Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζων

Ο Θεός Χρησιμοποιεί τους Ταπεινούς

Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ του Αμώς βρίσκεται στη Θεκουέ, μία πόλι περίπου 16 χιλιόμετρα (10 μίλια) νοτίως της Ιερουσαλήμ. Προς ανατολάς βρίσκεται η έρημος του Ιούδα, με τους στρογγυλεμένους, άγονους λόφους της, που διασχίζεται από κοιλάδες και χαράδρες. Στη διάρκεια της εποχής των βροχών, η περιοχή παράγει κάποια βλάστησι. Εδώ ο Αμώς ασχολείται σαν ένας ταπεινός βοσκός. Επίσης ασχολείται και σε εποχιακή εργασία σαν συλλέκτης συκάμινων, τσιμπώντας ή τρυπώντας το φρούτο επισπεύδοντας έτσι την ωρίμανσί τους και την αύξησι του μεγέθους και της γλυκύτητάς του.—Αμώς 1:1· 7:14, 15.

Ενώ εργάζεται σαν βοσκός, ο Αμώς καλείται να υπηρετήση σαν προφήτης του Ιεχωβά. Υποκινούμενος από το πνεύμα του Θεού, κατευθύνεται βορείως στην περιοχή του 10-φυλου βασιλείου του Ισραήλ. Θαρραλέα, ο Αμώς αναγγέλλει ένα άγγελμα καταδίκης για το βασιλικό οίκο του Ιεροβοάμ, γιου του Ιωάς, και προλέγει επίσης την εξορία των Ισραηλιτών.—Αμώς 6:7· 7:9, 11.

Στη Βαιθήλ, ένα κέντρο μοσχολατρίας, οι προφητείες του Αμώς ενοχλούν πάρα πολύ τον ειδωλολάτρη ιερέα Αμασία. Θέλοντας να φοβίση τον προφήτη του Ιεχωβά, του λέει: «Ω συ ο βλέπων, ύπαγε, φύγε εις την γην Ιούδα και εκεί τρώγε άρτον και εκεί προφήτευε· εν δε τη Βαιθήλ μη προφητεύσης πλέον, διότι είναι αγιαστήριον του βασιλέως και είναι οίκος του βασιλείου.»—Αμώς 7:12, 13.

Ενθαρρυμένος από το πνεύμα του Ιεχωβά, ο Αμώς μένει στη γη του, «Δεν ήμην εγώ προφήτης ουδέ υιός προφήτου εγώ,» λέει, «αλλ’ ήμην βοσκός και συνάζων συκάμινα· και ο Κύριος με έλαβεν από όπισθεν του ποιμνίου και είπε Κύριος προς εμέ Ύπαγε, προφήτευσον εις τον λαόν μου Ισραήλ.» Ύστερα, διακηρύσσει στον Αμασία την κρίσι που θα πέση επάνω του λόγω εναντιώσεως στο άγγελμα του Θεού: «Η γυνή σου θέλει είσθαι πόρνη [θα βιάζεται από στρατιώτες των κατακτητών] εν τη πόλει, και οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου θέλουσι πέσει δια ρομφαίας, και η γη σου θέλει μερισθή δια σχοινίου [από εκείνους που θα έλθουν να καταλάβουν τη γη], και συ θέλεις τελευτήσει εν γη ακαθάρτω [έξω από τη γη του Ισραήλ] .»—Αμώς 7:14-17.

Η εκλογή του Αμώς ως προφήτη του Ιεχωβά στον ένατο αιώνα π.Χ., δείχνει ζωηρά ότι ο Παντοδύναμος δεν εξαρτάται από τους σοφούς του κόσμου για να επιτύχη το έργο του. Ακόμη και σήμερα εξυπηρετεί το σκοπό του Θεού κάλλιστα το να χρησιμοποιή τους ταπεινούς που είναι πρόθυμοι να υποταχθούν στο πνεύμα του. Και πόσο άφοβα κηρύττουν το όνομά του και τη βασιλεία του! Έτσι οι σοφοί καταισχύνονται. Ο Ιεχωβά Θεός αποδεικνύει μ’ αυτό τον τρόπο ότι η σοφία τους είναι άχρηστη. Οι ικανότητες για τις οποίες υπερηφανεύονται αποδεικνύονται χωρίς καμμιά αξία.—1 Κορ. 1:26-31.