Προσωπικό Δώρημα από τον Ιεχωβά

«Πάσα δόσις αγαθή, και παν δώρημα τέλειον, είναι άνωθεν, καταβαίνον από του Πατρός των φώτων—Ιακώβου 1:17.

 1. Πώς βλέπουν πολλοί το ζήτημα της εφαρμογής των Βιβλικών αρχών;

ΘΑ ΕΧΕΤΕ ίσως ακούσει ανθρώπους να λέγουν: «Δεν ωφελεί να είμεθα καλοί και να εφαρμόζωμε τις Βιβλικές αρχές.» Για να υποστηρίξουν αυτόν τον ισχυρισμό μπορεί να πουν: «Κυττάξτε γύρω σας. Ποιος έχει τα περισσότερα από τ’ αποκτήματα αυτού του κόσμου; Μήπως είναι εκείνοι που είναι Χριστιανοί και ακολουθούν τις Βιβλικές αρχές ή είναι εκείνοι που κάνουν ό,τι είναι ορθόν στους οφθαλμούς των; Ποιοι, γενικά, μπορούν να έχουν τα μεγαλύτερα σπίτια και τους μεγαλύτερους τραπεζικούς λογαριασμούς, τα ακριβώτερα αυτοκίνητα και άλλα πολυδάπανα υλικά αγαθά; Μήπως είναι οι έντιμοι, οι σκληρά εργαζόμενοι Χριστιανοί που ζουν σύμφωνα με τις Βιβλικές αρχές, ή είναι οι ανέντιμοι, οι απατεώνες, οι ψεύσται, είτε στον τομέα της πολιτικής, είτε του εμπορίου, είτε της θρησκείας;» Μπορεί μάλιστα να φθάσουν και ως το σημείο να πουν ότι η Αγία Γραφή υποστηρίζει αυτή τη θεωρία και να στραφούν στα λόγια του Ιησού όταν είπε ότι «ο Θεός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.» (Ματθ. 5:45) Μπορεί να πουν ότι αυτό αποδεικνύει ότι ο Θεός δεν υπολογίζει άτομα, είτε καλά είναι είτε κακά. Τι λόγος λοιπόν υπάρχει να είμεθα καλοί, ευθείς και έντιμοι; Γιατί ν’ αγωνιζώμεθα να ζούμε σύμφωνα με τις Βιβλικές αρχές;

 2. Τι προσωπικό δώρημα έδωσε ο Θεός στον λαό του, και πόσο πολύτιμο είναι;

² Θα ήταν σφάλμα να συμπεράνωμε ότι ο Θεός ευλογεί τους ασεβείς με τον τρόπο που ευλογεί εκείνους οι οποίοι είναι δίκαιοι. Ποτέ μη σας πλανήση κανείς να νομίζετε ότι έχετε λιγώτερα ή θα έχετε λιγώτερα απλώς επειδή ακολουθείτε τον Λόγο του Θεού. Ένας πραγματικός Χριστιανός ευλογείται περισσότερο και είναι πολύ πιο πλούσιος απ’ όλους τους άλλους. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να μην έχετε τόσο πολλά στρέμματα γης, τόσο πολλά χρήματα, ένα τόσο καλό αυτοκίνητο, ή ένα τόσο μεγάλο σπίτι, εν τούτοις οι Χριστιανοί έχουν ένα δώρημα που ο Θεός εφύλαξε για τον λαό του και το «έκρυψε» από τους άλλους. Όλη η δύναμις και ο πλούτος αυτού του ασεβούς συστήματος πραγμάτων δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν αυτό το δώρημα που εφύλαξε ο Θεός για τον λαό του. Η απόλυτη εξουσία ενός δικτάτορος δεν μπορεί να το αποκτήση. Η επιρροή ενός βασιλέως ή προέδρου δεν μπορεί να το αποκτήση. Όλος ο χρυσός και ο άργυρος των πλουσίων δεν μπορούν να το αγοράσουν. Αυτό το δώρημα που έδωσε ο Θεός στον λαό του είναι πολύ πιο πολύτιμο από τον χρυσόν και τον άργυρον. Τι είναι αυτό; Είναι η ακριβής γνώσις του Λόγου και του σκοπού του Θεού!—Εκκλ. 2:26· Ματθ. 11:25· Παροιμ. 8:10, 11.

 3. Με ποια έννοια η γνώσις του Ιεχωβά υπερέχει από την κοσμική μόρφωσι;

³ Μια ωρισμένη γνώσις της ζωής και του περιβάλλοντός μας είναι ουσιώδης για να ζούμε από μέρα σε μέρα. Μερικοί δαπανούν πολλά χρόνια για ν’ αποκτήσουν γνώσι η οποία αναμένουν να τους βοηθήση για να κάμουν τη ζωή τους πιο απολαυστική και επωφελή. Άλλοι εγκύπτουν στη γνώσι που ελπίζουν ότι θα τους δώση καλύτερη υγεία και μακρύτερη ζωή, πράγματα που αποτελούν κοινές επιθυμίες όλης της ανθρωπότητος. Παραβάλετε τα οφέλη αυτής της πληροφορίας μ’ εκείνο που θα κάμη η γνώσις του αληθινού Θεού. «Αυτή δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Να ζουν αιώνια—τι ωφέλεια το να κατέχη κανείς αυτό το προσωπικό δώρημα του Θεού, την ακριβή γνώσι αυτού και του Υιού του! Υπάρχει καμμιά κοσμική μάθησις που μπορεί ν’ αποδώση στον κάτοχο της αιώνια ζωή; Ας μη φαίνεται παράδοξο ότι ο Σολομών είπε: «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβο του Ιεχωβά και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.» (Παροιμ. 2:4, 5) Οι άνθρωποι δαπανούν πολύν χρόνον, καταβάλλουν πολλές προσπάθειες και υποφέρουν ταλαιπωρίες για να βρουν πολύτιμες φυσικές πηγές πλούτου. Δεν πρέπει να εκτιμάται πολύ περισσότερο η γνώσις του Θεού;

 4. Πώς ωφελείται ένας Χριστιανός από την ελπίδα και τις υποσχέσεις της Γραφής;

⁴ Φαντασθήτε τι θα εσήμαινε για σας να γνωρίζετε με βεβαιότητα ότι θα μπορούσατε να ζήτε για πάντα εδώ ακριβώς στη γη κάτω από παραδεισιακές συνθήκες. Το να γνωρίζωμε ότι ο καιρός ασφαλώς έρχεται, και σύντομα, μάλιστα, που ο άνθρωπος θα ζη με ασφάλεια, που οι εθνικιστικοί και φυλετικοί φραγμοί θα διαλυθούν και που οι οικολογικοί κύκλοι της γης αυτής θα είναι σε κατάλληλη ισορροπία, φέρνει αληθινά ειρήνη διανοίας. Πόσο διαφορετικοί είναι οι άνθρωποι των ημερών μας που δεν έχουν αυτή την επίγνωσι του Θεού και για τους οποίους η Γραφή λέγει: «Οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» (Λουκ. 21:26) Σε αντίθεσι, πόσο ήρεμοι και ασφαλείς είναι εκείνοι που έχουν επωφεληθή από το προσωπικό δώρημα του Θεού. Έχει γραφή από τον προφήτη Μαλαχία: «Τότε θέλετε επιστρέψει και διακρίνει μεταξύ δικαίου και ασεβούς, μεταξύ του δουλεύοντος τον Θεόν, και του μη δουλεύοντος αυτόν.»—Μαλαχ. 3:18.

 5. (α) Μπορεί η γνώσις της αληθείας να κληρονομηθή; (β) Πώς μπορεί η αλήθεια της Γραφής να επηρεάση τους οικογενειακούς μας δεσμούς, και πώς πρέπει να το θεωρούμε αυτό;

⁵ Αυτό το δώρημα της γνώσεως δεν μεταβιβάζεται αυτομάτως από τη μια γενεά στην άλλη, από τον πατέρα στον γυιο ή από τη μητέρα στη θυγατέρα, όπως είναι τα φυσικά χαρακτηριστικά. Είναι μάλιστα πιθανόν μερικά μέλη μιας οικογενείας, είτε πατέρας είναι είτε μητέρα, ή γυιος ή θυγατέρα, να λάβουν απ’ αυτό το προσωπικό δώρημα που προέρχεται από τον Ιεχωβά και άλλοι να μη το λάβουν. Εκείνοι που δεν έχουν το δώρημα της επιγνώσεως μπορεί να γίνουν και εχθροί μας, έστω και αν είναι της ιδίας οικογενείας. Με αυτό υπ’ όψιν ο Ιησούς είπε: «Εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού.» (Ματθ. 10:34-37) Ένα άτομο που έχει ίσως αποκηρυχθή από την οικογένειά του μήπως χάνει σ’ αυτή την περίπτωσι; Όχι, διότι εκτός από το ότι αποκτά αυτό το θείο δώρημα της γνώσεως, αποκτά επίσης και πνευματικούς «αδελφούς και αδελφάς και μητέρας και τέκνα» εκατονταπλάσια. (Μάρκ. 10:29, 30) Η χαρά που μπορούμε να έχωμε υπηρετώντας τον Ιεχωβά μαζί μ’ αυτούς τους πνευματικούς συγγενείς μας υπεραντισταθμίζει κάθε απώλεια.

ΕΠΙΓΝΩΣΙΣ

 6. (α) Ποιο είναι το θέλημα του Θεού για την ανθρωπότητα; (β) Πώς ένας έρχεται σε επίγνωσι της αληθείας;

⁶ Πολλοί άνθρωποι έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και έχουν κάποια γνώσι του Δημιουργού των. Εν τούτοις, είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι το θέλημα του Θεού είναι να «σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» (1 Τιμ. 2:4) Πρέπει να κατανοήση κανείς ότι απαιτείται περισσότερο από μια αόριστη ιδέα γνώσεως. Αυτό ήταν ένα από τα προβλήματα που είχε ο Ιουδαϊκός λαός των ημερών του αποστόλου Παύλου. Ο Παύλος τους εχαρακτήρισε ως ‘έχοντας τον τύπον της γνώσεως και της αληθείας.’ (Ρωμ. 2:20) Αν ένας άνθρωπος που κτίζει ένα σπίτι σταματήση αφού τελειώση τον σκελετό, η προσπάθειά του θα έχη μικρή αξία. Το σπίτι πρέπει να είναι τελειωμένο για να εξυπηρετήση τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται. Αν ένας άνθρωπος περιορίζεται στη μελέτη ωρισμένων μόνον «προσφιλών» περικοπών της Βίβλου, η γνώσις του θα είναι απλώς ένας «σκελετός» περιωρισμένης αξίας. Πρέπει να κατανοήση ότι «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος» αν θέλη ‘να έλθη σε επίγνωσι της αληθείας.’—2 Τιμ. 3:16.

 7. Είναι αρκετή η ειλικρίνεια για να ευαρεστήσωμε τον Θεό; Εξηγήστε.

⁷ Πραγματικά, μια ατελής εικών του Λόγου του Θεού μπορεί να είναι και επικίνδυνη. Χωρίς την πλήρη εικόνα θα μπορούσαμε εύκολα να πλανηθούμε νομίζοντας ότι υπηρετούμε τον Θεό, ενώ κάνομε κάτι που είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με το θέλημα του. Ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του για τέτοια άτομα: «Μάλιστα έρχεται ώρα, καθ’ ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.» (Ιωάν. 16:2) Μπορεί να ήσαν ειλικρινείς θανατώνοντας τους ακολούθους του Χριστού, αλλά είχαν άδικο. Ο Παύλος μας λέγει ποιο ήταν το πρόβλημά των: «Μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ’ ουχί κατ’ επίγνωσιν.» (Ρωμ. 10:2) Εκείνοι που νομίζουν ότι υπηρετούν με ζήλο τον Θεό πρέπει να ‘εξετάζουν αν είναι εν τη πίστει· να δοκιμάζουν τον εαυτό τους.’—2 Κορ. 13:5.

ΟΥΣΙΩΔΗΣ Η ΟΡΘΗ ΣΤΑΣΙΣ

 8. (α) Ποιο είναι το θεμέλιο της αληθινής γνώσεως; (β) Τι σημαίνει να φοβούμεθα τον Ιεχωβά;

⁸ Αφού η γνώσις του αληθινού Θεού είναι τόσο επωφελής και εύκολο ν’ αποκτηθή, γιατί συμβαίνει να την έχουν τόσο λίγοι άνθρωποι; Συχνά ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι έχουν εσφαλμένη στάσι απέναντι του Ιεχωβά και του Λόγου του. Παραδείγματος χάριν, ένα πράγμα ουσιώδες ελέχθη από τον Σολομώντα, έναν από τους πιο σοφούς ανθρώπους που έζησαν ποτέ: «Αρχή σοφίας φόβος του Ιεχωβά.» (Παροιμ. 1:7) Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να φοβάται κανείς τον Θεό με τον τρόπο που φοβάται έναν εχθρό ο οποίος προσπαθεί να τον βλάψη. Αντιθέτως, από σεβασμό στον Θεό και εκτίμησι για όλα όσα έχει κάμει και θα κάμει, ποτέ δεν πρέπει κανείς να τον δυσαρεστή ή να επισύρη τη δυσμένειά του. Ο ίδιος σοφός που ανεφέραμε ανωτέρω είπε αργότερα: «Ο φόβος του Ιεχωβά είναι να μισή τις το κακόν.» (Παροιμ. 8:13) Για να λέγη κανείς ειλικρινά ότι έχει αυτόν τον ευσεβή φόβο, πρέπει να τον υποστηρίζη επιδεικνύοντας μίσος για ό,τι είναι κακό. Πρέπει να κάμη κανείς πραγματικές αλλαγές στη ζωή του για να συμμορφωθή με τον κανόνα της δικαιοσύνης που έχει καθορίσει ο Θεός. Ο κατάλληλος φόβος, και ο γεμάτος σεβασμό φόβος για τον Ιεχωβά θέτουν το θεμέλιο για τη γνώσι του αληθινού Θεού και του σύμπαντός του.

 9. Ποια γεγονότα πρέπει ν’ αναγνωρίζωμε για τον Χριστό Ιησού;

⁹ Και κάτι άλλο χρειάζεται για ν’ αποκτήσωμε το δώρημα της επιγνώσεως του Θεού και αυτό είναι η κατάλληλη εκτίμησις του Υιού του Θεού, του Χριστού Ιησού. Εκτός του ότι είναι ο λυτρωτής όλου του ανθρωπίνου γένους, ο Ιησούς έχει μια εκτελεστική εξουσία στο σύμπαν την οποία υπερβαίνει μόνον ο Πατήρ του, ο Ιεχωβά Θεός. Σύμφωνα με τα γεγονότα μπορούσε να λέγη: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.» (Ματθ. 28:18) Στα χέρια του έχει ανατεθή όλη η κρίσις. Η ανάστασις λαμβάνει χωράν με την καθοδηγία του και αυτός έχει την εξουσία να θεραπεύση όλη την ανθρωπότητα από τη θανατηφόρο επίδρασι της αμαρτίας. Πραγματικά, όλη η βλάβη που έγινε από την αποστασία του Σατανά στον κήπο της Εδέμ θα θεραπευθή μέσω του Ιησού Χριστού. Ας μη φαίνεται παράδοξον ότι ο απόστολος Παύλος είπε τα εξής σχετικά με τον Ιησού. «Εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.» (Κολ. 2:3) Η θέσις του στον σκοπό του Θεού πρέπει ν’ αναγνωρισθή αν πρόκειται ν’ αποκτήσωμε το θείο δώρημα της γνώσεως.—Ματθ. 20:28· Ιωάν. 5:22-27· 6:39, 40· Εβρ. 7:23-25· 1 Ιωάν. 3:8.

10. Γιατί μερικοί δεν αντιλαμβάνονται την αλήθεια διαβάζοντας τις Γραφές, και ποια πνευματική διάθεσι πρέπει να έχωμε;

¹⁰ Δεν πρέπει κανείς να διαβάζη την Αγία Γραφή με προκατειλημμένες ιδέες και να ελπίζη ν’ αποκτήση αυτό που ο Ιεχωβά θέλει να κατανοήσωμε απ’ αυτήν. Αν αφήση κανείς τον εαυτό του να επηρεασθή από ειδωλολατρικές διδασκαλίες περί αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής, μπορεί να διαβάση κατ’ επανάληψιν τη δήλωσι, «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει,» και ποτέ να μη συλλάβη το νόημα. (Ιεζ. 18:4, 20) Μπορεί κανείς να φθάση στο να πιστεύη ότι η ψυχή δεν μπορεί να πεθάνη. Ωστόσο το ίδιο αυτό άτομο μπορεί να διαστρέφη λέξεις ή φράσεις σε άλλα μέρη της Γραφής με την προσπάθεια να υποστηρίξη τη δική του πεποίθησι. Πόσο διαφορετικοί είναι εκείνοι που έχουν ανοικτές διάνοιες, διότι αφήνουν τα όσα μαθαίνουν από τον Λόγο του Θεού να διαμορφώνουν τους συλλογισμούς των και τον τρόπο της ζωής των! Αισθάνονται όπως ο ψαλμωδός: «Δείξον μοι Ιεχωβά τας οδούς σου.»—Ψαλμ. 25:4· 2 Κορ. 4:4.

11. Πώς ένα εσφαλμένο ελατήριο μάς επηρεάζει στη μελέτη του Λόγου του Θεού;

¹¹ Εκτός από το να έχωμε ανοικτή διάνοια πρέπει να έχωμε το κατάλληλο ελατήριο μελετώντας τον Λόγο του Θεού. Ωρισμένοι Ιουδαίοι των ημερών του Ιησού μελετούσαν πολύ κι’ εν τούτοις ο Ιησούς τους είπε: «Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον.» Δεν είναι κακό να επιθυμή κανείς την αιώνιο ζωή. Είναι μια κατάλληλη ελπίδα, αλλ’ αν η απόκτησίς της αποτελή το μόνο μας ελατήριο για ‘να ερευνώμεν τας γραφάς,’ τότε δεν πρόκειται ν’ αποκτήσωμε τη γνώσι που οδηγεί σε αιώνιο ζωή. Ο Ιησούς, αφού έκαμε την ανωτέρω δήλωσι, ετόνισε το κατάλληλο ελατήριο που εστερείτο ο Ιουδαϊκός λαός: «Σας εγνώρισα, ότι την αγάπην του Θεού δεν έχετε εν εαυτοίς.» (Ιωάν. 5:39, 42) Πρέπει ν’ αγαπούμε τον Θεό για να λάβωμε το προσωπικόν του δώρημα της ακριβούς γνώσεως.

12. (α) Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε να ‘γίνωμε σαν τα παιδιά’; (β) Στην απόκτησι γνώσεως, ποιον κίνδυνο πρέπει ν’ αποφεύγωμε;

¹² Κάτι ακόμη που είναι ουσιώδες για να λάβωμε το ανεκτίμητο δώρημα από τον Θεό αναφέρεται στον Ψαλμό: «Θέλει οδηγήσει τους πράους εν κρίσει, και θέλει διδάξει τους πράους την οδόν αυτού.» (Ψαλμ. 25:9) Γι’ αυτό ένας άνθρωπος που είναι υπερήφανος και επηρμένος δεν μπορεί ν’ αναμένη να λάβη αυτή τη γνώσι προτού αλλάξη τη στάσι του. Είναι ανάγκη να ‘γίνωμε σαν μικρά παιδιά, με ανοικτές και ευδίδακτες διάνοιες και καρδιές, για να κατανοήσωμε τον Λόγο του Θεού. (Ματθ. 18:3) Αυτό μας βοηθεί ν’ αντιληφθούμε γιατί πολλοί άνθρωποι που έχουν κάμει μια αναλυτική μελέτη της Γραφής μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακόμη βασικά πράγματα, όπως είναι ο σκοπός του Θεού γι’ αυτή τη γη. Μπορεί να γνωρίζουν τις πρωτότυπες γλώσσες της Γραφής, την Εβραϊκή, την Αραμαϊκή και την Ελληνική, αλλά συχνά αφήνουν τη γνώσι των να τους κάνη υπερήφανους. Είναι όπως είπε ο Ιησούς: «Δοξάζω σε, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά εις νήπια.» (Ματθ. 11:25) Η κατάλληλη άποψις εν σχέσει με οποιαδήποτε γνώσι που μπορεί να έχωμε εκφράζεται από τον Παύλο υπό έμπνευσιν: «Και εάν τις νομίζη ότι εξεύρει τι, δεν έμαθεν έτι ουδέν καθώς πρέπει να μάθη.» (1 Κορ. 8:2) Η ταπεινότης και η εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Θεού μέσω του πνεύματός του είναι ιδιότητες ουσιώδεις για ν’ αποκτήσωμε επίγνωσι της Αγίας Γραφής.—1 Κορ. 8:1· Ιακ. 1:5.

ΜΗ ΑΜΕΛΕΙΤΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ

13. Έρχεται το δώρημα από τον Ιεχωβά χωρίς προσπάθεια από μέρους μας;

¹³ Μολονότι είναι αλήθεια ότι η γνώσις είναι ένα «δώρημα» ή χάρισμα από τον Θεό, δεν αποκτάται ούτε διατηρείται χωρίς σημαντική προσωπική προσπάθεια. Για να το επεξηγήσωμε, ένας μουσικός μπορεί να λέγη ότι έχει ένα χάρισμα να παίζη πιάνο. Όταν παίζη, φαίνεται ότι αυτό δεν απαιτεί κόπον. Μπορεί να έχη ωρισμένες φυσικές κλίσεις που τον βοηθούν στη μουσική του ικανότητα, και όμως δεν πρέπει να συμπεράνωμε ότι η ικανότης του να παίζη προήλθε χωρίς κόπο ή ότι διατηρεί αυτό το χάρισμα χωρίς εξάσκησι. Το να λαμβάνωμε και να διατηρούμε τη γνώσι του Λόγου του Θεού είναι περίπου το ίδιο. Μπορεί να παρατηρήσετε την επιδεξιότητα που έχουν οι άλλοι στη χρήσι της Αγίας Γραφής. Οτιδήποτε ζήτημα και αν ανακύψη, φαίνεται να έχουν τη Γραφική απάντησι. Το κάνουν να φαίνεται πολύ εύκολο. Αλλά ποτέ μη συμπεράνετε ότι απέκτησαν τη γνώσι των χωρίς προσπάθειες. Όποιοι και αν είμεθα, απαιτείται σοβαρή μελέτη για ν’ αποκτήσωμε ακριβή γνώσι της Αγίας Γραφής, και αφού την αποκτήσωμε πρέπει συνεχώς να μελετούμε για να την διατηρήσωμε. Αυτό μας υπενθυμίζει τα λόγια του αποστόλου Παύλου στον Τιμόθεο εν σχέσει με το «χάρισμα,» τον διορισμό του σε υπηρεσία στη Χριστιανική εκκλησία: «Μη αμέλει το χάρισμα το οποίον είναι εν σοι.»—1 Τιμ. 4:14.

14. Πώς πρέπει να καλλιεργούμε τον σπόρο της αληθείας, και γιατί;

¹⁴ Αν ένας Χριστιανός παρακολουθή διασκεδάσεις στην τηλεόρασι, ακούη μελοδράματα από το ραδιόφωνο, ή διαβάζη μυθιστορήματα για να βελτιώση τη γνώσι του για τον σκοπό του Θεού, θα ήταν όμοιος με έναν γεωργό που χρησιμοποιεί μια χορτοκοπτική μηχανή για να καλλιεργήση το σιτάρι του. Είναι ακριβώς το ακατάλληλο εργαλείο. Θα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό. Η Αγία Γραφή είναι το μέσον που προμηθεύει ο Ιεχωβά Θεός, και μέσω της ορατής οργανώσεώς του έχει προμηθεύσει πολλά βοηθήματα για την καλλιέργεια του σπόρου της αληθείας. Η ανάγκη να καλλιεργούμε και να βελτιώνωμε τη γνώσι μας για την αλήθεια είναι σε αρμονία με ό,τι έγραψε ο Παύλος στους Εβραίους: «Διά τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα [ωριμότητα, ΜΝΚ], χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως εις Θεόν, της διδαχής των βαπτισμών, της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών, και της κρίσεως της αιωνίου. Και τούτο θέλομεν κάμει, εάν επιτρέπη ο Θεός.» (Εβρ. 6:1-3) Αφού είναι σκοπός του Θεού στη Βασιλεία του να κατοικηθή η γη με άνδρες και γυναίκες τελείους σε γνώσι, τότε είναι κατάλληλο να προχωρήσουν τώρα οι Χριστιανοί σε γνώσι η οποία αρμόζει σε δούλους του Ιεχωβά.—Ησ. 11:9.

15. Ποια παγίδα πρέπει ν’ αποφεύγωμε, και γιατί;

¹⁵ Δεν θα ήταν συνετό πράγμα για ένα Χριστιανό να συνηθίζη ν’ ακούη την ψευδή θρησκευτική προπαγάνδα στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόρασι, ούτε να εισέρχωνται παρόμοια έντυπα στο σπίτι του, με τη σκέψι ότι αυτά θα τον καταρτίσουν ν’ αναιρή αντιγραφικές διδασκαλίες. Ούτε θα ήταν επωφελές να μελετά ανώτερη κριτική, νομίζοντας ότι αυτή θα τον υποβοήθη να ομιλή πιο κατάλληλα σ’ εκείνους που δυσπιστούν στην Αγία Γραφή. Για να μπορή κανείς να ομιλή καλά, δεν μελετά την κακή γραμματική, αλλ’ αντιθέτως μελετά τους κανόνας της καλής γραμματικής. Αν ένας ξέρη καλή γραμματική, εκείνο που είναι λανθασμένο θα φαίνεται καθαρά. Ομοίως, αν ένας μελετά την αλήθεια από τον Λόγο του Θεού, εκείνο που είναι ψευδές θα φαίνεται καθαρά. Ένας που έχει ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού δεν θα δυσκολεύεται ν’ αναιρή τις ψευδείς θρησκευτικές ιδέες. Αλλά υπάρχει κίνδυνος όταν τρέφη κανείς τη διάνοιά του με θρησκευτικές διδασκαλίες αντίθετες με τον Λόγο του Θεού. Ο απόστολος Παύλος μάς προειδοποιεί να φυλαγώμεθα απ’ αυτό όταν λέγη: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν.»—Κολ. 2:8· 1 Κορ. 10:12.

16. Εκτός από την προσωπική μελέτη, τι άλλο είναι ουσιώδες για ν’ αποκτήσωμε ακριβή γνώσι;

¹⁶ Ενώ η Γραφή μάς ενθαρρύνει να κάνωμε προσωπική μελέτη ως ένα τρόπο για ν’ αποκτήσωμε ακριβή γνώσι, μας λέγει επίσης: «Ο ιδιογνώμων ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού, και εναντιώνεται εις παν ό,τι είναι ορθόν.» (Παροιμ. 18:1) Πρέπει λοιπόν να επιζητούμε τη συναναστροφή των άλλων οι οποίοι, όπως εμείς, είναι πρόθυμοι να γνωρίσουν ακριβώς το θέλημα του Θεού. Αυτό όχι μόνο θα σας βοηθήση να ευρύνετε τον κύκλο των γνώσεών σας, αλλά θα σας ενθαρρύνη επίσης να μελετάτε και να εφαρμόζετε πάντοτε τα όσα μαθαίνετε. Εξαιτίας αυτής της ανάγκης ενθαρρύνσεως, ο Λόγος του Θεού μάς συμβουλεύει: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφήνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—Εβρ. 10:24, 25.

17. Πώς θα βοηθήση μια θετική στάσις για ν’ αποκτήσωμε γνώσιν του Θεού;

¹⁷ Όσο για την απόκτησι γνώσεως, πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν εύκολα να τονίσουν ότι είναι περιωρισμένη η μόρφωσίς των, ότι είναι αδύνατη η μνήμη των και ότι δεν έχουν την ικανότητα να διαβάζουν. Εν τούτοις, παραμένει γεγονός ότι ο Ιεχωβά είναι «Θεός γνώσεων,» και οι άνθρωποι πρέπει ν’ αγωνίζωνται ν’ αντανακλούν την εικόνα του. (1 Σαμ. 2:3) Αν δεν γνωρίζωμε γράμματα, μπορούμε να μάθωμε να διαβάζωμε και να γράφωμε. Αν δεν γνωρίζωμε τη σημασία μερικών λέξεων, μπορούμε να τις βρούμε σ’ ένα λεξικό. Είναι όπως λέγει το βιβλίο των Παροιμιών: «Η οδός του οκνηρού είναι ως πεφραγμένη από ακάνθας· αλλ’ η οδός των ευθέων είναι εξωμαλισμένη.» (Παροιμ. 15:19) Ένας που είναι διανοητικά οκνηρός βλέπει μόνον τα εμπόδια, ενώ στους ευθείς ο δρόμος φαίνεται ομαλός. Μια θετική στάσις πολύ θα μας βοηθήση ν’ αποκτήσωμε ακριβή γνώσι.—Κολ. 3:10.

18. Οποιεσδήποτε και αν είναι οι περιστάσεις μας, ποια πρέπει να είναι η στάσις μας απέναντι του προσωπικού δωρήματος του Θεού;

¹⁸ Η επίγνωσις του σκοπού του Θεού όπως αποκαλύπτεται στον άγιο Λόγο του, την Αγία Γραφή, είναι ένα θαυμαστό χάρισμα από ένα στοργικό ουράνιο Πατέρα. Αν δεν έχετε ήδη επωφεληθή απ’ αυτή τη γενναιόδωρη προμήθεια του Δημιουργού μας, γιατί να μη αναζητήσετε εκείνους της κοινότητός σας που γνωρίζετε ότι έχουν αυτό το χάρισμα. Θα τους βρήτε στην Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ή αν είσθε ένας από εκείνους οι οποίοι προσφάτως ή ίσως πριν από πολλά χρόνια έλαβαν τη γνώσι που οδηγεί σε αιώνια ζωή, χρησιμοποιήστε ό,τι έχετε και οικοδομήστε πάνω σ’ αυτό. Να θυμάστε, επίσης, ότι αν στερήσθε από κάτι υλικό εν συγκρίσει μ’ εκείνους που αγνοούν τον Λόγο του Θεού, ο Θεός το έχει υπεραντισταθμίσει με το να σας κάμη να γίνετε κάτοχος του προσωπικού του δωρήματος της ζωοπαρόχου γνώσεως.—Παροιμ. 2:6.

[Εικόνα στη σελίδα 369]

Σκεφθήτε τι θα εσήμαινε να γνωρίζετε μετά βεβαιότητος ότι θα μττορούσατε να ζήτε για πάντα επάνω στη γη κάτω από παραδεισιακές συνθήκες