Ποιοι Έχουν Πραγματικά την Αλήθεια;

«Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου.»—Ψαλμ. 25:5.

 1. Ποια είναι η σημασία της λέξεως αλήθεια, και γιατί μπορεί να λεχθή ότι ο Ιεχωβά είναι το θεμέλιο της αληθείας;

Η ΛΕΞΙΣ αλήθεια ορίζεται ως εκείνο που συμφωνεί με τα γεγονότα, με την πραγματικότητα. Σημαίνει εκείνο που είναι ορθό και γνήσιο. Η πηγή, ή το θεμέλιο, της αληθείας είναι ο Παντοδύναμος Δημιουργός του σύμπαντος, ο Ιεχωβά Θεός. Αυτός γνωρίζει την αλήθεια για κάθε άποψι της δημιουργίας του. Γνωρίζει τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο, τι είναι καλό και τι είναι κακό. Γνωρίζει την αλήθεια για όσα συνέβησαν στο παρελθόν και γιατί συνέβησαν, καθώς και τη σημασία των παρουσών παγκοσμίων συνθηκών. Γνωρίζει, επίσης, και την αλήθεια για το μέλλον, εφ’ όσον καθώρισε ήδη ποιο θα είναι αυτό το μέλλον.—Ησ. 14:24.

 2. Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή την αληθινότητα του Ιεχωβά;

² Γι’ αυτούς τους λόγους, ο ψαλμωδός περιγράφει τον Δημιουργό ως ‘Κύριον, τον Θεόν της αληθείας.’ (Ψαλμ. 31:5) Όταν, λοιπόν, ομιλή ο Θεός, οι λόγοι του είναι πάντοτε αξιόπιστοι: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.» (Ιωάν. 17:17) Όταν δίνη οδηγίες για την ανθρώπινη συμπεριφορά, αυτές είναι πάντοτε ορθές: «Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.» (Ψαλμ. 119:151) Όταν υπόσχεται κάτι, μπορούμε να βασιζώμεθα σ’ αυτό: «Δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους ο Κύριος ελάλησε . . . πάντες εξετελέσθησαν.» (Ιησ. Ναυή 21:45) Η Αγία Γραφή, λοιπόν, λέγει τα εξής για τον Θεό: «Δίκαιαι και αληθινοί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων [των αιώνων, Κείμενον].»—Αποκ. 15:3.

ΠΕΡΙΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

3, 4. (α) Πώς ένα άτομο περιπατεί στην αλήθεια; (β) Γιατί ο Ιεχωβά θέλει να περιπατούν οι άνθρωποι στην αλήθεια;

³ Λογικό είναι ότι ο Θεός της αληθείας θα ήθελε να περιπατή η ανθρώπινη κτίσις του στην αλήθεια. Πώς μπορεί να γίνη αυτό; Με το ν’ αποκτήσωμε επίγνωσι ή ακριβή γνώσι σχετικά με το ποιος είναι ο Θεός και ποιοι είναι οι σκοποί του, και με το να μάθωμε αυτό που θέλει να κάνωμε, και να το κάνωμε. (Ιωάν. 17:3· 1 Ιωάν. 2:3, 4) Αυτό πραγματικά σημαίνει ότι το να περιπατούμε στην αλήθεια είναι μια οδός ζωής, ‘Η Οδός,’ όπως το διατυπώνει η Αγία Γραφή.—Πράξ. 9:2.

⁴ Ένας λόγος για τον οποίον ο Θεός θέλει να περιπατούν οι άνθρωποι στην αλήθεια, είναι ότι, όταν η ανθρώπινη κτίσις του αντανακλά τις καλές ιδιότητες του, αυτό φέρνει δόξα και χαρά στον Δημιουργό. (Παράβαλε με Γένεσιν 1:26, 27· Παροιμίαι 23:24, 25.) Άλλος ένας λόγος είναι ότι, εφ’ όσον ο Θεός έκανε τους ανθρώπους, γνωρίζει τι είναι καλύτερο γι’ αυτούς. Επομένως, εκείνοι που ακολουθούν τις οδηγίες του αποκομίζουν τα μεγαλύτερα οφέλη, αιώνια οφέλη μάλιστα, και για τον εαυτό τους και για τους άλλους. (Ησ. 48:17) Ένας ακόμη λόγος είναι ότι οι άνθρωποι, όταν περιπατούν στην αλήθεια, μπορούν να έχουν το προνόμιο να συναναστρέφονται τον λαό που χρησιμοποιεί ο Θεός για να πληροφορήση τους εκζητητές της αληθείας για τους σκοπούς του. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο με τους Βιβλικούς χρόνους για τους οποίους ο Αμώς έγραψε: «Κύριος ο Θεός δεν θέλει κάμει ουδέν, χωρίς να αποκαλύψη το απόκρυφον αυτού εις τους δούλους αυτού τους προφήτας.»—Αμώς 3:7.

 5. Ποιος άλλος ζωτικός λόγος υπάρχει για να περιπατούμε στην αλήθεια;

⁵ Υπάρχει και άλλος ένας ζωτικός λόγος για τον οποίον πρέπει να περιπατούμε στην αλήθεια. Εκείνος που το κάνει αυτό, γίνεται γνωστός ως υποστηρικτής της ορθότητος της παγκοσμίου κυριαρχίας του Ιεχωβά. Αυτό ακριβώς είχε θέσει υπό πρόκλησι το πνευματικό πλάσμα που στασίασε, ο Σατανάς ο Διάβολος. (Γέν. 3:1-4· Αποκ. 12:9) Στην πρόκλησι του Σατανά περιελαμβάνετο και ο χλευασμός ότι ο Θεός δεν μπορούσε να παραγάγη άτομα που θα έμεναν πιστά σ’ αυτόν και στις αλήθειές του. (Ιώβ 1:6-12) Το να μένωμε, λοιπόν, στερεοί στην αλήθεια, κάτω από οποιεσδήποτε πιέσεις, δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι ακεραιότητος που δεν συμβιβάζονται ως προς το τι είναι ορθό. (Παρ. 27:11) Αφ’ ετέρου, ένας άνθρωπος που δεν περιπατεί στην αλήθεια, κάνει πολύ περισσότερα από το να περιπατή απλώς στην πλάνη. Εκουσίως ή ακουσίως, τάσσεται με το μέρος του Σατανά, τον ‘πατέρα του ψεύδους,’ ‘του θεού του κόσμου τούτου,’ ο οποίος ‘ετύφλωσε τον νουν των απίστων.’—Ιωάν. 8:44· 2 Κορ. 4:4.

 6. Πώς θ’ αποκατασταθή σταθερά η αλήθεια σε όλη τη γη; Διαβάστε Παροιμίες 12:19.

⁶ Εν τούτοις, ο Θεός της αληθείας έθεσε ένα όριο χρόνου για την ανοχή του ψεύδους και της συνεπαγόμενης ανομίας. (Παρ. 12:19· Εκκλ. 3:1) Ο Θεός προώρισε, στο τέλος αυτού του χρονικού ορίου, να συντρίψη αυτό το Σατανικό σύστημα, μαζί μ’ εκείνους που το προωθούν και το προτιμούν. (Δαν. 2:44· Αποκ. 19:17-21) «Πάσα φυτεία, την οποίαν δεν εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θέλει εκριζωθή,» προείπε ο Ιησούς. (Ματθ. 15:13) Αυτό θα προλειάνη την οδό για το νέο σύστημα του Θεού ‘στο οποίο θα κατοική δικαιοσύνη.’ (2 Πέτρ. 3:13) Αυτό θα σημάνη μια επίγεια κοινωνία θεμελιωμένη στην αλήθεια, μια γη που θα κατοικήται μόνο από ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια!

 7. Αν αγαπούμε την αλήθεια, ποια πρέπει να είναι η στάσις μας;

⁷ Γι’ αυτό, αν αγαπούμε το ορθό και θέλωμε να ζήσωμε στη νέα τάξι του Θεού, είναι απαραίτητο να περιπατούμε στην αλήθεια. Πρέπει να έχωμε τη στάσι του ψαλμωδού, ο οποίος προσευχήθηκε: «Δείξον μοι, Κύριε, τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου. Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου και δίδαξόν με.» (Ψαλμ. 25:4, 5) Ομοίως, πρέπει να προσέξωμε τη συμβουλή που έδωσε ο προφήτης Σαμουήλ στον αρχαίο Ισραήλ: «Μη παραδρομήσητε· διότι τότε ηθέλετε υπάγει κατόπιν των ματαίων, τα οποία δεν δύνανται να ωφελήσωσιν ουδέ να ελευθερώσωσιν, . . . μόνον φοβείσθε τον Κύριον και λατρεύετε αυτόν εν αληθεία εξ όλης καρδίας σας.»—1 Σαμ. 12:21, 24.

«ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΜΑΣ

8, 9. (α) Πώς ωφελήθηκε ο Ισραήλ περιπατώντας στην αλήθεια, σε αντίθεσι με τα γύρω έθνη; (β) Τι συνέβη όταν ο Ισραήλ έπαυσε να περιπατή στην αλήθεια;

⁸ Ο τρόπος πολιτείας του Ιεχωβά με τους ανθρώπους του παρελθόντος μάς παρέχει «παραδείγματα.» Απ’ αυτούς μαθαίνομε πώς ο Θεός πραγματικά πολιτεύεται μ’ εκείνους που περιπατούν στην αλήθεια και μ’ εκείνους που δεν περιπατούν στην αλήθεια. (1 Κορ. 10:11· Ρωμ. 15:4) Ένα παράδειγμα από το οποίο μπορούμε να πάρωμε ένα μάθημα, είναι εκείνο του αρχαίου Ισραήλ. Εκείνο το έθνος ευνοήθηκε με το να λάβη τους νόμους του Θεού. Όσον καιρό οι Ισραηλίται περιπατούσαν σύμφωνα με τις αλήθειες του Θεού, ευλογούντο πλούσια. Παραδείγματος χάριν, δεν έπεφταν θύματα εχθρικών εθνών. (Δευτ. 28:7) Οι σοδειές και τα ποίμνιά τους ήσαν άφθονα. (Δευτ. 11:8-15) Το κοινωνικό τους σύστημα ήταν τόσο εύτακτο και τόσο ανεπτυγμένο ώστε δεν υπήρχε ανάγκη για φυλακές. (Έξοδ. 22:1-15) Οι επιδημίες νοσημάτων που έπλητταν τα ασεβή έθνη δεν επήρχοντο σ’ αυτούς. (Δευτ. 7:15) Και αν αυτοί εξακολουθούσαν να περιπατούν στην αλήθεια—‘θα ήσαν ευλογημένοι υπέρ πάντα τα έθνη,’ σύμφωνα με την υπόσχεσι του Ιεχωβά σ’ αυτούς. (Δευτ. 7:14) Αντιθέτως, προσέξτε την εξευτελισμένη κατάστασι των γύρω εθνών της Χαναάν, όπως παρατηρείται στο Βιβλικό Εγχειρίδιο υπό Χένρυ Χ. Χάλλεϋ:

«Οι Χαναναίοι λάτρευαν τους θεούς με ανήθικες απολαύσεις, ως θρησκευτική ιεροτελεστία· και, κατόπιν, θανάτωναν τα πρωτότοκα παιδιά τους, ως θυσία στους ίδιους αυτούς θεούς.

«Φαίνεται ότι, κατά μέγα μέρος, η γη Χαναάν είχε γίνει ένα είδος Σοδόμων και Γομόρρων σε εθνική κλίμακα . . . Ένας πολιτισμός τέτοιας βδελυκτής ρυπαρότητος και κτηνωδίας, είχε κανένα δικαίωμα να υπάρχη; . . .

«Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν τα ερείπια των πόλεων της Χαναάν απορούν γιατί ο Θεός δεν τους κατέστρεψε πιο σύντομα.»

⁹ Εν τούτοις, ο Ισραήλ δεν περιεπάτησε στην αλήθεια. Ως αποτέλεσμα τούτου, ο Θεός απέσυρε την υποστήριξί του από το έθνος εκείνο. Γι’ αυτό και ο Ιησούς είπε στον Ισραήλ μέσα στο ναό: «Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος.» (Ματθ. 23:38) Εδήλωσε, επίσης: «Θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής.» (Ματθ. 21:43) Δεν θα ήταν πια το ευνοούμενο έθνος του Θεού, οι μάρτυρές του.

10. Πώς ήλθε σε ύπαρξι ένα νέο πνευματικό έθνος τον πρώτο αιώνα;

¹⁰ Τον πρώτον αιώνα μ.Χ., ο Θεός έφερε σε ύπαρξι ένα νέο πνευματικό έθνος. Ήταν η Χριστιανική εκκλησία, μια οργάνωσις αποτελούμενη από ανθρώπους πολλών και διαφόρων εθνικοτήτων. (Πράξ. 10:34, 35· 13:46) Ο διωρισμένος εκπρόσωπος του Θεού, ο Ιησούς, έθεσε το θεμέλιο της εκκλησίας, λέγοντας: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή.» (Ιωάν. 14:6) Με όσα δίδαξε και επετέλεσε, ο Ιησούς απέδειξε ότι πραγματικά είχε την αλήθεια καθώς και την υποστήριξι του Θεού. (Ματθ. 3:16, 17· 15:30, 31· Πράξ. 2:22) Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος απέδειξαν το ίδιο πράγμα, και διεκρίνοντο σαφώς ως Χριστιανοί μάρτυρες του Θεού. (Πράξ. 1:8· 2:1-4, 43) Ο απόστολος Παύλος είπε τα εξής για τις αλήθειες που έρρεαν τότε μέσω εκείνων των Χριστιανών: «Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά δια του πνεύματος αυτού.» Σε αντίθεσι, τόνισε: «Την οποίαν [σοφίαν] ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου εγνώρισε.» (1 Κορ. 2:8, 10) Συνέβη αυτό ακριβώς που είπε ο Ιησούς: «Απέκρυψας [συ, ο Θεός] αυτά από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά εις νήπια.»—Ματθ. 11:25.

11, 12. (α) Πώς προείπε η Αγία Γραφή την αποκατάστασι της αληθινής λατρείας στην εποχή μας; (β) Για ποιους σκοπούς έγινε αυτή η αποκατάστασις;

¹¹ Μέχρι το τέλος του πρώτου εκείνου αιώνος, ο Θεός εξεπλήρωσε και κάτι άλλο. Επεράτωσε τη θεόπνευστη γραπτή αφήγησι που θα χρησιμοποιείτο αργότερα ως βάσις για τον καθορισμό της αληθείας. (2 Τιμ. 3:16, 17) Σε όλες τις Γραφές, Εβραϊκές και Ελληνικές, περιελαμβάνοντο πολλές προφητείες, ιστορία γραμμένη από πριν. (2 Πέτρ. 1:21) Αυτές οι προφητείες έδειχναν ότι μετά τον θάνατο των αποστόλων, θ’ ακολουθούσε μια περίοδος απομακρύνσεως από την αλήθεια. (Πράξ. 20:29) Αλλά τόνιζαν, επίσης, ότι αργότερα, στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών’ λίγο πριν από το τέλος αυτού του συστήματος, θ’ απεκαθίστατο η αληθινή λατρεία. (Ησ. 2:1-4· Μιχ. 3:12 έως 4:5) Ο Ιησούς τόνισε ότι οι άνθρωποι θα συνελέγοντο σε δύο ομάδες: εκείνοι που κάνουν καλό στους αδελφούς του Χριστού οι οποίοι βαδίζουν στην αλήθεια, θ’ ανταμειφθούν με «ζωήν αιώνιον»· και εκείνοι που δεν το κάνουν αυτό, θα πάνε σε «κόλασιν αιώνιον.»—Ματθ. 25:31-46· 2 Ιωάν. 4· 3 Ιωάν. 3, 4.

¹² Η σύναξις και η αναδιοργάνωσις της Χριστιανικής εκκλησίας στους συγχρόνους καιρούς, θα εγίνετο για διαφόρους σκοπούς. Αυτή η εκκλησία θα ελάμβανε, εν πρώτοις, ενοποιημένες οδηγίες από τον Θεό: «Θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού,» λέγει η προφητεία στο εδάφιο Ησαΐας 2:3. (Επίσης, Μιχαίας 4:2) Αυτοί οι δούλοι του Θεού, περιπατούντες στην αλήθεια, θα υπεστήριζαν την ορθότητα αυτής της παγκοσμίου εξουσίας, αποφέροντας δόξα και τιμή σ’ αυτόν, και πολλά οφέλη στον εαυτό τους. (Παρ. 12:22) Αντιστοίχως, ο Θεός θα τους χρησιμοποιούσε ως συγχρόνους μάρτυρές του, καταρτίζοντάς τους κατάλληλα για να επιδώσουν το άγγελμα του στην παρούσα γενεά.

13. Χρησιμοποίησε ποτέ ο Ιεχωβά πάνω από μια οργάνωσι στη γη οποτεδήποτε;

¹³ Μήπως ο Θεός θα χρησιμοποιούσε περισσότερες από μια οργανώσεις για να διαδώση τις αλήθειες του σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’; Για να δούμε· μήπως ο Θεός χρησιμοποίησε ποτέ πάνω από μια οργάνωσι στη διάρκεια οποιασδήποτε άλλης περιόδου κρίσεως; Στις ημέρες του Νώε, μήπως και άλλα πλοία με ανθρώπους μέσα, εκτός από την κιβωτό του Νώε, είχαν την προστασία του Θεού και επέζησαν από τον κατακλυσμό; Όχι, μόνο η κιβωτός και οι ένοικοί της επέζησαν. (1 Πέτρ. 3:20) Μήπως υπήρχαν δύο Χριστιανικές οργανώσεις τον πρώτον αιώνα; Όχι, ο Θεός πολιτεύθηκε με μια μόνο οργάνωσι. Έτσι, και στις ημέρες μας, υπάρχει μόνο «είς Κύριος, μία πίστις, έν βάπτισμα.» (Εφεσ. 4:5) Το γεγονός ότι θα υπήρχε μια μόνο ενωμένη εκκλησία διασαφηνίζεται από τα λόγια του Παύλου «να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας.»—1 Κορ. 1:10.

«ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΑΥΤΩΝ»

14. Πώς μπορεί ένα άτομο να καθορίση ποιοι πραγματικά έχουν την αλήθεια σήμερα;

¹⁴ Πώς μπορούμε να καθορίσωμε ποιοι πραγματικά έχουν την αλήθεια σήμερα, κι είναι έτσι κατάλληλοι να χρησιμοποιούνται από τον Θεό ως μάρτυρές του στη γη; Μια βασική αρχή για τον καθορισμό της αληθείας από το ψεύδος, τονίσθηκε από τον Ιησού, όταν είπε: «Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς . . . παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρόν κάμνει κακούς καρπούς.» (Ματθ. 7:16, 17) Πράγματι, έπρεπε να υπάρχουν ‘καρποί,’ δηλαδή ενδείξεις ότι το ισχυρό άγιο πνεύμα του Θεού υπεστήριζε πράγματι τον λαό του. Και τι είδους καρπούς θα παρήγε αυτή η δύναμις του Θεού στους δούλους του; Ο Λόγος του Θεού απαντά: «Ο δε καρπός του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.»—Γαλ. 5:22, 23.

15. Η αγάπη για τον Θεό με ποια έννοια συνδέεται με το όνομά του;

¹⁵ Προσέξτε ιδιαίτερα τον ‘καρπό’ που παρατίθεται πρώτος, τον καρπό της αγάπης. Ένας τρόπος με τον οποίον οι αληθινοί δούλοι του Θεού πρέπει να εκδηλώνουν αυτόν τον καρπόν είναι αυτός που δήλωσε ο Ιησούς: «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου.» (Ματθ. 22:37) Η αγάπη για τον Θεό εκδηλώνεται με διαφόρους τρόπους. Ένας απ’ αυτούς τους τρόπους είναι η αγάπη για το όνομα του Θεού. (Εβρ. 6:10· Ψαλμ. 69:36· 119:132) Πραγματικά, οι Χριστιανοί εκείνοι που ελήφθησαν απ’ αυτό τον κόσμο πρέπει να γίνουν ένας «λαός δια το όνομα αυτού.» (Πράξ. 15:14-18) Ποιοι είναι αυτοί σήμερα που εξυψώνουν το όνομα του Θεού (Ιεχωβά) και το κάνουν γνωστό σε όλη τη γη;—Ησ. 43:10-12.

16. Πώς εκδηλώνεται η αγάπη για τον Θεό σε σχέσι με τα συμφέροντα της Βασιλείας;

¹⁶ Αγάπη για τον Θεό σημαίνει, επίσης, να πιστεύωμε και να ομιλούμε για την επικείμενη διακυβέρνησι όλης της γης, την ουράνια Βασιλεία του. Ο Ιησούς μάς δίδαξε να προσευχώμεθα: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:9, 10) Ποιοι μεταξύ του ανθρωπίνου γένους έχουν σήμερα ως κεντρική δοξασία της διδασκαλίας και του κηρύγματός τους τη βασιλεία του Θεού, όπως έκανε ο Ιησούς; Ποιοι επισκέπτονται τους ανθρώπους στα σπίτια τους για να τους πουν τι θα επιτελέση η βασιλεία του Θεού στη γη; Ποιοι εκπληρώνουν την εντολή που ανέφερε ο Ιησούς όταν προείπε: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος»;—Ματθ. 24:14.

17. Με ποιον άλλο τρόπο εκδηλώνεται η αγάπη για τον Θεό;

¹⁷ Η αγάπη για τον Θεό εκδηλώνεται και με έναν άλλο τρόπο—με την υπακοή σε όλους τους νόμους του. (1 Ιωάν. 5:3) Όταν υπάρχη μια αντίθεσις μεταξύ των νόμων του Θεού και των ανθρωπίνων νόμων, ο Βιβλικός κανών για κείνους που έχουν πραγματικά την αλήθεια, είναι αυτός: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξ. 5:29) Μόνον εκείνοι που το πράττουν αυτό, απολαμβάνουν την υποστήριξι ‘του πνεύματος του αγίου’ «το οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους πειθαρχούντας εις αυτόν.» (Πράξ. 5:32) Παραδείγματος χάριν, οι Χριστιανοί σήμερα, υπακούοντας στους νόμους του Θεού, δεν είναι «εκ του κόσμου,» διότι είναι ουδέτεροι ως προς τις πολιτικές υποθέσεις αυτού του κόσμου, όπως ήσαν και ο Ιησούς και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος. (Λουκ. 4:5-8· Ιωάν. 6:15· 15:19· 17:14-16) Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι στην εποχή μας παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο, με την πολιτική διαφθορά του, τη βία και την ανηθικότητά του, και είναι πρόθυμοι να υποστούν και φυλάκισι ή και θάνατο ακόμη, επειδή ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού;—1 Πέτρ. 2:21· βλέπε επίσης Εβραίους 13.

18. Δώστε άλλο ένα σαφές διακριτικό γνώρισμα εκείνων που έχουν πραγματικά την αλήθεια.

¹⁸ Υπάρχει και άλλη μια όψις αυτού του ‘καρπού’ του πνεύματος, της αγάπης. Ο Ιησούς είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» (Ιωάν. 13:35) Πολλές άλλες Γραφικές περικοπές δείχνουν, επίσης, ότι αυτή η αγάπη πρέπει ν’ αποτελή ένα σαφές σημείο αναγνωρίσεως των αληθινών δούλων του Θεού. Παραδείγματος χάριν:

«Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού . . . . να αγαπώμεν αλλήλους· ουχί καθώς ο Κάιν ήτο εκ του πονηρού και έσφαξε τον αδελφόν αυτού.»—1 Ιωάν. 3:10-12.

«Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν, και μισή τον αδελφόν αυτού, ψεύστης είναι· διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε πώς δύναται να αγαπά;»—1 Ιωάν. 4:20, 21.

Ποια διεθνής ομάδα ανθρώπων δείχνει αυτό το είδος αγάπης μεταξύ της, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα; Στη διάρκεια των περασμένων εκατό ετών, ποια ομάδα δεν συμμετείχε, σε καιρό πολέμου, στη σφαγή ομοπίστων άλλων εθνών, και δεν επέτρεψε να υπεισέλθουν μεταξύ των μελών της φυλετικές, εθνικιστικές, πολιτιστικές ή οικονομικές προκαταλήψεις;

ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ;

19. Ποιοι πραγματικά έχουν την αλήθεια σήμερα, και γιατί θα το λέγατε αυτό;

¹⁹ Τι δείχνουν οι ενδείξεις σχετικά μ’ αυτό τον ζωτικό καρπό του πνεύματος του Θεού, την αγάπη; Ποιοι ανταποκρίνονται σ’ αυτήν; Πού βλέπομε ένα πολύν όχλο ανθρώπων από πολλές και διάφορες εθνικότητες και φυλές, ενωμένο στο όνομα του Ιεχωβά να τον υπηρετή πιστά και να μιλά στους άλλους για τη βασιλεία του; Πού βρίσκομε μια γνήσια παγκόσμια αδελφότητα συνδεδεμένη με αγάπη; (Αποκ. 7:9, 10· Κολ. 3:14) Το θρησκευτικό βιβλίο Ερμηνεία, σ’ ένα κεφάλαιο με τίτλο, «Η Βίβλος και οι Σύγχρονες θρησκείες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά,» λέγει τα επόμενα:

«Στην οργάνωσί τους και στο έργο της μαρτυρίας τους, [οι Μάρτυρες του Ιεχωβά] ομοιάζουν, όσο καμμιά άλλη ομάδα, με την πρώτη Χριστιανική κοινότητα.

«Ο χωρισμός τους από τον κόσμο, ο επείγων τρόπος με τον οποίον δίνουν μαρτυρία, και το ότι δεν υποχωρούν μπροστά στις επιθέσεις του κόσμου, είναι πράγματα που συμβαίνουν σ’ εκείνους οι οποίοι σταθερά πιστεύουν ότι είναι μεταξύ των εκλεκτών και οι οποίοι έδωσαν την υποταγή τους στον Θεό χωρίς επιφυλάξεις.

«Λίγες άλλες ομάδες ανθρώπων κάνουν μια τόσο εκτεταμένη χρήσι της Αγίας Γραφής στα αγγέλματά τους, προφορικά και γραπτά, όσο αυτοί. Λίγες άλλες ομάδες λαμβάνουν απ’ εκείνους που λέγονται λαϊκοί τόση υπηρεσία στη διεξαγωγή του έργου της οργανώσεως, όσο αυτοί.»

20. Τι πρέπει να κάνουν όλοι όσοι έχουν αγάπη για την αλήθεια;

²⁰ Μια αμερόληπτη έρευνα του Λόγου του Θεού, σε σύγκρισι με τις διδασκαλίες και τις πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, θα δείξη ότι το πνεύμα του Θεού πράγματι τους υποστηρίζει, και ότι ο Θεός τους χρησιμοποιεί ως όργανό του για τη διακήρυξι της αληθείας σήμερα. Εν τούτοις, όλοι όσοι αγαπούν την αλήθεια καλούνται να εξετάσουν αυτόν τον ισχυρισμό, ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πραγματικά έχουν την αλήθεια. Κάνοντας τούτο, πρέπει να μιμούνται εκείνο που έκαναν τον πρώτον αιώνα οι άνθρωποι που άκουαν το κήρυγμα των αποστόλων: «Εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας γραφάς αν ούτως έχωσι ταύτα.»—Πράξ. 17:11.