Η Αγαθοσύνη του Ιεχωβά στις «Έσχατες Ημέρες»

«Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου».—ΗΣΑΪΑΣ 2:3.

 1, 2. (α) Ποιος σοβαρός κίνδυνος απειλεί τώρα το ανθρώπινο γένος; (β) Τι λένε οι ηγέτες του κόσμου για τον Αρμαγεδδώνα;

«ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ (Το Τελικό Μέρος των Ημερών, ΜΝΚ)». Γιατί η Βιβλική προφητεία χρησιμοποιεί επανειλημμένα αυτή την έκφραση; Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι μέρες του ανθρώπινου γένους είναι αριθμημένες και ότι τελικά η γη μας και όλη η ζωή που βρίσκεται πάνω σ’ αυτή θα αφανιστεί σε κάποια παγκόσμια καταστροφή; Οι ηγέτες του κόσμου συχνά μιλούν ανήσυχα για μια τέτοια πιθανότητα. Για παράδειγμα, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη στις 13 Ιανουαρίου 1985, ο υπουργός εξωτερικών της Μόσχας Αντρέι Γκρομίκο προειδοποίησε το λαό της Σοβιετικής Ένωσης ότι «ένας σοβαρός κίνδυνος, μια σοβαρή απειλή κρέμεται πάνω σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα». Και πρόσθεσε: «Πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να εξαλειφθεί αυτή η απειλή ώστε να μη συμβεί ο Αρμαγεδδώνας τον οποίο φοβούνται για αιώνες οι άνθρωποι».

² Σε πολλές περιπτώσεις, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ρόναλντ Ρήγκαν αναφέρθηκε κι αυτός στον Αρμαγεδδώνα. Η εφημερίδα της Νέας Υόρκης Ντέηλυ Νιους στις 30 Οκτωβρίου 1983 παρέθεσε τα εξής λόγια του: «Επανέρχομαι στους αρχαίους σας προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και στα σημεία που προλέγουν τον Αρμαγεδδώνα, και βρίσκω τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν είμαστε εμείς η γενιά που πρόκειται να δει τον ερχομό του». Πιο πρόσφατα, στις 8 Φεβρουαρίου 1985, η εφημερίδα Δε Γουώλ Στρητ Τζώρναλ ανέφερε: «Ο Πρόεδρος Ρήγκαν λέει ότι σκέφτεται και μιλάει για τον Αρμαγεδδώνα, . . . αλλά δεν κάνει σχέδια γι’ αυτόν».

 3. (α) Τι είναι πραγματικά ο Αρμαγεδδών; (β) Ποια είναι η σημασία των «εσχάτων ημερών»;

³ Ναι, οι ηγέτες του κόσμου μιλούν για τον Αρμαγεδδώνα. Αλλά κατανοούν τι σημαίνει αυτή η Βιβλική λέξη; Προφανώς όχι, γιατί ο Αρμαγεδδώνας δεν είναι κάποιο ανθρωποποίητο ολοκαύτωμα. Είναι ο παγκόσμιος πόλεμος του Θεού μέσω του οποίου αυτός και ο σύντροφός του Βασιλιάς, Ιησούς Χριστός, εκτελούν κρίση πάνω στα κακά έθνη και στους κακούς ανθρώπους. Έρχεται σαν αποκορύφωμα των «εσχάτων ημερών». (Δανιήλ 10:14· Αποκάλυψις 16:14, 16) Και πώς πρέπει εμείς να κατανοήσουμε τις «έσχατες ημέρες»; Άλλες μεταφράσεις αποδίδουν την έκφραση αυτή «το τελευταίο μέρος των ημερών», «το τελικό τέλος των ημερών». (Ρόδερχαμ, Γιανγκ) Οι Εβραϊκές λέξεις που μεταφράζονται έτσι είναι αχαρίθ χαγιαμίμ. Σύμφωνα με το Θεολογικό Λεξικό της Παλαιάς Διαθήκης, έχουν συχνά την έννοια «Ο Καιρός του Τέλους», δείχνοντας όχι απλώς το μέλλον αλλά το «πώς η ιστορία θα αποκορυφωθεί, επομένως το αποτέλεσμά της».

 4. Πώς θα αποκορυφωθεί ο «Καιρός του Τέλους», και με ποιο αποτέλεσμα;

⁴ Για 70 περίπου χρόνια, η ανθρωπότητα ζει στη «συντέλεια του αιώνος», όπως προείπε ο Ιησούς στα εδάφια Ματθαίος 24:3–25:46. Αυτή η περίοδος, αρχίζοντας από το 1914, είναι ο «Καιρός του Τέλους» στη διάρκεια του οποίου τα γεγονότα προχωρούν προοδευτικά στο αποκορύφωμά τους. Αυτό θα γίνει στη «μεγάλη θλίψη» όταν καταστραφεί όλη η κακή οργάνωση του Σατανά. (Ματθαίος 24:21, 22) Το μεγαλειώδες αποτέλεσμα θα είναι η διεκδίκηση του αγίου ονόματος του Ιεχωβά.—Ιεζεκιήλ 38:16, 23.

Η Αγαθότητα του Ιεχωβά

 5. Ποια ενθαρρυντικά λόγια βρίσκονται στον Ωσηέ 3:5;

⁵ Ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός ενθάρρυνσης. Με τι θαυμάσιες διεγερτικές εκφράσεις είναι διάσπαρτος ο Λόγος του, η Αγία Γραφή! Μια τέτοια έκφραση βρίσκεται στον Ωσηέ 3:5, όπου λέει: «Μετά ταύτα θέλουσιν επιστρέψει οι υιοί Ισραήλ και θέλουσι ζητήσει Κύριον τον Θεόν αυτών και Δαβίδ τον βασιλέα αυτών· και θέλουσι φοβείσθαι τον Κύριον και την αγαθότητα αυτού εν ταις εσχάταις ημέραις (στο τελικό μέρος των ημερών, ΜΝΚ)».

 6. Πώς διαφέρει ο πνευματικός Ισραήλ από τις αιρέσεις του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου;

⁶ Ένα υπόλοιπο του Ισραήλ επέστρεψε το 537 π.Χ., από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα, για να ξαναρχίσει να λατρεύει τον Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Παρόμοια και στους σύγχρονους καιρούς, το 1919 το χρισμένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ ‘επέστρεψαν’ από την αιχμαλωσία στη Σατανική οργάνωση, για να ‘ζητήσουν θερμά τον Ιεχωβά τον Θεό τους’. Πόσο διαφέρουν αυτοί από τις αποστατικές αιρέσεις του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου! Καμιά από αυτές δεν θέλει να αναγνωρίσει τον Ιεχωβά σαν ‘Θεό τους’. Αντί να ‘ζητούν τον Ιεχωβά’, αποφεύγουν κάθε χρήση του ονόματός του.

 7. Πώς ο λαός του Ιεχωβά έχει τιμήσει το όνομά του;

⁷ Στις αρχές «των εσχάτων ημερών (του τελικού μέρους των ημερών, ΜΝΚ)», το τεύχος της Σκοπιάς 15 Ιανουαρίου 1926, δημοσίευσε το προκλητικό άρθρο «Τίνες Θα Τιμήσωσι τον Ιεχωβά;» Το επανασυναγμένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ απάντησαν όσια σ’ αυτή την κλήση, και το 1931 δέχτηκαν με χαρά το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησαΐας 43:10, 12) Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να υποστηρίζουν με εξέχοντα τρόπο το όνομα του Ιεχωβά μπροστά στους κατοίκους της γης. Το 1984 δημοσίευσαν, σε εκατομμύρια αντίτυπα σε πολλές γλώσσες, το ελκυστικό εικονογραφημένο βιβλιάριο με τίτλο Το Θείο Όνομα Που Θα Παραμείνει για Πάντα.

 8, 9. (α) Τι σημαίνει ‘θα ζητήσουν Δαβίδ τον βασιλιά τους’; (β) Πότε και πού ενθρονίστηκε ο Βασιλιάς; (γ) Πώς έφτασε να κατανοήσει ο λαός του Ιεχωβά το ζήτημα αυτό;

⁸ Ωστόσο, ο Ωσηέ προείπε επίσης ότι αυτοί οι πνευματικοί γιοι θα ‘επέστρεφαν και θα ζητούσαν πραγματικά τον Δαβίδ τον βασιλιά τους’. Ο κατά γράμμα Ισραήλ δεν είχε βασιλιά από την ανατροπή της Δαβιδικής δυναστείας το 607 π.Χ. Τότε άρχισαν 2.520 χρόνια άθεης διακυβέρνησης—«οι [προσδιορισμένοι, ΜΝΚ], καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24· Δανιήλ 4:16) Αλλά το 1914, όταν άρχισαν οι «έσχατες ημέρες (το τελικό μέρος των ημερών, ΜΝΚ)», ο Θεός ενθρόνισε Αυτόν που προεικονίστηκε από τον Δαβίδ—τον Ιησού Χριστό—σαν Βασιλιά στη Σιών, την «επουράνιο Ιερουσαλήμ».—Εβραίους 12:22· Ψαλμός 2:6.

⁹ Ο λαός του Ιεχωβά πάνω στη γη δεν το κατανόησε όλο αυτό αμέσως. Ωστόσο, η έρευνά τους για τον ‘Δαβίδ τον βασιλιά μας’ κορυφώθηκε όταν Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1925, δημοσίευσε το άρθρο «Η Γέννησις του Έθνους». Αυτό παρουσίαζε αναμφισβήτητη απόδειξη, που βασιζόταν στο 12 κεφάλαιο της Αποκάλυψης, ότι η Μεσσιανική Βασιλεία του Ιεχωβά γεννήθηκε στους ουρανούς το 1914 και ότι ο Χριστός τώρα ‘κυβερνάει ανάμεσα στους εχθρούς του’.—Ψαλμός 110:1, 2· 2:1-6.

10. (α) Ποιοι ‘ζητούν τον Ιεχωβά’, και πώς; (β) Γιατί είναι πολύ σπουδαίος σήμερα ‘ο φόβος του Ιεχωβά’;

¹⁰ Το χρισμένο υπόλοιπο, και όλοι πραγματικά εκείνοι που κάνουν αφιέρωση στον Ιεχωβά, συναισθάνονται βαθιά τις αμαρτίες που έκαναν προηγουμένως. Ταπεινά, ‘φοβούνται τον Ιεχωβά’, ζητώντας συγχώρηση για τις προηγούμενες αμαρτίες τους. Και τώρα, καθώς οι «έσχατες ημέρες» προχωρούν προς το αποκορύφωμά τους, αυτοί που αγαπούν τον Ιεχωβά προσέχουν ολοένα και περισσότερο να μην παρανομήσουν ενάντια στον Ιεχωβά και στους δίκαιους νόμους του. Πρέπει να συνεχίσουμε ‘να φοβούμαστε τον Ιεχωβά’, δαμάζοντας τα σώματά μας για να βρούμε σωτηρία στη Νέα Τάξη του Θεού. (1 Κορινθίους 9:27) Πρέπει να θυμούμαστε πάντα ότι «αρχή σοφίας φόβος Κυρίου».—Ψαλμός 111:10.

11. (α) Από ποια άποψη ο Ιεχωβά είναι καλός; (β) Γιατί πρέπει να ‘φοβούμαστε την αγαθοσύνη του Ιεχωβά’;

¹¹ Πώς, όμως, μπορούμε να ‘φοβούμαστε την αγαθοσύνη του’; Ο Ιεχωβά είναι απόλυτα καλός. Είναι η προσωποποίηση της ηθικής εξοχότητας. Είναι πλήρης ώστε να προνοεί για κάθε μας ανάγκη. Έτσι, μπορούμε με εμπιστοσύνη να λέμε σαν τον Δαβίδ: «Ο Κύριος είναι ο ποιμήν μου· δεν θέλω στερηθή ουδενός . . . Βεβαίως χάρις και έλεος θέλουσι με ακολουθεί πάσας τας ημέρας της ζωής μου». (Ψαλμός 23:1-6) Τώρα, και μέχρι το τέλος των «εσχάτων ημερών», πρέπει να ‘φοβούμαστε την αγαθοσύνη του Ιεχωβά’, με την πεποίθηση ότι οι αμαρτίες μας θα καλυφθούν από την πολύτιμη θυσία του Γιου του, του Ιησού. (1 Ιωάννου 2:1, 2) Με ευγνωμοσύνη λέμε: «Κύριε, . . . πόσον μεγάλη είναι η αγαθότης σου, την οποίαν εφύλαξας εις τους φοβουμένους σε»!—Ψαλμός 31:17, 19.

12. (α) Πώς μπορούμε να μιμηθούμε την αγαθοσύνη του Ιεχωβά; (β) Γιατί είναι απαραίτητο να το κάνουμε αυτό;

¹² Καθώς ο κόσμος του Σατανά βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο βούρκο της κακίας, είθε εμείς να μιμούμαστε την αγαθότητα του Ιεχωβά με το να γνωστοποιούμε στους γείτονές μας τα καλά νέα της Βασιλείας και με το να εκδηλώνουμε στη ζωή μας θεοσεβείς ιδιότητες. Είθε να καλλιεργούμε πραγματικά τους καρπούς του πνεύματος, στους οποίους περιλαμβάνεται η αγαθοσύνη, σε όλες μας τις σχέσεις—στις οικογένειές μας, στις εκκλησίες μας, και στις επαφές μας με ανθρώπους του κόσμου. (Γαλάτας 5:22, 23· Ψαλμός 119:65-68) Είναι απαραίτητο να το κάνουμε αυτό αν θέλουμε να επιζήσουμε από ‘το τελικό μέρος των ημερών’.

Πατριαρχική Συμβουλή

13. (α) Ποιοι σήμερα μπορούν να ωφεληθούν αν λάβουν υπόψη τους την επιθανάτια προφητεία του Ιακώβ; (β) Ποια συμβουλή περιέχει αυτή η προφητεία;

¹³ Πριν από 3.700 χρόνια, ο πατριάρχης Ιακώβ (που λεγόταν επίσης και Ισραήλ) είπε μια επιθανάτια προφητεία. Απευθυνόμενος στους 12 γιους του, τους αρχηγούς των φυλών Ισραήλ, είπε: «Συνάχθητε, διά να σας αναγγείλω τι μέλλει να συμβή εις εσάς εν ταις εσχάταις ημέραις (στο τελικό μέρος των ημερών, ΜΝΚ)». Τα λόγια του εφαρμόζονται σήμερα στους απομένοντες από τον πνευματικό Ισραήλ και κατ’ επέκταση στους συντρόφους τους, στα «άλλα πρόβατα». Κανένας από αυτούς δεν μπορεί να αψηφήσει τους ηθικούς νόμους του Ιεχωβά χωρίς να τιμωρηθεί, όπως συνέβη με τον Ρουβήν, ούτε μπορούν να αφήνουν χώρο για βίαιες διαθέσεις όμοιες με τις διαθέσεις του Συμεών και του Λευί. Αντίθετα, πρέπει να καλλιεργούν ιδιότητες όπως θάρρος, εξάρτιση από τον Ιεχωβά και καρποφορία, όπως εκδήλωσαν και άλλοι γιοι του Ισραήλ.—Γένεσις 49:1, 3-7, 9, 18, 22· Ιωάννης 10:16· παράβαλε 2 Πέτρου 1:8-11.a

14. Ποιες δυο σχετικές προφητείες για τον «Καιρό του Τέλους» παρέχουν συμβουλή ιδιαίτερα για τα «άλλα πρόβατα»;

¹⁴ Ωστόσο, παρέχεται ιδιαίτερη συμβουλή για τα «άλλα πρόβατα» που έχουν την προοπτική να επιζήσουν από τον «Καιρό του Τέλους». Τη βρίσκουμε αυτή να αναφέρεται, για έμφαση, σε δυο σχετικές Βιβλικές προφητείες, στο Ησαΐας 2:2-5 και στο Μιχαίας 4:1-5.

Συρρέοντας στον Οίκο του Θεού

15. (α) Πώς έχει εκπληρωθεί το εδάφιο Ησαΐας 2:2; (β) Ποια διαφορά βλέπουν τώρα οι πραείς, και πώς ανταποκρίνονται;

¹⁵ Το εδάφιο Ησαΐας 2:2 λέει: «Εν ταις εσχάταις ημέραις (στο τελικό μέρος των ημερών, ΜΝΚ) το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών· και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό». Για περισσότερο από 50 χρόνια, από το 1935, αυτά τα ‘επιθυμητά από όλα τα έθνη’ συνάγονται στον οίκο λατρείας του Ιεχωβά, ‘γεμίζοντας τον οίκο αυτό με δόξα’. Αυτή η ‘συρροή’ φαίνεται να αυξάνεται καθώς οι «έσχατες ημέρες» πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο στο αποκορύφωμά τους. Το συμβολικό όρος της αγνής λατρείας του Ιεχωβά γίνεται εμφανές, έτσι ώστε οι πραείς μπορούν να δουν πόσο διαφέρει από τα αιρετικά ‘όρη’ και ‘βουνά’ του ανεκτικού κόσμου του Σατανά. Αυτοί ‘εξέρχονται’ από την ψεύτικη θρησκεία και τρέχουν γρήγορα κατά αυξανόμενους αριθμούς στο όρος λατρείας του Ιεχωβά.—Αγγαίος 2:7· Αποκάλυψις 18:2, 4, 5· Ψαλμός 37:10, 11.

16. (α) Σε ποια πρόσκληση απαντούν τώρα οι πραείς; (β) Πώς εκπληρώνει ο Ιεχωβά την υπόσχεσή του να ‘το επιταχύνει αυτό’;

¹⁶ Αυτοί οι πραείς απαντούν στην πρόσκληση του εδαφίου Ησαΐας 2:3: «Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ». Ήδη, ο Ιεχωβά εκπληρώνει την υπόσχεσή του να «επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού». (Ησαΐας 60:22) Ένας αυξανόμενος «όχλος πολύς . . . εκ παντός έθνους» συρρέει στη λατρεία του Ιεχωβά. Απ’ αυτούς, 138.540 βαφτίστηκαν το 1982· 161.896 το 1983· και 179.421 το 1984. Θέλουν να διασωθούν από τις «έσχατες ημέρες».—Αποκάλυψις 7:9, 14.

17. (α) Πώς μπορούν οι νέοι Μάρτυρες να δείξουν εκτίμηση για την αγαθοσύνη του Ιεχωβά; (β) Σε ποιες θετικές εντολές πρέπει όλοι μας να υπακούμε;

¹⁷ Αυτοί οι νέοι Μάρτυρες εκτιμούν την αγαθοσύνη του Ιεχωβά που τους έφερε στο φως της αλήθειας, και επιθυμούν θερμά να δείξουν αγαθοσύνη σε άλλους. Δέχονται ευχαρίστως την εκπαίδευση που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του. Ο Νόμος του Μωυσή περιείχε πολλά ‘δεν πρέπει’, και ο Ισραήλ έπρεπε να τα τηρεί κατάλληλα όλα αυτά. (Βλέπε Έξοδος 20:3-17.) Αλλά οι δυο μεγάλες εντολές για τους Χριστιανούς, όπως τις ανέφερε ο Ιησούς, είναι θετικές εντολές να ‘αγαπάμε Ιεχωβά τον Θεό μας με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη, και τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας’. (Μάρκος 12:29-31) Ενωμένα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπακούνε τώρα στον «νόμο» που στέλνει ο Θεός από την «επουράνιο Ιερουσαλήμ», με το να εφαρμόζουν τους δίκαιους κανόνες του.

18. (α) Ποια είδη κανόνων πρέπει να τηρούμε; (β) Τι ωφελούμαστε αν υπακούμε σε υγιείς κανόνες;

¹⁸ Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι ο λαός του Ιεχωβά δεν χρειάζεται να τηρεί κανένα κανόνα. Ο απόστολος Παύλος μάς υπενθυμίζει: «Πάντα ας γίνωνται ευσχημόνως και κατά τάξιν». (1 Κορινθίους 14:40) Μερικοί κανόνες μπορεί να είναι απαραίτητοι στις Αίθουσές μας Βασιλείας, όπως για παράδειγμα, να κάνουμε οικονομία στο ρεύμα που χρησιμοποιούμε ή να μην αφήνουμε τα μικρά παιδιά να χρησιμοποιούν τον οίκο λατρείας του Θεού σαν παιδική χαρά μετά τις συναθροίσεις. Οι αρχηγοί των οικογενειών ίσως πρέπει να κάνουν μερικές εύτακτες διευθετήσεις όπως το να εξετάζεται τακτικά το εδάφιο της ημέρας στο σπίτι. Στις οικογένειες Μπέθελ υπάρχουν κανόνες, που απαιτούν από τα μέλη της οικογένειας να στολίζουν τα καλά νέα με σεμνό ντύσιμο και χτένισμα. (1 Τιμόθεον 2:9) Τα «βιβλία» που θα ανοιχτούν στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Ιησού θα περιέχουν χωρίς αμφιβολία κανόνες που θα ωφελήσουν το ανθρώπινο γένος. Είναι καλό να συνηθίσουμε τώρα να υπακούμε στους υγιείς κανόνες που γίνονται για να υπάρχει τάξη, και από σεβασμό για τους άλλους.—Αποκάλυψις 20:12· 1 Κορινθίους 10:24· Φιλιππησίους 2:3, 4.

Σ’ Αυτό τον Κόσμο της Βίας

19, 20. (α) Πώς αντέδρασε ο λαός του Ιεχωβά στην αρχή που βρίσκεται στο εδάφιο Μιχαίας 4:3; (β) Πώς τους ωφελεί αυτό στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών»;

¹⁹ Προχωρούμε γοργά στον καιρό που το χέρι κάθε ανθρώπου «θέλει εγείρεσθαι κατά της χειρός του πλησίον αυτού». (Ζαχαρίας 14:13) Καθώς ο κόσμος γίνεται ολοένα και πιο άνομος και βίαιος, πώς αντιδρά ο λαός του Ιεχωβά; Ενεργούν σύμφωνα με το Μιχαίας 4:3 που λέει: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απορρίπτουν κάθε είδος βίας. «Ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον». Χωρίς αμφιβολία, αυτό θα εξακολουθήσει να είναι προς όφελός τους στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών (του τελικού μέρους των ημερών, ΜΝΚ)». Ήδη έχει γίνει αυτό.

²⁰ Για παράδειγμα, όταν το περιοδικό Σκοπιά της 15ης Νοεμβρίου 1983 τόνιζε ότι τα όπλα δεν ήταν για Χριστιανούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νέα Καληδονία απαλλάχθηκαν από τα πυροβόλα όπλα τους. Σύντομα μετά απ’ αυτό, μια τοπική πολιτική ομάδα έκανε έρευνα σε μια πόλη, καίγοντας κάθε σπίτι στο οποίο έβρισκαν πυροβόλα όπλα. Αλλά κανένα σπίτι Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν καταστράφηκε. Η καλύτερη άμυνα συχνά είναι το να γίνει γνωστή η ουδετερότητα, όπως αποδείχθηκε αυτό αληθινό στη Βόρεια Ιρλανδία, στο Λίβανο, στη Ζιμπάμπουε, και σε άλλες χώρες.

21. (α) Σε ποια πρόσκληση πρέπει να απαντήσουμε, και ποια απόφαση πρέπει να πάρουμε αν θέλουμε να είμαστε αληθινά μακάριοι; (β) Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι συμμετέχουμε στην αγαθοσύνη του Ιεχωβά;

²¹ Είμαστε μακάριοι αν απαντήσουμε στην πρόσκληση του Ησαΐας 2:5: «Έλθετε και ας περιπατήσωμεν εν τω φωτί του Κυρίου»! Μακάριοι, επίσης, είμαστε όλοι εμείς που συμμεριζόμαστε τη σταθερή απόφαση που εξέφρασε ο προφήτης Μιχαίας ο οποίος, αφού περιέγραψε την παραδεισένια ασφάλεια και ειρήνη που υπάρχει ανάμεσα στο λαό του Θεού, συνεχίζει και λέει: «Διότι πάντες οι λαοί θέλουσι περιπατεί έκαστος εν τω ονόματι του θεού αυτού· ημείς δε θέλομεν περιπατεί εν τω ονόματι Κυρίου του Θεού ημών εις τον αιώνα και εις τον αιώνα». Ασφαλώς ο Ιεχωβά θα δείξει την αγαθοσύνη του σε όλους εμάς που συνεχίζουμε με ενότητα και ειρήνη την αληθινή μας λατρεία, για να επιβιώσουμε μέσα από το ‘τελικό μέρος των ημερών’.

[Υποσημειώσεις]

Ερωτήσεις για Ανακεφαλαίωση

◻ Τι καταλαβαίνετε με τις «έσχατες ημέρες (το τελικό μέρος των ημερών, ΜΝΚ)»;

◻ Πώς μπορούμε να ‘ζητάμε τον Ιεχωβά και την αγαθοσύνη του’;

◻ Ποια καθοδηγία παρέχει η επιθανάτια προφητεία του Ιακώβ;

◻ Ποια θετικά βήματα μπορούμε να κάνουμε σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 2:2-5 και Μιχαίας 4:1-5;

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Ο Ωσηέ μάς ενθαρρύνει να μιμηθούμε την αγαθοσύνη του Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Ο Ιακώβ περιγράφει επιθυμητές και μη επιθυμητές ιδιότητες

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Ο Ησαΐας μάς προσκαλεί να ‘περπατάμε στο φως του Ιεχωβά’

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Μιχαίας μάς ενθαρρύνει να ‘περπατάμε στο όνομα του Ιεχωβά για πάντα’