Σημειώστε την ενότητά τους σε δράσι και μορφή λατρείας. Ιδέτε πώς εναντιώνεται σ’ αυτούς μοχθηρά ολόκληρος ο κόσμος, και όμως πώς εξακολουθούν να διατηρούν την ακεραιότητά των κάτω από δοκιμασία. Κυττάξτε τη διοργανωτική των ευόδωσι και επέκτασι σε αριθμούς. Παρατηρήστε τον καταναλίσκοντα ζήλο των και αγάπη των για τη δικαία βασιλεία του Ιεχωβά. Εξετάστε όλα αυτά προσεκτικά και θα γνωρίσετε ασφαλώς ότι μια ισχυρή αόρατη δύναμις, ναι, το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά, ζωογονεί τον λαόν αυτόν. Αυτό είναι μια επίδειξις της «ενότητος του πνεύματος» σε μια μεγαλειώδη παγκόσμια κλίμακα!​—Εφεσ. 4:3.

24. (α) Αν δεν έρχεται με στρατιωτική ισχύν ή ανθρώπινη δύναμι, από τι έρχεται η δύναμις του Χριστιανού; (β) Για ποια υπέροχη αιτία πρέπει οι διάκονοι του Θεού να εξαρτώνται από τη δύναμι που χορηγεί ο Ιεχωβά;

²⁴ Τώρα, όλα αυτά γίνονται όπως ακριβώς ο Ιεχωβά είπε πριν από πολύν καιρό ότι θα εγίνοντο: «Ουχί δια δυνάμεως, ουδέ δια ισχύος, αλλά δια του πνεύματός μου, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων.» Γι’ αυτό ακριβώς ο απόστολος Παύλος απέδιδε τη δύναμί του στη δύναμι του Ιεχωβά, λέγοντας: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντός με.» Ποτέ, λοιπόν, ένας δούλος του Ιεχωβά ας μην εμπιστεύεται στη δική του δύναμι ή στη δύναμι άλλων ανθρώπων, αλλά, αντιθέτως, «εάν τις υπηρετή, ας υπηρετή ως υπηρετών εκ της δυνάμεως την οποίαν χορηγεί ο Θεός, δια να δοξάζεται εν πάσιν ο Θεός».​—Ζαχ. 4:6, ΜΝΚ· Φιλιππησ. 4:13· 1 Πέτρ. 4:11.

25. Ποιες μεγαλειώδεις ευλογίες απολαμβάνουν στο πλήρες όλοι εκείνοι που ζωογονούνται τώρα από το πνεύμα του Ιεχωβά;

²⁵ Επειδή οι αφιερωμένοι διάκονοί του κάνουν το παν για να αινήται και δοξάζεται ο Ιεχωβά, αυτός, με τη σειρά του, χορηγεί σ’ αυτούς πολλές ευλογίες. Χαρά και ευτυχία είναι ανάμεσα σ’ αυτές τις ευλογίες. Οι Γραφές λέγουν, «δεχθέντες τον λόγον εν μέσω πολλής θλίψεως», τον εδέχθητε, όμως, «μετά χαράς πνεύματος αγίου». (1 Θεσ. 1:6) Επί πλέον, υπάρχει η υπόσχεσις: «Μακάριος ο άνθρωπος του οποίου η δύναμις είναι εν σοι·. . . . Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν.» Αυτή η χαρά και η ευτυχία δεν είναι μια επιπόλαιη ευθυμία εμπνευσμένη από τους «αστείους ανθρώπους» του κόσμου. Μάλλον είναι ένα γνήσιο, βαθύ, εσωτερικό αίσθημα ικανοποιήσεως και ευχαριστήσεως που το απολαμβάνει κανείς ακόμη και αν δάκρυα από σωματικό πόνο ρέουν στις παρειές του επειδή τον χτυπούν δίχως έλεος στο βαθύ υπόγειο μιας υγρής φυλακής. Είναι η ευτυχία που έρχεται σ’ εκείνους που χαροποιούν την καρδιά του Ιεχωβά, σ’ εκείνους που συμμετέχουν στη δικαίωσι του μεγάλου του Ονόματος και του Αγίου του Λόγου.​—Ψαλμ. 84:5, 7· Παροιμ. 27:11.

«Η Πρωτεύουσα Πασών των Βασιλειών Τούτων»

Η ΑΣΩΡ, μια πόλις της Χαναάν στην εποχή του Ιησού του Ναυή, δεν ήταν κάποια μικρή ή ασήμαντη πόλις. Η Βίβλος, περιγράφοντας με συντομία την Ασώρ, λέγει: «Και έστρεψεν ο Ιησούς κατά τον αυτόν καιρόν, και εκυρίευσε την Ασώρ, και επάταξε τον βασιλέα αυτής εν μαχαίρα· διότι η Ασώρ ήτο πρότερον η πρωτεύουσα πασών των βασιλειών τούτων.» (Ιησ. Ναυή 11:10) Ένας αρχαιολόγος εσχολίασε το πόσο κατάλληλη περιγραφή έδωσε η Βίβλος. Η εφημερίς Τάιμς της Νέας Υόρκης, 12 Μαΐου 1959, έγραψε: «Ένας Ισραηλινός αρχαιολόγος ανέφερε χθες ότι οι ανασκαφές, που έγιναν στη Βιβλική πόλι Ασώρ στην Ισραηλιτική Γαλιλαία, απεκάλυψαν την καλύτερη ως τώρα εικόνα του υλικού πολιτισμού των αρχαίων Χαναναίων και Ισραηλιτών. Ταυτόχρονα, ο Δρ Γιγαήλ Γιαντίν, αυθεντία στους Κυλίνδρους της Νεκράς Θαλάσσης, είπε ότι η ανακάλυψις Μυκηναϊκών αγγείων πέρυσι τον Νοέμβριο στις ανασκαφές της Ασώρ επιστοποίησαν ότι ο Βιβλικός Ιησούς του Ναυή είχε κυριεύσει την Ασώρ στον δέκατο τρίτο αιώνα π.Χ., μαζί με την Ιεριχώ, καθώς οι Ισραηλίται διέβαιναν τον Ιορδάνη για να εισέλθουν στην Αγία Γη. Τα αγγεία που ανεκαλύφθησαν, είπε, τοποθετούν χρονολογικώς την εκστρατεία του Ιησού του Ναυή 3.300 χρόνια πριν, που συμπίπτει με τη Βιβλική αφήγησι. . . .

»Στα τελευταία τέσσερα έτη, ο Δρ Γιαντίν ηγήθη της αρχαιολογικής εκστρατείας του Εβραϊκού Πανεπιστημίου Τζέϊμς Α. ντε Ρότσιλδ στον χώρο της βορείου Γαλιλαίας. Ανεκάλυψε τα ερείπια είκοσι μιας πόλεων. . . . Οι ανασκαφές του, είπε ο Δρ Γιαντίν, κατέδειξαν ότι η μεγαλύτερη από τις είκοσι μία πόλεις, και πιθανώς η μεγαλύτερη πόλις της Χαναάν, ήταν η Ασώρ, την οποίαν εκυρίευσε κι επυρπόλησε ο Ιησούς του Ναυή. . . . Οι ανασκαφές της Ασώρ, είπε ο Δρ Γιαντίν, κατέδειξαν ότι η πόλις εταίριαζε με τη συνοπτική Βιβλική περιγραφή ως ‘η πρωτεύουσα πασών των βασιλειών τούτων.’ Η Ασώρ του Ιησού του Ναυή ήταν μια πόλις περίπου 600 στρεμμάτων· θα μπορούσε να έχη 25.000 έως 30.000 κατοίκους, είπε ο Δρ Γιαντίν. ‘Μπορούμε να συλλάβωμε κάποια ιδέα του εντυπωσιακού της μεγέθους για κείνη την εποχή, όταν κατανοήσωμε ότι η Μεγιδδώ, η φημισμένη οχυρή πόλις, που προήσπιζε την Κοιλάδα της Ιεζραέλ​—Αρμαγεδδών—​εκάλυπτε μόνο εξήντα στρέμματα περίπου, η δε Ιερουσαλήμ της εποχής του Βασιλέως Δαβίδ, αιώνες αργότερα, εκάλυπτε περίπου σαράντα στρέμματα’.»