Σοφή Χρήσις της Ελευθερίας Εκλογής
«ΔΕΝ μπορώ να καταλάβω πώς αυτή μπορεί να φορή ένα φόρεμα αυτού του χρώματος. Εγώ δεν θα το φορούσα ποτέ!» «Κλασσική μουσική; Δεν μπορώ να σταθώ να την ακούσω!» «Να φας κρέας; Είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο για σένα!»
Αναμφιβόλως θα μπορούσατε ν’ αυξήσετε σημαντικά αυτόν τον κατάλογο που υπάρχει στις αρέσκειες και απαρέσκειες μεταξύ των ανθρώπων. Πόσο καλά το απόφθεγμα, «Το κρέας του ενός είναι φαρμάκι του άλλου,» περιγράφει την ευρεία ποικιλία των προτιμήσεων διαφόρων ατόμων!
Οι διαφορετικές αυτές προτιμήσεις αντανακλούν την ελευθερία εκλογής που έχουν οι άνθρωποι, την οποία ελευθερία απολαμβάνει κάθε πρόσωπο. Έτσι πρέπει να είναι, διότι ο Θεός έτσι το έκαμε. Ο άνθρωπος επλάσθη ως ελεύθερος ηθικός παράγων και του εδόθη σημαντική ελευθερία εκλογής σε ζητήματα της ζωής.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η ελευθερία του ανθρώπου δεν πρέπει να γνωρίζη όρια. Σε θέματα όπως είναι η λατρεία, οι δοξασίες κι η διαγωγή, η Αγία Γραφή, ο λόγος του Θεού, δίνει πολλές λεπτομερείς πληροφορίες περί της καταλλήλου πορείας που πρέπει ν’ ακολουθήται. Συχνά υπάρχουν ειδικές δηλώσεις για το τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο. Αυτά τα πράγματα δεν τ’ αφήνει ο Θεός στο άτομο να τα καθορίση. Ωστόσο, ο άνθρωπος μπορεί να εκλέξη να υπακούση ή να παρακούση σ’ αυτές τις οδηγίες· αλλά πρέπει ν’ αντιμετωπίση τις συνέπειες.
Εν τούτοις, η Αγία Γραφή δεν αναγράφει νόμους για να ρυθμίζη κατ’ ευθείαν οτιδήποτε πράττει ένα άτομο. Αφήνει ένα ευρύ πεδίον στην ατομική εκλογή, πρωτοβουλία και προτίμησι. Η ποικιλία, που προκύπτει σε προσωπική προτίμησι, καθιστά τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα. Πόσο μονότονη θα ήταν αν κάθε άνθρωπος είχε ακριβώς την ίδια αρέσκεια σε κάθε τι που άφησε η Γραφή στην ελεύθερη εκλογή! Ενώ, λοιπόν, οι Γραφικές αρχές πρέπει πάντοτε να μας καθοδηγούν, η εκλογή της τροφής, του ιματισμού, της διασκεδάσεως, των επιπλώσεων και πολλών άλλων πραγμάτων αφήνεται ευρέως στο άτομο. Εν τούτοις, όταν ένας ασκή αυτή την ελευθερία εκλογής, πρέπει να προσέχη να μη καταπατή την ελευθερία εκλογής των άλλων.
Παραδείγματος χάριν, μπορεί ν’ αρέσκεσθε ν’ ακούετε μουσική πάρα πολύ, και είσθε ελεύθερος να το πράττετε. Αλλ’ ο πλησίον σας μπορεί να προτιμά αντιθέτως να διαβάζη ήσυχα. Η εκλογή σας δεν πρέπει να παρεμποδίζη την εκλογή εκείνου. Αν επιμένετε να παίζετε τη μουσική σας τόσο δυνατά ώστε αυτή να ενοχλή τον πλησίον σας, τότε παραβιάζετε την ελευθερία εκλογής του. Αυτός δεν έχει εκλέξει οικειοθελώς ν’ ακούση τη μουσική σας, αλλ’ αυτό του έχει επιβληθή. Έχετε κάμει κατάχρησι της ελευθερίας σας. Η Γραφική αρχή που πρέπει να ενθυμήσθε είναι αυτή: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς.» (Ματθ. 7:12) Δεν θέλετε να σας επιβληθή η εκλογή ενός άλλου. Μην επιβάλλετε τη δική σας πάνω σ’ αυτόν.
Πρέπει, επίσης, να λαμβάνεται υπ’ όψιν η Χριστιανική συνείδησις. Ο Χριστιανός εκτιμά την ελευθερία του να εκλέγη το είδος της μουσικής που θ’ ακούση, αλλ’ εκτιμά και το γεγονός ότι μερικά άσματα είναι υποβλητικά και συντελεστικά προς ανηθικότητα. Γι’ αυτό, λοιπόν, τ’ αποφεύγει αυτά. Γεμίζει τη διάνοιά του με ό,τι είναι δίκαιο κι αγνό. Δεν κάνει κατάχρησι της ελευθερίας εκλογής του για να βλάψη τον εαυτό του πνευματικά.—Φιλιππησ. 4:8.
Στο ζήτημα του ιματισμού ένας Χριστιανός επιτρέπεται, επίσης, να έχη ευρύ πεδίον εκλογής. Αλλ’ επειδή εκείνο, που θεωρείται ως ενδυμασία παραδεκτό και καλά ρυθμισμένο σ’ ένα μέρος του κόσμου, μπορεί να θεωρήται προσβλητικό και άσεμνο από ηθικώς ευθείς ανθρώπους σε άλλο μέρος του κόσμου, οι Χριστιανοί πρέπει να χρησιμοποιούν συνετή κρίσι στην εκλογή τους. Η συμβουλή της Γραφής για τις γυναίκες είναι «με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς.» (1 Τιμ. 2:9) Έτσι, μια Χριστιανή γυναίκα θα προσέχη να μη δίνη ποτέ την εμφάνισι του ασέμνου. Θ’ αποφύγη να παρασυρθή από τις φαντασιοπληξίες του ηθικώς παρηκμασμένου αυτού κόσμου. Αλλά και με σύνεσι θ’ αποφύγη να καταστή κριτής των άλλων.
Η Γραφή, επίσης, αφήνει τον Χριστιανό ν’ αποφασίση τι είδους τροφή θα λάβη. (1 Κορ. 10:25) Ένας άνθρωπος μπορεί να αρέσκεται στην κρεωφαγία, ένας άλλος μπορεί να είναι χορτοφάγος. Και οι δύο είναι ελεύθεροι να φάγουν ό,τι εκλέξουν. Αν ένα άτομο προτιμά να μη φάγη κρέας, ή κάποια άλλη τροφή, δεν πρέπει να επικρίνεται: «Ο τρώγων, ας μη καταφρονή τον μη τρώγοντα· και ο μη τρώγων, ας μη κρίνη τον τρώγοντα· διότι ο Θεός προσεδέχθη αυτόν. Συ τις είσαι όστις κρίνεις ξένον δούλον;»—Ρωμ. 14:3, 4.
Αλλά και όταν τρώγη ένας ώριμος Χριστιανός, θα χρησιμοποιήση διάκρισι ασκώντας την ελευθερία εκλογής του. Αν γνωρίζη ότι μερικά φαγητά ή ποτά είναι επιβλαβή στους άλλους, τότε δεν θα επιμείνη στα δικαιώματά του. Θα ασκήση την ελευθερία εκλογής του με διάκρισι προς τους άλλους.—1 Κορ. 10:23, 24, 32, 33· 8:7-13.
Επειδή ο λόγος του Θεού επιτρέπει στους Χριστιανούς μια τόσο ευρεία έκτασι εκλογής σε τόσο πολλά πράγματα, κατάλληλο είναι να εξετάση σοβαρά ο καθένας τη συμβουλή του Ιησού: «Μη κρίνετε δια να μη κριθήτε.» (Ματθ. 7:1) Άλλοι ασφαλώς έχουν προσωπικές προτιμήσεις και τρόπους ενεργείας πολύ διαφορετικούς από τους δικούς σας, και δεν είναι Χριστιανικό να καταπατήτε την ελευθερία των επικρίνοντάς τους ή πηγαίνοντας από τον ένα στον άλλον και ρωτώντας αν φρονούν ότι αυτό που κάνει ο Δείνα είναι σωστό, κι έτσι να τον κακοπαρασταίνετε. Ποσό καλύτερο είναι να δίνωμε ένα καλό παράδειγμα εμείς οι ίδιοι και, όταν πρόκειται για τους άλλους, να τους επαινούμε για την πρόοδο που κάνουν προς τη Χριστιανική ωριμότητα!
Αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα στην οικογενειακή διάταξι οι γονείς δεν πρέπει να ρυθμίζουν την ελευθερία εκλογής των τέκνων των διορθώνοντας και υποβάλλοντας αυτά σε πειθαρχία. Αυτό αποτελεί υποχρέωσί των. Οι Χριστιανοί επίσκοποι υποχρεούνται, επίσης, να δείχνουν στοργικό ενδιαφέρον για την πνευματική ευεξία όλων μέσα στην εκκλησία. Κατά καιρούς μπορεί να παρατηρήσουν την εξέλιξι περιστατικών, τα οποία θα μπορούσαν εύκολα να οδηγήσουν σ’ ένα σοβαρό πρόβλημα, και μπορούν να παράσχουν σοφή συμβουλή για να υποβοηθήσουν στην αποτροπή του. Αντί να καταπατούν την ελευθερία της εκλογής σας, η ζωηρή επιθυμία των είναι να σας βοηθήσουν να διακρίνετε πώς πρέπει να εφαρμόσετε τις Γραφικές αρχές για να κάμετε σοφή χρήσι της ελευθερίας σας προς εκλογήν.
Ναι, η ελευθερία της εκλογής είναι επιθυμητή κι αναγκαία για τους ανθρώπους, αλλ’ είναι ανάγκη να χρησιμοποιήται με σύνεσι. Πρέπει να κατανοήσωμε ότι δεν μπορούμε να έχωμε πλήρη ελευθερία προς κάθε κατεύθυνσι κι ωστόσο να είμεθα επιδοκιμασμένοι από τον Θεό ή να έχωμε αρμονικές σχέσεις με τον συνάνθρωπό μας. Ένας ώριμος Χριστιανός καθοδηγείται πάντοτε από τη Γραφική αρχή που λέγει: «Ως ελεύθεροι, και μη ως έχοντες την ελευθερίαν επικάλυμμα της κακίας, αλλ’ ως δούλοι του Θεού.»—1 Πέτρ. 2:16.