το άγγελμα της αληθείας, ο Ιησούς είπε: «Ελαφρότερα θέλει είσθαι η τιμωρία εν ημέρα κρίσεως εις την γην των Σοδόμων και Γομόρρων παρά εις την πόλιν εκείνην.»—Ματθ. 10:15.

Η ανάστασις των νεκρών δικαίων και αδίκων, προϋποθέτει μια ημέρα Κρίσεως, στη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι μπορούν να δείξουν αν πράγματι θέλουν να υποταχθούν στη βασιλεία του Θεού υπό τον Χριστόν. Στην περίπτωσι των συμπατριωτών του Ιησού Χριστού που άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού και παρέστησαν μάρτυρες των θαυμάτων του αλλά τον απέρριψαν, αυτό θα είναι πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να καταπνίξουν την υπερηφάνεια τους και ν’ αναγνωρίσουν ότι έσφαλαν με το ν’ απορρίψουν τον Ιησού ως Μεσσία, θ’ απαιτηθή βέβαια ταπεινότης εκ μέρους των για να υποταχθούν στην κυβέρνησι εκείνου που δεν ήθελαν ως βασιλέα.

Οι κάτοικοι των Σοδόμων και Γομόρρων, εξ άλλου, ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία που είχαν εκείνοι που είδαν τα δυναμικά έργα του Ιησού Χριστού. Στην περίπτωσί των, η υπερηφάνεια και η επιμονή δεν είναι τόσο μεγάλο εμπόδιο όσο θα είναι για τους απίστους Ιουδαίους του πρώτου αιώνος μ.Χ. Η καλύτερη ανταπόκρισης των αναστημένων Νινευιτών και της ‘βασίλισσας του νότου’ θα κατακρίνη την αναστημένη γενεά των συμπατριωτών του Ιησού που στην πραγματικότητα άκουσαν το κήρυγμα του και τη διδασκαλία του. Στο παρελθόν, οι Νινευίται, στην εποχή του Ιωνά, και η ‘βασίλισσα του νότου’ ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά σε ό,τι άκουσαν από τους δούλους του Θεού. Επομένως, θα είναι ευκολώτερο γι’ αυτούς να υποταχθούν στη βασιλεία του εκλεκτού βασιλέως του Θεού, προς τον οποίον ποτέ δεν είχαν προκατάληψι.

Ομοίως τα άτομα, που σήμερα πρόθυμα και με ευχαρίστησι εξετάζουν ό,τι λέγει ο Λόγος του Θεού και κατόπιν το εφαρμόζουν στη ζωή τους, θα διαπιστώσουν ότι θα είναι ευκολώτερο να κάμουν πρόοδο στη διάρκεια της Ημέρας της Κρίσεως. Έτσι εκείνο που κάνουν τα άτομα τώρα μπορεί να επηρεάση το αιώνιον μέλλον τους.

Οποιοσδήποτε που θα επαναστατήση, εναντίον της θείας κυριαρχίας, αφού αναστηθή, θα χάση την προοπτική της αιωνίου ζωής. Θα υποστή τον ‘δεύτερον θάνατον,’ από τον οποίον δεν υπάρχει επιστροφή. Όσον αφορά τον ‘δεύτερο θάνατο’ διαβάζομε στα εδάφια Αποκάλυψις 20:14, 15: «Ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος [η λίμνη του πυρός, ΜΝΚ]. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.»

Έχοντας υπ’ όψιν ότι μια επίμονη και υπερήφανη διάθεσις θα μπορούσε να οδηγήση στην απώλεια της ζωής ενός ατόμου για πάντα, πρέπει να θέλωμε να κάνωμε ένα εκ των προτέρων ξεκίνημα στο δρόμο της δικαιοσύνης. Πόσο λυπηρό θα ήταν αν ένα άτομο έχανε την αιώνια ζωή, επειδή απέτυχε να επωφεληθή από τις ευκαιρίες που υπάρχουν τώρα να καλλιεργή καλές ιδιότητες—ιδιότητες που θα τον διευκολύνουν να συμμορφωθή με τις απαιτήσεις του Θεού στη διάρκεια της Ημέρας της Κρίσεως!

Αλλά μπορείτε να ρωτήσετε, Τι μπορώ να κάνω για ένα εκ των προτέρων ξεκίνημα στην οδό της δικαιοσύνης;

Κινδυνεύουν οι Ελέφαντες της Αφρικής;

◆ Οι ειδικοί σε θέματα των αγρίων ζώων εκφράζουν φόβους ότι ο Αφρικανικός ελέφαντας πιθανόν να εξαφανισθή στα επόμενα δέκα χρόνια. Γιατί; Διότι όλο και περισσότερη γη, από την περιοχή που ζη ο ελέφαντας, χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατοικία και γεωργικούς σκοπούς, κι επίσης επειδή πολλοί ελέφαντες φονεύονται παράνομα για να ανεφοδιάσουν το αυξανόμενο εμπόριο ελεφαντόδοντος. Η ανυψούμενη ζήτησις τονίζεται από το γεγονός ότι από το 1930 έως το 1970 οι εξαγωγές ελεφαντόδοντος της Κένυας κυμαίνοντο μεταξύ 20.000 και 90.000 πάουντς ετησίως. Κατόπιν σημειώθηκε μεγάλη αύξησις. Το 1973, η Κένυα και μόνον εξήγαγε σχεδόν 900.000 πάουντς ελεφαντόδοντος. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι επί χρόνια, μέχρι το 1969, το ελεφαντόδοντο επωλείτο περίπου 2,80 δολλάρια το πάουντ (450 γραμμάρια περίπου), αλλά η τιμή έφθασε σχεδόν τα 36 δολλάρια το πάουντ το 1973. Πριν από το 1970 η ζήτησις κυρίως ικανοποιείτο από «ελεφαντόδοντα που εύρισκαν,» από ελεφαντόδοντες ζώων που είχαν πεθάνει φυσιολογικά.