Γιατί Διαβάζομε τη Βίβλο;
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, Γιατί διαβάζομε τη Βίβλο; ορθά τίθεται. Πολλοί είναι οι λόγοι, για τους οποίους διάφορα άτομα διαβάζουν την Αγία Γραφή. Γιατί, παραδείγματος χάριν, σεις διαβάζετε τη Γραφή;
Την διαβάζετε, όπως κάνουν πολλοί, λόγω της ευχαριστήσεως που λαμβάνετε από τη φιλολογική της υπεροχή; Η ωραιότης της γλώσσης της είναι πολύ γνωστή σε όλους. Αναφέρομε ένα παράδειγμα που αφορά κυρίως τους αγγλοφώνους λαούς και σχετίζεται με τις μεταφράσεις της Γραφής που έγιναν στην Αγγλική γλώσσα. Φαίνεται ότι μερικοί από τους αναγνώστας αυτούς επόνεσαν για τον τρόπο που μερικές από τις νεώτερες αγγλικές μεταφράσεις έχουν γραφή, διότι φαίνεται ότι εθυσίασαν τη φιλολογική ομορφιά χάριν της Βιβλικής μαθήσεως. Έτσι αισθάνθηκε ένας καθηγητής σ’ ένα Πανεπιστήμιο των ανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών γι’ αυτό. Επέκρινε τον τρόπο που εγράφη ο 23ος Ψαλμός στην Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφρασι διότι είχε χάσει τον μεγαλοπρεπή ρυθμό που είχε στη Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου.
Με την ίδια διάθεσι, ένας που είναι φιλολογική αυθεντία, γράφοντας στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, επέκρινε τον τρόπο με τον οποίον έχει γίνει η Νέα Αγγλική Βίβλος σε σύγκρισι με την Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου. Αφού εσημείωνε διάφορες γνώμες επί του θέματος, ετελείωνε τις αντιρρήσεις του, λέγοντας: «Υποπτεύομαι, ότι οι μόχθοι των, οποιαδήποτε φιλολογική ορθότητα και αν εθέσπισαν, δεν θα εκτοπίσουν την Μ. Β. Ι. από την πλεονεκτική της θέσι. Εάν διαβάζωμε τη Γραφή για την ευχαρίστησι της γλώσσης, δεν θα εγκαταλείψωμε την ευγενέστερη μετάφρασί της.»
Αλλά, μπορεί κάποιος να ερωτήση, ενέπνευσε ο Θεός σαράντα περίπου ανθρώπους, επί μια περίοδο δεκαέξη και πλέον αιώνων να γράψουν τον λόγο του για να έχωμε απλώς την «ευχαρίστησι της γλώσσης»; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον πολλοί από τους συγγραφείς της υπέστησαν διωγμό, ακόμη και μαρτυρικό θάνατο, και για τον οποίον πολλοί, που αντέγραψαν, μετέφρασαν, εδημοσίευσαν και διένειμαν τη Γραφή υπέστησαν παρόμοια μεταχείρισι—απλώς για να έχωμε εμείς τη χαρά να διαβάζωμε ένα φιλολογικό αριστούργημα; Δύσκολα!—Ιεζ. 33:32.
Ή μήπως, όπως άλλοι, διαβάζετε σεις τη Γραφή μόνον από θρησκευτικό καθήκον, καλύπτοντας ωρισμένες σελίδες κάθε μέρα, ή αφιερώνοντας ορισμένο χρονικό διάστημα καθημερινώς στο διάβασμα της Γραφής; Σε μερικές Καθολικές Γραφές οι αναγνώσται ενθαρρύνονται με το να τους λέγεται ότι θα λάβουν άφεσι για δεκαπέντε ημέρες, αν διαβάζουν τη Γραφή δεκαπέντε λεπτά της ώρας κάθε μέρα. Αλλά τι όφελος μπορεί να προκύψη απ’ όλ’ αυτά, αν γίνη λίγη ή καμμιά σκέψις για την πραγματική σημασία αυτού που διαβάζεται;—Πράξ. 8:30.
Ή μήπως διαβάζετε κατά περιστάσεις τη Γραφή από περιέργεια; Βέβαια είναι καλά να γνωρίζετε κάτι για το περιεχόμενό της, αλλ’ αφού ικανοποιήσετε την περιέργειά σας με μια επιπόλαια απλώς γνώσι, τι μ’ αυτό; Πόση ωφέλεια θα αποκτούσατε από μια τέτοια ενασχόλησι σ’ οποιοδήποτε επιστημονικό θέμα; Η Γραφή περιέχει την υψίστη επιστήμη, την υπέρτατη αλήθεια. Είναι άξια της τακτικής και προσεκτικής σας μελέτης.—Ιωάν. 17:17.
Κατόπιν υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Γραφή απλώς για να μπορούν να πουν ότι την έχουν διαβάσει ολόκληρη. Ή μπορεί να την διαβάζουν επανειλημμένως για να μπορούν να καυχώνται για το πόσες φορές έχουν διαβάσει τη Γραφή. Το να διαβάση κανείς ολόκληρη τη Γραφή είναι πράγμα αξιέπαινο, και ο καθένας θα πρέπει να την διαβάση ολόκληρη τουλάχιστον μια φορά· αλλ’ αν το ελατήριό μας, που την διαβάζομε, είναι ν’ αποκτήσωμε όνομα ότι το επράξαμε αυτό, τότε την διαβάσαμε ματαίως, όσον αφορά κάποιο πραγματικό και διαρκές όφελος που ήταν δυνατόν να προέλθη απ’ αυτό. Βρισκόμαστε στη τάξι εκείνων, που προσεύχονται ή κάνουν δωρεές δημοσία για να βλέπωνται από τους ανθρώπους.—Ματθ. 6:1-5.
Πολλοί άλλοι διαβάζουν τη Γραφή για να βρουν απόδειξι για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις αντί να βασίζουν τις πεποιθήσεις των σ’ εκείνα που διαβάζουν. Υπενθυμίζουν τα λόγια του ποιητού:
«Μερικοί διαβάζουν ν’ αποδείξουν ένα προ-υιοθετημένο δόγμα,
Κι έτσι κατανοούν λίγα απ’ αυτά που διαβάζουν·
Και κάθε εδάφιο του Βιβλίου τείνουν
Να το κάμουν να ταιριάζη σ’ αυτό τον σπουδαιότατο σκοπό.»
Τυπικό παράδειγμα είναι οι τριαδισταί, οι οποίοι, μη βρίσκοντας κάποιον υπαινιγμό ή ερμηνεία για την αγαπημένη τους διδασκαλία, παραθέτουν εδάφια που αναφέρουν τον Πατέρα, τον Υιό και το άγιο πνεύμα για ν’ αποδείξουν ότι αυτοί οι τρεις είναι ίσοι σε δύναμι, δόξα, ουσία και αιωνιότητα, ενώ τα προσκομιζόμενα εδάφια δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. (Βλέπε Ματθαίον 28:19· 2 Κορινθίους 13:14.) Και αυτό, επίσης, είναι μάταιο διάβασμα της Γραφής, διότι πώς μπορεί κάποιος να μάθη από τη Γραφή, όταν έχη εκ των προτέρων διαμορφώσει αντιλήψεις και απλώς την χρησιμοποιεί για ν’ αποδείξη τις δικές του ιδέες. Τέτοιοι άνθρωποι διαβάζουν «για να διδάξουν το Βιβλίο αντί να διδαχθούν.»
Μεταξύ άλλων αναγνωστών της Γραφής, που μπορεί ν’ αναφερθούν, είναι οι πολέμιοι της Γραφής, αυτοί που την πλησιάζουν με επικριτικό μάτι, όπως κάνουν συχνά ο αγνωστικιστής, ο σκεπτικιστής, ο άπιστος, ο άθεος και ο θεϊστής, για ν’ αναφέρωμε μερικούς. Ενώ ισχυρίζονται ότι δείχνουν αντικειμενική διάθεσι προς τη Γραφή, συνήθως τη διαβάζουν με το σκοπό να βρουν σφάλμα σ’ αυτή, εξετάζοντας προσεκτικά τις σελίδες της με μάτι αετού για να βρουν περιπτώσεις, στις οποίες να φαίνεται ότι η Γραφή αντιφάσκει με τον εαυτό της, με την επιστήμη ή με την κοσμική ιστορία. Έτσι αυτοί ελπίζουν να δυσφημήσουν τη Γραφή στα μάτια των άλλων. Οι ακρότητες, στις οποίες αυτοί φθάνουν, αποδεικνύουν ότι κάθε άλλο είναι παρά αυτό που καυχώνται, δηλαδή, αντικειμενικοί. Εν τούτους, η Βιβλική μάθησις, η επιστήμη και η αρχαιολογία φέρουν διαρκώς περισσότερες αποδείξεις που ανασκευάζουν όλες αυτές τις επιθέσεις. Προφανώς, όλοι αυτοί οι τρόποι αναγνώσεως της Γραφής είναι μάταιοι.
Τότε γιατί θα πρέπει να διαβάζωμε τη Γραφή; Για να γνωρισθούμε με τον ένα αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, του οποίου η Γραφή είναι αποκάλυψις. Μέσα σ’ αυτή μας κάνει γνωστόν τον εαυτό του, καθώς και τους σκοπούς και το θέλημά του για μας. Καθώς το εσημείωσε ο πιο διακεκριμένος από τους Χριστιανούς σπουδαστάς της Βίβλου, ο Απόστολος Παύλος: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.»—2 Τιμ. 3:16, 17.
Για να ωφεληθούμε έτσι από τη Γραφή, πρέπει να την πλησιάζωμε με την κατάλληλη διάθεσι καρδιάς και ορθή κατάστασι διανοίας. Θέλομε να είμαστε ευρέος πνεύματος, χωρίς εκ των προτέρων διαμορφωμένες αντιλήψεις, αλλά με τη θέλησι να πιστεύσωμε, με συναίσθησι της πνευματικής μας ανάγκης. Αυτό, επίσης, σημαίνει ότι πρέπει να την πλησιάζωμε με ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας πόσο λίγα γνωρίζομε και πόσο πολλά έχομε να μάθωμε. Και πρέπει να την πλησιάζωμε έντιμα, πρόθυμοι να πληρώσωμε την τιμή για την αλήθεια, διότι η αλήθεια απαιτεί την τιμή της.—Παροιμ. 23:23· Ματθ. 5:3.
Έτσι διαθέτετε χρόνο να διαβάζετε τη Γραφή, αλλά κάνετέ το αυτό με το ορθό ελατήριο.