Έχετε Παύσει να Θησαυρίζετε Θησαυρούς επί της Γης’;
«Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν.»—Ματθ. 6:19.
1. (α) Ποιος είναι ο σκοπός των εμπόρων σήμερα; (β) Γιατί δεν δίνει ικανοποίησι η εκπλήρωσις των επιθυμιών που δημιουργούμε;
Ο ΚΟΣΜΟΣ σήμερα αφθονεί από υλικά αγαθά και αποκτήματα. Δεν υπάρχει τέλος ή όριο στην ποικιλία των υλικών πραγμάτων που μπορούν ν’ αγορασθούν με το χρήμα. Οι έμποροι σήμερα, έχοντας συναίσθησι αυτού του γεγονότος, έχουν ως σκοπό τους την απόκτησι μεγάλων κερδών μάλλον παρά την ικανοποίησι των βασικών αναγκών του ανθρώπου. Γι’ αυτό οι εμπορευόμενοι επενδύουν μεγάλα χρηματικά ποσά σε συνεχείς διαφημίσεις. Με ποιο σκοπό υπ’ όψιν; Για να σας δημιουργήσουν μια επιθυμία, την επιθυμία για τα προϊόντα τους, ώστε να μπορέσουν να σας εκμεταλλευθούν. Από τη στιγμή που μπαίνετε στο δρόμο, όχι μόνο να ικανοποιήσετε τις πραγματικές ανάγκες σας αλλά και να προσπαθήσετε να ικανοποιήσετε αυτές τις επιθυμίες που δημιουργήσατε, βρίσκεσθε σ’ ένα ατέλειωτο μονοπάτι που κατατρώγει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας, της ενεργείας σας, της φροντίδος και του ενδιαφέροντός σας χωρίς να σας δώση, τελικά, την ικανοποίησι που επιθυμείτε. Πόσο αληθινά είναι τα λόγια του σοφού Σολομώντος, ο οποίος έγραψε: «Ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθη αργυρίου· ουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν· ματαιότης και τούτο.»—Εκκλησ. 5:10.
2, 3. (α) Ποια εξαίρετη συμβουλή έδωσε ο Ιησούς για τους επίγειους θησαυρούς; (β) Πώς μπορούν το ‘υπόλοιπο’ και ο ‘πολύς όχλος’ να ωφεληθούν απ’ αυτή τη συμβουλή;
2 Ο μεγαλύτερος Σολομών, ο Ιησούς Χριστός, στην επί του Όρους ομιλία του, ετόνισε ότι εκείνοι που θα ζητούσαν τις ευλογίες της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού θα ησχολούντο μ’ ένα θησαυρό πολύ πιο σπουδαίο. Επομένως, πόσο επίκαιρη είναι σήμερα η συμβουλή του στους μαθητάς του: «Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν. Αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν»!—Ματθ. 6:19, 20.
3 Τι εξαίρετη συμβουλή είναι αυτή για το υπόλοιπο των κεχρισμένων μαθητών του Κυρίου Ιησού Χριστού που έχουν την προσδοκία μιας ‘άφθαρτης κληρονομιάς’ στους πνευματικούς ουρανούς! (1 Πέτρ. 1:4· Εφεσ. 1:18.) Διότι καθώς ο χρόνος περνά, στο τέλος της επιγείου σταδιοδρομίας των πρέπει ν’ αφήσουν πίσω τους ΟΛΑ τα υλικά υπάρχοντά τους. Δεν μπορούν να τα πάρουν μαζί τους στον ουρανό. Ομοίως, το ίδιο συμβαίνει και με τον ‘πολύν όχλον’ των ‘άλλων προβάτων’ που έχουν την προσδοκία να επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ που επίκειται και να ζήσουν αιωνίως σε μια παραδεισένια γη. (Αποκάλ. 7:9-14· Ματθ. 24:21, 22· Ψαλμ. 37:29) Ο Ιεχωβά Θεός δεν υποσχέθηκε σ’ αυτά τα ‘άλλα πρόβατα’ ότι θα διαφυλάξη όλα τα υλικά τους υπάρχοντα εδώ στη γη από τη ‘μεγάλη θλίψι’ για να τα χρησιμοποιήσουν αργότερα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
4. Πώς δείχνει ο Πέτρος την ικανότητα του Ιεχωβά να ελευθερώνη, και τι μαθαίνομε από το παράδειγμα του Νώε;
4 Βεβαίως, δεν έχομε λόγους ν’ αμφιβάλλωμε για την ικανότητα του Ιεχωβά να διαφυλάξη και να ελευθερώση. Αυτή η δύναμις κατεδείχθη σε πολλές περιπτώσεις και με πολλούς τρόπους στα περασμένα χρόνια. Ο απόστολος Πέτρος μάς το υπενθυμίζει αυτό και μάς διαβεβαιώνει ότι «εξεύρει ο Ιεχωβά να ελευθερώνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς.» (2 Πέτρ. 2:9, ΜΝΚ) Σχετικά μ’ αυτό μάς δίνει μερικά έντονα παραδείγματα, όπως όταν ο Ιεχωβά «τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης.» (2 Πέτρ. 2:5) Με σαφήνεια και ακρίβεια ο λόγος του Θεού έχει διαφυλάξει αυτή την αφήγησι για μάς, ανατρέχοντας πίσω πάνω από 4.000 χρόνια ώς τον καιρό που ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τον πιστό εκείνο πατριάρχη, τον Νώε, και την οικογένειά του από τον παγκόσμιο κατακλυσμό μέσα σε μια κιβωτό την οποία ο Νώε είχε το προνόμιο να κατασκευάση σύμφωνα με τις θεόδοτες οδηγίες. (Γέν. 6:14-16) Εν τούτοις, πρέπει να σημειώσωμε ότι δεν αναφέρεται ότι ο Θεός διεφύλαξε το σπίτι, τη μόνιμη κατοικία του Νώε και της οικογενείας του στη γη. Χωρίς αμφιβολία, αυτά τα επίγεια υλικά υπάρχοντα σαρώθηκαν όταν «εσχίσθησαν πάσαι αι πηγαί της μεγάλης αβύσσου, και οι καταρράκται των ουρανών ηνοίχθησαν. Και έγεινεν ο υετός επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας.»—Γέν. 7:11, 12.
5. Πώς η απελευθέρωσις του Λωτ τονίζει επίσης αυτό το σημείο;
5 Ο Πέτρος κατόπιν αναφέρεται στον καιρό του Λωτ, ανεψιού του Αβραάμ. Όταν ο Θεός έθεσε ένα πύρινο τέλος στις ασεβείς και ανήθικες πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων, «ηλευθέρωσε τον δίκαιον Λωτ καταθλιβόμενον υπό της ασελγούς διαγωγής των ανόμων· διότι ο δίκαιος, κατοικών μεταξύ αυτών, δι’ οράσεως και ακοής εβασάνιζεν από ημέρας εις ημέραν την δικαίαν αυτού ψυχήν δια τα άνομα έργα αυτών.» (2 Πέτρ. 2:7, 8) Και εδώ, επίσης, παρατηρούμε ότι, όταν ο Λωτ με τη σύζυγό του και τις δύο θυγατέρες του εγκατέλειψαν χωρίς αργοπορία την πόλι, δεν αναγράφεται ότι πήραν μαζί τους και τα υλικά τους υπάρχοντα. Δεν μπορούσαν να το κάμουν αυτό. Η αγγελική οδηγία προς αυτούς ήταν: «Διάσωσον την ζωήν σου.» Αλλά η σύζυγος του Λωτ ασφαλώς διακρατούσε ακόμη κάποια «επιθυμία» για τα υλικά πράγματα που είχε εγκαταλείψει πίσω της. Παρήκουσε την αγγελική οδηγία με το να γυρίση να δη πίσω, πράγμα που είχε ως συνέπεια να γίνη στήλη άλατος.—Γέν. 19:17, 23-26.
6. Τι οδηγίες είχαν δοθή στους εκχριστιανισμένους Ιουδαίους σχετικά με την Ιερουσαλήμ;
6 Ομοίως, στον πρώτο αιώνα μ.Χ. μετά την προσωρινή πολιορκία της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ από τις Ρωμαϊκές Λεγεώνες που διηύθυνε ο Ρωμαίος στρατηγός Κέστιος Γάλλος, οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι έπρεπε να υπακούσουν στη συμβουλή του Κυρίου Ιησού Χριστού. Έπρεπε να εγκαταλείψουν τα κτήματα και τα υπάρχοντα που είχαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία και να ‘φύγουν’ στα όρη που ήσαν έξω από την επαρχία της Ιουδαίας, αφήνοντας στην πραγματικότητα τα πάντα πίσω τους. Όσοι ήσαν τότε έξω από την περιοχή εκείνη δεν έπρεπε να επιστρέψουν σ’ αυτήν και ν’ απαιτήσουν οποιοδήποτε υλικό απόκτημα είχαν αφήσει εκεί.—Λουκ. 21:20-24.
7, 8. Στο έτος 607 π.Χ. ποιοι δύο άνδρες έλαβαν μια ειδική ευλογία από τον Ιεχωβά και πώς;
7 Ανατρέχοντας πιο πίσω στην ιστορία, βρίσκομε μια παρόμοια κατάστασι. Ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι στο έτος 607 π.Χ. υπήρχαν δύο άνδρες τους οποίους ο Ιεχωβά Θεός ιδιαίτερα κατωνόμασε και οι οποίοι θα ελάμβαναν μια ειδική ευλογία, όταν η Αγία Πόλις της Ιερουσαλήμ θα κατεστρέφετο από τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα. Ο ένας απ’ αυτούς ήταν ο Αιθίοψ Αβδεμέλεχ. Ήταν εκείνος που μεσολάβησε στον Βασιλέα Σεδεκία της Ιερουσαλήμ υπέρ του προφήτου Ιερεμία για να σώση ο βασιλεύς τον Ιερεμία, που κινδύνευε να πεθάνη μέσα σ’ ένα βορβορώδη λάκκο. (Ιερεμ. 38:6-13) Ο Ιεχωβά μιλώντας για την αμοιβή του Αβδεμέλεχ που έδειξε ενδιαφέρον για τον δούλο του, του είπε: «Εξάπαντος θέλω σε σώσει και δεν θέλεις πέσει διά μαχαίρας, αλλ’ η ζωή σου θέλει είσθαι ως λάφυρον εις σε, επειδή πέποιθας επ’ εμέ, λέγει ο Ιεχωβά.»—Ιερεμ. 39:18, ΜΝΚ.
8 Ο άλλος άνδρας που κατονομάζεται από τον Ιεχωβά είναι ο Βαρούχ, ο πιστός γραμματεύς του προφήτου Ιερεμία. Αυτός είχε το θαυμάσιο προνόμιο να γράψη δύο βιβλία καθ’ υπαγόρευσιν του Ιερεμία, που ανήγγειλαν το προφητικό μήνυμα της καταδίκης της Ιερουσαλήμ. Στη διάρκεια της συγγραφής του πρώτου βιβλίου, το οποίο κατόπιν ο βασιλεύς Ιωακείμ κατέκαυσε σελίδα προς σελίδα, ο Βαρούχ παραπονέθηκε για την κόπωσί του. Ο Ιεχωβά τον επέπληξε: «Και συ ζητείς εις σεαυτόν μεγάλα; μη ζητής.» Εν τούτοις, λόγω της πιστότητός του, του δόθηκε η υπόσχεσις ότι θα διαφυλαχθή και θα είναι ασφαλής η ζωή του όχι μόνον στη διάρκεια της τρομερής αυτής πολιορκίας της Ιερουσαλήμ, αλλά και αργότερα, όταν οι στασιασταί φυγάδες θα ανάγκαζαν αυτόν και τον Ιερεμία να κατεβή μαζί τους στην Αίγυπτο. (Ιερεμ. 36:4-32· 43:4-7) Σημειώστε, όμως, τι θα περιελάμβανε αυτή η διαφύλαξις: «Ιδού εγώ θέλω φέρει κακά επί πάσαν σάρκα, λέγει ο Ιεχωβά, αλλά την ζωήν σου θέλω δώσει εις σε ως λάφυρον, εν πάσι τοις τόποις όπου υπάγης.» (Ιερεμ. 45:1-5) Στον Βαρούχ λοιπόν και στον Αβδεμέλεχ δεν δόθηκε καμμιά υπόσχεσις ότι θα διεφυλάσσετο τίποτε περισσότερο από τη ζωή τους μονάχα στη διάρκεια του καιρού της πολιορκίας και της καταστροφής της πόλεως της Ιερουσαλήμ.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ
9. Λόγω του καιρού στον οποίο ζούμε, ποια ερωτήματα πρέπει να εξετάσωμε σοβαρά;
9 Καθώς εξετάζομε αυτά τα καλά παραδείγματα και κατανοούμε σήμερα ότι «πάντων το τέλος επλησίασε» (1 Πέτρ. 4:7), δηλαδή ότι ζούμε σε μια πολύ πιο σοβαρή περίοδο χρόνου και ότι επίκειται μια πολύ πιο μεγάλη καταστροφή, αυτό μάς κάνει να διερωτώμεθα σοβαρά. Είναι συνετό να δαπανούμε πολύ χρόνο και κόπο για ν’ αποκτήσωμε μια επαγγελματική ειδικότητα σ’ αυτό το κοσμικό σύστημα πραγμάτων, που θα αυξήση το εισόδημά μας; Είναι λογικό να θέλωμε ν’ αυξήσωμε τα υλικά υπάρχοντά μας πέρα από τις πραγματικές μας ανάγκες για να κάμωμε πιο πλούσια τη μελλοντική μας ζωή εδώ στη γη και να ζήσωμε με πιο άνεσι και πολυτέλεια στον λίγο καιρό που απομένει πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι;’ Μήπως αποτυγχάνομε να διακρίνωμε ότι υπάρχει κάτι πολύ πιο σπουδαίο και πολύτιμο για το οποίο πρέπει τώρα να ενδιαφερώμεθα; Μήπως δεν πιστεύομε ότι αν θέτωμε Αυτόν πρώτα στη ζωή μας, ο Μεγάλος Συντηρητής μας θα φροντίση για μάς στις μέρες που έρχονται; Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να τα εξέταση ο καθένας μας ατομικά. Η ίδια η ζωή μας εξαρτάται από αυτό!
10. Γιατί πρέπει να ενδιαφερθούμε για τα λόγια του Ιησού που αναγράφονται στο κατά Λουκάν 17:26-30;
10 Εφόσον ζούμε σε μια γενεά όπου υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούν να απορροφήσουν το χρόνο μας, το ενδιαφέρον και την προσοχή μας, πόσο αναγκαίο είναι να έχουμε καθαρά υπ’ όψιν τα προφητικά λόγια του Ιησού που είπε: «Καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας. Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λωτ· έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ’ ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον από ουρανού και απώλεσεν άπαντας. Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή.» (Λουκ. 17:26-30) Τώρα εμείς, που έχομε αυτή την αυξημένη γνώσι, πού βρισκόμαστε; Μήπως είμεθα βυθισμένοι στις υποθέσεις της καθημερινής ζωής; Μήπως όπου είναι ο θησαυρός μας, εκεί είναι και η καρδιά μας; (2 Πέτρ. 3:17· Ματθ. 6:21) Πόσο κατάλληλο είναι λοιπόν το ότι ο Ιησούς Χριστός συνεβούλευσε όλους τους μαθητάς του, στους οποίους περιλαμβανόμεθα κι εμείς σήμερα που ζούμε στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, να θησαυρίζουν θησαυρούς στον ουρανό! Τι ευλογία θα προκύψη για μάς αν το κάνωμε αυτό!
11, 12. (α) Τι σημαίνει να ‘θησαυρίζουμε θησαυρούς στον ουρανό’; (β) Πώς είναι δυνατόν αυτό;
11 Μπορεί όμως να ρωτήσετε, Τι σημαίνει να θησαυρίζουμε θησαυρούς στον ουρανό; Πώς ακριβώς μπορεί να γίνη αυτό; Σημαίνει το εξής: Να προσπαθήσουμε να λάβουμε και να κρατήσωμε μια αγαθή στάσι ενώπιον του Δημιουργού μας, του Ιεχωβά Θεού. Σημαίνει να επιδιώκουμε μια πορεία ζωής τέτοια ώστε να ‘πλουτώμεν εις Θεόν.’ (Λουκ. 12:21) Το υπόμνημα των ‘καλών έργων’ ενός ατόμου είναι, σαν πλούτη που κατατίθενται στον Δημιουργό του ουρανού και διαβεβαιώνουν το άτομο για τα αιώνια οφέλη που δεν μπορεί να τα αφαιρέση ούτε ο θάνατος. (Εβρ. 10:24· Ιακ. 3:13· Ιωάν. 11:25) Αυτή η στάσις διατηρείται με το να παραμένωμε πιστοί και ακέραιοι ενώπιον του Θεού μας Ιεχωβά, και να κάνωμε το θέλημά Του.—Ρωμ. 11:20· 2 Κορ. 1:24.
12 Ο Ιησούς συνεχώς ετόνιζε τη σπουδαιότητα αυτών των ουρανίων θησαυρών και μάς έδωσε το παράδειγμα. (1 Πέτρ. 2:21· Εβρ. 10:5-10) Ο Ιησούς, αφού συνεβούλευσε τους μαθητάς του σχετικά με τους επίγειους θησαυρούς, τους έδωσε την εξής προτροπή: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σάς προστεθή.» (Ματθ. 6:33) Για να θησαυρίζωμε λοιπόν αυτούς τους ουράνιους θησαυρούς, είναι πολύ σπουδαίο να ζούμε και να ενεργούμε τώρα με σκοπό ν’ αποκτήσωμε ένα υπόμνημα επιδοκιμασίας από τον ουράνιο Πατέρα μας Ιεχωβά Θεό.—Ψαλμ. 5:12· Παρ. 12:2· Ιωάν. 6:27.
13, 14. Ποιος ήταν ο Ζακχαίος, και ποια ευεργετική αλλαγή έγινε στη ζωή του;
13 Στον πρώτον αιώνα μ.Χ. έχομε ένα παράδειγμα ανθρώπου ο οποίος το έκαμε αυτό, εγκατέλειψε δηλαδή τους θησαυρούς που είχε εδώ στη γη για να μπορέση ν’ αφοσιωθή στα συμφέροντα της Μεσσιανικής βασιλείας. Ποιος ήταν αυτός; Ήταν ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος που ωνομάζετο Ζακχαίος, αρχιτελώνης, που κατοικούσε στην Ιεριχώ. Μέχρι σήμερα η περιοχή που είναι γύρω από την Ιεριχώ και δυτικά του Ιορδάνου ποταμού, είναι πολύ γόνιμη και παραγωγική. Χωρίς αμφιβολία, αυτή η περιοχή στους αρχαίους χρόνους απέδιδε σημαντικά φορολογικά κέρδη. Ο Ζακχαίος, όπως έκαναν και πολλοί άλλοι τελώναι, χρησιμοποιούσε μεθόδους αμφιβόλου δικαιοσύνης εν σχέσει με τη θέσι του για να εξασφαλίση ένα μέρος του αξιόλογου πλούτου του.—Λουκ. 19:2, 8.
14 Ο Ιησούς πήγε στην Ιεριχώ την άνοιξι του 33 μ.Χ., λίγο πριν από τη μετάβασί του στην Ιερουσαλήμ και τον θάνατό του. Ο Ζακχαίος επιθυμούσε να δη τον Ιησού, αλλ’ επειδή ήταν κοντός στο ανάστημα και δεν μπορούσε να τον διακρίνη μέσα στο πλήθος, έτρεξε εμπρός και βρήκε μια πλεονεκτική θέσι σκαρφαλώνοντας σ’ ένα δένδρο. Προφανώς αυτό είλκυσε την προσοχή του Ιησού ο οποίος τον εκάλεσε να κατεβή και του είπε ότι θα έμενε στο σπίτι του ενόσω ήταν στην Ιεριχώ. Αυτό δυσαρέστησε τους κατοίκους της πόλεως, οι οποίοι παραπονέθηκαν: «Εις αμαρτωλόν άνθρωπον εισήλθε να καταλύση.» (Λουκ. 19:3-7) Εν τούτοις, η συναναστροφή με τον Ιησού είχε μια ευεργετική επίδρασι στον Ζακχαίο. Ακούοντας τον Ιησού ανέπτυξε προφανώς μια εκτίμησι για τον πραγματικό θησαυρό, διότι ανεφώνησε: «Ιδού, τα ημίση των υπαρχόντων μου, Κύριε, δίδω εις τους πτωχούς, και εάν εσυκοφάντησα τίνα εις τι, αποδίδω τετραπλούν.» Εξέφρασε την επιθυμία ν’ απαλλαγή από τα πλούτη του και να γίνη ένας πιστός ακόλουθος του Κυρίου Ιησού Χριστού. Τι θαυμάσια χαρά εδοκίμασε ο Ζακχαίος όταν ο Ιησούς του είπε: «Σήμερον έγεινε σωτηρία εις τον οίκον τούτον, καθότι και αυτός υιός του Αβραάμ είναι.»—Λουκ. 19:8, 9.
ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
15. Ποιο σύγχρονο παράδειγμα ατόμου έχομε που έθεσε τους ουράνιους θησαυρούς πρώτους στη ζωή του;
15 Σήμερα επίσης με χαρά παρατηρούμε σύγχρονα παραδείγματα ατόμων τα οποία έκριναν κατάλληλο να προσηλώσουν την προσοχή τους στα πράγματα της Βασιλείας και να στρέψουν τα νώτα τους στη συσσώρευσι περισσοτέρου πλούτου εδώ στη γη. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το παράδειγμα ενός αδελφού, του οποίου η ιστορία της ζωής ως ενός πολύ επιτυχούς εμπόρου αναγράφεται στη Σκοπιά της 15ης Αύγουστου 1968. Οι φυσικές του ικανότητες του επέτρεπαν να έχη μεγάλη επιτυχία στον τομέα της αγοραπωλησίας και της διαχειρίσεως κτημάτων. Σε μια περίπτωσι, μερικοί συνεταίροι που εγνώριζαν καλά την εμπορική του οξύνοια τον πλησίασαν με μια προφανώς δελεαστική εμπορική προσφορά. Ποια ήταν αυτή; Ήταν μια πρότασις με την οποία θα μπορούσε ν’ αποκομίση για τον εαυτό του καθαρά κέρδη ένα εκατομμύριο δολλάρια μέσα σ’ ένα χρόνο! Τι έκαμε εκείνος; Έστρεψε τα νώτα σ’ αυτή την προσφορά! Γιατί; Διότι έπρεπε ν’ αφιερώση όλον τον χρόνο του εκείνη την περίοδο σε εκτεταμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Όπως είπε: «Δεν μου είναι δυνατόν να εγκαταλείψω τα θαυμάσια προνόμια μου υπηρετώντας τον Ιεχωβά εδώ, έστω και για ένα έτος, ούτε και για ΌΛΑ τα χρήματα του κόσμου. Το να υπηρετώ τους αδελφούς μου εδώ στην Ουάσιγκτον είναι πιο πολύτιμο για μένα διότι γνωρίζω ότι εδώ έχω την ευλογία του Ιεχωβά. Δεν αμφιβάλλω ότι θα κέρδιζα εκατομμύρια δολλάρια, αλλά με τέτοια ζωή πώς θα ήμουν στο τέλος του έτους από πνευματική ή ακόμη και σωματική άποψι;» Θα παίρνατε σεις μια όμοια απόφασι, αν ετίθετο ενώπιόν σας μια τέτοια δελεαστική προσφορά;
16. Ποιο άλλο παράδειγμα μπορούμε να εκτιμήσωμε σήμερα; Γιατί;
16 Εξετάστε, επίσης, ένα άλλο παράδειγμα, πολύ προγενέστερο, το παράδειγμα ενός ανθρώπου που εισήρχετο στο εικοστό έτος της ηλικίας του στη δεκαετία του 1870 στην Κομητεία Αλλεγκένυ της Πενσυλβανίας. Αυτός εμπορεύετο με τον πατέρα του, διηύθυνε μια αλυσίδα από καταστήματα ανδρικών ειδών και ενώπιόν του υπήρχε η προοπτική να γίνη εκατομμυριούχος. Αυτά συνέβαιναν προτού ο Τζων Δ. Ροκφέλλερ ιδρύση την Εταιρία πετρελαίων και γίνη πολυεκατομμυριούχος. Αλλά τι έκαμε αυτός ο νέος της Αλλεγκένυ; Διεπίστωσε ότι ήταν σπουδαιότερο να μελετήση την Αγία Γραφή για να βρη τι διδάσκει και ποιο είναι το άγγελμά της για τη σημερινή εποχή. Στο έτος 1879 διέκρινε την ανάγκη να εκδώση ένα νέο θρησκευτικό περιοδικό με τίτλο Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας (που τώρα λέγεται Η Σκοπιά). Αργότερα έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Το όνομά του ήταν Κάρολος Τ. Ρώσσελ και έκαμε επένδυσι ολοκλήρου της περιουσίας του στο κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας. Τι έξοχα παραδείγματα έχομε, περασμένα και σύγχρονα, που δείχνουν τις πείρες εκείνων που έθεσαν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή τους! Λαμβάνετε εσείς τέτοιες σοφές αποφάσεις για να θησαυρίσετε θησαυρούς στον ουρανό;
17, 18. (α) Πώς είναι δυνατόν να ζημιωθούμε από πνευματική άποψι προτού ακόμη το αντιληφθούμε; (β) Ποια πορεία του Ιησού μας βοηθεί να εκτιμήσωμε την πραγματική αξία του πλούτου αυτού του κόσμου;
17 Τι θα εκάνατε αν κάποιος σάς προσέφερε 10.000 δολλάρια για να εγκαταλείψετε την πίστι σας στον Ιεχωβά και το προνόμιό σας να τον υπηρετήτε; Θα δεχόσαστε; Τι θα εκάνατε αν σάς προσέφεραν 100.000 δολλάρια ή 1.000.000 δολλάρια; «Αυτό βέβαια είναι αδιανόητο,» θα πήτε. «Κανένα χρηματικό ποσόν στον κόσμο δεν θα μου επέτρεπε να το κάμω αυτό!» Αυτή είναι η μόνη κατάλληλη απόφασις που πρέπει να λάβετε, δεν συμφωνείτε; Εν τούτοις, πόσοι άνθρωποι για να κερδίσουν ‘λίγα χρήματα παραπάνω’ ή κάτι που επιθυμούν πολύ να το αποκτήσουν, ανέλαβαν μεγαλύτερες ευθύνες, ίσως και πρόσθετη εργασία, ή εργάζονται μόνο «λίγα» βράδια την εβδομάδα ή τα Σαββατοκύριακα! Αυτό φυσικά τους εμποδίζει να παρακολουθούν τακτικά τις προγραμματισμένες συναθροίσεις της εκκλησίας και να ωφελούνται από την καλή επικοινωνία που υπάρχει εκεί. Τους εμποδίζει, επίσης, στο έργο του κηρύγματος και επηρεάζει, την επίδρασι του πνεύματος του Θεού στη ζωή τους. Προτού ακόμη το αντιληφθούν, έχουν ζημιωθή από πνευματική άποψι, αφού έχασαν την αγάπη τους και την εκτίμησί τους για τον Ιεχωβά και την οργάνωσί του. Είναι υλικώς πλουσιώτεροι, αλλά πολύ πτωχότεροι πνευματικώς. Όχι μόνον εθυσίασαν το μεγαλύτερο προνόμιο για να κερδίσουν ‘λίγα χρήματα παραπάνω’ ή μερικά πρόσθετα υπάρχοντα, αλλά χρειάσθηκε και να εργασθούν πολύ σκληρά γι’ αυτά!
18 Όταν ο Διάβολος ανέβασε τον Ιησού σ’ ένα υψηλό όρος και του έδειξε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους και είπε ότι όλα εκείνα θα ήσαν δικά του αν απλώς ‘έπεφτε να τον προσκυνήση,’ ο Ιησούς είπε: «Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.» (Ματθ. 4:8-10) Είθε κι εμείς επίσης να εκτιμήσωμε την αξία των ουρανίων θησαυρών και να λαμβάνωμε αποφάσεις που θα δίνουν τιμή στον Θεό και θα έχουν την επιδοκιμασία του.
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ
19. Πώς αποτελεί συνετή πορεία να προσέχωμε τη συμβουλή του Ιησού ως προς τα υλικά υπάρχοντα;
19 Είθε να εκτιμούμε πάντοτε την σοφία των λόγων του Ιησού ως προς τα υλικά υπάρχοντα. Ο Ιησούς είπε ότι αυτά φθείρονται και διατρέχουν συνεχώς τον κίνδυνο να χαθούν, να κλαπούν ή να καταστραφούν. Όσο περισσότερα έχει ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερο ανησυχεί γι’ αυτά. Πόσο συχνά γίνεται αυτό ένα περιττό βάρος! Το να φροντίζη κανείς πολύ γι’ αυτά τα υλικά υπάρχοντα τον κάμει να χάση την ‘όντως ζωήν.’ (1 Τιμ. 6:19, Κείμενον) Έχομε ένα παράδειγμα του πρώτου αιώνος σχετικά μ’ αυτό.
20-22. (α) Ποια συμβουλή έδωσε ο Ιησούς σ’ ένα πλούσιο νεαρό άρχοντα, και τι έδειξε ο νέος ότι έθετε πρώτο στη ζωή του; (β) Αν έζησε ώς το 70 μ.Χ. τι ήταν πιθανόν να συνέβη σ’ αυτόν τον νεαρό άρχοντα;
20 Κατά το έτος 33 μ.Χ. ο Ιησούς περνούσε από την επαρχία της Περαίας, στην ανατολική όχθη του Ιορδάνου ποταμού. Ένας άνθρωπος, ένας πλούσιος νεαρός άρχων, ήλθε τρέχοντας στον Ιησού και τον ρώτησε: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω διά να έχω ζωήν αιώνιον;» (Ματθ. 19:16) Ο Ιησούς του είπε τι να κάμη και τον συνεβούλευσε να μην επιτρέψη στα υλικά του αγαθά να τον εμποδίσουν από το να αποκτήση τον αιώνιο θησαυρό στον ουρανό. Ο Ιησούς είπε: «Ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι.» (Ματθ. 19:21) Επειδή αυτός ήταν κάτω από τον Νόμο, ήταν υποχρεωμένος να βοηθά τους ενδεείς Ισραηλίτας. (Λευϊτ. 25:35· Δευτ. 15:7-11· Ησ. 58:6, 7· Ιεζεκ. 18:5, 7-9) Εξετίμησε όμως αυτή τη συμβουλή του Ιησού; Όχι! (Ματθ. 19:22) Τι συνέβη κατόπιν μ’ αυτόν τον νεανία; Συνέχισε τις επιτυχίες του για μεγαλύτερο πλούτο; Αν έζησε άλλα τριάντα επτά χρόνια ώς το έτος 70 μ.Χ. θα αντιμετώπισε μερικές δραστικές αλλαγές.
21 Όπως ελέχθη, αυτός ο νέος κατοικούσε στην επαρχία από την οποία οι περισσότεροι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι έφυγαν το έτος 66 μ.Χ., για να διαφύγουν και να σώσουν την ζωή τους από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ που επλησίαζε. Οι Ρωμαίοι στρατιώται δεν εθεώρησαν αναγκαίο να εισβάλουν στην Επαρχία της Περαίας για να καταπνίξουν μια εξέγερσι που έκαμαν εκεί οι Ιουδαίοι. Αλλά τι επρόκειτο να συμβή σ’ αυτόν τον πλούσιο νεαρό άρχοντα που κατοικούσε σ’ εκείνη την επαρχία με όλα τα υλικά αγαθά του; Αυτός ήταν ένας πολύ ευσυνείδητος τηρητής του Μωσαϊκού Νόμου. (Ματθ. 19:20) Αν αυτός ο ευσυνείδητος τηρητής του νόμου έζησε μέχρι το 70 μ.Χ., είναι πιθανόν ότι θα διέβη τον Ιορδάνη ποταμό για να φθάση στη δυτική όχθη και να μπη στην επαρχία της Ιουδαίας για να ανεβή στην πόλι της Ιερουσαλήμ και να εορτάση το ετήσιον Πάσχα.—Δευτ. 16:1, 2.
22 Καθώς θα ήταν τότε μέσα στην πόλι, θα παγιδεύθηκε από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες που είχαν περικυκλώσει τον Άγιο Τόπο. Έτσι, είτε θα εξοντώνετο στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ ή θα επιζούσε για να αιχμαλωτισθή από τους Ρωμαίους στρατιώτας και να οδηγηθή σε δουλεία κάπου μέσα στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Όποια κι αν ήταν η περίπτωσις, αυτός θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψη τα πάντα πίσω του εδώ στη γη, αλλ’ όχι χάριν του Ιησού Χριστού, όχι ως ένας ακόλουθός του. Τι ανοησία από μέρους αυτού του νέου! Όσο για τον καθένα μας, χρειαζόμεθα πίστι και καλή στάσι ενώπιον του Θεού που είναι στους ουρανούς! Η πίστις μας και η στάσις μας ενώπιον του είναι πράγματα πολύτιμα και θα μείνουν για πάντα.
23. Πώς πρέπει να θεωρήται η ‘σοφία’ που περιγράφεται στις Παροιμίες 23:4, 5;
23 Οι κυβερνήσεις αυτής της γης δεν μπορούν να μάς εγγυηθούν ότι τα υλικά υπάρχοντά μας δεν θα χάσουν την αξία τους στο πέρασμα του χρόνου είτε από μια οικονομική ύφεσι είτε από πληθωρισμό ή ανατίμησι του νομίσματος ή από πλήρη οικονομική κατάρρευσι στο χρηματιστήριο. Ο λόγος του Θεού μάς βεβαιώνει στις Παροιμίες 23:4, 5: «Μη μερίμνα διά να γείνης πλούσιος· άπεχε από της σοφίας σου. Θέλεις επιστήσει τους οφθαλμούς σου εις το μη υπάρχον; Διότι ο πλούτος κατασκευάζει βεβαίως εις εαυτόν πτέρυγας ως αετού και πετά προς τον ουρανόν.»
24. Πώς αποδεικνύεται ότι είναι αφροσύνη να εμπιστεύεται κανείς σε επίγειους θησαυρούς;
24 Πόσο αληθεύει αυτό όταν εξετάζωμε τις οικονομικές συνθήκες αυτής ακριβώς της γενεάς! «Στη Γερμανία, στο τέλος του 1923, εχρειάζοντο 1.200.400.000.000 χάρτινα μάρκα για ν’ αγορασθή εκείνο που αγοραζόταν μόνον με τριάντα πέντε μάρκα δύο χρόνια νωρίτερα, και στην Ουγγαρία εχρειάζοντο 1,4 εννεάκις εκατομμύρια πένγκος για ν’ αγορασθή το 1946 ό,τι αγοραζόταν με ένα μόνο πένγκο το 1938. (Ένα εννεάκις εκατομμύριο ισοδυναμεί με 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000)» (Βλέπε Βιβλίον Το Χρήμα και η Οικονομική Δραστηριότης υπό Χάφτον Μίφλιν.) Στην Ουρουγουάη της Νοτίου Αμερικής, στη διάρκεια ενός από τα πρόσφατα χρόνια, το κόστος της ζωής ανήλθε κατά πεντακόσια περίπου τοις εκατό. Στη γειτονική χώρα της Χιλής το ποσοστό ήταν 375 τοις εκατό. Ασφαλώς αν θησαυρίζωμε θησαυρούς στον ουρανό αυτοί δεν θα υποστούν τέτοιες μεταβολές σε αξία, ώστε να υποτιμηθούν και τελικά να χάσουν εντελώς την αξία τους.—Λουκ. 12:33.
25, 26. (α) Λόγω του καιρού στον οποίο ζούμε, ποια πορεία πρέπει να επιδιώξωμε; (β) Τι μέλλον υπάρχει για κείνους που θησαυρίζουν «θησαυρούς εν τοις ουρανοίς;»
25 Είναι ανάγκη, λοιπόν, σήμερα ν’ ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Κυρίου Ιησού Χριστού και, αντί να επιδιδώμεθα σ’ έναν αγώνα για ν’ αποκτήσωμε περισσότερα πλούτη για τον εαυτόν μας, ας επιδοθούμε στο πιο επείγον έργο όλων των εποχών: στο κήρυγμα του Ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού και στην μαθήτευσι των ανθρώπων όλων των εθνών. (Ματθ. 28:19, 20· Πράξ. 1:8) Ας μη λησμονούμε ότι καμμιά ποσότης υλικού πλούτου δεν θα μάς βοηθήση να περάσωμε μέσα από τη «μεγάλη θλίψι», ακριβώς όπως αναγράφεται στις Παροιμίες 11:4: «Τα πλούτη δεν ωφελούσιν εν ημέρα οργής· η δε δικαιοσύνη ελευθερώνει εκ θανάτου.»
26 Ας λάβωμε την απόφασι να στρέψουμε την προσοχή μας στον ουράνιο θησαυρό, και ας θέσωμε τη βασιλεία του Θεού και το ενδιαφέρον μας γι’ αυτήν πρώτα στη ζωή μας. Αν το κάνωμε αυτό, θα εξασφαλίσουμε αναρίθμητες ευλογίες, απερίγραπτες ευλογίες, υλικές και πνευματικές, για τον εαυτό μας τώρα και μετά τον Αρμαγεδδώνα αιώνιο ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το αγοράσουν όλα τα χρήματα του κόσμου. Το επιθυμείτε εσείς αυτό; Τότε να γνωρίζετε ότι η αιώνιος ζωή, η ειρήνη και η ευτυχία στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού κάτω από τη βασιλεία του Χριστού θα είναι η αμοιβή όλων εκείνων οι οποίοι σήμερα παύουν να θησαυρίζουν θησαυρούς επί της γης.—Ησ. 9:7· 1 Τιμ. 6:17-19.