‘Έχετε Πάντα στο Νου σας την Παρουσία της Ημέρας του Ιεχωβά’
«Οποίοι πρέπει να ήσθε σεις . . . προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά.»—2 Πέτρ. 3:11,12.
1.Τι είναι η «ημέρα του Ιεχωβά» και γιατί πρέπει να την σκεπτώμεθα σοβαρά τώρα;
ΕΝΑΣ καιρός λογαριασμών πλησιάζει για όλη την ανθρωπότητα. Είναι ένας καιρός που θα εκτελεσθή η θεία κρίσις εναντίον των ανόμων, καθώς και ένας καιρός απελευθερώσεως για τους δικαίους. Όλοι οι άνθρωποι που θα ζουν τότε θα κληθούν να δώσουν λόγο για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησαν τη ζωή τους, είτε με ιδιοτελή αδιαφορία για το θέλημα του Θεού και την ευημερία των συνανθρώπων των είτε με στοργική υπακοή στον Θεό και ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους των. Επειδή θα είναι ένας καιρός τακτοποιήσεως λογαριασμών από μέρους του αληθινού Θεού, η προσεχής χρονική περίοδος αναφέρεται στη Γραφή ως η «ημέρα του Ιεχωβά.» Είναι αξία του σοβαρού ενδιαφέροντός μας.—Σοφον. 2:2, 3.
2, 3. Ποια στάσι προέτρεπε ο Πέτρος όλους τους Χριστιανούς να έχουν για την ημέρα του Ιεχωβά;
2 Έχετε σεις πάντα στο νου σας την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά; Την προσμένετε; Αποτελεί πραγματικότητα για σας; Ο απόστολος Πέτρος είχε αυτό το φρόνημα. Προέτρεπε όλους τους Χριστιανούς να έχουν αυτή την στάσι. Στην Αγία Γραφή, στα εδάφια 2 Πέτρ. 3:11-13, έγραψε: «Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή, και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»
3 Έχετε πάντα στο νου σας την πύρινη ημέρα του Ιεχωβά; Σας είναι τόσο πραγματική ώστε να μπορήτε να την βλέπετε καθαρά, άμεσα ενώπιόν σας; Σύμφωνα με το Κείμενον των Ελληνικών Γραφών, η φράσις «έχετε πάντα στο νου σας» είναι «σπεύδοντες.» Δεν πρέπει λοιπόν να την επιβραδύνωμε, δηλαδή, να θεωρούμε την ημέρα του Ιεχωβά ότι απέχει πάρα πολύ και να την αναβάλλωμε.
4. Γιατί θα φέρη σ’ εμάς σοβαρή απώλεια αν παραλείψωμε να έχωμε πάντα στον νου μας την ημέρα του Ιεχωβά;
4 Αυτή η στάσις είναι αναγκαία για όλους τους Χριστιανούς, πάντοτε, άσχετα με το πότε θα έλθη η «ημέρα του Ιεχωβά.» Γιατί; Ο απόστολος Παύλος απαντά, «διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται.» (1 Κορ. 7:31) Είναι όπως η αλλαγή της σκηνής του θεάτρου, η οποία, αν και φαίνεται λαμπερή, γρήγορα αντικαθίσταται από μια άλλη σκηνή, με διαφορετικές σκηνογραφίες και άλλους ηθοποιούς, ώστε δεν υπάρχει τίποτε μόνιμο. (Εκκλησ. 1:4) Γιατί, λοιπόν, ο Χριστιανός, που έχει την ελπίδα της αιωνίου ζωής σ’ ένα μόνιμο κόσμο πραγματικών αξιών, να δαπανά τον χρόνο και τις ενέργειες της ζωής του σ’ ένα μεταβατικό, παρερχόμενο πράγμα; Όπως εκτίθεται στο εδάφιο 1 Ιωάννου 2:17, ‘ο κόσμος παρέρχεται.’ Σε λίγο θα εκλείψη τελείως από την εικόνα, για πάντα. Το πιστεύετε αυτό;
Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
5, 6. Πώς οι απόστολοι με τη στάσι των απέναντι του Χριστού και της βασιλείας του μας έδωσαν ένα καλό παράδειγμα;
5 Αν είμεθα άγρυπνοι και σε αρμονία με ό,τι κάνει ο Ιεχωβά, θα μετέχωμε πάντοτε σε μεγάλες ευλογίες. Εξ άλλου, διατρέχομε κίνδυνο αν εκδηλώνωμε μια στάσι αμφιβολίας σ’ εκείνα που τονίζονται σ’ εμάς από τον πιστό και φρόνιμο δούλο, το σύνθετο Χριστιανικό σώμα διά του οποίου ο Ιησούς Χριστός προμηθεύει πνευματική τροφή στους μαθητάς του. Μπορεί να βρεθούμε σε μια κατάστασι σαν εκείνων που αποσπώνται από μια στρατιωτική φάλαγγα, και εύκολα συλλαμβάνονται από τον εχθρό.—Ματθ. 24:45.
6 Η επιθυμία να μη χάσουν τίποτε απ’ ό,τι θα επρομήθευε ο Θεός ήταν η στάσις των αποστόλων του Χριστού. Όταν ρώτησαν τον Ιησού, «Τι το σημείον της παρουσίας σου;» δεν εγνώριζαν ότι η μελλοντική παρουσία του θα ήταν αόρατη. (Ματθ. 24:3) Ακόμη και μετά την ανάστασί του, ρώτησαν: «Κύριε τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εν τω Ισραήλ;» (Πράξ. 1:6) Απέβλεπαν σε μια ορατή αποκατάστασι. Εν τούτοις η ερώτησίς των έδειχνε ότι είχαν πάντοτε στο νου τους ότι η βασιλεία του Θεού διά του Χριστού ήταν κοντά. Απέβλεπαν να έχουν μια επίσημη συμμετοχή σ’ εκείνη τη βασιλεία. Δεν ήσαν όπως οι άπιστοι Ιουδαίοι που είδαν τον Ιησούν ολοφάνερα μεταξύ των κατά σάρκα και ωστόσο δεν ανεγνώρισαν ότι ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας, ότι ‘η βασιλεία του Θεού ήταν ανάμεσά τους.’ (Λουκ. 17:21) Ο Ιησούς είχε όλα τα διαπιστευτήρια του Μεσσίου. Ήλθε με τον τρόπο που προείπαν οι Γραφές. Αλλά οι Ιουδαίοι εκείνοι δεν τον δέχθηκαν. Προσέκοψαν σ’ αυτόν. Γιατί;
7, 8. Γιατί οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν δέχθηκαν τον Ιησούν ως τον υποσχεμένο Μεσσία;
7 Ήσαν υπερήφανοι και υλισταί. Αγαπούσαν τον έπαινο και την επιδοκιμασία περισσότερο από την επιδοκιμασία του Θεού. Ο Ιησούς τούς είπε καθαρά: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί· διότι παρομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσι οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας. . . . Έξωθεν μεν φαίνεσθε στους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας.» (Ματθ. 23:27, 28) Είπε στους μαθητάς του ότι εκείνοι οι θρησκευτικοί ηγέται έκαναν όλα τα έργα των για να βλέπωνται από τους ανθρώπους, αγαπούσαν τις πιο εξέχουσες θέσεις και ήθελαν να τους θαυμάζουν δημοσία. Ήσαν φιλοχρήματοι, αλλά δεν αγαπούσαν τον Θεό.—Λουκ. 16:14.
8 Με αυτή τη στάσι ο Ιουδαϊκός κλήρος ήταν αδύνατον να δεχθή τον Ιησούν ως τον Μεσσίαν. Μολονότι ο Χριστός ήταν ακριβώς ενώπιόν των, εν σαρκί, κάνοντας τις πιο θαυμάσιες θεραπείες, τα μάτια τους ήσαν τυφλά. Σ’ αυτή την κατάστασι διανοίας και καρδιάς, απογοητεύθηκαν από τον Ιησούν, διότι η ιδιοτέλειά των τους έκανε να ζητούν εσφαλμένα πράγματα, σύμφωνα με τους κανόνας του κόσμου.—Ιωάν. 5:39-44· Ησ. 8:14, 15· Ματθ. 13:57.
9. Πώς θα επηρεάζετο η πνευματική μας κατάστασις αν, με τη διάνοια και την καρδιά μας, αναβάλλαμε την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά;
9 Εμείς σήμερα δεν πρέπει να γίνωμε υλισταί σαν εκείνους. Είναι πολύ επικίνδυνο ν’ αφήνωμε τον εαυτό μας να πέφτη σε μια νυσταγμένη και απαθή κατάστασι, αναβάλλοντας με τη διάνοια και την καρδιά μας την παρουσία της πύρινης ημέρας του Ιεχωβά. Αν το κάνωμε αυτό, δεν θα διακρίνωμε τις οδηγίες του Θεού, τις κατευθύνσεις που μας δίνει. Δεν θα μπορέσωμε να τον γνωρίσωμε, εκτιμώντας τα ωραία χαρακτηριστικά του. Μια νυσταγμένη στάσις θα μας κάμη να μη διακρίνωμε καθαρά τι πρέπει να γίνη στην υπηρεσία του Θεού. Δεν θα είμεθα ποτέ ‘έτοιμοι’ ούτε θα θέλωμε να έλθη η «ημέρα του Ιεχωβά.» Θα είμεθα εκτός ισορροπίας και θα αιφνιδιασθούμε όταν θα έλθη η ημέρα.—1 Θεσσ. 5:2-5.
ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
10. (α) Με τι τρόπο οι Βιβλικές χρονολογίες επισημαίνουν την εποχή μας; (β) Ποια άποψι λαμβάνουν οι ηγέται του κόσμου για τις κρίσιμες καταστάσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότης;
10 Οι Βιβλικές χρονολογίες θετικά επισημαίνουν τον καιρό στον οποίον ζούμε ως καιρό μεγάλης σπουδαιότητος. Οι «Καιροί των Εθνών,» που εκτείνονται από το 607 ως το 1914 μ.Χ., έληξαν. (Λουκ. 21:24) Σε λίγο θα τελειώσουν έξη χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Στο φως αυτών των γεγονότων, εκείνα που βλέπομε να συμβαίνουν στον κόσμο είναι πολύ σημαντικά. Τι συμπεραίνομε απ’ αυτό; Οι παγκόσμιες συνθήκες δίνουν έντονη μαρτυρία ότι το τέλος πλησιάζει. Εν πρώτοις τώρα, για πρώτη φορά, και οι ηγέται του κόσμου ανεγνώρισαν ότι η καταστροφή του κόσμου αποτελεί πραγματική δυνατότητα. Συμφωνούν ότι ένας γενικός πυρηνικός πόλεμος θα είναι τόσο φονικός ώστε δεν θα υπάρχουν νικηταί, μόνον ηττημένοι θα υπάρχουν. Εν τούτοις πολλοί, ιδιαίτερα οι επιστήμονες, λέγουν ότι υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος από παγκόσμια μόλυνσι, καθώς και από την «πληθυσμιακή έκρηξι,» με εκτεταμένη πείνα, ασθένειες και αναταραχή που απειλεί να φέρη. Μια είδησις που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ποστ της Ουάσιγκτων έλεγε: «Ξαφνικά σε πολλές διάφορες χώρες—στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μεγάλη Βρεττανία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στη Σουηδία, στην Τσεχοσλοβακία, στη Σοβιετική Ένωσι, στην Ινδία, στην Ιαπωνία—άνθρωποι επιρροής έχουν αισθανθή ένα επικείμενο κίνδυνο που δεν θα ομοιάζη μια οποιαδήποτε ανθρώπινη πείρα.» Αυτοί οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι μολονότι η ανθρωπότης θα μπορούσε να επιζήση από τις επικείμενες κρίσεις αν έρχονταν μία κάθε φορά, δεν θα μπορούσαν να επιζήσουν απ’ όλες ή και από μερικές ακόμη, που θα έπλητταν διά μιας. Σε κάθε τομέα—πόλεμο, αύξησι πληθυσμού, οικολογία, έγκλημα, πείνα, ασθένεια, αναταραχή—υπάρχει η δυνατότης καταστροφής και όλ’ αυτά θα μπορούσαν να ξεσπάσουν ταυτόχρονα.
11. (α) Γιατί είναι παράλογο να αναμένωμε από την τεχνολογία να λύση τα προβλήματα; (β) Γιατί η καταστροφή του κόσμου δεν θα έλθη από πηγές που φοβούνται οι άνθρωποι; (γ) Όπως τονίζεται στην Αγία Γραφή, πότε θα ξεσπάση η ‘μεγάλη θλίψις’;
11 Ενώ μερικοί λέγουν ότι η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να λύση και θα λύση τα προβλήματα, εν τούτοις τι κάνει η τεχνολογία; Μήπως δεν συμμετέχει στην ευθύνη για την επιδείνωσι της καταστάσεως, ιδιαίτερα στις περιοχές του πολέμου και της μολύνσεως; Και ακόμη αν η τεχνολογία μπορούσε να λύση αυτά τα προβλήματα, θα τα λύση; Όχι. Υπάρχει πάρα πολλή ιδιοτέλεια μεταξύ των ανθρώπων, πάρα πολλά ιδιοτελή συμφέροντα που αποκλείουν τις προσπάθειες θεραπείας της κακής καταστάσεως. Ωστόσο η προειπωμένη καταστροφή δεν θα έλθη από πηγές τις οποίες φοβούνται οι άνθρωποι. Το παρόν παγκόσμιο σύστημα δεν θα καταρρεύση μόνο του. Τώρα που η πλήρης αποτυχία του είναι σαφώς έκδηλη, πλησιάζει ο καιρός του Ιεχωβά για να το εξαφανίση. Αυτόν τον καιρό τον επεσήμανε καθαρά μέσα στον Λόγο του πριν από πολύν καιρό. Η Βίβλος αλάνθαστα τονίζει το έτος 1914 μ.Χ. ως τον καιρό οπότε «η βασιλεία του κόσμου» έγινε βασιλεία Κυρίου του Θεού και του Χριστού του. Προτού εκλείψη από τη σκηνή η γενεά που ζούσε τότε, θα ξεσπάση η ‘μεγάλη θλίψις.’—Αποκάλ. 11:15, ΜΝΚ· Δαν. 4:10-17· Ματθ. 24:21, 34.
12. Ποιες εξελίξεις δείχνουν μια παρακμή της επιρροής της θρησκείας του κόσμου σε πολλά μέρη;
12 Τα γεγονότα στον τομέα της θρησκείας είναι επίσης ζωηρού ενδιαφέροντος στους σπουδαστάς του Θείου Λόγου. Πολλοί εγκαταλείπουν την ιερατεία και διακονία, και οι εκκλησίες κλείνουν. Αλλά δεν είναι απλώς το κλείσιμο των εκκλησιών, η απώλεια μελών σε πολλά μέρη, και η παραίτησις κληρικών που προμηνύουν την καταστροφή της παγκοσμίου θρησκείας, σαν να επρόκειτο να καταρρεύση μόνη της. Υπάρχουν περισσότερα σ’ αυτό.
13. Τι ωδήγησε στην ερήμωσι της Ιερουσαλήμ και του θρησκευτικού της συστήματος στο 70 μ.Χ.;
13 Σκεφθήτε τούτο: Τι πραγματικά έφερε την οργή του Θεού που προκάλεσε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του θρησκευτικού της συστήματος στο έτος 70 μ.Χ.; Ήταν η απόρριψις του Λόγου του Θεού, που ωδήγησε σε κάθε είδους ηθική διαφθορά. Επίσης η απόρριψις του Υιού του Θεού ως του Μεσσίου και η προτίμησίς των να θέσουν την εμπιστοσύνη των στον Καίσαρα. (Ματθ. 15:1-9· Ιωάν. 19:14-16) Το τέλος της Ιερουσαλήμ άξιζε πλήρως να έλθη. Μήπως οι σημερινοί πάστορες του Χριστιανικού κόσμου είναι καλύτεροι; Όχι, είναι τα αντίστοιχα των διεφθαρμένων εκείνων θρησκευτικών ηγετών της αρχαίας Ιερουσαλήμ.
14. Πώς η απόρριψις από τον κλήρο τής Βίβλου ως του εμπνευσμένου Λόγου του Θεού επηρέασε την άποψί των στην ηθική;
14 Και αυτοί επίσης απέρριψαν την Αγία Γραφή ως τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού. Σε μερικές περιπτώσεις απροκάλυπτα εχαρακτήρισαν μέρη της Γραφής ως «μύθους.» Αλλ’ αυτό δεν είναι όλο. Ακούστε λίγες μόνο από τις πολλές επικεφαλίδες που εμφανίσθηκαν στον δημόσιο τύπο. Από την Αυστραλία: «Ένας Διάκονος Παρακινεί την Εκκλησία να Ευλογήση Ομοφυλοφίλους.» Από τη Νέα Υόρκη: «Είναι Ασέβεια η Ομοφυλοφιλία; Οι Επισκοπελιανοί Ιερείς Λέγουν Όχι.» Από τη Σουηδία: «Χαλαρώστε τον κανόνα του Σεξουαλισμού Λέγουν οι Κληρικοί.» Από το Λονδίνο: «Ένας Επίσκοπος Ζητεί τη Νομιμοποίησιν του Σεξουαλισμού από το 14ο Έτος της Ηλικίας.» Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι απομακρύνωνται από τον Λόγο του Θεού.
15. Με τι τρόπους οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου έδειξαν ότι απορρίπτουν τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού;
15 Η απόρριψις της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού που είναι στα χέρια του Υιού του πρέπει επίσης να τονισθή. Οι πάστορες του Χριστιανικού κόσμου σαν τους Φαρισαίους έχουν θέσει την εμπιστοσύνη των στις ανθρώπινες κυβερνήσεις. Είναι έτοιμοι να προσευχηθούν όταν αναλαμβάνουν υπηρεσία οι πρόεδροι και οι βασιλείς. Οι εφημέριοι ευλογούν τα στρατεύματα όταν πηγαίνουν στον πόλεμο. Και είναι πρόθυμοι να υποδείξουν τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών ως το μέσον με το οποίο η ανθρωπότης θ’ αποκτήση την ειρήνη και την ασφάλεια που μόνο η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού μπορεί να φέρη.
16. Αντί της απλής ελαττώσεως των εκκλησιαζομένων, ποια πράγματα βεβαιώνουν ότι η καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου είναι πλησίον;
16 Αυτά αποτελούν μόνον ένα δείγμα των αμαρτημάτων που διέπραξαν οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου. Έφεραν τη μεγαλύτερη βλασφημία στα ονόματα του Θεού και του Χριστού, και προσπάθησαν να εξαφανίσουν την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού από τη γη. Αυτά τα πράγματα βεβαιώνουν ότι είναι πλησίον η καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου.
ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΕΓΓΥΤΗΤΟΣ ΤΗΣ «ΗΜΕΡΑΣ»
17-19. (α) Πού αλλού βρίσκομε αποδείξεις της εγγύτητος της ‘ημέρας του Ιεχωβά;’ (β) Ποιες είναι μερικές από τις εξελίξεις μεταξύ του λαού του Θεού που δείχνουν ότι ο ερχομός της νέας τάξεως του Θεού είναι πολύ κοντά;
17 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι παγκόσμιες συνθήκες δείχνουν την εγγύτητα της ‘παρουσίας της ημέρας του Ιεχωβά.’ Αλλ’ αυτή δεν είναι η μόνη απόδειξις. Μπορούμε επίσης να βρούμε καθαρή απόδειξι της εγγύτητός της σε ό,τι συμβαίνει στην αληθινή Χριστιανική εκκλησία του Θεού—σε ό,τι εκτελεί ο Ιεχωβά εν σχέσει με τον λαό του. Από την πολιτεία του Θεού στα πρόσφατα χρόνια παρατηρείται ότι η νέα τάξις της δικαιοσύνης είναι τόσο κοντά ώστε μπορούμε να την ιδούμε να διαμορφώνεται ακριβώς ενώπιόν μας.
18 Λάβετε υπ’ όψιν αυτές τις εξελίξεις: Οργανικώς, οι εκκλησίες του λαού του Ιεχωβά έχουν τώρα ευθυγραμμισθή πληρέστερα με τις Γραφές, με τη διάταξι των πρεσβυτέρων και διακονικών υπηρετών. Επίσης οι δούλοι του Θεού βοηθήθηκαν να καταλάβουν την όρασι του Ιεζεκιήλ για την ομοία με πόλιν έδραν της παγκοσμίου κυβερνήσεως της γης, που καλείται «Ο Ιεχωβά Είναι Εκεί.» Κατανοούν ότι θα υπάρχη ένα διοικητικό σώμα που θα υπηρετή κάτω από την ουράνια βασιλεία, ένα σώμα που καλείται «άρχων» στην προφητεία του Ιεζεκιήλ. (Ιεζ. 45:7· 48:35) Επίσης καταλαβαίνουν τώρα ότι ο πολύς όχλος που θα επιζήση από τη ‘μεγάλη θλίψι’ θ’ αποτελέση το θεμέλιο της νέας γης, της νέας επιγείου κοινωνίας που πραγματοποιείται με τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού. Η κατανόησις της προφητείας του Ζαχαρία τους διεφώτισε να διακρίνουν ότι οτιδήποτε γίνεται από τον λαό του Θεού θα είναι για την αγιωσύνη και την εξύμνησι της κυριαρχίας του Ιεχωβά, χωρίς να υπάρχη τίποτε το ακάθαρτον ή βλαβερόν, ώστε ο Θεός δεν θα έχη πια αιτία να βρη σφάλμα στον λαό του. (Ζαχ. 14:20, 21) Επίσης, διδάχθηκαν επιμελώς πώς πρέπει να ζουν τώρα οι άνθρωποι αν πρόκειται να επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι.’ Όλ’ αυτά υποβοηθούν την προετοιμασία των ειλικρινών ανθρώπων για ζωή στη νέα τάξι του Θεού. Βλέπομε επίσης όσο ποτέ στο παρελθόν την ταχεία, ως φαινόμενον μάλιστα, συρροή εκείνων που θ’ αποτελέσουν τον ‘πολύν όχλον.’ Αληθινά, ο χωρισμός των ‘προβάτων’ από τα ‘ερίφια’ προχωρεί με καταπληκτικό ρυθμό. Σήμερα άτομα που λαχταρούν δίκαιες συνθήκες ανταποκρίνονται πολύ γρήγορα στ’ αγαθά νέα.—Μάρκ. 13:10· Ματθ. 25:31-46· Αποκάλ. 7:9.
19 Εξαιτίας αυτών των αποδείξεων, θα έπρεπε πράγματι να είναι βαρήκοος ένας άνθρωπος και βραδύς στις παρατηρήσεις του αν δεν κατανοή ότι είμεθα στη γενεά που προείπε ο Ιησούς ότι θα προηγείτο αμέσως από τον ερχομό της νέας δικαίας τάξεως του Θεού. Και έχομε πολύ προχωρήσει σ’ αυτή τη γενεά, σύμφωνα με όλες τις αποδείξεις που είναι ενώπιόν μας.—Ματθ. 24:34.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΘΑ ΕΛΘΗ ΞΑΦΝΙΚΑ
20, 21. (α) Ποια κατάστασις σχετικά με τη θρησκεία του κόσμου μπορεί να κάμη μερικούς να τείνουν να ‘αναβάλλουν’ την πύρινη ημέρα του Ιεχωβά; (β) Πώς η Αποκάλυψις 17:16, 17 λέγει ότι θα γίνη η καταστροφή της ‘Βαβυλώνος της Μεγάλης;’
20 Εν τούτοις, υπάρχουν μερικοί οι οποίοι, όταν βλέπουν τη θρησκευτική εικόνα, τείνουν να ‘αναβάλλουν’ την πύρινη «ημέρα» του Ιεχωβά. Αυτοί μπορεί να σκέπτωνται με τον εξής τρόπο: ‘Είναι αλήθεια ότι βλέπομε τη θρησκεία του κόσμου να εξασθενή σε μερικές περιοχές, να κλείνουν εκκλησίες, να υπάρχει λιγώτερος σεβασμός για τις εκκλησίες και άλλα σημεία υποχωρήσεως. Ωστόσο, και σ’ αυτές τις περιοχές ακόμη, μήπως δεν βλέπομε συχνά ότι οι εκκλησίες έχουν ισχυρούς πολιτικούς δεσμούς; Επίσης, οι εκκλησίες συχνά κατέχουν πολλές βιομηχανικές ιδιοκτησίες και οικοδομικά τετράγωνα που τα χρησιμοποιούν για εμπορικό κέρδος. Είναι οικονομικώς καλά στερεωμένες. Σε άλλα μέρη οι εκκλησιαζόμενοι είναι ακόμη σε σημαντικούς αριθμούς. Πολλοί άνθρωποι διατηρούν την ιδιότητά των ως μελών των εκκλησιών παρά τη διαφθορά που υπάρχει. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι αυτές οι δυνάμεις που δίνουν οι εκκλησίες είναι ενδείξεις ότι η παρουσία της πυρίνης ημέρας του Ιεχωβά απέχει ακόμη πολλά χρόνια;’
21 Μην απατάσθε. Το τέλος της ψευδούς θρησκείας δεν πρόκειται να έλθη απλώς με την σύμπτυξί της λόγω ελλείψεως υποστηρίξεως. Μάλλον, θα έλθη με τον τρόπο που είπε ο Θεός ότι θα ήρχετο, στην όρασι του αποστόλου Ιωάννου, στην Αποκάλυψι 17:16, 17. Εκεί λέγει: «Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες επί το θηρίον, ούτοι θέλουσι μισήσει την πόρνην, και θέλουσι κάμει αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής θέλουσι φάγει, και αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί· διότι ο Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών να κάμωσι την γνώμην αυτού, και να γείνωσι της αυτής γνώμης, και να δώσωσι την βασιλείαν αυτών εις το θηρίον, εωσού εκτελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.» Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός θα δώσει τη προσταγή για την καταστροφή της ‘Βαβυλώνος της Μεγάλης’ στην αρχή της «ημέρας» του, και η καταστροφή αυτή θα έλθη τελείως ξαφνικά.
22-24. (α) Πώς οι οπαδοί της θρησκείας του κόσμου θεωρούν τη θρησκεία των και τους κληρικούς της; (β) Πώς ο Ιερεμίας 25:34, 35 παρουσιάζει τον ξαφνικό τρόπο με τον οποίον ο κλήρος και η ψευδής του θρησκεία θ’ αντιμετωπίσουν την καταστροφή των;
22 Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Βαβυλωνιακή θρησκεία του κόσμου θεωρείται από τους οπαδούς της σαν κάτι ιερό, κάτι ωραίο. Οι ηγέται της, ιδιαίτερα οι πάστορες του Χριστιανικού κόσμου, θεωρούνται ως άνθρωποι του Θεού, άγιοι. Ακόμη και οι μη θρησκευόμενοι μεταξύ των πολιτικών και του εμπορικού κόσμου απευθύνονται σ’ αυτούς με πομπώδεις τίτλους, όπως λόγου χάριν, Σεβάσμιε, Σεβασμιώτατε, Πάτερ, Άγιε Πάτερ και με άλλες κολακευτικές εκφράσεις. Φυσικά, η θρησκεία του κόσμου έφερε σε μερικούς ανθρώπους τα πράγματα που επιθυμούν. Σε μερικούς δίνει κοινωνική θέσι· σε άλλους πολιτική δύναμι· σε άλλους φέρνει χρηματικό κέρδος. Μερικοί εκκλησιαζόμενοι φρονούν ότι για να λατρεύσουν τον Θεό, πρέπει να πηγαίνουν ή να ανήκουν σε μια εκκλησία, διότι ο Χριστιανικός κόσμος ισχυρίζεται ότι λατρεύει τον Θεό επειδή λέγει ότι εκπροσωπεί τη Βίβλο και είναι ο θεματοφύλαξ της αληθείας.
23 Αλλά τι λέγει γι’ αυτό ο Ιερεμίας 25:34, 35; Σχετικά με αυτό που θα συμβή στους ηγέτας του Χριστιανικού κόσμου καθώς και με το τι θα συνέβαινε στους Ιουδαίους ηγέτας λίγο μετά την πτώσι της Ιερουσαλήμ στο 607 π.Χ., λέγει: «Ολολύξατε ποιμένες και αναβοήσατε· και κυλίσθητε εις το χώμα οι έγκριτοι του ποιμνίου· διότι επληρώθησαν αι ημέραι σας διά την σφαγήν και διά τον σκορπισμόν σας· και θέλετε πέσει ως σκεύος εκλεκτόν.»
24 Δεν είναι λοιπόν μια βραδεία παρακμή με απώλεια μελών που φέρνει το τέλος των ψευδών θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου και του κλήρου των. Αντιθέτως, όπως ακριβώς ένα ωραίο σκεύος, ένα σκεύος εκλεκτόν, πέφτει ξαφνικά από το υποστήριγμά του προς κατάπληξι των παρατηρητών, έτσι ο κλήρος και η ψευδής του θρησκεία θα υποστούν μια ξαφνική καταπληκτική πτώσι που θα είναι η καταστροφή τους.
25. (α) Ομοίως, η Αποκάλυψις 18:10, 21 πώς δείχνει την ταχύτητα της πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης; (β) Από τι μπορεί να μας προφυλάξη η κατανόησις αυτών των Γραφικών πραγμάτων;
25 Επίσης, ως προς την ταχύτητα της πτώσεως της Βαβυλώνος της Μεγάλης, τι λέγει η Αποκάλυψις κεφάλαιον 18, εδάφιον 10; «Από μακρόθεν ιστάμενοι [οι πενθούντες, περιλαμβανομένου και του εμπορικού στοιχείου], διά τον φόβον του βασανισμού αυτής, λέγοντες, Ουαί, ουαί, η πόλις η μεγάλη, Βαβυλών, η πόλις η ισχυρά, διότι εν μια ώρα ήλθεν η κρίσις σου.» Και κατόπιν, στο εδάφιον 21, συνεχίζει: «Και εσήκωσεν εις άγγελος ισχυρός λίθον ως μυλόπετραν μεγάλην και έρριψεν εις την θάλασσαν, λέγων, Ούτω με ορμήν θέλει ριφθή η Βαβυλών η μεγάλη πόλις, και δεν θέλει ευρεθή πλέον.» Η εκτίμησις αυτού του γεγονότος μπορεί να μας προφυλάξη από κάθε διάθεσι να ‘αναβάλλωμε’ την ημέραν του Ιεχωβά απλώς διότι η Βαβυλωνιακή θρησκεία ασκεί ακόμη σημαντική επιρροή σε μερικές περιοχές.
[Εικόνα στη σελίδα 429]
Οι ψευδείς θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου και ο κλήρος των θα έχουν μια αιφνίδια καταστροφική σύντριψι, όπως ακριβώς ένα ωραίο βάζο έξαφνα πέφτει από τη βάσι του