Βλέπομε, λοιπόν, ότι στις Γραφές η λέξις «ουρανοί» χρησιμοποιείται για ν’ αναφερθή τόσο στην ατμόσφαιρα της γης όσο και στους ενάστρους ουρανούς. Επίσης χρησιμοποιείται για να προσδιορίση και αυτή την παρουσία του Ιεχωβά, καθώς και τον τόπο των μυριάδων των πνευματικών του πλασμάτων. Επίσης, οι «ουρανοί» σημαίνουν και το υψηλό, αόρατο μέρος ενός κόσμου ή «συστήματος πραγμάτων». Τέλος δε, η λέξις «ουρανοί» εφαρμόζεται επίσης και σ’ εκείνους τους διακόνους του Χριστού επάνω στη γη, οι οποίοι έχουν ουράνιες ελπίδες, και στους διακόνους του Σατανά, οι οποίοι κατέχουν εξυψωμένες θέσεις και οι οποίοι επαγγέλλονται τους φωστήρας του κόσμου.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Απρίλιο

1 Εις πάντα δε εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού· και εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσιν απαιτήσει παρ’ αυτού.—Λουκ. 12:48. Σ 1/4/57 5α

2 Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, δια να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· “με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε.”—1 Πέτρ. 2:24. Σ 15/1/58 31-33

3 Όστις εύρη εμέ, θέλει ευρεί ζωήν, και θέλει λάβει χάριν παρά του Ιεχωβά. Όστις όμως αμαρτήση εις εμέ, την εαυτού ψυχήν αδικεί· πάντες οι μισούντες με αγαπώσι θάνατον.—Παροιμ. 8:35, 36, ΜΝΚ. Σ 15/3/58 14

4 Εστάθημεν γλυκείς εν τω μέσω υμών· καθώς η τροφός περιθάλπει τα εαυτής τέκνα.—1 Θεσ. 2:7. Σ 1/7/57 16, 20α

5 Ακούσαντες δε οι τρεις φίλοι του Ιώβ πάντα ταύτα τα κακά επελθόντα επ’ αυτόν, ήλθον έκαστος εκ του τόπου αυτού.—Ιώβ 2:11. Σ 1/2/58 24, 25

6 Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου.—Έξοδ. 20:12. Σ 1/8/57 4

7 Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν, και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου. Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον, και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν, είτε πονηρόν.—Εκκλησ. 12:13, 14. Σ 1/11/57 17α

8 Ουδέ θέλω είσθαι πλέον με σας, εάν δεν εξαλείψητε το ανάθεμα εκ μέσου σας.—Ιησ. Ναυή 7:12. Σ 1/10/57 3-5

9 Όστις ποτίση ένα των μικρών τούτων ποτήριον μόνον ψυχρού ύδατος εις όνομα μαθητού, αληθώς σας λέγω, δεν θέλει χάσει τον μισθόν αυτού.—Ματθ. 10:42. Σ 1/5/57 8, 7

10 Η σοφία φωνάζει έξω, εκπέμπει την φωνήν αυτής εν ταις πλατείαις.—Παροιμ. 1:20. Σ 15/3/58 9, 11, 12α

11 Οι οφθαλμοί σου ας βλέπωσιν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνωνται έμπροσθέν σου. Μη εκκλίνης δεξιά ή αριστερά· απόστρεψον τον πόδα σου από κακού.—Παροιμ. 4:25, 27. Σ 15/5/57 9α

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ήταν κατάλληλο να επιτρέψη ο Ιησούς σε μερικούς δαίμονας να μπουν μέσα σε μια αγέλη χοίρων και να την καταστρέψουν, όπως αναγράφεται στο Ματθαίος 8:28-32, εφόσον οι χοίροι δεν ήσαν ιδιοκτησία του;—Α. Π., Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρόκειται για μια περιγραφή, την οποίαν οι κριτικοί της Γραφής αρέσκονται να θίγουν και να χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για να αμφισβητήσουν την αυθεντικότητα των Γραφών. Έτσι, η Βίβλος του Ερμηνευτού σχολιάζει τις διάφορες αφηγήσεις αυτού του γεγονότος από τους Ευαγγελιστάς με το ακόλουθο πνεύμα: «Η γνώμη ότι η λεγεών των δαιμόνων μπορούσε να μπη μέσα στους χοίρους (στίχ. 13) ήταν ασφαλώς μια λαϊκή δεισιδαιμονία· καλύτερο, όμως, φαίνεται ν’ αφήσωμε το γεγονός όπως έχει, σαν ένα δημώδες παραμύθι που είναι σύνηθες σε ένα ειδωλολατρικό περιβάλλον.» «Το ιστόρημα είναι μυθικό.» «Θεωρεί κανείς δύσκολο να πιστέψη ότι ο Ιησούς θα επαζάρευε με τους δαίμονας και θα τους επέτρεπε να κατακτήσουν τους χοίρους, και ίσως αυτές οι λεπτομέρειες προσετέθησαν μέσα στο ιστόρημα.»

Εν τούτοις, εκείνοι που παρεδέχθησαν τις συντριπτικές αποδείξεις της αυθεντικότητος της Γραφής, όπως εσημειώθησαν κατ’ επανάληψιν μέσα στις σελίδες των εκδόσεων της Σκοπιάς, δεν θα βρουν δυσκολία να παραδεχθούν τα αναγραφόμενα ως ιστορικά. Σύμφωνα με τον Θείον νόμον, οι χοίροι ήσαν ακάθαρτα ζώα, και όχι μόνον απηγορεύετο στους Ισραηλίτας να τρώγουν το κρέας των ή να τους χρησιμοποιούν για θυσίες, αλλά και το να εγγίζη ακόμη το πτώμα χοίρου ένας Ισραηλίτης τον καθιστούσε ακάθαρτον. Για τους Ισραηλίτας, λοιπόν, η χοιροτροφία αποτελούσε φοβερή περιφρόνησι του Θείου νόμου. Εφόσον αυτοί δεν είχαν καμμιά δουλειά με τη χοιροτροφία, έστω και για εμπορικούς σκοπούς, μπορούσαν πολύ καλά να θεωρήσουν αυτή την καταστροφή της αγέλης των σαν μια δίκαιη επίπληξι. Εκτός απ’ αυτό, δεν εχρειάζετο ν’ ασκήση ο Ιησούς πρόγνωσι για το τι θα έκαναν οι δαίμονες αφού θα εισήρχοντο μέσα στα ακάθαρτα ζώα. Επίσης, θα μπορούσε λογικά να προβληθή το επιχείρημα ότι ένας άνθρωπος αξίζει περισσότερον από μια αγέλη χοίρων, εφόσον μάλιστα οι χοίροι υπετίθετο ότι δεν είχαν εμπορική αξία μεταξύ των Ιουδαίων. Ώστε, δεν μπορεί να βρεθή σφάλμα στην ενέργεια του Ιησού που επέτρεψε στους δαίμονας να μπουν μέσα στους χοίρους.