Κρυμμένοι την Ημέρα της Οργής του Ιεχωβά
«Ζητείτε τον Ιεχωβά, . . . ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.»—Σοφ. 2:3, ΜΝΚ.
1. Τι ενδιαφέρον έχουν για μας σήμερα το όνομα και η προφητεία του Σοφονία;
‘ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ από τον Ιεχωβά’—αυτή είναι η σκέψη πίσω από το όνομα του προφήτη του Θεού, του Σοφονία, του οποίου το όνομα σημαίνει «ο Ιεχωβά σκέπασε ή προστάτεψε». Δεν είναι και δική σας επιθυμία να σκεπασθείτε, δηλαδή να προστατευθείτε από τον Ιεχωβά; Θα πρέπει να είναι, γιατί ο κόσμος σήμερα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στη θλίψη και στην απελπισία. Ο δίκαιος Θεός, ο Ιεχωβά, δεν θα επιτρέψει για πολύ ακόμη να παραμένουν αυτές οι συνθήκες. Η μέρα του τού Αρμαγεδδώνα είναι κοντά. Όλοι μας θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε βαθιά για την προφητεία του Σοφονία, γιατί έχει πάρα πολλά να πει γι’ αυτή τη μέρα της κρίσεως. Δείχνει πώς μπορούμε να βρούμε καταφύγιο ώστε να είμαστε ‘κρυμμένοι ή προστατευμένοι του Ιεχωβά’.
2. Γιατί η προφητεία δεν είναι καθόλου μικρής σημασίας;
2 Ο Σοφονίας προφήτευσε στην αρχή της βασιλείας του Βασιλιά Ιωσία του Ιούδα, που άρχισε το 659 π.Χ., κι έτσι, γύρω στα 50 χρόνια πριν ο Ιεχωβά ερημώσει τον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ. Λόγω της βραχύτητας της προφητείας του, ο Σοφονίας συχνά αναφέρεται σαν ένας από τους «Μικρούς Προφήτες», αλλά η σημασία της προφητείας του κάθε άλλο παρά μικρή μπορεί να θεωρηθεί. Στις μέρες του Σοφονία, έφερνε ένα θείο άγγελμα που δεν μπορούσε ν’ αγνοηθεί. Το ίδιο άγγελμα φέρνει επίσης και στον 20ό αιώνα μας με τη δυναμική προειδοποίηση που πρέπει να προσέξουν όλοι οι άνθρωποι που ελπίζουν να βρουν ασφάλεια στη διάρκεια της επικείμενης μέρας της πύρινης οργής του Ιεχωβά. Είναι μέρος του δυνατού «προφητικού λόγου» του Ιεχωβά που ο απόστολος Πέτρος παρομοίασε με «λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω.»—2 Πέτρ. 1:19· βλέπε επίσης Ρωμαίους 15:4.
3. (α) Πώς η προφητεία του Σοφονία έφερε άμεσα οφέλη; (β) Γιατί αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μόνιμο;
3 Φαίνεται, ότι ο Σοφονίας ήταν ο τρισέγγονος του πιστού Βασιλιά Εζεκία. Σαν προφήτης με βασιλικούς δεσμούς, θα έπρεπε να είναι θαρραλέος πραγματικά για να διακηρύξει τις πύρινες κρίσεις του Ιεχωβά εναντίον των αρχόντων του Ιούδα. (Σοφ. 1:1, 8) Η προφητεία του είχε προφανώς ωφέλιμα αποτελέσματα στις μέρες του νεαρού Βασιλιά Ιωσία, ο οποίος καθάρισε τη γη από την ψεύτικη θρησκεία και έφθασε να γίνει γνωστός για «τα ελέη αυτού, κατά το γεγραμμένον εν τω νόμω του Κυρίου». (2 Χρον. 34:3, 14, 19, 33· 35:26) Σαν αποτέλεσμα, έγινε μια προσωρινή αναβολή της εκτελέσεως της κρίσεως του Ιεχωβά. Αλλά, η δίκαιη πορεία του Ιωσία δεν αφήρεσε την κακία που είχε αγκαλιάσει το λαό του, ούτε κι έκανε εξιλέωση για τα αμαρτήματα του παππού του Μανασσή, ο οποίος «εγέμισε την Ιερουσαλήμ αίμα αθώον.» (2 Βασ. 24:3, 4) Η ημέρα λογαριασμού του Ιεχωβά ήταν κοντά!
«Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»
4. (α) Με ποιο αποφασιστικό «λόγο» ανοίγει η προφητεία; (β) Τι καθορίζει σαν τη ρίζα των δυσκολιών του Ιούδα, και πώς;
4 Μέσω του Σοφονία, ο Ιεχωβά κατέστησε σαφές ότι θα έφερνε την πονηρία σε πλήρες τέλος. Η προφητεία ανοίγει με τα εξής λόγια:
«Θέλω αφανίσει παντελώς τα πάντα από προσώπου της Γης, λέγει Κύριος»
Επρόκειτο να γίνει αφανισμός, ξερρίζωμα όλων των βδελυκτών πραγμάτων στα μάτια του Ιεχωβά. Αυτός ο «λόγος» χτύπησε απ’ ευθείας στο σημείο δείχνοντας τι βρισκόταν πίσω από τις στενοχώριες του Ιούδα—η ψεύτικη θρησκεία! Γι’ αυτό ο Ιεχωβά συνεχίζει και λέει:
«Θέλω εκτείνει την χείρα μου επί τον Ιούδαν και επί πάντας τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, και θέλω εξολοθρεύσει το υπόλοιπον του Βάαλ από του τόπου τούτου και το όνομα των ειδωλοθύτων μετά των ιερέων, και τους προσκυνούντας επί των δωμάτων την στρατιάν του ουρανού και τους προσκυνούντας και ομνύοντας εις τον Κύριον και τους ομνύοντας εις τον Μαλχόμ, και τους εκκλίνοντας από όπισθεν του Κυρίου και τους μη ζητούντας τον Κύριον μηδέ εξερευνώντας αυτόν.»—Σοφ. 1:2-6.
5. (α) Γιατί ο Βααλισμός δεν είχε κανένα δικαίωμα να βρίσκεται ανάμεσα στο λαό του Θεού; (β) Ποιες βδελυκτές συνήθειες περιλάμβανε;
5 Τι πονηρία! Εκείνοι οι Ιουδαίοι είχαν εγκαταλείψει την αγνή λατρεία του Ιεχωβά για ν’ ακολουθήσουν τον Βααλισμό των γύρω εθνών. Ο Βααλισμός—με τις ανθρώπινες θυσίες του, την τελετουργική πορνεία, τη λατρεία των άφωνων ειδώλων και τις τυπικιστικές του προσευχές για υλική ευημερία—δεν είχε καμιά δικαιωματική θέση ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά. (Αριθ. 25:1-5· Ιερ. 7:30, 31· 11:17· 19:3-5) Η ψεύτικη θρησκεία τούς είχε οδηγήσει σε κάθε είδος άδικης ενέργειας. Οι ιερείς του Ιούδα είχαν παραβιάσει την Πρώτη Εντολή με το να συναναστρέφονται τους «ιερείς» των ξένων θεών. (Έξοδ. 20:2, 3) Ακολουθώντας το κακό παράδειγμα του Βασιλιά Μανασσή, λάτρευαν «την στρατιάν των ουρανών» και απέβλεπαν σε πνευματιστικά μέντιουμ για καθοδήγηση. (2 Χρον. 33:1-6) Σύμφωνα με τον απατηλό συλλογισμό ότι ‘υπάρχει κάτι καλό σ’ όλες τις θρησκείες’, εξίσωναν τον θεό-είδωλο Μαλχόμ με τον Ιεχωβά. Επειδή είχαν αποστατήσει από τον ζώντα Θεό, είχαν αναπτύξει «πονηράν καρδίαν απιστίας».—Εβρ. 3:12.
6. Τι καταπληκτικές ομοιότητες βρίσκουμε ανάμεσα στις συνήθειες του Ιούδα και του Χριστιανικού κόσμου σήμερα;
6 Υπάρχει καμιά διαφορά σήμερα με το Χριστιανικό κόσμο; Τα έθνη του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου φέρνουν ακόμη τρομακτική ευθύνη αίματος, για τα εκατομμύρια ζωές που θυσιάσθηκαν πάνω στο βωμό του πολέμου στη διάρκεια αυτού του αιώνα. Οι κληρικοί του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου και από τις δυο πλευρές υποστήριξαν εκείνους τους πολέμους, και η ενοχή τους αίματος παραμένει. (Παράβαλε με Ιερεμίας 2:34, 35.) Όπως ακριβώς οι Ιουδαίοι εντρυφούσαν σε κάθε είδους σεξουαλική ανηθικότητα, έτσι βρίσκουμε και τους λαούς του Χριστιανικού κόσμου σήμερα να είναι βουτηγμένοι στο προγαμιαίο σεξ, σε ηθική διαφθορά, σε ανταλλαγή συζύγων, σε διαζύγια, σε ομοφυλοφιλία και τα παρόμοια, ενώ πολλοί από τον κλήρο κλείνουν τα μάτια ή ακόμη και συναινούν σ’ αυτές τις συνήθειες. Πόσο αντίθετα με τον Βιβλικό κανόνα!—1 Κορ. 6:9, 10· Εβρ. 13:4.
7. (α) Τι αντίστοιχα βρίσκουμε σήμερα στον πνευματισμό και στην ανάμιξη των πίστεων που έκαναν οι αποστάτες Ιουδαίοι; (β) Ποια επίκαιρη συμβουλή βρίσκεται στο Λόγο του Θεού απ’ αυτή την άποψη;
7 Αστρολογία, μαντεία, πνευματισμός—κι αυτά επίσης έχουν βρει τη θέση τους ανάμεσα στους καθ’ ομολογία Χριστιανούς. Κάτω από το πρόσχημα ότι ‘όλες οι θρησκείες οδηγούν στο ίδιο τέρμα’, υπάρχει μεγάλη ανάμιξη πίστεων μέσα στο Χριστιανισμό σήμερα. Οι δεισιδαιμονίες της ψεύτικης θρησκείας έχουν αναμιχθεί με τη Γραφή. Έτσι, αντί να υπακούνε στην εντολή του Ιησού να τηρούν μια φορά το χρόνο την Ανάμνηση του θανάτου του, ο Χριστιανικός κόσμος εξυψώνει το Πάσχα, που σε μερικές δήθεν Χριστιανικές χώρες ονομάζεται Ήστερ από το όνομα της θεάς του έρωτα, της Αστάρτης, κι έχουν ενσωματώσει σ’ αυτή τη γιορτή τελετουργίες και σύμβολα γονιμότητας, όπως είναι τα κουνέλια και τα Πασχαλινά αυγά. Οποιοιδήποτε έχουν αναμιχθεί σε τέτοια έθιμα θα κάνουν καλά ν’ ακολουθήσουν τη συμβουλή του 1 Σαμουήλ 7:3: «Εάν σεις επιστρέφητε εξ όλης υμών της καρδίας προς τον Κύριον, αποβάλετε εκ μέσου υμών τους θεούς τους αλλότριους και τας Ασταρώθ, και ετοιμάσατε τας καρδίας υμών προς τον Κύριον και αυτόν μόνον λατρεύετε· και θέλει ελευθερώσει υμάς.» Ναι, σεβασμός για τον Ιεχωβά, για το Λόγο του και τις απαιτήσεις του είναι αναγκαία για μας αν θέλουμε να είμαστε ανάμεσα σ’ εκείνους που προσκαλούνται να συμμετάσχουν στην ημέρα της διεκδικήσεώς του. Όπως ακριβώς γράφει ο Σοφονίας:
«Σιώπα ενώπιον Κυρίου του Θεού, διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου· διότι ο Κύριος ητοίμασε θυσίαν, διόρισε τους κεκλημένους αυτού.»—Σοφ. 1:7.
8. Ενάντια σε ποιον επικίνδυνο συλλογισμό μας προειδοποιεί «ο λόγος του Ιεχωβά»;
8 Στις μέρες του Σοφονία, ο Ιεχωβά έκανε πλήρη εξέταση των καθ’ ομολογίαν λάτρεών του. Έτσι «ο λόγος του Ιεχωβά» συνεχίζει και λέει:
«Και εν τω καιρώ εκείνω θέλω εξερευνήσει την Ιερουσαλήμ με λύχνους και εκδικηθή προς άνδρας τους αναπαυομένους επί την τρυγίαν αυτών, τους λέγοντας εν τη καρδία αυτών, ο Κύριος δεν θέλει αγαθοποιήσει ουδέ θέλει κακοποιήσει.» (Σοφ. 1:1, 12)
Αυτοί οι εγωκεντρικοί άνθρωποι ήταν ικανοποιημένοι με την υπάρχουσα κατάσταση. Δεν ήθελαν κανείς ν’ αναταράξει την ησυχία τους. Ήταν σαν τον άπιστο Χριστιανικό κόσμο σήμερα, και σαν μερικούς που έχουν αποστατήσει από τη λατρεία του Ιεχωβά, και λένε, ‘Πού είναι η απόδειξη ότι αυτές είναι πραγματικά οι «έσχατες ημέρες»;’ Αυτές οι σκέψεις αποδείχθηκαν ολέθριες στις μέρες του Σοφονία, και μπορούν να γίνουν ακόμη πιο ολέθριες στις μέρες μας, καθώς αντιμετωπίζουμε το τέλος ολόκληρου του παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων.—2 Πέτρ. 3:3, 4, 10.
9. Όπως και στις ημέρες του Ιούδα, γιατί είναι τόσο σπουδαίο να καλλιεργούμε τώρα μια πνευματική μάλλον παρά μια υλιστική άποψη;
9 Σχετικά μ’ αυτούς τους άπιστους, υλιστικούς ανθρώπους, ο Ιεχωβά συνεχίζει και λέει:
«Τα αγαθά αυτών θέλουσιν είσθαι εις διαρπαγήν και οι οίκοι αυτών εις αφανισμόν, και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και δεν θέλουσι κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και δεν θέλουσι πίει τον οίνον αυτών.» (Σοφ. 1:13)
Τα κοσμικά αποκτήματα θα είναι άχρηστα στην ημέρα της θείας κρίσεως! Αντί να ζητούν τέτοια υλικά πράγματα σήμερα, πόσο πιο πρακτικό θα ήταν να καλλιεργήσουν μια Γραφική άποψη για τη ζωή, και για τους νέους ανθρώπους να καταρτισθούν για την ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά! Ευτυχισμένοι θα είναι για πάντα εκείνοι που εκλέγουν «θησαυρούς εν ουρανώ» αντί να ‘θησαυρίζουν πάνω στη γη’!—Ματθ. 6:19-21· Εκκλ. 12:1· 1 Τιμ. 6:6-8.
‘Η ΗΜΕΡΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ’
10, 11. Πώς και γιατί ‘επισπεύδει’ ο Ιεχωβά τη μεγάλη του μέρα;
10 Κατόπιν, ο ίδιος ο Κυρίαρχος Θεός μάς βεβαιώνει:
«Εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη, εγγύς, και σπεύδει σφόδρα.»—Σοφ. 1:7, 14.
11 Κανείς ας μη νομίζει ότι η κρίση του Θεού γι’ αυτόν τον πονηρό κόσμο είναι μακρυά στο μέλλον. Σήμερα, απειλείται η καταστροφή όλης της ανθρώπινης ζωής πάνω στη γη, αλλ’ αυτό είναι κάτι που ο Ιεχωβά δεν θα το επιτρέψει! Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, και όχι οι πολιτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, είναι εκείνος που θα φέρει το τέλος σ’ αυτή την τρέλλα του πυρηνικού αιώνα· Θα ‘επισπεύσει’ την ημέρα του Αρμαγεδδώνα. Οποιοσδήποτε «ισχυρός» που προσπαθεί να ματαιώσει αυτή την εκτέλεση της κρίσεως είναι καταδικασμένος να κλάψει πικρά, γιατί ο ίδιος ο Ιεχωβά δηλώνει:
«Ημέρα οργής η ημέρα εκείνη, ημέρα θλίψεως και στενοχώριας, ημέρα ερημώσεως και αφανισμού, ημέρα σκότους και γνόφου, ημέρα νεφέλης και ομίχλης, ημέρα σάλπιγγος και αλαλαγμού κατά των οχυρών πόλεων και κατά των υψηλών πύργων.»—Σοφ. 1:15, 16.
12. Γιατί μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι ότι θα γίνει εκλεκτική καταστροφή τη μέρα εκείνη;
12 Τα οχυρώματα αυτού του στρατιωτικοποιημένου κόσμου, ακόμη κι αν θα μπορούσαν να αψηφήσουν τα πυρηνικά βλήματα, θα είναι άχρηστα ενάντια στα όπλα του ουράνιου οπλοστάσιου του Ιεχωβά. Επί πλέον αυτή θα είναι μια εκλεκτική καταστροφή, σύμφωνα με τα προφητικά λόγια του Δαβίδ: «Ο Κύριος φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.» (Ψαλμ. 145:20) Θα είναι πραγματικά μια τρομερή μέρα κρίσεως για κείνους που δεν σώπασαν γεμάτοι σεβασμό μπροστά στον Ιεχωβά. Γιατί μέσω του Σοφονία κατόπιν διακηρύττει:
«Θέλω καταθλίψει τους ανθρώπους και θέλουσι περιπατεί ως τυφλοί, διότι ημάρτησαν εις τον Κύριον· και το αίμα αυτών θέλει διαχυθή ως κόνις και αι σάρκες αυτών ως κόπρος.»—Σοφ. 1:17.
13. Ποιες επενδύσεις θα είναι άχρηστες την ημέρα της οργής;
13 Σε τι θα χρησιμεύσουν την ημέρα εκείνη ένας μεγάλος τραπεζικός λογαριασμός, ακόμη και σε μια «ουδέτερη» χώρα, ή το αποθηκευμένο χρυσάφι, ή οι μεγάλες περιουσιακές επενδύσεις, ή τα υπόγεια καταφύγια; Σε τίποτα! Ο ίδιος ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά το κάνει αυτό σαφές, λέγοντας:
«Ουδέ το αργύριον αυτών ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου, και πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού· διότι θέλει κάμει συντέλειαν, μάλιστα ταχείαν, επί πάντας τους κατοικούντας την γην.» (Σοφ. 1:18)
Σ’ αυτή την τελική μέρα της αποφάσεως, ‘όλη η γη’ περιλαμβάνεται στην τελική εκτέλεση κρίσεως του Θεού. Υπάρχει όμως οδός διαφυγής! Ποια είναι αυτή;
«ΣΥΝΑΧΘΗΤΕ»
14. Ποια είναι η απόδειξη ότι παράλειψαν ν’ ακούσουν την έκκληση του Σοφονία 2:1 (α) ο Ιούδας; (β) ο Χριστιανικός κόσμος;
14 Σαν να έκανε την τελευταία έκκληση στο λαό του, ο ίδιος ο προφήτης του Θεού προτρέπει τώρα τους υποψήφιους για διάσωση, λέγοντας:
«Συνάχθητε και συναθροίσθητε, το έθνος το μη επιθυμητόν [το αδιάντροπο, ΜΝΚ].» (Σοφ. 2:1)
Αλλά ανταποκρίθηκε ευνοϊκά ο Ιούδας σαν έθνος σ’ αυτή την έκκληση; Η πύρινη εκτέλεση του έθνους εκείνου από τον Ιεχωβά το 607 π.Χ. δείχνει ότι δεν ανταποκρίθηκε. Συνέχισε την αδιάντροπη πορεία του. Υπήρξαν όμως άτομα—Ιουδαίοι και άλλοι, περιλαμβανομένων του Ιερεμία, του Αβδε-μέλεχ και του οίκου του Ιωναδάβ—που επέζησαν επειδή πρόσεξαν στο λόγο του Ιεχωβά. (Ιερ. 39:11, 12, 16-18· 35:18, 19) Η κατάσταση είναι όμοια σήμερα. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει αδιάντροπα εναντιωθεί στο άγγελμα της Βασιλείας που κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ ολόκληρη την επικράτειά του. Απέρριψε τη βασιλεία του Θεού δια του Ιησού Χριστού σαν τη μοναδική ελπίδα των εθνών, αντικαθιστώντας την από ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, που είναι γνωστό σήμερα σαν τα Ηνωμένα Έθνη. Οποιαδήποτε σύναξη κάνει ο Χριστιανικός κόσμος είναι απλώς για καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα.—Ψαλμ. 2:2, 3· Αποκ. 16:13-16.
15. Ποια άλλη σύναξη βρίσκεται εν προόδω αυτούς τους σύγχρονους καιρούς;
15 Εν τούτοις, μια άλλη σύναξη γίνεται σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες», στις οποίες βρισκόμαστε τώρα. Πρώτα, έγινε μια σύναξη, μεσ’ από τον Χριστιανικό κόσμο, των αληθινών χρισμένων Χριστιανών. Αυτή ακολουθήθηκε από μια σύναξη «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών», ενός αναρίθμητου «πολλού όχλου», για επιβίωση μέσα από την επικείμενη θλίψη. (Αποκ. 7:1-4, 9, 14· Ησ. 2:2, 3) Ποιοι αποτελούν αυτόν τον «πολύ όχλο»; Είναι πράοι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να ταπεινωθούν προσέχοντας τη συμβουλή του προφήτη του Θεού.
16, 17. Ποιος χρόνος τώρα λιγοστεύει, και γι’ αυτό, ποια πρόσκληση για επιβίωση πρέπει να απαντηθεί;
16 Ο απομένων καιρός ως τον Αρμαγεδδώνα λιγοστεύει ακατάπαυστα. Γι’ αυτό είναι επίκαιρη η προειδοποίηση του προφήτη του Θεού σ’ αυτούς τους πράους ανθρώπους:
«Πριν το ψήφισμα γεννήση το αποτέλεσμα αυτού και η ημέρα παρέλθη ως χνους, πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής του Κυρίου, πριν επέλθη εφ’ υμάς η ημέρα του θυμού του Κυρίου»,
πρέπει να ενεργήσετε!—Σοφ. 2:2.
17 Είναι νόμος και απόφαση του Ιεχωβά να εξαλειφθεί ο Χριστιανικός κόσμος όπως εξαλείφθηκε και η άπιστη Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., για τους ίδιους λόγους. (Ιεζ. 22:3-5) Είναι ένοχος αίματος, και οι κληρικοί του έχουν εγκαταλείψει το νόμο του Ιεχωβά. Η θρησκεία του είναι μέρος της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, για την οποία ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Με την γοητείαν σου επλανήθησαν πάντα τα έθνη, και εν αυτή ευρέθη αίμα προφητών και αγίων και πάντων των εσφαγμένων επί της γης.» Δεν είναι λοιπόν παράξενο που σ’ εκείνους που θέλουν να ευχαριστήσουν τον Θεό γίνεται η πρόσκληση: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής»!—Αποκ. 18:4, 23, 24.
‘ΖΗΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ’
18. Ποια περαιτέρω δράση πρέπει να λάβουν οι πράοι;
18 Αλλά είναι αρκετό να χωρισθεί κανείς από τον κόσμο και την ψεύτικη θρησκεία του; Ο Σοφονίας δείχνει ότι οι πράοι θα πρέπει να λάβουν περαιτέρω, θετική δράση.
19. Ποια πράγματα περιλαμβάνονται στην ‘εκζήτηση του Ιεχωβά’;
19 Εν πρώτοις, ο προφήτης του Θεού λέει:
«Ζητείτε τον Κύριον, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού.» (Σοφ. 2:3α)
Πρέπει να ζητήσουν να μάθουν τον Ιεχωβά, μαζί με τις θαυμαστές του ιδιότητες και σκοπούς, όπως τον φανέρωσε ο Υιός του, ο Ιησούς Χριστός. Αν το κάνουν αυτό θα τους φέρει μεγάλη αμοιβή, όπως ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 1:18· 17:3) Η από μέρους τους αναζήτηση του Ιεχωβά θα τους οδηγήσει να τον αγαπήσουν με ‘όλη τους την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη,’ και ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού αποδίδοντας τη «λατρεία» που ο Ιεχωβά ζητεί απ’ αυτούς.—Μάρκ. 12:29, 30· 1 Πέτρ. 2:21· Ματθ. 4:17· Αποκ. 7:15.
20. Τι είδος δικαιοσύνης θα πρέπει να ζητούμε, και με ποια πεποίθηση;
20 Κατόπιν ο Σοφονίας λέει:
«Ζητείτε δικαιοσύνην.» (Σοφ. 2:3β)
Όχι, όχι Φαρισαϊκή αυτοδικαίωση! Σε κανέναν δεν κάνει καλό να ‘έχη ζήλο Θεού’ αν αυτό δεν συμβαδίζει με ακριβή γνώση του Λόγου του. Έχουμε ανάγκη να ‘μάθουμε τη δικαιοσύνη του Θεού για να υποταχθούμε σ’ αυτή τη δικαιοσύνη.’ Έχουμε ανάγκη να συμμορφώσουμε τη ζωή μας με τους κανόνες του Θεού—όχι του ανθρώπου—και να ενδυθούμε τη Χριστιανική προσωπικότητα δηλαδή τον «νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Ρωμ. 10:2, 3· Εφεσ. 4:22-24) Αυτή η αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα απαιτεί να μην αφήσουμε τις χαλαρές σκέψεις και τρόπους του κόσμου να εισδύσουν στη ζωή μας. Όπως συμβούλευσε ο Χριστός, χρειαζόμαστε να ‘ζητούμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού’ βέβαιοι ότι καθώς τον υπηρετούμε, αυτός θα μας προμηθεύσει τ’ αναγκαία για να διατηρηθούμε στη ζωή και θα μας προστατεύσει μέσα από την ημέρα του θυμού του Ιεχωβά.—Ματθ. 6:31-33.
21. (α) Πώς η προφητεία τονίζει την ιδιότητα της πραότητας; (β) Γι’ αυτό τι θα πρέπει να προσέχουμε;
21 Τρίτον, ο προφήτης του Ιεχωβά λέει:
«Ζητείτε πραότητα.» (Σοφ. 2:3γ)
Ήδη ο Σοφονίας περιέγραψε εκείνους που θα προσέξουν την προφητεία του σαν «πραείς της γης». Έτσι τώρα βάζει διπλή έμφαση πάνω σ’ αυτή την ιδιότητα. Πόσο αναγκαίο είναι να συνεχίσουμε να «ζητούμε πραότητα», καθώς περιβαλλόμαστε από την περήφανη, απαιτητική, ισχυρογνώμονα, εγωιστική διάθεση του κόσμου! Υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να μολυνθούμε από κάποια απ’ αυτές τις διαθέσεις. Πρέπει να είμαστε άγρυπνοι, πάντοτε πρόθυμοι να δεχθούμε την πειθαρχική διαπαιδαγώγηση από τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του, και να συμμορφωθούμε με το θέλημά του. Ποτέ δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι η περίπτωσή μας είναι «άπαξ σωθείς για πάντα σωθείς», γιατί η αμοιβή της σωτηρίας είναι για κείνους που ‘συνεχίζουν στην αλήθεια’.—Παρ. 22:4· Ιωάν. 8:31, 32· 3 Ιωάν. 3, 4.
22. (α) Γιατί λέει ο Σοφονίας «ίσως»; (β) Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για τους ‘κρυμμένους του Ιεχωβά’;
22 Στους «πραείς της γης», ο Σοφονίας τώρα λέει:
«Ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου.» (Σοφ. 2:3δ)
Γιατί «ίσως»; Γιατί η οριστική σωτηρία εξαρτάται από την πορεία του ατόμου, όπως ακριβώς έδειξε ο Ιησούς, λέγοντας: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.» Γι’ αυτό, όλοι εσείς πράοι, υπομείνατε κάνοντας ταπεινά το θέλημα του Θεού τη μέρα αυτή, που περιλαμβάνει το κήρυγμα αυτού του ευαγγελίου της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. (Ματθ. 24:13,14) Κάνοντας έτσι, μπορεί να είσαστε ανάμεσα στους ‘κρυμμένους του Ιεχωβά’ στην ημέρα της οργής του. Ο ψαλμωδός Δαβίδ γράφει γι’ αυτούς: «Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Ψαλμ. 37:11.
[Πλαίσιο στη σελίδα 21]
«ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ»
Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του, ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτειών Τζίμμυ Κάρτερ παραδέχθηκε τα παρακάτω για τους πυρηνικούς εξοπλισμούς: «Ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος. Καθώς τα οπλοστάσια των υπερδυνάμεων μεγαλώνουν σε διαστάσεις και εφευρετικότητα και καθώς και άλλες κυβερνήσεις—ίσως ακόμη δεκάδες κυβερνήσεις στο μέλλον—ν’ αποκτήσουν αυτά τα όπλα, ίσως να είναι απλώς ζήτημα χρόνου πριν η τρέλλα, η απόγνωση, η απληστία ή ο κακός υπολογισμός αφήσουν ελεύθερες αυτές τις τρομακτικές δυνάμεις.» Και ήδη υπάρχει αφθονία παραφροσύνης στον κόσμο! Ένα κύριο άρθρο στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης στις 31 Ιανουαρίου 1981 προειδοποίησε ότι υπάρχει «Το Πολύ Ένας Χρόνος για τον Έλεγχο των Όπλων» από τις υπερδυνάμεις, αλλιώς θα χάσουν «κάθε πιθανή ευκαιρία για περιορισμό των πυρηνικών όπλων.»