Φυλάγεσθε από Βλασφημία και Βωμολοχία

ΣΤΑ τελευταία χρόνια η βλασφημία και η βωμολοχία έχουν γίνει, αν όχι δημοφιλή, τουλάχιστον παραδεδεγμένα πράγματα στον κόσμο. Η κοινή έκφρασις είναι ότι «όλοι έτσι κάνουν», εννοώντας μ’ αυτό ότι δεν υπάρχει τίποτα το κακό με την αισχρολογία, εφόσον η πλειονότης των ανθρώπων υποπίπτει σ’ αυτήν. Καλό είναι να φυλάγεται κανείς από τέτοιον εσφαλμένο συλλογισμό, μήπως παγιδευθή στη μίμηση του κοσμικού συρφετού με τη χρήσι ρυπαρών λόγων, βωμολοχιών και ακαθάρτων αστεϊσμών.​—Εφεσ. 4:19· 5:3, 5· Κολ. 3:5.

Οι Χριστιανοί, ειδικά, πρέπει να αισθάνωνται αυτή την υποχρέωσι, διότι καλούνται να είναι φως μέσα σ’ ένα σκοτεινό κόσμο. Είναι εντεταλμένοι να κρατούν τους λόγους της ζωής και της ελπίδος. Παραγγέλλονται ‘ν’ αφήσουν το φως των να λάμψη ενώπιον των ανθρώπων, για να ιδούν οι άλλοι τα καλά των έργα και δοξάσουν τον Πατέρα των τον εν τοις ουρανοίς’. (Ματθ. 5:14, 16) Ο λόγος των, λοιπόν, πρέπει να είναι πάντοτε της πιο υψηλής αξίας.

Ο Ιησούς έδωσε κι άλλη αιτία έλεγχου των λόγων όταν είπε: «Σας λέγω δε, ότι δια πάντα λόγον αργόν, τον οποίον ήθελον λαλήσει οι άνθρωποι, θέλουσιν αποδώσει λόγον δι’ αυτόν εν ημέρα κρίσεως. Διότι εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθή, και εκ των λόγων σου θέλεις καταδικασθή.» (Ματθ. 12:36, 37) Επομένως, για να στέκη κανείς σε μια θέσι ευνοίας ενώπιον του Θεού, πρέπει να φυλάγεται από βλασφημίες, ρυπαρούς αστεϊσμούς και βωμολοχίες.

Ο απόστολος του Ιησού Παύλος, επίσης, ετόνισε το σημείο αυτό. Αφού συνεβούλευσε τους Χριστιανούς να φυλαγώνται από τη μίμησι των ανωφελών και ανηθίκων τρόπων του κόσμου, υπέδειξε την ανάγκη αποβολής του παλαιού ανθρώπου και περιβολής του νέου ανθρώπου, του πλασμένου κατά το θέλημα του Θεού. Μετά απ’ αυτό, λέγει: «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας . . . Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας· . . . Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία, ή πλεονεξία, μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, καθώς πρέπει εις αγίους· μηδέ αισχρότης και μωρολογία ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή· αλλά μάλλον ευχαριστία. Διότι τούτο εξεύρετε, ότι πας πόρνος, ή ακάθαρτος, ή πλεονέκτης, όστις είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού. . . . Μη γίνεσθε λοιπόν συμμέτοχοι αυτών. Διότι ήσθε ποτέ σκότος, τώρα όμως φως εν Κυρίω· περιπατείτε ως τέκνα φωτός.» (Εφεσ. 4:29-5:8) Είναι μια επίκαιρη συμβουλή γι’ αυτόν τον καιρό και αιώνα.

Αυτό μπορεί να μην είναι πάντοτε εύκολο να γίνη, ιδιαίτερα αν έχετε να εργασθήτε με ανθρώπους που είναι κατά συνήθειαν επιρρεπείς στη χρήσι αισχρών λόγων. Αλλ’ ο Χριστιανός ενθαρρύνεται ν αγωνισθή σκληρά για την πίστι. Πρέπει να φυλάττη τη διάνοιά του από μόλυνσι με λόγια, μη δικαιολογώντας την αισχρολογία, όπως κάνουν μερικοί, και μη επιτρέποντας να μπουν στη διάνοιά του ακάθαρτες εκφράσεις. Παραδείγματος χάριν, προσφάτως ένας μηχανικός αυτοκινήτων έσκυψε κάτω από την καλύπτρα ενός αυτοκινήτου που είχε σταθμεύσει για να κάμη μια επιδιόρθωσι. Το κατσαβίδι ξέφυγε. Το χέρι του χτύπησε στο ζεστό ατσάλι. Στις επόμενες λίγες στιγμές η ατμόσφαιρα γέμισε από ένα ρεύμα εξάψεως κι αισχρολογίας, καθώς ο επιδιορθωτής περιεβάδιζε προφέροντας ρυπαρά λόγια. Μερικοί θεαταί εμειδίασαν, ενώ άλλοι τον δικαιολογούσαν για τη στάσι του εξαιτίας αυτού που συνέβη. Αλλ’ ένας Χριστιανός δεν πρέπει να βρίσκη δικαιολογίες για γλώσσα, που δυσφημεί το όνομα του Θεού και διαφθείρει τα πλάσματα, άσχετα με το ποια είναι η αιτία. Δεν υπάρχει δικαιολογία για αισχρόλογα.

Ίσως δεν θα ήταν ούτε κατά το ήμισυ τόσο ανησυχητικό, αν όλη η αισχρολογία ήταν περιορισμένη σε σταθμούς αυτοκινήτων κι εγίνετο από εκείνους που τραυματίζονται στους αντίχειρας και τα χέρια των. Αλλ’ αλλοίμονο! δεν συμβαίνει αυτό. Σχεδόν παντού ακούει κανείς μολυσμένη γλώσσα. Στα εργοστάσια και στα γραφεία, στα αθλητικά γήπεδα, στα θέατρα και στα κολλεγιακά υπνωτήρια, ρυπαροί λόγοι εκστομίζονται κάθε μέρα. Άτομα όλων των τάξεων, από τους διευθυντάς, τους δικηγόρους και τους βουλευτάς ως τους στρατιώτας, τους ναύτας, τις γυναίκες, τα παιδιά, τα μέλη εκκλησιών και τους κήρυκας, είναι ένοχοι χρησιμοποιήσεως απρεπούς γλώσσης. Έχει καταστή μια άλλη όψις του γενικού προτύπου του σημερινού αιώνος, ο αισχρός τρόπος του σκέπτεσθαι και η αισχρή διαβίωσις. Οι Χριστιανοί, όμως, δεν πρέπει να είναι μέρος τούτου.

Ατυχώς, μερικοί, που έχουν καλή θρησκευτική εκπαίδευσι, επέτρεψαν στον εαυτό τους να παρασυρθή από το ρεύμα του κόσμου. Απομιμούνται τον «έξυπνο» τρόπο ομιλίας του, απολαμβάνουν τα ρυπαρά αστειολογήματα και τις βωμολοχίες του. Άλλοι αρέσκονται να μιμούνται «έξαλλους τύπους» και «νεαρούς αστέρας» του Χόλλυγουντ με τις έκλυτες και ιδιότυπες συνήθειες των. Αυτά τα άτομα φαίνονται να θέλουν να ταυτίζωνται με τον κόσμο και συγχρόνως ν’ αποτελούν μέρος της οργανώσεως του Θεού. Αυτό, βέβαια, ποτέ δεν μπορεί να γίνη. «Η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού.» Οι Χριστιανοί νουθετούνται να είναι ‘αμόλυντοι από του κόσμου’. (Ιάκ. 4:4· 1:27) Η εντολή είναι: «Μη εγγίσητε ακάθαρτον . . . καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Ιεχωβά.» (Ησ. 52:11, ΜΝΚ) Αυτό εφαρμόζεται και στο να είναι κανείς καθαρός σε λόγους.

ΑΣΕΜΝΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΕΝΤΥΠΑ

Υπάρχουν άτομα, που θα προτιμούσαν να βρεθούν νεκρά, παρά να συλληφθούν μιλώντας σε κάποια χαλαρών ηθών γυναίκα του μπαρ. Ωστόσο, πολλοί απ’ αυτούς ακριβώς τους ιδίους επί ώρες εντρυφούν σ’ ένα βιβλίο γεμάτο από εκλύτους χαρακτήρας, των οποίων η ζωή και η γλώσσα μπορεί να είναι πολύ πιο εκλελυμένη από τη γλώσσα οποιασδήποτε ασέμνου γυναικός.

Υπάρχουν πολλά τέτοια ποταπά βιβλία, που εκδίδονται κάθε χρόνο, οποιοδήποτε από τα οποία θα ωδηγούσε τους εκδότας και συγγραφείς του στη φυλακή πριν από λίγες δεκαετηρίδες. Αυτά τα δημοσιεύματα είναι ασυγκράτητα και στη χρήσι απρεπών λέξεων και στην περιγραφή της φαυλότητος και διαστροφής. Εκείνοι, που είναι υπαίτιοι αυτών, λέγουν ότι προμηθεύουν απλώς ό,τι ζητεί το κοινόν. Λέγουν ότι, αν οι άνθρωποι δεν θέλουν τέτοια δημοσιεύματα, εκείνο που έχουν να κάμουν είναι να παύσουν να τ’ αγοράζουν και τότε γοργή θα είναι μια μεταρρύθμισις. Πόσο αληθές είναι αυτό! Αλλ’ αλλοίμονο! όπως εδήλωσε ο αρχαίος προφήτης: «Ο λαός μου αγαπά ούτω.» (Ιερεμ. 5:30, 31) Οι βιβλιοθήκες αντανακλούν τον αιώνα. Τουλάχιστον ένας κριτικός ισχυρίσθη ότι αυτά είναι ένα «σημείο των καιρών που αλλάσσουν».

Και γιατί θα ήθελε ένας Χριστιανός να έχη συντροφιά με τέτοια επιλήψιμα δημοσιεύματα, τα οποία ομολογουμένως διαφθείρουν μια ολόκληρη κοινωνία; Δεν υπάρχει ορθός λόγος, για τον οποίον θα ήθελε ένας να βυθίζεται στις ρυπαρότητες του κόσμου. «“Μη εγγίσητε ακάθαρτον” και “εγώ θέλω σας δεχθή, και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί μου και θυγατέρες,” λέγει Ιεχωβά ο Παντοκράτωρ.»​—2 Κορ. 6:17, 18, ΜΝΚ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Χριστιανοί δεν εκτιμούν την ειλικρινή γλώσσα. Ένας ωρισμένος βαθμός χρησιμοποιήσεως ειλικρινούς γλώσσης είναι ανεκτός. Ο Ιησούς μιλούσε ελεύθερα, αλλά ποτέ δεν επρόφερε χυδαιότητες. Η Γραφή έχει ελεύθερη γλώσσα, αλλά χωρίς να παρουσιάζη κατάπτωσι. Αντιθέτως, είναι εμπνευστική κι εποικοδομητική. Ένας Χριστιανός καλείται να ομιλήση χωρίς περιστροφές, για να εκτεθή κι εξαλειφθή η υποκρισία και το ψεύδος. Αλλά δεν πρέπει να προσφεύγη σε ρυπαρολογίες για να εκπληρώση το έργον του. Η αλήθεια είναι εκείνη που ελευθερώνει τους ανθρώπους.​—Ματθ. 23:13-36· Ιωάν. 8:32.

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΑΠΟ ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΑ

Αν το παιδί σας χρησιμοποιή ρυπαρή γλώσσα, διερωτηθήτε, «Είναι η γλώσσα του σπιτιού υγιαίνουσα και καθαρή;» «Χρησιμοποιούν οι φίλοι του ευπρεπή λόγια;» «Τι βιβλία διαβάζει;» Τα παιδιά δεν είναι γεννημένα με λεξιλόγιο βλασφημιών. Αυτά τα μαθαίνουν από το περιβάλλον των.

Σήμερα, περισσότερο από άλλοτε, οι νεανικές διάνοιες, στις οποίες το κάθε τι κάνει εντύπωσι, υφίστανται επιθέσεις από ένα πολύ μοχθηρό και ύπουλο εχθρό​—τον πωλητή αισχρών βιβλίων. Στο 1959 το Υπουργείον Ταχυδρομείων των Ηνωμένων Πολιτειών ανέφερε ότι οι πωληταί σεξουαλικών ρυπαροτήτων απέστελλαν τουλάχιστον 50.000.000 αντίτυπα βιβλίων με αισχρότητες δια των ταχυδρομείων, κερδίζοντας. 500.000.000 και πλέον δολλάρια το έτος. Αυτοί οι πωληταί προορίζουν τα είδη των κατά μέγα μέρος, αν όχι αποκλειστικά, για τους κάτω των είκοσι ετών! Εκατομμύρια παιδιά, μερικά οκτώ και ένδεκα ετών ηλικίας, επρομηθεύθησαιν έντυπα τα οποία μια υποεπιτροπή της Γερουσίας εχαρακτήρισε ως «ακόλαστα, εξαχρειωτικά, αηδιαστικά, αξιοκαταφρόνητα, με τάσεις διαφθοράς, καταστρεπτικά και ικανά να δηλητηριάσουν οποιαδήποτε διάνοια σε οποιαδήποτε ηλικία». Οι αρχές λέγουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα σε κάθε δεκαοκτώ παιδιά σχολικής ηλικίας γίνεται στόχος των προμηθευτών τοιούτων απίστευτων ρυπαροτήτων.

Αυτά τα έντυπα διαφθείρουν περισσότερο από τα λόγια ενός ατόμου. Σύμφωνα με τον Ι. Έδγαρ Χούβερ, αρχηγόν του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI) υπήρξε μια καταπληκτική αύξησις σε νεανικά σεξουαλικά εγκλήματα από το 1955, πράγμα το οποίον, όπως παρατηρείται, παραλληλίζει την αύξησι σε άσεμνα έντυπα. Υπήρξε, επίσης, αύξησις σε διαστροφές μεταξύ ανηλίκων και αύξησις σε αφροδίσια νοσήματα, περισσότερα δε από τα μισά κρούσματα είναι μεταξύ νέων κάτω του εικοστού έτους και ενηλίκων νέων​—κατάστασις αδιανόητη προ εικοσαετίας.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ​—ΠΩΣ; ΠΟΥ;

Μόνον με το να φυλάγουν τη διάνοια μπορούν τα παιδιά και οι ενήλικοι να προστατευθούν από αυτή τη μόλυνσι. Η ομιλία πηγάζει από τη διάνοια. Είναι ό,τι γεμίζει τη διάνοια και τελικά εξέρχεται από το στόμα. Οι καθαρές σκέψεις θα παραγάγουν καθαρή ομιλία· οι ρυπαρές σκέψεις θα φέρουν ρυπαρά λόγια. Οι άνθρωποι, που χρησιμοποιούν βωμολοχίες, σκέπτονται αισχρά πράγματα. Οι διάνοιές τους είναι γεμάτες από την αισχρή ρυπαρότητα που πλημμυρίζει τον κόσμο. Τίποτα παραπάνω. Για να είναι καθαρή η ομιλία, η διάνοια πρέπει να προφυλάσσεται από κάθε μη αγνή παρείσδυσι.

Είναι πρέπον για τον άνδρα και τη γυναίκα να ελέγχουν τις σκέψεις, λόγους και πράξεις των με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη σκέπτωνται ούτε να λέγουν τίποτα που έχει σχέσι με τον Θεό και τις βουλές του παρά με το πιο μεγάλο αίσθημα εκτιμήσεως, σοβαρότητος κι ευλαβείας, διαλογιζόμενοι δε τους λόγους του να μη σχηματίζουν γνώμη, η οποία δεν αποδίδει τιμή σ’ Αυτόν. Οι ρυθμισμένες αυτές σκέψεις κι εκφράσεις είναι σαν μήλα χρυσά σε ποικίλματα αργυρά. Εν τούτοις, όταν οι σκέψεις και οι λόγοι δεν ελέγχωνται, όχι μόνο γίνονται πράγματα δυσάρεστα, αλλ’ ο θάνατος και η καταστροφή είναι συχνά η καρποφορία των.​—Παροιμ. 15:4· 25:11· 18:21.

Η αισχρολογία κι η βωμολοχία δεν μπορούν να θεραπευθούν για πολύν καιρό με την κενότητα, δηλαδή με το να λέμε απλώς, «Δεν θα βλασφημήσω πια», ή «Δεν θ’ ασχοληθώ πια σε βωμολοχίες». Απλές αρνητικές δηλώσεις δεν αρκούν. Απλή κατάκρισις των ρυπαρολογημάτων δεν πρόκειται να κλείση αποτελεσματικά τις πόρτες στην ενστάλαξι κακών διαλογισμών στη διάνοια. Οι κακοί συλλογισμοί πρέπει ν’ αποβάλλωνται με την αλήθεια και τη λογική. Η αλήθεια πρέπει να λάβη τη θέσι, όπου κατοικούσε άλλοτε η διαφθορά. Ο Ιησούς το ετόνισε αυτό σε μια από τις παραβολές του. Είπε ότι ένας οίκος, που εκαθαρίσθη από τα ακάθαρτα πνεύματα και κατόπιν αφέθη κενός, γρήγορα θα γίνη χειρότερος από πριν. Ο οίκος πρέπει να είναι πλήρης από το άγιο πνεύμα του Θεού ως προστασία από δαιμονική επιδρομή.​—Ματθ. 12:43-45.

Όταν η διάνοια ενός παιδιού ή ενηλίκου στραφή στην αλήθεια, όπως βρίσκεται στον λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και εμμένη σ’ αυτή με ερωτήσεις, αναζητήσεις και έρευνες, έχει την ενεργό δύναμι του Θεού, δηλαδή, το άγιο πνεύμα του Θεού εν ενεργεία μέσα της, για εποικοδόμησι κι ανακαίνισι. Ο Παύλος επέσυρε πάνω σ’ αυτό την προσοχή των Εφεσίων, λέγοντας: «Να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας.» Αυτό θα συνέβαινε σ’ εκείνους που ‘αυτόν [τον Χριστόν] ήκουσαν, και εις αυτόν εδιδάχθησαν, καθώς είναι η αλήθεια εν τω Ιησού’. Δεν είναι, λοιπόν, απλώς οποιοδήποτε αλήθεια εκείνη, που παρέχει προστατευτική δύναμι από τις δυνάμεις που επηρεάζουν τη διάνοια. Μόνον οι αλήθειες που είναι ενσωματωμένες στις αρχές της Χριστιανοσύνης μπορούν να παράσχουν αυτή την προστασία.​—Εφεσ. 4:20-24.

Το να γεμίζη κανείς τον νουν του μ’ αυτές τις αλήθειες, μ’ αυτές τις σκέψεις του Θεού, σημαίνει ότι η Γραφή πρέπει να μελετάται. Σημαίνει ότι οι αλήθειες της Γραφής πρέπει να σταθμίζωνται, οι επαγγελίες της πρέπει να τυγχάνουν στοχασμού. Σημαίνει ν’ απαλλαγούμε από τις ιδέες του παλαιού κόσμου και να κάμωμε τις θείες σκέψεις δικές μας. Ο Παύλος συμβουλεύει: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) Αυτό μπορεί να γίνη, λέγει ο Παύλος, αν ‘φρονούμε τα άνω, μη τα επί της γης’. (Κολ. 3:2) Επίσης λέγει: «Περιπατείτε κατά το πνεύμα, και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός.» (Γαλ. 5:16) Κατόπιν νουθετεί τους Χριστιανούς να εγκύπτουν σε ενάρετα κι επαινετά πράγματα. «Εκείνα τα οποία και εμάθετε, και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί», λέγει, «ταύτα πράττετε· και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών.»​—Φιλιππησ. 4:8, 9.

Η οδός της καθαρής διανοίας και της υγιούς γλώσσης αρχίζει με την εισχώρησι της αληθείας στη διάνοια. Εξαρτάται από το τι διαβάζομε, τι βλέπομε, τι ακούομε, τι διακρατούμε, το αν η διάνοιά μας θα επηρεασθή προς το καλό ή το κακό. Αν εντυπώνωμε στο νου μας σκέψεις κατά το πρότυπον των υγιών διδασκαλιών του λόγου του Θεού, τότε θα εκρεύσουν από τον νου μας λόγοι ζωής.​—Ιάκ. 3:1-18.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέχωμε τις συναναστροφές μας. Εκλέξατε καλούς, καθαρούς συντρόφους, είτε πρόκειται για ανθρώπους πραγματικούς, είτε ανθρώπους των κινηματογραφικών ταινιών, χαρακτήρας μυθιστορημάτων, ή της φαντασίας, διότι μπορούν δραστικά να επηρεάσουν τον συλλογισμό σας. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τα καλά ήθη και καταστρέφουν τον καθαρό λόγο.​—1 Κορ. 15:33.

Η καλύτερη συναναστροφή είναι εκείνη που απολαμβάνομε με τον Θεό στην προσευχή. Όταν εγείρεται ο πειρασμός για κακή χρήσι της γλώσσης, προσεύχεσθε. Δεν μπορεί ένας να διανοηθή τη χρησιμοποίησι ρυπαρολογίας ενόσω προσεύχεται στον Θεό. Σε μια περίπτωσι ο Ιησούς συνεβούλευσε τους μαθητάς του: «Προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν.» (Λουκ. 22:40, 46) Προσεύχεσθε, επίσης, όταν βρίσκεσθε σε πειρασμό, για να μην υποκύψετε σ’ αυτόν. Στη Χριστιανική σας συνείδησι είθε να είναι πάντοτε ο Θεός τόσο ζωηρά παρών, ώστε ποτέ να μην πήτε ή να κάμετε τίποτα, το οποίον θα τον δυσαρεστήση.​—1 Πέτρ. 3:10-12.