Η Χαρά των Ασεβών Είναι Ολιγόβιος

 1. (α) Πότε και γιατί η Βαβυλών ενόμισε ότι είχε πραγματική αιτία να χαρή; (β) Κατά ποιον τρόπο ήταν ο Ναβουχοδονόσορ δούλος του Θεού, και σημαίνει μήπως αυτό ότι ήταν ένας λάτρης του Ιεχωβά; (γ) Ποια ήσαν τα ελατήρια της Βαβυλώνος για να καταστρέψη την Ιερουσαλήμ, και για πόσον καιρό θα μπορούσε να χαρή από αυτή τη νίκη;

ΟΤΑΝ η Βαβυλών ανέτρεψε την αντιπροσωπευτική κυβέρνησι του Θεού το 607 π.Χ., ο Ναβουχοδονόσορ, βασιλεύς της Βαβυλώνος, είχε ισχυρούς λόγους να μεγαλαυχή. Αισθάνθηκε τον εαυτό του πολύ εξυψωμένο. (Ησ. 14:13) Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά απεκάλεσε τον Ναβουχοδονόσορ δούλον του. (Ιερεμ. 25:9) Είχε επιτρέψει σ’ αυτόν ν’ αποκτήση δύναμι και τον είχε χρησιμοποιήσει ως όργανο για να καταστρέψη τον αποστάτη, στασιαστικόν Ιούδα. Αλλά ο Ναβουχοδονόσορ δεν το είχε κάμει αυτό ως ένας λάτρης του Ιεχωβά Θεού. Ο Ναβουχοδονόσορ ήταν ένας λάτρης του Βαβυλωνιακού Θεού Μαρδώκ και η Βαβυλών ήταν η αιωνία εχθρά του Θεού. Έτσι η χαρά της Βαβυλώνος προέκυπτε από το μίσος της προς τον Ιεχωβά και τον λαό του—από ελατήρια που πηγάζουν από τον Διάβολο τον ίδιο. Επομένως, αυτή η χαρά δεν μπορούσε παρά να είναι ολιγόβιος, πράγματι, μόλις εξήντα οκτώ ετών. Διότι ο Ιεχωβά προεγνώριζε και απεφάσισε εκ των προτέρων το μήκος του χρόνου, που η Βαβυλών θα μπορούσε να κρατήση το κεφάλι της υψηλά από χαρά πάνω στον λαό που κατεκτήθη απ’ αυτόν.—Θρήνοι 1:21· Ιερεμ. 29:10.

 2. Ποια ωφέλεια θ’ αποκομίσωμε από τη συζήτησι που θ’ ακολουθήση στα επόμενα άρθρα της σειράς αυτής;

² Είναι παρηγορητικό να παρακολουθήσωμε πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Αυτό το άρθρο, μαζί με μερικά από τα επόμενα της ιδίας σειράς, θα δείξη πώς ο Ιεχωβά ετερμάτισε ενωρίς την κυριαρχία της Βαβυλώνος, ανατρέποντας τη σκηνή της χαράς.

 3. Ποια παρηγορία έφερε ο Ιεζεκιήλ στους εξορίστους Ιουδαίους το 593 π.Χ.;

³ Για να διαβεβαιώση τον λαό του ότι η χαρά των κατακτητών του θα ήταν μικράς διαρκείας, ο Θεός συνέχισε να χρησιμοποιή τον προφήτη του Ιεζεκιήλ. Το 593 π.Χ. το εικοστό πέμπτο έτος της εξορίας του στη Βαβυλώνα, ο Ιεζεκιήλ είχε ένα όραμα ενός νέου ναού του Ιεχωβά και μιας παρακειμένης πόλεως που ελέγετο Ιεχωβά-σαμμά, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά ο ίδιος Είναι Εκεί.» (Ιεζ. 40:1 έως 48:35) Έτσι μια αναψυκτική ελπίδα γέμισε τις καρδιές εκείνων, που ελάτρευαν τον Ιεχωβά με την προοπτική να λατρεύσουν και πάλι τον αληθινό Θεό Ιεχωβά σ’ ένα νέο ναό στην Ιερουσαλήμ, την πόλι όπου είχε θέσει το όνομά του.

 4. Ποια ήταν η ουσία της τελικής προφητείας του Ιεζεκιήλ σχετικά με τον Ναβουχοδονόσορ, και πώς εξεπληρώθη;

⁴ Δύο χρόνια ύστερ’ από αυτό, ο Ιεζεκιήλ έδωσε μια τελική προφητεία σχετικά με τον Ναβουχοδονόσορ στη χρησιμοποίησί του ως δούλου του Ιεχωβά. Ο Θεός προείπε ότι ήθελε ανταμείψει τον Ναβουχοδονόσορ για την υπηρεσία που εξετέλεσε ως εκτελεστής του Ιεχωβά σε μια δωδεκαετή πολιορκία της Τύρου, στην οποία κατέστρεψε το τμήμα της πόλεως Τύρου που ήταν στην ξηρά αλλά δεν κατώρθωσε να κυριεύση τον εκτεταμένο πλούτο της ως λάφυρο. Ο Μέγας Αλέξανδρος επρόκειτο να καταστρέψη τη νησιωτική πόλι της Τύρου. Η αμοιβή του Ναβουχοδονόσορ επρόκειτο να είναι η κατάκτησις της Αιγύπτου με όλο τον πλούτο της που θα ελάμβανε ως λάφυρον. Ξεκίνησε, λοιπόν, από τη νίκη του στην Τύρο για να επεκτείνη τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία πάνω στη χώρα της Αιγύπτου, το έτος 588 π.Χ. Εν τούτοις, στη Βαβυλώνα τώρα απέμεναν μόνο σαράντα εννέα χρόνια ακόμη να χαρή.—Ιεζ. 29:17-20.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΣΗΜΙΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ

 5. Ποια σχέσι διατηρούσε ο Βαλτάσαρ με τον Ναβουχοδονόσορ, και πώς;

⁵ Ο Ναβουχοδονόσορ τώρα προχωρούσε σε γεροντική ηλικία και τα βλέμματα άρχισαν να στρέφωνται σε αναζήτησι ενός διαδόχου. Από τη Μαδιανίτιδα βασίλισσα του Αμύτιν, ο Ναβουχοδονόσορ απέκτησε τον πρώτο του υιό, Ευείλ-μερωδάχ. Είχε δύο γαμβρούς, τον Νεριγλισσάρ και τον Ναβονίδην. Ο τελευταίος ήταν ο σύζυγος της Νικότριδος, θυγατρός του Ναβουχοδονόσορ από τη σύζυγό του που έφερε το ίδιο όνομα. Από αυτόν τον γάμο προήλθε ο Βαλτάσαρ, ο οποίος, επομένως, ήταν ένας εγγονός του Ναβουχοδονόσορ και δισέγγονος του Ναβοπολασσάρου, του ιδρυτού της τελευταίας δυναστείας των Σημιτών βασιλέων της Βαβυλώνος.a

 6. Ποια καλωσύνη έκαμε ο υιός του Ναβουχοδονόσορ Ευείλ-μερωδάχ προς τον Ιωαχείν, και πώς εξεπλήρωσε τη βουλή του Ιεχωβά;

⁶ Ο Αμέλ-Μαρδώκ (Ευείλ-μερωδάχ) ως ο μεγαλύτερος υιός διεδέχθη τον Ναβουχοδονόσορ στο θρόνο το 581 π.Χ. Έκαμε μια καλωσύνη σε κάποιον από τους Ιουδαίους αιχμαλώτους, με την οποία καλωσύνη εξεπλήρωσε χωρίς να το γνωρίζη τη βουλή του Ιεχωβά. Το 2 Βασιλέων 25:27-30 αναφέρει: «Εν δε τω τριακοστώ εβδόμω έτει της μετοικεσίας του Ιωαχείν βασιλέως του Ιούδα, τον δωδέκατον μήνα [το 580 π.Χ.], . . . ο Ευείλ-μερωδάχ βασιλεύς της Βαβυλώνος, κατά το έτος καθ’ ο εβασίλευσεν, ύψωσεν εκ της φυλακής την κεφαλήν του Ιωαχείν βασιλέως του Ιούδα· και ελάλησεν ευμενώς μετ’ αυτού, και έθεσε τον θρόνον αυτού επάνωθεν του θρόνου των βασιλέων, των μετ’ αυτού εν Βαβυλώνι· και ήλλαξε τα ιμάτια της φυλακής αυτού· και έτρωγεν άρτον πάντοτε μετ’ αυτού πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού.» Ο Ιωαχείν (ή Ιεχονίας) είχε επτά υιούς στη Βαβυλωνία, περιλαμβανομένου και του Σαλαθιήλ, του οποίου ο ονομαστικός υιός Ζοροβάβελ έγινε κυβερνήτης της ανοικοδομημένης Ιερουσαλήμ, και μέσω της γενεαλογικής γραμμής του οποίου ήλθε ο Ιησούς Χριστός.—1 Χρον. 3:17- 19· Αγγαίος 1:1· 2:23· Έσδρας 5:1, 2· Ματθ. 1:12.

 7. Πώς ο Ναβονίδης έλαβε τον θρόνο της Βαβυλώνος;

⁷ Ο Ευείλ-μερωδάχ εβασίλευσε δύο έτη κι εδολοφονήθη από τον γαμβρό του Νεριγλισσάρ, ο οποίος εβασίλευσε επί τέσσερα χρόνια, και το χρονικό αυτό διάστημα εδαπανήθη κυρίως σε οικοδομικά έργα. Τον διεδέχθη ο ανήλικος υιός του Λαμπάσι-Μαρδώκ, ένας έκφυλος νεανίας, που εδολοφονήθη μέσα σ’ εννέα μήνες. Ο Ναβονίδης, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως κυβερνήτης της Βαβυλώνος και ήταν ο ευνοούμενος γαμβρός του Ναβουχοδονόσορ, έλαβε το θρόνο και είχε μια αρκετά ένδοξη βασιλεία ως την πτώσι της Βαβυλώνος το 539 π.Χ. Αφιέρωσε το χρόνο του στη φιλολογία, τις τέχνες και τη θρησκεία. Αναφέρεται ότι ήταν ο υιός μιας ιερείας της σελήνης στη Χαράν, γεγονός που τον κατέστησε αγαπητό στον Ναβουχοδονόσορ. Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, Τόμος 2, σελίς 441, λέγει:

 8. Τι μαθαίνομε για τη θρησκευτική ζωή του Ναβονίδη;

⁸ Ήταν ένας ενθουσιώδης θρησκευόμενος και συλλέκτης αρχαιοτήτων. Οικοδόμησε και ανοικοδόμησε πολλούς ναούς στις κυριώτερες πόλεις του βασιλείου του. Ο ενθουσιασμός του Ναβονίδη τον ωδήγησε πολύ μακριά, διότι έκαμε προσπάθεια να συγκεντρώση στη Βαβυλώνα τη θρησκεία του βασιλείου. Με το να κάμη αυτό απεξένωσε το ιερατείον, και διήγειρε ακόμη την ενεργό εναντίωσί των. Διότι σ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της Βαβυλωνίας κάθε πόλις είχε την πολιούχο θεότητά της, στην οποία ήταν αφιερωμένος ο ναός και ο λαός της. Οι εικόνες και τα λείψανα των διαφόρων αυτών θεοτήτων συγκεντρώθηκαν στη Βαβυλώνα. Η πράξις αυτή, μαζί με παρόμοιες άλλες προσβλητικές για τους ιερείς, προετοίμασαν την οδό για την πτώσι του μπροστά σε μια μεγαλύτερη δύναμι.

 9. Πώς ο Βαλτάσαρ ήλθε κάτω από τον έλεγχο της Βαβυλώνος, και τι γνωρίζομε όσον αφορά την θρησκευτικότητά του;

⁹ Ο Ναβονίδης ίδρυσε μια δεύτερη πρωτεύουσα για τη Βαβυλωνία στην όασι Τεμά στην Αραβία. Το τρίτο έτος της βασιλείας του έκαμε τον Βαλτάσαρ αντιβασιλέα. Στο διάστημα που ο Ναβονίδης απουσίαζε από τη Βαβυλώνα κάτω προς το νότο στην Τεμά, ο Βαλτάσαρ υπηρετούσε στη Βαβυλώνα ως δεύτερος άρχων της χώρας. Και ο Βαλτάσαρ, επίσης, ήταν πολύ θρησκευόμενος, πράγμα που απαιτούσαν οι Βαβυλώνιοι από τους βασιλείς των. Έδειξε μεγάλο σεβασμό προς τους Βαβυλωνιακούς θεούς, αλλά προσέβαλε κι εβλασφήμησε τον Ιεχωβά, εκδηλώνοντας χαρά για την υποθετική νίκη των θεών του από το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι ήσαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. (Δαν. 5:1-4) Οικοδόμησε θυσιαστήρια, προσφέροντας χρυσόν και άργυρον και θυσιαστικά ζώα. Υπάρχουν έξη σφηνοειδή κείμενα, τα οποία ανεκαλύφθησαν και τα οποία χρονολογούνται από το πέμπτο έτος έως το δέκατο τρίτο έτος της βασιλείας του πατρός του Ναβονίδη, που πιστοποιούν αυτό το γεγονός. Ο Βαλτάσαρ επλήρωνε ακόμη και τα Βαβυλωνιακά θρησκευτικά δέκατα. Ήταν ένας λάτρης των θεών.b

Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΕΡΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΤΟΜΩΣ

10. Τι είδε ο Δανιήλ στο ενύπνιό του όσον αφορά τη διάρκεια της παγκοσμίου κυριαρχίας της Βαβυλώνος;

¹⁰ Το τρίτο έτος του Ναβονίδη πιθανόν να είναι το έτος που αναφέρεται εις Δανιήλ 7:1, το οποίον αποκαλεί τον Βαλτάσαρ ‘βασιλέα της Βαβυλώνος’ και λέγει: «Εν τω πρώτω έτει του Βαλτάσαρ βασιλέως της Βαβυλώνος, ο Δανιήλ είδεν ενύπνιον, και οράσεις της κεφαλής αυτού επί της κλίνης αυτού.» Στο προφητικό του ενύπνιο ο Δανιήλ είδε ότι η Βαβυλωνιακή Παγκόσμιος Δύναμις δεν θα διαρκούσε. Το ενύπνιο παρουσίαζε τις διαδοχικές παγκόσμιες δυνάμεις ως άγρια θηρία. Το πρώτο θηρίο, ένας λέων που είχε τα φτερά ενός αετού, εξεικόνιζε τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία, με τη δυναστεία των βασιλέων της από τον Ναβουχοδονόσορ ως τον Βαλτάσαρ. Το δεύτερο θηρίο, που ωμοίαζε με άρκτο, η οποία είχε σηκωθή από τη μία πλευρά και στην οποία είχε δοθή η εντολή: «Σηκώθητι, κατάφαγε σάρκας πολλάς», εξεικόνιζε τη Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία, με τη γραμμή των βασιλέων της από τον Δαρείο τον Μήδο και Κύρο τον Πέρση ως τον Δαρείο 3 τον Πέρση.c

11. Ποια όρασις και εξήγησις εδόθησαν αργότερα στον Δανιήλ, που επιβεβαιώνουν την προγενέστερη;

¹¹ Σε μια άλλη όρασι, που περιγράφεται στον Δανιήλ, κεφάλαιο 8, «εν τω τρίτω έτει της βασιλείας του βασιλέως Βαλτάσαρ», ο Δανιήλ είδε ένα κριό από τον οποίο «δεν υπήρχεν ο ελευθερών.» Του ελέχθη ότι αυτός ο κριός εξεικόνιζε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας. Έτσι με αυτή την όρασι, ο Θεός προείπε ότι η Βαβυλωνιακή Παγκόσμιος Δύναμις, η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις της ιστορίας, θα έπιπτε ενώπιον της Τετάρτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, της αυτοκρατορίας των Μήδων και Περσών.—Δαν. 8:3, 4, 20.

12. Πόσο ολιγόβιος ακριβώς απεδείχθη ότι ήταν η χαρά της Βαβυλώνος, και γιατί;

¹² Έτσι η σκηνή είχε στηθή. Διότι, μετά το Ναβουχοδονόσορ, η Βαβυλών είχε μία σύντομη και τρικυμιώδη ιστορία διακυβερνήσεως, που έφθασε μόνο ως τον εγγονό του Ναβουχοδονόσορ, και περιήλθε στη Μηδο-Περσία το 539 π.Χ. Έτσι, μολονότι η Βαβυλών εθεωρούσε τον εαυτό της πολύ εξυψωμένον λόγω της πτώσεως του Ιούδα, και είχε μεγάλη χαρά γι’ αυτό, εν τούτοις, αυτή η χαρά έγινε πολύ ολιγόβιος, διότι Εκείνος, ο οποίος θέτει χρόνους και καιρούς και ο οποίος «κατά την θέλησιν αυτού πράττει εις το στράτευμα του ουρανού, και εις τους κατοίκους της γης», απεφάσισε τη διακοπή της κυριαρχίας της Βαβυλώνος.—Δαν. 4:35.

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ

13. (α) Ποια παρηγορία μάς δίνει αυτό το μικρό τμήμα της Βαβυλωνιακής ιστορίας; (β) Ποια κυβέρνησις πολύ καλύτερη από εκείνη του αρχαίου Μηδο-Πέρσου κατακτητού της Βαβυλώνος θα φέρη μόνιμη ανακούφισι;

¹³ Ομοίως σήμερα, οπότε η πονηρία έχει υπεραυξηθή επάνω στη γη και απειλείται ακόμη και αυτή η ίδια η ύπαρξις του ανθρωπίνου γένους, και εκείνοι, οι οποίοι ίστανται υπέρ της βασιλείας του Θεού και οι οποίοι την διακηρύττουν, διώκονται, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η χαρά αυτών των πονηρών καταπιεστών θα είναι πολύ ολιγόβιος. Τώρα, στην εποχή που οι ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες της μεγαλυτέρας Βαβυλώνος έχουν αυξήσει την πονηρία και τη βία, ο Λόγος του Θεού μάς λέγει ότι αυτό είναι ένα βέβαιο σημείο ότι πλησιάζει το τέλος των. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε, όταν ανήγγειλε τα πολλά παγκόσμια γεγονότα της εποχής μας, τα οποία φαίνονται ως ένας θρίαμβος της πονηρίας: «Δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα», δηλαδή, μέχρις ότου καταστραφή η πονηρία και η βασιλεία του ‘Υιού του ανθρώπου’ ασκήση πλήρη εξουσία επάνω στη γη, προς ευλογίαν όλου του ανθρωπίνου γένους. (Ματθ. 24:30, 34· Ψαλμ. 92:7) Αυτός είναι ο άρχων, τον οποίον είδε ο Δανιήλ σε όραμα νυκτός, στον οποίον εδόθη «η εξουσία, και η δόξα, και η βασιλεία, δια να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι . . . εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει.»—Δαν. 7:14.

[Υποσημειώσεις]