κόσμου θα εξαλειφτεί όπως ακριβώς καταστράφηκε και ο ναός στην Ιερουσαλήμ στις μέρες του Μιχαία το 607 π.Χ. Έτσι για να ‘περιπατή ταπεινώς μετά του Θεού του’, ένα άτομο μέσα στον Χριστιανικό κόσμο, καθώς και κάθε άτομο σε όλη την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, θα πρέπει να ενωθεί με τους λαούς όλων των εθνικοτήτων που τώρα συρρέουν στο «όρος του Ιεχωβά και εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ.» Το άτομο θα πρέπει να δεχτεί τη διδασκαλία του Ιεχωβά που έρχεται από την ουράνια Σιών και θα πρέπει να περπατά στην οδό που Αυτός τώρα καθορίζει. Αυτό δεν σημαίνει να γίνει ένας Ιουδαίος προσήλυτος. Σημαίνει να γίνει μαθητής του μονογενούς Υιού του Ιεχωβά και να γίνει μάρτυρας όπως ήταν κι αυτός. Τι; Να γίνει αφιερωμένος, βαπτισμένος μάρτυς του Ιεχωβά; Ναι! Σημαίνει να κάνει κανείς την εκλογή που εκτίθεται στο Μιχαίας 4:5, ΜΝΚ: «Διότι πάντες οι λαοί θέλουσι περιπατεί έκαστος εν τω ονόματι του θεού αυτού· ημείς δε θέλομεν περιπατεί, εν τω ονόματι Κυρίου του Θεού ημών εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.» Θα πρέπει κανείς να ενωθεί και να ψέλνει την «ωδήν Μωυσέως του δούλου του Θεού και την ωδήν του Αρνίου» λέγοντας:

¹⁷ «Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων. Τις δεν θέλει σε φοβηθή, Κύριε, και δοξάσει το όνομά σου; Διότι είσαι μόνος όσιος, διότι πάντα τα έθνη θέλουσιν ελθεί και προσκυνήσει, ενώπιόν σου, διότι αι κρίσεις σου εφανερώθησαν.»—Αποκ. 15:3, 4.

18. Γιατί το τελικό ερώτημα και η απόκριση του Μιχαία είναι κατάλληλα σχετικά με τον Ιεχωβά;

¹⁸ Ο Ιεχωβά θα τηρήσει πιστά όλες τις υποσχέσεις του σ’ εμάς, όπως εκείνη που έκανε στον πατριάρχη Αβραάμ και στον εγγονό του Ιακώβ, ή Ισραήλ, ακόμη και ως το σημείο να ευλογήσει όλες τις οικογένειες και τα έθνη της γης μέσω του Υιού του, Ιησού Χριστού. Κάνοντάς το αυτό, ο Ιεχωβά θα ενεργήσει ο ίδιος σαν ο αντιτυπικός Αβραάμ, σαν ο Μεγαλύτερος Αβραάμ. Έχοντας υπ’ όψη την αμετακίνητη πιστότητά του προς εμάς ως τώρα μπορούμε να πάρουμε στα χείλη μας τα τελευταία λόγια του Μιχαία και να πούμε:

Τις Θεός όμοιός σου, συγχωρών ανομίαν και παραβλέπων την παράβασιν του υπολοίπου της κληρονομίας αυτού; Δεν φυλάττει την οργήν αυτού διαπαντός, διότι αυτός αρέσκεται εις το έλεος. Θέλει επιστρέψει, θέλει ευσπλαγχνισθή ημάς, θέλει καταστρέψει τας ανομίας ημών· και θέλεις ρίψει πάσας τας αμαρτίας αυτών εις τα βάθη της θαλάσσης. Θέλεις εκτελέσει αλήθειαν εις τον Ιακώβ, έλεος εις τον Αβραάμ, καθώς ώμοσας εις τους πατέρας ημών από των αρχαίων ημερών.»—Μιχ. 7:18-20.

19. Ποιος είναι ο ασύγκριτος Θεός, και τίνος τη λατρεία θα εξυψώσουμε φανερά στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών»;

¹⁹ Δεν υπάρχει Θεός σαν τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά, τον Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ας εξυψώνουμε την αγνή του λατρεία, «εν ταις εσχάταις ημέραις», και εις τον αιώνα.

Η Πλειονότητα Ευνοεί «Μια Ανήθικη Συνήθεια»

Όταν τα μέλη μιας Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην πόλη Σενέκταντυ, στη Νέα Υόρκη, ψήφισαν με 43 υπέρ και 13 κατά ν’ αρχίσουν παιγνίδι μπίνγκο στην εκκλησία, ο ιερέας της ενορίας διαφώνησε, λέγοντας: «Δεν πιστεύω ότι η εκκλησία θα πρέπει να εισαγάγει οποιαδήποτε μορφή χαρτοπαιγνίου για να επιζήσει.» Έτσι παραιτήθηκε, και εξήγησε το λόγο: «Δεν αμφιβάλλω ότι η αίθουσά μας θα είναι κατάμεστη για το μπίνγκο. Δεν είναι γεμάτη προκειμένου για ομιλίες ή θρησκευτική διδασκαλία. Αν πρόκειται να έχω μια εκκλησία και 30 ανθρώπους να έρχονται για λατρεία ενώ 500 έρχονται για μπίνγκο, τότε για ποιους λόγους να υπάρχει η εκκλησία; Θα είναι απλώς ένας κοινωνικός σύλλογος.»

Η παραίτηση ανάγκασε τον αρχιεπίσκοπο στην πόλη της Νέας Υόρκης να στείλει ένα γράμμα με σκληρά λόγια στο τοπικό ενοριακό συμβούλιο. «Σας συνιστούμε και σας προτρέπουμε πατρικά να μην εισαγάγετε το μπίνγκο στην ενορία σας,» έγραφε το γράμμα. «Είναι μια ανήθικη συνήθεια.» Ποια ήταν η απάντηση του συμβουλίου; «Η αρχιεπισκοπή δεν ξέρει τι λέει. Λένε ότι δεν πρέπει να κάνεις κάτι, αλλά η εκκλησία το κάνει.» Το γεγονός είναι ότι γύρω στις 50 από τις 500 Ορθόδοξες ενορίες στις Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν αυτό το «ανήθικο παιγνίδι.»