Ιουδαίους, όπως και οι προσήλυτοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος στην Ιερουσαλήμ «ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων.» ( Πράξ. 2:42) Εκείνοι οι κεχρισμένοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος εγνώριζαν ότι εχρειάζετο να μελετήσουν την Αγία Γραφή για να έλθουν πλησιέστερα στον Θεό, να γνωρισθούν μαζί του. Εχρειάζετο να ‘ανακαινίσουν τη διάνοιά τους’ και να ‘ενδυθούν τον νέον άνθρωπον’ που περιγράφει η Αγία Γραφή.—Ρωμ. 12:2· Εφεσ. 4:22-24.

Έτσι και σήμερα οι συμβολικοί «δέκα άνδρες εκ πασών των γλωσσών των εθνών» τώρα ‘πηγαίνουν με τους πνευματικούς’ ‘Ιουδαίους’ του Θεού επειδή ζητούν να έχουν την εύνοια του Θεού. Πηγαίνουν με αυτούς τους κεχρισμένους με το να τους δίνουν ολοκάρδια υποστήριξι. Απεδείχθη πραγματικά αληθινή η προφητεία ως προς τον δεκαπλάσιο αριθμό εκείνων που προστίθενται στο πνευματικό υπόλοιπο; Ναι, το έτος 1918 υπήρχαν μερικές χιλιάδες αφιερωμένων Σπουδαστών της Γραφής που διεκήρυτταν με δραστηριότητα τα αγαθά νέα της Βασιλείας παγκοσμίως. Το 1947, 207.552 μάρτυρες του Ιεχωβά έδωσαν έκθεση δραστηριότητος—πολλές φορές περισσότεροι. Και το 1974 υπήρχαν πάνω από δύο εκατομμύρια της διεθνούς τάξεως των ‘δέκα ανδρών’ που έλεγαν: «Θέλομεν υπάγει με σας.» Αυτή η τελευταία δεκαπλάσια αύξησις έλαβε χώρα ακριβώς σε είκοσι επτά χρόνια.

«ΗΚΟΥΣΑΜΕΝ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΑΣ»

Ένα παράδειγμα αυτών των συμβολικών «δέκα ανδρών» και τι τους ελκύει να ‘πιάσουν σφιγχτά το κράσπεδον ενός πνευματικού Ιουδαίου’ φαίνεται στην πείρα μιας νεαρής γυναίκας της πολιτείας Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Αυτή η νεαρή γυναίκα εντυπωσιάσθηκε από μια Γραφική συζήτησι που είχε μ’ έναν από τους μάρτυρες του Ιεχωβά. Μολονότι αισθανόταν ένοχη λόγω κακής διαγωγής που ακολουθούσε τότε, τα πράγματα που έμαθε και η υπομονή του Μάρτυρος που την βοηθούσε την υπεκίνησαν να συνεχίση τις συζητήσεις της. Γνωρίσθηκε με άλλους μάρτυρες του Ιεχωβά που είχαν δοκιμάσει προηγουμένως παρόμοιες αμφιβολίες και αισθήματα ενοχής. Η αγάπη τους και η υπομονή τους να την βοηθήσουν την έπεισαν ότι ο Θεός ήταν αληθινά μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Οι αλλαγές που έκαμε στη ζωή της προσείλκυσαν άλλους, όπως αφηγείται:

Ο άνθρωπος στον οποίον εργάζομαι είναι σωματικώς ανίκανος. Ήταν ‘στριμμένος άνθρωπος’ και είχε αναπτύξει μια ανεξάρτητη στάσι ενόσω ήταν νέος. Είχε βρει ότι η θρησκεία του ήταν υποκριτική. Η αλλαγή στην προσωπικότητά μου ήταν τόσο εμφανής σ’ αυτόν ώστε άρχισε ν’ ακούη προσεκτικά ό,τι έλεγα για τη Γραφή σε μια συνάδελφό μου. Απήντησα σε πολλές ερωτήσεις του. Τελικά ήλθε σε μια συνάθροισι των Μαρτύρων. Χρειάσθηκε ν’ αποκτήση αρκετή γνώσι και κατανόησι για να μπορέση ν’ αλλάξη εκείνο που έβλεπε ότι ήταν εσφαλμένο, περιλαμβανομένης και της συνήθειας του καπνίσματος. Έγινε ένας πράος άνθρωπος. Τώρα αυτός και η σύζυγός του μελετούν την Αγία Γραφή, παρακολουθούν τις συναθροίσεις των Μαρτύρων και προσπαθούν ν’ αποκαταστήσουν την αρμονία στην οικογένεια.

Αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν και ανεγνώρισαν την αληθινή Χριστιανοσύνη σ’ ένα κόσμο όπου συχνά τίθεται το ερώτημα, Μπορεί να βρεθή γνήσια Χριστιανοσύνη; Αν είσθε ένας που αναζητείτε ορθές αρχές που έχουν «επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης,» δηλαδή καλύτερης ζωής σε μια ειρηνική παραδεισιακή γη, τότε ερευνήστε για τα αναγνωριστικά σημεία των μαθητών του Χριστού και, αφού τους βρήτε, πήτε, «Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας.»—1 Τιμ. 4:8· Ζαχ. 8:23.

Ανησυχίες για το «Άγιον Έτος»

● Επιδοκιμάζουν οι Ρωμαιοκαθολικοί με όλη τους την καρδιά την πρόσφατη ενέργεια του Πάπα Παύλου να ονομάση το 1975 «Άγιον Έτος»; Ένας ανταποκριτής της εφημερίδος Ποστ της Νέας Υόρκης στη Ρώμη αναφέρει ότι «υπάρχουν τυπωμένα συνθήματα και αισχρές επιγραφές γραμμένες με το χέρι στους φράχτες εναντίον αυτής της ενεργείας σ’ όλη την πόλι.» Γιατί; Απαντά ότι «μερικές πολιτικές δυνάμεις . . . νομίζουν ότι λόγω της παγκοσμίου οικονομικής καταστάσεως είναι αναισθησία να συνιστούν στους πτωχούς ανθρώπους ότι οφείλουν να ταξιδέψουν στα άγια μέρη.»