γένους, και εκείνοι, οι οποίοι ίστανται υπέρ της βασιλείας του Θεού και οι οποίοι την διακηρύττουν, διώκονται, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η χαρά αυτών των πονηρών καταπιεστών θα είναι πολύ ολιγόβιος. Τώρα, στην εποχή που οι ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες της μεγαλυτέρας Βαβυλώνος έχουν αυξήσει την πονηρία και τη βία, ο Λόγος του Θεού μάς λέγει ότι αυτό είναι ένα βέβαιο σημείο ότι πλησιάζει το τέλος των. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε, όταν ανήγγειλε τα πολλά παγκόσμια γεγονότα της εποχής μας, τα οποία φαίνονται ως ένας θρίαμβος της πονηρίας: «Δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα», δηλαδή, μέχρις ότου καταστραφή η πονηρία και η βασιλεία του ‘Υιού του ανθρώπου’ ασκήση πλήρη εξουσία επάνω στη γη, προς ευλογίαν όλου του ανθρωπίνου γένους. (Ματθ. 24:30, 34· Ψαλμ. 92:7) Αυτός είναι ο άρχων, τον οποίον είδε ο Δανιήλ σε όραμα νυκτός, στον οποίον εδόθη «η εξουσία, και η δόξα, και η βασιλεία, δια να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι . . . εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει.»—Δαν. 7:14.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Κακώς ο Ιακώβ δεν παρέστησε τον εαυτό του ως Ησαύ, όπως αναγράφεται στη Γένεσι 27:18-30; Γιατί επετράπη αυτό;—Ρ. Μ.., Η.Π.Α.

Στην πραγματικότητα αυτό δεν ήταν περίπτωσις πλαστοπροσωπίας, αλλά μάλλον παραστάσεως. Εφόσον ο Ιακώβ είχε ήδη αγοράσει τα πρωτοτόκια από τον δίδυμο αδελφό του, μπορούσε δικαιωματικά να παραστήση ή να λάβη τη θέσι του αδελφού του, τον οποίον ουσιαστικά ο τυφλός Ισαάκ ενόμιζε ως ήδη κατέχοντα τα πρωτοτόκια, αφού ο Ιακώβ δεν εξεβίασε τα πράγματα. (Γεν. 25:29-34) Επίσης, η Ρεβέκκα θα μπορούσε κατάλληλα να συμβουλεύση τον Ιακώβ να πάη ενώπιον του πατρός του να κάμη αυτό που έκαμε εφόσον ο Ιεχωβά Θεός είχε πει στη Ρεβέκκα πριν από τη γέννησι των διδύμων γυιών: «Δύο έθνη είναι εν τη κοιλία σου· και δύο λαοί θέλουσι διαχωρισθή από των εντοσθίων σου· και ο είς λαός θέλει είσθαι δυνατώτερος του άλλου λαού· και ο μεγαλήτερος θέλει δουλεύσει εις τον μικρότερον.» (Γέν. 25:23) Η Ρεβέκκα μπορεί να ήξερε, επίσης, ότι ο Ιακώβ είχε αγοράσει τα πρωτοτόκια. Έτσι ο Ιεχωβά κατηύθυνε τα πράγματα, και η θεία αναγραφή στη Γένεσι 28:5 ομιλεί τώρα περί του «Ιακώβ και του Ησαύ», θέτοντας τον Ιακώβ πριν από τον πρεσβύτερο δίδυμο αδελφό του, που σημαίνει προτίμησι, η οποία εξεδηλώθη εμφατικά από τον ίδιο τον Ιεχωβά. (Μαλαχ. 1:2, 3) Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ο Ησαύ παρατίθεται ως ένα προειδοποιητικό παράδειγμα στους Χριστιανούς, για να μην ενοχοποιηθούν, όπως ο Ησαύ, λόγω ελλείψεως εκτιμήσεως των ιερών ή πνευματικών πραγμάτων. (Εβρ. 12:16) Ο Ιακώβ, αφ’ ετέρου, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για τους Χριστιανούς, αφού έδειξε την ανώτερη εκτίμησι στα πνευματικά πράγματα, έχοντας την υψίστη εμπιστοσύνη στην επαγγελία του Ιεχωβά, που εκληρονόμησε ο πατέρας του από τον Αβραάμ—Εβρ. 11:8-10.

Εδάφια της Ημέρας Για τον Μήνα Απρίλιο

16 (Ημερομηνία ‘Αναμνήσεως μετά τις 6 μ.μ.) [Ο Χριστός] . . . ήτο . . . προωρισμένος [προεγνωσμένος, ΜΝΚ] προ καταβολής κόσμου.—1 Πέτρ. 1:20. Σ 1/5/64 17α

17 Θέλω καταστήσει την Ιερουσαλήμ προς πάντας τους λαούς λίθον καταβαρύνοντα.—Ζαχ. 12:3. Σ 1/3/65 17-20

18 Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή.—Ιωάν. 3:16. Σ 1/5/64 12, 13α

19 Καθώς ο Πατήρ έχει εν εαυτώ το δώρον της ζωής, ούτως έδωσε εις τον Υιόν να έχη επίσης εν εαυτώ το δώρον της ζωής.—Ιωάν. 5:26, ΜΝΚ, Έκδοσις 1950. Σ 1/4/65 2-4, 6, 7, 9α

20 Λύσον τα δεσμά από του τραχήλου σου, αιχμάλωτος θυγάτηρ της Σιών.—Ησ. 52:2. Σ 15/5/64 4α

21 Τις λοιπόν είναι ο Παύλος, και τις ο Απολλώς, παρά υπηρέται δια των οποίων επιστεύσατε;—1 Κορ. 3:5. Σ 1/8/64 10

22 Το . . . επίλοιπον, ζητείται μεταξύ των οικονόμων να ευρεθή έκαστος πιστός.—1 Κορ. 4:2. Σ 15/11/64 2α

23 Δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; . . . Και τοιούτοι υπήρχετε τινές.—1 Κορ. 6:9, 11. Σ 15/3/65 28, 30

24 Αφού . . . εβαπτίσθη αυτή και ο οίκος αυτής, παρεκάλεσε λέγουσα, Εάν με εκρίνατε ότι είμαι πιστή εις τον Ιεχωβά, εισέλθετε εις τον οίκόν μου, και μείνατε.—Πράξ. 16:15. ΜΝΚ. Σ 1/7/64 17