίον της Κοινωνίας ή η ογδόη παγκόσμια δύναμις τελεί πραγματικά υπό την εβδόμη παγκόσμια δύναμι, διότι ο Αγγλο-Αμερικανικός συνδυασμός είναι εκείνος που εσχεδίασε και έπειτα έδωσε πνοήν ζωής στο θηρίον της Κοινωνίας. Επομένως το θηρίον αυτό της ογδόης παγκοσμίου δυνάμεως τελεί πραγματικά υπό τον αόρατον έλεγχον του πνευματικού άρχοντος της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως. Το γεγονός αυτό απομακρύνει την ανάγκη ενός ογδόου δαιμονικού άρχοντος. Παρά την ύπαρξι της Κοινωνίας ή των Ηνωμένων Εθνών ή παράλληλα με την ύπαρξί της, η εβδόμη παγκόσμια δύναμις και ο πνευματικός της άρχων εξασκούν τόση ακριβώς εξουσία στον κόσμο του Σατανά όση και προτού εξωσθή από τον ουρανό ο μέγας Δράκων και προτού σχηματισθή η Κοινωνία των Εθνών. Συνεπώς δεν υπάρχει όγδοος δαιμονικός άρχων ως ανταγωνιστής του εβδόμου άρχοντος ή ως διάδοχός του. Αυτό ακριβώς θα συνέβαινε αν ο Γωγ ήταν ένας νέος και όγδοος πνευματικός άρχων που να έχη νεωστί εγερθή σε εξουσία για να ενεργήση ως αρχηγός του επιτελείου του Σατανά στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Βρεττανία η ίδια μπορεί να εξησθένησε, αλλά το κέρας της δυνάμεώς της σήμερα έχει εκ νέου ενισχυθή με την ατομική βόμβα, και ο συνεταίρος της, η Αμερική, έχει γίνει το πιο ισχυρό έθνος του κόσμου. Λόγω του γεγονότος αυτού, ο άρχων της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως θα κυριαρχή ακόμη στην αόρατη οργάνωσι του Σατανά.

 6. Πώς τα στόματα από τα οποία ξεπηδούν οι βάτραχοι δείχνουν ότι δεν υπάρχει όγδοος πνευματικός άρχων, αλλά, πού, εν τούτοις, τοποθετούμε τον Γωγ;

⁶ Η εβδόμη αυτή παγκόσμια δύναμις γίνεται ο «ψευδοπροφήτης» της Αποκαλύψεως (16:13· 19:20· 20:10), και όταν βλέπωμε βατράχους να ξεπηδούν για να κοάσουν και ωθήσουν τους άρχοντας του κόσμου στον Αρμαγεδδώνα, τι συμβαίνει; Δεν πηδούν οι βάτραχοι από το στόμα της ογδόης παγκοσμίου δυνάμεως ή «εικόνος του θηρίου», αλλ’ από το στόμα του «ψευδοπροφήτου» και από το στόμα του θηρίου του «εκ της θαλάσσης» που έχει ακόμη μόνο επτά κεφαλές. (Αποκάλ. 16:13-16) Συνεπώς δεν υπάρχει τίποτε ορατώς επάνω στη γη που να μαρτυρή έναν όγδοον πνευματικόν άρχοντα, ο οποίος να παρασταθή με Βιβλικούς συμβολισμούς. Επομένως, ο υπαινιγμός που έγινε πριν από είκοσι χρόνια ότι ο Γωγ είναι ένας όγδοος δαιμονικός άρχων, φαίνεται τώρα ότι είναι χωρίς αποδείξεις. Εν τούτοις, ο υπαινιγμός αυτός μας ωδηγούσε στην ορθή κατεύθυνσι για να τοποθετήσουμε τον Γωγ, δηλαδή, στον πνευματικό κόσμο, και όχι στην ορατή επίγεια, ανθρώπινη κοινωνία. Συνεπώς ο Γωγ παριστάνει ακόμη, όχι έναν ορατόν ανθρώπινον άρχοντα ή έθνος, όπως τη Ρωσία, αλλά έναν πνευματικόν άρχοντα. Ποιον, λοιπόν, συμβολίζει ο Γωγ;

Η ΤΑΥΤΟΤΗΣ ΤΟΥ

 7. Τίνος, λοιπόν, προφητική εξεικόνισις είναι ο Γωγ, και πότε, και πού;

⁷ Είναι προφανές τώρα ότι ο Γωγ είναι μια προφητική εξεικόνισις του αρχηγού και των επτά δαιμονικών αρχόντων, δηλαδή, του Σατανά ή Διαβόλου. Επομένως, ο Γωγ παριστάνει τον αρχαίον εκείνον Όφιν, τον Δράκοντα, όχι όταν βρίσκεται επάνω, στον ουρανό, αλλά όταν βρίσκεται εδώ κάτω, στη γη. Δηλαδή, μετά την έξωσί του από τον ουρανό και τον περιορισμό του στη γη με τους επτά δαιμονικούς του άρχοντας. Έτσι ο Γωγ εξεικονίζει τον Σατανά κατά τη βραχεία χρονική περίοδο που αυτός άφησε μεταξύ του τέλους του πολέμου στον ουρανό και της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Μετά την εκδίωξί του από τον ουρανό ο Σατανάς ή Δράκων είναι ωργισμένος με την γυναίκα του Θεού που εγέννησε τη Βασιλεία. Ο Δράκων, λοιπόν, είναι εκείνος που προβαίνει για «να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής» που τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν το έργον της μαρτυρίας του Ιησού. Ο Δράκων είναι εκείνος, από το στόμα του οποίου ξεπηδά ο βάτραχος για να συνάξη τους άρχοντας του κόσμου στον Αρμαγεδδώνα. Ο ίδιος ο Δράκων με τις επτά κεφαλές είναι εκείνος που αναλαμβάνει τη φροντίδα της τελικής επιθέσεως και του πολέμου που επακολουθεί στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλ. 12:7-17· 16:13.

 8. Ποιόν χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να συντρίψη την κεφαλή του Όφεως, και τι αποδεικνύει αυτό, αν αποδεικνύη, όσον αφορά τη χρησιμοποίησι από τον Σατανά ενός ογδόου πνευματικού άρχοντος στον Αρμαγεδδώνα; Γιατί;

⁸ Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά Θεός χρησιμοποιεί τον Ιησού Χριστό για να πολεμήση ως ο αρχηγός του επιτελείου του στον Αρμαγεδδώνα. Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ο Ιεχωβά Θεός είχε προείπει ότι, επειδή ο Όφις απεπλάνησε τους πρώτους μας γονείς στην αμαρτία στην Εδέμ το Σπέρμα της γυναικός του Θεού θα συνέτριβε την κεφαλή του μεγάλου Όφεως. Στον Αρμαγεδδώνα ο Ιεχωβά έχει τον Ιησού Χριστό, το Σπέρμα της γυναικός, για να κάμη τη συντριβή. (Γέν. 3:15· Ρωμ. 16:20) Αυτό όμως δεν αποτελεί αιτία για να μιμηθή ο Σατανάς τον Θεό από αυτή την άποψι και να διορίση ένα νέον, αδοκίμαστον δαιμονικόν άρχοντα για να πολεμήση ως αρχηγός του επιτελείου του στον Αρμαγεδδώνα. Ο Δράκων, έχοντας ήδη δοκιμάσει μια πλήρη σειρά επτά δαιμονικών Αρχόντων, αναλαμβάνει τώρα προσωπικώς τη φροντίδα ν’ αντιμετωπίση τον Χριστό στο πεδίον της μάχης. Γνωρίζει τώρα ο Δράκων ότι ο Χριστός είναι το Σπέρμα της γυναικός το προσδιωρισμένο να συντρίψη την κεφαλήν του ως όφεως. Θα εμπιστευόταν, λοιπόν, ο Δράκων σε κάποιον άπειρον πνευματικόν άρχοντα το ζωτικό αυτό έργον της κατευθύνσεως των στρατηγικών κινήσεων στο πεδίον της μάχης για ν’ απομακρύνη τη συντριπτική πτέρνα του Σπέρματος της γυναικός από εκείνον τον «αρχαίον όφιν», τον Δράκοντα; Ποτέ! Ο Αρμαγεδδών είναι η δική του μεγάλη μάχη, σαν εκείνη ενός ωρυομένου λέοντος που του επιτίθενται στην τρώγλη του. Επί πλέον, η προφητεία του Ιεζεκιήλ παριστάνει τη μάχη αυτή ως μάχη του Ιεχωβά εναντίον του Γωγ, και επομένως εναντίον του Σατανά ή Διαβόλου, καθιστώντας την έτσι μάχην μεταξύ του αληθινού Θεού και του ψευδούς, μεταξύ του Θεού του δικαίου νέου κόσμου και του «θεού του κόσμου τούτου.» (2 Κορ. 4:4) «Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον σου, Γωγ.»—Ιεζ. 38:3, ΑΣ.

 9. Στην προφητεία του Ιεζεκιήλ, γιατί δεν είναι ασυνήθιστο να εξεικονίζεται ο Σατανάς από ένα άτομο σαν τον Γωγ;

⁹ Δεν πρέπει να φανή ασυνήθιστο το ότι ο Γωγ χρησιμοποιείται για να εξεικονίση τον Σατανά ή Διάβολο, Στο ίδιο βιβλίο του Ιεζεκιήλ ο βασιλεύς της Τύρου χρησιμοποιείται για να εξεικονίση τον Διάβολο από τον καιρό που ήταν στην Εδέμ και όταν έγινε άνομος και εξεβλήθη από την οικογένεια του Θεού και εταπεινώθη σαν να ερρίφθη σ’ έναν Τάρταρον. Αλλά τώρα, ως Γωγ, ο Σατανάς εξεικονίζεται αφού εκσφενδονίσθηκε από τον ουρανό στη γη και κρατείται υπό έλεγχον εδώ ώσπου από την κατάστασι Ταρτάρου που βρίσκεται, να μεταφερθή κατά τον Αρμαγεδδώνα στην άβυσσο και να τεθή εκεί, κάτω από ένα σφραγισμένο κάλυμμα, επί χίλια χρόνια. (Αποκάλ. 20:1-3, 7) Παρεμπιπτόντως αναφέρομε ότι οι σύμμαχοι του Γωγ στην τελική του επίθεσι είναι έθνη που είχαν μεγάλες εμπορικές σχέσεις με τον βασιλέα της Τύρου.—Ιεζ. 27:2-25· 28:13-18.

10. Πού βρίσκεται η «γη του Μαγώγ» του Ιεζεκιήλ, και πώς διαφέρει από τον Μαγώγ της Αποκαλύψεως;

¹⁰ Ο Γωγ αναφέρεται ότι είναι από τη γη του Μαγώγ. «Μαγώγ» ήταν το όνομα ενός από τους επτά γυιούς του Ιεφθάε, και επομένως ενός από τους εγγονούς του Νώε. (Γέν. 10:2) Είναι αβέβαιο πού βρισκόταν η χώρα του, αλλά συνήθως τοποθετείται γεωγραφικώς στη βορειοανατολική Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία, στη χώρα των αγρίων Σκυθών και Ταρτάρων. Εν τούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι στην προφητεία του Ιεζεκιήλ η «γη του Μαγώγ» σημαίνει τώρα τη χώρα της Ενώσεως των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Στην Αποκάλυψι 20:8 αναφέρονται ο Γωγ και ο Μαγώγ, αλλά εκεί και οι δύο είναι ονόματα επιγείων χωρών και έχουν διαφορετική χρονική τοποθέτησι από εκείνην του Γωγ και Μαγώγ στην προφητεία του Ιεζεκιήλ. Στον Ιεζεκιήλ ο Μαγώγ είναι πριν από τη χιλιετηρίδα, ενώ στην Αποκάλυψι ο Μαγώγ τοποθετείται στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Ιησού Χριστού. Στην προφητεία, λοιπόν, του Ιεζεκιήλ ο Μαγώγ αντιστοιχεί με την επικράτεια του κυρίου του άρχοντος, του Σατανά ή Διαβόλου, και παριστάνει την πνευματική του επικράτεια. Αυτό συμφωνεί καλά με το γεγονός ότι η Γραφή αφήνει την τοποθεσία του Μαγώγ απροσδιόριστη στον άνθρωπο, και επομένως είναι μια επικράτεια που βρίσκεται πέρα από τη γνώσι που κατέχει ο άνθρωπος. Ο Μαγώγ είναι μια περιωρισμένη πνευματική επικράτεια κοντά στην περιοχή της γης, διότι είναι ο τόπος διαμονής του Σατανά, του Δράκοντος, αφότου αυτός και οι πονηροί του άγγελοι κατερίφθησαν βιαίως εκεί με τον πόλεμο στον ουρανό. Από αυτή την άποψι είναι μια εξουθενωμένη χώρα, όπου οι πνευματικοί κάτοικοι είναι υποκείμενοι στη διάθεσι του Ιεχωβά, ο οποίος τους κρατεί εκεί επιφυλασσόμενος να εκδηλώση την περαιτέρω κρίσι του.

11. Πώς εξεικονίζεται το ορατό μέρος της οργανώσεως του Γωγ, και ποιος τίτλος του αποδεικνύει ότι αυτός δεν είναι ένας υποδεέστερος άρχων;

¹¹ Συνεπώς η γη του Μαγώγ εξεικονίζει την ταπεινωμένη επικράτεια του αοράτου μέρους του κόσμου του Σατανά από το 1918 μ.Χ. Αλλά ο Γωγ έχει ακόμη και ένα ορατό μέρος στην παγκόσμια οργάνωσί του. Έχει ακόμη επιγείους συμμάχους και υπηκόους, όπως δείχνει η προφητεία του Ιεζεκιήλ, η οποία τον προσφωνεί ως «Γωγ, τον μέγαν ηγεμόνα της Μεσέχ και Θουβάλ.» (Ιεζ. 38:3· 39:1, ΜΑΜ) Μερικές μεταφράσεις το αποδίδουν αυτό ως «Γωγ, τον ηγεμόνα της Ρως,a Μεσέχ και Θουβάλ.» (ΑΣ· ΜΜ· ΜΡΓ· ΜΙΡ· ΜΟ΄· Νεοελ. Μετ.) Και αφού το όνομα «Ρως» πραγματικά σημαίνει, όχι Ρωσία, αλλά «κεφαλή», εγίνετο ο συλλογισμός ότι Ρως εσήμαινε τον Σατανά, την «κεφαλή», και έτσι ο Γωγ ήταν ένας απλός άρχων του Σατανά ή Διαβόλου, ένας «άρχων του αρχηγού». (AV, περιθώριον) Αλλ’ αν λογικευθούμε μ’ αυτό τον τρόπο, αυτό θα εσήμαινε επίσης ότι ο Γωγ ήταν ένας άρχων όχι μόνο του Σατανά ή Διαβόλου, αλλά και του Μεσέχ και του Θουβάλ και υποδεέστερος και από τους τρεις αυτούς· πράγμα που δεν μπορεί να συμβαίνη. Άλλοι όμως νεώτεροι μεταφρασταί δείχνουν ότι, αντί να είναι ένας υποδεέστερος άρχων, ο Γωγ είναι ο «κύριος άρχων», ο μέγας αρχηγός. (ΑΣΜ· Σονσίνο· Φέντον) Μερικοί τον ονομάζουν ο «μέγας ηγεμών», (ΜΑΜ· Μποβέρ-Καντερά) Άλλοι τον ονομάζουν ο «κυρίαρχος άρχων». (Λιενάρτ· Κραμπόν· Μαρέντσους) Το ότι αποδίδονται στον Γωγ οι ανώτεροι αυτοί τίτλοι με τη μετάφρασι του Εβραϊκού κειμένου, δείχνει πάλι έντονα ότι αυτός είναι ο Σατανάς, «ο άρχων των δαιμονίων», και όχι ένας όγδοος υποδεέστερος άρχων ο οποίος εξορμά για να τον αντιπροσωπεύση στο πεδίον της μάχης. Ο Γωγ, δηλαδή, ο Σατανάς ή Διάβολος, δεν μένει πίσω στην κατοικία του, στα μετόπισθεν στη γη του Μαγώγ, για να περιμένη εκεί την έκρηξι του πυρός του Θεού επάνω του. Όχι, εγωιστικά αναλαμβάνει την ηγεσία των μεγάλων ορδών των επιδρομέων του και τους οδηγεί μανιωδώς σε επίθεσι εναντίον των λοιπών του Σπέρματος της γυναικός του Θεού.

12. Ποιες άλλες χώρες εξεικονίζουν μέρη της ορατής οργανώσεων του Γωγ, και για ποιο εμπόριο διεκρίνοντο ο Μεσέχ και ο Θουβάλ;

¹² Μεσέχ και Θαυβάλ, των οποίων, ο Γωγ είναι ο κυρίαρχος άρχων, εξεικονίζουν εδώ ένα μέρος της ορατής οργανώσεως του Σατανά. Το ίδιο και η Περσία, η Αιθιοπία (Χους), η Λιβύη (Φουθ), ο Γομέρ και ο οίκος του Θωγαρμά, των οποίων οι ορδές αποτελούν μέρος των δυνάμεων της τελικής επιθέσεως του Γωγ, στην καταστρεπτική εκστρατεία που εξαπατώνται να επιχειρήσουν από τον συμβολικό βάτραχο, την «εμπνευσμένη διακήρυξι» που ξεπηδά από το στόμα του Δράκοντος. Οι αρχαίοι Μεσέχ και Θουβάλ ήσαν και οι δύο Ιαφεθικοί. Όπως και ο Μαγώγ ήντλησαν τα ονόματα, των από τους γυιούς του Ιάφεθ. Αλλά η Βίβλος αναφέρει ότι ο Μεσέχ και ο Θουβάλ έκαναν μεγάλο εμπόριο ανθρωπίνων σκλάβων και ορειχαλκίνων σκευών στις αγορές του βασιλέως της Τύρου, ο οποίος είναι επίσης μια προφητική εικόνα του Σατανά ή Διαβόλου. Ο Μεσέχ και ο Θουβάλ έκειντο προς βορράν της Παλαιστίνης. Παριστάνουν εκείνους που κάνουν εργασίες με τον Σατανά ή Διάβολο για εμπορικό κέρδος. Τον καιρό της επιθέσεως του Γωγ η Περσία, που ήταν άλλοτε η τετάρτη παγκόσμια δύναμις, έχει τόσο παρακμάσει ώστε οι δυνάμεις της αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος του συμμίκτου στρατού του Γωγ. Επομένως η επίθεσις του Γωγ δεν μπορεί να έγινε στο απώτερο παρελθόν, αρκετούς αιώνες προ Χριστού, στις ημέρες που η Περσία ήταν η επικρατούσα παγκόσμια δύναμις. Η Περσία ήταν εκείνη που άφησε τους Ισραηλίτες, τους αιχμαλώτους της Βαβυλώνος, να επιστρέψουν στην Αγία Γη. Η Περσία, επομένως, εγνώριζε την αποκατάστασι του υπολοίπου του Ισραήλ στη Γη της Επαγγελίας. Ακόμη και σήμερα τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού κηρύττονται σε κάποιο βαθμό στην σύγχρονη χώρα της Περσίας ή Ιράν.

13. Από ποια σημεία της γης λαμβάνονται οι ορατές δυνάμεις του Γωγ, και περί τίνος αποτελεί τούτο προειδοποίησιν για την κοινωνία του Νέου Κόσμου;

¹³ Τα στρατεύματα της Αιθιοπίας (Χους) και της Λιβύης (Φουθ) ήσαν Χαμιτικά. Αφού η Λιβύη ήταν προς τα νοτιοανατολικά της Αιθιοπίας στην Αφρική και αντιστοιχούσε προς τη Σομαλία, αυτό δείχνει πόσο μακριά προς νότον εξετείνετο η επιρροή του Γωγ και πόσο μακριά διεσαλπίσθη η πρόσκλησίς του στα όπλα. Οι άνδρες της Λιβύης όπως κι εκείνοι της Περσίας υπηρετούσαν κάποτε στο στρατό της Τύρου ως στρατιώτες της, και έτσι ήσαν πεπειραμένοι στη μάχη παρά το πλευρόν του Σατανά ή Διαβόλου. Οι ορδές του Γομέρ και του Θωγαρμά ήσαν Ιαφεθικές, και τα ονόματά των είχαν επίσης ληφθή από τους γυιούς του Ιάφεθ. Οι απόγονοι του Γομέρ διεσκορπίσθησαν έως τη δυτική Ευρώπη, ενώ ο οίκος του Θωγαρμά κατείχε το μέρος της Αρμενίας και αναφέρεται ότι βρισκόταν στα ‘έσχατα του βορρά’. (Ιεζ. 38:6) Έτσι όταν προσβλέπωμε στη χώρα που προσβάλλουν, οι επιτιθέμενες δυνάμεις του Γωγ λαμβάνονται από τον μακρινό βορρά και από τον μακρινό νότο και περικλείουν το θύμα των, και αποτελούν έναν συσσωρευμένο στρατό από «πολλούς λαούς». Το γεγονός αυτό είναι μια προειδοποίησις ότι η κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά θα περισφιχθή από τις αόρατες και τις ορατές ορδές του κυριάρχου άρχοντος Γωγ. Αυτό συμφωνεί με την προφητεία ότι η κοινωνία του Νέου Κόσμου θα είναι μισούμενη από όλα τα κοσμικά έθνη.

ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ

14. Πώς εγίναμε άγρυπνοι στο να γνωρίζωμε ότι η επίθεσις πρέπει σύντομα να συμβή;

¹⁴ Ως πιστός Διατηρητής του λαού του ο οποίος φέρει το όνομά του, ο Ιεχωβά είναι πάντοτε άγρυπνος γι’ αυτόν και ποτέ δεν νυστάζει ούτε κοιμάται. Έπειτα από τους δεκαοκτώ αυτούς αιώνες από τις ημέρες των αποστόλων του Χριστού δεν φαίνεται κοιμισμένος, αλλά είναι τώρα τόσο έντονα ξυπνητός όσο ποτέ, επειδή αυτή είναι η ημέρα Του, «η ημέρα του Ιεχωβά», και ο καιρός επλησίασε για την τρομακτική επίδειξι της δυνάμεώς του εναντίον των συνενωμένων εχθρών του. Εγκαίρως εγείρει τους πιστούς του μάρτυρας και τους καθιστά αγρύπνους σε ό,τι πρέπει τώρα να συμβή. Διανοίγει την κατανόησί των όσον αφορά το ποιος είναι ο πραγματικός Γωγ και τους υπενθυμίζει ότι η επίθεσις του ισχυρού αυτού εχθρού πρόκειται γρήγορα να συμβή, του εχθρού αυτού ο οποίος έρχεται από τον μακρινό βορρά. Γνωρίζομε από τον διαφωτισμένο λόγο του Θεού ότι ο καιρός έχει πλησιάσει. Ο Ιεχωβά Θεός ο ίδιος έχει ορίσει τον χρόνον της επιθέσεως του Γωγ, διότι ειδοποίησε τον Γωγ ότι αυτή θα γινόταν έπειτα από πολλές ημέρες και στο τέλος των ετών. Αφού ο Ιεχωβά είπε ότι οι μάρτυρές του επρόκειτο να το αναγγείλουν αυτό στον Γωγ, χρειάζεται να το γνωρίζουν αυτό από πριν, και το γνωρίζουν. Αυτή είναι η εμπνευσμένη αναγγελία που μπορούν τώρα να κάμουν στον πραγματικόν Γωγ:

15. Ποια εμπνευσμένη αναγγελία μπορούμε τώρα να κάμωμε στον πραγματικόν Γωγ;

¹⁵ «Ετοιμάσθητι, και παράμενε έτοιμος, συ, και παν το άθροισμά σου το συναθροισθέν εις σε, επιφύλαξον σεαυτόν δι’ εμέ. Διότι μετά πολλάς ημέρας θέλεις κληθή δι’ υπηρεσίαν, εις το τέλος των ετών θέλεις βαδίσει εναντίον γης αποκατεστημένης εκ της ερημώσεως και κατοικουμένης υπό λαού συναχθέντος εκ πολλών εθνών, εναντίον των ορέων του Ισραήλ, τα οποία ήσάν ποτε αιωνία ερήμωσις [ή, κάποτε ηρημώθησαν επί μακρόν, Κραμπόν], αλλά κατοικούνται τώρα από λαόν επαναφερθέντα οίκαδε εκ των εθνών, οίτινες πάντες ζώσιν εν ασφαλεία—θέλεις προχωρήσει ως θύελλα, θέλεις ελθεί ως νέφος καλύπτον την γην, συ, και πάσαι αι ορδαί σου, και πολλοί λαοί μετά σου.» (Ιεζ. 38:7-9, ΜΑΜ) Θα χρειασθή μεγάλη πίστις για ν’ αντιμετωπίσουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά την εκπλήρωσι αυτής της προφητείας. Αυτή σημαίνει την θυελλώδη επίθεσι εναντίον των μιας τρομερής ορδής επιδρομέων υπό τον κυρίαρχον άρχοντα Γωγ.

16. Πότε πρέπει να εφαρμόζεται αυτή η προφητεία, και γιατί χρειάζεται τώρα να ενισχυθούμε;

¹⁶ Η προφητεία πρέπει να εφαρμόζεται σ’ αυτόν τον «έσχατον καιρόν», ιδιαίτερα από το 1919. Από το έτος αυτό και έπειτα ο Ιεχωβά άρχισε να ελευθερώνη τους κεχρισμένους μάρτυράς του, το υπόλοιπο των πνευματικών του Ισραηλιτών, από την εξουσία του Βαβυλωνιακού αυτού κόσμου και τους αποκατέστησε στη χώρα που οι εχθροί των είχαν ερημώσει με τον εναντίον των διωγμό στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι στο 1919 παρήχθη μονομιάς ένα έθνος και εγεννήθη μια χώρα σε μια ημέρα, στην «ημέρα του Ιεχωβά». (Ησ. 66:7, 8) Έπειτα απ’ αυτό, χρειάσθηκε να παραχωρηθούν χρόνια στο αποκαταστημένο υπόλοιπο για να εγκατασταθή στη χώρα και να μάθη να ζη με ασφάλεια, εμπιστευόμενο στην προστασία του Ιεχωβά, και για να οικοδομήση την κατάστασι της κοινωνίας του Νέου Κόσμου ως μια κατάστασι μεγάλης πνευματικής ευημερίας έτσι ώστε να επισύρη την προσοχή του παλαιού αυτού κόσμου, της οργανώσεως του κυριάρχου άρχοντος Γωγ. Επομένως ο χρόνος της επιθέσεως θα ωρίζετο από τον Ιεχωβά Θεό να συμπέση στο τέλος των ετών του «εσχάτου καιρού». Αυτό θα ήταν όταν ο Αρμαγεδδών, «ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος», θα εσχεδιάζετο ν’ αρχίση. Αφού ο «έσχατος καιρός» άρχισε κατά την γέννησι της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού το 1914, μπορούμε να εκτιμήσωμε ότι βρισκόμαστε ήδη στις «έσχατες ημέρες» της παγκοσμίου οργανώσεως του άρχοντος Γωγ. Πόσο χρειάζεται να ενισχυθούμε απέναντι της επικείμενης επιθέσεως, την οποίαν εμείς οι ίδιοι εντελλόμεθα τώρα να αναγγείλωμε υπακούοντας στον Ιεχωβά Θεό!—Ιεζ. 38:1-3· 39:1-3.

ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΦΟΔΟΥ

17. Η γνώσις ποιου πράγματος μας βοηθεί να αντιληφθούμε περισσότερο γιατί πρέπει να έλθη επίθεσις;

¹⁷ Εκείνοι που ανήκουν στην κοινωνία του Νέου Κόσμου γνωρίζουν ότι η επίθεσις πρέπει να έλθη, διότι η προφητεία που αυτοί τώρα διακηρύττουν, προλέγει την έλευσί της και πρέπει να έχη εκπλήρωσι προς διεκδίκησιν της βεβαιότητος του λόγου του Ιεχωβά. Αλλ’ αν τα μέλη της κοινωνίας του Νέου Κόσμου γνωρίσουν την αιτία της επιθέσεως, αυτό θα τους βοηθήση να αντιληφθούν ακόμη περισσότερο γιατί η επίθεσις πρέπει να γίνη και γιατί αυτοί δεν πρέπει ποτέ να την αφήσουν έξω από τους υπολογισμούς των για το μέλλον. Φυσικά ο κυρίαρχος άρχων Γωγ θα έχη κάποια ιδιοτελή αιτία για να προβή στην επίθεσί του, και αυτή θα ενεργή σαν ωθούσα δύναμις επάνω του για να στρατολογήση τις αόρατες δαιμονικές του δυνάμεις καθώς και τους ορατούς του επιγείους συμμάχους στην εκστρατεία του εναντίον της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Ο Παντοδύναμος Θεός εφιστά την προσοχή μας σ’ αυτή την ιδιοτελή ωθούσα δύναμι πλεονεξίας και απληστίας που υποκινεί τον Γωγ, με τα εξής προφητικά λόγια:

18. Με ποια προφητικά λόγια εφιστά ο Θεός την προσοχή μας στην ωθούσα δύναμι που υποκινεί τον Γωγ του Μαγώγ;

¹⁸ «Ούτω λέγει Κύριος ο ΘΕΟΣ [Ιεχωβά, ΑΣ]· Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν αναβή πράγματα επί την καρδίαν σου, και θέλεις βουλευθή βουλάς πονηράς· και θέλεις ειπεί, Θέλω αναβή εις γην πόλεων ατείχιστων· θέλω ελθεί προς ησυχάζοντας, κατοικούντας εν ασφαλεία, πάντας τούτους κατοικούντας πόλεις ατείχιστους, και μη εχούσας μοχλούς και πύλας· δια να λεηλατήσης λεηλασίαν, και να λαφυραγωγήσης λάφυρον, δια να επαναστρέψης την χείρά σου επί ερημώσεις κατοικισθείσας, και επί λαόν συνηγμένον εκ των εθνών αποκτήσαντα κτήνη και αγαθά, κατοικούντα εν μέσω της γης. Σεβά, και Δαιδάν, και οι έμποροι της Θαρσείς, μετά πάντων των σκύμνων αυτής, θέλουσιν ειπεί προς σε, Ήλθες να λεηλατήσης λεηλασίαν; συνήθροισας το πλήθος σου δια να λαφυραγωγήσης λάφυρον; δια να αρπάσης αργύριον και χρυσίον, δια να λάβης κτήνη και αγαθά, δια να κάμης λείαν μεγάλην; Δια τούτο, υιέ ανθρώπου, προφήτευσον και ειπέ προς τον Γωγ, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός [Ιεχωβά]: Εν εκείνη τη ημέρα, ότε ο λαός μου Ισραήλ θέλει κατοικεί εν ασφαλεία, συ δεν θέλεις μάθει τούτο; Και θέλεις ελθεί εκ του τόπου σου, εκ των εσχάτων του βορρά, συ, και πολλοί λαοί μετά σου, πάντες αναβάται ίππων, πλήθος μέγα, και δύναμις πολλή· και θέλεις αναβή εναντίον του λαού μου Ισραήλ ως νέφος, δια να σκεπάσης την γην· τούτο θέλει είσθαι εν ταις εσχάταις ημέραις· και θέλω σε φέρει εναντίον της γης μου, δια να με γνωρίσωσι τα έθνη, όταν αγιασθώ εν σοι, Γωγ, ενώπιον αυτών.»—Ιεζ. 38:10-16.

19. Γιατί αναβράζει τώρα απληστία στην καρδιά του Γωγ, και ποια, επομένως, είναι η απόφασίς του;

¹⁹ Η ίδια απληστία που εξεδήλωσε ο Σατανάς ή Διάβολος στον παράδεισο της Εδέμ αναβράζει τώρα στην καρδιά αυτού του κυριάρχου άρχοντος Γωγ και διατρέχει κάθε ίνα της υπάρξεώς του. Ιδιαίτερα γίνεται αυτό σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες» που αυτός μπορεί ν’ αντιπαραβάλη την κατάστασι του αποκαταστημένου υπολοίπου του Ιεχωβά και των καλής θελήσεως συντρόφων του με την κατάστασι του παλαιού του καταδικασμένου κόσμου. Με οργίλα μάτια ο Γωγ βλέπει την πνευματική ευημερία του υπολοίπου του Ιεχωβά. Φθονεί αυτή την ανθηρή παραδεισιακή των κατάστασι, στην οποία παραμένει η θεοκρατική των κοινωνία και λατρεύει τον Ιεχωβά, ιδιαίτερα δε όταν βλέπη τη στενοχωρία των εθνών στον κόσμο του και κατανοεί ότι η επίδειξις στον κόσμο του μεγαλοπρεπείας, δυνάμεως και τεχνητής ευημερίας μπορεί τώρα να διαρκέση μόνο «ολίγον καιρόν» ώσπου να πολτοποιηθούν οι κεφαλές αυτού και του σπέρματός του στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Αν η δική του παγκόσμια οργάνωσις δεν μπορή να ευοδωθή και αν δεν μπορή ν’ απολαύση διαρκή ευημερία από θρησκευτική, οικονομική και εθνική άποψι, τότε καμμιά άλλη οργάνωσις δεν θα την απολαύση επίσης! Αυτή είναι η φθονερή απόφασις του Γωγ.

20, 21. (α) Σε τι συνίσταται η παραδεισιακή ευημερία που απολαμβάνει η κοινωνία του Νέου Κόσμου; (β) Τι έχει τώρα η κοινωνία αυτή που ν’αντιστοιχή με τα κτήνη και τα αγαθά και τον άργυρον και τον χρυσόν;

²⁰ Εν τούτοις, η κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά αποτελείται από πιστούς Χριστιανούς που καταδιώκονται σε όλο τον κόσμο. Κυρίως είναι πτωχοί σε αγαθά του κόσμου τούτου. Ποια, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι η παραδεισιακή ευημερία που απολαμβάνουν τώρα και που ο κυρίαρχος αυτός άρχων Γωγ θα μπορούσε να εποφθαλμιά; Τούτο: ότι έχουν την πολύτιμη κατοχή του ονόματος του Θεού, με το οποίον ονομάζονται. Επί δεκαέξη τουλάχιστον αιώνες ο Σατανάς ή Διάβολος έχει προφανώς επιτύχει να κρατήση το λατρευτό όνομα του αληθινού Θεού έξω από τη γνώσι του λαού που ισχυρίζετο ότι τον λατρεύει. Αλλά τώρα, από το 1914 μ.Χ., ο Σατανάς, ο Δράκων, έχει υποστή μεγάλη ταπείνωσι με το να καταρριφθή από τον ουρανό στην εξουθενωμένη «γη του Μαγώγ», ενώ το μισημένο όνομα «Ιεχωβά» έχει έλθει στην επιφάνεια και προορίζεται να υψωθή στο κορύφωμα της δόξης του κατά την μάχη της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος.

²¹ Όχι μόνο αυτό, αλλά το υπόλοιπο του Ιεχωβά με την απελευθέρωσί του από την υποδουλωτική εξουσία του Βαβυλωνιακού αυτού κόσμου, απέκτησε εθνική υπόστασι· αποτελεί ένα λαόν διακεκριμένον από κάθε άλλον λαόν επάνω στο πρόσωπο της γης και είναι ωργανωμένο ως μια θεοκρατική κοινωνία που ίσταται πρώτα, τελευταία και πάντοτε υπέρ του νέου κόσμου του Ιεχωβά. Επί πλέον, έχει το ισχυρότερο άγγελμα από κάθε άλλο επάνω στη γη, το ευαγγέλιον της Βασιλείας, με μια επεκτατική δύναμι που όλες οι αναχαιτιστικές δυνάμεις του Σατανά δεν μπορούν να συγκρατήσουν το άγγελμα αυτό και να το περιορίσουν, αλλά ογκούται έως τα πέρατα της οικουμένης ως μαρτυρία σε όλα τα έθνη εν υπακοή στην εντολή του Χριστού. Ακαταμάχητα το ενισχύει το πνεύμα του Ιεχωβά που έχει εκχυθή επάνω στον λαό του. (Ιεζ. 39:29) Η μέθοδος της διαδόσεώς του, «δημοσία και κατ’ οίκους», παράγει άφθονα αποτελέσματα. (Ματθ. 24:14· Πράξ. 20:20) Αυτό και μόνο ικανοποιεί την επιθυμία εκείνων που ζητούν ευτυχία με την ικανοποίησι των πνευματικών αναγκών, τις οποίες τόσο συναισθάνονται και έτσι εκατοντάδες χιλιάδων απ’ αυτούς συρρέουν στη χώρα του αποκαταστημένου υπολοίπου για ν’ απολαύσουν πραγματική και διαρκή πνευματική ευημερία. Για το υπόλοιπο αυτοί είναι σαν ποίμνια και αγέλες υπό την κατοχή τους· επίσης οι αποκαταστημένες παλαιές αλήθειες και οι νεωστί αποκεκαλυμμένες αλήθειες σχετικά με το νέο κόσμο είναι πολυτιμότερες από κατά γράμμα άργυρον και χρυσόν. Τίποτε από όσα έχει ο Γωγ του Μαγώγ δεν συγκρίνεται με τον πνευματικό αυτόν πλούτο. Τίποτε από όσα εμείς έχομε δεν εναρμονίζεται με την προπαγάνδα και τα σχέδια ευημερίας του παλαιού αυτού κόσμου. Ενεργώντας θεοκρατικά με υπακοή στον Ιεχωβά, προχωρούμε ακριβώς αντίθετα στον παλαιό κόσμο του Γωγ, και όμως δεν αναμιγνυόμεθα σ’ αυτόν με το να του υπαγορεύουμε τι να κάμη ή να συνωμοτούμε εναντίον του ή να σχεδιάζωμε ένοπλη βία εναντίον του.

22. Πώς το αποκαταστημένο υπόλοιπο ‘κατοικεί εν μέσω της γης’;

²² Όπως λέγει ο Ιεχωβά Θεός, το αποκαταστημένο υπόλοιπο της κοινωνίας του Νέου Κόσμου ‘κατοικεί εν μέσω της γης’, ή ζη στο κέντρον της γης. Μολονότι είναι διεσπαρμένο σε όλη τη γη για τη δράσι του κηρύγματος του, όμως το αποκαταστημένο υπόλοιπο στη θεοκρατική του οργάνωσι είναι ο πυρήν, από τον οποίον η κοινωνία του Νέου Κόσμου επάνω στη γη τελικά εξαπλώνεται για να περικυκλώση ολόκληρη την υδρόγειο σφαίρα. Όλη η θεοκρατική ανθρώπινη κοινωνία του νέου κόσμου περιστρέφεται γύρω των, και με την αποκατάστασί των από τη μυστική Βαβυλώνα, ετέθησαν τα θεμέλια της «νέας γης» από τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό του νέου κόσμου. (Ησ. 51:16) Αυτοί είναι το πιο ενδιαφέρον, το πιο αξιόλογο πράγμα που ο Θεός έχει επάνω στη γη, και η προσοχή του συγκεντρώνεται επάνω τους. Έτσι, επίσης, η κακεντρεχής προσοχή του Γωγ του Μαγώγ συγκεντρώνεται επάνω τους. Αυτός περιφρονεί την ιδέα μιας «νέας γης» σ’ ένα παντοτινό νέο κόσμο!

23. (α) Πώς οι Μεσέχ, Θουβάλ, Περσία, Αιθιοπία, Γομέρ και Θωγαρμά δείχνουν ότι φρονούν τα ίδια με τον Γωγ σχετικά με τη «νέα γη»; (β) Τι δείχνουν οι παρατηρήσεις για τους Σεβά, Δαιδάν και τους άρχοντας της Θαρσείς;

²³ Εκείνοι τους οποίους ο Γωγ κατατάσσει στον στρατό του και που εξεικονίζονται από τον Μεσέχ, τον Θουβάλ, την Περσία, την Αιθιοπία, τον Γομέρ και τον Θωγαρμά, φρονούν σχετικώς τα ίδια με τον Γωγ. Αυτοί είναι το ενεργό σπέρμα του Όφεως και έχουν το ιδιοτελές, φθονερό, άπληστο πνεύμα του και υποκινούνται από τα ίδια ελατήρια. Πρόθυμα κατατάσσονται στις επιθετικές του δυνάμεις και προσφέρονται εθελοντικά στο φαύλο έργον του. Υπάρχουν και άλλοι επίσης οι οποίοι βλέπουν το επιθετικό σχέδιο του Γωγ με ιδιοτελές ενδιαφέρον και αυτοί εξεικονίζονται από τους Σεβά, Δαιδάν και τους λεοντοειδείς άρχοντας της Θαρσείς. Στις αρχαίες ημέρες αυτοί ήσαν πολύ εμπορικός λαός και διατηρούσαν τακτικό εμπόριο με την Τύρο, της οποίας ο βασιλεύς εχρησιμοποιήθη για να συμβολίση τον Σατανά που έχει εμπορικό φρόνημα. (Ιεζ. 27:12, 15, 20, 22) Εκείνο τον καιρό αυτοί ευρίσκοντο στα πέρατα της τότε γνωστής οικουμένης, η μεν Θαρσείς στα δυτικά πέρατα της Μεσογείου Θαλάσσης, όπου βρίσκεται σήμερα η Ισπανία, η δε Σεβά στο μέρος που ο Ιησούς ωνόμαζε τα «πέρατα της γης.»—Ματθ. 12:42.

24. Τι σημαίνει το ιδιοτελές αυτό ενδιαφέρον των Σεβά, Δαιδάν και Θαρσείς;

²⁴ Αυτό σημαίνει ότι στην εποχή μας όλα τα έθνη στις τέσσερες γωνίες της γης θα γνωρίζουν για την σχεδιαζόμενη επίθεσι του Γωγ εναντίον της κοινωνίας του Νέου Κόσμου και θα ενδιαφερθούν γι’ αυτήν λόγω του ιδιοτελούς κέρδους που ελπίζουν ν’ αποκτήσουν απ’ αυτήν, έστω και αν δεν λάβουν αυτά τα ίδια άμεσο, ενεργό μέρος στην επίθεσι. Όλα αυτά ελπίζουν ότι η επίθεσις θα έχη επιτυχία και ότι μπορούν να κάμουν επικερδείς εργασίες με τους νικητάς κατόπιν. Θέλουν να δουν το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ λαφυραγωγημένο και φθασμένο σε πτώχεια, όχι διότι έχουν εμπορικό συναγωνισμό με το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, αλλά επειδή αυτό δεν αντιπροσωπεύει το εμπορικό πνεύμα του κόσμου τούτου ούτε μιλεί για λαμπρή προοπτική του εμπορίου, αλλά προειδοποιεί ότι αυτό θα χαθή. Δεν είναι ευχάριστο ν’ ακούουν ότι η παγκόσμια οργάνωσις του Γωγ του Μαγώγ θα χρεωκοπήση και ότι ο συνεταιρισμός των με τον θεό του μαμμωνά και το σύστημά του θα διαλυθή. Επειδή έχουν τέτοια ιδιοτελή συμπάθεια προς την επιθετική πολιτική του Γωγ που είναι εναντίον των συμφέροντων της ζωής του υπολοίπου των ελαχίστων αδελφών του Χριστού, είναι «ερίφια», και θα χαθούν μαζί με τον Διάβολο και τους αγγέλους του στο αιώνιον πυρ που επιφυλάσσεται γι’ αυτούς.—Ματθ. 25:31-46.

25. Από ποια πηγή προέρχονται τα σχέδια του Γωγ, και τι αυτός θα επιθυμούσε να κάμη σχετικά με το αγιαστήριον του Ιεχωβά;

²⁵ Έτσι ο Γωγ του Μαγώγ και οι ορδές του και οι ιδιοτελείς υποστηρικταί του αποκαλύπτονται ότι έχουν κακή καρδιά από την οποία τίποτε το καλό δεν μπορεί να προέλθη. (Ματθ. 12:34, 35) Από την πονηρή του καρδιά, από δική του θέλησι, προβαίνει στο να «βουλευθή βουλάς πονηράς» εναντίον ενός αβλαβούς, ειρηνικού λαού που φοβείται τον Θεόν, να δώση διέξοδο στον θυμό του εναντίον του Ιεχωβά. Εκλέγει, επομένως, τη δική του πορεία αυτοκαταστροφής. Σύμφωνα με την επαγγελία, ο Ιεχωβά έχει στήσει το αγιαστήριόν του, την σκηνή του, στο μέσον του αποκαταστημένου υπολοίπου του, αποκαθιστώντας τους στην αγνή, θεοκρατική του λατρεία όπως στις ημέρες των αποστόλων του Χριστού. (Ιεζ. 37:25-28) Ο Γωγ του Μαγώγ θα επιθυμούσε να λεηλατήση αυτόν τον ναό από τα πλούτη που μπορεί να περιέχη και που είναι αφιερωμένα στον Ιεχωβά, και να διακόψη αύτη τη λατρεία του ναού, που αποδίδεται τώρα ακόμη και από έναν «πολύν όχλον» ανθρώπων καλής θελήσεως από όλα τα έθνη και τους λαούς.

26. Πώς, λοιπόν, μπορεί να περιγραφή η επίθεσις του Γωγ, και τι δεν πρέπει ποτέ τώρα να αφήση έξω από τη διάνοια της η κοινωνία του Νέου Κόσμου;

²⁶ Επομένως η επίθεσις του Γωγ δεν είναι τίποτε ολιγώτερο από μια χαμερπή, προμελετημένη προσβολή εναντίον του Ιεχωβά Θεού, μια βίαιη εκδήλωσι ελλείψεως εκτιμήσεως για το όνομα του Ιεχωβά και χλευαστικής περιφρονήσεως εκείνων που φέρουν το ιερό αυτό όνομα και προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτό. Η επίθεσις του Γωγ δεν φανερώνει ευλαβή φόβον του Ιεχωβά Θεού, αλλά, αντιθέτως, εκπειράζει πάρα πολύ τον Θεόν, πέρα από τον βαθμό περαιτέρω ανοχής. Ο Γωγ ομοίως ενθυμείται πώς, στον έβδομον αιώνα προ Χριστού, ο Αυτοκράτωρ Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος ήλθε από τον βορρά και προσέβαλε την Ιερουσαλήμ και ελεηλάτησε και κατέστρεψε τον ναό, και πώς, στον πρώτον αιώνα μετά Χριστόν, οι Ρωμαίοι επανέλαβαν το εγχείρημα, και το έφεραν και οι δύο εις πέρας. Πράγματι, αυτοί εχρησιμοποιήθησαν για να εκδηλώσουν την κρίσι του Ιεχωβά εναντίον του έθνους Ισραήλ. Έτσι και ο Γωγ τώρα νομίζει ότι θα φέρη και αυτός επίσης το εγχείρημά του εις πέρας, και του αρέσει να πιστεύη ότι η επίθεσίς του θα χρησιμεύση ως θεία κρίσις εναντίον του αποκαταστημένου υπολοίπου του πνευματικού Ισραήλ, επειδή αυτός έρχεται από τον βορράν, από τα «έσχατα του βορρά». Δεν είναι μήπως αυτή η κατάλληλη διεύθυνσις από την οποία πρέπει να προέλθη μια θεία κρίσις εναντίον του λαού του Ιεχωβά; Προχωρεί, λοιπόν, με τα σχέδιά του και τις ετοιμασίες του για την τελική, ολοκληρωτική επίθεσι. Ποτέ, τώρα, κατά το υπόλοιπο αυτού του «καιρού του τέλους», δεν πρέπει σεις που ανήκετε στην κοινωνία του Νέου Κόσμου του Ιεχωβά να αφήσετε έξω από τη διάνοιά σας το ότι ο Γωγ του Μαγώγ φθονεί την πνευματική σας ευημερία και εποφθαλμιά τον πλούτον της επιρροής σας για το νέο κόσμο. Να είσθε βέβαιοι για το εξής: Η Συνέλευσις της Κοινωνίας του Νέου Κόσμου των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Στάδιο Γιάγκη της Νέας Υόρκης το 1953, θα κεντήση την άπληστη όρεξί του ακόμη περισσότερο. Συνεπώς, ας μη χαλαρωθή ποτέ τώρα η επαγρύπνησίς σας.

27. Μήπως ο Ιεχωβά κινεί στρατηγικώς τον Γωγ, και πώς πληροφορεί τον Γωγ ότι δεν φοβείται την επίθεσί του;

²⁷ Ο Γωγ σχεδιάζει την τελική, αποφασιστική επίθεσι εναντίον του μόνου μέρους της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά που μπορεί να προσβάλη, τώρα που έχει μονίμως αποκλεισθή από τον ουρανό. Άσχετα με τα ιδιοτελή ελατήρια του Γωγ, ο Ιεχωβά Θεός έχει να εξυπηρετήση τον δικό του υπέρτατο σκοπό επιτρέποντας την επίθεσι του Γωγ. Χωρίς να παρεμβαίνη στα σχέδια που ο Γωγ εγκαινιάζει από δική του πρωτοβουλία, αλλά μάλλον ενεργώντας εντελώς παράλληλα μ’ αυτά, ο Ιεχωβά Θεός διευθύνει στρατηγικώς τον Γωγ να κάμη την επίθεσι. Ο Ιεχωβά δεν φοβείται καθόλου την επίθεσι αυτή, αλλά μάλλον, την δέχεται ευχαρίστως. Για να πληροφορήση σχετικώς τον Γωγ του Μαγώγ, οδηγεί τους μάρτυράς του να εκφέρουν την προφητεία: «Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός [Ιεχωβά]· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον σου, Γωγ, ο μέγας ηγεμών της Μεσέχ και Θουβάλ· και θέλω σε περιστρέψει, και βάλει άγκιστρα εις τας σιαγόνας σου, και θέλω εκβάλει σε, και πάσαν την δύναμίν σου, ίππους και ιππέας, πάντας τούτους εντελώς ωπλισμένους, μέγα άθροισμα μετά θυρεών και ασπίδων, πάντας τούτους μεταχειριζομένους μαχαίρας· Πέρσας, Αιθίοπας, και Λίβυας μετ’ αυτών· πάντας τούτους μετ’ ασπίδων και περικεφαλαιών· τον Γομέρ, και πάσας τας ορδάς αυτού· τον οίκον Θωγαρμά από των εσχάτων του βορρά, και πάσας τας ορδάς αυτού· και πολλούς λαούς μετά σου. Ετοιμάσθητι, και παράμενε έτοιμος, συ, και παν το άθροισμά σου το συναθροισθέν εις σε· επιφύλαξον σεαυτόν δι’ εμέ. Διότι μετά πολλάς ημέρας θέλεις κληθή δι’ υπηρεσίαν.»—Ιεζ. 38:3-8· 39:1, 2, ΜΑΜ.

28. Εκδηλώνοντας έχθρα για τον Όφιν, τι είπε ο Ιεχωβά πριν από έξη χιλιάδες χρόνια, και τι στην πορεία του Φαραώ εξεικονίζει πώς ο Ιεχωβά σύρει τον Γωγ με ‘άγκιστρα εις τας σιαγόνας’;

²⁸ Η έχθρα του Ιεχωβά εναντίον του καταβροχθιστού Δράκοντος, του αρχαίου Όφεως, δεν είναι ολιγώτερη σήμερα από ό,τι ήταν πριν από έξη χιλιάδες χρόνια. Στον κήπο της Εδέμ, μετά την προδοσία του Σατανά, του μεγάλου Όφεως, ο οποίος εδελέασε την Εύα και τον Αδάμ ώστε να αμαρτήσουν, ο Ιεχωβά διεκήρυξε την έχθρα του εναντίον του Όφεως, ειδοποιώντας τον ότι θα έθετε έχθραν μεταξύ της γυναικός Του και του Όφεως και μεταξύ του Σπέρματός της και του σπέρματος του Όφεως· και ότι, μολονότι ο Όφις θα εκέντα το Σπέρμα της στην πτέρνα, όμως το Σπέρμα της θα συνέτριβε την κεφαλή του Όφεως. (Γέν. 3:15) Τώρα, «μετά πολλάς ημέρας» και «εις το τέλος των ετών», έχει έλθει ο ωρισμένος καιρός για τον αρχαίον Όφιν, σήμερα γνωστόν ως Γωγ, να συντριβή στην κεφαλή μαζί με όλο το σπέρμα του. Επομένως ο Ιεχωβά σύρει τον Γωγ του Μαγώγ στην καταστροφή του ‘με άγκιστρα εις τας σιαγόνας του’. Πώς; Αφήνοντάς τον Γωγ να σκληρύνη την καρδιά του εναντίον του Ιεχωβά, όπως ακριβώς έκαμε και ο Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου αφού ο Ιεχωβά είχε εκχύσει τη δεκάτη και τελευταία πληγή επάνω στην Αίγυπτο. Μερικές ημέρες αργότερα ο Φαραώ έμαθε ότι οι Ισραηλίτες που είχαν αναχωρήσει υπό τον Μωυσή, είχαν φαινομενικά παγιδευθή άοπλοι στην περιπλέκουσα έρημο ενώ η Ερυθρά Θάλασσα απέκλειε το δρόμο της διαφυγής. Λησμονώντας τα μαθήματα που έπρεπε να έχη μάθει από τις δέκα πληγές, συνήθροισε τις ευκίνητες μαχητικές μονάδες του και επήγε για καταδίωξι, ώστε να σύρη τους Ισραηλίτες πάλι στην μάνδρα της δουλείας. Απέναντι των ιππέων και των αρμάτων του Φαραώ οι Ισραηλίτες ήταν στρατιωτικώς αβοήθητοι. Με το γεγονός αυτό ο Ιεχωβά επλάνησε τον Φαραώ και τον διηύθυνε στρατηγικώς χωρίς κάποια αδικία για τον Φαραώ, αφήνοντάς τον να σκληρύνη την καρδιά του για να κάμη μια απεγνωσμένη επίθεσι εναντίον του λαού του Ιεχωβά. Βλέποντας ότι ο Φαραώ ήταν ήδη ένα ανθρώπινο σκεύος κατάλληλο για καταστροφή λόγω της αμετάβλητης πονηρής καρδιάς του, ο Ιεχωβά τον άφησε να προελάση με μεγάλη ταχύτητα προς την ίδια του καταστροφή.—Έξοδ. 14:3, 4, 28-31.

29, 30. Με ποια εξαπάτη ο Γωγ και οι σύμμαχοί του σύρονται στην επίθεσι;

²⁹ Το ίδιο, επίσης, συμβαίνει με τον Γωγ του Μαγώγ. Με μια εξαπάτη ο Ιεχωβά τον σύρει προς την καταστροφή που του αξίζει και στην οποία είχε καταδικασθή πριν από έξη χιλιάδες χρόνια. Στον Γωγ η κοινωνία του Νέου Κόσμου του αποκαταστημένου υπολοίπου και των καλής θελήσεως συντρόφων του φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ εκτεθειμένη θέσι επειδή δεν είναι ωπλισμένη με σαρκικά όπλα και μισείται από όλα τα έθνη. Επομένως το να ενεργήση επιδρομή, κατάκτησι και λαφυραγώγησι φαίνεται να είναι κάτι πολύ εύκολο που μπορεί να γίνη χωρίς τιμωρία ωσάν από έναν που βάλλει ενώ προχωρεί γοργά με το όχημά του. Οι ορατοί σύμμαχοι του Γωγ επάνω στη γη δεν έχουν πίστι στον σκοπό του Θεού να επέμβη υπέρ του πνευματικού του Ισραήλ. Είναι, λοιπόν, πρόθυμοι και έτοιμοι να τον εκπειράσουν ακόμη μια φορά, μη κατανοώντας ότι τη φορά αυτή μπορεί να τον εκπειράζουν πάρα πολύ, και ότι ο Ιεχωβά μπορεί να τους εκπλήξη παρεμβαίνοντας, όπως ακριβώς εσυνήθιζε να κάνη στις αρχαίες ημέρες.

³⁰ Όσο για τον αόρατον κυρίαρχον άρχοντά των, τον Γωγ του Μαγώγ, αυτός με πόνο γνωρίζει ότι έχει ολίγον μόνον καιρόν. Αλλά σκέπτεται ότι, αν πρόκειται να καταβληθή, πόσο μεγάλο κτύπημα θα ήταν για το γόητρον του Ιεχωβά το να καταστρέψη τους υπολοίπους του σπέρματος της γυναικός του Θεού, ενεργώντας τούτο ως την τελευταία του πράξι προτού συντριβή ο ίδιος! Αυτό θα έβαζε «ένα φτερό στον σκούφο του» και θα ήταν για το αιώνιο όνειδος του Ιεχωβά. Θα είχε ικανοποίησι καθώς θα κατήρχετο στην άβυσσο. Θα κεντούσε την πτέρνα του υπολοίπου εξαλείφοντάς το και θα εμπόδιζε την επιβίωσί του πέρα από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Κατ’ ανάγκην, αυτό θα εσήμαινε επίσης ότι οι καλής θελήσεως σύντροφοι του υπολοίπου δεν θα επιζούσαν. Αυτή η υποσχεμένη από τον Ιεχωβά πράξις διαφυλάξεως κατά τον Αρμαγεδδώνα, είναι κάτι που θέλει να το εμποδίση ο Γωγ. Αν όλοι οι δικοί του στον ουρανό και στη γη πρέπει να καταστραφούν, τότε αυτός θα καταστρέψη κάθε τι άλλο ορατό επάνω στη γη και θα την καταστήση ερήμωσι. Δεν θα υπάρξη επανάληψις της διαφυλάξεως του Νώε! Αυτό ο Γωγ αποφασίζει κακεντρεχώς.

31. Αγκιστρώνοντας έτσι και οδηγώντας τον Γωγ, γιατί ο Ιεχωβά δεν κάνει σ’ αυτόν αδικία;

³¹ Για τούτο, όταν ο Ιεχωβά κρατή τα άγκιστρα της απάτης, αφήνοντας τον λαό του να κατοική με ασφάλεια σε ανοιχτά χωριά χωρίς τείχη, μοχλούς ή πύλες ή άλλη στρατιωτική υπεράσπισι, ο Γωγ ανοίγει διάπλατα τις σιαγόνες του και τις κλείνει σφιχτά επάνω στα άγκιστρα και εκουσίως, ναι, μάλιστα με προθυμία, υποτάσσεται στο να οδηγηθή μαζί με όλον τον στρατό του, τους ίππους του και τους ιππείς του με πλήρη οπλισμό στην επίθεσι εναντίον της κοινωνίας του Νέου Κόσμου, για να πλουτήση εις βάρος του λαού του Ιεχωβά. Με το να αγκιστρώνη τον Γωγ μέσω της απάτης αυτής και να τον διευθύνη στρατηγικώς σε επίθεσι που αξίζει τη συντριβή της κεφαλής του, ο Ιεχωβά δεν κάνει αδικία στον Γωγ. Ο Γωγ είναι ήδη ένας εγκληματίας με μια καταδικαστική απόφασι καταστροφής που η εκτέλεσίς της ανεβλήθη επί μακρόν και που επικρέμαται επάνω από το κεφάλι του, και ο Ιεχωβά Θεός δεν κάνει αδικία σ’ αυτόν τον προ πολλού καταδικασμένον εγκληματίαν με το να τον οδηγή με άγκιστρα έξω από τη χώρα του Μαγώγ για τη θανατική εκτέλεσι στην οποία είναι δικαίως καταδικασμένος.

32. Πριν από πόσον καιρό, τουλάχιστον, προελέχθη η επίθεσις του Γωγ, και πως ήταν κατάλληλο όταν ο Ιεχωβά του είπε «Επιφύλαξον σεαυτόν δι’ εμέ»;

³² Η εκτέλεσις αυτή είχε προλεχθή πριν από πολύν καιρό και, συνεπώς, εκρατείτο από πολύν καιρό «εν εφεδρεία». Τούτο φανερώνεται με τα εξής λόγια: «Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός [Ιεχωβά, ΑΣ]: Συ είσαι εκείνος, περί του οποίου ελάλησα εν ταις αρχαίαις ημέραις, δια των δούλων μου των προφητών του Ισραήλ, οίτινες προεφήτευσαν εν εκείναις ταις ημέραις δια πολλών ετών, ότι έμελλον να σε φέρω εναντίον αυτών (Ιεζ. 38:17) Αυτό δείχνει ότι και ο Ιεζεκιήλ ακόμη, ο οποίος εξέφερε την αρχική προφητεία, μίλησε πολύν καιρό πριν από την επίθεσι αυτή, είκοσι πέντε αιώνες πρωτύτερα, για να μην αναφέρωμε επίσης τον Ιωήλ (3:9-17) και πιθανώς έναν άλλον προφήτην του Ισραήλ, ο οποίος μίλησε για την τελική αυτή επίθεσι. Πόσο κατάλληλο είναι ότι ο Ιεχωβά, απευθυνόμενος στον Γωγ, που πραγματικά σημαίνει τον Σατανά ή Διάβολο, λέγει σ’ αυτόν: «Επιφύλαξον σεαυτόν δι’ εμέ»! (Ιεζ. 38:8, ΜΑΜ) «Κράτησον σεαυτόν δι’ εμέ!» (ΜΜ) «Κράτησε τον εαυτόν σου εις την διάθεσίν μου.» (Μαρέντσους· Λιενάρ) «Θέσον σεαυτόν εις την υπηρεσίαν μου.» (Η Βιβλική Σχολή) Ακόμη και αφότου διεξήχθη ο πόλεμος στον ουρανό και ο μέγας Δράκων κατερρίφθη στη γη, έχει εφαρμογή το ότι ο Ιεχωβά κρατεί τον Γωγ του Μαγώγ για τον Αρμαγεδδώνα, επειδή έχουν ήδη περάσει τριάντα πέντε χρόνια από το 1918 μ.Χ., οπότε ετελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αντί να καταστρέψη τον Σατανά και τους δαίμονάς του και την επίγεια οργάνωσι του τότε, ο Ιεχωβά εκολόβωσε τις ημέρες της θλίψεως και εκράτησε τον Γωγ του Μαγώγ «εν εφεδρεία» για τελική μεταχείρισι στον Αρμαγεδδώνα. Τούτο συμφωνεί με τα λόγια του Ιεχωβά στον Φαραώ της Αιγύπτου έπειτα από την έκτη πληγή: «Και δια τούτο βεβαίως σε διετήρησα, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και να κηρυχθή το όνομά μου εν πάση τη γη.»—Έξοδ. 9:16· Ρωμ. 9:17,18· Ματθ. 24:21, 22.

33. Μέσω της πολιτείας του με τον Γωγ, τι θ’ αποκαλύψη ο Ιεχωβά ενώπιον των εθνών;

³³ Στον Γωγ του Μαγώγ όλα αυτά τα χρόνια αυτού του «καιρού του τέλους» φαίνονται σαν μια βραχεία χρονική περίοδος, και τώρα αυτός επιθυμεί ν’ αρχίση την τελική του επίθεσι εναντίον της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Ας έχη τώρα την επιθυμία του, διότι ο καιρός του Ιεχωβά να οδηγήση αυτόν τον καταδικασμένον εγκληματίαν στη θανατική του εκτέλεσι, έχει έλθει, για να δείξη ο Ιεχωβά στον Γωγ τη δύναμί Του. «Δια να με γνωρίσωσι τα έθνη, όταν αποκαλύψω την αγιότητά μου ενώπιον αυτών, μέσω της πολιτείας μου προς σε, Γωγ.» (Ιεζ. 38:16, ΜΑΜ) Με τον τρόπον αυτόν ο Ιεχωβά θα διεκδικήση την αγιότητά του, διδάσκοντας όλο το σύμπαν ότι αυτός δεν εμπαίζεται, αλλά ότι εκείνο που ανήκει σ’ αυτόν δεν πρέπει ποτέ να το κακομεταχειρισθή κανείς, να το υβρίση ή να το θεωρήση ως κοινό, βέβηλο και υποκείμενο σε κατάχρησι. Μακριά, λοιπόν, τα χέρια από την κοινωνία του Νέου Κόσμου που φέρει το όνομά μου!

Η ΕΠΙΘΕΣΙΣ

34. Σε ποια τοποθεσία οδηγεί ο Ιεχωβά τον Γωγ και τις ορδές του, και πότε αρχίζει ο Αρμαγεδδών;

³⁴ Η ώρα της εκτελέσεως φθάνει! Μέσω των αγκίστρων που βρίσκονται στις σιαγόνες του Γωγ, ο Ιεχωβά ο Παντοδύναμος οδηγεί αυτόν και τις ορδές του προς τα κάτω από το βορρά, δια μέσου της Γαλαάδ και κατά μήκος της ανατολικής όχθης του Ιορδάνου Ποταμού και προς το οροπέδιον του Μωάβ στην ανατολική ακτή της Νεκράς Θαλάσσης, σύμφωνα με τη συμβολική γλώσσα της προφητείας του Ιεζεκιήλ. Ο Γωγ τώρα ισορροπεί τον εαυτό του για την επίθεσι! Η κατάφωρη πράξις του εκτελείται! Τώρα ο Παντοδύναμος Θεός τον έχει εκεί που θέλει, τον έχει συλλάβει στην πράξι. Τώρα ο Ιεχωβά Θεός κινείται για να συντρίψη τον Γωγ μέσω του μεγάλου Σπέρματος της γυναικός του, του Ιησού Χριστού. Η μάχη της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος αρχίζει. Η εξιστόρησις της μάχης, γραμμένη πολύν καιρό πρωτύτερα, λέγει:

35. Ποια είναι η εξιστόρησις της μάχης, που εγράφη πριν από πολύν καιρό;

³⁵ «Αλλ’ εν εκείνη τη ημέρα, εν τη ημέρα καθ’ ην ο Γωγ έλθη εναντίον της γης Ισραήλ, η οργή μου θέλει αναβή επί το πρόσωπόν μου, λέγει Ιεχωβά ο Θεός. Διότι εν τω ζήλω μου, εν τω πυρί της οργής μου ελάλησα, Εξάπαντος εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι σεισμός μέγας εν γη Ισραήλ· και οι ιχθύες της θαλάσσης, και τα πετεινά του ουρανού, και τα θηρία του αγρού, και πάντα τα ερπετά τα έρποντα επί της γης, και πάντες οι άνθρωποι οι επί του προσώπου της γης, θέλουσι σεισθή από της παρουσίας μου· και τα όρη θέλουσιν ανατραπή, και οι πύργοι θέλουσι πέσει, και παν τείχος θέλει κατεδαφισθή. Και θέλω καλέσει εναντίον αυτού μάχαιραν κατά πάντα τα όρη μου, λέγει Ιεχωβά ο Θεός· η μάχαιρα εκάστου ανθρώπου θέλει είσθαι κατά του αδελφού αυτού. Και θέλω ελθεί εις κρίσιν εναντίον αυτού εν λοιμώ και εν αίματι· και θέλω βρέξει επ’ αυτόν, και επί τα τάγματα αυτού, και επί τον πολύν λαόν τον μετ’ αυτού, βροχήν κατακλυσμού, και λίθους χαλάζης, πυρ και θείον. Και θέλω μεγαλυνθή και αγιασθή· και θέλω γνωρισθή ενώπιον πολλών εθνών, και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.»—Ιεζ. 38:18-23, ΑΣ.

36. Ποια φρικιαστικά, καταστροφικά μέσα είναι όλα γραμμένα σ’ αυτή την από πριν εξιστόρησι της μάχης, και γιατί κανείς απ’ τους εχθρούς δεν θα διαφύγη;

³⁶ Συνταρακτική έκπληξις, κατάπληξις, τρόμος, κατάρρευσις κυβερνήσεως και διοικήσεως, πανικός, άγρια αναρχία, αδελφοκτόνος πόλεμος, τρομακτικές αναστατώσεις της γης, κατολισθήσεις του εδάφους, πτώσις οικοδομών αμύνης και προστασίας, εκρήξεις νεφών, υπερχειλίζουσα πλημμύρα αστραπών, βροχή διαβρωτικού υγρού πυρός, τρόμος στον αέρα, στη γη, στη θάλασσα, όλα είναι γραμμένα σ’ αυτή την από πριν εξιστόρησι της μάχης και προωρισμένα για τις επιθετικές δυνάμεις του Γωγ. Ακόμη και φυσιολογικά, ο ήλιος και η ατμόσφαιρα, σε μια συνεργασία για τον σχηματισμό μιας θυέλλης, θα παραγάγουν και θα εξαπολύσουν εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από όση μπορεί η σύγχρονη επιστήμη με την εκπυρσοκρότησι εκατοντάδων ατομικών βομβών δια μιας. Ας απολύσουν τότε όλα τα έθνη δια μιας όλες τις ατομικές και υδρογονικές βόμβες που κατέχουν. Η σε όλη την υδρόγειο θύελλα που θα πλήξη τότε τα έθνη του κόσμου του Σατανά θα είναι πολύ χειρότερη απ’ αυτό. Το μεγάλο τράνταγμα του φλοιού της γης, που θα προξενήση τότε ο Παντοδύναμος Δημιουργός σε όλη την υδρόγειο σφαίρα, θ’ αποδειχθή πιο ισχυρό από εκατοντάδες εκατομμυρίων ατομικές βόμβες, και Αυτός δεν θα χρειασθή καν να προκαλέση έκρηξιν πλουτωνίου για να το πράξη αυτό. Φρικιαστική και τρομερή, επίσης, θα είναι η παράφρων, ιδιοτελής, άκαρπη μάχη για επιβίωσι, ανθρώπου εναντίον ανθρώπου μέσα στις γραμμές του κόσμου τούτου, σ’ ένα τρελλόν αγώνα να σώση ο καθένας τον εαυτό του, οπότε κάθε άνθρωπος θα γίνεται εχθρός του πλησίον του. Αλλά εις μάτην! Εκείνοι που μπορεί έτσι να θριαμβεύσουν στη μάχη της επιβιώσεως εναντίον του συνανθρώπου των, θα θανατωθούν τελικά με υπερφυσικά μέσα από τις μαχόμενες δυνάμεις του Βασιλέως των βασιλέων του Ιεχωβά, του σπέρματος της γυναικός του, του Ιησού Χριστού. Κανείς απ’ αυτούς δεν θα διαφύγη. (1 Θεσ. 5:3) Τι πλήθος πραγμάτων φαίνεται να απαιτούνται για να κάμουν τα έθνη του κόσμου τούτου να γνωρίσουν ότι ο ζων και αληθινός Θεός ονομάζεται Ιεχωβά!

37. Θα διαφύγη η αόρατη δαιμονική επικράτεια του Σατανά την εξαπόλυσι της φλογερής μανίας του Ιεχωβά, και πώς η προφητεία δείχνει αν θα διαφύγη;

³⁷ Τα έθνη της γης είναι μόνο πρόθυμα θύματα απάτης. Οι αόρατες πονηρές πνευματικές δυνάμεις της οργανώσεως του Σατανά είναι οι ταραχοποιοί που βρίσκονται πίσω από όλα αυτά. Θα διαφύγουν, λοιπόν, την καταστρεπτική εξαπόλυσι της φλογερής μανίας του Ιεχωβά; Όχι! Ειδοποιώντας για τούτο ο Ιεχωβά λέγει στον Γωγ της εξουθενωμένης δαιμονικής επικρατείας του Μαγώγ: «Και θέλω αποστείλει πυρ επί τον Μαγώγ, και μεταξύ των κατοικούνται εν ασφαλεία τας νήσους· και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Και θέλω κάμει το όνομά μου το άγιον γνωστόν εν μέσω του λαού μου Ισραήλ· και δεν θέλω αφήσει να βεβηλώσωσι πλέον το όνομά μου το άγιον και θέλουσι γνωρίσει τα έθνη, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά, ο Άγιος εν Ισραήλ. Ιδού, ήλθε, και έγεινε, λέγει Ιεχωβά ο Θεός· αύτη είναι η ημέρα, περί της οποίας ελάλησα.» (Ιεζ. 39:6-8, ΑΣ) Ναι, ο Μαγώγ θα καταναλωθή σαν με φωτιά όταν το μαχόμενο Σπέρμα της γυναικός του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, θα συντρίψη τον μέγαν Όφιν και το δαιμονικό του σπέρμα, ρίχνοντάς τους αλυσοδεμένους στην άβυσσο κάτω από ένα επίσημα σφραγισμένο κάλυμμα στη διάρκεια των χιλίων ετών της βασιλείας του.—Ρωμ. 16:20· Εφεσ. 6:12· Αποκάλ. 20:1-3.

38. Τι σημαίνει η αποστολή πυρός εναντίον εκείνων που κατοικούν στις νήσους ή στα παράλια μέρη;

³⁸ Όχι μόνο ο Μαγώγ στα αόρατα μετόπισθεν, αλλά και τα απομακρυσμένα από τη μάχη παράλια μέρη ή νήσοι, θα αισθανθούν την πύρινη καταστροφή. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο εκείνους που βρίσκονται στο στρατιωτικό μαχόμενο μέτωπο των επιθετικών δυνάμεων του Γωγ, αλλά και εκείνους που παραμένουν «οίκαδε» και αποτελούν το πολιτικό μέτωπο που υποστηρίζει τις ορδές του Γωγ, θα τους φθάσουν οι άνωθεν καταστρεπτικές δυνάμεις. Η ασφαλής, άνετη και αμέριμνη διαμονή των θα διακοπή απότομα. Οι πολιτικοί αυτοί υποστηρικταί της επιθέσεως του Γωγ πρέπει να βαστάσουν την ευθύνη των ως κοινότητος για τα αντιπροσωπευτικά των στρατεύματα στο μέτωπο. Διαμαρτύρονται για την επίθεσι του Γωγ; Όχι, δεν διαμαρτύρονται. Είναι λοιπόν καταδικασμένα ως μέρος από την καρδιά και ψυχή της παγκοσμίου οργανώσεως του Σατανά. Ο Ιεχωβά δικαίως εξαποστέλλει την πύρινη καταστροφή του επάνω τους. Έτσι χάνεται ολόκληρο το σπέρμα του Σατανά, ορατό και αόρατο.

ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

39. Καθώς ο Γωγ συναθροίζει τις δυνάμεις του και κινείται προς την επίθεσι, τι πρέπει να κάμουν εκείνοι που ανήκουν στην κοινωνία του Νέου Κόσμου για να παραστούν μάρτυρες της νικηφόρου επιδείξεως του Ιεχωβά;

³⁹ Καθώς η κοινωνία του Νέου Κόσμου βλέπει τον Γωγ του Μαγώγ να συναθροίζη τις δυνάμεις του, πρέπει να σπεύση ν’ απομακρυνθή; Τελικά όταν θα ιδή τις δυνάμεις του Γωγ να κινούνται προς την επίθεσι σαν ένα βροντερό νέφος θυέλλης που σκοτεινιάζει τους ουρανούς, νέφος ζωντανών δαιμόνων και ανθρωπίνων ορδών, πρέπει μήπως να φύγη, τουλάχιστον, τότε; Όχι! Ποτέ δεν πρέπει να γίνη αυτό και ποτέ το πιστό υπόλοιπο και οι καλής θελήσεως σύντροφοι του δεν θα εγκαταλείψουν τη νεογέννητη θεοκρατική χώρα της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Αυτή είναι η «Νενυμφευμένη» γη της προφητείας, με την οποία το υπόλοιπο έχει νυμφευθή, και ποτέ κάτω από οποιαδήποτε πίεσι δεν θα διαρρήξη τους δεσμούς του γάμου του, και οι νομοταγείς σύντροφοί του θα εμμείνουν μαζί του. (Ησ. 62:4, 5) Θα παραμείνουν στο έδαφός των, εξακολουθώντας να κατοικούν σ’ αυτή τη θεοκρατική χώρα, εμπιστευόμενοι στον Ιεχωβά Θεό για ασφάλεια και όχι σε σαρκικά όπλα ή στην ταχύτητα συμβιβαστικής φυγής. Αν το πράξουν αυτό σταθερά, θα παραστούν μάρτυρες της νικηφόρου επιδείξεως της δυνάμεώς του εναντίον των ενωμένων εχθρών του τού παλαιού κόσμου, εκείνων που εβεβήλωσαν το άγιον όνομά του. Θα αγαλλιασθούν στον θρίαμβο του δια του Ιησού Χριστού.

40. Πώς τα όρνεα και τα θηρία θα συμμετάσχουν στα οφέλη του θριάμβου του Ιεχωβά, και ως ανταπόδοσι για ποια αιτία:

⁴⁰ Ακόμη και τα άλλοτε τρομαγμένα όρνεα και θηρία του αγρού θα συμμετάσχουν στα οφέλη του θριάμβου του. Ο Ιεχωβά διατάσσει τον προφήτη του να προσκαλέση εκείνα τα όρνεα και τα θηρία που επί πολύν καιρό υπέστησαν κακή μεταχείρισι για να συμποσιάσουν στη μεγάλη θυσία Του, στη σφαγή όλων των εχθρών του, των οποίων τα πτώματα θα κείνται στρωμένα επάνω στο έδαφος σαν λίπασμα, αθρήνητα, άταφα, απεχθή στην κοινωνία του Νέου Κόσμου, που επιζή. Ας διαρπάσουν τα όρνεα και τα θηρία τους σκελετούς των πτωμάτων αυτών στο πλήρες. Ας αποζημιωθή έτσι το βασίλειο των ορνέων και των κτηνών για όλη την αχαλίνωτη σφαγή στην οποία ο παλαιός κόσμος του Γωγ το υπέβαλε κατά τη διάρκεια των 4.000 ετών από τον Κατακλυσμό.—Ιεζ. 39:1-5, 17-20· Αποκάλ. 19:17-21.

41. Τι δείχνει ότι η σφαγή τότε θα είναι τεράστια, και πού θα ταφούν τα οστά, και για ποια αιτία;

⁴¹ Τεράστια θα είναι η ομαδική σφαγή εκείνης της ημέρας των ημερών, διότι τρομακτικές θα είναι οι δυνάμεις οι παρατεταγμένες παρά το πλευρόν του Γωγ στη μάχη εκείνη. Αυτή θα είναι πράγματι μια παγγήινη σύρραξις που όμοια μ’ αυτήν ποτέ δεν υπήρξε, επειδή κανένα μέρος της υδρογείου δεν θα διαφύγη την καταστροφή. Από την προφητεία πληροφορούμεθα ότι τα ξύλινα μέρη από τα ανθρωποκτόνα όπλα του όχλου του Γωγ που θα υπολειφτούν, θα είναι τόσο άφθονα που θα χρειασθούν επτά έτη για να τα συνάξουν οι επιζώντες Ισραηλίτες και να τα χρησιμοποιήσουν ως ξύλα φωτιάς. (Ιεζ. 39:9, 10) Αλλά τι αναφέρεται για τα οστά των φονικών ορδών του Γωγ; Θα αφεθούν μήπως για να μολύνουν το έδαφος της «νέας γης»; Όχι· αλλ’ ο Ιεχωβά θα ορίση γι’ αυτά τόπον ταφής, που εξεικονίζεται από την φάραγγα Αβαρίμ («των διαβατών»), όπου ο Ιεχωβά έφερε τον όχλον του Γωγ σε πλήρες σταμάτημα στην καταστροφή. Αυτή βρίσκεται ανατολικά της Νεκράς Θαλάσσης. Αφού η Νεκρά Θάλασσα είναι ένα Γραφικό σύμβολο της αιωνίας καταστροφής, ή του «δευτέρου θανάτου», αυτός ο τόπος ταφής εξεικονίζει ότι εκείνοι που είναι με το μέρος του Γωγ καταστρέφονται στον δεύτερο θάνατο. (Αποκάλ. 20:14, 15· 21:8) Η ταφή, επομένως, των οστών είναι για τον καθαρισμό της γης και δεν συμβολίζει κάποια ελπίδα αναστάσεως για τον όχλον του Γωγ. Η φάραγξ της ταφής θα ονομαστή Η Φάραγξ του Αμών-Γωγ (δηλαδή του Όχλου του Γωγ), η δε πλησίον συμβολική πόλις θα ονομασθή Αμωνά (δηλαδή, Όχλος), ως ανάμνησις της νίκης του Ιεχωβά εναντίον του όχλου του Γωγ.—Ιεζ. 39:11-16, ΜΑΜ· ΑΣ.

42. Γιατί δεν είναι ανάγκη να φοβούμεθα, και πώς μπορούμε να χρησιμεύσωμε ως αιώνιοι μάρτυρες της διεκδικητικής νίκης του Ιεχωβά;

⁴² Έχετε, λοιπόν, θάρρος όλοι εσείς που ανήκετε στην κοινωνία του Νέου Κόσμου! Αν εξακολουθήσωμε να εμπιστευώμεθα στον Ιεχωβά και ν’ αποδεικνύωμε την εμπιστοσύνη μας με το να παραμένωμε νομοταγείς στη θεοκρατική του κυβέρνησι και στη διακήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του δια του Χριστού, δεν είναι ανάγκη να φοβούμεθα, ούτε από την τρομερή εμφάνισι του όχλου του Γωγ, ούτε από την φοβερότητα της υπερτάτης επιδείξεως της μαχητικής δυνάμεως του Ιεχωβά, διότι ο Ιεχωβά είναι μαζί μας! Δειλή φυγή θα μπορούσε—αλλά ο Γωγ ποτέ—να μας εκτοπίση από την Θεόδοτη γη μας. Η απελευθέρωσις έγκειται στο να μη σπεύσωμε! Στη διάρκεια αυτού του «καιρού του τέλους», αυτής της «ημέρας του Ιεχωβά», υπήρξαμε μάρτυρες του ονόματος και της βασιλείας του Ιεχωβά. Σύντομα τώρα πρόκειται να γίνωμε αυτόπται μάρτυρες του πιο μεγαλοπρεπούς θεάματος, όταν ο Ιεχωβά θ’ αποκαλύψη τη δόξα του στον Αρμαγεδδώνα για τη διεκδίκησι της κυριαρχίας του σε όλη την κτίσι. Ως θεαταί τούτου, εμείς που αποτελούμε την κοινωνία του Νέου Κόσμου μπορούμε να χρησιμεύσωμε ως αιώνιοι μάρτυρες της διεκδικητικής νίκης του Ιεχωβά με το να την διηγούμεθα σε όλα τα τέκνα που θα γεννηθούν στο νέο κόσμο, ναι, σε όλους εκείνους που θα φερθούν σε ζωή επάνω στη γη μέσω της αναστάσεως των νεκρών. Εδώ, λοιπόν, απέναντι των συναθροιζομένων εχθρών, στεκόμεθα σήμερα στη γη της αποκαταστημένης θεοκρατίας. Ο Θεός μάς χαρίζει το να διατηρούμε τη στάσι μας εδώ αμετακίνητη με ακατάπαυστη δραστηριότητα και άγρυπνη προφύλαξι ως την υπερτάτη νίκη του εναντίον του Γωγ του Μαγώγ.

[Υποσημειώσεις]