Γιατί να Ευφραινώμεθα Παρά τις Προσωπικές Ταλαιπωρίες;

1, 2. (α) Πώς θεωρούνται εκείνοι που θα μπορούν να ευφραίνωνται στον Αρμαγεδδωνα; (β) Ποια επίδειξι υπερανθρώπινης δυνάμεως με τα ύδατα από μέρους του Ιεχωβά περιγράφει τώρα ο Αββακούμ;

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ είναι εκείνοι που θα μπορούν να ευφραίνωνται στον Αρμαγεδδώνα παρά τις προσωπικές ταλαιπωρίες που θα έχουν τότε. Ο Αββακούμ τελικά εκθέτει τον λόγον για μια τέτοια ευφροσύνη καθώς προχωρεί στην προφητική προσευχή του. Περιγράφοντας ακόμη τα κατορθώματα του Ιεχωβά Θεού που εισέρχεται στον «πόλεμον της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα, ο προφήτης λέγει τα εξής:

² «Μήπως ωργίσθης, ω Ιεχωβά, κατά των ποταμών; μήπως ήτο ο θυμός σου κατά των ποταμών; ή η οργή σου κατά της θαλάσσης, ώστε επέβης επί τους ίππους σου, και επί τας αμάξας σου προς σωτηρίαν; Εσύρθη έξω το τόξον σου, καθώς μεθ’ όρκου ανήγγειλας εις τας φυλάς. Διάψαλμα. Συ διέσχισας την γην με ποταμούς. Σε είδον τα όρη και ετρόμαξαν· κατακλυσμός υδάτων επήλθεν· η άβυσσος ανέπεμψε την φωνήν αυτής, ανύψωσε τας χείρας αυτής. Ο ήλιος και η σελήνη εστάθησαν εν τω κατοικητηρίω αυτών. Ως φως τα βέλη σου περιεπάτουν. Η αστραπή της λόγχης σου εχρησίμευε δια λάμψιν.»—Αββακ. 3:8-11, ΜΝΚ.

 3. Πώς ο Ιεχωβά, στα έτη 1513 και 1473 π.Χ., κατέδειξε ότι πράγματα όπως η θάλασσα και οι ποταμοί δεν αποτελούν εμπόδια γι’ αυτόν;

³ Όχι μόνο τα μεγάλα σαν βουνά εμπόδια δεν μπορούν να σταματήσουν τον Ιεχωβά στην πορεία του, αλλά και τα φαινομενικά αδιάβατα πράγματα, όπως είναι οι ποταμοί και οι θάλασσες, δεν μπορούν επίσης να τον σταματήσουν. Στο έτος 1513 π.Χ. η Ερυθρά Θάλασσα έμαθε αυτό το γεγονός, όταν ο Ιεχωβά διεχώρισε τα ύδατα από ανατολάς έως δυσμάς για να περάση τον απελευθερωμένο λαό του και να τον φέρη σε ασφάλεια στις όχθες της Χερσονήσου Σινά. Στο έτος 1473 π.Χ. ο πλημμυρισμένος Ποταμός Ιορδάνης έμαθε το ίδιο γεγονός όταν ο Παντοκράτωρ Θεός ανεχαίτισε την πλημυρίδα του από βορρά και αποξήρανε την κοίτη του για να διαβή ο λαός του υπό τον Στρατηγόν Ιησούν του Ναυή και να θέσουν τους πόδας τους κατά μήκος της Γης της Επαγγελίας. Έτσι που μεταχειρίσθηκε τα εμποδίζοντα νερά ο προφήτης θα μπορούσε να ρωτήση αν η οργή και ο θυμός ήταν εναντίον των ποταμών και της θαλάσσης. Ενώ ο Φαραώ της Αιγύπτου και οι Ιππείς του και τα άρματά των καταποντίζονταν στην προσπάθεια να διαβούν την Ερυθρά Θάλασσα, ο Ιεχωβά και οι ουράνιες στρατιές του, προελαύνοντας σαν να ήσαν επάνω σε πολεμικούς ίππους, ωρμούσαν κατ’ ευθείαν μέσα και περνούσαν παραμερίζοντας κάθε τι που σαν ποταμοί και θάλασσες φαινομενικά έφρατταν το πέρασμα. Τα συμβολικά του άρματα, αντί να στείλουν τους αρματηλάτες των σ’ ένα υγρό τάφο, έφεραν τους αναβάτες των σε σωτηρία, σε νίκη!

 4. Πώς μπορεί ο Θεός να διασχίση τη γη με ποταμούς και να κάμη την υδάτινη άβυσσο να υψώνη τα ’χέρια’ της;

⁴ Πόσο αυτό ενισχύει την πίστι του κεχρισμένου υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών του Ιεχωβά σήμερα οι οποίοι, όπως οι φυλές του αρχαίου Ισραήλ, έχουν δώσει τον όρκο τους σ’ Αυτόν, μέσω της νέας διαθήκης που έκαμαν μαζί Του με μεσίτη τον Υιόν του Ιησούν Χριστό! Γνωρίζουν ότι ορμητικές πλημμύρες είναι στη διάθεσι του Δημιουργού για να διασχίσουν τη γη και να καταπιούν τους εχθρούς του, όπως στις ημέρες του Κριτού Βαράκ και της προφήτιδος Δεβόρρας. Νερά από τους ουρανούς μπορούν να ξεχυθούν σε μια θυελλώδη με κεραυνούς καταιγίδα. Σε αντίθεσι με τα νερά που πέφτουν από πάνω τα νερά που είναι στα βάθη της γης μπορούν να εκτιναχθούν ψηλά και να μοιάζουν σαν να υψώνη η άβυσσος τα χέρια της για να κάμη κι αυτή το μέρος της στην καταστροφή των εχθρών.—Αββακ. 3:9, 10.

 5. Πώς το εδάφιον Αββακούμ 3:11 απεικονίζει τα λαμπερά πολεμικά όπλα του Ιεχωβά;

⁵ Ενώ τα όρη συστρέφονται σαν να έχουν σφοδρούς πόνους, ο Ιεχωβά δείχνει ότι είναι ένας πολεμιστής με υπερανθρώπινα όπλα πολέμου. Τα πτερωτά του βέλη θανάτου και τα μέσα κατευθύνσεώς των δεν είναι απλά ανθρωποποίητα βέλη και τόξα. Δεν αφήνονται καλυμμένα, κρυμμένα, μέσα σε μια τοξοθήκη ή μια φαρέτρα. Βροντεροί κεραυνοί και αστραπές που σπιθίζουν είναι στο θείο οπλοστάσιο. Στη λάμψι των θανατηφόρων μέσων εναντίον των εχθρών του το φως θα είναι τόσο έντονο μέρα και νύχτα, ώστε ο φυσικός ήλιος και η σελήνη δεν θα αισθανθούν, όπως θα λέγαμε, την ανάγκη να λάμψουν. Θα είναι σαν να ‘στάθηκαν,’ σαν να μη λειτουργούν σαν φορείς φωτός, αλλά ν’ αφήνουν τα ακτινοβόλα βλήματα του Ιεχωβά να κάμουν μια επίδειξι φωτιστικής δυνάμεως. Εκτός από το φοβερό θέαμα των ταχέων φωτοβόλων βλημάτων καταστροφής, το μεγαλύτερο όπλο του Ιεχωβά, που είναι σαν λόγχη, θα εξαπολυθή διασχίζοντας τον αέρα και αυξάνοντας τη λαμπρότητα με τις λάμψεις του. Μπορείτε να φαντασθήτε τη διανοητική επίδρασι που θα έχη μια τέτοια πολεμική ενέργεια στους εχθρούς του Ιεχωβά και στον λαό του!

ΓΙΑ ΤΙΝΩΝ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

 6. Ποια προειδοποίησι πρέπει να λάβουν τα έθνη σχετικά μ’ εκείνους που θα σωθούν στον Αρμαγεδδώνα;

⁶ Τα έθνη της γης ας λάβουν προειδοποίησι. Εκείνοι, τους οποίους επί δεκαετηρίδες έως τώρα έκαμαν αντικείμενον του μίσους των όλα τα έθνη, είναι εκείνοι τους οποίους ο Ιεχωβά θα σώση στον Αρμαγεδδώνα, ενώ τα έθνη θα υποφέρουν επειδή μισούν εκείνους τους οποίους αυτός αγαπά. Ο προφήτης Αββακούμ υπό έμπνευσιν το διασαφηνίζει αυτό όταν προχωρή και λέγει: «Εν αγανακτήσει διήλθες την γην, εν θυμώ κατεπάτησας τα έθνη. Εξήλθες εις σωτηρίαν του λαού σου, εις σωτηρίαν του χριστού σου· επάταξας τον αρχηγόν του οίκου των ασεβών, απεκάλυψας τα θεμέλια έως βάθους. Διάψαλμα.»—Αββακ. 3:12, 13· Ματθ. 24:9.

7, 8. (α) Ύστερ’ από ποιο μεγάλο θρησκευτικό γεγονός θα λάβη χώραν αυτή η σωτηρία; (β) Για να μη εξαλειφθή ποιο πράγμα από τη γη, θα κάμη σωτηρία ο Ιεχωβά, και πώς θα μεταχειρισθή τα έθνη;

⁷ Έτσι, οι λάτρεις του Ιεχωβά Θεού μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη ότι Αυτός θα έλθη σε βοήθειά των στον Αρμαγεδδώνα. Αυτοί είναι εκείνοι που θα υποστούν επίθεσι από όλα τα κοσμικά έθνη. Όπως δείχνει το βιβλίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαια δεκαεπτά έως δεκαεννέα, αυτό θα γίνη μετά την αιφνιδιαστική καταστροφή της διεθνούς εκείνης πόρνης, Βαβυλώνος της Μεγάλης, της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου. Οι λάτρεις του Ιεχωβά που εξήλθαν από τη δουλεία της Βαβυλωνιακής θρησκευτικής αυτοκρατορίας, θα διαφυλαχθούν καθαροί από την καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου και όλων των υπολοίπων της Βαβυλώνος της Μεγάλης.

⁸ Τα μη θρησκευόμενα έθνη που θα έχουν φέρει αυτή την καταστροφή, θα συγκεντρώσουν κατόπιν την προσπάθειά των στο να εξαλείψουν από τη γη την αγνή λατρεία του μόνου ζώντος και αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Για να μην το επιτύχουν αυτό τα αθεϊστικά έθνη, ο Ιεχωβά θα χρειασθή να ‘εξέλθη εις σωτηρίαν του λαού του.’ Με αγανάκτησι λοιπόν εναντίον των κακόβουλων εθνών, θα βαδίση διά μέσου όλης της γης και με θυμό θα αλωνίση τα έθνη, καταπατώντας τα σαν κόκκους στο αλώνι.

9, 10. Ποιος είναι ο ‘χριστός’ ή κεχρισμένος τον οποίον ο Ιεχωβά ‘εξέρχεται’ για να σώση;

⁹ Ο ‘χριστός’, δηλαδή ο κεχρισμένος, τον οποίον ο Ιεχωβά ‘εξέρχεται’ για να σώση, δεν είναι ο δοξασμένος Υιός του, Ιησούς ο Μεσσίας ή Χριστός. Τα εδάφια Αποκάλυψις 17:14 και 19:11-16 δείχνουν ότι ο Ιησούς Χριστός δεν έχει ανάγκη σωτηρίας από τα επίγεια έθνη, αλλά μάλλον αυτός οδηγεί τις στρατιές των ουρανίων αγγέλων εναντίον των εθνών που επιτίθενται κατά του «λαού» του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα. Αυτός ο ‘λαός’ αποτελείται από το υπόλοιπο των κεχρισμένων με το πνεύμα μαθητών του Ιησού Χριστού και όλα μαζί αυτά τα πνευματικώς αναγεννημένα, κεχρισμένα μέλη του πνευματικού Ισραήλ αποτελούν τον ‘χριστόν,’ τον κεχρισμένον του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα, όπως είναι γραμμένο στον Ψαλμό 28:8, 9, προφητικώς, σχετικά με τον πνευματικό Ισραήλ:

¹⁰ «Ο Ιεχωβά είναι δύναμις του λαού αυτού· αυτός είναι και υπεράσπισις της σωτηρίας του κεχρισμένου αυτού. Σώσον τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου· και ποίμαινε αυτούς, και ύψωσον αυτούς έως αιώνος.»—Βλέπε επίσης 1 Ιωάννου 2:20, 27· 2 Κορινθίους 1:21.

11. Ποιοι άλλοι στη γη θα σωθούν μαζί με τους κεχρισμένους στον Αρμαγεδδώνα;

¹¹ Μαζί με τον ‘κεχρισμένον’ του Ιεχωβά θα υπάρχη και ένας ‘πολύς όχλος’ συντρόφων τους που θα σωθούν στον Αρμαγεδδώνα. Και αυτοί επίσης θα έχουν φύγει από τη Βαβυλωνιακή παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας πριν από την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Μολονότι αυτοί δεν είναι από τους πνευματικούς Ισραηλίτας που αποτελούν τον κεχρισμένο του Ιεχωβά, θα ενωθούν με τον ‘κεχρισμένον’ στη λατρεία και υπηρεσία του Ιεχωβά στον πνευματικό του ναό. Τα εδάφια Αποκάλυψις 7:9-15 μας διαβεβαιώνουν ότι αυτοί θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι.’

12. Τι θα συμβή, όμως, τότε στον ‘οίκο των ασεβών’;

¹² Σε δραματική αντίθεσι με τη σωτηρία του ‘κεχρισμένου’ και του ‘πολλού όχλου,’ θα υπάρξη πλήρης ερήμωσις «του οίκου των ασεβών.» Όπως ένας οίκος που απογυμνώνεται και καταστρέφεται μέχρι θεμελίων, έτσι το πονηρό σύστημα πραγμάτων που έχουν εγκαθιδρύσει οι ασεβείς κάτω από την αόρατη επιρροή του Σατανά ή Διαβόλου θα κατασυντριβή. Οι αρχηγοί αυτού του διεθνούς «οίκου» θα συντριβούν, θα θρυμματισθούν, και εκείνοι που αποτελούν το κάτω μέρος του παγκοσμίου οικοδομήματος θα κατακρημνισθούν ως τη βάσι, χωρίς ν’ αφεθούν ούτε τα «θεμέλια» κρυμμένα στη γη ως βάσις για μια νέα οικοδομή. Τα θεμέλια θα μείνουν γυμνά, εκτεθειμένα σε μια ερημωμένη κατάστασι. Ο ‘οίκος των ασεβών’ δεν θα υπάρχη πια στη γη.

13, 14. (α) Για ποιον ομιλεί ο Αββακούμ όταν λέγη ότι τα έθνη «εφώρμησαν ως ανεμοστρόβιλος διά να με διασκορπίσωσι;» (β) Ποιος είναι ο «πτωχός» τον οποίον τα έθνη περιμένουν να καταφάγουν με αγαλλίασι «κρυφίως»;

¹³ Στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος οι εθνικιστικοί εχθροί του ‘κεχρισμένου’ του Ιεχωβά θα ριφθούν σε μια σύγχυσι αυτοκτονίας. Ο προφήτης Αββακούμ, σε μια προφητική όρασι τούτου, λέγει στην προσευχή του στον Ιεχωβά ως πολεμιστού: «Διεπέρασας με τας λόγχας αυτού την κεφαλήν των πολεμιστών αυτού, όταν εφώρμησαν ως ανεμοστρόβιλος διά να με διασκορπίσωσιν· η αγαλλίασις αυτών ήτο ως εάν έμελλον κρυφίως να καταφάγωσι τον πτωχόν. Διέβης διά της θαλάσσης μετά των ίππων σου, διά σωρών υδάτων πολλών.»—Αββακ. 3:14, 15, ΜΝΚ.

¹⁴ Ο Αββακούμ, μιλώντας για τη διεθνή απόπειρα να «με διασκορπίσωσι» με δύναμι ανεμοστρόβιλου, ομιλεί για τον εαυτό του σαν να εκπροσωπή ή ν’ αντικαθιστά τον ‘κεχρισμένον’ του Ιεχωβά, τον λαό Του, που έχει ανάγκη σωτηρίας από τους επιτιθεμένους. Σαν άρπαγες που ενεδρεύουν σ’ ένα κρυφό τόπο για το θύμα των, τα έθνη που συγκεντρώθηκαν σε πλήρη παράταξι στον Αρμαγεδδώνα θα ‘εφορμήσουν’ επάνω στον ‘κεχρισμένον’ του Ιεχωβά και τον ‘πολύν όχλον’ των συντρόφων τους για να καταστρέψουν όλους αυτούς όπως κατέστρεψαν τη θρησκευτική Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Ο ‘πτωχός’, τον οποίον περιμένουν να καταφάγουν με αγαλλίασι «κρυφίως,» είναι ο ‘κεχρισμένος’ του Ιεχωβά, τον οποίον τα κοσμικά έθνη πάντοτε κατέθλιβαν με το μίσος που είχαν εναντίον των λάτρεων του Ιεχωβά. Αλλά ο ‘κρυφός τόπος’ των δεν είναι κρυμμένος από τον Ιεχωβά Θεό.

15. (α) Πώς συμβαίνει ώστε οι κεφαλές των πολεμιστών των ασεβών να διαπερασθούν με ‘τις δικές των λόγχες’ από τον Ιεχωβά; (β) Πώς η καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων αποτελειώνεται από τον Ιεχωβά;

¹⁵ Ο Ιεχωβά δεν θα καταληφθή από κανένα αιφνιδιασμό. Δεν θα οδηγήση τον πτωχόν ‘κεχρισμένον’ του και τους πιστούς του συντρόφους στον τόπο που έστησε ενέδρα ο εχθρός. Όταν τα εναντίον του Θεού έθνη ορμήσουν σαν ανεμοστρόβιλος για να διασκορπίσουν αυτούς που ακολουθούν την αληθινή και καθαρή θρησκεία, ο Παντοκράτωρ Θεός θα στρέψη τα όπλα των επιτιθεμένων εχθρών εναντίον των ιδίων για να πολεμήσουν μεταξύ των και εναντίον αλλήλων. (Ζαχ. 14:13· 2 Χρον. 20:22-24) Εν τούτοις, ο Παντοκράτωρ Θεός θα κάμη περισσότερα από το να κάμη απλώς τους διεθνείς εχθρούς να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους στρατιωτικά όπλα για να διαπεράσουν την κεφαλή των δικών τους πολεμιστών. Θα χρησιμοποιήση και ο ίδιος υπερανθρώπινες δυνάμεις που είναι στην εξουσία του για ν’ αποτελειώση την καταστροφή. Με τους ‘ίππους’ των ουρανίων στρατιών του υπό τον Ιησούν Χριστόν, θα προχωρήση θριαμβευτικά διά μέσου της «θαλάσσης» και «διά σωρών υδάτων πολλών» των ογκουμένων και βρυχωμένων εχθρών. Έτσι ο λαός του δεν θα κατανικηθή για να καταστραφή στον Αρμαγεδδώνα. Θα είναι αυτόπται μάρτυρες της μεγαλειώδους νίκης του Ιεχωβά!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΗΣΥΧΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ

16. Πώς επηρεαζόμεθα εμείς από την προοπτική του τι θα σημάνη ο Αρμαγεδδών για τους ανθρώπους, όπως αποδεικνύεται από την επίδρασι που είχε η δρασις στον Αββακούμ;

¹⁶ Καθώς σκεπτόμεθα σήμερα τον επικείμενο ‘πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα, δεν παραβλέπομε το τι θα σημάνη αυτός σχετικά με τις φυσικές συνθήκες διαβιώσεως των ανθρώπων, ιδιαίτερα εκείνων που τελούν υπό επίθεσιν από τα απελπισμένα έθνη. Γι’ αυτό, η βέβαιη προοπτική των ταλαιπωριών αυξάνει σ’ εμάς ολοένα περισσότερο και μας κάνει πολύ σοβαρούς. Παρατηρήστε πόσο επηρεάσθηκε ο προφήτης Αββακούμ μόνο με την προφητική όρασι του σοβαρού εκείνου καιρού. Λέγει: «Ήκουσα, και τα εντόσθιά μου συνεταράχθησαν· τα χείλη μου έτρεμον εις την φωνήν· η σαθρότης εισήλθεν εις τα οστά μου, και εις την θέσιν μου συνεταράχθην, ώστε να περιμένω ησύχως την ημέραν της θλίψεως, όταν αναβή κατά του λαού ο μέλλων να εκπορθήση αυτόν.»—Αββακ. 3:16, ΜΝΚ.

17. (α) Πώς επηρέασε τον Αββακούμ η αναταραχή από την έκθεσι και γιατί; (β) Πώς πρέπει ν’ αντιδράσουν σήμερα στην πληροφορία το υπόλοιπο και ο ‘πολύς όχλος;’

¹⁷ Ο προφήτης, μόνον που εσκέπτετο την έκθεσι της επικειμένης ‘ημέρας της θλίψεως’ με όλη τη σοβαρή της σημασία, όπως εκτίθεται στα εδάφια Αββακούμ 3:2-15, αισθάνθηκε σαν να επρόκειτο να πέση κάτω. Τα οστά του φαίνονταν σαν να έλυωναν από διάβρωσι και δεν είχαν τη δύναμι να κρατήσουν το σώμα του όρθιο στα πόδια του· ολόκληρο το σώμα του είχε συνταραχθή· τα χείλη του δεν μπορούσαν να πουν ούτε μια λέξι, αλλά μόνον έτρεμαν. Η κατάστασίς του ήταν πραγματικά μια κατάστασις αναταραχής προτού ακόμα φθάση η πραγματική τρομερή ‘ημέρα της θλίψεως.’ Αλλά μήπως η αναταραχή του τον ώθησε να αυτοκτονήση για να μπορέση να ξεφύγη απ’ όλα αυτά, ή να χρησιμοποιήση ναρκωτικά για να νεκρώση τις αισθήσεις του και να μη νοιώθη την πραγματικότητα; Όχι! Την αναταραχή του την προκάλεσε ο Θεός μέσω της εμπνευσμένης εκθέσεως που έδωσε σ’ αυτόν ως προφήτην. Γι’ αυτό η αναταραχή του τον επηρέασε με τον ορθό τρόπο, προς την ορθή κατεύθυνσι, δηλαδή, για ‘να περιμένη ήσυχα την ημέρα της θλίψεως.’ Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών σήμερα, καθώς και ο ‘πολύς όχλος’ των πιστών του συντρόφων, πρέπει ν’ αντιδράσουν καθώς βλέπουν τις αποδείξεις ότι η φοβερή ‘ημέρα της θλιψεως’ πλησιάζει μέσα σ’ αυτή τη γενεά. Πρέπει να είναι ήρεμοι και να περιμένουν.

18, 19. (α) Για ποιον προορίζεται η ‘ημέρα της θλίψεως’; (β) Πώς προσωποποιείται αυτή η ημέρα της θλίψεως, και με ποιο αποτέλεσμα στον «λαό»;

¹⁸ Πρέπει να σημειώσουν ότι ο Αββακούμ δεν λέγει ότι η ‘ημέρα της θλίψεως’ είναι για τον λαό του Ιεχωβά, για τον ‘κεχρισμένο’ Του. Ο Αββακούμ είπε ότι αυτός ο ίδιος θα περίμενε ήσυχα την ‘ημέρα της θλίψεως’ όταν ο Ιεχωβά «αναβή κατά του λαού», ή, κυριολεκτικά, εναντίον ενός λαού. Στις Εβραϊκές Γραφές η λέξις «λαός» συχνά εφαρμόζεται σ’ ένα στράτευμα, όπως στην προφητεία του Δανιήλ 9:26. Ώστε ο «λαός» για τον οποίον προορίζεται η ‘ημέρα της θλίψεως’ είναι ο εχθρικός στρατός των εθνών που επιτίθεται εναντίον του ‘κεχρισμένου’ του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα. Εκείνη η ‘ημέρα της θλίψεως’ θα ξημερώση γι’ αυτόν τον «λαό» ή το αντιθεϊκό στράτευμα.

¹⁹ Ενώ ο εχθρικός εκείνος λαός σκοπεύει να επιτεθή εναντίον του ‘κεχρισμένου’ του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα, η ‘ημέρα της θλίψεως’ από τον Ιεχωβά θα είναι σαν ένας επιδρομεύς που θα επιπέση εναντίον του ωπλισμένου «λαού.» Έτσι, η ‘ημέρα της θλίψεως’ προσωποποιείται σαν ένας άνθρωπος που επιτίθεται εναντίον του λαού ή στρατού των εχθρών για να «εκπορθήση αυτόν.» (Αββακ. 3:16) Η Μετάφρασις της Ιουδαϊκής Εκδοτικής Εταιρίας το διατυπώνει ως εξής: «Για να περιμένω την ημέρα της θλίψεως, οπότε θα επιτεθή εναντίον του λαού στον οποίον επέδραμε.» Αυτό θα σημάνη καταστροφή για τον εχθρικό «λαό.»

20. (α) Τι είδους συνθήκες φέρνει πάντοτε ο πόλεμος, και ιδιαίτερα για ποιους; (β) Ποια, λοιπόν, κακή οικονομική κατάστασι περιγράφει ο Αββακούμ, και είναι απλώς πιθανή αυτή ή δυνατή;

²⁰ Ο πόλεμος πάντοτε φέρνει δυσάρεστες συνθήκες για τους εμπολέμους, ιδιαίτερα για κείνους που υφίστανται επίθεσι. Ο ‘πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα μπορεί ν’ αναμένεται ότι θα φέρη ταλαιπωρίες σ’ εκείνους που θα υποστούν τότε επίθεσι από τους ενωμένους εχθρούς των λάτρεων του Ιεχωβά. Ο προφήτης Αββακούμ δεν εχαρακτήρισε αυτά τα πράγματα ως απλή πιθανότητα, λέγοντας: «Αν και η συκή δεν θέλη βλαστήσει, μηδέ θέλει είσθαι καρπός εν ταις αμπέλοις· ο κόπος της ελαίας θέλη ματαιωθή, και οι αγροί δεν θέλωσι δώσει τροφήν· το ποίμνιον θέλη εξολοθρευθή από της μάνδρας, και δεν θέλωσιν είσθαι βόες εν τοις σταύλοις· εγώ όμως θέλω ευφραίνεσθαι εις τον Ιεχωβά, θέλω χαίρει εις τον Θεόν της σωτηρίας μου.» (Αββακ. 3:17, 18, ΜΝΚ) Ο Αββακούμ το χαρακτηρίζει αυτό σαν μια πολύ πραγματική δυνατότητα.

21. Για ποιον οραματίσθηκε ο Αββακούμ αυτή τη μεγάλη οικονομική δυσχέρεια και για ποιον λόγο θα προκληθή;

²¹ Ο Αββακούμ προφητικά οραματίσθηκε μεγάλη οικονομική δυσχέρεια για τον ‘κεχρισμένο’ του Ιεχωβά λόγω της διεθνούς προσπαθείας να διασκορπίσουν τους λάτρεις του Ιεχωβά. Θα εφαίνετο σαν να μην υπήρχε τίποτε για να ζήσουν. Η επιβίωσίς των θα ήταν αμφίβολη!

22. (α) Σύμφωνα με τις προφητείες Του, με τι θα ενεργήση ο Ιεχωβά εναντίον των εχθρών του στη διάρκεια της ‘μεγάλης θλίψεως;’ (β) Γιατί δεν μπορούν να περιμένουν προνομιακή μεταχείρισι οι λάτρεις του και εξαίρεσι από την παγκόσμια στενοχώρια;

²² Και σήμερα ακόμη, σ’ αυτόν τον έσχατο καιρό, οπότε οι λοιμοί, οι πείνες, οι σεισμοί και οι διεθνείς πόλεμοι αποδεκατίζουν τους κατοίκους της γης και πριν ακόμη ξεσπάση η ‘μεγάλη θλίψις,’ οι οικονομικές και οι άλλες συνθήκες διαβιώσεως όλης της ανθρωπότητος δημιουργούν ταλαιπωρίες ολοένα σε περισσότερους ανθρώπους. Ακόμη και στη διάρκεια της ‘μεγάλης θλίψεως’ ο Ιεχωβά Θεός, σύμφωνα με τις προφητείες Του, θα ενεργήση εναντίον των επιγείων εχθρών του με ασθένειες, σεισμούς και άλλες δυνάμεις των στοιχείων εναντίον των οποίων οι εχθροί Του δεν μπορούν να πολεμήσουν με τις πυρηνικές των βόμβες και με τα οικονομικά και ιατρικά προγράμματα. Ποιοι μπορούν να διαφύγουν τα πλήγματα σε κάποιο βαθμό; Είναι αλήθεια ότι το κεχρισμένο με το πνεύμα υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών και ο ‘πολύς όχλος’ των συντρόφων των, δεν αποτελούν, όπως ο Ιησούς, ‘μέρος του κόσμου τούτου,’ εν τούτοις, είναι «εν τω κόσμω» και δεν μπορούν παρά να αισθανθούν τ’ αποτελέσματα των παγκοσμίων συνθηκών. Επί πλέον, ως ‘αντικείμενα μίσους’ απ’ όλα τα έθνη και τους λαούς, δεν μπορούν να περιμένουν προνομιακή μεταχείρισι και εξαίρεσι από την παγκόσμια στενοχωρία.—Ιωάν. 15:19· 17:11.

23. Τι θα γίνουν οι ανώτερες εξουσίες από το να είναι υπηρέται του Θεού προς το καλόν, και πώς αυτό θα επηρεάση τους μάρτυρας του Ιεχωβά;

²³ Τι θα γίνη, όμως, όταν τα έθνη, αφού εκδικηθούν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, συγκεντρωθούν σε ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον των επιζώντων λάτρεων του Ιεχωβά για να τους διασκορπίσουν και να τους εξοντώσουν; Τότε οι κυβερνητικές ‘ανώτερες εξουσίες’ αυτού του κόσμου δεν θα υπηρετούν πια ως ‘υπηρέται του Θεού’ τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά για το καλό τους. (Ρωμ. 13:1-4) Τα μέσα των για την υπηρεσία του κοινού γενικά θα καταρρεύσουν και θα διαλυθούν. Εκτός του ότι τώρα αποτυγχάνουν ως ‘υπηρέται του θεού’ απ’ αυτή την άποψι, θα γίνουν τώρα πολέμιοι του Ιεχωβά θεού με το να επιτεθούν ενωμένοι εναντίον του λαού του, και να προκαλέσουν έτσι τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Φυσικά, οι οικονομικές συνθήκες και οι συνθήκες διαβιώσεως καθώς και η προσωπική ελευθερία των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά θα κατέλθουν σ’ ένα πολύ χαμηλό επίπεδο συντηρήσεως της ζωής. Θα αντικρύζουν την εξολόθρευσι! Τι ταλαιπωρίες θα υπάρχουν τότε!

24. Τι ερωτήματα εγείρονται ως προς τη διαγωγή των μαρτύρων του Ιεχωβά τότε, και πώς απαντά προφητικά σ’ αυτούς ο Αββακούμ;

²⁴ Μήπως αυτοί θα πανικοβληθούν από φόβο; Μήπως θα υποκύψουν στους επιτιθεμένους εχθρούς και θα εγκαταλείψουν την πίστι των και θα παύσουν να είναι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά; Ή, μήπως θα χάσουν την ελπίδα των και θα βυθισθούν στο τέλμα της αθυμίας και θα πεθάνουν πνευματικώς; Όχι! απαντά πάλι ο Αββακούμ μιλώντας προφητικά γι’ αυτούς. Παρ’ όλες αυτές τις ταλαιπωρίες που θα επέλθουν σ’ αυτούς λόγω της πιστότητός των στον ζώντα και αληθινό Θεό, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά θα φωνάζουν: «Εγώ όμως θέλω ευφραίνεσθαι εις τον Ιεχωβά, θέλω χαίρει εις τον Θεόν της σωτηρίας μου.»—Αββακ. 3:18, ΜΝΚ.

25. Πώς θα αποδειχθή τότε ο Ιεχωβά ότι είναι Σωτήρ, και ποιοι θα είναι στη γη αυτόπται μάρτυρες της διεκδικήσεως της κυριαρχίας του;

²⁵ Ο Θεός των, ο Ιεχωβά, είναι Θεός σωτηρίας και θα τους σώση. Ο Ιεχωβά θα αποδειχθή ότι είναι Σωτήρ των και Απελευθερωτής των. Όταν φανή ότι είναι στη χειρότερη εξαθλίωσι και τους απειλεί βεβαία εξόντωσις, η ‘ημέρα της θλίψεως’ θα ξεσπάση σ’ εκείνους που τους διώκουν και τους επιτίθενται. Θα τους καταλάβη γοργά σαν ένας επιδρομεύς, διότι ο Ιεχωβά θα πολεμήση με τους ουρανίους αγγέλους του υπό τον Ιησούν Χριστόν και θα σώση τους πιστούς μάρτυράς του στη γη. Αυτοί θα γίνουν μάρτυρες του Ιεχωβά από μια περαιτέρω άποψι, όταν θα τον ιδούν να καταστρέφη όλους τους εχθρούς στη γη και να διεκδική την παγκόσμια κυριαρχία του.

26. (α) Έχοντας υπ’ όψι τα τελικά λόγια του Αββακούμ για ποιο πράγμα δεν είναι τώρα καιρός σχετικά με τους μάρτυρας του Ιεχωβά; (β) Πώς θα ενεργήσουν σαν να έχουν πόδια ελάφου από τον Ιεχωβά;

²⁶ Τώρα δεν είναι καιρός να εξασθενήσουν οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς διακρίνουν τις ταλαιπωρίες που αναμένονται στον Αρμαγεδδώνα, να διαμορφώνωνται και να πλησιάζουν περισσότερο. Αντιθέτως, οι φωνές των ας αντηχούν με τα θριαμβευτικά τελικά λόγια του προφήτου Αββακούμ: «Ιεχωβά ο Θεός είναι η δύναμίς μου, και θέλει κάμει τους πόδας μου ως των ελάφων· και θέλει με κάμει να περιπατώ επί τους υψηλούς τόπους μου.» (Αββακ. 3:19, ΜΝΚ.) Ενισχυμένοι στα πνευματικά τους μέλη με την ευφροσύνη και τη χαρά που τους δίνει ο Ιεχωβά Θεός, θα ανεβαίνουν στα ασφαλή ύψη της ακατανίκητης ακεραιότητος προς τον Υπέρτατον Κύριον Ιεχωβά. Εκεί θα εξακολουθήσουν να οδεύουν με ασφαλή βήματα ως ακόλουθοι του ανάσσοντος Βασιλέως Ιησού Χριστού. Σαν ταχύποδα ελάφια θα πηδούν μέσα στις ευλογίες της δικαίας νέας τάξεως του Θεού, όταν θα επιζήσουν απ’ όλες τις ταλαιπωρίες του Αρμαγεδδώνος.