Κεφάλαιο 1

Τα «Χίλια Χρόνια»—Δεν Είναι Ψεύτικη Ελπίδα

 1. Τι πρέπει να λεχθεί για το αν μια ανθρωποποίητη βασιλεία μπορεί να διαρκέσει χίλια χρόνια;

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ μια βασιλεία χίλια χρόνια, θα πρέπει να είναι πραγματικά καλή και ισχυρή. Μια τέτοια βασιλική κυβέρνηση δε θα μπορούσε να σχεδιαστεί, να εγκαθιδρυθεί και να διατηρηθεί από έναν απλό άνθρωπο ή από μια διαδοχή ανθρώπων. Καμιά ανθρωποποίητη βασιλεία στα χέρια βασιλιάδων κάποιας οικογενειακής γραμμής δε διήρκεσε ποτέ χίλια χρόνια, ούτε και πλησίασε καν τη διάρκεια αυτή.

 2. Γιατί αποκλείεται μια βασιλική διακυβέρνηση από έναν και μόνο ανθρώπινο μονάρχη για δέκα αιώνες;

² Τι θα πούμε, λοιπόν, για μια βασιλεία στα χέρια ενός μόνο μονάρχη που θα κυβερνάει ο ίδιος για δέκα αιώνες; Αδύνατο! θα πείτε. Κανένας άνθρωπος δεν έζησε ποτέ τόσο πολύ. Σύμφωνα με τα αρχαιότερα γενεαλογικά αρχεία, ο Μαθουσάλα στη νοτιοδυτική Ασία έζησε περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο πάνω στη γη. Αλλά ακόμη κι αυτός έζησε τριάντα ένα χρόνια λιγότερο από μια χιλιετία.a Στη δική μας εποχή ο μέσος όρος ζωής για τους άντρες έχει σταθεροποιηθεί σε πολύ λιγότερο από εκείνη την ασυνήθιστη ηλικία. Σήμερα, στις πιο προηγμένες χώρες, ο μέσος όρος ζωής με τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης είναι λιγότερο από εβδομήντα χρόνια. Οι γυναίκες ξεπερνούν τους άντρες κατά έξι περίπου χρόνια. Έτσι μια βασιλική διακυβέρνηση για χίλια χρόνια από έναν μόνο άντρα ή γυναίκα, άσχετα με το πόσο καλόν μπορεί να θεωρούν οι υπήκοοι τον άρχοντά τους, είναι κάτι το εντελώς αδιανόητο.

 3. Τι οραματίστηκε το πιο πρόσφατο «Χιλιετές Σχέδιο» για το ανθρώπινο γένος;

³ Είναι, λοιπόν φανερό ότι δε μιλάμε για μια χιλιετή βασιλεία απ’ αυτή την ανθρώπινη άποψη. Εμείς, καθώς και πολλά εκατομμύρια που ζουν ακόμη, μπορούμε, σαν αυτόπτες παρατηρητές, να θυμούμαστε την πιο πρόσφατη προσπάθεια για μια κυβέρνηση χιλίων χρόνων. Αυτό το «Χιλιετές Σχέδιο» ήταν το σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ, του Ναζιστή δικτάτορα της Γερμανίας από τα έτη 1933-1945 μ.Χ. Λίγο μετά την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκεντρώθηκαν πληροφορίες για το Ναζιστικό σχέδιο από κατασχεθέντα Ναζιστικά έγγραφα και από συλληφθέντες Γερμανούς πράκτορες καθώς και από διάφορες άλλες πηγές. Αυτό το σχέδιο είχε σκοπό τη δημιουργία μιας Ναζιστικής παγκόσμιας τάξης που ο Χίτλερ θα επέβαλε ανελέητα πάνω σ’ όλη την ανθρωπότητα, αν βέβαια νικούσε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ουσία αυτό το σχέδιο οραματιζόταν ένα πρόγραμμα σκλαβιάς, στο οποίο οι εργάτες θα στρατολογούνταν από μη Γερμανικές χώρες. Αυτό το σχέδιο κάλυπτε τα επόμενα χίλια χρόνια.

 4. Ποια προηγούμενη αυτοκρατορία είχε προφανώς κατά νου ο Χίτλερ, και πώς ένας ιερέας το βεβαίωσε αυτό;

⁴ Ο Ναζιστής ηγέτης Χίτλερ, που προερχόταν από τη χώρα της βασιλικής οικογένειας των Αψβούργων, την Αυστρία, είχε προφανώς υπόψη του τη Γερμανική Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία διήρκεσε από το 962 ως το 1806. Πραγματικά, πάνω στο ζήτημα αυτό έχουμε τα λόγια ενός Ρωμαιοκαθολικού ιερέα. Μιλώντας τη νύχτα της 16ης Φεβρουαρίου 1940, σ’ ένα μεγάλο ακροατήριο στην Αίθουσα Μεμόριαλ Κοντινένταλ στην πόλη Ουάσινγκτον, ο Δρ Έντμοντ Α. Γουώλς, συγκλητικός της Ιεραποστολικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζώρτζταουν, ανέφερε ότι ο Γερμανικός πόλεμος είχε στόχο την «επανίδρυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας». «Ο Δρ Γουώλς είπε ότι είχε ακούσει τον Αδόλφο Χίτλερ να λέει ότι η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία ήταν μια Γερμανική αυτοκρατορία, πρέπει να ιδρυθεί και πάλι».—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 17 Φεβρουαρίου 1940.

 5. Για ποιο πράγμα, σχετικά με το Ναζιστικό Ράιχ, κόμπαζε ο Χίτλερ, αλλά τι έγινε το σχέδιό του;

⁵ Ο Ναζιστής Φύρερ Χίτλερ είχε πει κομπαστικά: «Το Εθνικοσοσιαλιστικό Ράιχ [Αυτοκρατορία] θα διαρκέσει χίλια χρόνια». Αλλά ο αρχηγός της αστυνομίας του, ο Χάινριχ Χίμλερ, είχε ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και απάντησε: «Δέκα χιλιάδες χρόνια!» Μια και ξεκίνησε γι’ αυτό το εγωκεντρικό του σχέδιο, ο Χίτλερ δε θα ικανοποιόταν με τίποτα άλλο παρά μόνο με παγκόσμια διακυβέρνηση ή παγκόσμιο αφανισμό. Στο βιβλίο Οι Τελευταίες Μέρες του Χίτλερ, ο συγγραφέας, Χ. Ρ. Τρέβορ-Ρόπερ, λέει: «Ήταν πάντοτε σαφές ότι ο Χίτλερ θα έμενε πιστός στο αρχικό του πρόγραμμα Βέλτμαχτ όντερ Νήντεργκανγκ, —παγκόσμια εξουσία ή αφανισμός. Αν δε θα κατόρθωνε να πετύχει παγκόσμια εξουσία, τότε θα έφερνε (όπως συμφωνούσαν όλοι όσοι τον ήξεραν) τον μεγαλύτερο αφανισμό που μπορούσε». Ακούγοντάς τα αυτά μερικοί θα είχαν—και δικαιολογημένα—την τάση να φωνάξουν: «Πόσο μοιάζει αυτός με τον Διάβολο!» Πάντως, η επανίδρυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως έλπιζαν πολλοί που είχαν τη θρησκεία του Χίτλερ δεν έγινε—και το Ναζιστικό «Χιλιετές Σχέδιο» κατέρρευσε μέσα σε δώδεκα χρόνια.

 6. Ποιος προηγούμενος μη Γερμανός άρχοντας έμαθε ένα μάθημα που ίσως να μην έμαθε ο Χίτλερ, και ποιος ερμήνευσε σωστά το όνειρο αυτού του άρχοντα;

⁶ Αυτός ο επίδοξος παγκόσμιος κυβερνήτης, ο Χίτλερ, ίσως να μην έμαθε το μάθημα, αλλά προσέκρουσε πάνω στο σκληρό αδιάψευστο γεγονός που ένας πολύ πιο παλιός παγκόσμιος άρχοντας αναγκάστηκε να μάθει με σκληρό τρόπο. Αυτός ήταν ένας μη Γερμανός, ένας που δεν ανήκε στην Άρεια φυλή και που κυβέρνησε περισσότερο χρόνο από τον Χίτλερ, δηλαδή, σαράντα τρία χρόνια (624-581 π.Χ.). Ήταν ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, και είχε ένα μακρύ όνομα, Ναβουχοδονόσορ. Ίσως τον γνωρίζουμε σαν τον Σημίτη παγκόσμιο κατακτητή ο οποίος κατέστρεψε την Ιουδαϊκή πόλη της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. και ο οποίος εκτόπισε ολόκληρους πληθυσμούς, όπως έκανε και ο Χίτλερ, σέρνοντας τους περισσότερους Ιουδαίους που επέζησαν σε εξορία σε μακρινές Βαβυλωνιακές περιοχές. Ανάμεσα στους εκτοπισμένους ήταν και ο Σημίτης προφήτης Δανιήλ από την Εβραϊκή φυλή του Ιούδα. Ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ είδε ένα παράξενο όνειρο, στο οποίο έδωσε μεγάλη σημασία, και ο δούλος προφήτης Δανιήλ, ήταν ο μόνος ικανός να το ερμηνεύσει. Η ερμηνεία του Δανιήλ βγήκε αληθινή.

 7. Πότε άρχισε να βγαίνει αληθινό το όνειρο αυτό, και ποιο μάθημα επρόκειτο να μάθει ο άρχοντας από την ταπείνωσή του;

⁷ Ένα χρόνο μετά το όνειρο, ο Ναβουχοδονόσορ σαν αρχηγός της Βαβυλωνιακής Παγκόσμιας Δύναμης άρχισε να καυχιέται, να δοξάζει τον εαυτό του για την πρωτεύουσά του πόλη της Βαβυλώνας στον Ευφράτη Ποταμό. Δεν πρόφτασε να τελειώσει τον κομπασμό του, και άκουσε μια φωνή από το αόρατο βασίλειο—από τον ουρανό—που έλεγε λόγια που είχε ακούσει στο όνειρό του. Ο προφήτης Δανιήλ αναφέροντας την αφήγηση του ίδιου τού Ναβουχοδονόσορ γι’ αυτό το γεγονός γράφει: «Προς σε αναγγέλλεται, Ναβουχοδονόσορ βασιλεύ· η βασιλεία παρήλθεν από σου· και θέλεις εκδιωχθή εκ των ανθρώπων και μετά των θηρίων του αγρού θέλει είσθαι η κατοικία σου· χόρτον ως οι βόες θέλεις τρώγει, και επτά καιροί θέλουσι παρέλθει επί σε, εωσού γνωρίσης ότι ο Ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων, και εις όντινα θέλει, δίδει αυτήν».—Δανιήλ 4:29-32.

 8. Ποιος ήταν εκείνος που πάταξε τον αλαζονικό βασιλιά, και ποιος τον γιάτρεψε;

⁸ Τι συνέβη αμέσως κατόπιν; Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί αυτό που συνέβη κατόπιν δε διαφυλάχθηκε για μας στα Βαβυλωνιακά ιστορικά αρχεία, και γιατί κι αν ακόμη υπήρχε κάποια αναγραφή γι’ αυτό το γεγονός από κάποιον Βαβυλώνιο χρονικογράφο αυτή απαλείφτηκε ή καταστράφηκε. Αλλά ο ειλικρινής, πιστός στα γεγονότα προφήτης Δανιήλ, που είχε προσωπικά αναμιχθεί σ’ αυτό το ζήτημα, εμπνεύστηκε να το καταγράψει, για να το συμβουλευόμαστε εμείς σήμερα πάνω από δυόμισι χιλιετίες αργότερα. Ο περήφανος Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ χτυπήθηκε αμέσως με παραφροσύνη—και αυτός που τον χτύπησε δεν ήταν ο Μαρδώκ (ή, Μερωδάχ), ο θεός τον οποίο σεβόταν περισσότερο από όλους τους άλλους. Ο Παντοδύναμος Θεός ήταν εκείνος που προείπε αυτή την παραφροσύνη που χτύπησε τον αλαζονικό βασιλιά, το βασιλιά που είχε καταστρέψει τον ιερό ναό στην Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. Και ακόμη, όπως ακριβώς είχε προειπωθεί και καθοριστεί, «επτά καιροί» κατά γράμμα πέρασαν πραγματικά πάνω από τον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορ ενώ ήταν παράφρονας και έτρωγε χορτάρι σα βόδι έξω εκεί στους γύρω αγρούς. Ο παράφρονας βασιλιάς δεν αυτοκτόνησε, όπως έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ το 1945 τη στιγμή που η πρωτεύουσά του, το Βερολίνο, έπεφτε στα χέρια των Ερυθρών Κομμουνιστικών στρατιών της Ρωσίας. Στο τέλος των εφτά ετών της παραφροσύνης του Ναβουχοδονόσορ, ο Θεός που τον είχε πατάξει τον θεράπευσε και τον ξανάφερε στα λογικά του.

 9, 10. Πώς η αφήγηση που διαφυλάχθηκε από τον Δανιήλ (4:34-37) δείχνει αν ο βασιλιάς της Βαβυλώνας έμαθε καλά το μάθημά του σχετικά με το απόλυτο δικαίωμα που έχει ο Θεός να κυβερνάει;

⁹ Έμαθε άραγε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας το μάθημά του; Αυτό μπορούμε να το καθορίσουμε από την ίδια του την αφήγηση, όπως διαφυλάχθηκε για μας από τον προφήτη Δανιήλ. Η αφήγηση, που είναι γραμμένη στο πρώτο πρόσωπο, λέει:

¹⁰ «Και εν τέλει των ημερών, εγώ ο Ναβουχοδονόσορ εσήκωσα τους οφθαλμούς μου προς τον ουρανόν και αι φρένες μου επέστρεψαν εις εμέ και ευλόγησα τον Ύψιστον και ήνεσα και εδόξασα τον ζώντα εις τον αιώνα, του οποίου η εξουσία είναι εξουσία αιώνιος και η βασιλεία αυτού εις γενεάν και γενεάν, και πάντες οι κάτοικοι της γης λογίζονται ενώπιον αυτού ως ουδέν, και κατά την θέλησιν αυτού πράττει εις το στράτευμα του ουρανού και εις τους κατοίκους της γης, και δεν υπάρχει ο εμποδίζων την χείρα αυτού ή ο λέγων προς αυτόν, Τι έκαμες; . . . Τώρα εγώ ο Ναβουχοδονόσορ αινώ και υπερυψώ και δοξάζω τον βασιλέα του ουρανού, διότι πάντα τα έργα αυτού είναι αλήθεια και αι οδοί αυτού κρίσις, και τους περιπατούντας εν τη υπερηφανία δύναται να ταπεινώση».—Δανιήλ 4:34-37.

11. Τι δε γνώριζε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας σχετικά μ’ εκείνους τους «επτά καιρούς» στη διάρκεια των οποίων αποδείχτηκε ακατάλληλος να κυβερνάει;

¹¹ Ο ίδιος ο Ναβουχοδονόσορ μας λέει ότι αποκαταστάθηκε στο θρόνο της Βαβυλωνιακής Παγκόσμιας Δύναμης που ήταν η Τρίτη Παγκόσμια Δύναμη από μια σειρά εφτά διαδοχικών παγκόσμιων δυνάμεων για τις οποίες μιλάει η Αγία Γραφή. (Δανιήλ 4:36) Αυτός δε γνώριζε ότι εκείνη η περίοδος των «επτά καιρών» κατά την οποία έγινε φανερή η ακαταλληλότητά του να κυβερνάει ήταν προφητική μιας περιόδου «επτά καιρών» μεγαλύτερης διάρκειας, «των καιρών των Εθνών». Δε γνώριζε ότι στη διάρκεια εκείνων των πιο μακρόχρονων «επτά καιρών» θα εξουσίαζαν στη γη πέντε παγκόσμιες δυνάμεις—η Βαβυλωνιακή, η Μηδο-Περσική, η Ελληνική, η Ρωμαϊκή και η σύγχρονη Βρετανο-Αμερικανική. Ο Ναβουχοδονόσορ δε γνώριζε ότι εκείνοι οι «επτά καιροί», που αποτελούνταν συνολικά από 2.520 χρόνια, άρχισαν το έτος που ο ίδιος ερήμωσε την Ιερουσαλήμ και το ναό της, και ότι θα τελείωναν το έτος που θα έβρισκε την ανθρωπότητα βυθισμένη στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο—το 1914 μ.Χ. (Λουκάς 21:24· Δανιήλ 4:16, 23, 25, 32) Ναι, ο Ναβουχοδονόσορ δε γνώριζε ότι στο τέλος εκείνων των «επτά καιρών» της κυριαρχίας των Εθνών το 1914 ο «Βασιλεύς των ουρανών» θα έδινε τη «βασιλείαν των ανθρώπων» σ’ εκείνον που ήθελε—στον Μεσσία Του!—Δανιήλ 9:25.

ΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΘΕΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

12. Τι εξακολουθούν να νομίζουν οι κοσμικοί πολιτικοί σχετικά με τη ‘βασιλεία του ανθρώπινου γένους’, αλλά τίνος το χέρι υπήρξαν ανίκανοι να εμποδίσουν σχετικά με τις ανθρώπινες υποθέσεις;

¹² Οι πολιτικοί όλων των εθνών ακόμη νομίζουν ότι η «βασιλεία των ανθρώπων» είναι δική τους υπόθεση και ότι είναι ο δικαιωματικός τομέας μέσα στον οποίο να δρουν. Την ίδια γνώμη είχε πριν από πολύ καιρό και ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας. Το ίδιο νόμιζε πολύ πρόσφατα και ο Αδόλφος Χίτλερ με το όνειρό του για ένα χιλιετές πολιτικό σύστημα. Αλλά Εκείνος για τον οποίο ο Ναβουχοδονόσορ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι «η εξουσία του είναι εξουσία αιώνιος και η βασιλεία αυτού εις γενεάν και γενεάν», είναι ο Μόνος που όπως αποδεικνύεται είναι ο «Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων». Αυτή η βασιλεία πάνω στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι ο δικός Του δικαιωματικός τομέας ενδιαφέροντος και ενέργειας. Οι κοσμικοί πολιτικοί, που υποστηρίζονται από τους κληρικούς του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, υπήρξαν ανίκανοι να ‘εμποδίσουν το χέρι του’, ούτε έχουν την εξουσία να του πουν: «Τι έκαμες;» (Δανιήλ 4:34, 35) Ο Ιεχωβά δε συμβουλεύτηκε αυτούς τους πολιτικούς και τους θρησκευτικούς υποστηρικτές τους για να του πουν σε ποιον πρέπει να δώσει τη ‘βασιλεία των ανθρώπων’ στο τέλος των «καιρών των Εθνών» το 1914 μ.Χ. Οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι δεν έχουν καμιά αξία σαν σύμβουλοι, γιατί Αυτός είναι ο ‘Ύψιστος και Ζων εις τον αιώνα’.

13, 14. Πάνω σε τίνος το λόγο μπορεί να στερεωθεί οποιαδήποτε προφητεία για τα μελλοντικά χίλια χρόνια; Και γιατί;

¹³ Έτσι, σύμφωνα με τη λογική, πάνω σε τίνος το λόγο μπορεί να γίνει οποιαδήποτε προφητεία για την έλευση των χιλίων χρόνων; Ο άνθρωπος δεν μπορεί να προείπει ούτε τι θα γίνει αύριο. «Δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον», είπε ένας παρατηρητής πριν από δεκαεννιά και πλέον αιώνες. (Ιακώβου 4:14) Αλλά το πράγμα διαφέρει σχετικά με τον ‘Ύψιστο, τον Ζώντα εις τον αιώνα’. Τι είναι ο χρόνος γι’ Αυτόν;

¹⁴ Γι’ Αυτόν σωστά είπε ένας άνθρωπος που έζησε μόνο εκατόν είκοσι χρόνια: «Διότι χίλια έτη ενώπιόν σου είναι ως ημέρα η χθες, ήτις παρήλθε, και ως φυλακή [μια Ιουδαϊκή βάρδια τεσσάρων ωρών] νυκτός». (Ψαλμός 90:4 και επιγραφή) Μ’ ένα απλό όνειρο τη νύχτα και με την ερμηνεία του ονείρου από τον προφήτη Δανιήλ στον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορ, ο Θεός μπόρεσε να προείπει τι θα συνέβαινε στην παγκόσμια ιστορία ύστερα από μια περίοδο 2.520 χρόνων, που θα τελείωνε το 1914 μ.Χ. Δε θα μπορούσε εξίσου εύκολα να προείπει με ακρίβεια τι θα συμβεί στη διάρκεια των χιλίων χρόνων που αρχίζουν κάποτε μετά το 1914 μ.Χ.; Είναι πολύ λογικό ότι θα μπορούσε! Και τι θα πούμε αν έχει ήδη δώσει μια περιγραφή αυτής της χιλιετούς περιόδου; Τότε μ’ αυτό το λόγο σαν βάση μας, μπορούμε να μιλάμε με βεβαιότητα για τα μελλοντικά χίλια χρόνια.

15. Πώς ονομάζονται τα χίλια χρόνια από εκείνους που χρησιμοποιούν την Ελληνική ρίζα της λέξης, και πώς αποκαλούνται εκείνοι που πιστεύουν σ’ αυτή;

¹⁵ Η λέξη χιλιετία προέρχεται από την ένωση δύο λέξεων, της λέξης χίλια και της λέξης έτος. Γι’ αυτό μερικές φορές αυτούς που πίστευαν σ’ αυτή την ιδιαίτερη χιλιετή περίοδο τους ονόμαζαν χιλιαστές. Οι άνθρωποι του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου χρησιμοποιούν αυτή την ονομασία με χλευαστικό τρόπο.

16, 17. (α) Ποια ανθρώπινη εμπειρία σχετικά με το 1000 μ.Χ. δείχνει ότι δεν ενδιαφερόμαστε για τη χιλιετία απλά και μόνο επειδή πλησιάζουμε το 2000 μ.Χ.; (β) Γιατί είναι καλό ν’ αρχίσει η έβδομη χιλιετία ύπαρξης του ανθρώπου πριν από το 2000 μ.Χ.;

¹⁶ Παρά τον ονειδισμό στον οποίο εκθέτει κανείς τον εαυτό του από εκείνους που δεν καταλαβαίνουν, πρέπει να υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον γι’ αυτή την περίοδο των χιλίων χρόνων που πλησιάζει. Πληροφορίες γι’ αυτήν αναγράφονται στον γραπτό λόγο του ‘Υψίστου, του Ζώντος εις τον αιώνα’. Το δικό μας αυξανόμενο ενδιαφέρον γι’ αυτή δεν οφείλεται στο γεγονός ότι πλησιάζουμε το έτος 2000 μ.Χ., δηλαδή, το τέλος της δεύτερης χιλιετίας μ.Χ. Αυτό δεν είναι το σπουδαίο πράγμα. Θυμούμαστε τι συνέβη όταν οι άνθρωποι πλησίαζαν το έτος 1000 μ.Χ., το τέλος της πρώτης χιλιετίας μ.Χ. Σχετικά μ’ αυτό η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια λέει, κάτω από το θέμα «Χιλιασμός», σελίδα 853: «Καθώς πλησίαζε το έτος 1000, ο χιλιασμός επικρατούσε όλο και περισσότερο γιατί πολλοί εσχατολόγοι πίστευαν ότι η 7η μέρα της δημιουργίας επρόκειτο να τελειώσει το 1000 μ.Χ. και ότι θα ακολουθούσε μια ένδοξη βασιλεία 10 αιώνων του Χριστού».—Έκδοση 1967.

¹⁷ Πρώτ’ απ’ όλα, το τέλος των έξι χιλιάδων χρόνων ανθρώπινης ύπαρξης πάνω στη γη και η αρχή της έβδομης χιλιετίας της ύπαρξης του ανθρώπινου γένους μπορεί να έρθει πολλά χρόνια νωρίτερα από το έτος 2000 μ.Χ. Και θα είναι καλό να γίνει αυτό. Σήμερα, που η ανθρωπότητα απειλείται με καταστροφή από τόσες μεριές, και βρίσκεται σε τέτοια αξιοθρήνητη κατάσταση, υπάρχουν πολλοί μελετητές και ερευνητές που εξετάζουν αυτούς τους κινδύνους για την ανθρώπινη ύπαρξη και που δικαιολογημένα εκφράζουν αμφιβολίες για το αν θα μπορέσει να επιζήσει το ανθρώπινο γένος ως το 2000 μ.Χ. Αυτοί δε βασίζουν τη σκοτεινή άποψή τους για το μέλλον μας σε κάποιον χρονολογικό πίνακα του πιο διαδεδομένου ιερού βιβλίου, της Αγίας Γραφής. Βασίζουν την άποψή τους πάνω στα σκληρά σημερινά γεγονότα και πάνω στην αμετάκλητη φορά των πραγμάτων η οποία αφορά όλους μας. Οι άνθρωποι αυτοί που μιλούν με εξουσία δίνουν στην ανθρώπινη φυλή μας πολύ λιγότερο από χίλια χρόνια για να ζήσει στο μέλλον. Τι λόγο έχεις εσύ, αναγνώστη, να μην το πιστέψεις αυτό;

18, 19. (α) Γιατί αυτή η πληροφορία δεν περιορίζεται σε κάποια κρυφή εσχατολογική κοινωνία μυημένων; (β) Στο όνομα τίνος είναι γραμμένο το Βιβλίο της πληροφορίας αυτής, και γιατί;

¹⁸ Εντελώς αντίθετα απ’ αυτούς τους απαισιόδοξους προφήτες που μιλούν από μια καθαρά ανθρώπινη άποψη, ‘ο Ύψιστος, ο Ζων εις τον αιώνα’, μιλάει ενθαρρυντικά για τα χίλια χρόνια που ανοίγονται μπροστά στο ανθρώπινο γένος και που θα είναι τα πιο μεγαλειώδη χρόνια όλης της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτή η γεμάτη ελπίδα πληροφορία δεν είναι κτήμα κάποιας κρυφής εσχατολογικής κοινωνίας που είναι ειδικά μυημένη σ’ αυτή τη γνώση. Οι πηγές αυτής της πολύτιμης πληροφορίας είναι ανοιχτές για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που μιλούν 1.800 γλώσσες και διαλέκτους σ’ ολόκληρη τη γη. Οπουδήποτε κι αν βρίσκεται κανείς και έχει ένα αντίτυπο της Αγίας Γραφής, αυτή η πληροφορία που κάνει πιο φωτεινή τη ζωή είναι προσιτή σ’ αυτόν.

¹⁹ Μολονότι η Βίβλος γράφτηκε από ανθρώπους, απλούς ατελείς ανθρώπους, σαν γραμματείς, αυτό το ιερό Βιβλίο δεν ισχυρίζεται στις σελίδες του ότι είναι ο λόγος ανθρώπου. Είναι έργο θείας έμπνευσης και γι’ αυτό είναι γραμμένο στο όνομα του ‘Υψίστου, του Ζώντος εις τον αιώνα’. Ακόμη και σ’ αυτή τη μέρα που ζούμε, Αυτός αναλαμβάνει την ευθύνη γι’ αυτά που λέει το βιβλίο, τόσο για το παρελθόν όσο και για το μέλλον που είναι μπροστά μας. Είναι το Βιβλίο των βιβλίων!

20. Σε ποιο βιβλίο της Γραφής βρίσκουμε αυτή την πληροφορία για τη χιλιετία, και ποιος το έγραψε;

²⁰ Σε ποιο μέρος, λοιπόν, του βιβλίου αυτού βρίσκουμε την πληροφορία για εκείνα τα χίλια χρόνια που θα έρθουν και για τους αιώνες της αιωνιότητας που θ’ ακολουθήσουν; Τη βρίσκουμε στο βιβλίο που κατάλληλα έχει τοποθετηθεί στο τέλος της Αγίας Γραφής. Αποδεικνύει ότι είναι ακριβώς αυτό που δείχνει το όνομά του, Αποκάλυψη. Βέβαια, είχε γραφτεί από έναν άνθρωπο, έναν άνθρωπο που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον στιγμάτισε σαν εγκληματία και τον έστειλε στην Πάτμο, στο νησί για κατάδικους, στο Αιγαίο Πέλαγος και κοντά στην ακτή της Μικράς Ασίας, της σημερινής Τουρκίας. Αυτός είναι ένας υπαρκτός τόπος, όχι φανταστικός. Όταν αυτός ο φυλακισμένος ήταν νεαρός, ήταν ψαράς στη Θάλασσα της Γαλιλαίας στην τότε Ρωμαϊκή Επαρχία της Γαλιλαίας. Ήταν ο Ιωάννης ο γιος του Ζεβεδαίου, και ο αδελφός του Ιάκωβος ήταν κι αυτός ψαράς. Ο Ιωάννης αμέσως από την αρχή μάς λέει ότι αυτός έγραψε την Αποκάλυψη, αλλά κάτω από έμπνευση. Αλλά για ποιο πράγμα θα ήταν αυτό μια αποκάλυψη; Καθώς διαβάζουμε την απάντηση, η οποία πρέπει να μας ενδιαφέρει σήμερα, ας παρατηρήσουμε σε ποιον αποδίδει ο Ιωάννης την ευθύνη γι’ αυτό το βιβλίο:

21. Σε ποιον αποδίδει από την αρχή ο Ιωάννης την ευθύνη για την Αποκάλυψη;

²¹ «Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός, διά να δείξη εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γίνωσι ταχέως, και εφανέρωσεν αυτά αποστείλας διά του αγγέλου αυτού εις τον δούλον αυτού Ιωάννην, όστις εμαρτύρησε τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού και όσα είδε. Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον».—Αποκάλυψις 1:1-3.

22. Γιατί σ’ εμάς σήμερα προκαλούν συγκίνηση τα λόγια «ο καιρός είναι πλησίον»;

²² Υπάρχει στα λόγια «Ο καιρός είναι πλησίον», που γράφτηκαν σχεδόν δεκαεννιά αιώνες πριν, κάτι το συγκινητικό για μας σήμερα σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα μ.Χ.; Ασφαλώς, ύστερα από δεκαεννιά αιώνες, τα λόγια «όσα πρέπει να γίνωσι ταχέως», και ιδιαίτερα η έναρξη της «χιλιετίας» δε θα ήταν νωρίς αν συνέβαιναν σύντομα. Μπορούμε να καθορίσουμε καλύτερα το χρόνο όταν διαβάσουμε την αφήγηση του Ιωάννη για τα χίλια χρόνια και τι είναι εκείνο που προηγείται ακριβώς πριν απ’ αυτά. Ας διαβάσουμε από την Αποκάλυψη 19:11 και έπειτα:

23. Ποια χαρακτηριστικά διέκριναν τον αναβάτη του άσπρου αλόγου;

²³ «Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη. Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός, και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά, και είχεν όνομα γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός, και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα, και καλείται το όνομα αυτού· ο Λόγος του Θεού. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά να κτυπά με αυτήν τα έθνη· και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του παντοκράτορος· και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.

24. (α) Ποια πρόσκληση έγινε στα πουλιά που πετούσαν στο μεσουράνημα; (β) Τι συνέβη σ’ εκείνους που πήραν μέρος στη μάχη;

²⁴ «Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον εν τω ηλίω, και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων προς πάντα τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα· Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του μεγάλου Θεού, διά να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλιάρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων. Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα, διά να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού. Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης, όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός, την καιομένην με το θείον. Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθημένου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.

25. Τι γίνεται κατόπιν στον Σατανά τον Διάβολο, και πόσο θα διαρκέσει αυτό;

²⁵ «Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς, και έδεσεν αυτόν χίλια έτη, και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.

26. Ποιοι κάθονται πάνω στους θρόνους που γίνονται ορατοί στον ουρανό, και τι κάνουν;

²⁶ «Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη. Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη. Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.

27. Τι ακολούθησε πάνω στη γη με το λύσιμο του Σατανά, και τι συνέβη σ’ αυτόν;

²⁷ «Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, διά να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, διά να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς· και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων».—Αποκάλυψις 19:11 μέχρι και το 20:10.

28. (α) Έτσι, ύστερα από ποια γεγονότα αρχίζουν τα χίλια χρόνια; (β) Γιατί, επομένως, η αρχή αυτών των χιλίων ετών είναι ακόμη μελλοντική;

²⁸ Παρατηρούμε ότι σ’ αυτή την αφήγηση χρησιμοποιείται έξι φορές η έκφραση «χίλια έτη». Παρατηρούμε επίσης ότι αυτά τα χίλια χρόνια αρχίζουν μετά τη μάχη ανάμεσα στον «Βασιλέα των βασιλέων» και στους «βασιλείς της γης» μαζί με το «θηρίο» και τον «ψευδοπροφήτη», και μετά από το δέσιμο του Σατανά του Διαβόλου και το ρίξιμό του στην άβυσσο. Αυτά τα γεγονότα είναι μέρος ‘εκείνων που θα συμβούν σύντομα’. Ως τώρα αυτός ο κόσμος δεν είδε τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί με τέτοια γεγονότα. Είναι πολύ φανερό, λοιπόν, ότι εκείνα τα «χίλια έτη» είναι ακόμη μελλοντικά. Δε σημαίνουν κάποιο ακαθόριστο μακρύ χρονικό διάστημα, μια περίοδο που δεν μπορούμε να μετρήσουμε με ακρίβεια. Είναι κατά γράμμα χίλια χρόνια.

29. Ποιο μήκος χρόνου γι’ αυτά τα χίλια χρόνια ταιριάζει αρμονικά με τον αποδειγμένο χρονολογικό πίνακα του Θεού;

²⁹ Μελετητές που ισχυρίζονται ότι αυτά τα χίλια χρόνια συμβολίζουν κάποιο ακαθόριστο χρονικό διάστημα λένε ότι άρχισαν την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., όταν ο Θεός εξέχυσε το άγιο πνεύμα του πάνω στη νεοσχηματισμένη Χριστιανική εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Αλλά αυτό το επιχείρημα οδηγεί σε δυσκολίες και σε προσπάθειες ερμηνειών που είναι αντίθετες μ’ αυτό που συνέβη πραγματικά στους γεννημένους από το πνεύμα Χριστιανούς στη διάρκεια των χιλίων εννιακοσίων πενήντα χρόνων από εκείνη τη μέρα της Πεντηκοστής όταν η Χριστιανική εκκλησία ήρθε πνευματικά σε ζωή, μέχρι σήμερα. Αντίθετα, μια κατά γράμμα χιλιετία ταιριάζει αρμονικά με τον αποδειγμένο χρονολογικό πίνακα του Θεού.

30. Γιατί δεν πρέπει να πάψουμε να εξετάζουμε λεπτομερώς την προφητική εικόνα εκείνων των χιλίων ετών;

³⁰ Αυτό που εισάγουν τα χίλια χρόνια πάνω στη γη είναι κάτι ζωτικά αναγκαίο για την ατελεύτητη ζωή και ευτυχία του κόσμου της ανθρωπότητας. Πώς είναι, επομένως, δυνατό να μην εξετάσουμε αμέσως και με προσοχή την προφητική εικόνα της θαυμαστής χιλιετίας που τόσο ωραία περιέγραψε για μας ο απόστολος Ιωάννης;

[Υποσημείωση]