Η Συνείδησίς σας Προς τον Ιεχωβά

«Ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία [επερώτημα, κείμενον] της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν.»—1 Πέτρ. 3:21.

 1. (α) Ποια ουσιώδη πράγματα γνωρίζουν οι μαθηταί; (β) Ποια απόφασι έχουν λάβει; (γ) Γιατί το βάπτισμα είναι ένα πρωταρχικό βήμα υπακοής;

ΜΑΘΗΤΑΙ είναι εκείνοι που διδάσκονται και, ως τέτοιοι, γνωρίζουν εκείνα, τα οποία παρήγγειλε ο Ιησούς. Επομένως, γνωρίζουν τις υποχρεώσεις των σχετικά με τους ηθικούς κανόνες της Χριστιανικής οργανώσεως του Ιεχωβά και τις Γραφικές ευθύνες και απαιτήσεις που σχετίζονται με τη διακονία του ευαγγελίου, το άγγελμα της βασιλείας του Ιεχωβά, όπως εκτίθεται στη Βίβλο του. Η απόφασις και η πράξις της αφιερώσεως έχουν ήδη λάβει χώραν προτού η αφιέρωσις συμβολισθή με το εν ύδατι βάπτισμα. Έτσι το βάπτισμα είναι ένα αρχικό βήμα υπακοής απ’ εκείνους που είναι κατάλληλοι. Μ’ αυτό, δηλαδή, με το σύμβολο τής αφιερώσεως, ο μαθητής εκφράζει μια αίτησι στον Θεό για μια καλή, στενή σχέσι μαζί του.

2, 3. Στο βάπτισμα ποιο επερώτημα ή παράκλησι στον Θεό κάνει ο μαθητής;

² «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός.» (Ματθ. 28:19) Αυτή η εντολή δείχνει τη στενή σχέσι με τον Ιεχωβά, στην οποία λαμβάνεται ο κατάλληλα βαπτισμένος μαθητής. Όπως έχομε παρατηρήσει, το εν ύδατι βάπτισμα δεν συμβολίζει ‘αποβολήν ακαθαρσίας της σαρκός.’ Δεν εξεικονίζει τον καθαρισμό μας από τις αμαρτίες μας μέσω του αίματος του Ιησού Χριστού, για τον οποίο καθαρισμό γίνεται λόγος στα εδάφια 1 Ιωάννου 1:7 και Αποκάλυψις 1:5. Μάλλον το εν ύδατι βάπτισμα εκφράζει ένα «επερώτημα αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν.» «Η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ζην ολίγαι (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος· του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον (ουχί αποβολή τής ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία [επερώτημα, κείμενον] της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν,) διά της αναστάσεως, Ιησού Χριστού.» (1 Πέτρ. 3:20, 21) Ο Πέτρος, με το ν’ αναφέρη ότι ο παγγήινος κατακλυσμός των ημερών του Νώε του εδημιούργησε τη σκέψι του εν ύδατι βαπτίσματος, έλεγε ότι ένα αντίτυπο της εισόδου στην κιβωτό πριν από τον κατακλυσμό ήταν το εν ύδατι βάπτισμα, όπως εκείνο που αυτός είχε οδηγία να τελή. Αλλά πώς γίνεται αυτό το «επερώτημα αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν»;

³ Είναι ένα επερώτημα ή παράκλησις που γίνεται στον Θεόν με την παρουσίασι του εαυτού μας στον Θεόν με πλήρη αφιέρωσι σ’ αυτόν μέσω του Ιησού Χριστού. Σχετικά μ’ αυτό ο Δρ Α. Τ. Ρόμπερτσον λέγει στο βιβλίο του Εικόνες με Λόγια στην Καινή Διαθήκη, Τόμ 6: «Αυτή πρέπει να είναι η έννοια εδώ, δηλαδή, μια ευχή αφιερώσεως στον Θεό κατόπιν ερεύνης, και ύστερ’ από μετάνοια και μεταστροφή στον Θεό και η εκτέλεσις τώρα μιας δημοσίας διακηρύξεως αυτού του γεγονότος μέσω του βαπτίσματος (του συμβόλου της προηγουμένης εσωτερικής αλλαγής της καρδιάς).»

 4. Όσον αφορά την συνείδησι, ποια αλλαγή κάνει ο μαθητής από ‘τον παρελθόντα καιρόν του βίου’;

⁴ Έτσι ο μαθητής—σεις, αν είσθε ένας μαθητής, κάποτε είχατε κακή συνείδησι προς τον Θεό, άλλα τώρα, με το να έχετε δεχθή το ευαγγέλιον της σωτηρίας, επιθυμείτε να έχετε καλή συνείδησι προς αυτόν, και γι’ αυτό τον σκοπό υποβάλλετε παράκλησι στον Θεό για αγαθή συνείδησι με το να παρουσιάσετε τον εαυτό σας σ’ αυτόν σε πλήρη αφιέρωσι. «Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών.» (1 Πέτρ. 3:21-4:6) Με την αφιέρωσι υποβάλλομε παράκλησι στον Θεό για αγαθή συνείδησι και, ύστερ’ από την αφιέρωσί μας, η παράκλησίς μας ολοκληρώνεται με το εν ύδατι βάπτισμα. Έτσι συμβολίζομε αυτή την αφιέρωσι με το εν ύδατι βάπτισμα, και λαμβάνομε την αγαθή συνείδησι, για την οποία έχομε υποβάλει παράκλησι. Η όλη διευθέτησις του Θεού για το βάπτισμα μας αποκόπτει, μας ελευθερώνει, απ’ αυτόν τον αμαρτωλό, ασυνείδητο, καταδικασμένο κόσμο του ανθρωπίνου γένους. Θέλετε να έχετε αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού; Νομίζετε ότι μπορείτε να την αποκτήσετε χωρίς την αφιέρωσι σ’ αυτόν και το εν ύδατι βάπτισμα ;

 5. Επομένως, εν ονόματι τίνος πρώτον βαπτίζεται ο μαθητής; Γιατί;

⁵ Αυτό δείχνει τη στενή σχέσι με τον Ιεχωβά, στου οποίου το όνομα πρώτα βαπτίζεται ο μαθητής. Το αφιερωμένο άτομο οφείλει ν’ αναγνωρίση ότι ο Θεός είναι Ένας πατέρας, μολονότι πολλές θρησκείες δεν παραδέχονται αυτό το Γραφικό γεγονός. Το όνομα του Πατρός πρέπει να υποστηρίζεται. «Συ, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είναι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.» (Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ) «Διότι μετά σου είναι η πηγή της ζωής.»—Ψαλμ. 36:9.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ;

 6. (α) Από ποιον έλαβε ο Υιός την επίσημη εξουσία του; (6) Γιατί βάπτισμα εις το όνομα του Υιού;

⁶ Αυτός ο Πατήρ έχει ένα πολύ αγαπητόν Υιό. «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε . . . βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του. . . Υιού.» (Ματθ. 28:19) Εμείς πρέπει ν’ ακολουθήσουμε τα βήματά του. Σχετικά μ’ αυτόν τα εδάφια Φιλιππησίους 2:9-11 λέγουν: «Ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα· διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθόνιων και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.» Η πράξις του βαπτίσματος σημαίνει ν’ ακολουθή ένα άτομο το παράδειγμα που ετέθη απ’ αυτόν τον Υιόν του Θεού, και αυτός είναι το κατάλληλο παράδειγμα για ν’ ακολουθήση ένα άτομο, διότι, όπως λέγει ο Ουράνιος Πατήρ του: «Ιδού, έδωκα αυτόν μαρτύριον εις τους λαούς, άρχοντα και προστάττοντα εις τους λαούς.» (Ησ. 55:4) «Έχει γεγραμμένον το όνομα, Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.» (Αποκάλ. 19:16) «Είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς.»—1 Τιμ. 2:5.

 7. (α) Για ποιο πράγμα ευθύνεται ο Υιός; (β) Ποια αναγνώρισι δείχνει ο μαθητής με το βάπτισμα;

⁷ Η σωτηρία, την οποία ελπίζομε και στην οποία πιστεύομε και για την οποία τελικά μεσολαβεί υπέρ ημών με ιερατικό αξίωμα, εξαρτάται απ’ αυτόν ως την μεγάλη προμήθεια του Ιεχωβά. Αυτό το σημείο ετόνιζε ο Παύλος, όταν έγραφε: «Κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν, ονομασθείς υπό του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.» (Εβρ. 5:9, 10) Το να βυθισθή, επομένως, ένα άτομο στο ύδωρ εν ονόματι αυτού που κατέχει υψηλό αξίωμα, δείχνει ότι η αφιέρωσις στον Ιεχωβά περιλαμβάνει την αναγνώρισι του Υιού του και γίνεται μ’ εκτίμησι του γεγονότος ότι η σχέσις του με τον Ιεχωβά Θεό είναι μέσω του Υιού, του Χριστού Ιησού, και το άτομο ομολογεί την κυριότητά του, προς δόξαν του Θεού Πατρός. Αντιλαμβανόμεθα, λοιπόν, καλά ότι δεν είναι ζήτημα να γίνη βρέξιμο ενός ατόμου με νερό άλλα ότι η θυσία του Χριστού είναι η βάσις της σωτηρίας μας και της συγχωρήσεως των αμαρτιών μας. Έτσι μ’ ευφροσύνη αναγνωρίζομε την θέσι εξουσίας, το Αρχιερατικό υπούργημα, του Υιού.

 8. Εκτός από το να έχη γνώσι, τι απαιτείται από τον μαθητή;

⁸ Ως ακόλουθοι του Υιού οι μαθηταί οφείλουν όχι μόνο να γνωρίζουν τις Γραφικές απαιτήσεις σχετικά με την διαγωγή και την ηθική, αλλά να ζουν, επίσης, σύμφωνα μ’ αυτές, με το να έχουν προσαρμόσει την ιδιωτική των ζωή στους υψηλούς κανόνες που εκτίθενται στον Λόγο του Θεού για όλα τα ζητήματα, και να έχουν ελευθερωθή από διαγωγή, θρησκείες ή επιχειρήσεις που συγκρούονται με τις αρχές της Βίβλου. Οποιοσδήποτε έχει υπ’ όψιν του να βαπτισθή, οφείλει πρώτα ν’ αποκτήση ακριβή γνώσι τουλάχιστον των βασικών διδασκαλιών της Γραφής, πράγμα που είναι σε αρμονία με τις οδηγίες του Ιησού να μαθητεύωμε πρώτα, και κατόπιν να βαπτίζωμε αυτούς.

ΑΛΑΝΘΑΣΤΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ

 9. Εξηγήστε στο όνομα τίνος βαπτίζεται τρίτον ο μαθητής.

⁹ «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του . . . αγίου πνεύματος.» (Ματθ. 28:19) Το άγιον πνεύμα δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά είναι η ενεργός δύναμις του Ιεχωβά Θεού που εκτελεί το θέλημά του και είναι ουσιώδες στον μαθητή για την πιστή εκτέλεσι της αφιερώσεώς του στον Ιεχωβά. Σχετικά με το άγιο πνεύμα ο Ιησούς είχε δηλώσει: «Θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον παράκλητον, δια να μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα, το πνεύμα της αληθείας.» (Ιωάν. 14:16, 17) Ο Λόγος του Θεού, για την καθοδήγησι του Χριστιανού, αναφέρεται ως η ‘μάχαιρα του πνεύματος’ (Εφεσ. 6:17), και ομοίως η Βίβλος σχετίζεται από τον Πέτρο με το πνεύμα του Θεού: «Δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.»—2 Πέτρ. 1:21.

10. (α) Αναφέρετε μερικά επιτεύγματα που έγιναν μέσω του αγίου πνεύματος. (β) Ποια είναι η σπουδαιότης του βαπτίσματος στο όνομά του; (γ) Τι είναι διαθέσιμο στο νέο μαθητή, και πώς αυτό σχετίζεται με το βάπτισμα;

¹⁰ Το πνεύμα του Θεού προμηθεύει τον Λόγο του, διαφυλάττει τον Λόγο της αληθείας του, τον αποκαλύπτει, καθιστά τους δούλους του ικανούς να τον κατανοούν, κι εξουσιοδοτεί τους ακολούθους του Χριστού Ιησού για τη διακονία του Λόγου του Θεού. (1 Κορ. 2:10) Ένας που βαπτίζεται κατάλληλα στο όνομα του αγίου πνεύματος οφείλει ν’ αναγνωρίση τις υποχρεώσεις που βαρύνουν τους Χριστιανούς στο να είναι διάκονοι του ευαγγελίου και ως ένας τέτοιος διάκονος οφείλει να συμμετέχη στο μεγάλο παγκόσμιο έργο της μαθητεύσεως άλλων, διδάσκοντας με τη σειρά του αυτούς. Αυτό σημαίνει συνεργασία με την εκκλησία του λαού του Θεού και σύνδεσι μ’αυτήν, για να επωφελήται απ’ όλες τις καλές προμήθειες που γίνονται μέσω της εκκλησίας, επάνω στην οποία υπάρχει το πνεύμα του Θεού για την πνευματική ευημερία όλων εκείνων που υπάρχουν εκεί. Πράγματι, καθώς ένα άτομο σκέπτεται να γίνη μαθητής και φθάνει στο σημείο ν’ αφιερωθή στον Ιεχωβά, θα κάμη ανασκόπησι, μαζί με τους διακονικούς υπηρέτας στην εκκλησιαστική οργάνωσι, του βιβλίου «Ο Λόγος Σου Είναι Λύχνος εις Τους Πόδας Μου.» Αυτή η πληροφοριακή Έκδοσις της Σκοπιάς περιλαμβάνει ογδόντα βασικές διδασκαλίες της Βίβλου. Αυτές πρέπει να εξετάζωνται, μία κάθε φορά, έτσι ώστε να γίνη γνωστό σ’ όλους, στον υποψήφιο για τη βύθισι στο ύδωρ καθώς και στους συντρόφους του στη Χριστιανική εκκλησία, ότι αυτός που επιθυμεί να συμβολίση την αφιέρωσί του έχει κατανόησι και εκτίμησι αυτών των βασικών διδασκαλιών του Λόγου του Θεού.

11. Πόσο σημαντική είναι η αγιότης του πνεύματος;

¹¹ Το να έχη ένα άτομο υπ’ όψιν του ότι το βάπτισμα γίνεται εις το όνομα του αγίου πνεύματος, ότι ο Λόγος του Θεού έχει παραχθή και διαφυλαχθή με το άγιο πνεύμα του, επίσης ότι το πνεύμα του είναι άγιον και δεν προέρχεται από τους δαίμονας, είναι ουσιώδες, έτσι ώστε να πρέπει να συμμορφώνεται ένας στις κατευθύνσεις του και όχι ν’ ανθίσταται σ’ αυτές.

12. Σε αντίθεσι με τις δαιμονικής προελεύσεως διδασκαλίες, ποιες βασικές αλήθειες οφείλει να γνωρίζη ο μαθητής;

¹² Η κατάλληλη Χριστιανική διαγωγή εισχωρεί σ’ όλες τις φάσεις της ζωής, ιδιωτικής και δημοσίας, κι έτσι είναι ανάγκη να υπάρχη αυτή η ανασκόπησις των βασικών διδασκαλιών των Γραφών των σχετικών με τη Βασιλεία, την προσευχή, τη Χριστιανική διακονία της εποχής μας, την εκκλησία, τον εχθρό του Θεού και των Χριστιανών, Σατανάν ή Διάβολον, τους δαίμονας, τον Αρμαγεδδώνα, την ψυχή, την αμαρτία, την ανάστασι, την κατάλληλη διαγωγή, την ηθική καθαρότητα, την ιερότητα του αίματος, την θεοκρατική διαγωγή μέσα στον οικογενειακό κύκλο και τη σχέσι του Χριστιανού ως ατόμου με τους ομοίους με αυτόν δούλους του Θεού και τους ανθρώπους γενικά. Επίσης, οφείλει να γνωρίζη γιατί ένα άτομο που έχει κάμει αφιέρωσι στον Θεό πρέπει να βαπτισθή για να την συμβολίση.

13. Ποια εκπλήρωσι έχουν τα εδάφια Ιωήλ 2:28, 29, και αυτό ποια σχετική εκπλήρωσι των εδαφίων 30-32 προαγγέλλει;

¹³ Το να βαπτισθή ένας εις το όνομα του αγίου πνεύματος περιλαμβάνει, επίσης, εκτίμησι της εκπληρώσεως της προφητείας των εδαφίων Ιωήλ 2:28, 29: «Θέλω εκχέει το πνεύμα μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας, και αι θυγατέρες σας· οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις, Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου.» Με μια πρώτη και τμηματική εκπλήρωσι στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία την Πεντηκοστή, όταν το πνεύμα του Θεού επήλθε στο λαό του, που ήταν συνηγμένος εκεί (Πράξ. 2:1-4), η προφητεία του Ιωήλ εκπληρώνεται πλήρως στις ημέρες μας. Η τελική έκχυσις του πνεύματος του Θεού στους αφιερωμένους δούλους του σ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρόν’ προαγγέλλει την βεβαία εκπλήρωσι του υπολοίπου της προφητείας του Ιωήλ και δείχνει την καταστροφή της μεγάλης παγκοσμίου οργανώσεως, η οποία είναι εχθρά του Ιεχωβά και της βασιλείας του. (Ιωήλ 2:30-32· Δαν. 12:4) Εκείνοι, οι οποίοι βαπτίζονται, οφείλουν να το εκτιμήσουν αυτό κι ενεργώντας έτσι οφείλουν να υπηρετούν σε αρμονία με το άγιον πνεύμα, αποχωρισμένοι από την παγκόσμιον οργάνωσι του ανθρωπίνου γένους που δεν είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά.

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

14. Συνδέστε την αρχή των εδαφίων 1 Πέτρου 4:12-14 με τον ‘πολύν όχλον’ των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9, 10.

¹⁴ «Αγαπητοί, μη παραξενεύεσθε δια τον βασανισμόν τον γινόμενον εις εσάς προς δοκιμασίαν, ως εάν συνέβαινεν εις εσάς παράδοξόν τι· αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή, χαρήτε αγαλλιώμενοι. Εάν ονειδίζεσθε δια το όνομα του Χριστού, είσθε μακάριοι· διότι το πνεύμα της δόξης και το του Θεού αναπαύεται εφ’ υμάς.» (1 Πέτρ. 4:12-14) Η αρχή αυτών των λόγων, που απευθύνονται στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία, εφαρμόζεται σ’ αυτούς που γίνονται μαθηταί στην εποχή μας. Αυτοί δεν πρέπει να παραξενεύωνται. Κατανοούν την κατάστασι, βλέποντας την κίνησι του Ιεχωβά εναντίον των εχθρών του. Επωφελούνται πλήρως από το προνόμιο της προσευχής, για να έχουν την υποστήριξι του Ιεχωβά στη διακράτησι της ακεραιότητάς των, εκδηλώνοντας την αξία τού πολλού όχλου των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9, 10. «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνιού, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών και κράζοντας μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνιού.»

15. Ποια επιβεβαίωσι της εντολής του Ιησού για βάπτισμα παρέχει η προέλευσις του ‘πολλού όχλου’ των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9, 10;

¹⁵ Η προέλευσις εκείνων που αποτελούν τον ‘πολύν όχλον’—«εκ παντός έθνους»—επιβεβαιώνει το γεγονός ότι σε υπακοή προς την εντολή του Ιησού μαθηταί γίνονται απ’ όλα τα έθνη. Ο ‘πολύς όχλος’ του 7ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως αποτελείται από αφιερωμένα, βαπτισμένα άτομα, μαθητάς του Χριστού που έχουν ελπίδα ενός επιγείου Παραδείσου. Έτσι για να βρεθήτε σεις σ’ αυτή την ευνοημένη τάξι πρέπει ν’ αναλάβετε αυτά τα βήματα λατρείας.

16. Ποια είναι η αξία που εκδηλώνεται από τον ‘πολύν όχλον’ των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9, 10;

¹⁶ Οι αφιερωμένοι μαθηταί αποτελούν στόχο διωγμού από τον Σατανά ή Διάβολο που χρησιμοποιεί γι’ αυτό την οργάνωσί του. Έτσι με τη διακράτησι ακεραιότητος και με εγκαρτέρησι σ’ αυτή τη θλίψι, με το να συνεχίζουν πιστά να χαιρετούν τον Ιεχωβά Θεό ως Υπέρτατον Κυρίαρχον και ν’ αποδίδουν τη σωτηρία των σ’ αυτόν και στο Αρνίον του, εκείνοι που ανήκουν στον ‘πολύν όχλον’ λαμβάνουν τελικά σωτηρία, ακόμη και μέσ’ από την επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος, με το να επιζήσουν απ’ αυτή. Τι ευνοϊκή θέσι κατέχουν αυτοί, και στον παρόντα καιρό και στο μέλλον! Τι αξιόλογο και αξιέπαινο επίτευγμα της πίστεως και της πιστότητος των που καταλήγει στη σωτηρία των!

17. Ποια συνέπεια απαιτείται από τον μαθητή, και πώς η προσευχή συντελεί σ’ αυτό;

¹⁷ Πράγματι εκείνος που είναι μαθητής του Ιησού είναι ένα άτομο, που όχι μόνο μαθαίνει τον λόγον αλλά παραμένει σ’ αυτόν τον λόγον. «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου· και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» (Ιωάν. 8:31, 32) Η λεωφόρος της προσευχής για τη διακράτησι ακεραιότητος είναι ουσιώδης γι’ αυτό τον σκοπό, και η προσευχή πρέπει να γίνεται για τον αγιασμό του ονόματος του Θεού (Λουκ. 11:2), για την βασιλεία του Θεού (Λουκ. 11:2), για να γίνη το θέλημα του Θεού (Ματθ. 6:10· 26:42), για τις υλικές ανάγκες της ημέρας (Λουκ. 11:3), για συγχώρησι (Λουκ. 11:4· Δαν. 9:19), γι’ απελευθέρωσι από τους πειρασμούς του πονηρού (Ματθ. 6:13), για γνώσι του θελήματος του Θεού, για σοφία και κατανόησι (Φιλιππησ. 1:9· Ιάκ. 1:5· Ψαλμ. 119:34), και για το πνεύμα του Θεού (Πράξ. 8:14, 15· Λουκ. 11:13). Ακόμη και την ώρα του βαπτίσματος εκείνος ο οποίος βαπτίζεται πρέπει να βρίσκεται σε διάθεσι προσευχής όπως ήταν ο Ιησούς την ώρα του βυθίσματός του στο ύδωρ. (Λουκ. 3:21) Αυτό θα βοηθήση στην παραγωγή της καρποφορίας του πνεύματος του Θεού.—Γαλ. 5:22, 23.

ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΑΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ

18. Εξηγήστε περιπτώσεις που απαιτούν αναβαπτισμό.

¹⁸ Τώρα, όταν το έργο διδασκαλίας διεξάγεται σ’ όλες τις χώρες, ανάμεσα σε κάθε είδος ανθρώπων, και όταν εκείνοι που αγαπούν δικαιοσύνη ανταποκρίνωνται στο κήρυγμα του αγγέλματος της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Ιεχωβά, νέοι μαθηταί προσέρχονται για βάπτισμα όπως αυτό περιγράφεται από τη Γραφή. Είναι πιθανόν μερικά απ’ αυτά τα άτομα να έχουν ραντισθή ή βυθισθή στο ύδωρ ή να έχη εκχυθή ύδωρ επάνω των σε μια θρησκευτική τελετή ή είναι δυνατόν να έχουν βυθισθή μόνα των στον Ποταμό Γάγγη ή να έχουν χρησιμοποιήσει ύδωρ σε μια θρησκευτική τελετή με κάποιον άλλον τρόπο. Μερικοί είναι πιθανόν να έχουν βυθισθή στο ύδωρ σε συνταύτισι με τη θεοκρατική Χριστιανική εκκλησία αλλά χωρίς να έχουν μελετήσει το βιβλίο «Ο Λόγος Σου Είναι Λύχνος εις Τους Πόδας Μου» και χωρίς κατανόησι κι εκτίμησι της αφιερώσεως. Αυτά τα άτομα είναι πιθανόν να διερωτώνται αν πρέπει τώρα να βαπτισθούν ή ίσως να βαπτισθούν πάλι. Ναι, πρέπει, αν δεν έχουν πράγματι κάμει αφιέρωσι προτού βαπτισθούν αλλά τώρα είναι μαθηταί, κι έχουν αποκτήσει γνώσι της αληθείας του Λόγου του Θεού κι έχουν αφιερωθή να πράττουν το θέλημα του Ιεχωβά. Ναι, αν το προηγούμενο βάπτισμα δεν ήταν η Γραφικώς καθωρισμένη τελετή της πλήρους βυθίσεως στο ύδωρ από ένα αφιερωμένο Χριστιανό μάρτυρα του Ιεχωβά. Έτσι, αν ένας διαπιστώνη ότι βρίσκεται σε ασυμφωνία με τις Άγιες Γραφές σ’ αυτό το σημείο, διότι υπεβλήθη σ’ ένα μη έγκυρο βάπτισμα μαθητού, τότε οφείλει να τελέση τώρα το σύμβολο του Χριστιανικού βαπτίσματος ενώπιον μαρτύρων ως απόδειξι της αφιερώσεως που έχει κάμει τώρα.

Η ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΤΕΛΕΤΗ

19. Περιγράψτε την τελετή του Χριστιανικού εν ύδατι βαπτίσματος.

¹⁹ Την ώρα που έχει καθορισθή για το βάπτισμα, ο νέος μαθητής θα προσέλθη στη συγκέντρωσι μαζί με άλλους της εκκλησίας. Είναι καλό να μιλήση στη σύναξι ένας αφιερωμένος, βαπτισμένος, ικανός διάκονος, κάνοντας ανασκόπησι για λίγα λεπτά, ίσως είκοσι ή περίπου, των κυρίων σημείων που σχετίζονται με την αφιέρωσι και το βάπτισμα. Αυτό παρέχει την ευκαιρία σ’ εκείνους, οι οποίοι έχουν κάμει προηγουμένως την αφιέρωσι, προτού προσέλθουν στον τόπο του βαπτίσματος, να δώσουν μια ακουστή απάντησι σ’ ερευνητικές ερωτήσεις, στις οποίες μια καταφατική απάντησις θ’ αποδείξη ότι οι υποψήφιοι μαθηταί έχουν τα προσόντα και είναι εκλέξιμοι για βύθισι στο ύδωρ και μπορούν να βαπτισθούν. Η ανασκόπησις μέσω της ομιλίας την ώρα του βαπτίσματος είναι πνευματικώς ωφέλιμη. Φέρνει τις διάνοιες όλων σε κατάλληλη κατάστασι και συγκεντρώνει την προσοχή της καρδιάς στον σπουδαίο συμβολισμό που αναλαμβάνεται. Οι υποψήφιοι πρέπει να σηκωθούν όρθιοι μετά την ομιλία και με ακουστή φωνή ν’ απαντήσουν στην κάθε μία από τις δύο ερωτήσεις που υποβάλλονται απ’ εκείνον ο οποίος διεξάγει την υπηρεσία.

20. Αναλύστε τις ερευνητικές ερωτήσεις που τίθενται στους υποψηφίους για βάπτισμα.

²⁰ Δύο ερωτήσεις, οι οποίες πράγματι ερευνούν την καρδιά και τη διάνοια κάθε υποψηφίου, είναι: (1) Έχετε αναγνωρίσει τον εαυτό σας ως αμαρτωλό, που έχει ανάγκη σωτηρίας από τον Ιεχωβά Θεό; Και έχετε παραδεχθή ότι αυτή η σωτηρία προέρχεται απ’ αυτόν και μέσω του λυτρωτού του Χριστού Ιησού; (2) Με βάσι αυτή την πίστι στον Θεό και στην προμήθειά του γι’ απολύτρωσι, έχετε αφιερώσει ανεπιφύλακτα τον εαυτό σας στον Ιεχωβά Θεό, να κάνετε στο εξής το θέλημά του όπως αυτό το θέλημα σας αποκαλύπτεται μέσω του Χριστού Ιησού και μέσω του Λόγου του Θεού καθώς σας το καθιστά σαφές το άγιον πνεύμα του; Εκείνοι, οι οποίοι απαντούν «ναι» με ακουστή φωνή σ’ αυτές τις δύο ερωτήσεις, έτσι ώστε τα άλλα άτομα που είναι παρόντα να είναι μάρτυρες της επιβεβαιώσεως της αφιερώσεώς των, μπορούν να βαπτισθούν κατάλληλα.

21. Πώς διευθετείται η συνάθροισις για το βάπτισμα ως το σημείο μεταβάσεως στον τόπο που είναι το ύδωρ;

²¹ Είναι, επίσης, κατάλληλο να εξακολουθούν να παραμένουν όρθιοι οι υποψήφιοι καθώς ο ομιλητής αναπέμπει τώρα προσευχή, ειδικά υπέρ των υποψηφίων. Όλοι οι συναθροισμένοι μάρτυρες οφείλουν να κλίνουν την κεφαλή σε στάσι προσευχής, καθώς εκείνος, ο οποίος διεξάγει την υπηρεσία, προσεύχεται ζητώντας την ευλογία του Ιεχωβά στην περίπτωσι και ιδιαιτέρως σ’ εκείνους οι οποίοι πρόκειται να βαπτισθούν, για να γίνη το θέλημά Του την ώρα εκείνη καθώς και στις ημέρες που πρόκειται ν’ ακολουθήσουν. Μετά την προσευχή, πρέπει να δοθούν στους υποψηφίους όλες οι αναγκαίες οδηγίες ώστε να γνωρίζουν πώς να μεταβούν στον τόπο του βαπτίσματος.

22. (α) Ποιο ύδωρ είναι κατάλληλο για το αποκορύφωμα της υπηρεσίας βαπτίσματος; (β) Τι είναι κατάλληλο σ’ αυτόν τον τόπο και σ’ αυτή την ώρα του βαπτίσματος;

²² Κατόπιν εκείνοι, οι οποίοι πρόκειται να βαπτίσουν, οι οποίοι πρέπει να είναι αυτοί οι ίδιοι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι Χριστιανοί διάκονοι, άρρενα μέλη της εκκλησίας, καθώς κι εκείνοι οι οποίοι πρόκειται να βαπτισθούν, άρρενες και θήλεις, και οποιοιδήποτε άλλοι, οι οποίοι πιθανόν να βοηθήσουν στη διεξαγωγή της υπηρεσίας ή να παρευρεθούν ως παρατηρηταί, μεταβαίνουν στον τόπο του βαπτίσματος. Αυτός ο τόπος μπορεί να είναι οποιαδήποτε επαρκής ποσότης νερού, ή παραλία, μια λίμνη ή ένας ποταμός, μια δεξαμενή σε κλειστό χώρο ή, αν το απαιτούν οι περιστάσεις, ένα μικρότερο σκεύος ή μία δεξαμενή νερού και, οπωσδήποτε, αρκετά μεγάλο για να γίνη πλήρης βύθισις. Στον τόπο του βαπτίσματος, μ’ αυτή την ευφρόσυνη και επίσημη και σοβαρή ευκαιρία, δεν θα ήταν κατάλληλο να επιδοθή οποιοσδήποτε σε παιγνίδια. Ο Ιησούς προσηύχετο, δεν έπαιζε, όταν μετέβαινε για βάπτισμα· έτσι γνωρίζομε ότι δεν πηδούσε ούτε ασχολήθηκε σε κολύμβησι ούτε έκαμε κάποια άλλη ακατάλληλη πράξι. Έτσι σ’ αυτή την ευκαιρία κανένας δεν πρέπει να πέση μέσα στη λίμνη, στη δεξαμενή ή στο ρεύμα και ν’ ασχοληθή σε κολύμβησι περιμένοντας να ετοιμασθούν οι υποψήφιοι, αλλά όλοι να ενεργήσουν με κοσμιότητα και να τηρούν στη διάνοιά των αυτό που διεξάγεται εκεί, τον λόγο για τον οποίο γίνεται κι έτσι να βοηθήσουν τους υποψηφίους να πράξουν το ίδιο.

23, 24. Με ποιον τρόπο το βάπτισμα σχετίζεται με τη χειροτονία;

²³ Κάθε άτομο οφείλει να σημειώση προσεκτικά και να ενθυμήται την ημερομηνία του βαπτίσματος. Αυτό το γεγονός είναι αποτέλεσμα υπακοής στην εντολή του Θεού μέσω του Λόγου του σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα κι επομένως ο καιρός του βαπτίσματος μπορεί να ληφθή ως ο καιρός της Χριστιανικής χειροτονίας και να καταχωρηθή και να βεβαιώνεται, όταν το απαιτούν περιστάσεις στο μέλλον. Έτσι αναγνωρίζεται αυτό από την εκκλησία των μαρτύρων του Ιεχωβά και από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά. Έτσι για λόγους μητρώου, το βάπτισμα των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι μια έγκυρη τελετή διορισμού για τους μάρτυρας του Ιεχωβά εντός των ορίων της εννοίας του νόμου της χώρας. Η απόδειξις που μπορεί ένα άτομο να έχη ότι είναι στο εξής ένας πιστός διάκονος περιλαμβάνει αυτό που ετόνισε ο απόστολος Παύλος ως συστατικές επιστολές, δηλαδή, άτομα, τα οποία, λόγω των προσπαθειών ενός μαθητού, έχουν με τη σειρά των αφιερωθή στον Ιεχωβά Θεό, με το να έχουν γίνει μαθηταί.—2 Κορ. 3:1-3.

²⁴ Πόσο κατάλληλο είναι, λοιπόν, να εξετάζεται το ζήτημα του βαπτίσματος σ’ όλες τις Χριστιανικές εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά σ’ όλη τη γη. Πόσο κατάλληλο είναι, επίσης, να υπάρχουν διευθετήσεις στις συνελεύσεις των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά, στις συνελεύσεις των περιοχής, στις συνελεύσεις των περιφερείας, στις εθνικές και διεθνείς συνελεύσεις, για να συμβολίζουν την αφιέρωσί των νέοι μαθηταί με την καθωρισμένη από τον Θεό τελετή του εν ύδατι βαπτίσματος!

25. (α) Πόσο αξιόλογες είναι οι απαιτήσεις του Ιεχωβά; (β) Ποια ασφάλεια αποτελεί αυτό για τους μαθητάς του Ιησού;

²⁵ Εκείνοι, οι οποίοι αναλαμβάνουν μια πορεία αφιερωμένης ζωής, μπορούν να το πράξουν αυτό με πλήρη εμπιστοσύνη για το παρόν και για το μέλλον. Έχουν λάβει μια σοφή απόφασι, την απόφασι να υπηρετούν τη μεγάλη Πηγή της ζωής. Γνωρίζουν καλά ότι οποιαδήποτε κι αν έχουν διαπιστώσει ή πρόκειται να διαπιστώσουν ότι είναι η πορεία που υποδεικνύουν οι Γραφές για κάθε ευκαιρία ή περίπτωσι, αυτή είναι η πιο καλή πορεία. Η οδός που θέλει ο Ιεχωβά Θεός ν’ ακολουθήση ο λαός του είναι η πιο καλή οδός. Στην ουσία των οι απαιτήσεις του Θεού είναι οι πιο καλές. Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι δεν είναι ζήτημα του να κάμουν κάτι απλώς, διότι το απαιτεί η Αγία Γραφή, ενώ ταυτοχρόνως προτιμούν να κάμουν κάτι άλλο. Για να το πούμε διαφορετικά, δεν είναι απλώς ζήτημα του ν’ αναλάβουν μια πορεία ενεργείας, διότι ο Θεός θέλει να ενεργή έτσι ένας Χριστιανός, ενώ ταυτοχρόνως κάτι άλλο είναι προσωπικώς προτιμότερο. Όχι, διότι εκείνο που ο Θεός περιγράφει για το λαό του είναι αυτό καθ’ εαυτό άριστο. Δεν είναι μόνο κάτι που πρέπει να γίνη επειδή το ζητεί ο Ιεχωβά, πράγμα που είναι αρκετή αιτία για να γίνη αυτό, αλλά διότι εκείνο που ζητεί ο Ιεχωβά είναι αυτό καθ’ εαυτό το άριστο. Τι εμπιστοσύνη και ασφάλεια αποτελεί αυτό για νέους μαθητάς! Εκεί όπου οι ανθρώπινες ιδέες συγκρούονται με τον Λόγο του Θεού βεβαιώνομε χωρίς δισταγμό ότι ο Λόγος του Θεού είναι ορθός· οι ανθρώπινες ιδέες που συγκρούονται μ’ αυτόν είναι εσφαλμένες. Τι θαυμάσιο πράγμα το να είναι ένας αφιερωμένος σ’ ένα τέτοιο Θεό όπως ο Ιεχωβά και να τον υπηρετή!

[Φωτογραφία στη σελίδα 501]

Ύστερ’ από την ομιλία του βαπτίσματος, 347 υποψήφιοι για βάπτισμα στη Μελβούρνη, Αυστραλίας, στέκουν όρθιοι και υποβάλλονται σ’ αυτούς δύο ερωτήσεις που ερευνούν την καρδιά και τη διάνοιά των